Waarom willen vrouwen dochters?

20-10-2014 14:34 343 berichten
Alle reacties Link kopieren
Het is een beladen onderwerp: een voorkeur voor een geslacht.

En toch vind ik het fascinerend! Zelf heb ik drie zonen. Pas bij zoon nummer drie heb ik er echt specifiek over na gedacht dat een dochter ook leuk zou zijn. Waarom? Dat vroeg ik me ook af. Ik houd namelijk helemaal niet van knutselen, frutselen, haren doen, make-upjes etc. Winkelen vind ik vooral in m'n eentje leuke of met vriendinnen. Maar in dat laatste geval vooral vanwege de gezelligheid. Winkel in, winkel uit is echt bijzaak. De lunch, de afsluiting in de kroeg, e.d. vind ik veel leuker.



En toch was daar bij nummer drie een kleine wens. Overigens was dat ook zo weer weg toen we hoorden dat het een jongetje werd. Wij wilden in eerste instantie gewoon graag nog een kindje.



Voor mijzelf kan ik twee dingen opnoemen waarvan ik denk dat dat de reden is:

- het is leuk om te weten hoe een dochter van ons er uit zou zien.

- je hoort toch vaak dat je jongens maar voor even hebt en meisjes voor het leven. Een zwangere dochter schijnt anders te voelen dan een zwangere schoondochter.



Wat denken jullie?
quote:spitsmuisje schreef op 25 oktober 2014 @ 19:00:

Siril, ik zie in mijn omgeving dat de meeste "stoere" vrouwen juist meisjes krijgen! Op een enkeling na hebben de meisjesmoeders die ik ken een beta-achtergrond en zijn ze nooit van die "tuttenbollen" geweest.

Misschien klopt je theorie wel, ik ben altijd een tomboy geweest en heb nu dus een dochter. En vreemd genoeg ben ik sinds haar geboorte heel wat vrouwelijker geworden!
Calenzia, met een zoon kan je ook naar K3! Mijn jongste zoon was destijds drie jaar oud en zijn grootste wens was naar een K3-concert gaan in een K3-jurk. Aan beide heb ik toegegeven en hij was zo blij! Wel waren er veel meer meisjes, maar ik heb daar veel ouders gesproken die het zo stoer van hem vonden om gekleed in een Mamase-jurk te swingen op K3. Sommigen hadden ook zoons, maar die waren niet meegegaan om de reden dat K3 voor meisjes was, terwijl ze wel alle liedjes leuk vonden. Zonde!



Jongste zoon is nu bijna zes en vindt K3 echt niet leuk meer. Hij vindt het niet eens voor meisjes, maar voor ukkies. Binnenkort ga ik met mijn dochtertje (dan drie jaar) naar een concert en haar broers wilden niet mee. Ze hebben geen zin om tussen die peuters te staan en ik geef ze groot gelijk!



Verder doe ik met mijn dochter inderdaad andere dingen dan met mijn zoons, maar dat lijkt me logisch. Staartjes en knipjes zijn gewoon gek voor jongens (alhoewel mijn middelste zoon een tijdje een staart heeft gehad in zijn vrij lange haar). Met mijn zoons ga ik als a-technisch iemand helemaal los met techniek en leuk dat ik het nu vind! Ik zou willen dat ik dit vroeger zo interessant vond! Dochter houdt (tot nu toe) niet van technisch spul, maar is verliefd op alles wat op de roze pagina's van de speelgoedfolder staat. Barbies, My Little Pony's, Pinypon, ze vindt het prachtig. Ik vind het leuker dan mijn man het vindt, maar het spreekt zo weinig tot de verbeelding in tegenstelling tot het meeste jongensspeelgoed.



Wat ze allemaal graag doen en ik helemaal niet, is knutselen en Play Dough. Gelukkig vindt mijn moeder dit leuk en schakel ik haar vaak in voor knutseldagen!
Toevoeging: ik heb maar een technische zoon die mij van alles leert over technische zaken. De jongste (die van K3) is behoorlijk muzikaal en speelt graag piano en viool. De middelste is dan weer de sportiefste en zou het liefst elke dag hockeyen. Met hem deel ik de liefde voor hockey!



Op een rijtje de overeenkomsten die ik heb met mijn kinderen:

- Oudste: techniek en strips

- Middelste: hockey, geschiedenis en natuur

- Jongste: Muziek

Dochter: sieraden. Ze tuigt zich net als haar moeder graag op!



Al deze overeenkomsten tussen mij en de kinderen zijn onafhankelijk van geslacht en ik vind ze allemaal op hun eigen manier een verrijking van mijn leven.
Het waren voorbeeldjes die ik nu merk tussen zoon en dochter. Zoon is nu zes en vorig jaar wilde hij naar een k3 film, nu is het een stoere jongen die echt niet meer naar k3 wil. Hij vind het echt voor meisjes.



Dochter vier is verder een stoere meid. Man wilde altijd een zoon. Daar kun je lekker mee stoeien. Zoon houdt daar dus echt niet van en dochter vindt het geweldig. Hoe wilder hoe beter.



Het is natuurlijk altijd afwachten wat voor karakter je kind heeft, maar ik vind het leuk om beide te hebben en dat dochter ondanks dat het een stoer ding is, met sommige dingen een echte meid.



Maar waren het twee jongens had ik nog steeds evenveel van ze gehouden en misschien ergens de meidendingen wel gemist, maar dan had je weer andere leuke dingen om te doen
Alle reacties Link kopieren
http://www.youtube.com/watch?v=wWEka3Ti4AE
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
Alle reacties Link kopieren
quote:fleetfox schreef op 08 november 2014 @ 17:51:

[...]





Misschien klopt je theorie wel, ik ben altijd een tomboy geweest en heb nu dus een dochter. En vreemd genoeg ben ik sinds haar geboorte heel wat vrouwelijker geworden!



Bij mij gaat de theorie al niet op. Ben ook een tomboy, maar heb toch 3 zonen gekregen.



Ik denk dat er geen enkele theorie bestaat over wat je wel of niet krijgt. Je krijgt gewoon wat je krijgt. Je kunt misschien wat trucjes gebruiken om het geslacht te sturen, maar dat is nog steeds geen 100%. Ik geloof dan nog eerder dat het voorbestemd is of zo. Maar ook dat is iets wat ik soms geloof, maar meestal niet.
Alle reacties Link kopieren
quote:Enn schreef op 08 november 2014 @ 23:05:

http://www.youtube.com/watch?v=wWEka3Ti4AEDit blijft een mooi liedje! Tekst is ook zo lekker breed interpreteerbaar. Heerlijk!
Alle reacties Link kopieren
Bij de eerste geen voorkeur. Het werd een jongen. Nu zwanger van de tweede en wederom hadden we geen voorkeur. Het wordt ( volgens de echo s ) een meisje...

De opmerkigen over koningskoppel horen we indd heel veel en vind ik onzin. Ik had 2 jongens of 2 meisjes ook prima gevonden.



Het enige wat ik nu wel heb is dat ik denk ik makkelijker kan zeggen we zijn klaar nu.

Gewoon omdat ik straks beide "smaken" ken.. ik ben nieuwsgierig van aard en zou bij 2 jongens misschien toch langer gedacht hebben hoe zou een meisje zijn.. niet dat de 3e dan gegarandeerd een meisje is natuurlijk vaak juist niet.



Ik heb een vriendin met 2 jongens die toegeeft jaloers te zijn omdat ik nu een meisje krijg en ik heb een vriendin met 1 zoontje die roept dat ze doorgaat tot een meisje.. dus ik denk dat de in de op genoemde vrouwen willen dochters toch wel kern van waarheid in zit.
Alle reacties Link kopieren
Koningskoppel pff echt overdreven. Van hetzelfde geslacht is toch ook leuk? Of 1 kindje.

Er komt wat komt. Het klinkt zo verwend roepen wat je wilt terwijl je niks te kiezen hebt. Het is fijn als het je gegund is.

Dat wil niet zeggen dat ik niet begrijp dat sommigen een lichte voorkeur hebben. Maar vooral heel realistisch er komt wat komt.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb nog geen kinderen, maar het lijkt mij het leukst om een gemengd gezin te hebben. Gewoon omdat ik het zelf heerlijk vond (en vind) om een grote broer te hebben. Maar anders wel veeeeel liever een mannengezin.. Twee dochters hebben lijkt me echt een verschrikking eerlijk gezegd :P
Alle reacties Link kopieren
Maar het zijn dus de dingen die je herkent in een meisje, die maken dat je graag een dochter wilt?



Maar is het ook niet dat welke combinatie we ook hebben, we altijd iets zullen missen?
Alle reacties Link kopieren
quote:jules schreef op 09 november 2014 @ 19:37:

Maar het zijn dus de dingen die je herkent in een meisje, die maken dat je graag een dochter wilt?



Maar is het ook niet dat welke combinatie we ook hebben, we altijd iets zullen missen?En met "je" bedoel ik iedereen/ in z'n algemeenheid.
quote:apppie schreef op 09 november 2014 @ 18:40:

Ik heb nog geen kinderen, maar het lijkt mij het leukst om een gemengd gezin te hebben. Gewoon omdat ik het zelf heerlijk vond (en vind) om een grote broer te hebben. Maar anders wel veeeeel liever een mannengezin.. Twee dochters hebben lijkt me echt een verschrikking eerlijk gezegd :PDie combi lijkt mij ook het pittigst. Ik vind zussen vaak lastig. Niet per se mijn eigen ervaring, hoewel ik vroeger denk ik ook wel een "moeilijke zus" was, maar ook als ik bij oudere mensen om mij heen kijk. Zowel in familie als schoonfamilie en ook wel wat ik van sommige vriendinnen weet. Misschien hebben andere mensen deze ervaring wel met "moeilijke broers". De laatste jaren heb ik alleen een hoop gekibbel/gemopper/geroddel gehoord tussen zussen of zussen over zussen. Over zorg voor een oude oma, over hoe die of die de kinderen opvoedt etc. etc. En ik weet niet of het klopt natuurlijk, maar ik heb het idee dat vrouwen dat eerder met andere vrouwen doen (zussen, moeders, dochters, nichtjes) dan met hun vaders, broers of zoons.
Ruilen? Ik heb een broer waar ik totaal niets gemeenschappelijk mee heb. We vechten elkaar ook niet de tent uit, maar het zijn echt de verplichte bezoekjes met verjaardagen. Verder zien of spreken we elkaar nooit. Dit is al ons hele leven lang.

Als ik dan zie hoe leuk mijn twee dochters het met elkaar hebben, ben ik weleens jaloers. Dat had ik vroeger ook heel graag willen hebben. Nog steeds trouwens.

Ik hoop dat mijn dochters die bijzondere band nog heel lang houden.
Zo zie je maar dat je er waarschijnlijk niks van kunt zeggen/voorspellen. Komt bij mij denk ik ook wel omdat ik mij echt véél meer tussen vrouwen begeef en zodoende meer vrouwen- dan mannengesprekken opvang en geregeld denk: "Wat een gedoe toch allemaal weer..." En

't ergst is nog wel dat ik zelf soms net zo ben (niet zozeer van het geroddel dan, maar wel eindeloos kunnen blijven dooooorgaan over iets, willen analyseren)
Alle reacties Link kopieren
Als ik in mijn vriendenkring kijk, (kinderen tussen de 0 en de 18, echt heel breed), dan lijkt het erop, dat twee-dezelfde voor de kinderen leuker is. Vooral als ze lagere school leeftijd hebben
Alle reacties Link kopieren
quote:NYC schreef op 09 november 2014 @ 21:51:

[...]





Die combi lijkt mij ook het pittigst. Ik vind zussen vaak lastig. Niet per se mijn eigen ervaring, hoewel ik vroeger denk ik ook wel een "moeilijke zus" was, maar ook als ik bij oudere mensen om mij heen kijk. Zowel in familie als schoonfamilie en ook wel wat ik van sommige vriendinnen weet. Misschien hebben andere mensen deze ervaring wel met "moeilijke broers". De laatste jaren heb ik alleen een hoop gekibbel/gemopper/geroddel gehoord tussen zussen of zussen over zussen. Over zorg voor een oude oma, over hoe die of die de kinderen opvoedt etc. etc. En ik weet niet of het klopt natuurlijk, maar ik heb het idee dat vrouwen dat eerder met andere vrouwen doen (zussen, moeders, dochters, nichtjes) dan met hun vaders, broers of zoons.Dat zie ik inderdaad ook vaak in mijn omgeving. Daarbij denk ik dat vrouwen van nature iets jaloerser zijn aangelegd, en dat dat dus meer tot uiting komt bij zussen.
Nooit een voorkeur gehad en ben erg blij met mijn twee mannen.



Ex heeft een veel jongere vriendin en die wil perse een meisje.

Onlangs is hun derde zoon geboren (en ex is 50).

Dan heb ik toch best wel een beetje leedvermaak.
Alle reacties Link kopieren
Dus jouw ex heeft inmiddels 5 zonen? En wil hij ook zo graag een meisje dat hij hier in mee gaat?



Daar kan ik me dus echt niets bij voorstellen; doorgaan tot een bepaald geslacht. Ik zou toch liever voor de optie "accepteren" gaan. Ik word ook altijd een beetje kwaad als mensen tegen mij zeggen "zo, en dan nu voor de vierde zeker?". Alsof ik, als we voor een vierde zouden gaan, dat als enige reden zou hebben.
Jules, ik kreeg tijdens de zwangerschap van mijn vierde vaak te horen dat we nu zeker wel een meisje wilden. Nee. We wilden een kind. De "oooh, eindelijk!" en "Nu kunnen jullie stoppen!" waren dan ook niet van de lucht toen onze vierde inderdaad een meisje bleek te zijn. Vreselijk! Het was echt bijna bizar dat mensen dit durfden te vragen in het bijzijn van mijn drie zoons. Alsof zij niet goed genoeg waren ofzo.
quote:jules schreef op 10 november 2014 @ 12:39:

Dus jouw ex heeft inmiddels 5 zonen? En wil hij ook zo graag een meisje dat hij hier in mee gaat?



Daar kan ik me dus echt niets bij voorstellen; doorgaan tot een bepaald geslacht. Ik zou toch liever voor de optie "accepteren" gaan. Ik word ook altijd een beetje kwaad als mensen tegen mij zeggen "zo, en dan nu voor de vierde zeker?". Alsof ik, als we voor een vierde zouden gaan, dat als enige reden zou hebben.



Ja mijn ex heeft vijf zonen (op papier dan). In het echte leven heeft hij er drie (de twee die we samen hebben moet hij niet meer zo).

Ex heeft toen wij bij elkaar waren nooit een voorkeur gehad voor een jongen of meisje.

Misschien is dat inmiddels verandert, dat weet ik niet. Ik denk dat hij niet zo goed tegen zijn vriendin in durft te gaan. Haar wil ik wet, dus als ze kind wil dan komt het er.
quote:spitsmuisje schreef op 10 november 2014 @ 12:42:

Jules, ik kreeg tijdens de zwangerschap van mijn vierde vaak te horen dat we nu zeker wel een meisje wilden. Nee. We wilden een kind. De "oooh, eindelijk!" en "Nu kunnen jullie stoppen!" waren dan ook niet van de lucht toen onze vierde inderdaad een meisje bleek te zijn. Vreselijk! Het was echt bijna bizar dat mensen dit durfden te vragen in het bijzijn van mijn drie zoons. Alsof zij niet goed genoeg waren ofzo.



Wat een vreselijke reacties!!! Bah. Ook niet leuk voor je jongens hoor. Gelukkig sta jij er anders in.

Ik ben superblij met twee jongens, waren het twee meiden geweest dan was ik er net zo blij mee geweest.
anoniem_64c50afa19078 wijzigde dit bericht op 10-11-2014 12:47
Reden: typvoutje
% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
quote:poeziewoezie schreef op 10 november 2014 @ 12:46:

[...]





Wat een vreselijke reacties!!! Bah. Ook niet leuk voor je jongens hoor. Gelukkig sta jij er anders in.

Ik ben superblij met twee jongens, waren het twee meiden geweest dan was ik er net zo blij mee geweest.Mijn eigen kinderen reageerden bijna net zo. Ze vonden hun broertje erg lief, maar vonden het wel jammer dat ze nu nóg geen zusje hadden. Maar dat gaf niet: "Mama, dan doe je toch de volgende keer een meisje in je buik"......
..
Reizigster, wat grappig! Mijn oudste zoon werd woest toen hij hoorde dat hij een zusje ging krijgen! Hij had het zo gezellig met zijn twee broertjes, dat hij er nog eentje bij wilde. Wel was hij een dag na haar geboorte helemaal om. Hij kwam bij me zitten, schurkte lekker tegen me aan en vertrouwde me toe dat hij wist dat hij eerst liever een broertje wilde, maar dat dat was omdat hij niet wist dat ze zo lief zou zijn. Sindsdien vindt hij haar de leukste persoon op aarde en is er niemand van wie hij meer houdt! (zelfs niet van mij. )
Alle reacties Link kopieren
Wat lief spitsmuisje!

En wat een grappige opmerking Reizigster. Van die kleine mannen kan ik zo'n opmerking heel goed hebben.



Hier vinden ze hun broertje zo ontzettend gaaf dat ze er nog eentje willen. Ze hebben zelfs al een naam voor hem bedacht. (echt eentje die we nooit zouden kiezen en die echt niet bij hun namen past ).



Spitsmuisje, volgens mij is het dus nooit goed voor de buitenwereld. Wat je ook krijgt, je krijgt altijd commentaar. In het begin raakte me dit echt. Alsof het heel erg was om 3 zoons te hebben (terwijl ik zo gelukkig met ze ben). Maar ik liet me wel meeslepen en had het idee dat het echt minderwaardig was. Alsof je pas meetelt met een dochter of zo.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven