Relaties
alle pijlers
Allochtoonse schoonzoon of dochter
maandag 5 oktober 2015 18:52
https://www.youtube.com/watch?v=X2aLoDaGB8I
Wat vinden jullie? En hebben jullie een voorkeur voor allochtoon? Liever een Marokkaan dan een Antilliaan, bijvoorbeeld?
Wat vinden jullie? En hebben jullie een voorkeur voor allochtoon? Liever een Marokkaan dan een Antilliaan, bijvoorbeeld?
dinsdag 6 oktober 2015 13:21
Ik ben zelf getrouwd met een allochtoon dus het zou gek zijn als ik er bezwaar tegen zou hebben.
Ik zou mijn kinderen wel afraden een relatie te beginnen met iemand die gelovig is, ongeacht welk geloof. Ook zou ik er, op z'n zachtst gezegd, geen voorstander van zijn dat ze een relatie hebben met iemand bij wiens ouders mijn kind zelf niet welkom zou zijn omdat hij/zij niet van 'hun cultuur' is.
Maar uiteindelijk maken ze het natuurlijk zelf lekker uit en heb ik me neer te leggen bij hun besluit.
Ik zou mijn kinderen wel afraden een relatie te beginnen met iemand die gelovig is, ongeacht welk geloof. Ook zou ik er, op z'n zachtst gezegd, geen voorstander van zijn dat ze een relatie hebben met iemand bij wiens ouders mijn kind zelf niet welkom zou zijn omdat hij/zij niet van 'hun cultuur' is.
Maar uiteindelijk maken ze het natuurlijk zelf lekker uit en heb ik me neer te leggen bij hun besluit.
dinsdag 6 oktober 2015 14:00
donderdag 8 oktober 2015 02:00
Ik ben met een allochtoon getrouwd. Mijn ouders maakten zich niet druk om zijn afkomst. Wel hadden ze moeite met het feit dat hij naar een andere kerk ging dan zij Of eigenlijk achteraf gezien denk ik eigenlijk dat ze vooral moeite hadden met het feit dat ik anders was gaan denken over bepaalde dingen uit de kerk. Ik was (en ben) nog steeds gelovig maar ik ga met sommige zaken anders om. Wat overigens niet komt door mijn man maar daarvoor al zo was maar ik had het daar thuis nooit zo over. Pas toen ik thuis kwam met een man die ook op een andere manier in het geloof staat zagen ze dat ik dat ook deed en dat vonden ze moeilijk. Toen ze mijn man echt leerden kennen waren ze juist onder de indruk van zijn bijbelkennis en de integere manier waarop met zijn geloof omgaat. Mijn vader heeft gezegd dat hij hier veel van geleerd heeft & dat hij hierdoor veel meer open staat voor andere geloofsrichtingen. Zijn afkomst is verder nooit ter sprake gekomen. Dat maakte ze echt niks uit.
Ik zou het uiteraard prima vinden als mijn kinderen met iemand van ver zouden trouwen.
Ik zou het uiteraard prima vinden als mijn kinderen met iemand van ver zouden trouwen.
Als je dat kan,dan wordt echt gezellig 
vrijdag 9 oktober 2015 10:29
quote:fiona32 schreef op 07 oktober 2015 @ 07:22:
Waar 2 culturen samen komen, slaapt de duivel altijd tussen. Daar heb je je antwoord, to
Is dit de nieuwe variant?
Twee geloven op één kussen, daar slaapt de duivel tussen. Dat was het , ooit.
Mijn moeder mocht niet met mijn vader trouwen. Zij was katholiek, hij niet. In die tijd nog heel gebruikelijk dat de ouders dat verboden. Ze hebben zich er niets van aangetrokken maar met de ouders van mijn moeder is het niet meer goed gekomen. Heel verdrietig allemaal.
Mijn kinderen mogen thuiskomen met wie ze willen. Zolang ik zie dat hun partner het beste met mijn kind voor heeft, mijn kind er gelukkig van wordt dan ben ik blij voor ze.
Waar 2 culturen samen komen, slaapt de duivel altijd tussen. Daar heb je je antwoord, to
Is dit de nieuwe variant?
Twee geloven op één kussen, daar slaapt de duivel tussen. Dat was het , ooit.
Mijn moeder mocht niet met mijn vader trouwen. Zij was katholiek, hij niet. In die tijd nog heel gebruikelijk dat de ouders dat verboden. Ze hebben zich er niets van aangetrokken maar met de ouders van mijn moeder is het niet meer goed gekomen. Heel verdrietig allemaal.
Mijn kinderen mogen thuiskomen met wie ze willen. Zolang ik zie dat hun partner het beste met mijn kind voor heeft, mijn kind er gelukkig van wordt dan ben ik blij voor ze.
Before you assume, there is this thing called asking.
vrijdag 9 oktober 2015 10:46
Mijn moeder is allochtoon (komt uit Servie) en mijn vader is Nederlander.
Zelf ben ik getrouwd met een Servier die ook in Nederland geboren is.
En toch zou ik onze dochter afraden om een relatie te beginnen met iemand van een andere cultuur. (in dit geval dus anders dan Nederlands of Servisch, het liefst nog Nederlands dan)
En natuurlijk is het nog altijd zo dat ik liever een lieve, goede (bijvoorbeeld) Surinaamse schoonzoon heb dan een slechte Nederlander of Servier, dat lijkt me logisch.
Maar ik vind dat Nederlanders vaak te makkelijk en naief denken over interculturele relaties, laat staan als er ook nog een ander geloof in het spel is.
Een relatie is meestal al niet makkelijk, laat staan met iemand van een andere cultuur/geloof.
Ik heb dit van dichtbij gezien, bij mijn ouders. Hadden een prima relatie en hielden veel van elkaar (allebei overleden), maar een cultuurverschil maakt een relatie nooit makkelijker. Was er sprake geweest van ook nog een ander geloof, dan was het nóg moeilijker geweest.
Ik heb zelf ook relaties gehad met jongens/mannen van een andere cultuur,en ik dácht dat het niets uitmaakte, maar blijkt dus in de praktijk van wel.
Ik vind dat veel Nederlandse meisjes/vrouwen hier te naief in zijn, en het niet wíllen zien, of het gevoel hebben hier niets 'negatiefs' van te mogen zeggen/denken.
En zie je dat het later toch vaak problemen geeft.
Zelf ben ik getrouwd met een Servier die ook in Nederland geboren is.
En toch zou ik onze dochter afraden om een relatie te beginnen met iemand van een andere cultuur. (in dit geval dus anders dan Nederlands of Servisch, het liefst nog Nederlands dan)
En natuurlijk is het nog altijd zo dat ik liever een lieve, goede (bijvoorbeeld) Surinaamse schoonzoon heb dan een slechte Nederlander of Servier, dat lijkt me logisch.
Maar ik vind dat Nederlanders vaak te makkelijk en naief denken over interculturele relaties, laat staan als er ook nog een ander geloof in het spel is.
Een relatie is meestal al niet makkelijk, laat staan met iemand van een andere cultuur/geloof.
Ik heb dit van dichtbij gezien, bij mijn ouders. Hadden een prima relatie en hielden veel van elkaar (allebei overleden), maar een cultuurverschil maakt een relatie nooit makkelijker. Was er sprake geweest van ook nog een ander geloof, dan was het nóg moeilijker geweest.
Ik heb zelf ook relaties gehad met jongens/mannen van een andere cultuur,en ik dácht dat het niets uitmaakte, maar blijkt dus in de praktijk van wel.
Ik vind dat veel Nederlandse meisjes/vrouwen hier te naief in zijn, en het niet wíllen zien, of het gevoel hebben hier niets 'negatiefs' van te mogen zeggen/denken.
En zie je dat het later toch vaak problemen geeft.
vrijdag 9 oktober 2015 10:50
O ja en niet te vergeten dat het tegenwoordig niet meer 'interessant' is om met een Nederlander/boeroe thuis te komen, of er één te zijn. Want ja, zielig als ze hutpot en al die andere Nederlandse 'zooi' moeten eten
Dat stoort me dan wel, dat Nederlanders zich lijken te schamen voor hun eigen afkomst- Nederlandse namen zijn saai/ouderwets/stom, eten is saai/gewoontjes etc. Belachelijk vind ik dat, dat jezelf de grond in boren.
Dat stoort me dan wel, dat Nederlanders zich lijken te schamen voor hun eigen afkomst- Nederlandse namen zijn saai/ouderwets/stom, eten is saai/gewoontjes etc. Belachelijk vind ik dat, dat jezelf de grond in boren.
vrijdag 9 oktober 2015 12:57
Het gaat er om of een kind gelukkig zal zijn.
Veel Nederlanders geven dat ook aan in de video waarbij allochtoon of autochtoon minder uitmaakt dan gelukkig zijn. 77% van de autochtonen geeft aan dat het ook goed is om later in de maatschappij allemaal met elkaar te kunnen leven als je open staat voor de andere cultuur. Waarbij de helft aangeeft dat het vooral gaat om dat ze dan niet goed weten of de andere cultuur wel goed voor hun kind is en bij hun kind zal passen, ik zou dan denken aan qua man- en vrouwverhouding of geloof. Sommige culturen liggen verder weg van de Nederlandse cultuur dan andere maar ook binnen de Nederlandse cultuur heb je verschillen. Die soms weer verder van elkaar liggen dan culturen tussen bepaalde groeperingen onderling.
In principe zijn mensen individuën, zo zien wij dat tenminste in onze Nederlandse samenleving. Waarbij we er vanuit gaan dat mensen hun eigen leven inrichten waarbij ze desnoods buiten geloof en cultuur om, hun eigen keuzes maken. Individualiteit is wel iets wat in sommige culturen en geloven dan weer wel veel moeilijker kan zijn om je binnen de opgegroeide groep te handhaven of uit "los te breken".
Nu rest nog de vraag wat vinden de "allochtoonsen" zelf over een relatie met een autochtoon of iemand uit een andere cultuur dan de hunne?
Het vervolg filmpje wat ik te zien kreeg was "Wie vinden buitenlanders de irritantste buitenlanders?" overigens.
Misschien een betere vraag... op welke manier kunnen we er voor zorgen dat de beste kansen geschapen worden waarbij mensen in onze maatschappij met elkaar een relatie aan mogen en kunnen gaan?
Wat dragen wij uit in onze maatschappij? En zijn er nog wetten of verduidelijkingen nodig?
Veel Nederlanders geven dat ook aan in de video waarbij allochtoon of autochtoon minder uitmaakt dan gelukkig zijn. 77% van de autochtonen geeft aan dat het ook goed is om later in de maatschappij allemaal met elkaar te kunnen leven als je open staat voor de andere cultuur. Waarbij de helft aangeeft dat het vooral gaat om dat ze dan niet goed weten of de andere cultuur wel goed voor hun kind is en bij hun kind zal passen, ik zou dan denken aan qua man- en vrouwverhouding of geloof. Sommige culturen liggen verder weg van de Nederlandse cultuur dan andere maar ook binnen de Nederlandse cultuur heb je verschillen. Die soms weer verder van elkaar liggen dan culturen tussen bepaalde groeperingen onderling.
In principe zijn mensen individuën, zo zien wij dat tenminste in onze Nederlandse samenleving. Waarbij we er vanuit gaan dat mensen hun eigen leven inrichten waarbij ze desnoods buiten geloof en cultuur om, hun eigen keuzes maken. Individualiteit is wel iets wat in sommige culturen en geloven dan weer wel veel moeilijker kan zijn om je binnen de opgegroeide groep te handhaven of uit "los te breken".
Nu rest nog de vraag wat vinden de "allochtoonsen" zelf over een relatie met een autochtoon of iemand uit een andere cultuur dan de hunne?
Het vervolg filmpje wat ik te zien kreeg was "Wie vinden buitenlanders de irritantste buitenlanders?" overigens.
Misschien een betere vraag... op welke manier kunnen we er voor zorgen dat de beste kansen geschapen worden waarbij mensen in onze maatschappij met elkaar een relatie aan mogen en kunnen gaan?
Wat dragen wij uit in onze maatschappij? En zijn er nog wetten of verduidelijkingen nodig?
vrijdag 9 oktober 2015 13:19
Zelf ben ik een oerhollandse autochtoon. Feministisch, onafhankelijk, kan mijn eigen boontjes doppen met mijn eigen werk en huis, heb mijn eigen visie over geloof waarbij ik uit de kerk ben gestapt waarin ik werd opgevoed, liefst een spijkerbroek. Ik bepaal wat ik zelf wil en met wie ik dat wil en daar hebben anderen en mijn ouders niets over te zeggen, eventueel kijk ik samen met een partner hoe we willen leven. Oh ja, ik maak ook goed schoon maar niet een Pietje precies op alle dagen. Misschien zijn er nog andere dingen "belangrijk" voor anderen maar dit is even wat er in mij opkwam.
Bij welke culturen zou ík goed of minder goed passen? Ik pas binnen deze Nederlandse maatschappij al bij veel Nederlandse mannen niet. Ik neem zo maar aan dat het bij andere culturen al snel nog lastiger wordt. Even daargelaten dat binnen elke cultuur mensen zijn die zich als individu gedragen en hun eigen weg kiezen en gaan. Eigenlijk zoek ik vooral dat laatste waarbij cultuur of een ander of geen geloof er niet toe doet maar je de ander accepteert zoals je bent en hierbij dus elkaar ziet als individu waarbij beiden hun best doen samen een weg te vinden.
Maar goed we zijn nu toch bezig met algemene hokjes. Ik denk dat de vraagstelling vooral voor mij er om gaat hoe kun je als individu je keuzevrijheid behouden binnen een maatschappij en ben ik een voorstander van acceptatie van elkaar buiten cultuur en geloof om.
Ik vind het verschrikkelijk dat geloven en culturen vaak genoeg zeggen dat twee mensen die van elkaar houden helemaal bijvoorbeeld niet bij elkaar zouden mogen zijn vanwege een geloof of een cultuur waar ze in zijn geboren. Dus alleen een geloof met acceptatie voor andersdenkenden of geen geloof met normen en waarden of cultuur waarbij alle mensen gelijk zijn en het zou moeten gaan om liefde, zorg, normen en waarden van anderen niet willen kwetsen of geen pijn willen doen.
De vraagstelling van dit topic gaat er vanuit dat mensen allemaal binnen hun cultuur leven. Voor velen is dat wellicht ook in meer of mindere mate het geval. En dat hun cultuur vervolgens bepaalt wat ze wel of niet mogen, kunnen, doen en willen vanuit die cultuur. Ik vind de vraagstelling vooral lastig omdat ik zelf voorsta voor individuele keuzes, dus buiten cultuur, opvoeding, geloof om. En dat kán dan ook weer jouw opgevoede cultuur en geloof zijn maar hoeft niet. De vraag is belangrijker kunnen en willen mensen mogelijke obstakels die hun geloof en opvoeding met zich meebrengen om om te gaan, vriendschappen te sluiten, relaties aan te gaan met mensen vanuit een andere levensstijl, kunnen ze dit overwinnen, sturen, nuanceren, oplossingen vinden om verschillen te slechten?
Er zijn situaties waarin mij dat een stuk moeilijker lijkt dan andere situaties.
Bij welke culturen zou ík goed of minder goed passen? Ik pas binnen deze Nederlandse maatschappij al bij veel Nederlandse mannen niet. Ik neem zo maar aan dat het bij andere culturen al snel nog lastiger wordt. Even daargelaten dat binnen elke cultuur mensen zijn die zich als individu gedragen en hun eigen weg kiezen en gaan. Eigenlijk zoek ik vooral dat laatste waarbij cultuur of een ander of geen geloof er niet toe doet maar je de ander accepteert zoals je bent en hierbij dus elkaar ziet als individu waarbij beiden hun best doen samen een weg te vinden.
Maar goed we zijn nu toch bezig met algemene hokjes. Ik denk dat de vraagstelling vooral voor mij er om gaat hoe kun je als individu je keuzevrijheid behouden binnen een maatschappij en ben ik een voorstander van acceptatie van elkaar buiten cultuur en geloof om.
Ik vind het verschrikkelijk dat geloven en culturen vaak genoeg zeggen dat twee mensen die van elkaar houden helemaal bijvoorbeeld niet bij elkaar zouden mogen zijn vanwege een geloof of een cultuur waar ze in zijn geboren. Dus alleen een geloof met acceptatie voor andersdenkenden of geen geloof met normen en waarden of cultuur waarbij alle mensen gelijk zijn en het zou moeten gaan om liefde, zorg, normen en waarden van anderen niet willen kwetsen of geen pijn willen doen.
De vraagstelling van dit topic gaat er vanuit dat mensen allemaal binnen hun cultuur leven. Voor velen is dat wellicht ook in meer of mindere mate het geval. En dat hun cultuur vervolgens bepaalt wat ze wel of niet mogen, kunnen, doen en willen vanuit die cultuur. Ik vind de vraagstelling vooral lastig omdat ik zelf voorsta voor individuele keuzes, dus buiten cultuur, opvoeding, geloof om. En dat kán dan ook weer jouw opgevoede cultuur en geloof zijn maar hoeft niet. De vraag is belangrijker kunnen en willen mensen mogelijke obstakels die hun geloof en opvoeding met zich meebrengen om om te gaan, vriendschappen te sluiten, relaties aan te gaan met mensen vanuit een andere levensstijl, kunnen ze dit overwinnen, sturen, nuanceren, oplossingen vinden om verschillen te slechten?
Er zijn situaties waarin mij dat een stuk moeilijker lijkt dan andere situaties.
vrijdag 9 oktober 2015 13:31
Dat overwinnen, sturen, nuanceren en oplossingen vinden, dat is vaak wat al nodig is in een relatie, over (ook) andere zaken dan cultuur/geloof/normen en waarden. En dan kan het soms al ingewikkeld zijn.
Dus nee, ik ben niet 'bereid' dat ook nog eens te doen in een relatie mbt bovenstaande zaken.
Waarom zou ik het mezelf onnodig moeilijk maken? Zo (simpel?) denk ik.
Dus nee, ik ben niet 'bereid' dat ook nog eens te doen in een relatie mbt bovenstaande zaken.
Waarom zou ik het mezelf onnodig moeilijk maken? Zo (simpel?) denk ik.
