Relaties
alle pijlers
Ik zit er helemaal doorheen..
donderdag 3 december 2009 14:40
Hoi allemaal!
Ik moet even mijn verhaal kwijt, ik zit er helemaal doorheen..
Ik ben nu 7 jaar samen, waarvan 5 jaar getrouwd. En ik twijfel enorm of ik nog wel met hem verder wil..
Hij is narcist en heeft in de loop van de jaren veel kapot gemaakt.
Mij op momenten volledig naar beneden gehaald, maar hij kon mij ook helemaal ophemelen.
Er zijn perioden dat het prima gaat, maar er komt altijd een moment dat het weer mis gaat.
Sinds een maand zit ik wegens omstandigheden thuis.
Ik kreeg een ongeluk waardoor ik zo'n 2/3 maanden thuis zit.
En ik heb nu tijd om na te denken, misschien wel te veel tijd.
Ik werkte 40 uur per week en sportte daarnaast ook het hele weekend en had dus nooit tijd om écht te zien hoe ons huwelijk werkelijk in elkaar zit. Daar vluchtte ik ook wel voor. Ik wilde het ook niet zien.
En daarnaast wil ik gewoon dat het goed komt, nog steeds. Ik hou nog steeds heel veel van hem. Maar ik weet niet of dat erin zit.
Ik vraag me ook af of ik wel kinderen met hém wil. En ik wil heel graag kinderen.
Ook vraag ik me af hoe het zal zijn als ik straks bij wijze van in het bejaardentehuis zit en dan terug kijk op mijn leven. Ben ik dan tevreden? Of heb ik spijt van de keuzes die ik niet gemaakt heb?
De laatste tijd zijn er steeds meer mensen in mijn omgeving die vanuit het niets twijfels uiten over mijn huwelijk. Mensen die nooit iets hebben gezegd, maar het wel dachten en er nu mee aankomen.
Ook in het ziekenhuis kreeg ik meningen te horen. Mensen die hem niet kennen en hem maar 10 minuten gezien hadden.
Hij nam niet echt initiatief in het ziekenhuis en anderen hebben mij regelmatig moeten helpen. Dat deed pijn. Ik wil trots op hem kunnen zijn!
Het valt mij ook op dat ik de laatste tijd steeds meer naar andere mannen kijk, iets dat ik anders nooit echt gedaan heb.
En ik moet eerlijk zeggen dat ik als een blok voor een ander gevallen ben..
Ik heb er verder niks mee gedaan en zal dat ook nooit doen tijdens mijn relatie.
Wel ben ik aan het uitzoeken of het iets zou kunnen worden. Het voelt namelijk zo anders, al vanaf het begin.
Hij weet (nog) niet dat ik hem érg leuk vind. We hebben vooral geflirt met elkaar.
Maar ik weet wel dat ik hem niet zomaar kan laten lopen, daar is hij te leuk en lief voor. En het contact tussen ons loopt enorm soepel.
Hij weet dat ik getrouwd ben, maar daar hebben we het (nog) niet over gehad. Misschien knapt hij daar ook wel op af.
Ik weet het even allemaal niet meer..
Moet ik bij hem blijven in de hoop dat het beter gaat? Weg gaan en misschien spijt krijgen of niet?
In het verleden zijn we trouwens al in relatietherapie geweest, maar dat liep op niks uit. Hij wilde zijn eigen "fouten" niet inzien.
En een aantal dagen geleden hebben we gepraat, maar ook dat liep op niks uit.
Hij speelde ook weer met mijn gevoelens. Vertelde me dat ik toch niet alleen zou kunnen zijn.
Welke keuze ik ook maak, ik ben bang dat ik de grootste fout van mijn leven ga maken..
Ik moet even mijn verhaal kwijt, ik zit er helemaal doorheen..
Ik ben nu 7 jaar samen, waarvan 5 jaar getrouwd. En ik twijfel enorm of ik nog wel met hem verder wil..
Hij is narcist en heeft in de loop van de jaren veel kapot gemaakt.
Mij op momenten volledig naar beneden gehaald, maar hij kon mij ook helemaal ophemelen.
Er zijn perioden dat het prima gaat, maar er komt altijd een moment dat het weer mis gaat.
Sinds een maand zit ik wegens omstandigheden thuis.
Ik kreeg een ongeluk waardoor ik zo'n 2/3 maanden thuis zit.
En ik heb nu tijd om na te denken, misschien wel te veel tijd.
Ik werkte 40 uur per week en sportte daarnaast ook het hele weekend en had dus nooit tijd om écht te zien hoe ons huwelijk werkelijk in elkaar zit. Daar vluchtte ik ook wel voor. Ik wilde het ook niet zien.
En daarnaast wil ik gewoon dat het goed komt, nog steeds. Ik hou nog steeds heel veel van hem. Maar ik weet niet of dat erin zit.
Ik vraag me ook af of ik wel kinderen met hém wil. En ik wil heel graag kinderen.
Ook vraag ik me af hoe het zal zijn als ik straks bij wijze van in het bejaardentehuis zit en dan terug kijk op mijn leven. Ben ik dan tevreden? Of heb ik spijt van de keuzes die ik niet gemaakt heb?
De laatste tijd zijn er steeds meer mensen in mijn omgeving die vanuit het niets twijfels uiten over mijn huwelijk. Mensen die nooit iets hebben gezegd, maar het wel dachten en er nu mee aankomen.
Ook in het ziekenhuis kreeg ik meningen te horen. Mensen die hem niet kennen en hem maar 10 minuten gezien hadden.
Hij nam niet echt initiatief in het ziekenhuis en anderen hebben mij regelmatig moeten helpen. Dat deed pijn. Ik wil trots op hem kunnen zijn!
Het valt mij ook op dat ik de laatste tijd steeds meer naar andere mannen kijk, iets dat ik anders nooit echt gedaan heb.
En ik moet eerlijk zeggen dat ik als een blok voor een ander gevallen ben..
Ik heb er verder niks mee gedaan en zal dat ook nooit doen tijdens mijn relatie.
Wel ben ik aan het uitzoeken of het iets zou kunnen worden. Het voelt namelijk zo anders, al vanaf het begin.
Hij weet (nog) niet dat ik hem érg leuk vind. We hebben vooral geflirt met elkaar.
Maar ik weet wel dat ik hem niet zomaar kan laten lopen, daar is hij te leuk en lief voor. En het contact tussen ons loopt enorm soepel.
Hij weet dat ik getrouwd ben, maar daar hebben we het (nog) niet over gehad. Misschien knapt hij daar ook wel op af.
Ik weet het even allemaal niet meer..
Moet ik bij hem blijven in de hoop dat het beter gaat? Weg gaan en misschien spijt krijgen of niet?
In het verleden zijn we trouwens al in relatietherapie geweest, maar dat liep op niks uit. Hij wilde zijn eigen "fouten" niet inzien.
En een aantal dagen geleden hebben we gepraat, maar ook dat liep op niks uit.
Hij speelde ook weer met mijn gevoelens. Vertelde me dat ik toch niet alleen zou kunnen zijn.
Welke keuze ik ook maak, ik ben bang dat ik de grootste fout van mijn leven ga maken..
vrijdag 4 december 2009 14:42
Dat zou geruststellend werken ja hahaha
Nogmaals: je bent lief
Dat ik die ander zo leuk vind maakt het voor mij een stuk moeilijker om mijn mond te houden tegen mijn man wat betreft het hele scheiden.
Ik zou persoonlijk heel erg afknappen op een man die een vrouw/vriendin heeft en dan toenadering tot mij zoekt.
Dus misschien doet hij dat nu ook wel?
Hij heeft wel hints gegeven dat hij me ook wel ziet zitten, maar ik weet niet wat ik daar allemaal van moet denken..
Dat ga ik hier dus niet neerzetten
Ik mail je zometeen even!
Beterschap
Nogmaals: je bent lief
Dat ik die ander zo leuk vind maakt het voor mij een stuk moeilijker om mijn mond te houden tegen mijn man wat betreft het hele scheiden.
Ik zou persoonlijk heel erg afknappen op een man die een vrouw/vriendin heeft en dan toenadering tot mij zoekt.
Dus misschien doet hij dat nu ook wel?
Hij heeft wel hints gegeven dat hij me ook wel ziet zitten, maar ik weet niet wat ik daar allemaal van moet denken..
Dat ga ik hier dus niet neerzetten
Ik mail je zometeen even!
Beterschap
vrijdag 4 december 2009 15:16
Dat snap ik, ik lees de mail zo wel. Wie weet is hij ook wel in de war, omdat hij jou ook ziet zitten en voelt dat het echt vertrouwd tussen jullie is, maar weet hij niet wat hij ermee moet, omdat je getrouwd bent. Overigens spreekt dat dan natuurlijk ook weer heel erg voor hem! Er zijn er genoeg die daar geen boodschap aan hebben. En het zegt ook iets over zijn normen en waarden, mocht je ooit een relatie met hem hebben. Maar goed, dat is puur speculatief natuurlijk, mijn romantische ziel gaat gaarne met mij op de loop
Mi zo zo\'n meid, dor kande joare mi veuruit
