Kinderen
alle pijlers
zou je hier boos om worden op een andere moeder?
zondag 19 maart 2017 19:55
Hoi, ik ben benieuwd wat jullie als ouder zijndje zouden vinden/voelen/zeggen als jullie met de volgende situatie geconfronteerd worden.
Stel, jouw kind (12 jaar) heeft dit weekend afgesproken met vriendin en heeft er erg veel zin in. Dan krijgt je kind eerst een telefoontje dat vriendin later komt en daarna volgt al snel een telefoontje dat ze helemaal niet meer mag komen van haar ouders, omdat ze straf heeft.
Even voor de volledigheid, dit is al ongeveer de derde keer in een half jaar tijd dat zoiets zich voordoet (afspraak verzetten, te laat komen, afbellen).
Dit is de situatie waar ik momenteel mee kamp en ik ben de moeder van het kind dat straf heeft en haar de afspraak heb laten afzeggen.
Stel, jouw kind (12 jaar) heeft dit weekend afgesproken met vriendin en heeft er erg veel zin in. Dan krijgt je kind eerst een telefoontje dat vriendin later komt en daarna volgt al snel een telefoontje dat ze helemaal niet meer mag komen van haar ouders, omdat ze straf heeft.
Even voor de volledigheid, dit is al ongeveer de derde keer in een half jaar tijd dat zoiets zich voordoet (afspraak verzetten, te laat komen, afbellen).
Dit is de situatie waar ik momenteel mee kamp en ik ben de moeder van het kind dat straf heeft en haar de afspraak heb laten afzeggen.
maandag 20 maart 2017 23:00
dinsdag 21 maart 2017 17:08
Dus ze is werkelijk de dame die vooral op zoek is naar een klop op haar schouder? Poeh...ik had ook al een donkerbruin vermoeden, maar heb me om de tuin laten leiden door de broer.
Kunnen ze dat zien aan de hand van je ip-adres oid?
Wel zielig voor haar dochter zeg...
Ergens zoekt ze telkens wel hulp, maar er zit een grote, blinde vlek bij het onderdeel zelfrefectie. Ik hoop echt voor ze dat ze geschikte hulp krijgen.
Kunnen ze dat zien aan de hand van je ip-adres oid?
Wel zielig voor haar dochter zeg...
Ergens zoekt ze telkens wel hulp, maar er zit een grote, blinde vlek bij het onderdeel zelfrefectie. Ik hoop echt voor ze dat ze geschikte hulp krijgen.
dinsdag 21 maart 2017 19:46
quote:Lavendel_Madelief schreef op 20 maart 2017 @ 19:29:
[...]
Nee, gelukkig niet. Iemand opperde dat als oplossing zodat zowel moeder als dochter even zouden kunnen afkoelen. Een idioot idee als je het mij vraagt.Als het idd de persoon is die eerst onder een andere naam postte zou het een zegen zijn voor het kind en zeker geen idioot plan.
[...]
Nee, gelukkig niet. Iemand opperde dat als oplossing zodat zowel moeder als dochter even zouden kunnen afkoelen. Een idioot idee als je het mij vraagt.Als het idd de persoon is die eerst onder een andere naam postte zou het een zegen zijn voor het kind en zeker geen idioot plan.
dinsdag 21 maart 2017 19:54
quote:sssssst schreef op 20 maart 2017 @ 21:17:
[...]
Jij kent de TO dus niet? Is een oude bekende die een paar jaar geleden elke paar weken wel een topic opende over vergelijkbare issues. Altijd vergelijkbaar verkoop van de topics. TO wil haar gelijk halen, applaus in ontvangst nemen en schouderklopjes ontvangen over haar goede manier van opvoeden van haar verschrikkelijke dochter.
Ik hoop dat de dochter alleen bestaat in de verbeelding van de TO. En als de dochter echt bestaat dan hoop ik echt dat iemand haar in bescherming kan nemen tegen haar moeder. Desnoods met een uit huis plaatsing.
Ik ben er bang voor dat dochter echt bestaat. Vriend/man ging er toen toch ook vandoor? Ging ergens anders wonen maar zorgde gedeeltelijk nog wel voor dochter.
Diverse gezinstherapeuten zijn daar al mee bezig geweest als ik het me goed herinner.
Denk dat de broer in dit topic de man is die er maar af en toe is (waarschijnlijk als TO er niet is)
[...]
Jij kent de TO dus niet? Is een oude bekende die een paar jaar geleden elke paar weken wel een topic opende over vergelijkbare issues. Altijd vergelijkbaar verkoop van de topics. TO wil haar gelijk halen, applaus in ontvangst nemen en schouderklopjes ontvangen over haar goede manier van opvoeden van haar verschrikkelijke dochter.
Ik hoop dat de dochter alleen bestaat in de verbeelding van de TO. En als de dochter echt bestaat dan hoop ik echt dat iemand haar in bescherming kan nemen tegen haar moeder. Desnoods met een uit huis plaatsing.
Ik ben er bang voor dat dochter echt bestaat. Vriend/man ging er toen toch ook vandoor? Ging ergens anders wonen maar zorgde gedeeltelijk nog wel voor dochter.
Diverse gezinstherapeuten zijn daar al mee bezig geweest als ik het me goed herinner.
Denk dat de broer in dit topic de man is die er maar af en toe is (waarschijnlijk als TO er niet is)
dinsdag 21 maart 2017 22:14
Ik zou zeggen neem contact op met een gespecialiseerde jeugdzorg instelling voor een multisysteemtherapie voor het gezin.
Als moeder eis je te veel van je kind, je overvraagt haar. Je dochter heeft geen grenzen, geen zicht op waar ze aan toe is. Als gezin zijn jullie disfunctioneel. De rest is verder al gezegd.
Klopt het dat je al vaker een posting gedaan hebt mbt tot de opvoeding en omgang met je dochter? Meen mij zoiets wel te herinneren....
Als moeder eis je te veel van je kind, je overvraagt haar. Je dochter heeft geen grenzen, geen zicht op waar ze aan toe is. Als gezin zijn jullie disfunctioneel. De rest is verder al gezegd.
Klopt het dat je al vaker een posting gedaan hebt mbt tot de opvoeding en omgang met je dochter? Meen mij zoiets wel te herinneren....
maandag 24 april 2017 12:43
quote:aquarium schreef op 20 maart 2017 @ 16:25:
[...]
Voor de afspraak die ze had met MIJ. Ik heb gisteren met haar afgesproken dat ze vandaag meteen uit school naar huis moest komen, zodat we samen gaan werken aan haar taak. En dat ik wil dat ze niet te laat is voor die afspraak, omdat ik haar de afgelopen maand meerdere keren heb moeten opsporen, omdat ze niks van zich had laten horen waar ze was en ook niet thuis was gekomen na school.
De afspraak is nl. dat als ze ergens blijft hangen of gaat spelen, dat er dan naar huis gebeld moet worden!
Dus toen dochter afgelopen maand meerdere keren 2 uur na schooltijd nog niks van zich had laten horen en ik vriendinnen en school kon afbellen waar ze was, heb ik gisteren met mijn man nogmaals heel hard afgesproken dat ze deze week strakke hand krijgt. Dus: meteen uit school! Ze doet er normaal 20 minuten over, dus om een realistische marche aan te houden, hebben we aangegeven dat ze uiterlijk 45 minuten na schooltijd thuis moest zijn (geeft mogelijkheid om rustig naar fiets te lopen, beetje te kletsen, wat vergeten is opnieuw te halen, etc.) en dat er vandaag NIET werd afgesproken. Vandaag moest ze haar inzet laten blijken zeg maar. Na de knallende ruzie van gisteren. Dus punt voor punt alles onderstreept wat er moest gebeuren.
En dan belt ze dus na 55 minuten op (10 minuten nadat ze alle ruimte had om thuis te moeten zijn) dat ze ter hoogte van vriendin is en zo thuis komt. Compleet tegen elke strak gemaakte afspraak in. En of je het er nu mee eens bent met deze afspraak of niet. Of je er nu de zin van inziet of niet. Het gaat er nu niet om of je de afspraak zinnig vindt. Het ging en gaat mij er nu om dat ik in dit geval de kaart trek van 'ik ben je moeder en dit is wat je mij nu moet laten zien om je te kunnen vertrouwen'. Hele simpele opdracht.
Maar het gevoel wat mij bijblijft is dikke vinger en ik doe lekker toch niet wat je van me wilt. Want ik maak mijn eigen regels hier in huis.
En of je dit nu een vreemd gevoel vindt van mij, dat is wel het gevoel dat ik erbij heb. Het gevoel van "Fuck jou mama. Ik doe toch lekker alleen wat ik zelf wil".
Je weet dat je dochter juist moeite heeft met dit soort afspraken, en toch pak je haar erop. Terwijl ze aangeeft dat ze dit dus heel moeilijk vindt.
Wat moet jouw dochter zich vreselijk voelen, met een moeder die haar zwakte weet (moeite met plannen, afspraken onthouden) en haar daarop vervolgens gaat straffen. En de ene keer praat je met haar erover en wil je haar steunen erin en de andere keer straf je haar erop.
Eigenlijk, erken je dan niet haar probleem. Weet je ook waarom je zo doet?
Nogmaals, ze heeft je gezegd, ik heb er moeite mee en wil graag hulp hierbij. Je schrijft dit zelf hier. Maar toch laat je haar goed weten niet te luisteren naar haar en haar problemen ermee. En vervolgens interpreteer je het ook nog eens als een bewuste keuze van je dochter, terwijl ze aangaf dat ze hier nog geen grip op heeft. Ze is 12 en afspraken over bellen, tijd, kan ze nu niet. Dus stop met die afspraken die je nu probeert te maken die ze toch nu niet kan waarmaken om dan vervolgens dus ook dit bevestigd te zien en dat ze weer faalt. Dat weet je al van te voren.
Dit moet ze leren en tijd helpt ook hierbij, dat haar hersenen meer matureren en executieve functies beter gaan worden. Ze is geen 40, maar 12.
Eventueel kan een orthopedagoog helpen. Maar haar erop straffen? Dat is net zoiets als iemand die mank loopt, straffen op mank lopen. Accepteer dat dit een zwakke plek is van je dochter en voorzie dat zij dit nog niet kan.
[...]
Voor de afspraak die ze had met MIJ. Ik heb gisteren met haar afgesproken dat ze vandaag meteen uit school naar huis moest komen, zodat we samen gaan werken aan haar taak. En dat ik wil dat ze niet te laat is voor die afspraak, omdat ik haar de afgelopen maand meerdere keren heb moeten opsporen, omdat ze niks van zich had laten horen waar ze was en ook niet thuis was gekomen na school.
De afspraak is nl. dat als ze ergens blijft hangen of gaat spelen, dat er dan naar huis gebeld moet worden!
Dus toen dochter afgelopen maand meerdere keren 2 uur na schooltijd nog niks van zich had laten horen en ik vriendinnen en school kon afbellen waar ze was, heb ik gisteren met mijn man nogmaals heel hard afgesproken dat ze deze week strakke hand krijgt. Dus: meteen uit school! Ze doet er normaal 20 minuten over, dus om een realistische marche aan te houden, hebben we aangegeven dat ze uiterlijk 45 minuten na schooltijd thuis moest zijn (geeft mogelijkheid om rustig naar fiets te lopen, beetje te kletsen, wat vergeten is opnieuw te halen, etc.) en dat er vandaag NIET werd afgesproken. Vandaag moest ze haar inzet laten blijken zeg maar. Na de knallende ruzie van gisteren. Dus punt voor punt alles onderstreept wat er moest gebeuren.
En dan belt ze dus na 55 minuten op (10 minuten nadat ze alle ruimte had om thuis te moeten zijn) dat ze ter hoogte van vriendin is en zo thuis komt. Compleet tegen elke strak gemaakte afspraak in. En of je het er nu mee eens bent met deze afspraak of niet. Of je er nu de zin van inziet of niet. Het gaat er nu niet om of je de afspraak zinnig vindt. Het ging en gaat mij er nu om dat ik in dit geval de kaart trek van 'ik ben je moeder en dit is wat je mij nu moet laten zien om je te kunnen vertrouwen'. Hele simpele opdracht.
Maar het gevoel wat mij bijblijft is dikke vinger en ik doe lekker toch niet wat je van me wilt. Want ik maak mijn eigen regels hier in huis.
En of je dit nu een vreemd gevoel vindt van mij, dat is wel het gevoel dat ik erbij heb. Het gevoel van "Fuck jou mama. Ik doe toch lekker alleen wat ik zelf wil".
Je weet dat je dochter juist moeite heeft met dit soort afspraken, en toch pak je haar erop. Terwijl ze aangeeft dat ze dit dus heel moeilijk vindt.
Wat moet jouw dochter zich vreselijk voelen, met een moeder die haar zwakte weet (moeite met plannen, afspraken onthouden) en haar daarop vervolgens gaat straffen. En de ene keer praat je met haar erover en wil je haar steunen erin en de andere keer straf je haar erop.
Eigenlijk, erken je dan niet haar probleem. Weet je ook waarom je zo doet?
Nogmaals, ze heeft je gezegd, ik heb er moeite mee en wil graag hulp hierbij. Je schrijft dit zelf hier. Maar toch laat je haar goed weten niet te luisteren naar haar en haar problemen ermee. En vervolgens interpreteer je het ook nog eens als een bewuste keuze van je dochter, terwijl ze aangaf dat ze hier nog geen grip op heeft. Ze is 12 en afspraken over bellen, tijd, kan ze nu niet. Dus stop met die afspraken die je nu probeert te maken die ze toch nu niet kan waarmaken om dan vervolgens dus ook dit bevestigd te zien en dat ze weer faalt. Dat weet je al van te voren.
Dit moet ze leren en tijd helpt ook hierbij, dat haar hersenen meer matureren en executieve functies beter gaan worden. Ze is geen 40, maar 12.
Eventueel kan een orthopedagoog helpen. Maar haar erop straffen? Dat is net zoiets als iemand die mank loopt, straffen op mank lopen. Accepteer dat dit een zwakke plek is van je dochter en voorzie dat zij dit nog niet kan.
