Kinderen
alle pijlers
Tante ergert zich aan nichtjes
donderdag 18 december 2014 05:11
Met het oog op de feestdagen ben ik op zoek naar adviezen/meningen. We moeten het namelijk nog wat feestdagen zien uit te houden deze maanden..
Mijn zusje ergert zich kapot aan onze kinderen. Ik heb zelf een dochter van drie, mijn broer heeft een dochter van een jaar. Mijn zusje is 24 jaar en is sinds kort gaan samenwonen. Is altijd druk (en vermoeid) en heeft een kort lontje.
Mijn zusje vond de echte babytijd van beide kinderen geweldig, maar sinds ze een eigen persoonlijkheid krijgen kan ze ze wel schieten. Beide kinderen zijn eigenlijk vrij lief en rustig, maar er wordt natuurlijk gespeeld, liedjes gezongen en iets te hard gepraat tijdens familiebezoeken. Er valt er wel eens eentje en natuurlijk wordt er af en toe eentje boos.
Mijn zusje kan er niet tegen. Volgens haar zijn ze luidruchtig en eisen ze alle aandacht op. We proberen haar al te ontzien daarin: ik neem geen kind mee als we naar haar gaan. Mijn ouders willen hun kleinkinderen wel graag zien (zo veel mogelijk), maar deze bezoeken gaan gepaard met veel irritatie van mijn zusje. Ze zucht en steunt van begin tot eind. Tijdens Sinterklaas liep ze zelfs weg en bleef ook uren weg. De sfeer is daarna natuurlijk volledig weg. Ik voel me daar ook zeer ongemakkelijk door omdat mijn kind hiervan mede de oorzaak is.
Wie heeft voor mij de gouden tip? Hoe zorg ik ervoor dat het gezellig blijft? De kinderen zijn eigenlijk heel erg lief; ze spelen. Ik kan niet van ze verwachten dat ze op een volledige middag op een stoel blijven zitten.
Mijn zusje ergert zich kapot aan onze kinderen. Ik heb zelf een dochter van drie, mijn broer heeft een dochter van een jaar. Mijn zusje is 24 jaar en is sinds kort gaan samenwonen. Is altijd druk (en vermoeid) en heeft een kort lontje.
Mijn zusje vond de echte babytijd van beide kinderen geweldig, maar sinds ze een eigen persoonlijkheid krijgen kan ze ze wel schieten. Beide kinderen zijn eigenlijk vrij lief en rustig, maar er wordt natuurlijk gespeeld, liedjes gezongen en iets te hard gepraat tijdens familiebezoeken. Er valt er wel eens eentje en natuurlijk wordt er af en toe eentje boos.
Mijn zusje kan er niet tegen. Volgens haar zijn ze luidruchtig en eisen ze alle aandacht op. We proberen haar al te ontzien daarin: ik neem geen kind mee als we naar haar gaan. Mijn ouders willen hun kleinkinderen wel graag zien (zo veel mogelijk), maar deze bezoeken gaan gepaard met veel irritatie van mijn zusje. Ze zucht en steunt van begin tot eind. Tijdens Sinterklaas liep ze zelfs weg en bleef ook uren weg. De sfeer is daarna natuurlijk volledig weg. Ik voel me daar ook zeer ongemakkelijk door omdat mijn kind hiervan mede de oorzaak is.
Wie heeft voor mij de gouden tip? Hoe zorg ik ervoor dat het gezellig blijft? De kinderen zijn eigenlijk heel erg lief; ze spelen. Ik kan niet van ze verwachten dat ze op een volledige middag op een stoel blijven zitten.
vrijdag 19 december 2014 17:40
quote:Crimson schreef op 18 december 2014 @ 23:11:
[...]
Als je op bezoek gaat bij een kindhebbende zou ik dat nooit overdag doen als je het kind niet wil zien en er slecht tegen kan. Hoe goed ook opgevoed, een kind zal ALTIJD aandacht vragen. Er komt iemand langs, dat is nieuw, spannend en dat wil het kind ontdekken. Dat is gewoon zoals het is. De oplossing is toch heel simpel. Spreek af zonder de kinderen ('s avonds of buitenshuis). Maar dan nog zeg ik dat die vriendin waarmee je vroeger zo leuk over films kon praten nu opeens hele andere interesses blijkt te hebben (Als ze al wat tv ziet is het namelijk nickelodeon).
Het gaat hier om een familiebijeenkomst. Dat wil zeggen dat iedereen er bij is. Afspreken als kinderen er niet bij zijn, is in dit verhaal geen optie.
En een kind zal misschien altijd aandacht vragen maar het is aan de ouders om daar altijd gehoor aan te geven of het kind te leren eens even op zich zelf te zijn in plaats daar steeds in mee te gaan, en dat de wereld niet alleen om dat kind draait.
Kennelijk is jouw belangstelling heel beperkt geworden na het krijgen van kinderen. Toch verneem ik van veel moeders, ook hier op het forum dat dit voor hen niet geldt. Dat zij nog altijd belangstelling buiten hun kinderen er op na houden en niet alleen met hun kroost bezig willen zijn.
[...]
Als je op bezoek gaat bij een kindhebbende zou ik dat nooit overdag doen als je het kind niet wil zien en er slecht tegen kan. Hoe goed ook opgevoed, een kind zal ALTIJD aandacht vragen. Er komt iemand langs, dat is nieuw, spannend en dat wil het kind ontdekken. Dat is gewoon zoals het is. De oplossing is toch heel simpel. Spreek af zonder de kinderen ('s avonds of buitenshuis). Maar dan nog zeg ik dat die vriendin waarmee je vroeger zo leuk over films kon praten nu opeens hele andere interesses blijkt te hebben (Als ze al wat tv ziet is het namelijk nickelodeon).
Het gaat hier om een familiebijeenkomst. Dat wil zeggen dat iedereen er bij is. Afspreken als kinderen er niet bij zijn, is in dit verhaal geen optie.
En een kind zal misschien altijd aandacht vragen maar het is aan de ouders om daar altijd gehoor aan te geven of het kind te leren eens even op zich zelf te zijn in plaats daar steeds in mee te gaan, en dat de wereld niet alleen om dat kind draait.
Kennelijk is jouw belangstelling heel beperkt geworden na het krijgen van kinderen. Toch verneem ik van veel moeders, ook hier op het forum dat dit voor hen niet geldt. Dat zij nog altijd belangstelling buiten hun kinderen er op na houden en niet alleen met hun kroost bezig willen zijn.
vrijdag 19 december 2014 17:46
quote:Susan schreef op 19 december 2014 @ 10:30:
Ik vind het argument ergens altijd wat apart dat anderen niet om die verandering hebben gevraagd. Dat hebben ze inderdaad niet, maar je kunt dat soort beslissingen toch moeilijk gaan afstemmen op je omgeving en of zij die verandering wel zien zitten? Dat geldt toch ook voor andere ingrijpende keuzes die betrekking hebben op hoe je je leven in wil richten, zoals een baan waarvoor je veel moet overwerken en niet meer vaak kan afspreken, de beslissing om te verhuizen naar de andere kant van het land of zelfs naar een ander land, heel veel reizen en daardoor weinig geld en tijd hebben voor andere dingen? Dat heeft toch allemaal invloed op hoe je met anderen omgaat? En natuurlijk is het vervelend als mensen alleen nog maar over hun kinderen praten, ik vind dat zelf ook saai, maar ook dat geldt voor alle mensen die het nog maar over één ding kunnen hebben. Ook als het alleen nog over hun baan gaat of over hun reizen.
Maar dat zijn toch allemaal vreselijke mensen, als ze continu over één ding kunnen praten? Ik was vroeger ook zo. Probeer er ook voor op te passen om dat niet te doen.
Dus waarom zouden mensen die alleen over hun kinderen praten geen vreselijke mensen zijn?
Natuurlijk kan een mens zijn wensen en verlangens in het leven niet afstemmen op de omgeving, tenminste, niet hier in het vrije westen. Maar nogmaals, er mag toch rekening worden gehouden met elkaar? Het begrip moet toch van TWEE kanten komen?
Ik vind het argument ergens altijd wat apart dat anderen niet om die verandering hebben gevraagd. Dat hebben ze inderdaad niet, maar je kunt dat soort beslissingen toch moeilijk gaan afstemmen op je omgeving en of zij die verandering wel zien zitten? Dat geldt toch ook voor andere ingrijpende keuzes die betrekking hebben op hoe je je leven in wil richten, zoals een baan waarvoor je veel moet overwerken en niet meer vaak kan afspreken, de beslissing om te verhuizen naar de andere kant van het land of zelfs naar een ander land, heel veel reizen en daardoor weinig geld en tijd hebben voor andere dingen? Dat heeft toch allemaal invloed op hoe je met anderen omgaat? En natuurlijk is het vervelend als mensen alleen nog maar over hun kinderen praten, ik vind dat zelf ook saai, maar ook dat geldt voor alle mensen die het nog maar over één ding kunnen hebben. Ook als het alleen nog over hun baan gaat of over hun reizen.
Maar dat zijn toch allemaal vreselijke mensen, als ze continu over één ding kunnen praten? Ik was vroeger ook zo. Probeer er ook voor op te passen om dat niet te doen.
Dus waarom zouden mensen die alleen over hun kinderen praten geen vreselijke mensen zijn?
Natuurlijk kan een mens zijn wensen en verlangens in het leven niet afstemmen op de omgeving, tenminste, niet hier in het vrije westen. Maar nogmaals, er mag toch rekening worden gehouden met elkaar? Het begrip moet toch van TWEE kanten komen?
vrijdag 19 december 2014 17:55
quote:muurbloempje66 schreef op 19 december 2014 @ 13:18:
[...]
Mensen krijgen minder kinderen doordat er een bepaalde kijk op is. Ze zijn lastig, vies, kosten te veel geld. Zelfs je familie doet moeilijk omdat je kinderen hebt, blijkt uit to. Dus: minder kinderen betekent vergrijzing.
Wat iets absurds om te zeggen! Ik zou geen kinderen willen omdat ze lastig, vies en te veel geld kosten......
Ik denk echt niet dat dit doorslaggevend is bij mensen om niet aan kinderen te beginnen. Vergrijzing is ontstaan omdat de mensen vroeger fokten als konijnen. Als ze dat toen niet gedaan hadden, hadden we nu niet met die vergrijzing gezeten. Er zijn maar een paar mensen die geen kinderen willen. De meesten willen ze echter wél. Maar niet meer zoveel. Want dat kunnen ze niet behappen.
[...]
Mensen krijgen minder kinderen doordat er een bepaalde kijk op is. Ze zijn lastig, vies, kosten te veel geld. Zelfs je familie doet moeilijk omdat je kinderen hebt, blijkt uit to. Dus: minder kinderen betekent vergrijzing.
Wat iets absurds om te zeggen! Ik zou geen kinderen willen omdat ze lastig, vies en te veel geld kosten......
Ik denk echt niet dat dit doorslaggevend is bij mensen om niet aan kinderen te beginnen. Vergrijzing is ontstaan omdat de mensen vroeger fokten als konijnen. Als ze dat toen niet gedaan hadden, hadden we nu niet met die vergrijzing gezeten. Er zijn maar een paar mensen die geen kinderen willen. De meesten willen ze echter wél. Maar niet meer zoveel. Want dat kunnen ze niet behappen.
vrijdag 19 december 2014 18:27
quote:iones schreef op 19 december 2014 @ 17:55:
[...]
Wat iets absurds om te zeggen! Ik zou geen kinderen willen omdat ze lastig, vies en te veel geld kosten......
Ik denk echt niet dat dit doorslaggevend is bij mensen om niet aan kinderen te beginnen. Vergrijzing is ontstaan omdat de mensen vroeger fokten als konijnen. Als ze dat toen niet gedaan hadden, hadden we nu niet met die vergrijzing gezeten. Er zijn maar een paar mensen die geen kinderen willen. De meesten willen ze echter wél. Maar niet meer zoveel. Want dat kunnen ze niet behappen.
De mensen die nu de "grijze kopjes" vormen komen helemaal niet uit zulke grote gezinnen. Dat was nog een generatie daarvoor.
Onzin dus!
[...]
Wat iets absurds om te zeggen! Ik zou geen kinderen willen omdat ze lastig, vies en te veel geld kosten......
Ik denk echt niet dat dit doorslaggevend is bij mensen om niet aan kinderen te beginnen. Vergrijzing is ontstaan omdat de mensen vroeger fokten als konijnen. Als ze dat toen niet gedaan hadden, hadden we nu niet met die vergrijzing gezeten. Er zijn maar een paar mensen die geen kinderen willen. De meesten willen ze echter wél. Maar niet meer zoveel. Want dat kunnen ze niet behappen.
De mensen die nu de "grijze kopjes" vormen komen helemaal niet uit zulke grote gezinnen. Dat was nog een generatie daarvoor.
Onzin dus!
vrijdag 19 december 2014 18:28
quote:iones schreef op 19 december 2014 @ 17:55:
[...]
Wat iets absurds om te zeggen! Ik zou geen kinderen willen omdat ze lastig, vies en te veel geld kosten......
Ik denk echt niet dat dit doorslaggevend is bij mensen om niet aan kinderen te beginnen. Vergrijzing is ontstaan omdat de mensen vroeger fokten als konijnen. Als ze dat toen niet gedaan hadden, hadden we nu niet met die vergrijzing gezeten. Er zijn maar een paar mensen die geen kinderen willen. De meesten willen ze echter wél. Maar niet meer zoveel. Want dat kunnen ze niet behappen.Heeft ook niets met niet kunnen behappen te maken. Maar met dat de keuze er nu is.
[...]
Wat iets absurds om te zeggen! Ik zou geen kinderen willen omdat ze lastig, vies en te veel geld kosten......
Ik denk echt niet dat dit doorslaggevend is bij mensen om niet aan kinderen te beginnen. Vergrijzing is ontstaan omdat de mensen vroeger fokten als konijnen. Als ze dat toen niet gedaan hadden, hadden we nu niet met die vergrijzing gezeten. Er zijn maar een paar mensen die geen kinderen willen. De meesten willen ze echter wél. Maar niet meer zoveel. Want dat kunnen ze niet behappen.Heeft ook niets met niet kunnen behappen te maken. Maar met dat de keuze er nu is.
vrijdag 19 december 2014 18:36
quote:vikki schreef op 19 december 2014 @ 18:27:
[...]
De mensen die nu de "grijze kopjes" vormen komen helemaal niet uit zulke grote gezinnen. Dat was nog een generatie daarvoor.
Onzin dus!De grijze koppies van nu, wat versta je daar onder; zestigers? ja, hoor; die kwamen nog uit grote gezinnen.
[...]
De mensen die nu de "grijze kopjes" vormen komen helemaal niet uit zulke grote gezinnen. Dat was nog een generatie daarvoor.
Onzin dus!De grijze koppies van nu, wat versta je daar onder; zestigers? ja, hoor; die kwamen nog uit grote gezinnen.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 19 december 2014 18:55
quote:rosanna08 schreef op 19 december 2014 @ 18:49:
[...]
ik moet de eerste moeder nog tegen komen die het niet erg vindt als de ander niet in haar kind is geinteresseerd
Nou hier ben ik dan
Ik ben over het algemeen ook niet geinteresseerd in andere kinderen, dus waarom zou ik dat dan wel van andere mensen verwachten?
[...]
ik moet de eerste moeder nog tegen komen die het niet erg vindt als de ander niet in haar kind is geinteresseerd
Nou hier ben ik dan
Ik ben over het algemeen ook niet geinteresseerd in andere kinderen, dus waarom zou ik dat dan wel van andere mensen verwachten?
vrijdag 19 december 2014 18:56
quote:rosanna08 schreef op 19 december 2014 @ 18:49:
[...]
ik moet de eerste moeder nog tegen komen die het niet erg vindt als de ander niet in haar kind is geinteresseerd
Dan heb je die nu gevonden.
En de meeste moeders om mij heen vinden dat helemaal geen punt.
Natuurlijk, mijn kinderen zijn super leuk en doen en deden heel bijzondere dingen (ze zijn nu volwassen), maar ik begrijp het best als niet iedereen geïnteresseerd is in hun wel en wee.
[...]
ik moet de eerste moeder nog tegen komen die het niet erg vindt als de ander niet in haar kind is geinteresseerd
Dan heb je die nu gevonden.
En de meeste moeders om mij heen vinden dat helemaal geen punt.
Natuurlijk, mijn kinderen zijn super leuk en doen en deden heel bijzondere dingen (ze zijn nu volwassen), maar ik begrijp het best als niet iedereen geïnteresseerd is in hun wel en wee.
vrijdag 19 december 2014 19:13
quote:vikki schreef op 19 december 2014 @ 18:56:
[...]
Welnee, de meerderheid echt niet.
De zestigers niet? Ja, hoor. Dan hebben we het over gezinnen in de jaren 50, he.
Vanaf 1956 wordt er een betrouwbare pil gemaakt die in 1960 op de Nederlandse markt komt. De pil wordt echter alleen op medische indicatie voorgeschreven.
[...]
Welnee, de meerderheid echt niet.
De zestigers niet? Ja, hoor. Dan hebben we het over gezinnen in de jaren 50, he.
Vanaf 1956 wordt er een betrouwbare pil gemaakt die in 1960 op de Nederlandse markt komt. De pil wordt echter alleen op medische indicatie voorgeschreven.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 19 december 2014 19:14
https://www.google.nl/?gws_rd=ssl#q=gezinnen+jaren+50
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 19 december 2014 19:17
Eigenlijk werkten alleen ongetrouwde vrouwen, bijvoorbeeld in het onderwijs of in de zorg. Zodra een vrouw trouwde werd ze ontslagen en werd ze huisvrouw en moeder van de kinderen. In de jaren 50 en 60 werd niet aan geboortebeperking gedaan. Gezinnen met meer dan vier kinderen was zeer gewoon. Zeker in het ‘katholieke zuiden’.
http://www.studiogeschied ... ijdvak10/aspect4/1045.swf
http://www.studiogeschied ... ijdvak10/aspect4/1045.swf
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 19 december 2014 19:21
achja,
Wij verwachten ons eerste baby'tje in de familie. En ik zie er zelf ook erg tegen op. Terwijl ik zelf dol ben op kinderen en ze graag ook wil. Het spelen en het lawaai zijn niet eens het gene wat mij zou storen. Maar het feit dat het opeens allemaal om zo een kindje zou draaien. Kinderen krijgen veranderd niet alleen relaties maar ook families. Ik kan me goed voorstellen dat ze moeite heeft om zich daar in aan te passen. Ik zou je er vooral niet druk over maken. Want ook zie ik er tegenop, ik moet me niet aanstellen en gewoon niet jaloers zijn en een andere hun geluk gunnen. En dat moet je zus ook gewoon. Je houdt al genoeg rekening met haar zij kan dat ook met jullie.
Wij verwachten ons eerste baby'tje in de familie. En ik zie er zelf ook erg tegen op. Terwijl ik zelf dol ben op kinderen en ze graag ook wil. Het spelen en het lawaai zijn niet eens het gene wat mij zou storen. Maar het feit dat het opeens allemaal om zo een kindje zou draaien. Kinderen krijgen veranderd niet alleen relaties maar ook families. Ik kan me goed voorstellen dat ze moeite heeft om zich daar in aan te passen. Ik zou je er vooral niet druk over maken. Want ook zie ik er tegenop, ik moet me niet aanstellen en gewoon niet jaloers zijn en een andere hun geluk gunnen. En dat moet je zus ook gewoon. Je houdt al genoeg rekening met haar zij kan dat ook met jullie.
vrijdag 19 december 2014 19:45
quote:occio schreef op 19 december 2014 @ 19:21:
achja,
Wij verwachten ons eerste baby'tje in de familie. En ik zie er zelf ook erg tegen op. Terwijl ik zelf dol ben op kinderen en ze graag ook wil. Het spelen en het lawaai zijn niet eens het gene wat mij zou storen. Maar het feit dat het opeens allemaal om zo een kindje zou draaien. Kinderen krijgen veranderd niet alleen relaties maar ook families. Ik kan me goed voorstellen dat ze moeite heeft om zich daar in aan te passen. Ik zou je er vooral niet druk over maken. Want ook zie ik er tegenop, ik moet me niet aanstellen en gewoon niet jaloers zijn en een andere hun geluk gunnen. En dat moet je zus ook gewoon. Je houdt al genoeg rekening met haar zij kan dat ook met jullie.Lekker dan nu al jaloers op een nog ongeboren kind
achja,
Wij verwachten ons eerste baby'tje in de familie. En ik zie er zelf ook erg tegen op. Terwijl ik zelf dol ben op kinderen en ze graag ook wil. Het spelen en het lawaai zijn niet eens het gene wat mij zou storen. Maar het feit dat het opeens allemaal om zo een kindje zou draaien. Kinderen krijgen veranderd niet alleen relaties maar ook families. Ik kan me goed voorstellen dat ze moeite heeft om zich daar in aan te passen. Ik zou je er vooral niet druk over maken. Want ook zie ik er tegenop, ik moet me niet aanstellen en gewoon niet jaloers zijn en een andere hun geluk gunnen. En dat moet je zus ook gewoon. Je houdt al genoeg rekening met haar zij kan dat ook met jullie.Lekker dan nu al jaloers op een nog ongeboren kind
zaterdag 20 december 2014 06:52
quote:iones schreef op 19 december 2014 @ 17:40:
[...]
Het gaat hier om een familiebijeenkomst. Dat wil zeggen dat iedereen er bij is. Afspreken als kinderen er niet bij zijn, is in dit verhaal geen optie.
En een kind zal misschien altijd aandacht vragen maar het is aan de ouders om daar altijd gehoor aan te geven of het kind te leren eens even op zich zelf te zijn in plaats daar steeds in mee te gaan, en dat de wereld niet alleen om dat kind draait.
Kennelijk is jouw belangstelling heel beperkt geworden na het krijgen van kinderen. Toch verneem ik van veel moeders, ook hier op het forum dat dit voor hen niet geldt. Dat zij nog altijd belangstelling buiten hun kinderen er op na houden en niet alleen met hun kroost bezig willen zijn.Ik heb een paar posts terug al aangegeven dat ik het wat overdreef allemaal. Ik snap dat het in het OP over een familiefeest ging. Er werd al snel meer uitgebreid over uitgeweid trouwens. Op een familiefeest zijn kinderen er inderdaad bij. Als ze erbij wil zijn kan het zusje daar niet omheen. Ze zal hoe dan ook enige last van de kinderen hebben. De ouders van de kinderen zouden er voor moeten zorgen dat de overlast binnen de perken blijft. Allebei rekening houden met elkaar. Maar als een van de twee dat niet kan (en dat kunnen allebei de partijen zijn) dan kan het erop uit draaien dat de twee zussen elkaar liever niet meer zien. Hun werelden liggen dan helaas te ver uit elkaar.
[...]
Het gaat hier om een familiebijeenkomst. Dat wil zeggen dat iedereen er bij is. Afspreken als kinderen er niet bij zijn, is in dit verhaal geen optie.
En een kind zal misschien altijd aandacht vragen maar het is aan de ouders om daar altijd gehoor aan te geven of het kind te leren eens even op zich zelf te zijn in plaats daar steeds in mee te gaan, en dat de wereld niet alleen om dat kind draait.
Kennelijk is jouw belangstelling heel beperkt geworden na het krijgen van kinderen. Toch verneem ik van veel moeders, ook hier op het forum dat dit voor hen niet geldt. Dat zij nog altijd belangstelling buiten hun kinderen er op na houden en niet alleen met hun kroost bezig willen zijn.Ik heb een paar posts terug al aangegeven dat ik het wat overdreef allemaal. Ik snap dat het in het OP over een familiefeest ging. Er werd al snel meer uitgebreid over uitgeweid trouwens. Op een familiefeest zijn kinderen er inderdaad bij. Als ze erbij wil zijn kan het zusje daar niet omheen. Ze zal hoe dan ook enige last van de kinderen hebben. De ouders van de kinderen zouden er voor moeten zorgen dat de overlast binnen de perken blijft. Allebei rekening houden met elkaar. Maar als een van de twee dat niet kan (en dat kunnen allebei de partijen zijn) dan kan het erop uit draaien dat de twee zussen elkaar liever niet meer zien. Hun werelden liggen dan helaas te ver uit elkaar.
zaterdag 20 december 2014 06:59
Vind de vergelijking met opeens 'n godsdienst gaan aanhangen eigenlijk wel 'n mooie. Als het in zou houden dat de bekeerling af en toe 'ns naar 'n kerk gaat en wellicht voor ze gaat slapen 'n gebedje doet, zal het geen invloed hebben op de onderlinge relatie, maar als haar god opeens haar alles is en haar hele levenswijze daar op afgestemd wordt, zal het in 99 van de 100 gevallen stuk lopen.
En als iemand zo'n levensverandering ondergaat, dan moet je als betrokkene als 't ware door 'n soort rouwproces heen, omdat het 'n afscheid is van de persoon die hij of zij ooit was.
En als iemand zo'n levensverandering ondergaat, dan moet je als betrokkene als 't ware door 'n soort rouwproces heen, omdat het 'n afscheid is van de persoon die hij of zij ooit was.
zaterdag 20 december 2014 07:05
quote:elninjoo schreef op 20 december 2014 @ 06:59:
Vind de vergelijking met opeens 'n godsdienst gaan aanhangen eigenlijk wel 'n mooie. Als het in zou houden dat de bekeerling af en toe 'ns naar 'n kerk gaat en wellicht voor ze gaat slapen 'n gebedje doet, zal het geen invloed hebben op de onderlinge relatie, maar als haar god opeens haar alles is en haar hele levenswijze daar op afgestemd wordt, zal het in 99 van de 100 gevallen stuk lopen.
En als iemand zo'n levensverandering ondergaat, dan moet je als betrokkene als 't ware door 'n soort rouwproces heen, omdat het 'n afscheid is van de persoon die hij of zij ooit was.Precies. Het hangt er allemaal vanaf hoeveel de ene veranderd is en hoeveel die ander die verandering kan accepteren. Als dat niet met elkaar matcht is de relatie gedoemd te mislukken denk ik.
Vind de vergelijking met opeens 'n godsdienst gaan aanhangen eigenlijk wel 'n mooie. Als het in zou houden dat de bekeerling af en toe 'ns naar 'n kerk gaat en wellicht voor ze gaat slapen 'n gebedje doet, zal het geen invloed hebben op de onderlinge relatie, maar als haar god opeens haar alles is en haar hele levenswijze daar op afgestemd wordt, zal het in 99 van de 100 gevallen stuk lopen.
En als iemand zo'n levensverandering ondergaat, dan moet je als betrokkene als 't ware door 'n soort rouwproces heen, omdat het 'n afscheid is van de persoon die hij of zij ooit was.Precies. Het hangt er allemaal vanaf hoeveel de ene veranderd is en hoeveel die ander die verandering kan accepteren. Als dat niet met elkaar matcht is de relatie gedoemd te mislukken denk ik.
zaterdag 20 december 2014 17:37
quote:vikki schreef op 19 december 2014 @ 18:27:
[...]
De mensen die nu de "grijze kopjes" vormen komen helemaal niet uit zulke grote gezinnen. Dat was nog een generatie daarvoor.
Onzin dus!Volgens mij wel hoor. Maar al is dat níet zo, dan zijn die grijze kopjes met zovelen omdat hun ouders weer voortkomen uit grote gezinnen. Maar de oorsprong ligt bij de te grote gezinnen vroeger. Daar is die stomme kerk debet aan. `Gaat heen en vermenigvuldigt u`, weet je wel. De stommerds luisterden daar naar, even vergetende dat God dat zei tegen Adam en Eva, toen die slechts nog met tweeen waren. Ik denk dat God in het heden eerder zijn tong af zou bijten dan dat hij een dergelijke uitspraak deed.
[...]
De mensen die nu de "grijze kopjes" vormen komen helemaal niet uit zulke grote gezinnen. Dat was nog een generatie daarvoor.
Onzin dus!Volgens mij wel hoor. Maar al is dat níet zo, dan zijn die grijze kopjes met zovelen omdat hun ouders weer voortkomen uit grote gezinnen. Maar de oorsprong ligt bij de te grote gezinnen vroeger. Daar is die stomme kerk debet aan. `Gaat heen en vermenigvuldigt u`, weet je wel. De stommerds luisterden daar naar, even vergetende dat God dat zei tegen Adam en Eva, toen die slechts nog met tweeen waren. Ik denk dat God in het heden eerder zijn tong af zou bijten dan dat hij een dergelijke uitspraak deed.
zaterdag 20 december 2014 17:42
quote:Crimson schreef op 20 december 2014 @ 06:52:
[...]
Ik heb een paar posts terug al aangegeven dat ik het wat overdreef allemaal. Ik snap dat het in het OP over een familiefeest ging. Er werd al snel meer uitgebreid over uitgeweid trouwens. Op een familiefeest zijn kinderen er inderdaad bij. Als ze erbij wil zijn kan het zusje daar niet omheen. Ze zal hoe dan ook enige last van de kinderen hebben. De ouders van de kinderen zouden er voor moeten zorgen dat de overlast binnen de perken blijft. Allebei rekening houden met elkaar. Maar als een van de twee dat niet kan (en dat kunnen allebei de partijen zijn) dan kan het erop uit draaien dat de twee zussen elkaar liever niet meer zien. Hun werelden liggen dan helaas te ver uit elkaar.
Ik denk ook, zoals ik al eerder zei dat het niet alleen aan die kinderen ligt, maar aan het feit dat de aandacht, ook die van de grootouders dus de ouders van zuslief, naar die kinderen uit gaat en praktisch alléén naar die kinderen. Dus geen fatsoenlijk gesprek meer mogelijk.
Maar zus heeft óok een kort lontje. Beetje begrip voor elkaar zou de relatie kunnen redden.
We kunnen niet echt oordelen vanaf hier wie van de zussen nu onterecht behandeld wordt of gelijk heeft.
Er zijn alleen wat dingen die ik me er zo bij kan voorstellen en die mogelijk tot de wrijving hebben kunnen leiden.
Helaas laat de ts niets meer weten. Niet netjes eigenlijk.
[...]
Ik heb een paar posts terug al aangegeven dat ik het wat overdreef allemaal. Ik snap dat het in het OP over een familiefeest ging. Er werd al snel meer uitgebreid over uitgeweid trouwens. Op een familiefeest zijn kinderen er inderdaad bij. Als ze erbij wil zijn kan het zusje daar niet omheen. Ze zal hoe dan ook enige last van de kinderen hebben. De ouders van de kinderen zouden er voor moeten zorgen dat de overlast binnen de perken blijft. Allebei rekening houden met elkaar. Maar als een van de twee dat niet kan (en dat kunnen allebei de partijen zijn) dan kan het erop uit draaien dat de twee zussen elkaar liever niet meer zien. Hun werelden liggen dan helaas te ver uit elkaar.
Ik denk ook, zoals ik al eerder zei dat het niet alleen aan die kinderen ligt, maar aan het feit dat de aandacht, ook die van de grootouders dus de ouders van zuslief, naar die kinderen uit gaat en praktisch alléén naar die kinderen. Dus geen fatsoenlijk gesprek meer mogelijk.
Maar zus heeft óok een kort lontje. Beetje begrip voor elkaar zou de relatie kunnen redden.
We kunnen niet echt oordelen vanaf hier wie van de zussen nu onterecht behandeld wordt of gelijk heeft.
Er zijn alleen wat dingen die ik me er zo bij kan voorstellen en die mogelijk tot de wrijving hebben kunnen leiden.
Helaas laat de ts niets meer weten. Niet netjes eigenlijk.
zaterdag 20 december 2014 19:03
quote:vikki schreef op 19 december 2014 @ 18:27:
[...]
De mensen die nu de "grijze kopjes" vormen komen helemaal niet uit zulke grote gezinnen. Dat was nog een generatie daarvoor.
Onzin dus!
Vader en schoonvader, beiden uit 1945, komen uit gezinnen van 13 resp. 11 kinderen. Bij mijn moeder (1948) thuis zijn er acht geboren, schoonmoeder (1949) is er één van vier. Dan bespeur ik toch een trend .
Van de broers en zussen van mijn vader, geboren tussen 1925 en 1944, zijn er verschillende die zelf ook nog vier of vijf kinderen hebben gekregen.
[...]
De mensen die nu de "grijze kopjes" vormen komen helemaal niet uit zulke grote gezinnen. Dat was nog een generatie daarvoor.
Onzin dus!
Vader en schoonvader, beiden uit 1945, komen uit gezinnen van 13 resp. 11 kinderen. Bij mijn moeder (1948) thuis zijn er acht geboren, schoonmoeder (1949) is er één van vier. Dan bespeur ik toch een trend .
Van de broers en zussen van mijn vader, geboren tussen 1925 en 1944, zijn er verschillende die zelf ook nog vier of vijf kinderen hebben gekregen.
zaterdag 20 december 2014 20:04
quote:mara2 schreef op 19 december 2014 @ 10:46:
[...]
Waarom wordt er dan geen gezellig avondje zonder kinderen geplant. Een vriendin en ik hebben zelf kinderen.
Maar we doen dingen zonder hen. Dat loopt toch weer uit op aandacht voor de kinderen en een half gesprek.
Of ze willen weg en dan moet je ook weggaan.Gaat het inmiddels niet meer over het topic? Ik lees nl. nergens dat to dat niet doet, dus de aanname lijkt me onwaarschijnlijk. Of misschien wel waarschijnlijk. Maar het gaat ging hier om familie momenten waar er moeilijk gedaan wordt over het bijverschijnsel kinderen. En van daaruit ontstaan er ineens heel vreemdsoortige reacties van mensen die noooooit meer over iets anders kunnen praten dan kinderen, mensen die AAAaaaltijd hun kinderen meenemen, mensen wier leven nog eeeeeeenkel om de kinderen draait of andersom:
mensen die zich ook maar noooooooooit lijken te kunnen aanpassen aan situaties die veranderen, mensen die het Aaalleeeeeeen maar kunnen hebben over vakanties, mensen die andermans kind nog geen 5 minuten kunnen velen, etc.
Wat een overdreven gedoe allemaal
[...]
Waarom wordt er dan geen gezellig avondje zonder kinderen geplant. Een vriendin en ik hebben zelf kinderen.
Maar we doen dingen zonder hen. Dat loopt toch weer uit op aandacht voor de kinderen en een half gesprek.
Of ze willen weg en dan moet je ook weggaan.Gaat het inmiddels niet meer over het topic? Ik lees nl. nergens dat to dat niet doet, dus de aanname lijkt me onwaarschijnlijk. Of misschien wel waarschijnlijk. Maar het gaat ging hier om familie momenten waar er moeilijk gedaan wordt over het bijverschijnsel kinderen. En van daaruit ontstaan er ineens heel vreemdsoortige reacties van mensen die noooooit meer over iets anders kunnen praten dan kinderen, mensen die AAAaaaltijd hun kinderen meenemen, mensen wier leven nog eeeeeeenkel om de kinderen draait of andersom:
mensen die zich ook maar noooooooooit lijken te kunnen aanpassen aan situaties die veranderen, mensen die het Aaalleeeeeeen maar kunnen hebben over vakanties, mensen die andermans kind nog geen 5 minuten kunnen velen, etc.
Wat een overdreven gedoe allemaal
zaterdag 20 december 2014 20:12
quote:korenwolf schreef op 19 december 2014 @ 11:31:
[...]
Ik pleit al het hele topic voor wederzijds begrip. Het komt onprettig op mij over dat ik nu word neergezet als degene die een groot probleem maakt. Maar misschien bedoelde je "je" als in "men". Dan nog zit het "probleem" aan twee kanten: zowel die van degene zònder als die mèt kinderen. Verontwaardigd opstuiven dat je een kind niet met een lama mag vergelijken draagt ook niet echt bij aan wederzijds begrip.
Als mijn familie op bezoek komt, lopen we eerst de drie dichtstbijzijnde speeltuinen af. Mijn verjaardag vier ik in een pannenkoekhuis. Het enige wat ik vraag, is dat er ook enige aandacht is voor mijn levensveranderende gebeurtenissen - die sneeuwen wel eens onder tussen de blokfluit-, voetbal en schaatsclubjes van het kleine spul.
Maar waarom dan? Ik heb dat gevoel nl. niet en kan gewoon mijn ei kwijt over mijn leven en krijg ook gehoor van de vrienden en familie met kinderen. Ik zou het behoorlijk onbeleefd vinden van mensen als ze over mijn verhalen heenwalsen.
Maak je dat echt mee Korenwolf? Want dat zou imo weinig te maken hebben met kinderen en veel meer met ongeinteresseerde en onbeleefde mensen.
[...]
Ik pleit al het hele topic voor wederzijds begrip. Het komt onprettig op mij over dat ik nu word neergezet als degene die een groot probleem maakt. Maar misschien bedoelde je "je" als in "men". Dan nog zit het "probleem" aan twee kanten: zowel die van degene zònder als die mèt kinderen. Verontwaardigd opstuiven dat je een kind niet met een lama mag vergelijken draagt ook niet echt bij aan wederzijds begrip.
Als mijn familie op bezoek komt, lopen we eerst de drie dichtstbijzijnde speeltuinen af. Mijn verjaardag vier ik in een pannenkoekhuis. Het enige wat ik vraag, is dat er ook enige aandacht is voor mijn levensveranderende gebeurtenissen - die sneeuwen wel eens onder tussen de blokfluit-, voetbal en schaatsclubjes van het kleine spul.
Maar waarom dan? Ik heb dat gevoel nl. niet en kan gewoon mijn ei kwijt over mijn leven en krijg ook gehoor van de vrienden en familie met kinderen. Ik zou het behoorlijk onbeleefd vinden van mensen als ze over mijn verhalen heenwalsen.
Maak je dat echt mee Korenwolf? Want dat zou imo weinig te maken hebben met kinderen en veel meer met ongeinteresseerde en onbeleefde mensen.
zondag 21 december 2014 02:32
Ik vind dat zulke mutsen helemaal zelf niet aan kinderen moeten beginnen..
Ja simpel maar hard. Jan mag weten hoe jou zusje zal reageren als haar eigen kind luidruchtig is. Zal vast geen Prettige mama zijn of mogen haar kids later wel lekker luidruchtig zijn.
Conclusie: je zus lijdt aan aanstellerij. Zij is zelf ook kind geweest.
Ja simpel maar hard. Jan mag weten hoe jou zusje zal reageren als haar eigen kind luidruchtig is. Zal vast geen Prettige mama zijn of mogen haar kids later wel lekker luidruchtig zijn.
Conclusie: je zus lijdt aan aanstellerij. Zij is zelf ook kind geweest.
zondag 21 december 2014 02:47
quote:lux. schreef op 19 december 2014 @ 19:45:
[...]
Lekker dan nu al jaloers op een nog ongeboren kindIk snap het wel een beetje hoor. Mijn zus is zwanger en we zijn behoorlijke familiemensen. We gaan nog wel eens met gezin+aanhang op vakantie. Maar daar heb ik dus echt geen zin meer in met een klein kind erbij.(Het zijn altijd luxe vliegvakanties, iets wat ik ook niet echt geschikt acht voor kleine kinderen). Dus ik zie al zo voor me dat ze dan dat soort dingen gezellig gaan doen zonder ons. Ik sta er verder niet teveel bij stil hoor, we zien wel. Maar ik kan me wel voorstellen dat het kind een miniwigje gaat drijven.
[...]
Lekker dan nu al jaloers op een nog ongeboren kindIk snap het wel een beetje hoor. Mijn zus is zwanger en we zijn behoorlijke familiemensen. We gaan nog wel eens met gezin+aanhang op vakantie. Maar daar heb ik dus echt geen zin meer in met een klein kind erbij.(Het zijn altijd luxe vliegvakanties, iets wat ik ook niet echt geschikt acht voor kleine kinderen). Dus ik zie al zo voor me dat ze dan dat soort dingen gezellig gaan doen zonder ons. Ik sta er verder niet teveel bij stil hoor, we zien wel. Maar ik kan me wel voorstellen dat het kind een miniwigje gaat drijven.
