Paniek door de herbelevingen - deel V

11-04-2017 19:31 3007 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo allemaal,

Eind nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in (c)PTSS.

Ondertussen zijn we alweer toe aan deel 5, wat betekent dat er meer dan 12.000 berichtjes geschreven zijn :cheer2:

Iedereen is altijd heel erg welkom om mee te schrijven!

Heel graag zelfs, voel je vrij, er schrijven zelfs mensen mee die maar één woord herkennen (.......) tot forummers die alles herkennen; wat je achtergrond en verhaal ook is, voel je welkom!

We hopen dat iedereen respecteert dat we het topic graag een veilige plek willen houden voor alle schrijvers en meelezers :heart:

Speciaal voor iedereen die al meeschrijft: bedankt voor de afgelopen tijd, voor dit nieuwe topic, voor jullie steun en woorden, jullie begrip, geduld en wijsheid, herkenning, humor en liefde die zelfs door het beeldscherm heen voelbaar is. Dit topic betekent meer voor mij dan woorden duidelijk kunnen maken.

Als je al wat langer mee schrijft zijn de begrippen LV, ZH en MM je bekend, evenals de betekenis van iets omSnowen en ge-Pruttel.
Maar om het voor iedereen een fijn en leesbaar topic te houden hierbij een verklarende woordenlijst :lijstje: in tabelvorm:

begripbetekenis
LVLieve Vriendin
MMManmens
ZHZak Hooi
BVBeste Vriend
WWDWeggeWaaid Dakraam
OmSnoweniets wat eerst een negatieve lading voor je had veranderen in iets positiefs
GePruttelwoorden en activiteiten die je een vrolijk, fijn gevoel bezorgen
Plantjesdageen dag waarop het niet gaat. Je lichaam werkt niet en heeft liefdevolle berichtjes (via het topic of telefoon of irl), zelfzorg en mensen nodig
Mosdageen dag waarop je je minder dan een plant voelt. Je zit gevangen in een waas van angst en paniek, wat ervoor zorgt dat zelfs de meest basale lichaamsfuncties niet vanzelfsprekend zijn. Er is weinig tot geen taal, wat contact maken moeilijk maakt.
PTPittige Therapie. Zorg voor, tijdens en na een PT extra goed voor jezelf :hug: :heart:
ODS tekenOver De Streep teken. Een lief, warm, steunend gebaar voor iemand die dapper bezig is
DansenEen stapje vooruit, een stapje terug, het gaat niet om alleen maar vooruitgaan, je bent gewoon aan het dansen
nog leegnog leeg

De originele post is terug te lezen in deel 1, 2 en 3.

Link naar deel 1:

psyche/paniek-door-de-herbelevingen/lis ... 5#25123775

Link naar deel 2:

psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25448419

Link naar deel 3:

psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25720379

Link naar deel 4:

psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#26082179
knuffelbeertjes wijzigde dit bericht op 29-08-2017 22:41
51.76% gewijzigd
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Knuffelbeertjes schreef:
29-08-2017 22:11
[...]
Er gebeurt heel, heel veel in mij, eigenlijk voornamelijk heel positief, maar voordat ik daar zelf wat vat op krijg en duidelijk heb wat er allemaal gaande is in mijn koppie en lichaam, ben ik nog wel wat tijd verder denk ik. Maar zelfs daar heb ik vrede mee :$
[...]
:) :D ;-D
Dat je niet alleen weet dat het verstandig is er vrede mee te hebben, maar dat je ook echt voelt dat je er vrede mee hebt en dat dit mag van jezelf :cheer2: WauW!

@Snow, lief, de reden waarom je niet gereageerd hebt. :hug: (Weet wel dat je er geen reden voor hoeft te hebben, dat het ook gewoon 'mag', maar dat ik het lief vind, blijft van kracht. :hug:

Je bent je helemaal bewust van wat er gebeurt, zowel wat betreft je 'volgorde van belangrijkheid' als in wat je triggert. Dat is zo mooi en het lijkt mij tegelijkertijd heel frustrerend. Omdat je wel weet wat je anders zou 'moeten' vinden en/of doen, maar dat dit iets is wat je onmogelijk op wilskracht en doorzettingsvermogen je hele leven kunt volhouden.
En ik ben onder de indruk van jouw doorzettingsvermogen en wilskracht.
Dus dat wil wel iets zeggen over hoe moeilijk het is.
Ik zou heel graag voor je de diepe overtuiging(en) die onder je 'volgorde-lijstje' zitten, willen transformeren naar andere, lievere, meer-zelf-zorgende overtuigingen. En ik zou ook heel graag dat wat je deze overtuigingen bezorgd heeft, willen deleten uit je hoofd.
Ik geloof niet dat ik dit kan.
:hug:

Dat wat je schrijft, over terugkijken op je leven na een overlijden van een dierbaar persoon, 'vinden' dat je je leven anders moet inrichten, dat je er iets anders uit moet halen, enzovoorts, dat herken ik zeker. En met mij inderdaad vast veel meer mensen.
Ik ken mezelf hierin inmiddels zo goed, dat ik weet dat ik mezelf hier heel gauw in moet remmen, omdat het me niet zoveel positiefs brengt. Ik ga dan vooral kijken naar hoe zinloos/nutteloos mijn bestaan is en dat helpt me niet om mijn leven nu fijner te maken.

@EV, mooie woorden, volgens mij is je aandeel in de groei van Knuff wel een beetje groter dan wat je schrijft. Je maakt deel uit van team Knuff, weet je nog? :hug:
Alle reacties Link kopieren
Ja lieve Elmervrouw irl is het (ook voor mij) moeilijker dan hier. Moeilijk is gelukkig niet onmogelijk, zelfs niet als dat zo lijkt. Hier mogen we allemaal oefenen met er zijn, zo werkt het tenminste voor mij, en dan erachter komen: wauw, er zijn meer mensen zoals ik, misschien is het toch niet zo dat ik (totaal) gestoord ben, maar zijn het logische gevolgen van een heftig verleden. Misschien is het niet raar dat juist de meest basale vaardigheden, zoals gezond eten, voldoende slapen, maar ook jezelf (kunnen) troosten en geruststellen onmogelijke opgaven zijn/lijken. Niet raar, omdat je het nooit (voldoende) geleerd hebt. Wél ongelooflijk, onbevattelijk, hartverscheurend naar. Want elk mens verdient liefdevolle aandacht. Op het moment dat ze kind waren, en daarna als volwassene. Helaas weten we hier allemaal dat niet alle ouders in staat zijn dat te bieden, met dus verregaande (logische) gevolgen :hug: :hug:

Ik ben zelf ook heel erg blij dat ik destijds het topic geopend heb. Nooit kunnen vermoeden, zelfs niet hopen, dat het zo'n mooi geheel van verschillende mensen zou worden. Sofie heeft daarin helemaal gelijk, in mijn ogen is het ons topic geworden, het voelt als een team en zonder jullie moedige berichtjes en openheid had het nooit kunnen worden wat het nu is. Zelfs hier zie ik dat samenwerken ook op een mooie manier kan :$ :heart: :)

Toen ik het eerste topic opende had ik elk moment het gevoel dood te gaan. Die uren en dagen zijn er nog, en de kans helaas ook, maar de steun maakt het enigszins dragelijker. Daar kan ik jullie en de mensen om mij heen nooit genoeg voor bedanken.

Deze ziekte, cptss, wat inhoudt dat je of van jongs af aan, of langdurig getraumatiseerd bent, of beiden, is afschuwelijk. Ik hoop soms stiekem dat dit topic door meer mensen gelezen wordt dan er schrijven, zodat er meer begrip komt voor deze ziekte en psychische ziekten in het algemeen. Maar misschien ligt het enkel aan mijn familie dat dat begrip ontbreekt, en kunnen veel mensen zich wel de nachtmerrie voorstellen die ontstaat als je hoofd in de overleefmodus gaat.. Niet alleen uit eigen ervaringen (want dat gun ik niemand), maar vanuit begrip/oprechte interesse/... Al weet ik ook hoe moeilijk het is je er een beeld van te vormen, als ik kijk naar mijn gezonde, niet getraumatiseerde vriend.

Welke oorzaak het ook heeft: een (psychische) ziekte ontwricht je leven en gezin, er komen zaken in beeld waar je helemaal niet mee bezig wilt zijn (medicatie, behandelaars, ...), maar natuurlijk ga je de strijd aan en hoop je dat het beter wordt...

Hanke schreef het al eerder: in dit topic wordt (een klein beetje) duidelijk hoe cptss werkt van binnen uit, en ik gun het m'n ergste vijand niet. De herbelevingen, nachtmerries, altijd alert en gespannen zijn, de uitputting, de onmogelijkheid tot zelfzorg, de grote hechtingsproblemen, de comorbiriteit zoals eetproblemen en depressies, de vertekende lichaamsbeleving, en vreselijke angsten zijn slechts een greep uit wat het inhoudt, dag in dag uit.

Maar zelfs als het geen cptss is, maakt dit topic (in mijn ogen) pijnlijk duidelijk welke enorme impact ouders op hun kinderen hebben. Pijnlijk omdat jullie berichtjes mij keer op keer raken. Omdat hier de volwassenen schrijven die leven met de gevolgen van een onveilige jeugd, al zullen velen dat bagataliseren (inclusief ikzelf :$ ).

Hopelijk wordt het komende topic weer een veilige plaats waar jullie allemaal je welkom voelen. En overigens blijven mensen die wel veilig opgegroeid zijn, en vanuit hun vrolijke zelf reageren, ook welkom, Pruttel waar ben je? ;-D Ik zal zorgen voor een nieuw topic en een link hier zodat hopelijk iedereen ons (ja ons) weer vindt :smooch:
knuffelbeertjes wijzigde dit bericht op 30-08-2017 09:32
0.01% gewijzigd
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat er heel veel meer mensen meelezen dan dat er schrijven. En ik hoop ook dat er meer begrip komt voor wat voor andere mensen zo normaal en vanzelfsprekend is, maar wat voor ons een dagelijkse strijd is. Ikzelf zie zo overduidelijk de sporen die het vroege misbruik door mijn hele leven getrokken hebben. Eigenlijk zie ik dat nu pas heel goed, ik bagatelliseerde eerder alles. Nu pas heb ik alles goed in beeld, denk ik. Dit komt ook door de terugkeer van ZH en de kinderen naar NL, wat er nog eens een flinke confronterende schep bovenop deed. Waar ik iets mee moest doen ook. Want het kwam letterlijk en figuurlijk weer op mijn pad.

Zo regenpak aantrekken en naar psych.
Heel ander weer dan gisteren hier!
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
Alle reacties Link kopieren
Heel veel succes lieve Elmervrouw :hug:

Nieuw topic geopend, zal nog even wachten met vragen om deze te sluiten.

Hopelijk zie ik jullie in het nieuwe topic :$


psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... ges/389670
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Alle reacties Link kopieren
Wow ik besef me dat ik héél lang niks van me heb laten horen.. mijn excuses.
Heb wel al jullie ervaringen met het delen op het werk gelezen, bedankt daarvoor. Ik heb - op momenten dat het heel slecht ging - overwogen om het te vertellen maar dit uiteindelijk toch niet gedaan. Denk wel dat er ruimte voor zal zijn hoor, aangezien ik in de jeugdzorg werk maar ik hou het het allerliefst voor me tot het echt niet meer gaat. Of dat verstandig is weet ik niet, maar ik weet wel dat werk en 'het goed doen voor iedereen' heel belangrijk voor me is.

In de tussentijd wel wat stappen gezet; ik heb een 24 uurs holteronderzoek gehad om mezelf meer rust te geven over mijn hart waarvan ik het gevoel had dat die soms gek deed. Vond dit ontzettend spannend, ik voelde me enorm hypochondrisch en heb het lang niet aan durven vragen omdat ik me schaamde (-> hoezo blijf ik denken dat er misschien iets mis is met mijn hart terwijl ik ooit een ECG heb gehad die helemaal goed was tijdens een paniekaanval waardoor ik naar de spoedpost ben gebracht?) Gebeld voor de uitslag en kreeg toen te horen dat mijn sinus soms onregelmatig klopt maar dat dit in principe ongevaarlijk is. Heb toen een week moeten wachten op een gesprek met de dokter hierover en in die week heb ik me heel slecht gevoeld. Ik had veel vragen en er was te veel onduidelijk op dat moment.

Ondertussen leek het me ook een goed idee om te stoppen met roken maar ik heb me die dag zó slecht gevoeld! Ik zat ontzettend diep in de put, voelde me niet meer verbonden met mijn lijf en heb om álles gehuild. Ik was echt een wrak. Roken zorgt er voor dat ik me niet goed voel over mezelf, maar niet roken was een hel. Toen een vriendin tegen me zei dat ze roken echt niet wil promoten maar zich wel af vroeg of het verstandig was om op dit moment te stoppen ben ik wat liever voor mezelf geworden en heb ik besloten dat stoppen iets is voor een ander moment.

Later die week gesprek met de HA gehad en dat was fijn, we hebben de hele uitslag van de meting erbij gepakt en toen werd duidelijk dat mijn hart 66 keer op iets minder dan 24 uur en zo'n 7.000 slagen een slag extra doet. Dat dit gebeurt heeft te maken met gebruik van cafeïne, nicotine, stress, slaaptekort etc maar ook hoe gevoelig je bent. Ik denk dat het bij mij vooral het laatste is. Ik ben enorm gevoelig voor spanning en zuig dat echt als een spons in me op.

Voor de momenten dat ik me heel angstig en onrustig voel heb ik nu Xanax gekregen. Ik ben geen voorstander van synthetische medicijnen en probeer altijd eerst iets plantaardigs maar op het moment zijn mijn pieken te heftig voor plant-power 'medicijnen'. Gisteravond een Xanax gehad om te testen wat het doet en dat is wel echt een wondermiddel. Ik heb ineens ervaren hoe het is om ontspannen te zijn en wauw, dat voelt goed! Het pilletje is al lang uitgewerkt maar zelfs vandaag voel ik nog de ontspannenheid in mijn lijf. Net alsof alles van me af is gegleden en mijn lichaam die rustige staat weer gevonden heeft. Ik besef me dat Xanax héél verslavend is en heb besloten het alleen te pakken wanneer het écht niet anders kan. Een kwart pilletje van 0,25 bijvoorbeeld wanneer ik een hele heftige paniekaanval heb waar ik niet 1,2,3 zelf uit kom. Die heb ik gelukkig weinig dus dan hoef ik ook weinig pilletjes te pakken :-) Het is namelijk heel verleidelijk om onrust te onderdrukken en preventief Xanax te nemen maar de verslaving en het afkicken schijnt heel heftig te zijn, dus laten we daar maar ver vandaan blijven.

O! En maandag 11 september start EMDR. Ik heb de intake gehad en kan echt niet wachten om daarmee te beginnen.

Ben wel heel blij dat ik eindelijk weer eens iets heb geschreven. Ik heb een paar maanden geleden een heel mooi dagboek voor mezelf gekocht om dingen in op te schrijven maar ik heb het boek nog niet eens opengeslagen. Op de een of andere manier kom ik er gewoon níet aan toe en daar baal ik van, net als dat ik er niet aan toe kom om hier regelmatig te schrijven en vooral jullie verhalen te lezen. Ik wil jullie allemaal wel een virtuele knuffel geven en jullie laten weten dat ik heel regelmatig aan dit topic en jullie denk, ook al ben ik er niet echt. :heart:

Alle reacties Link kopieren
Hey Jemappelle, fijn je weer te lezen en fijn dat het je lukte te schrijven. Zo te lezen gebeurt er veel bij je :hug:

Ik hoop dat ik je in het nieuwe topic ook weer zie, doe wat lukt voor jou. Ik ga vragen dit topic te sluiten, als je wilt kun je mee schrijven in het nieuwe deel, dit is de link:

psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... ges/389670
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Alle reacties Link kopieren
Dit topic heeft de 3000 berichten bereikt, linkje naar het nieuwe topic: psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... #p27492820

Met vriendelijke groet,

Moderator Viva forum
Dit is mijn uitspraak en daarmee zult u het moeten doen. (Mr. Visser) (Blijfgewoonbianca)

Bij vragen over beleidskeuzes kun je terecht op het 'vraag het de mods' topic.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven