Relaties
alle pijlers
Hoe contact verbreken met ouders
dinsdag 27 december 2011 08:55
De titel zegt al waar dit over gaat. Zolang ik mij kan herinneren heb ik een slechte band met mn moeder. In haar ogen kan ik het nooit goed doen. In mn jongere jaren ging dat vooral om de schoolprestaties en om vriendjes. Toen ik aan het werk ging kregen we ruzie om geld en nu ik wat ouder ben gaat het nog steeds om geld.
In juni van dit jaar vertelde ze mij dat ze geen moeder-dochter relatie met mij voelt en dat ze ervan baalt dat ze al ruim 27 jaar aan het zorgen is voor ons(heb nog 2 jongere broertjes die nog thuis wonen)
Sinds juni van dit jaar heb ik een relatie met een veel oudere man. Mn vader weet hiervan en vind het een hele domme keuze van mij, maar mn moeder weet nog steeds van mn relatie af, want dan zou ze me nooit weer willen zien.
Mn ouders zoeken alleen contact met mij als ze me nodig zijn of als ze geld van mij moeten hebben. Anders nemen ze geen contact met mij op.
Zo heb ik met deze kerstdagen helemaal niets van ze gehoord. Geen telefoontje, geen smsje of een kaartje. Ik voel me gewoon een wees terwijl mijn ouders nog leven.
Ik wil nu mn ouders een brief gaan schrijven over hoe de zaken ervoor staan, maar ik weet eigenlijk niet wat ik er wel en niet in moet zetten.
In juni van dit jaar vertelde ze mij dat ze geen moeder-dochter relatie met mij voelt en dat ze ervan baalt dat ze al ruim 27 jaar aan het zorgen is voor ons(heb nog 2 jongere broertjes die nog thuis wonen)
Sinds juni van dit jaar heb ik een relatie met een veel oudere man. Mn vader weet hiervan en vind het een hele domme keuze van mij, maar mn moeder weet nog steeds van mn relatie af, want dan zou ze me nooit weer willen zien.
Mn ouders zoeken alleen contact met mij als ze me nodig zijn of als ze geld van mij moeten hebben. Anders nemen ze geen contact met mij op.
Zo heb ik met deze kerstdagen helemaal niets van ze gehoord. Geen telefoontje, geen smsje of een kaartje. Ik voel me gewoon een wees terwijl mijn ouders nog leven.
Ik wil nu mn ouders een brief gaan schrijven over hoe de zaken ervoor staan, maar ik weet eigenlijk niet wat ik er wel en niet in moet zetten.
donderdag 26 april 2012 21:17
61 jaar?? Jeeeetje.. Dan snap ik wel dat je vader het niets vind. Waarom zou je een kind krijgen met een man van 61? Wat zielig voor het kindje. Bij ons vroeger op de basisschool was het al schrikken als je ouders in de 40/50 waren. Laat staan in de 70.
Naja, zolang jij je maar gelukkig voelt TO. Maar ik als ouder zou ook niet blij zijn als mijn zoon of dochter met een 35 jaar oudere persoon thuis komt.
Naja, zolang jij je maar gelukkig voelt TO. Maar ik als ouder zou ook niet blij zijn als mijn zoon of dochter met een 35 jaar oudere persoon thuis komt.
vrijdag 27 april 2012 07:37
Ook al heb ik geen oudere partner, wel zeer herkenbaar. Ik worstel al mijn hele leven met het niet geaccepteerd worden. En het maakt niet uit wat je doet, of dat je aan hun 'wensen' voldoet.
Neem afstand, laat ze niet (meer) dichtbij komen. Tot jij alles duidelijk op een rijtje hebt. Pas dan kun je een rationele beslissing nemen. En ja, dit doet pijn, het zwarte schaap zijn is vreselijk. Zoek je geluk bij mensen die van jou houden zoals je bent, en richt je leven in zoals JIJ het wil, soms is daar geen plaats in voor familie.
Ik merk dat het mij (emotionele) rust geeft, nu ik niets meer van mijn familie verwacht. Dan kun je eea gaan verwerken.
Alle sterkte!
Neem afstand, laat ze niet (meer) dichtbij komen. Tot jij alles duidelijk op een rijtje hebt. Pas dan kun je een rationele beslissing nemen. En ja, dit doet pijn, het zwarte schaap zijn is vreselijk. Zoek je geluk bij mensen die van jou houden zoals je bent, en richt je leven in zoals JIJ het wil, soms is daar geen plaats in voor familie.
Ik merk dat het mij (emotionele) rust geeft, nu ik niets meer van mijn familie verwacht. Dan kun je eea gaan verwerken.
Alle sterkte!
