Verbitterd

Even kort door de bocht.



Zodra een mens geboren wordt weet je dat hij ook weer sterft. In die tussentijd moet/mag je het leven invullen naar eigen goeddunken. En bij iedereen bestaat dat uit een aantal minder leuke dingen (negatief). En een aantal leuke dingen (positief).



Bij jou is het zo dat je de leuke dingen niet (voldoende) ziet of voelt. Daardoor zie je constant het negatieve. En door maar constant jezelf zielig te voelen. En te denken dat ieder ander veel gelukkiger is maakt dat je jezelf steeds somberder en zieliger gaat vinden. Je zit in een negatieve neergaande spiraal.



Probeer steeds tegen jezelf te zegen dat je niet zielig bent. En dat je er mag wezen. Probeer meer te genieten van allerlei dingen. Als is het maar een vogeltje in de tuin. En ban die negatieve dingen die steeds de kop opsteken naar de achtergrond. Dat doe je jezelf aan. En niemand anders. Dus de oplossing ligt ook bij jezelf.



Als je echter al te diep gezakt bent dan kom je niet op eigen kracht uit die negatieve spiraal. Schakel dan prof. hulp in.



Maar doe iets. Het is zonde om een tijd van je leven op deze manier te verprutsen. Kop op Rebecca.

Weet je zelf wel wat je wil? Ik neem aan dat je van je eetstoornis af wil komen en met je depressieve stoornis om wilt leren gaan. Is dat te lastig voor je therapeut dan? Je zegt dat ze je afspraak expres niet heeft vervroegd, was het de eerste keer dat je daar om vroeg? Want als je dat elke week vraagt, kan ik me voorstellen dat ze er niet meer op ingaat, omdat ze een agenda heeft en het gewoon niet mogelijk is om de afspraak te vervroegen.



Maar als jij vindt dat je meer of andere hulp nodig hebt, dan zou ik daarnaar gaan informeren en het gaan regelen, tuurlijk. Soms klikt het niet met een therapeut, als het goed is, mag je een keer wisselen. Dat heb ik iig hier een keer gelezen, weet niet of het overal zo is.



Sommige reacties zouden je kunnen raken op een gevoelig, pijnlijk punt. Want de enige die je leven kan leiden, ben je zelf uiteindelijk. Dus hoe goed je therapeut ook is, het echte werk moet je zelf doen. Misschien zou je je af kunnen vragen: waar zou ik gelukkig van worden. Dat je een doel hebt. Een doel is positief, toch? En leg de lat niet te hoog in 1 keer, is mijn advies. Je kunt nu eenmaal niet in een paar sessies van al je problemen af komen dus heb geduld. Dat is vervelend maar het is nu eenmaal een proces. Wat ik zelf wel een goeie vind/vond, was het dankbaarheidsdagboek van Oprah, omdat je dan elke dag iets positiefs over je leven op moet schrijven. Is voor mensen die depressief zijn best een goed idee, vind ik, omdat je anders alleen maar grijze wolken ziet. En er zijn altijd dingen die mooi of goed zijn aan je leven of jezelf. Je kunt ook dankbaar zijn voor een glimlach van iemand of omdat de zon schijnt.



Veel sterkte en geef het aan als je het idee hebt dat je met deze therapeut niet verder komt maar neem je motivatie daarvoor wel onder de loep. Anders wil je zometeen weer een andere therapeut misschien. Zet 'm op, het leven gaat echt mooier worden.

Wat kun je nu op dit moment doen om het jezelf wat makkelijker te maken? Probeer er achter te komen waar je nu behoefte aan hebt (dus geen langetermijn zaken, zoals een baan of een relatie). Doe dat, hoe simpel ook (douchen, soep opwarmen, 5 minuten in de tuin staan, wat dan ook), maar kom in ieder geval in beweging.



Daarnaast: vraag om hulp. Niet bij je therapeut, maar gewoon weer naar de huisarts. Niet mee wachten, morgen bellen.



Veel kracht gewenst, het is hard waar je doorheen gaat.

Rebecca, hoe gaat het nu met je? Ben je de nacht goed doorgekomen?

Vervelend dat ne bij je huisarts geen gehoor hebt gevonden. Het is moeilijk om hulp te vragen en door te zetten als je depressief bent. Je moet sterk en assertief zijn, juist als je je dat niet voelt. Wat zou je nu willen, wat zou jou helpen? Wat verwacht je van hulpverleners? En wat krijg je zelf nog voor elkaar?

Op basis van je berichten krijg ik het idee dat je je aan het opsluiten bent in jezelf. Je reageert bijvoorbeeld niet op de vragen die ik stel. Ik weet hoe het voelt, maar besef dat wij vanaf het forum niet kunnen ingrijpen, je niets uit handen kunnen nemen. Er is niet wat ik kan zeggen om dit nare gevoel bij jou weg te nemen. Het is heel zwaar, maar je moet zelf actie ondernemen: goed voor jezelf zorgen, hulp vragen, bezig blijven. Als het niet lukt nogmaals. Of accepteren dat je nu tot niets komt, met de gevolgen die dat kan hebben.



Ik vraag het je nogmaals: wat heb je nu nodig? Wat verwacht je van hulpverleners (en van mensen op dit forum)? Welke stappen, hoe klein ook, kun je nu zelf nog zetten om je beter te voelen?

Ik ben zelf ook in behandeling gegaan bij een psycholoog vanwege een depressie. Gelukkig al stuk verbeterd.

Ik vraag me af of je medicatie hebt gekregen. Bij mij hielp het tegen een aantal mogelijke symptomen van depressie:

Hol, leeg/zwart gevoel, piekeren en slecht slapen door een overactieve geest (medicatie bracht meer rust), kon weer meer in activiteiten opgaan omdat geest meer tot rust kwam.



Daarnaast heb ik inzichten verkregen tijdens de therapie,veelal op mindfullness gebaseerd.

Misschien heb je er wat aan. (Sommige zinnen zijn in ik vorm, zoals ik ze zelf heb genoteerd)



- sta elke avond stil bij drie dingen die goed gingen,plezierig waren, hoe klein ook. Schrijf ze op

-gedachten zijn mentale gebeurtenissen, en niet perse waar

-Stel jezelf de vraag of wat je denkt klopt waar is, ergens op gebaseerd is

-Ik hoef me niet schuldig te voelen dat ik bepaalde gedachten heb, dat ik alles mag denken geeft ruimte.

-Dat ik gedachten en emoties erken en het toesta dat ze er mogen zijn geeft ruimte.

-Je mag jezelf meer waarderen om de dingen die je goed doet, of om wie je bent.

Reden: een wetmatigheid van teveel zelfkritiek en kritiek van anderen die leidt tot depressiviteit, is een goede reden om het nu anders te doen.

-Dingen hoeven niet perse ergens toe te lijden, ze hebben waarde in zichzelf.

- Het oordelen (negatief) over wat ik ervaar zorgt dat ik meer last heb van wat ik ervaar. Door mezelf toestemming te geven te voelen wat ik voel, creëer ik meer ruimte. Ik hoef het niet anders te maken dan het is.

- het is goed om bewust te zijn van positieve en negatieve oordelen die je geest produceert.

- het is goed om bewust te zijn van de wisselwerking tussen gedachten en gevoel.

- Wanneer je een emotie aandacht geeft, zakt het gevoel eerder weg dan dat je de emotie probeert weg te drukken. Aandacht besteden aan het gevoel en mogelijk de gedachte die het gevoel triggert, is de manier om het te verwerken.



Probeer niet de hele dag na te denken over je problemen. Piekeren is jezelf wentelen in negatieve gedachten en gevoelens en put na verloop van tijd je hersenen uit, waardoor dingen als je aandacht ergens bijhouden nog moeilijker wordt.



Kleine dingen/taken gaan doen, waarbij je probeert je aandacht erbij te houden, merk je dat je afdwaalt, je aandacht weer richten op datgene waarmee je bezig bent, niet oordelen dat het niet goed ging, het proberen is genoeg. Als je toch wil nadenken over je probleem, spreek een tijd af waartussen je dat doet. half uur of kwartier (zet een alarm). Daarna weer wat anders doen.



Verder kan je zelfbeeld vertekend zijn. Het denken aan negatieve eigenschappen heeft de overhand en positieve eigenschappen worden nauwelijks erkend, of gezien als gewoon of vanzelfsprekend, terwijl ook die ertoe doen. Door regelmatig aandacht te geven aan je positieve eigenschappen (ze opschrijven en terugdenken aan een situatie waarin die eigenschap naar voren kwam, dit eventueel opschrijven). Als je hier elke dag een kwartier oid de tijd voor neemt kan dat helpen je zelfbeeld weer wat realistischer te maken.

Het lijkt erop dat je niet bij de goede therapeut zit. Geef dat aan bij de ggz-instelling. Echt, je verdient een therapie die goed aansluit bij jouw behoeftes.