Lijf & Lijn
alle pijlers
Ik moest iets ondernemen #3 gastric bypass!
vrijdag 13 mei 2016 10:14
Omdat we het vorige topic vol gekletst hebben gaan we hier verder.
Over leven met een gastric bypass.
Oorspronkelijk opende ik dit topic bijna een jaar geleden. Bijna 130 kilo en gefrustreerd omdat het me met geen mogelijkheid lukte om definitief af te vallen.
Ik overwoog de keuze te maken voor een gastric bypass, een operatie die hopelijk definitief het tij zou keren.
Omdat ik wist dat ik op deze manier, met dit gewicht, de honderd niet zou halen. En dat was ik wel van plan.
Inmiddels is het bijna vijf maanden geleden dat ik geopereerd ben. 16 december 2015 kreeg ik mijn gastric bypass.
Inmiddels ben ik bijna 30 kilo lichter en verbaas ik me nog elke dag over hoeveel meer ik kan, dan toen.
Ik ben er nog niet, nog lang niet, maar ik ben op de goede weg.
Inmiddels groeide dit topic niet alleen uit tot een soort virtueel dagboek voor mij, maar wisselden we van gedachten met nog veel meer mensen in hetzelfde schuitje.
Ik hoop dat we daar hier mee verder kunnen gaan.
En omdat ik niet wil vergeten waar ik vandaan kom, hieronder mijn oorspronkelijke OP van het vorige topic, die ik schreef op 15 augustus 2015;
Oorspronkelijk had ik mijn topic van een jaar geleden geupdate, maar omdat er telkens reacties komen op de -niet meer zo relevante- OP is het misschien handiger toch een nieuw topic te openen.
De korte samenvatting; ik ben veel te dik. Morbide obesitas.
En ja, dat brengt klachten met zich mee. Ik ben net 30 geworden en ik slik pillen voor mijn hoge bloeddruk. Ik voel me slap en lusteloos. Ik heb een belachelijk slechte conditie, ik heb last van mijn gewrichten. En ik beweer altijd dat ik geen last heb van mijn overgewicht, maar dat is wel zo.
Dus, er moet iets gebeuren. En iets drastisch, iets dat werkt.
Want 39231 dieetpogingen later ben ik nog altijd gewoon veel te dik. Ik heb het met diëtistes geprobeerd, op eigen kracht, meer bewegen, gewoon gezond eten, maffe diëten.... Ik heb zelfs een paar maanden geleden dieetpillen gekocht. Wat uiteraard voor geen meter werkt, behalve dat je er stinkende scheten van laat.
Mijn huisarts heeft me doorgestuurd naar het ziekenhuis, naar de obesitaskliniek. Mijn huisarts denkt dat een gastric bypass de enige echte blijvende oplossing gaat zijn voor mij, dus we gaan het eens bekijken.
De laatste weken heb ik heel, heel veel na gedacht. Over mijn leven nu, over de impact van zo'n operatie, over hoe mijn leven er na de operatie uit zal zien.... Ik kan het me eigenlijk niet helemaal voorstellen.
Ik weet dat het geen wondermiddel is. Ik weet dat het slechts een hulpmiddel is. Ik weet dat ik nog steeds mijn levensstijl om moet gooien maar zoals ik het begrijp van mensen die een gastric bypass gehad hebben gaat dat na de operatie zoveel makkelijker zijn...
Anyhow, 24 augustus heb ik een informatiebijeenkomst in het ziekenhuis. Als ik dan door durf te zetten volgt een screeningsochtend en daarna een eventueel akkoord voor de operatie.
Wat ik dus in mijn vorige topic ook vroeg, waren ervaringen van mensen die eventueel een gastric bypass ondergaan hebben.
Zouden jullie het me aanraden of absoluut niet? In hoeverre heeft het je geholpen? En misschien zijn er ook mensen met een negatieve ervaring? Ook die zijn uiteraard welkom.
In het vorige topic heb ik al heel veel lieve, leuke fijne reacties gehad.
De reden dat ik dit topic toch opnieuw open is omdat ik zo heerlijk van me af kan schrijven, en ik heel veel heb aan de input van mensen die het traject al doorlopen hebben.
Dus bij deze gewoon een nieuw topic dat voortborduurt op het zelfde, omdat de OP van het vorige topic totaal niet up to date meer is.
Wat ik dus vooral wil met dit topic is ervaringen uitwisselen, en misschien gewoon af en toe een schop onder mijn kont of hart onder de riem
Over leven met een gastric bypass.
Oorspronkelijk opende ik dit topic bijna een jaar geleden. Bijna 130 kilo en gefrustreerd omdat het me met geen mogelijkheid lukte om definitief af te vallen.
Ik overwoog de keuze te maken voor een gastric bypass, een operatie die hopelijk definitief het tij zou keren.
Omdat ik wist dat ik op deze manier, met dit gewicht, de honderd niet zou halen. En dat was ik wel van plan.
Inmiddels is het bijna vijf maanden geleden dat ik geopereerd ben. 16 december 2015 kreeg ik mijn gastric bypass.
Inmiddels ben ik bijna 30 kilo lichter en verbaas ik me nog elke dag over hoeveel meer ik kan, dan toen.
Ik ben er nog niet, nog lang niet, maar ik ben op de goede weg.
Inmiddels groeide dit topic niet alleen uit tot een soort virtueel dagboek voor mij, maar wisselden we van gedachten met nog veel meer mensen in hetzelfde schuitje.
Ik hoop dat we daar hier mee verder kunnen gaan.
En omdat ik niet wil vergeten waar ik vandaan kom, hieronder mijn oorspronkelijke OP van het vorige topic, die ik schreef op 15 augustus 2015;
Oorspronkelijk had ik mijn topic van een jaar geleden geupdate, maar omdat er telkens reacties komen op de -niet meer zo relevante- OP is het misschien handiger toch een nieuw topic te openen.
De korte samenvatting; ik ben veel te dik. Morbide obesitas.
En ja, dat brengt klachten met zich mee. Ik ben net 30 geworden en ik slik pillen voor mijn hoge bloeddruk. Ik voel me slap en lusteloos. Ik heb een belachelijk slechte conditie, ik heb last van mijn gewrichten. En ik beweer altijd dat ik geen last heb van mijn overgewicht, maar dat is wel zo.
Dus, er moet iets gebeuren. En iets drastisch, iets dat werkt.
Want 39231 dieetpogingen later ben ik nog altijd gewoon veel te dik. Ik heb het met diëtistes geprobeerd, op eigen kracht, meer bewegen, gewoon gezond eten, maffe diëten.... Ik heb zelfs een paar maanden geleden dieetpillen gekocht. Wat uiteraard voor geen meter werkt, behalve dat je er stinkende scheten van laat.
Mijn huisarts heeft me doorgestuurd naar het ziekenhuis, naar de obesitaskliniek. Mijn huisarts denkt dat een gastric bypass de enige echte blijvende oplossing gaat zijn voor mij, dus we gaan het eens bekijken.
De laatste weken heb ik heel, heel veel na gedacht. Over mijn leven nu, over de impact van zo'n operatie, over hoe mijn leven er na de operatie uit zal zien.... Ik kan het me eigenlijk niet helemaal voorstellen.
Ik weet dat het geen wondermiddel is. Ik weet dat het slechts een hulpmiddel is. Ik weet dat ik nog steeds mijn levensstijl om moet gooien maar zoals ik het begrijp van mensen die een gastric bypass gehad hebben gaat dat na de operatie zoveel makkelijker zijn...
Anyhow, 24 augustus heb ik een informatiebijeenkomst in het ziekenhuis. Als ik dan door durf te zetten volgt een screeningsochtend en daarna een eventueel akkoord voor de operatie.
Wat ik dus in mijn vorige topic ook vroeg, waren ervaringen van mensen die eventueel een gastric bypass ondergaan hebben.
Zouden jullie het me aanraden of absoluut niet? In hoeverre heeft het je geholpen? En misschien zijn er ook mensen met een negatieve ervaring? Ook die zijn uiteraard welkom.
In het vorige topic heb ik al heel veel lieve, leuke fijne reacties gehad.
De reden dat ik dit topic toch opnieuw open is omdat ik zo heerlijk van me af kan schrijven, en ik heel veel heb aan de input van mensen die het traject al doorlopen hebben.
Dus bij deze gewoon een nieuw topic dat voortborduurt op het zelfde, omdat de OP van het vorige topic totaal niet up to date meer is.
Wat ik dus vooral wil met dit topic is ervaringen uitwisselen, en misschien gewoon af en toe een schop onder mijn kont of hart onder de riem
668, the neighbour of the Beast
donderdag 22 december 2016 21:08
Maareh, ze hebben hier wel een punt over caloriëen tellen hoor.
Dat moet je echt loslaten.
Je bent nu bezig met voedingsstoffen en wat gezond is om in je lijf te pompen, niet meer met hoeveel kcal je eet.
Is vragen om een verkeerde mindset, want het is niet die insteek die je wilt hebben na een GBP.
Dat moet je echt loslaten.
Je bent nu bezig met voedingsstoffen en wat gezond is om in je lijf te pompen, niet meer met hoeveel kcal je eet.
Is vragen om een verkeerde mindset, want het is niet die insteek die je wilt hebben na een GBP.
668, the neighbour of the Beast
vrijdag 23 december 2016 09:26
Ik ben me er bewust van dat de focus moet liggen op voedingsstoffen en niet op kcal tellen. Normaalgesproken doe ik dat ook niet. Ik houd nu een online app bij waarin ik kan zien hoeveel vezels, eiwit, vet e.d. heb gegeten en kcal staan daar ook bij. Omdat ik nauwelijks iets binnenkrijg, vind ik het voor de eerste periode wel inzichtelijk om ongeveer te weten hoeveel kcal/eiwiteen/e.d. ik binnenkrijg, zodat ik dit kan uitbouwen naar een volwaardige voeding. maar ik zal me er niet teveel op focussen.
maandag 26 december 2016 16:06
Zojuist heb ik lekker met partner 40 minuten achter elkaar (voor het eerst na de operatie) gewandeld in het park hier dichtbij. Ik voel me nu lekker fit, dus die gaan we erin houden. Daarvoor liep ik al elke dag korte rondjes. Eten gaat goed. Alles blijft binnen. Het zijn geen muizenhapjes meer, maar inmiddels peuterhapjes 
Drinken gaat ook goed. Kortom, ik ben nu een week thuis en hartstikke tevreden. Alleen mijn wondjes jeuken als een gek 
Verder heb ik wondjes gekregen in mijn knieholtes van de trombosekousen, die ik in het ziekenhuis moest dragen. Die jeuken ook. Donderdag mogen de hechtingen eruit.
Ik zit heel snel vol en ik heb geen honger. Ook weinig verleiding hier in huis, want partner doet mee met gezond eten. Hij heeft alleen kerstkoekjes gehaald, maar daar taal ik niet naar. Sowieso ben ik niet zo'n zoetekauw.
Hoe zien de kerstdagen er bij jullie uit? Eten jullie normaal mee? Waarschijnlijk wel wat aangepaste hoeveelheden? Komen jullie nog een beetje in beweging? Ik mag over drie weken waarschijnlijk rustig weer beginnen met sporten.
Drinken gaat ook goed. Kortom, ik ben nu een week thuis en hartstikke tevreden. Alleen mijn wondjes jeuken als een gek Verder heb ik wondjes gekregen in mijn knieholtes van de trombosekousen, die ik in het ziekenhuis moest dragen. Die jeuken ook. Donderdag mogen de hechtingen eruit. Ik zit heel snel vol en ik heb geen honger. Ook weinig verleiding hier in huis, want partner doet mee met gezond eten. Hij heeft alleen kerstkoekjes gehaald, maar daar taal ik niet naar. Sowieso ben ik niet zo'n zoetekauw.
Hoe zien de kerstdagen er bij jullie uit? Eten jullie normaal mee? Waarschijnlijk wel wat aangepaste hoeveelheden? Komen jullie nog een beetje in beweging? Ik mag over drie weken waarschijnlijk rustig weer beginnen met sporten.
woensdag 28 december 2016 00:28
Wat fijn blauwebes dat het zo goed gaat!
Wij zijn vandaag teruggekomen van een lang weekend in een huisje. Heel veel pijn aan enkel (en rug) gehad. 10.000 stappen is niet reeel voor mij momenteel. Ik zal het echt van zwemmen moeten gaan hebben in 2017, en andere beweging waarbij er zo min mogelijk gewicht op de enkel komt zoals spinning e.d. Zeer confronterend en frustrerend maar ik ga niet bij de pakken neerzitten!
5 januari MRI, 9 jan uitslag bij chirurg. Ik wil geopereerd worden (artrodese). Als mijn chirurg dat niet wil ga ik voor een second opinion bij de St Maartenskliniek.
Vandaag intake gehad bij die dietiste die heel veel verstand heeft van plantaardige voeding en van mensen begeleiden die een bariatrische operatie overwegen of al ondergaan hebben. Wat een fijne vrouw!
Van de week krijg ik een weekplan opgestuurd ter inspiratie, met een blanco dag (voor mezelf nadenken) en een variatielijst. Ze gaat zoveel mogelijk van je voorkeuren uit, maar dan meer in balans en andere verhoudingen. Bij mij gaat het om portion control en in de avond ander eetgedrag dan nu. Overdag eet ik heel gezond en in goede porties, 's avonds gaat het mis (chocola, brood, koek).
Ondertussen eten we weer aan de eettafel en dat houden we er in!
17 januari tweede afspraak en tussendoor mag ik zoveel mailen als ik wil. Erg prettig! In totaal heb ik 5 consults bij haar.
Wij zijn vandaag teruggekomen van een lang weekend in een huisje. Heel veel pijn aan enkel (en rug) gehad. 10.000 stappen is niet reeel voor mij momenteel. Ik zal het echt van zwemmen moeten gaan hebben in 2017, en andere beweging waarbij er zo min mogelijk gewicht op de enkel komt zoals spinning e.d. Zeer confronterend en frustrerend maar ik ga niet bij de pakken neerzitten!
5 januari MRI, 9 jan uitslag bij chirurg. Ik wil geopereerd worden (artrodese). Als mijn chirurg dat niet wil ga ik voor een second opinion bij de St Maartenskliniek.
Vandaag intake gehad bij die dietiste die heel veel verstand heeft van plantaardige voeding en van mensen begeleiden die een bariatrische operatie overwegen of al ondergaan hebben. Wat een fijne vrouw!
Van de week krijg ik een weekplan opgestuurd ter inspiratie, met een blanco dag (voor mezelf nadenken) en een variatielijst. Ze gaat zoveel mogelijk van je voorkeuren uit, maar dan meer in balans en andere verhoudingen. Bij mij gaat het om portion control en in de avond ander eetgedrag dan nu. Overdag eet ik heel gezond en in goede porties, 's avonds gaat het mis (chocola, brood, koek).
Ondertussen eten we weer aan de eettafel en dat houden we er in!
17 januari tweede afspraak en tussendoor mag ik zoveel mailen als ik wil. Erg prettig! In totaal heb ik 5 consults bij haar.
donderdag 29 december 2016 00:04
Pilou: Hieronder heb ik een stukje tekst geplakt over de samenhang tussen apneu en obesitas. Osas = apneu.
Bron: http://www.apneuverenigin ... 7-overgewicht-en-obesitas
Osas leidt tot obesitas
In de praktijk blijkt slechts 5% van de mensen met osas en overgewicht in staat te zijn af te vallen naar een gezond gewicht en dit gewicht blijvend te handhaven.
Een aantal factoren bemoeilijkt het afvallen voor mensen met osas:
* Gebrek aan energie of suikers leiden tot een hongergevoel. Dit zou worden bevorderd door het hormoon greline.
* Door het zuurstoftekort raakt de insulinehuishouding ontregeld. Hierdoor worden suikers niet verbrand, maar omgezet in vet.
----------------------------
Mijn diëtiste begeleidt nog iemand met apneu, nog ernstiger dan ik het heb (diegene heeft nog meer ademstops per uur dan ik). Het is een extra uitdaging, maar niet onmogelijk. Ik ga voor die 5% van de mensen.
Bron: http://www.apneuverenigin ... 7-overgewicht-en-obesitas
Osas leidt tot obesitas
In de praktijk blijkt slechts 5% van de mensen met osas en overgewicht in staat te zijn af te vallen naar een gezond gewicht en dit gewicht blijvend te handhaven.
Een aantal factoren bemoeilijkt het afvallen voor mensen met osas:
* Gebrek aan energie of suikers leiden tot een hongergevoel. Dit zou worden bevorderd door het hormoon greline.
* Door het zuurstoftekort raakt de insulinehuishouding ontregeld. Hierdoor worden suikers niet verbrand, maar omgezet in vet.
----------------------------
Mijn diëtiste begeleidt nog iemand met apneu, nog ernstiger dan ik het heb (diegene heeft nog meer ademstops per uur dan ik). Het is een extra uitdaging, maar niet onmogelijk. Ik ga voor die 5% van de mensen
.
donderdag 29 december 2016 00:11
Hier nog iets uitgebreider:
In de praktijk blijkt maar ongeveer 5% van de patiënten met osas en overgewicht in staat te zijn af te vallen naar hun gezonde gewicht en op dit gewicht te blijven. Vooral bij osas is er een aantal factoren die afvallen bemoeilijken. Een voorbeeld: door slaaptekort ontstaat oververmoeidheid. Een typische reactie van het lichaam bij oververmoeidheid is een hongergevoel om het gebrek aan energie, het ‘tekort aan suikers’ op te vangen. Dit wordt bevorderd door het hormoon greline. Kort en goed, iemand die oververmoeid is door osas gaat om de verkeerde reden meer (tussendoor) eten. Maar ook als er niet méér wordt gegeten dan de dagelijkse behoefte, is afvallen moeilijk. Door het zuurstoftekort raakt de insulinehuishouding ontregeld. Hierdoor worden suikers niet verbrand maar omgezet in vet.
Bron: http://www.apneuverenigin ... ling/wat-moet-u-zelf-doen
In de praktijk blijkt maar ongeveer 5% van de patiënten met osas en overgewicht in staat te zijn af te vallen naar hun gezonde gewicht en op dit gewicht te blijven. Vooral bij osas is er een aantal factoren die afvallen bemoeilijken. Een voorbeeld: door slaaptekort ontstaat oververmoeidheid. Een typische reactie van het lichaam bij oververmoeidheid is een hongergevoel om het gebrek aan energie, het ‘tekort aan suikers’ op te vangen. Dit wordt bevorderd door het hormoon greline. Kort en goed, iemand die oververmoeid is door osas gaat om de verkeerde reden meer (tussendoor) eten. Maar ook als er niet méér wordt gegeten dan de dagelijkse behoefte, is afvallen moeilijk. Door het zuurstoftekort raakt de insulinehuishouding ontregeld. Hierdoor worden suikers niet verbrand maar omgezet in vet.
Bron: http://www.apneuverenigin ... ling/wat-moet-u-zelf-doen
donderdag 29 december 2016 13:53
quote:Zanahoria schreef op 29 december 2016 @ 11:22:
En wordt die 5% die kan afvallen en gewicht behouden met apneu dan bijvoorbeeld 99% bij een bariatrische operatie? Want een operatie zal dan toch juist een goed hulpmiddel zijn denk ik?Uit mijn groepje bij het NOK waren er een paar met slaapapneu. Zij moesten met zo'n apparaat gaan slapen en mochten toen pas geopereerd worden. Een mocht door de apneu zelfs niet meer autorijden. Ze zijn sinds de operatie en het afvallen allemaal van de slaapapneu af.
En wordt die 5% die kan afvallen en gewicht behouden met apneu dan bijvoorbeeld 99% bij een bariatrische operatie? Want een operatie zal dan toch juist een goed hulpmiddel zijn denk ik?Uit mijn groepje bij het NOK waren er een paar met slaapapneu. Zij moesten met zo'n apparaat gaan slapen en mochten toen pas geopereerd worden. Een mocht door de apneu zelfs niet meer autorijden. Ze zijn sinds de operatie en het afvallen allemaal van de slaapapneu af.
donderdag 29 december 2016 15:13
quote:Zanahoria schreef op 29 december 2016 @ 11:22:
En wordt die 5% die kan afvallen en gewicht behouden met apneu dan bijvoorbeeld 99% bij een bariatrische operatie? Want een operatie zal dan toch juist een goed hulpmiddel zijn denk ik?99% denk ik niet maar ik vermoed wel significant hoger dan 5%. Er wordt op de site van de apneuvereniging ook gesproken over bariatrische operaties. Dat dat in sommige gevallen de enige oplossing is.
En wordt die 5% die kan afvallen en gewicht behouden met apneu dan bijvoorbeeld 99% bij een bariatrische operatie? Want een operatie zal dan toch juist een goed hulpmiddel zijn denk ik?99% denk ik niet maar ik vermoed wel significant hoger dan 5%. Er wordt op de site van de apneuvereniging ook gesproken over bariatrische operaties. Dat dat in sommige gevallen de enige oplossing is.
donderdag 29 december 2016 15:18
quote:Pil0u schreef op 29 december 2016 @ 09:01:
Kennelijk hoort mijn vriend tot die 5%
Ik zal later je linkje even lezen.
Dat vind ik bemoedigend om te lezen!. Ik ga ook voor die 5%.
Ik ga nog naar de groepsbijeenkomst (half januari) en naar de afspraak met de chirurg (datum nog niet bekend) en pak een eventueel voortraject met beide handen aan. Maar ik neig eerlijkshalve wel erg naar het toch nog een keer proberen zonder operatie maar met andere hulplijnen (psych, dietist, fysio). Als ik daarmee een operatie kan voorkomen is dat wellicht DE stok achter de deur voor mij.
Wat ook meespeelt is de uitslag van de MRI van mijn enkel 5 januari en het gesprek met de traumachirurg een paar dagen daarna. Als daar uit komt dat een operatie nodig is/mogelijk is dan geef ik die operatie voorrang.
Maar goed, ik loop op de zaken vooruit. Eerst maar eens babbelen met de chirurgen.
Kennelijk hoort mijn vriend tot die 5%
Ik zal later je linkje even lezen.
Dat vind ik bemoedigend om te lezen!
. Ik ga ook voor die 5%. Ik ga nog naar de groepsbijeenkomst (half januari) en naar de afspraak met de chirurg (datum nog niet bekend) en pak een eventueel voortraject met beide handen aan. Maar ik neig eerlijkshalve wel erg naar het toch nog een keer proberen zonder operatie maar met andere hulplijnen (psych, dietist, fysio). Als ik daarmee een operatie kan voorkomen is dat wellicht DE stok achter de deur voor mij.
Wat ook meespeelt is de uitslag van de MRI van mijn enkel 5 januari en het gesprek met de traumachirurg een paar dagen daarna. Als daar uit komt dat een operatie nodig is/mogelijk is dan geef ik die operatie voorrang.
Maar goed, ik loop op de zaken vooruit. Eerst maar eens babbelen met de chirurgen.
anoniem_192803 wijzigde dit bericht op 29-12-2016 15:30
Reden: Aanvulling
Reden: Aanvulling
% gewijzigd
donderdag 29 december 2016 15:26
quote:Yavanna schreef op 29 december 2016 @ 13:53:
[...]
Uit mijn groepje bij het NOK waren er een paar met slaapapneu. Zij moesten met zo'n apparaat gaan slapen en mochten toen pas geopereerd worden. Een mocht door de apneu zelfs niet meer autorijden. Ze zijn sinds de operatie en het afvallen allemaal van de slaapapneu af.
Wat goed Yavanna!
Ik mag momenteel ook niet autorijden, slaap nog te kort per nacht met het masker. Ik gooi het regelmatig af in mijn slaap en heb vaak verstopte neus (ben ik voor onder behandeling bij KNO) waardoor ik het sowieso te benauwd heb om ermee te slapen.
[...]
Uit mijn groepje bij het NOK waren er een paar met slaapapneu. Zij moesten met zo'n apparaat gaan slapen en mochten toen pas geopereerd worden. Een mocht door de apneu zelfs niet meer autorijden. Ze zijn sinds de operatie en het afvallen allemaal van de slaapapneu af.
Wat goed Yavanna!
Ik mag momenteel ook niet autorijden, slaap nog te kort per nacht met het masker. Ik gooi het regelmatig af in mijn slaap en heb vaak verstopte neus (ben ik voor onder behandeling bij KNO) waardoor ik het sowieso te benauwd heb om ermee te slapen.
zondag 1 januari 2017 20:15
Marels, hoe gaat het met je? En met de rest natuurlijk.
Misschien opgelucht dat de feestdagen met alle verleidingen weer voorbij zijn, en je weer fris en fruitig een nieuw jaar in kunt gaan? (ikzelf wel, ik hoef niet veel af te vallen, maar ben wel even blij dat ik een sober januari in kan).
Succes nog en een slank(er) en gezond 2017 gewenst!
Misschien opgelucht dat de feestdagen met alle verleidingen weer voorbij zijn, en je weer fris en fruitig een nieuw jaar in kunt gaan? (ikzelf wel, ik hoef niet veel af te vallen, maar ben wel even blij dat ik een sober januari in kan).
Succes nog en een slank(er) en gezond 2017 gewenst!
zondag 1 januari 2017 21:57
Hoi allemaal! Na jaren overgewicht en alle mogelijke diëten en leefstijlveranderingen zonder blijvend resultaat heb ik net voor de feestdagen een doorverwijzing gekregen voor een maagverkleining. Iets wat ik al jaren overweeg, maar het toch weer zelf wilde proberen. Ik ben heel benieuwd hoe zo'n voortraject gaat. Wie o wie kan mij daar meer over vertellen???
zondag 1 januari 2017 22:17
quote:Kaaskroket schreef op 01 januari 2017 @ 21:57:
Hoi allemaal! Na jaren overgewicht en alle mogelijke diëten en leefstijlveranderingen zonder blijvend resultaat heb ik net voor de feestdagen een doorverwijzing gekregen voor een maagverkleining. Iets wat ik al jaren overweeg, maar het toch weer zelf wilde proberen. Ik ben heel benieuwd hoe zo'n voortraject gaat. Wie o wie kan mij daar meer over vertellen???Waar heb je het voortraject? Het is overal anders namelijk. Ik heb een traject via de Nederlandse Obesitas Kliniek gehad.
Hoi allemaal! Na jaren overgewicht en alle mogelijke diëten en leefstijlveranderingen zonder blijvend resultaat heb ik net voor de feestdagen een doorverwijzing gekregen voor een maagverkleining. Iets wat ik al jaren overweeg, maar het toch weer zelf wilde proberen. Ik ben heel benieuwd hoe zo'n voortraject gaat. Wie o wie kan mij daar meer over vertellen???Waar heb je het voortraject? Het is overal anders namelijk. Ik heb een traject via de Nederlandse Obesitas Kliniek gehad.
zondag 1 januari 2017 23:00
Ik ga naar de obesitaspoli van het ZGT in Hengelo. Heb een groot deel van het topic gelezen, maar zie vooral verhalen van mensen die al geopereerd zijn. Ik moet van de zorgverzekeraar aantonen dat mijn BMI 40 of hoger is (is net 40) en dat ik minstens een halfjaar intensieve leefstijlbegeleiding heb gehad. Ik ben inmiddels anderhalf jaar onder begeleiding van een personal trainer i.c.m. diëtist dus dat zit wel goed denk ik.
Ik lees wel op internet dat het voortraject overal heel erg verschilt. Bij het ene ziekenhuis zijn ze heel streng en het andere totaal niet. Zie echter nergens ervaringen specifiek over het ZGT. Ik heb eergisteren gebeld en toen kreeg ik te horen dat het nog een goede maand kon duren voordat ik een oproep kreeg. Ik had wel verwacht dat het een tijdje zou duren, hopelijk kan ik vlot terecht.
Zijn jullie ook allemaal geopereerd? Wat waren de reacties uit jullie omgeving? Ik ben heel bang dat men vind dat ik voor de makkelijkste optie ga, terwijl ik dat zelf niet zo ervaar. Tegelijkertijd weet ik dat ik me geen moer aan moet trekken van de mening van een ander. Tot nu toe heb ik alleen mijn vriend en een goede vriendin verteld over mijn plannen en zij steunen me gelukkig in mijn keuze. Hopelijk kom ik in aanmerking voor de operatie.
Hoe verliep het voortraject bij jullie?
Ik lees wel op internet dat het voortraject overal heel erg verschilt. Bij het ene ziekenhuis zijn ze heel streng en het andere totaal niet. Zie echter nergens ervaringen specifiek over het ZGT. Ik heb eergisteren gebeld en toen kreeg ik te horen dat het nog een goede maand kon duren voordat ik een oproep kreeg. Ik had wel verwacht dat het een tijdje zou duren, hopelijk kan ik vlot terecht.
Zijn jullie ook allemaal geopereerd? Wat waren de reacties uit jullie omgeving? Ik ben heel bang dat men vind dat ik voor de makkelijkste optie ga, terwijl ik dat zelf niet zo ervaar. Tegelijkertijd weet ik dat ik me geen moer aan moet trekken van de mening van een ander. Tot nu toe heb ik alleen mijn vriend en een goede vriendin verteld over mijn plannen en zij steunen me gelukkig in mijn keuze. Hopelijk kom ik in aanmerking voor de operatie.
Hoe verliep het voortraject bij jullie?
maandag 2 januari 2017 12:03
Kaaskroket 2 jaar geleden zat ik op het punt waar jij nu bent. Net voor de feestdagen had ik van de huisarts een doorverwijzing voor de NOK gekregen. Ik heb een uitnodiging voor info bijeenkomst gekregen, daar kon ik me opgegeven voor een screening. Ik moest toen eerst nog een half jaar naar de diëtiste. Eind oktober 2015 begon het traject bij de NOK. Eerst 6x een wekelijkse groepsbijeenkomst, daarna werd je ingepland voor de operatie. Begin januari 2016 ben ik geopereerd.
En dan het eerste jaar weer elke paar weken/maanden ook weer groepsbijeenkomsten. Deze week de laatste. De groepsbijeenkomsten duren echt de hele middag, en dan sessies met een diëtiste, psycholoog, bewegingsdeskundige.
En dan het eerste jaar weer elke paar weken/maanden ook weer groepsbijeenkomsten. Deze week de laatste. De groepsbijeenkomsten duren echt de hele middag, en dan sessies met een diëtiste, psycholoog, bewegingsdeskundige.
