Psyche
alle pijlers
Autisme, Wie ook? Deel 2
zondag 5 februari 2017 11:54
Er gebeurt weer van alles rond me. Mijn moeder heeft na de operatie van borstkanker (nu 3 weken geleden) griep gekregen + flinke verkoudheid. Antibiotica gekregen wat niet goed hielp. Toen ze zich wat beter voelde ging ze weer dingen in huis doen. Te vroeg, de griep kwam terug en veel heftiger dan eerst. Ze is Vrijdag met spoed naar het ziekenhuis gemoeten. Heel de middag op de intensive care gelegen, onderzoeken gehad. Conclusie was een zware griep. Andere antibiotica gekregen en advies is uitzieken. Volgende week heeft ze een intake voor haar bestralingen. Ik hoop niet dat de bestralingen moeten wachten.
Gisteren is mijn oom opgenomen op de intensive care. Hij heeft al jaren een nierziekte. Zijn donornier is ontstoken. Antibiotica gekregen en ook onderzoeken. Hopelijk kunnen ze zijn nier redden, anders gaat hij dood. We weten nog niet wat ze gaan doen.
Tot overmaat van ramp is de kar van mijn stiefvader waarschijnlijk gestolen. De kar die we ook gaan gebruiken voor mijn tuin.
Ik hoop dat het met mijn moeder en oom gauw goedkomt. Gezondheid is het belangrijkst. Maar dit is weer zoiets. Tegenslagen waardoor andere dingen al jaren moeten wachten. Want telkens komt er wat tussen. Het lijkt wel of de duivel ermee speelt. Het veroorzaakt veel onrust in mijn hoofd.
Gisteren is mijn oom opgenomen op de intensive care. Hij heeft al jaren een nierziekte. Zijn donornier is ontstoken. Antibiotica gekregen en ook onderzoeken. Hopelijk kunnen ze zijn nier redden, anders gaat hij dood. We weten nog niet wat ze gaan doen.
Tot overmaat van ramp is de kar van mijn stiefvader waarschijnlijk gestolen. De kar die we ook gaan gebruiken voor mijn tuin.
Ik hoop dat het met mijn moeder en oom gauw goedkomt. Gezondheid is het belangrijkst. Maar dit is weer zoiets. Tegenslagen waardoor andere dingen al jaren moeten wachten. Want telkens komt er wat tussen. Het lijkt wel of de duivel ermee speelt. Het veroorzaakt veel onrust in mijn hoofd.
maandag 6 februari 2017 15:28
Wat vervelend, Hondenmens. Ik wens je veel sterkte. En ik hoop dat het goed komt.
Ik heb ook al weken minder energie dan normaal. Zingen en of neuriën is er voorlopig niet bij; dat put mij snel uit (en dat doe ik normaal graag). Ik vermoed een lichte griep of verkoudheid. Ik kan wel werken en de verplichtingen daarbuiten (huishouden, schoonmaken, koken, etc.) doen; dat is geen probleem.
De griep is extreem hardnekkig. Er zijn veel collega's ziek geweest, zelfs ik twee keer kort achter elkaar, hoewel ik daarvoor twee jaar lang niet één keer ziek ben geweest. Ik ga geregeld eerder naar bed dan vroeger; dat is niet omdat ik de volgende dag er eerder uit moet; daar verandert niets aan.
Ik heb ook al weken minder energie dan normaal. Zingen en of neuriën is er voorlopig niet bij; dat put mij snel uit (en dat doe ik normaal graag). Ik vermoed een lichte griep of verkoudheid. Ik kan wel werken en de verplichtingen daarbuiten (huishouden, schoonmaken, koken, etc.) doen; dat is geen probleem.
De griep is extreem hardnekkig. Er zijn veel collega's ziek geweest, zelfs ik twee keer kort achter elkaar, hoewel ik daarvoor twee jaar lang niet één keer ziek ben geweest. Ik ga geregeld eerder naar bed dan vroeger; dat is niet omdat ik de volgende dag er eerder uit moet; daar verandert niets aan.
World of Warcraft: Legion
maandag 6 februari 2017 17:45
Dank je wel allemaal.
Mijn oom moet nog een tijdje in het ziekenhuis blijven. Nu blijkt er iets aan zijn prostaat te zijn, dus toch niet aan die nier. Ik ben ergens blij dat het niet die nier is. Hij hoeft geen operatie, maar wordt wel goed in de gaten gehouden. Mijn moeder mocht trouwens dezelfde dag nog naar huis en kan alweer wat eten.
Het zijn niet alleen die dingen die me dwars zitten. Maar ook dat er weer veel ineens tegelijk komt. Dat is al vaker gebeurd. Die constante veranderingen en onzekerheid. Ik wil weer een leven zonder al te veel zorgen.
Die griep is inderdaad heel hardnekkig. Als je hem weer terugkrijgt is het blijkbaar veel erger. Ik ben wel een paar weken wat verkouden, wat niet echt goed doorzet. Beetje kwakkelig. Maar niet ziek verder.
Mijn oom moet nog een tijdje in het ziekenhuis blijven. Nu blijkt er iets aan zijn prostaat te zijn, dus toch niet aan die nier. Ik ben ergens blij dat het niet die nier is. Hij hoeft geen operatie, maar wordt wel goed in de gaten gehouden. Mijn moeder mocht trouwens dezelfde dag nog naar huis en kan alweer wat eten.
Het zijn niet alleen die dingen die me dwars zitten. Maar ook dat er weer veel ineens tegelijk komt. Dat is al vaker gebeurd. Die constante veranderingen en onzekerheid. Ik wil weer een leven zonder al te veel zorgen.
Die griep is inderdaad heel hardnekkig. Als je hem weer terugkrijgt is het blijkbaar veel erger. Ik ben wel een paar weken wat verkouden, wat niet echt goed doorzet. Beetje kwakkelig. Maar niet ziek verder.
zondag 12 februari 2017 08:04
zondag 12 februari 2017 10:44
quote:hondenmens schreef op 06 februari 2017 @ 17:45:
Dank je wel allemaal.
Mijn oom moet nog een tijdje in het ziekenhuis blijven. Nu blijkt er iets aan zijn prostaat te zijn, dus toch niet aan die nier. Ik ben ergens blij dat het niet die nier is. Hij hoeft geen operatie, maar wordt wel goed in de gaten gehouden. Mijn moeder mocht trouwens dezelfde dag nog naar huis en kan alweer wat eten.
Het zijn niet alleen die dingen die me dwars zitten. Maar ook dat er weer veel ineens tegelijk komt. Dat is al vaker gebeurd. Die constante veranderingen en onzekerheid. Ik wil weer een leven zonder al te veel zorgen.Dat kan ik me voorstellen. quote:Die griep is inderdaad heel hardnekkig. Als je hem weer terugkrijgt is het blijkbaar veel erger. Ik ben wel een paar weken wat verkouden, wat niet echt goed doorzet. Beetje kwakkelig. Maar niet ziek verder.Ik ervaar dat ook weer. Gisterenavond weer flink aan het hoesten; verder niet ziek. Nu hoest ik overigens niet meer. Het weer schommelt behoorlijk. Dan zijn de temperaturen tussen -8 en -2 (vriest het dus aan één stuk door) of tussen 2 en 8 (waterkoud weer). En temperaturen tussen 3 en 6 vind ik vies koud, terwijl het vriesweer mij nauwelijks wat doet.
Dank je wel allemaal.
Mijn oom moet nog een tijdje in het ziekenhuis blijven. Nu blijkt er iets aan zijn prostaat te zijn, dus toch niet aan die nier. Ik ben ergens blij dat het niet die nier is. Hij hoeft geen operatie, maar wordt wel goed in de gaten gehouden. Mijn moeder mocht trouwens dezelfde dag nog naar huis en kan alweer wat eten.
Het zijn niet alleen die dingen die me dwars zitten. Maar ook dat er weer veel ineens tegelijk komt. Dat is al vaker gebeurd. Die constante veranderingen en onzekerheid. Ik wil weer een leven zonder al te veel zorgen.Dat kan ik me voorstellen. quote:Die griep is inderdaad heel hardnekkig. Als je hem weer terugkrijgt is het blijkbaar veel erger. Ik ben wel een paar weken wat verkouden, wat niet echt goed doorzet. Beetje kwakkelig. Maar niet ziek verder.Ik ervaar dat ook weer. Gisterenavond weer flink aan het hoesten; verder niet ziek. Nu hoest ik overigens niet meer. Het weer schommelt behoorlijk. Dan zijn de temperaturen tussen -8 en -2 (vriest het dus aan één stuk door) of tussen 2 en 8 (waterkoud weer). En temperaturen tussen 3 en 6 vind ik vies koud, terwijl het vriesweer mij nauwelijks wat doet.
World of Warcraft: Legion
zondag 12 februari 2017 10:47
quote:Elfje112 schreef op 12 februari 2017 @ 08:23:
Hondenmens Hoe gaat het nu met je moeder, oom en jezelf?
Valdemar, ik heb dat programma niet gezien.
Als je een aflevering wilt terug zien, hier een link met links naar afleveringen:
https://tvblik.nl/het-is-hier-autistisch
Hondenmens Hoe gaat het nu met je moeder, oom en jezelf?
Valdemar, ik heb dat programma niet gezien.
Als je een aflevering wilt terug zien, hier een link met links naar afleveringen:
https://tvblik.nl/het-is-hier-autistisch
World of Warcraft: Legion
zondag 12 februari 2017 13:13
Ik weet niet meer of er al eerder hierover gesproken is, maar omdat ik in een periode zit met redelijk wat verjaardagen wil ik toch even van me af schrijven.
Hoe ervaren jullie de verjaardagszoenen? Ik vind het vreselijk. Ik heb het altijd al vreselijk gevonden, en nog steeds. Het maakt ook echt niet uit van wie ze komen, ik vind het eigenlijk allemaal even vervelend. Ik ben meer van een stevige hand geven, of in het geval van familie waar ik wel echt close mee ben een knuffel. Maar dat zoenen, blèh.
De ene helft van mijn familie snapt geloof ik dat ik het heel vervelend vindt, en is er op een gegeven moment dan ook mee opgehouden. De andere helft (die ik vandaag ga zien ivm moeders verjaardag) moet áltijd zoenen geven. Ik 'onderga' dat braaf en doe op mijn manier mee, maar het blijft vervelend. Alleen al erover praten geeft me de kriebels.
Ik durf het bij deze mensen ook niet aan te geven, want dat zou denk ik onbeleefd zijn.
Hoe ervaren jullie de verjaardagszoenen? Ik vind het vreselijk. Ik heb het altijd al vreselijk gevonden, en nog steeds. Het maakt ook echt niet uit van wie ze komen, ik vind het eigenlijk allemaal even vervelend. Ik ben meer van een stevige hand geven, of in het geval van familie waar ik wel echt close mee ben een knuffel. Maar dat zoenen, blèh.
De ene helft van mijn familie snapt geloof ik dat ik het heel vervelend vindt, en is er op een gegeven moment dan ook mee opgehouden. De andere helft (die ik vandaag ga zien ivm moeders verjaardag) moet áltijd zoenen geven. Ik 'onderga' dat braaf en doe op mijn manier mee, maar het blijft vervelend. Alleen al erover praten geeft me de kriebels.
Ik durf het bij deze mensen ook niet aan te geven, want dat zou denk ik onbeleefd zijn.
zondag 12 februari 2017 13:41
Het aantal zoenen vind ik soms onduidelijk. Geef je 0, 1 of 3 zoenen? 2, 4 of meer zoenen vind ik vreemd of men doet dat als grapje.
Zoenen doet men op de wang, en ik vind dat niet vervelend. Op de lippen zoenen vind ik vreemd behalve in een relatie of als onderdeel van seks.
Zoenen doet men op de wang, en ik vind dat niet vervelend. Op de lippen zoenen vind ik vreemd behalve in een relatie of als onderdeel van seks.
World of Warcraft: Legion
zondag 12 februari 2017 13:48
Hoi allemaal! Ik ben 18 jaar en ik heb 4 jaar geleden de diagnose 'PDD-NOS' gekregen. Hier was ik heel lang over aan het twijfelen en pas geleden toch weer laten onderzoeken, maar het is PDD-NOS dus heb ik er mee om te gaan. Ik herken steeds meer van mezelf en leer mezelf steeds beter kennen op dat gebied. Wat bij mij kenmerkend is, is dat structuur belangrijk is en dat de invulling van de dag soms lastig is, vooral in vakanties. Ook heb ik weinig vriendinnen terwijl ik best sociaal ben! Leuk dat dit topic er is.
zondag 12 februari 2017 15:56
quote:Elfje112 schreef op 12 februari 2017 @ 08:23:
Hondenmens Hoe gaat het nu met je moeder, oom en jezelf?
Valdemar, ik heb dat programma niet gezien.Mijn moeder is wat verbeterd, maar nog wel verkouden. Geen koorts meer. Met mijn oom gaat het ook beter. Hij heeft geen koorts meer en zijn infuus is eruit. Hij heeft nog wel last van de ontsteking en krijg paracetamol tegen de pijn. Hij verwacht dat hij ergens in de komende dagen naar huis mag.
Hondenmens Hoe gaat het nu met je moeder, oom en jezelf?
Valdemar, ik heb dat programma niet gezien.Mijn moeder is wat verbeterd, maar nog wel verkouden. Geen koorts meer. Met mijn oom gaat het ook beter. Hij heeft geen koorts meer en zijn infuus is eruit. Hij heeft nog wel last van de ontsteking en krijg paracetamol tegen de pijn. Hij verwacht dat hij ergens in de komende dagen naar huis mag.
zondag 12 februari 2017 16:13
quote:Fifi123 schreef op 12 februari 2017 @ 13:13:
Ik weet niet meer of er al eerder hierover gesproken is, maar omdat ik in een periode zit met redelijk wat verjaardagen wil ik toch even van me af schrijven.
Hoe ervaren jullie de verjaardagszoenen? Ik vind het vreselijk. Ik heb het altijd al vreselijk gevonden, en nog steeds. Het maakt ook echt niet uit van wie ze komen, ik vind het eigenlijk allemaal even vervelend. Ik ben meer van een stevige hand geven, of in het geval van familie waar ik wel echt close mee ben een knuffel. Maar dat zoenen, blèh.
De ene helft van mijn familie snapt geloof ik dat ik het heel vervelend vindt, en is er op een gegeven moment dan ook mee opgehouden. De andere helft (die ik vandaag ga zien ivm moeders verjaardag) moet áltijd zoenen geven. Ik 'onderga' dat braaf en doe op mijn manier mee, maar het blijft vervelend. Alleen al erover praten geeft me de kriebels.
Ik durf het bij deze mensen ook niet aan te geven, want dat zou denk ik onbeleefd zijn.
Inderdaad vreselijk. Het went nooit. Alleen van mijn moeder en oom verdraag ik het. Dat voelt eigen. Bij mijn stiefvader doe ik het niet, terwijl ik hem toch al sinds mijn 2e ken. Hij was vroeger onze buurman. Brave man, maar iets houdt me tegen om hem te zoenen. Bij vrienden/vriendinnen en kennissen zoen ik ook niet. Een keer was ik bij een vriendin die ik niet zoende. Haar vader wilde perse zoenen van me. Het moest wel 4 keer over, want ik deed het verkeerd volgens hem. Heel genant.
De meesten weten dat ik niet graag zoen en doen niet moeilijk. Maar soms zijn er wel eens plaaggeesten die hun hoofd naar me uitsteken. Dan zoen ik nep. Naast de wangen en alleen het geluid maken. En dat voelt ook nog ongemakkelijk.
Ik zou het toch aangeven bij die mensen dat het je zo tegenstaat. Mijn moeder zei eens dat als ik niet wil dat mijn Autisme opvalt, ik me ook even kan aanpassen. Maar sommige dingen gaan me te ver, zoals zoenen. Nu zegt ze er niks meer over Ik zie er echt de meerwaarde niet van
Zoenen in het algemeen doe ik niet graag. Ook niet tongzoenen met mijn toenmalige vriendjes. Ik vind het vies.
Ik weet niet meer of er al eerder hierover gesproken is, maar omdat ik in een periode zit met redelijk wat verjaardagen wil ik toch even van me af schrijven.
Hoe ervaren jullie de verjaardagszoenen? Ik vind het vreselijk. Ik heb het altijd al vreselijk gevonden, en nog steeds. Het maakt ook echt niet uit van wie ze komen, ik vind het eigenlijk allemaal even vervelend. Ik ben meer van een stevige hand geven, of in het geval van familie waar ik wel echt close mee ben een knuffel. Maar dat zoenen, blèh.
De ene helft van mijn familie snapt geloof ik dat ik het heel vervelend vindt, en is er op een gegeven moment dan ook mee opgehouden. De andere helft (die ik vandaag ga zien ivm moeders verjaardag) moet áltijd zoenen geven. Ik 'onderga' dat braaf en doe op mijn manier mee, maar het blijft vervelend. Alleen al erover praten geeft me de kriebels.
Ik durf het bij deze mensen ook niet aan te geven, want dat zou denk ik onbeleefd zijn.
Inderdaad vreselijk. Het went nooit. Alleen van mijn moeder en oom verdraag ik het. Dat voelt eigen. Bij mijn stiefvader doe ik het niet, terwijl ik hem toch al sinds mijn 2e ken. Hij was vroeger onze buurman. Brave man, maar iets houdt me tegen om hem te zoenen. Bij vrienden/vriendinnen en kennissen zoen ik ook niet. Een keer was ik bij een vriendin die ik niet zoende. Haar vader wilde perse zoenen van me. Het moest wel 4 keer over, want ik deed het verkeerd volgens hem. Heel genant.
De meesten weten dat ik niet graag zoen en doen niet moeilijk. Maar soms zijn er wel eens plaaggeesten die hun hoofd naar me uitsteken. Dan zoen ik nep. Naast de wangen en alleen het geluid maken. En dat voelt ook nog ongemakkelijk.
Ik zou het toch aangeven bij die mensen dat het je zo tegenstaat. Mijn moeder zei eens dat als ik niet wil dat mijn Autisme opvalt, ik me ook even kan aanpassen. Maar sommige dingen gaan me te ver, zoals zoenen. Nu zegt ze er niks meer over Ik zie er echt de meerwaarde niet van
Zoenen in het algemeen doe ik niet graag. Ook niet tongzoenen met mijn toenmalige vriendjes. Ik vind het vies.
zondag 12 februari 2017 21:43
Welkom Fabienne.
(Verjaardags)zoenen, ook echt niet mijn ding. Ik heb het wel aangeleerd 'hoe het moet', maar van mij hoeft het niet. Dit jaar ben ik pas na 6 januari weer gaan werken omdat je dan 'officieel' niet meer een zalig nieuw jaar mag wensen (daar ben ik nogal strikt in). Ik weet ook nooit zo goed wie je nu wel en niet zoent. En met Internationale vrienden/familie weet ik ook nooit zo goed of het nu 3 of 2 zoenen gaan worden.
Ik heb sowieso wel eens issue met intimiteit. Oogcontact is ook zo'n ding wat ik mezelf heb aan moeten leren maar waar ik me vaak nog heel ongemakkelijk bij voel. Zeker bij het dansen waarbij het een essentieel onderdeel is van de uitstraling vind ik het een drama... Dan moet ik echt wel op m'n gemak zijn bij mijn eventuele danspartner. Geldt ook voor de fysieke nabijheid.
(Verjaardags)zoenen, ook echt niet mijn ding. Ik heb het wel aangeleerd 'hoe het moet', maar van mij hoeft het niet. Dit jaar ben ik pas na 6 januari weer gaan werken omdat je dan 'officieel' niet meer een zalig nieuw jaar mag wensen (daar ben ik nogal strikt in). Ik weet ook nooit zo goed wie je nu wel en niet zoent. En met Internationale vrienden/familie weet ik ook nooit zo goed of het nu 3 of 2 zoenen gaan worden.
Ik heb sowieso wel eens issue met intimiteit. Oogcontact is ook zo'n ding wat ik mezelf heb aan moeten leren maar waar ik me vaak nog heel ongemakkelijk bij voel. Zeker bij het dansen waarbij het een essentieel onderdeel is van de uitstraling vind ik het een drama... Dan moet ik echt wel op m'n gemak zijn bij mijn eventuele danspartner. Geldt ook voor de fysieke nabijheid.
zondag 12 februari 2017 23:11
quote:Biebeltje schreef op 12 februari 2017 @ 21:43:
Welkom Fabienne.
(Verjaardags)zoenen, ook echt niet mijn ding. Ik heb het wel aangeleerd 'hoe het moet', maar van mij hoeft het niet. Dit jaar ben ik pas na 6 januari weer gaan werken omdat je dan 'officieel' niet meer een zalig nieuw jaar mag wensen (daar ben ik nogal strikt in). Ik weet ook nooit zo goed wie je nu wel en niet zoent.
Vreselijk! Verjaardag, de beste wensen wensen, met dat gezoen Gisteren had ik een verjaardag en heb alleen handen geschud. Zoenen, nope. En 's middags ging ik ook nog even langs, maar bij die nieuwe ronde visite heb ik helemaal niemand gefeliciteerd.
Ik ben geen 'social butterfly' dus handen schudden op verjaardagen vind ik al heel wat ... maar niet twee keer op een dag.
Welkom Fabienne.
(Verjaardags)zoenen, ook echt niet mijn ding. Ik heb het wel aangeleerd 'hoe het moet', maar van mij hoeft het niet. Dit jaar ben ik pas na 6 januari weer gaan werken omdat je dan 'officieel' niet meer een zalig nieuw jaar mag wensen (daar ben ik nogal strikt in). Ik weet ook nooit zo goed wie je nu wel en niet zoent.
Vreselijk! Verjaardag, de beste wensen wensen, met dat gezoen Gisteren had ik een verjaardag en heb alleen handen geschud. Zoenen, nope. En 's middags ging ik ook nog even langs, maar bij die nieuwe ronde visite heb ik helemaal niemand gefeliciteerd.
Ik ben geen 'social butterfly' dus handen schudden op verjaardagen vind ik al heel wat ... maar niet twee keer op een dag.
zondag 12 februari 2017 23:41
Haha, ja rond nieuwjaar is dat natuurlijk ook. Op mijn werk zeg ik altijd gewoon iets van "De beste wensen" als ik binnen kom wandelen, en dan ga ik meteen aan het werk. Over het algemeen komt er dan niemand nog zoenen.
Issues met intimiteit zijn mij ook niet vreemd.
Zo vond ik bijvoorbeeld (tong)zoenen met mijn toenmalige vriend eigenlijk best onprettig. Nu heb ik naast hem geen vergelijkingsmateriaal, dus ik weet niet of dat aan hem lag of aan mij. Wellicht zou het met iemand die goed voor me is, en waar de verliefdheid écht helemaal wederzijds en leuk is, prettiger zijn. Ik heb geen idee. Het zou evengoed kunnen dat ik het net zoals verjaardagszoenen altijd vreselijk ga blijven vinden.
Issues met intimiteit zijn mij ook niet vreemd.
Zo vond ik bijvoorbeeld (tong)zoenen met mijn toenmalige vriend eigenlijk best onprettig. Nu heb ik naast hem geen vergelijkingsmateriaal, dus ik weet niet of dat aan hem lag of aan mij. Wellicht zou het met iemand die goed voor me is, en waar de verliefdheid écht helemaal wederzijds en leuk is, prettiger zijn. Ik heb geen idee. Het zou evengoed kunnen dat ik het net zoals verjaardagszoenen altijd vreselijk ga blijven vinden.
maandag 13 februari 2017 13:48
Aanrakingen bij gewoon sociaal contact daar ben ik nog wat onwennig in, al maak ik er geen probleem van. Intimiteit daarentegen vind ik uiterst aangenaam, kan me niet voorstellen dat je bv tongzoenen met een partner onprettig vindt.
@Case-je: als ik me niet vergis is de reeks nu afgelopen en ging het vooral over wat autisme is en hoe deze personen functioneerden binnen de maatschappij, waarbij dat isolement van de autist kennelijk als normaal werd beschouwd. Terwijl, zeker bij asperger, er toch sprake is van de onderliggende problematiek dat deze personen verlangen naar contact met anderen maar niet het vermogen hebben om daarnaar te handelen. Misschien dat een overzichtje van ad gebruik bij hoogfunctionerende autisten voor een andere invalshoek had gezorgd.
@Case-je: als ik me niet vergis is de reeks nu afgelopen en ging het vooral over wat autisme is en hoe deze personen functioneerden binnen de maatschappij, waarbij dat isolement van de autist kennelijk als normaal werd beschouwd. Terwijl, zeker bij asperger, er toch sprake is van de onderliggende problematiek dat deze personen verlangen naar contact met anderen maar niet het vermogen hebben om daarnaar te handelen. Misschien dat een overzichtje van ad gebruik bij hoogfunctionerende autisten voor een andere invalshoek had gezorgd.
