Relaties
alle pijlers
Incest ... en wat nu ?
maandag 23 mei 2016 11:22
Toen ik een jaar of 10 was ben ik misbruikt door mijn broer die 4 jaar ouder is dan ik.
Ik heb dit altijd geheim gehouden omdat ik bang was voor wat er ging komen. Hij heeft mij ook meerdere keren mishandeld in het verleden.
In 2011 heeft hij me zwaar mishandeld, zonder enige reden, ik heb toen al mijn moed bij elkaar geraapt en hiervoor aangifte gedaan mede omdat mijn ouders 'achter me stonden' na dit gebeuren, wat achteraf behoorlijk tegenviel. Hij heeft hiervoor een taakstraf gehad. Ik heb omdat ik zo'n angst voor m had de politie niets verteld over het misbruik van vroeger, wel had ik verteld dat hij me vaker had mishandeld.
Sinds de mishandeling kwam de ellende die ik vroeger had meegemaakt naar boven en ik heb hiervoor hulp gezocht. Ik ben naar Maatschappelijk werk gegaan. Maatschappelijk werk heeft me geholpen door me te helpen met een huisje te zoeken, hulp met financien ed, waardoor ik op een gegeven moment m'n eigen plekje kreeg en weg uit de thuissituatie was. Ook hadden ze mij doorverwezen naar een psycholoog , waar ik EMDR therapie heb gehad.
In de tijd dat ik EMDR therapie had voelde ik sterker. Na weer rotopmerking van mijn broer te krijgen van ; 'Ik snap echt niet waarom je zo raar en boos tegen me doet hoor ' , heb ik alle moed bij elkaar verzameld en mijn broer met hetgeen wat er is gebeurd geconfronteerd, ook heb ik dit tegen mijn andere broer en mijn moeder verteld. Ik kreeg daarop een antwoord van mijn moeder ; 'we gaan dit niet tegen je vader vertellen, want er is al genoeg ellende momenteel.
(broer zou huis kopen van overleden oma, maar kon het niet betalen, gezeur met fam. vaderskant)
Tot op de dag van vandaag is er nooit meer over gepraat, althans niet met mij. Ik denk zelfs dat mijn vader dit nog steeds niet weet.
Ik ben weer hulp gaan zoeken , ik sta op de wachtlijst bij een psycholoog, ik vindt dit heel erg lastig om hier mee om te gaan. Ik zou hier over in gesprek willen gaan met mijn familie, maar naar mijn idee lijkt het alsof er toch niet naar me geluisterd wordt, en vooral na die ene keer.
Ik heb ook het idee dat mijn moeder mijn broer op de een of andere manier beschermd. Ze doet alles voor hem, maar met mij kan ze nog niet eens een normaal gesprek aangaan.
Het huwelijk tussen mijn ouders is naar mijn idee ook niet echt normaal. Ik heb genoeg meegemaakt met die twee, en daar wil ik ook over gaan praten met de psycholoog. Mn broer woont nog steeds thuis, hij is 31. Mn andere broer van 33 woont officieel ook nog thuis.
Maar wat vinden jullie hier nou van? Wat zou je doen in zo'n situatie?
Soms denk ik, is het gewoon niet beter om het te laten gaan, het contact te verbreken.
Maar dan denk ik ook weer van ik heb nog niet alles geprobeerd om dingen op te lossen, terwijl hun dat eigenlijk helemaal niet doen.
Wat moet ik nou eigenlijk?
Ik heb dit altijd geheim gehouden omdat ik bang was voor wat er ging komen. Hij heeft mij ook meerdere keren mishandeld in het verleden.
In 2011 heeft hij me zwaar mishandeld, zonder enige reden, ik heb toen al mijn moed bij elkaar geraapt en hiervoor aangifte gedaan mede omdat mijn ouders 'achter me stonden' na dit gebeuren, wat achteraf behoorlijk tegenviel. Hij heeft hiervoor een taakstraf gehad. Ik heb omdat ik zo'n angst voor m had de politie niets verteld over het misbruik van vroeger, wel had ik verteld dat hij me vaker had mishandeld.
Sinds de mishandeling kwam de ellende die ik vroeger had meegemaakt naar boven en ik heb hiervoor hulp gezocht. Ik ben naar Maatschappelijk werk gegaan. Maatschappelijk werk heeft me geholpen door me te helpen met een huisje te zoeken, hulp met financien ed, waardoor ik op een gegeven moment m'n eigen plekje kreeg en weg uit de thuissituatie was. Ook hadden ze mij doorverwezen naar een psycholoog , waar ik EMDR therapie heb gehad.
In de tijd dat ik EMDR therapie had voelde ik sterker. Na weer rotopmerking van mijn broer te krijgen van ; 'Ik snap echt niet waarom je zo raar en boos tegen me doet hoor ' , heb ik alle moed bij elkaar verzameld en mijn broer met hetgeen wat er is gebeurd geconfronteerd, ook heb ik dit tegen mijn andere broer en mijn moeder verteld. Ik kreeg daarop een antwoord van mijn moeder ; 'we gaan dit niet tegen je vader vertellen, want er is al genoeg ellende momenteel.
(broer zou huis kopen van overleden oma, maar kon het niet betalen, gezeur met fam. vaderskant)
Tot op de dag van vandaag is er nooit meer over gepraat, althans niet met mij. Ik denk zelfs dat mijn vader dit nog steeds niet weet.
Ik ben weer hulp gaan zoeken , ik sta op de wachtlijst bij een psycholoog, ik vindt dit heel erg lastig om hier mee om te gaan. Ik zou hier over in gesprek willen gaan met mijn familie, maar naar mijn idee lijkt het alsof er toch niet naar me geluisterd wordt, en vooral na die ene keer.
Ik heb ook het idee dat mijn moeder mijn broer op de een of andere manier beschermd. Ze doet alles voor hem, maar met mij kan ze nog niet eens een normaal gesprek aangaan.
Het huwelijk tussen mijn ouders is naar mijn idee ook niet echt normaal. Ik heb genoeg meegemaakt met die twee, en daar wil ik ook over gaan praten met de psycholoog. Mn broer woont nog steeds thuis, hij is 31. Mn andere broer van 33 woont officieel ook nog thuis.
Maar wat vinden jullie hier nou van? Wat zou je doen in zo'n situatie?
Soms denk ik, is het gewoon niet beter om het te laten gaan, het contact te verbreken.
Maar dan denk ik ook weer van ik heb nog niet alles geprobeerd om dingen op te lossen, terwijl hun dat eigenlijk helemaal niet doen.
Wat moet ik nou eigenlijk?
zaterdag 5 november 2016 11:38
quote:vaderjacob schreef op 05 november 2016 @ 11:37:
ik ben verliefd op pa daarom gebruik ik zijn naam dat verandert de zaak wel he?Geen enkel meisje ervaart wat jij beschrijft, dit zijn alleen de gedachten van een dader die geen enkel invoelingsvermogen heeft in het slachtoffer.
ik ben verliefd op pa daarom gebruik ik zijn naam dat verandert de zaak wel he?Geen enkel meisje ervaart wat jij beschrijft, dit zijn alleen de gedachten van een dader die geen enkel invoelingsvermogen heeft in het slachtoffer.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
zaterdag 5 november 2016 11:40
quote:Enn schreef op 05 november 2016 @ 11:38:
[...]
Geen enkel meisje ervaart wat jij beschrijft, dit zijn alleen de gedachten van een dader die geen enkel invoelingsvermogen heeft in het slachtoffer.Inderdaad. Eigenlijk zou de politie het IP-adres van deze dader moeten controleren en kijken wat hij googlet enzo.
[...]
Geen enkel meisje ervaart wat jij beschrijft, dit zijn alleen de gedachten van een dader die geen enkel invoelingsvermogen heeft in het slachtoffer.Inderdaad. Eigenlijk zou de politie het IP-adres van deze dader moeten controleren en kijken wat hij googlet enzo.
zaterdag 5 november 2016 11:41
zaterdag 5 november 2016 11:48
zaterdag 5 november 2016 11:49
quote:Desime schreef op 05 november 2016 @ 11:29:
Nare situatie. Maar ik vraag me af of je het na zoveel jaar nog wel kan bewijzen bij de rechter. Hij zal lijkt me zeggen dat het niet zo is of minder dan jij zegt. En dan stop je er nog meer energie in terwijl het al ellendig genoeg was.
Kun je niet gewoon doorgaan met je leven?
'Gewoon' doorgaan? Als in 'doen alsof het nooit gebeurd is'?
Enig idee hoeveel impact deze 'nare situatie' heeft op een slachtoffer? Beetje kort door de bocht vind ik.
Nare situatie. Maar ik vraag me af of je het na zoveel jaar nog wel kan bewijzen bij de rechter. Hij zal lijkt me zeggen dat het niet zo is of minder dan jij zegt. En dan stop je er nog meer energie in terwijl het al ellendig genoeg was.
Kun je niet gewoon doorgaan met je leven?
'Gewoon' doorgaan? Als in 'doen alsof het nooit gebeurd is'?
Enig idee hoeveel impact deze 'nare situatie' heeft op een slachtoffer? Beetje kort door de bocht vind ik.
vrijdag 23 maart 2018 13:10
Tips hoe je er mee om kunt gaan, heb ik helaas niet zoveel voor je. Ik zit in zo'n zelfde soort schuitje. Vroeger misbruikt door bekend iemand die ik momenteel af en toe nog zie. Door de familie is het in de doofpot gestoken en nooit meer over gepraat, zelfs nooit aangifte gedaan of actie ondernomen toen ze er achter kwamen.
Enige wat ik je kan meegeven is zoveel mogelijk afstand nemen van alle negatieve energie. Hierdoor kan de situatie steeds moeilijker lijken dan het eigenlijk hoeft te zijn. Zoek iemand waarbij jij makkelijk jouw verhaal kwijt kan, een vriend kan bijvoorbeeld genoeg zijn.
Enige wat ik je kan meegeven is zoveel mogelijk afstand nemen van alle negatieve energie. Hierdoor kan de situatie steeds moeilijker lijken dan het eigenlijk hoeft te zijn. Zoek iemand waarbij jij makkelijk jouw verhaal kwijt kan, een vriend kan bijvoorbeeld genoeg zijn.
