Psyche
alle pijlers
Paniek door de herbelevingen - deel IV
donderdag 16 februari 2017 09:35
Hallo allemaal,
Eind nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in PTSS. Inmiddels hebben anderen het topic ook gevonden en ervaar ik een enorme steun van andere forummers om deze moeilijke tijd door te komen; voor, tijdens en hopelijk ook nog na de emdr therapie. De intake voor de traumatherapie is inmiddels geweest (eind januari) en vanaf maart zal ik wekelijks die therapie volgen.
De steun die ik hier ontvangen heb afgelopen weken is hartverwarmend en zeer divers, wat het een enorm waardevol topic maakt; bedankt lieve schrijvers!
Van herkenning tot troostende woorden, van borrelnootjes tot paaseitjes, en van afleiding tot Rituals pakketten, alles passeert de revue, en zorgt er tevens voor dat het topic voelt als een warm bad (hoe toepasselijk) en vandaar nu alweer deel 4. De originele post is terug te lezen in deel 1, 2 en 3.
Link naar deel 1:
Paniek door de herbelevingen
Link naar deel 2:
Paniek door de herbelevingen - deel II
Link naar deel 3:
Paniek door de herbelevingen - deel III
Eind nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in PTSS. Inmiddels hebben anderen het topic ook gevonden en ervaar ik een enorme steun van andere forummers om deze moeilijke tijd door te komen; voor, tijdens en hopelijk ook nog na de emdr therapie. De intake voor de traumatherapie is inmiddels geweest (eind januari) en vanaf maart zal ik wekelijks die therapie volgen.
De steun die ik hier ontvangen heb afgelopen weken is hartverwarmend en zeer divers, wat het een enorm waardevol topic maakt; bedankt lieve schrijvers!
Van herkenning tot troostende woorden, van borrelnootjes tot paaseitjes, en van afleiding tot Rituals pakketten, alles passeert de revue, en zorgt er tevens voor dat het topic voelt als een warm bad (hoe toepasselijk) en vandaar nu alweer deel 4. De originele post is terug te lezen in deel 1, 2 en 3.
Link naar deel 1:
Paniek door de herbelevingen
Link naar deel 2:
Paniek door de herbelevingen - deel II
Link naar deel 3:
Paniek door de herbelevingen - deel III
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
zaterdag 18 februari 2017 15:55
quote:Knuffelbeertjes schreef op 18 februari 2017 @ 15:33:
[...]
Dat zal ik eerst eens moeten ervaren.. Vind het fijn dat je dit zo schrijft, maakt het voor mij minder eng.
Wat dat betreft kan mindfulness misschien wel heel fijn zijn. Dat je kunt beleven dat emoties opkomen, groot worden, maar ook weer afzakken. Heftige blijdschap blijft niet continu, heftige verliefdheid ook niet, heftig verdriet en heftige paniek ook niet. Het wordt weer minder en wellicht weer meer. Het zijn golfbewegingen. Meebewegen op die golf, dat kost minder energie dan ertegen vechten. Als je jezelf altijdoveral uitgevochten hebt dan kan ik me voorstellen dat het doodeng is om het te laten gebeuren.
Maar je kunt er misschien voorzichtig mee experimenteren? Dat je het gewoon eerst wat langer gaat ondergaan zonder te gaan worstelen en vechten. Kijk het iets langer aan en boe is dat? Is het erut komen dan moeilijker? Zo kun je het opbouwen, wellicht?
[...]
Dat zal ik eerst eens moeten ervaren.. Vind het fijn dat je dit zo schrijft, maakt het voor mij minder eng.
Wat dat betreft kan mindfulness misschien wel heel fijn zijn. Dat je kunt beleven dat emoties opkomen, groot worden, maar ook weer afzakken. Heftige blijdschap blijft niet continu, heftige verliefdheid ook niet, heftig verdriet en heftige paniek ook niet. Het wordt weer minder en wellicht weer meer. Het zijn golfbewegingen. Meebewegen op die golf, dat kost minder energie dan ertegen vechten. Als je jezelf altijdoveral uitgevochten hebt dan kan ik me voorstellen dat het doodeng is om het te laten gebeuren.
Maar je kunt er misschien voorzichtig mee experimenteren? Dat je het gewoon eerst wat langer gaat ondergaan zonder te gaan worstelen en vechten. Kijk het iets langer aan en boe is dat? Is het erut komen dan moeilijker? Zo kun je het opbouwen, wellicht?
zaterdag 18 februari 2017 16:39
quote:Knuffelbeertjes schreef op 18 februari 2017 @ 13:54:
[...]
Lieve Tobbie en Sofie
Ik vind dit een beetje lastig
[...]
Mijn opmerking was absoluut niet bedoeld om je te laten stressen. Ik bedoel namelijk geen uitgebreid programma met allerlei afspraken, maar of je iets bedacht had om je gedachten een beetje mee te verzetten. Iets kleins en overzichtelijks, en liefst ook iets fijns voor jezelf. De kapper is prima. Je lievelingsfilm kijken ook. Een wandelingetje maken. Zulke dingen. Maar ik zou het rot voor je vinden als je alleen maar verdrietig op de bank zou zitten, omdat iets kleins doen denk ik wel beter is dan helemaal wegkruipen in een cocon van verdriet en onmacht.
Verdriet en verwerking komt en gaat. Daar staat geen tijd of termijn voor; je komt steeds een stukje verder.
[...]
Lieve Tobbie en Sofie
Ik vind dit een beetje lastig
[...]
Mijn opmerking was absoluut niet bedoeld om je te laten stressen. Ik bedoel namelijk geen uitgebreid programma met allerlei afspraken, maar of je iets bedacht had om je gedachten een beetje mee te verzetten. Iets kleins en overzichtelijks, en liefst ook iets fijns voor jezelf. De kapper is prima. Je lievelingsfilm kijken ook. Een wandelingetje maken. Zulke dingen. Maar ik zou het rot voor je vinden als je alleen maar verdrietig op de bank zou zitten, omdat iets kleins doen denk ik wel beter is dan helemaal wegkruipen in een cocon van verdriet en onmacht.
Verdriet en verwerking komt en gaat. Daar staat geen tijd of termijn voor; je komt steeds een stukje verder.
zaterdag 18 februari 2017 16:40
Jouw post van 15.50 Knuf, wat mooi omschreven waar je nu zit.
En heel verdrietig. Ik lees veel onrecht. Maar ook een soort van afscheid van de onredelijke dingen die jou zijn overkomen en aangedaan. Ik denk dat je het verdriet erbij nodig hebt om ten volle te kunnen begrijpen dat wat er gebeurde niet goed was en vooral niet eerlijk tegenover jou.
Hoe zou je dat kunnen begrijpen als je er geen verdriet bij zou voelen?
Lief klein Knuffeltje daar zo in de put je klimt er weer uit hoor, aard van het beestje. En dan als nog meer Knuffelbeertje.
En heel verdrietig. Ik lees veel onrecht. Maar ook een soort van afscheid van de onredelijke dingen die jou zijn overkomen en aangedaan. Ik denk dat je het verdriet erbij nodig hebt om ten volle te kunnen begrijpen dat wat er gebeurde niet goed was en vooral niet eerlijk tegenover jou.
Hoe zou je dat kunnen begrijpen als je er geen verdriet bij zou voelen?
Lief klein Knuffeltje daar zo in de put je klimt er weer uit hoor, aard van het beestje. En dan als nog meer Knuffelbeertje.
zaterdag 18 februari 2017 17:51
Prachtige post van 15.50. Wat mooi hoe je alles wat je voelt hebt omschreven en al zo goed hebt ontrafeld. Dat je ziet wanneer de angst om de hoek komt kijken en waar je boosheid zit.
Zo open en eerlijk naar jezelf toe en naar ons. Natuurlijk voelt het nog deels alsof het kleine meisje verantwoordelijk was. Dat is zoals je het altijd hebt gedaan, zoals je hebt geleerd. Maar deze post had je een maand geleden niet kunnen schrijven.
Wat een groei Knuff, wat een groei!
Zo open en eerlijk naar jezelf toe en naar ons. Natuurlijk voelt het nog deels alsof het kleine meisje verantwoordelijk was. Dat is zoals je het altijd hebt gedaan, zoals je hebt geleerd. Maar deze post had je een maand geleden niet kunnen schrijven.
Wat een groei Knuff, wat een groei!
zaterdag 18 februari 2017 18:22
quote:hanke321 schreef op 18 februari 2017 @ 14:28:
Snuf, snuf.
Hier een hangend koppie.
Oordelen. Verstopneigingen.
[...]
Wat jammer dat je je koppie even laat hangen. Ik geloof dat ik ergens las dat je goed bent met planten, toch? Even een metafoor proberen. Vandaag was het lekker zonnig weer, en de lente komt er aan. Dat merk je aan het weer, en ik zag ook al knoppen in sommige bomen. Je bent nu misschien als een plant die nu geen of maar kleine blaadjes heeft. Als een plant in de winter. De oude blaadjes moe(s)ten afvallen om lichter te worden je voor te bereiden op een nieuwe bloeiperiode. Hopelijk bloei je zelf ook weer op met de aankomende lente; je weet volgens mij zowel veel van zelfzorg als van planten. Als je jezelf zo zou verzorgen als een plant-in-de-winter, kun je over een tijdje weer tot bloei zijn gekomen. (Ik heb zelf geen groene vingers, dus ik hoop dat deze metafoor niet verkeerd valt of associaties met kasplantjes oproept, want zo zie ik je absoluut niet.)
Ik vind het dapper dat je je vandaag zo hebt uitgesproken over je moeder. Ik vind het enorm zonde dat zij je nooit geaccepteerd heeft en je daardoor zoveel pijn heeft gedaan. Ik hoop dat je durft te gaan geloven dat anderen je wel waarderen als leuke, dappere, betrokken vrouw die je bent. Want ik weet zeker dat ze dat doen.
Volgens mij doe je eigenlijk best veel. Zo'n uitstapje naar zo'n doe-het-zelf hotel, bijvoorbeeld. Zingen. Erop uit trekken. Ik kan me best indenken dat je moe bent, en het helpt natuurlijk niet als je veel pijn hebt. Dat is gewoon niet leuk. Ik hoop dat je, ondanks de pijn, toch een beetje fijne dag hebt.
Snuf, snuf.
Hier een hangend koppie.
Oordelen. Verstopneigingen.
[...]
Wat jammer dat je je koppie even laat hangen. Ik geloof dat ik ergens las dat je goed bent met planten, toch? Even een metafoor proberen. Vandaag was het lekker zonnig weer, en de lente komt er aan. Dat merk je aan het weer, en ik zag ook al knoppen in sommige bomen. Je bent nu misschien als een plant die nu geen of maar kleine blaadjes heeft. Als een plant in de winter. De oude blaadjes moe(s)ten afvallen om lichter te worden je voor te bereiden op een nieuwe bloeiperiode. Hopelijk bloei je zelf ook weer op met de aankomende lente; je weet volgens mij zowel veel van zelfzorg als van planten. Als je jezelf zo zou verzorgen als een plant-in-de-winter, kun je over een tijdje weer tot bloei zijn gekomen. (Ik heb zelf geen groene vingers, dus ik hoop dat deze metafoor niet verkeerd valt of associaties met kasplantjes oproept, want zo zie ik je absoluut niet.)
Ik vind het dapper dat je je vandaag zo hebt uitgesproken over je moeder. Ik vind het enorm zonde dat zij je nooit geaccepteerd heeft en je daardoor zoveel pijn heeft gedaan. Ik hoop dat je durft te gaan geloven dat anderen je wel waarderen als leuke, dappere, betrokken vrouw die je bent. Want ik weet zeker dat ze dat doen.
Volgens mij doe je eigenlijk best veel. Zo'n uitstapje naar zo'n doe-het-zelf hotel, bijvoorbeeld. Zingen. Erop uit trekken. Ik kan me best indenken dat je moe bent, en het helpt natuurlijk niet als je veel pijn hebt. Dat is gewoon niet leuk. Ik hoop dat je, ondanks de pijn, toch een beetje fijne dag hebt.
zaterdag 18 februari 2017 20:29
quote:Tobbert schreef op 18 februari 2017 @ 18:22:
[...]
Wat jammer dat je je koppie even laat hangen. Ik geloof dat ik ergens las dat je goed bent met planten, toch? Even een metafoor proberen. Vandaag was het lekker zonnig weer, en de lente komt er aan. Dat merk je aan het weer, en ik zag ook al knoppen in sommige bomen. Je bent nu misschien als een plant die nu geen of maar kleine blaadjes heeft. Als een plant in de winter. De oude blaadjes moe(s)ten afvallen om lichter te worden je voor te bereiden op een nieuwe bloeiperiode. Hopelijk bloei je zelf ook weer op met de aankomende lente; je weet volgens mij zowel veel van zelfzorg als van planten. Als je jezelf zo zou verzorgen als een plant-in-de-winter, kun je over een tijdje weer tot bloei zijn gekomen. (Ik heb zelf geen groene vingers, dus ik hoop dat deze metafoor niet verkeerd valt of associaties met kasplantjes oproept, want zo zie ik je absoluut niet.)
Ik vind het dapper dat je je vandaag zo hebt uitgesproken over je moeder. Ik vind het enorm zonde dat zij je nooit geaccepteerd heeft en je daardoor zoveel pijn heeft gedaan. Ik hoop dat je durft te gaan geloven dat anderen je wel waarderen als leuke, dappere, betrokken vrouw die je bent. Want ik weet zeker dat ze dat doen.
Volgens mij doe je eigenlijk best veel. Zo'n uitstapje naar zo'n doe-het-zelf hotel, bijvoorbeeld. Zingen. Erop uit trekken. Ik kan me best indenken dat je moe bent, en het helpt natuurlijk niet als je veel pijn hebt. Dat is gewoon niet leuk. Ik hoop dat je, ondanks de pijn, toch een beetje fijne dag hebt.
Wat een ontzettend lieve post dank je wel..
Ik heb zelf bruine vingers en had vroegah een jaarlijks budget van 35 euro gereserveerd om ter ziele gegane plantjes te vervangen. Sinds dat zelfhulpgedoe bleven mijn plantjes leven en laatst heb ik een paar andere plantjes gekocht maar dan voor de leuk...weer eens wat nieuws op interieur gebied.
Ik heb vanmiddag op de fiets van winkel naar huis nog lopen zingen 'ze zeggen dat ik je moet zeggen dat ik boos ben....' een zelfgefabriceerd liedje. Klonk van geen kanten maar dat was ook niet de intentie.
Ben dus ff buiten geweest. Lang leve winkelcentra waar je overal met je supermarkt karretje naar binnen kan...dan valt t niet op dat lopen voor geen meter gaat.
En daarnet heb ik een paar uur bij vrienden om de hoek gekaart. Begon goed maar ben zwaar ingemaakt was wel gezellig
Nu rusten op de bank want kan écht niet meer...morgen paar dingen die ik met en voor anderen moet doen. Zal eind van de middag wel gaar zijn...
Hoe voel jij je eigenlijk vqndaag?
[...]
Wat jammer dat je je koppie even laat hangen. Ik geloof dat ik ergens las dat je goed bent met planten, toch? Even een metafoor proberen. Vandaag was het lekker zonnig weer, en de lente komt er aan. Dat merk je aan het weer, en ik zag ook al knoppen in sommige bomen. Je bent nu misschien als een plant die nu geen of maar kleine blaadjes heeft. Als een plant in de winter. De oude blaadjes moe(s)ten afvallen om lichter te worden je voor te bereiden op een nieuwe bloeiperiode. Hopelijk bloei je zelf ook weer op met de aankomende lente; je weet volgens mij zowel veel van zelfzorg als van planten. Als je jezelf zo zou verzorgen als een plant-in-de-winter, kun je over een tijdje weer tot bloei zijn gekomen. (Ik heb zelf geen groene vingers, dus ik hoop dat deze metafoor niet verkeerd valt of associaties met kasplantjes oproept, want zo zie ik je absoluut niet.)
Ik vind het dapper dat je je vandaag zo hebt uitgesproken over je moeder. Ik vind het enorm zonde dat zij je nooit geaccepteerd heeft en je daardoor zoveel pijn heeft gedaan. Ik hoop dat je durft te gaan geloven dat anderen je wel waarderen als leuke, dappere, betrokken vrouw die je bent. Want ik weet zeker dat ze dat doen.
Volgens mij doe je eigenlijk best veel. Zo'n uitstapje naar zo'n doe-het-zelf hotel, bijvoorbeeld. Zingen. Erop uit trekken. Ik kan me best indenken dat je moe bent, en het helpt natuurlijk niet als je veel pijn hebt. Dat is gewoon niet leuk. Ik hoop dat je, ondanks de pijn, toch een beetje fijne dag hebt.
Wat een ontzettend lieve post dank je wel..
Ik heb zelf bruine vingers en had vroegah een jaarlijks budget van 35 euro gereserveerd om ter ziele gegane plantjes te vervangen. Sinds dat zelfhulpgedoe bleven mijn plantjes leven en laatst heb ik een paar andere plantjes gekocht maar dan voor de leuk...weer eens wat nieuws op interieur gebied.
Ik heb vanmiddag op de fiets van winkel naar huis nog lopen zingen 'ze zeggen dat ik je moet zeggen dat ik boos ben....' een zelfgefabriceerd liedje. Klonk van geen kanten maar dat was ook niet de intentie.
Ben dus ff buiten geweest. Lang leve winkelcentra waar je overal met je supermarkt karretje naar binnen kan...dan valt t niet op dat lopen voor geen meter gaat.
En daarnet heb ik een paar uur bij vrienden om de hoek gekaart. Begon goed maar ben zwaar ingemaakt was wel gezellig
Nu rusten op de bank want kan écht niet meer...morgen paar dingen die ik met en voor anderen moet doen. Zal eind van de middag wel gaar zijn...
Hoe voel jij je eigenlijk vqndaag?
zaterdag 18 februari 2017 20:49
quote:aikidoka schreef op 18 februari 2017 @ 15:55:
Maar je kunt er misschien voorzichtig mee experimenteren? Dat je het gewoon eerst wat langer gaat ondergaan zonder te gaan worstelen en vechten. Kijk het iets langer aan en boe is dat? Is het erut komen dan moeilijker? Zo kun je het opbouwen, wellicht? Ja, goed idee Aikidoka. Misschien dit ook opdelen in wat haalbare, kleine stukjes.
Vanmiddag in elk geval gedaan. Uiteindelijk raak ik dan nog uitgeputter van het ondergaan dan van het vechten en val ik in slaap. Wat op zich fijn is, totdat het uitmondde in een nachtmerrie. Ook nog een hele realistische, want in de droom moest ik presteren en dat kon ik niet op mijn oude niveau en daardoor viel ik door de mand en zag iedereen hoe zwak ik werkelijk was en werd ik op straat gezet. Dusss... nogal angstig om deze periode alles kwijt te raken wat ik opgebouwd heb
Ben sowieso al een paar vriendinnen armer, maar ook één of twee rijker.. Ook een paar die stabiel blijven. Weet nog niet wat ik er van moet vinden/denken. Heb er eigenlijk ook de energie niet voor. Denk dat ik komende periode maar net als afgelopen periode moet ondergaan en achteraf kijken wat er over is gebleven. Ik vrees nog steeds weinig
Maar je kunt er misschien voorzichtig mee experimenteren? Dat je het gewoon eerst wat langer gaat ondergaan zonder te gaan worstelen en vechten. Kijk het iets langer aan en boe is dat? Is het erut komen dan moeilijker? Zo kun je het opbouwen, wellicht? Ja, goed idee Aikidoka. Misschien dit ook opdelen in wat haalbare, kleine stukjes.
Vanmiddag in elk geval gedaan. Uiteindelijk raak ik dan nog uitgeputter van het ondergaan dan van het vechten en val ik in slaap. Wat op zich fijn is, totdat het uitmondde in een nachtmerrie. Ook nog een hele realistische, want in de droom moest ik presteren en dat kon ik niet op mijn oude niveau en daardoor viel ik door de mand en zag iedereen hoe zwak ik werkelijk was en werd ik op straat gezet. Dusss... nogal angstig om deze periode alles kwijt te raken wat ik opgebouwd heb
Ben sowieso al een paar vriendinnen armer, maar ook één of twee rijker.. Ook een paar die stabiel blijven. Weet nog niet wat ik er van moet vinden/denken. Heb er eigenlijk ook de energie niet voor. Denk dat ik komende periode maar net als afgelopen periode moet ondergaan en achteraf kijken wat er over is gebleven. Ik vrees nog steeds weinig
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
zaterdag 18 februari 2017 21:07
Bedankt Pruttel, Hanke, Tobbie en Sofie,
ik vond het eng om het zo eerlijk met jullie te delen van middag.
Maar het heeft me wel goed gedaan,
ook dat jullie er zo op reageren,
had ik niet verwacht, echt niet.
Zie steeds vaker dat eerlijk zijn niet afgestraft wordt,
dat het echt zo is dat ik hier mag zijn zoals ik ben.
En irl lijkt het ook geaccepteerd te worden....
Waardoor er ook meer energie juist soms komt,
omdat ik niet meer hoef te doen alsof..
Zoals gisteravond met vriendinnen,
ik push niet meer, voel me niet meer in mijn eentje verantwoordelijk voor een gezellige avond.
Zie het meer als iets wat we met elkaar kunnen creëren,
en als dat niet zo is, dat dat niet (alleen) aan mij hoeft te liggen..
Merk dat het fijn is om eerlijk te mogen zijn,
en geaccepteerd te worden.
Dat ik mensen nu laat kennismaken met het minder goed functionerende deel,
en het me eigenlijk bijna niet uitmaakt hoe iemand reageert.
Omdat ik de energie niet meer heb om te doen alsof,
tegen alles en iedereen.
En dankzij sommige mensen ervaar dat dat oke is,
en ik het daarom ook meer de ruimte durf te geven.
Nog steeds houd ik angstvallig alle delen verborgen voor heel veel anderen,
maar inmiddels durf ik soms met een ander deel dan het functionerende contact te maken.
En al word ik dan kotsmisselijk van angst en schreeuwt bijna alles in mij dat ik dat niet mag/kan doen,
het is ook heel fijn, ergens.
Omdat dan delen van mij gezien mogen worden,
kennis maken met anderen,
zoals oude peut, en vriend, beste vriendin, en jullie.
Om dan te merken dat het er mag zijn, en niet afgewezen wordt,
volgens mij helpt dat ontzettend.
Op wat voor manier en waarom maakt dan ook niet uit,
want die delen willen gewoon aandacht, gezien worden,
ook een keer mee mogen doen als ik in contact ben.
Het is doodeng en zeer risicovol,
maar als het lukt, heel fijn...
Heel fijn en lief en mooi en waardevol,
dat jullie dat mij leren
ik vond het eng om het zo eerlijk met jullie te delen van middag.
Maar het heeft me wel goed gedaan,
ook dat jullie er zo op reageren,
had ik niet verwacht, echt niet.
Zie steeds vaker dat eerlijk zijn niet afgestraft wordt,
dat het echt zo is dat ik hier mag zijn zoals ik ben.
En irl lijkt het ook geaccepteerd te worden....
Waardoor er ook meer energie juist soms komt,
omdat ik niet meer hoef te doen alsof..
Zoals gisteravond met vriendinnen,
ik push niet meer, voel me niet meer in mijn eentje verantwoordelijk voor een gezellige avond.
Zie het meer als iets wat we met elkaar kunnen creëren,
en als dat niet zo is, dat dat niet (alleen) aan mij hoeft te liggen..
Merk dat het fijn is om eerlijk te mogen zijn,
en geaccepteerd te worden.
Dat ik mensen nu laat kennismaken met het minder goed functionerende deel,
en het me eigenlijk bijna niet uitmaakt hoe iemand reageert.
Omdat ik de energie niet meer heb om te doen alsof,
tegen alles en iedereen.
En dankzij sommige mensen ervaar dat dat oke is,
en ik het daarom ook meer de ruimte durf te geven.
Nog steeds houd ik angstvallig alle delen verborgen voor heel veel anderen,
maar inmiddels durf ik soms met een ander deel dan het functionerende contact te maken.
En al word ik dan kotsmisselijk van angst en schreeuwt bijna alles in mij dat ik dat niet mag/kan doen,
het is ook heel fijn, ergens.
Omdat dan delen van mij gezien mogen worden,
kennis maken met anderen,
zoals oude peut, en vriend, beste vriendin, en jullie.
Om dan te merken dat het er mag zijn, en niet afgewezen wordt,
volgens mij helpt dat ontzettend.
Op wat voor manier en waarom maakt dan ook niet uit,
want die delen willen gewoon aandacht, gezien worden,
ook een keer mee mogen doen als ik in contact ben.
Het is doodeng en zeer risicovol,
maar als het lukt, heel fijn...
Heel fijn en lief en mooi en waardevol,
dat jullie dat mij leren
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
zaterdag 18 februari 2017 21:19
Zo net met vriend gebeld.
Hij belde en ik nam toch maar op.
Eerst een beetje boos, want voel dan dat ik hem mis.
Dat dan maar eerlijk uitgesproken,
nu ik toch zo eerlijk ben vandaag
Waarop hij zei dat dat toch niet erg was?
Want hij miste mij ook.
En kon niet wachten tot maandag.
Ahh, wel lief
Alsnog een beetje boos, want waarom bel je dan...
Om even je stem te horen, en te controleren of je wel wat gegeten hebt.
Ehhh
Nee dus. Vriend heeft suggestie gedaan en daar kon ik wel mee leven.
Niet meer boos gedaan en nog even fijn gepraat.
Wel heel verdrietig dat ik voel dat ik hem zo mis.
Vind ik stom.
Voelt tegelijk toch wel fijn hem even gesproken te hebben....
En wat eten ook wel
Hij belde en ik nam toch maar op.
Eerst een beetje boos, want voel dan dat ik hem mis.
Dat dan maar eerlijk uitgesproken,
nu ik toch zo eerlijk ben vandaag
Waarop hij zei dat dat toch niet erg was?
Want hij miste mij ook.
En kon niet wachten tot maandag.
Ahh, wel lief
Alsnog een beetje boos, want waarom bel je dan...
Om even je stem te horen, en te controleren of je wel wat gegeten hebt.
Ehhh
Nee dus. Vriend heeft suggestie gedaan en daar kon ik wel mee leven.
Niet meer boos gedaan en nog even fijn gepraat.
Wel heel verdrietig dat ik voel dat ik hem zo mis.
Vind ik stom.
Voelt tegelijk toch wel fijn hem even gesproken te hebben....
En wat eten ook wel
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
zaterdag 18 februari 2017 21:32
Ik vind het mooi om te zien dat je beseft dat er delen zijn die je tijden lang onderdrukt/verstopt hebt en dat je die nu voorzichtig, rustig aan zelf wil leren kennen en soms al durft te laten zien aan sommige mensen. Het is vooral heel mooi dat je daar goede ervaringen mee opdoet. Je groeit
Ik snap trouwens heel goed dat dat eng is. Ik vind dat ook eng. Je laat je functionerende deel zien, omdat dat de wereld beter aan kan. De andere delen moeten dat nog een beetje leren.
De vrienden die je nu overhoudt en maakt, zijn er voor je in slechte tijden. De vrienden die je kwijtraakt, kunnen dat (nu) om de een of andere reden niet. Daar heb je dus minder diepgaand en meer leuke-dingen-doen contact mee, gok ik? Het goede nieuws is dat je zulke contacten gemakkelijker kunt vinden dan goede vrienden, denk ik. En in vrienden die geen echte vrienden zijn, in vriendschappen die je niets opleveren, hoef je dus ook geen energie te steken. Klinkt hard, maar met beperkte energie moet je keuzes maken. En de anderen klinken alsof ze geïnteresseerd zijn in alle deeltjes Knuffel en niet alleen voor-de-gezelligheid-deeltjes.
Hanke, het lijkt me zo leuk om te kunnen en durven zingen Ik heb ook wel eens achter zo'n wagentje aangestrompeld, gewoon doen als het nodig is! Scheelt zoveel qua lopen en ze zijn er. Ingemaakt worden is niet leuk, maar wel een goede aanleiding om binnenkort revanche te gaan nemen, toch? Hier wel een ok dag, lief dat je het vraagt. Ik heb vandaag plantjes gekocht, ook om het hier een beetje op te fleuren (nu ga ik mijn best doen om ze in leven te houden - duim maar voor me). Nog steeds moe en huilerig, maar volgens mij is dat omdat ik al heel lang geen echte vakantie meer heb gehad en ook niet genoeg tijd heb gehad om op te laden tussendoor. Tussen juni en nu alleen de kerstvakantie, en die was door omstandigheden behoorlijk in het water gevallen. Over drie weken heb ik hopelijk een weekje vrij. Nu voor de tv, een superverantwoorde, intelligente docu tekenfilm
Ik snap trouwens heel goed dat dat eng is. Ik vind dat ook eng. Je laat je functionerende deel zien, omdat dat de wereld beter aan kan. De andere delen moeten dat nog een beetje leren.
De vrienden die je nu overhoudt en maakt, zijn er voor je in slechte tijden. De vrienden die je kwijtraakt, kunnen dat (nu) om de een of andere reden niet. Daar heb je dus minder diepgaand en meer leuke-dingen-doen contact mee, gok ik? Het goede nieuws is dat je zulke contacten gemakkelijker kunt vinden dan goede vrienden, denk ik. En in vrienden die geen echte vrienden zijn, in vriendschappen die je niets opleveren, hoef je dus ook geen energie te steken. Klinkt hard, maar met beperkte energie moet je keuzes maken. En de anderen klinken alsof ze geïnteresseerd zijn in alle deeltjes Knuffel en niet alleen voor-de-gezelligheid-deeltjes.
Hanke, het lijkt me zo leuk om te kunnen en durven zingen Ik heb ook wel eens achter zo'n wagentje aangestrompeld, gewoon doen als het nodig is! Scheelt zoveel qua lopen en ze zijn er. Ingemaakt worden is niet leuk, maar wel een goede aanleiding om binnenkort revanche te gaan nemen, toch? Hier wel een ok dag, lief dat je het vraagt. Ik heb vandaag plantjes gekocht, ook om het hier een beetje op te fleuren (nu ga ik mijn best doen om ze in leven te houden - duim maar voor me). Nog steeds moe en huilerig, maar volgens mij is dat omdat ik al heel lang geen echte vakantie meer heb gehad en ook niet genoeg tijd heb gehad om op te laden tussendoor. Tussen juni en nu alleen de kerstvakantie, en die was door omstandigheden behoorlijk in het water gevallen. Over drie weken heb ik hopelijk een weekje vrij. Nu voor de tv, een superverantwoorde, intelligente docu tekenfilm
zaterdag 18 februari 2017 22:07
quote:Tobbert schreef op 18 februari 2017 @ 21:32:Over drie weken heb ik hopelijk een weekje vrij. Nu voor de tv, een superverantwoorde, intelligente docu tekenfilm
Wel verdiend Tobbie, dat weekje vrij, hoop ik oprecht voor je
Bedankt voor je lieve woorden
Vanavond is om een beetje uit te rusten, hoop dat dat jou ook lukt
Wel verdiend Tobbie, dat weekje vrij, hoop ik oprecht voor je
Bedankt voor je lieve woorden
Vanavond is om een beetje uit te rusten, hoop dat dat jou ook lukt
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
zaterdag 18 februari 2017 22:10
Wow Knuffel, wat ben je toch goed bezig... Ook weer een stapje nu met bellen met je vriend. Goed dat je nog even wat eet, voor je dagelijkse bezigheden én voor het doorstaan van al die emoties heb je brandstof nodig.
Over het altijd lichtpuntjes zoeken: mijn ervaring is dat als je daarmee stopt, het misschien even donkerder voelt, maar wél echter en eerlijker. En daardoor draaglijker. En dat het daarna vanzelf een klein beetje lichter begint te worden, en er spontane, echte lichtpuntjes verschijnen zonder dat je die zelf 'bedenkt/creëert'. En dat voelt veel fijner.
Aikidoka, wat een enthousiasme klinkt er door in hoe je over aikido schrijft en daar ook links mee legt naar de worstelingen in dit topic, mooi om te lezen.
Hanke, herkenbaar wat je schrijft over plantjes;). En je zingt ook zelfbedachte liedjes, ben jij mij? En het booszijn, fijn dat je het nu wat naar buiten kan richten.
Wat voor mij erg geholpen heeft om te dealen met mijn boosheid, is de uitleg van mijn therapeut hierover: Voor een kind is boos zijn op volwassenen biologisch gezien levensgevaarlijk, want een kind is afhankelijk van die volwassenen om te overleven. Niet gek dus dat we als kind onze woede noodgedwongen naar binnen hebben gericht, en nog steeds bang zijn om de woede te voelen. Maar de situatie is nu anders, dus we kunnen die woede nu gedoseerd(!) toelaten en zo verwerken.
Tobbert doe rustig aan vanavond! Despicable me? Enjoy!
Over het altijd lichtpuntjes zoeken: mijn ervaring is dat als je daarmee stopt, het misschien even donkerder voelt, maar wél echter en eerlijker. En daardoor draaglijker. En dat het daarna vanzelf een klein beetje lichter begint te worden, en er spontane, echte lichtpuntjes verschijnen zonder dat je die zelf 'bedenkt/creëert'. En dat voelt veel fijner.
Aikidoka, wat een enthousiasme klinkt er door in hoe je over aikido schrijft en daar ook links mee legt naar de worstelingen in dit topic, mooi om te lezen.
Hanke, herkenbaar wat je schrijft over plantjes;). En je zingt ook zelfbedachte liedjes, ben jij mij? En het booszijn, fijn dat je het nu wat naar buiten kan richten.
Wat voor mij erg geholpen heeft om te dealen met mijn boosheid, is de uitleg van mijn therapeut hierover: Voor een kind is boos zijn op volwassenen biologisch gezien levensgevaarlijk, want een kind is afhankelijk van die volwassenen om te overleven. Niet gek dus dat we als kind onze woede noodgedwongen naar binnen hebben gericht, en nog steeds bang zijn om de woede te voelen. Maar de situatie is nu anders, dus we kunnen die woede nu gedoseerd(!) toelaten en zo verwerken.
Tobbert doe rustig aan vanavond! Despicable me? Enjoy!
zaterdag 18 februari 2017 22:31
zaterdag 18 februari 2017 22:42
quote:Sofie1979 schreef op 18 februari 2017 @ 14:47:
O Hanke, ik heb een idee.
Een 'Be a Rebel' idee: kun je iets verzinnen wat je kunt doen waardoor je niet het lieve, keurige meisje bent wat je moeder zo graag ziet. Niet iets destructiefs, maar gewoon iets om haar te fucken? Iets wat ze echt zou afkeuren, maar stiekem eigenlijk best leuk is.
Ik heb bijvoorbeeld af en toe 'trainingsbroek-dagen', dan loop ik de hele dag in trainingsbroek, ook naar de winkel enzo, dat vindt mijn moeder afschuwelijk. Of ik drink cola rechtstreeks uit de fles.
Kun je iets bedenken? Het is heeeeeel kinderachtig maar stiekem best leuk. Al bijlezende zie ik dit en ik krijg meteen een vette glimlach. Jaaaaa! Ik heb wel wat dingen waardoor ik me heel rebels voel en wat mijn moeder verafschuwt, dat weet ik zeker. Hahahaha!!
(Net thuis, aan het bijlezen).
O Hanke, ik heb een idee.
Een 'Be a Rebel' idee: kun je iets verzinnen wat je kunt doen waardoor je niet het lieve, keurige meisje bent wat je moeder zo graag ziet. Niet iets destructiefs, maar gewoon iets om haar te fucken? Iets wat ze echt zou afkeuren, maar stiekem eigenlijk best leuk is.
Ik heb bijvoorbeeld af en toe 'trainingsbroek-dagen', dan loop ik de hele dag in trainingsbroek, ook naar de winkel enzo, dat vindt mijn moeder afschuwelijk. Of ik drink cola rechtstreeks uit de fles.
Kun je iets bedenken? Het is heeeeeel kinderachtig maar stiekem best leuk. Al bijlezende zie ik dit en ik krijg meteen een vette glimlach. Jaaaaa! Ik heb wel wat dingen waardoor ik me heel rebels voel en wat mijn moeder verafschuwt, dat weet ik zeker. Hahahaha!!
(Net thuis, aan het bijlezen).
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zaterdag 18 februari 2017 22:48
quote:PareltjeViva schreef op 18 februari 2017 @ 22:10:
Over het altijd lichtpuntjes zoeken: mijn ervaring is dat als je daarmee stopt, het misschien even donkerder voelt, maar wél echter en eerlijker. En daardoor draaglijker. En dat het daarna vanzelf een klein beetje lichter begint te worden, en er spontane, echte lichtpuntjes verschijnen zonder dat je die zelf 'bedenkt/creëert'. En dat voelt veel fijner.
Mooi daar houd ik aan vast, dit soort ervaringen.
Herkenbaar om 'opeens' lichaamsdelen te voelen Pareltje. Je schrijft dat je weinig gedaan hebt maar dit soort processen vreten energie en daar heb je veel voor nodig, vergeet dat niet. Er is moed voor nodig dat aan te gaan en dat toon jij, goed dat je naar je lichaam luistert
Interessant wat je vertelt over boosheid naar ouders.. Voelt voor mij inderdaad als levensbedreigend.. misschien dus door die afhankelijkheid van vroeger?
Ik weet het niet.. het voelt in elk geval als iets wat niet mag en verkeerd is.
Als goede dochter hoor je goed te praten over je ouders. Ze hebben me vast ook goede dingen meegegeven, al vind ik het moeilijk die te zien....
Wat dan volgens mij aan mijn slechte beoordelingsvermogen ligt en niet aan hun daden.
Over het altijd lichtpuntjes zoeken: mijn ervaring is dat als je daarmee stopt, het misschien even donkerder voelt, maar wél echter en eerlijker. En daardoor draaglijker. En dat het daarna vanzelf een klein beetje lichter begint te worden, en er spontane, echte lichtpuntjes verschijnen zonder dat je die zelf 'bedenkt/creëert'. En dat voelt veel fijner.
Mooi daar houd ik aan vast, dit soort ervaringen.
Herkenbaar om 'opeens' lichaamsdelen te voelen Pareltje. Je schrijft dat je weinig gedaan hebt maar dit soort processen vreten energie en daar heb je veel voor nodig, vergeet dat niet. Er is moed voor nodig dat aan te gaan en dat toon jij, goed dat je naar je lichaam luistert
Interessant wat je vertelt over boosheid naar ouders.. Voelt voor mij inderdaad als levensbedreigend.. misschien dus door die afhankelijkheid van vroeger?
Ik weet het niet.. het voelt in elk geval als iets wat niet mag en verkeerd is.
Als goede dochter hoor je goed te praten over je ouders. Ze hebben me vast ook goede dingen meegegeven, al vind ik het moeilijk die te zien....
Wat dan volgens mij aan mijn slechte beoordelingsvermogen ligt en niet aan hun daden.
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
zaterdag 18 februari 2017 22:54
Knuf, wat doe je het goed.
Hanke jij ook. Wat schrijven jullie knap, zo open, zo eerlijk, moedig!
Ik heb gisteren een boek te leen gekregen van iemand: Omgaan met traumagerelateerde dissociatie.
Kent iemand dat?
Al een beetje in gelezen vanmorgen, en geraakt door de heldere uitleg (en veel, veel dat ik herken).
Nu de film van gisteravond afkijken.
Lig al in bed met mijn laptop en thee. Gewoon omdat het kan. Omdat het mag. Ik bepaal het zelf.
Hanke jij ook. Wat schrijven jullie knap, zo open, zo eerlijk, moedig!
Ik heb gisteren een boek te leen gekregen van iemand: Omgaan met traumagerelateerde dissociatie.
Kent iemand dat?
Al een beetje in gelezen vanmorgen, en geraakt door de heldere uitleg (en veel, veel dat ik herken).
Nu de film van gisteravond afkijken.
Lig al in bed met mijn laptop en thee. Gewoon omdat het kan. Omdat het mag. Ik bepaal het zelf.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zaterdag 18 februari 2017 23:52
quote:Elmervrouw schreef op 18 februari 2017 @ 22:54:
Lig al in bed met mijn laptop en thee. Gewoon omdat het kan. Omdat het mag. Ik bepaal het zelf.
Fijn Elmervrouw
Fijne nacht gewenst
Ik ken het boek niet
Heb momenteel genoeg leesvoer, wat zich alleen maar opstapelt
Lig al in bed met mijn laptop en thee. Gewoon omdat het kan. Omdat het mag. Ik bepaal het zelf.
Fijn Elmervrouw
Fijne nacht gewenst
Ik ken het boek niet
Heb momenteel genoeg leesvoer, wat zich alleen maar opstapelt
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
zondag 19 februari 2017 10:11
Nacht was oke
Alleen angstig wakker geworden met het besef dat ik eerlijk aangegeven heb afgelopen dagen dat ik het leven echt niet meer fijn vond
En nu gaat het wel weer in de zin van dat ik weet dat ik nooit dood zou willen. Alleen als er zoveel paniek is en pijn en beelden, wil ik dat dat stopt. En raak ik uitgeput van maar opnieuw en opnieuw het zien. Alleen denk ik nu dat het niet heel slim was om te delen met een therapeut. Aangezien die denk ik niet zo goed met dat soort informatie om kunnen gaan. Vorige keer vroeg mijn therapeut namelijk ook al over iets anders: 'of vertel je het erger dan het is?'
Daar ben ik nu wel opnieuw bang voor. Hier in het topic ook te eerlijk geweest en daar angstig door. En richting vriend, die er wel heel lief op reageerde net als jullie. Maar nu vast na een nacht goed slapen ook denkt dat ik me aan heb gesteld of aandacht trok
Alleen angstig wakker geworden met het besef dat ik eerlijk aangegeven heb afgelopen dagen dat ik het leven echt niet meer fijn vond
En nu gaat het wel weer in de zin van dat ik weet dat ik nooit dood zou willen. Alleen als er zoveel paniek is en pijn en beelden, wil ik dat dat stopt. En raak ik uitgeput van maar opnieuw en opnieuw het zien. Alleen denk ik nu dat het niet heel slim was om te delen met een therapeut. Aangezien die denk ik niet zo goed met dat soort informatie om kunnen gaan. Vorige keer vroeg mijn therapeut namelijk ook al over iets anders: 'of vertel je het erger dan het is?'
Daar ben ik nu wel opnieuw bang voor. Hier in het topic ook te eerlijk geweest en daar angstig door. En richting vriend, die er wel heel lief op reageerde net als jullie. Maar nu vast na een nacht goed slapen ook denkt dat ik me aan heb gesteld of aandacht trok
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
zondag 19 februari 2017 10:14
Goedemorgen iedereen! Kinderpartijtje van gisteren overleefd! We (ze) gingen schaatsen en vonden het leuk. Net weer bijgelezen en ik ben trots op iedereen. Mooie inzichten en goede vooruitgang. Het lijkt iets heel kleins maar het toelaten van je echte werkelijke emoties is echt een hele grote stap. En ook essentieel want zonder is herstel niet mogelijk!
Dikke kussen voor iedereen, xxx!
Dikke kussen voor iedereen, xxx!
