Relaties
alle pijlers
Kinderverjaardag, gaan of niet?
donderdag 3 september 2015 11:45
Hallo allemaal,
Ik zit met een dilemma waar ik even niet uit kom, graag jullie mening/advies.
Twee weken geleden ontving ik een uitnodiging voor de verjaardag van een van de kinderen van een vriendin van me. Ik ben nooit zo fan van dit soort kinderfeestjes (heb zelf geen kinderen ook) maar bij goede vrienden vind ik het nooit zo erg om even langs te gaan voor hen en de jarige.
Zo kom ik dus regelmatig bij vriendin op een van de feestjes (ze heeft 3 kinderen).
Echter zit ik nu met het volgende. Ik heb vriendin al sinds begin van het jaar niet gezien/gesproken. In januari zijn we verhuisd en sindsdien heb ik haar niet meer gezien, hoewel we nu veel dichterbij elkaar wonen. Ze heeft regelmatig gezegd dat ze langs zou komen (ik ging meestal naar haar, handiger want ik rij auto) maar dat is dus nooit gebeurd. Als ik bel is er altijd iets gaande, druk met een van de kinderen ofzo en vergeet ze terug te bellen, ook al zegt ze dit te doen. Ik heb gezegd dat ze me maar moet laten weten wanneer ze tijd heeft om wat af te spreken, maar ik krijg steeds appjes dat het even niet kan want druk druk. Dat het druk is bij haar begrijp ik hoor, maar ik vind het wel jammer dat ze niet even tijd heeft voor een kopje thee of een belletje. Dit heb ik aangegeven, vind ze heel vervelend maar ze krijgt het niet voor elkaar iets in te plannen.
Maar nu dus die uitnodiging. En....ik heb echt geen zin! Voel me een beetje dat ik mag komen opdraven met een kadootje nu. Ik kan natuurlijk gewoon niet gaan maar ik wil hier wel even wat mee, maar zonder er een ruzie van te maken. Hoe zeg ik netjes waarom ik niet wil komen?
Ik zit met een dilemma waar ik even niet uit kom, graag jullie mening/advies.
Twee weken geleden ontving ik een uitnodiging voor de verjaardag van een van de kinderen van een vriendin van me. Ik ben nooit zo fan van dit soort kinderfeestjes (heb zelf geen kinderen ook) maar bij goede vrienden vind ik het nooit zo erg om even langs te gaan voor hen en de jarige.
Zo kom ik dus regelmatig bij vriendin op een van de feestjes (ze heeft 3 kinderen).
Echter zit ik nu met het volgende. Ik heb vriendin al sinds begin van het jaar niet gezien/gesproken. In januari zijn we verhuisd en sindsdien heb ik haar niet meer gezien, hoewel we nu veel dichterbij elkaar wonen. Ze heeft regelmatig gezegd dat ze langs zou komen (ik ging meestal naar haar, handiger want ik rij auto) maar dat is dus nooit gebeurd. Als ik bel is er altijd iets gaande, druk met een van de kinderen ofzo en vergeet ze terug te bellen, ook al zegt ze dit te doen. Ik heb gezegd dat ze me maar moet laten weten wanneer ze tijd heeft om wat af te spreken, maar ik krijg steeds appjes dat het even niet kan want druk druk. Dat het druk is bij haar begrijp ik hoor, maar ik vind het wel jammer dat ze niet even tijd heeft voor een kopje thee of een belletje. Dit heb ik aangegeven, vind ze heel vervelend maar ze krijgt het niet voor elkaar iets in te plannen.
Maar nu dus die uitnodiging. En....ik heb echt geen zin! Voel me een beetje dat ik mag komen opdraven met een kadootje nu. Ik kan natuurlijk gewoon niet gaan maar ik wil hier wel even wat mee, maar zonder er een ruzie van te maken. Hoe zeg ik netjes waarom ik niet wil komen?
donderdag 3 september 2015 12:53
Ik ben zo'n beetje net als jouw vriendin, altijd druk met werk, kinderen en huishouden. En er is inderdaad altijd wel iets aan de hand wat al mijn tijd opslokt. En de tijd gaat nu eenmaal snel, voor je het weet is er weer een dag, week, maand voorbij. Ik vind vaak heel moeilijk om alle ballen hoog te houden in het leven en gezinszaken en werkzaken gaan nu eenmaal voor.
Ik krijg hier veel verwijten over uit mijn omgeving... behalve van mijn vriendin. Maakt haar niet uit als ik maanden niets van mij laat horen (of andersom), we spreken een keer af en pakken de draad weer op waar we gebleven waren. Dat is ook vriendschap.
Je kunt het ook andersom zien. Als jouw vriendin je niet had uitgenodigd, had je je dan niet gepasseerd gevoeld?
Je kunt de uitnodiging ook zien als een teken van je vriendin dat ze nog steeds vriendin met jou wil zijn. Per slot van rekening geef je zelf aan dat je vriendin nog steeds interesse in jouw leven toont.
En daarbij komt nog, als je niet aan je vriendin uitlegt wat je dwars zit ( op een vriendelijke manier natuurlijk) en dat je wat vaker initiatief van haar kant verwacht, zal zij hierin ook niet veranderen, want zij kan niet ruiken wat jouw dwarszit. Iemand iets verwijten is altijd gemakkelijk, maar jij degene niet verteld wat je verwacht in een vriendschap, dan kan je ook niet van een ander verwachten wat jij wil.
Ik ben ook geen fan van kinderverjaardagen, maar ik vind het altijd sneu voor het kind om af te haken.
Ik krijg hier veel verwijten over uit mijn omgeving... behalve van mijn vriendin. Maakt haar niet uit als ik maanden niets van mij laat horen (of andersom), we spreken een keer af en pakken de draad weer op waar we gebleven waren. Dat is ook vriendschap.
Je kunt het ook andersom zien. Als jouw vriendin je niet had uitgenodigd, had je je dan niet gepasseerd gevoeld?
Je kunt de uitnodiging ook zien als een teken van je vriendin dat ze nog steeds vriendin met jou wil zijn. Per slot van rekening geef je zelf aan dat je vriendin nog steeds interesse in jouw leven toont.
En daarbij komt nog, als je niet aan je vriendin uitlegt wat je dwars zit ( op een vriendelijke manier natuurlijk) en dat je wat vaker initiatief van haar kant verwacht, zal zij hierin ook niet veranderen, want zij kan niet ruiken wat jouw dwarszit. Iemand iets verwijten is altijd gemakkelijk, maar jij degene niet verteld wat je verwacht in een vriendschap, dan kan je ook niet van een ander verwachten wat jij wil.
Ik ben ook geen fan van kinderverjaardagen, maar ik vind het altijd sneu voor het kind om af te haken.
donderdag 3 september 2015 12:53
quote:Dreamer schreef op 03 september 2015 @ 11:57:
[...]
Als je 3 kleine kinderen hebt, kan het maar zo zijn dat je vent best 'op wil passen' (echt hoe verzin je het, hij is gewoon thuis hoor) maar dat je zelf de energie niet meer hebt. Ik verzin het niet, dat zeggen heel veel vaders als hun vrouw een keer 's avonds de energie heeft om de deur uit te gaan, dat ze "op moeten passen". Of ze hebben een "papa-dag". Ik verzin dat niet
[...]
Als je 3 kleine kinderen hebt, kan het maar zo zijn dat je vent best 'op wil passen' (echt hoe verzin je het, hij is gewoon thuis hoor) maar dat je zelf de energie niet meer hebt. Ik verzin het niet, dat zeggen heel veel vaders als hun vrouw een keer 's avonds de energie heeft om de deur uit te gaan, dat ze "op moeten passen". Of ze hebben een "papa-dag". Ik verzin dat niet
donderdag 3 september 2015 12:57
quote:plucky schreef op 03 september 2015 @ 12:10:
Bedankt voor de reacties! Dat doet me goed, soms vraag ik me af of ik iets fout doe maar blijkbaar vindt het merendeel van jullie toch ook wel dat het niet bij mij ligt.
Om op wat reacties te reageren: ik ken haar kinderen redelijk goed. Ik kom/kwam dus daar regelmatig over de vloer en ken alle kids al van baby af aan. Zoals gezegd ga ik meestal niet naar kinderverjaardagen maar maak voor goede vrienden/kinderen die ik goed ken een uitzondering, ben dus vaak geweest.
Vriendin is geen nieuwbakken moeder en dit probleem was eerst niet gaande. Maar ik denk dat de combi werk-gezin misschien teveel is.
Ik snap dat het druk is met een gezin. Ik heb echter ook andere vrienden en familie met kinderen en die zie ik ook. Er is inderdaad een vader in beeld, die gewoon oppast (geintje he).
Ik heb gezegd tegen haar (nee geappt, want ze heeft geen tijd om te bellen), dat ik haar graag zou zien en dat het nu van haar uit moet komen,maar er veranderd dus weining. Nu ik dit zo typ denk ik dat ik ook verbaasd ben over deze uitnodiging, ze weet toch wel beter dan me uitnodigen voor dit feestje? Ik las ergens dat iemand zei dat ze het dan weer gehad heeft en ze me naar onder op haar lijstje kan zetten, ik vrees dat dat het is :-|En dat weet je dus pas als je het haar zelf gevraagd hebt. Ik zou in jouw geval nogmaals met haar in gesprek gaan, vooral omdat jullie zolang vriendinnen zijn.
Bedankt voor de reacties! Dat doet me goed, soms vraag ik me af of ik iets fout doe maar blijkbaar vindt het merendeel van jullie toch ook wel dat het niet bij mij ligt.
Om op wat reacties te reageren: ik ken haar kinderen redelijk goed. Ik kom/kwam dus daar regelmatig over de vloer en ken alle kids al van baby af aan. Zoals gezegd ga ik meestal niet naar kinderverjaardagen maar maak voor goede vrienden/kinderen die ik goed ken een uitzondering, ben dus vaak geweest.
Vriendin is geen nieuwbakken moeder en dit probleem was eerst niet gaande. Maar ik denk dat de combi werk-gezin misschien teveel is.
Ik snap dat het druk is met een gezin. Ik heb echter ook andere vrienden en familie met kinderen en die zie ik ook. Er is inderdaad een vader in beeld, die gewoon oppast (geintje he).
Ik heb gezegd tegen haar (nee geappt, want ze heeft geen tijd om te bellen), dat ik haar graag zou zien en dat het nu van haar uit moet komen,maar er veranderd dus weining. Nu ik dit zo typ denk ik dat ik ook verbaasd ben over deze uitnodiging, ze weet toch wel beter dan me uitnodigen voor dit feestje? Ik las ergens dat iemand zei dat ze het dan weer gehad heeft en ze me naar onder op haar lijstje kan zetten, ik vrees dat dat het is :-|En dat weet je dus pas als je het haar zelf gevraagd hebt. Ik zou in jouw geval nogmaals met haar in gesprek gaan, vooral omdat jullie zolang vriendinnen zijn.
donderdag 3 september 2015 13:04
quote:plucky schreef op 03 september 2015 @ 12:14:
[...]
Je hebt gelijk, maar wat ik hier lastig aan vind is dat het de verjaardag van haar kind is. Ik kom dus niet voor haar maar voor het kind. Dan klopt voor mijn gevoel zeggen dat ik een andere keer graag met haar wil bijkletsen niet. En ik denk dat zij hem ook zo ziet 'he hoezo kom je niet, het is toch de verjaaag van X?'
Het klopt juist wel toch? Je bent toch vriendin met haar, niet met haar kind? Je vindt het toch jammer dat je haar niet meer spreekt en ziet, niet dat je haar kinderen niet ziet?
Voor hoe je het kunt zeggen zijn goede suggesties gedaan al. Ik zou zelf niet al teveel ingaan in op hoe teleurgesteld je in haar bent, maar gewoon zoals in een paar van de eerste reacties aangeven dat je beter kunt bijkletsen tijdens een aparte afspraak, dus dat je die liever met haar prikt. Dan kun je altijd tijdens die afspraak je gevoelens erbij op tafel leggen en er samen over praten, dat levert denk ik meer op dan er nu over gaan appen.
[...]
Je hebt gelijk, maar wat ik hier lastig aan vind is dat het de verjaardag van haar kind is. Ik kom dus niet voor haar maar voor het kind. Dan klopt voor mijn gevoel zeggen dat ik een andere keer graag met haar wil bijkletsen niet. En ik denk dat zij hem ook zo ziet 'he hoezo kom je niet, het is toch de verjaaag van X?'
Het klopt juist wel toch? Je bent toch vriendin met haar, niet met haar kind? Je vindt het toch jammer dat je haar niet meer spreekt en ziet, niet dat je haar kinderen niet ziet?
Voor hoe je het kunt zeggen zijn goede suggesties gedaan al. Ik zou zelf niet al teveel ingaan in op hoe teleurgesteld je in haar bent, maar gewoon zoals in een paar van de eerste reacties aangeven dat je beter kunt bijkletsen tijdens een aparte afspraak, dus dat je die liever met haar prikt. Dan kun je altijd tijdens die afspraak je gevoelens erbij op tafel leggen en er samen over praten, dat levert denk ik meer op dan er nu over gaan appen.
donderdag 3 september 2015 13:10
quote:daisymadelief schreef op 03 september 2015 @ 12:53:
Ik ben zo'n beetje net als jouw vriendin, altijd druk met werk, kinderen en huishouden. En er is inderdaad altijd wel iets aan de hand wat al mijn tijd opslokt. En de tijd gaat nu eenmaal snel, voor je het weet is er weer een dag, week, maand voorbij. Ik vind vaak heel moeilijk om alle ballen hoog te houden in het leven en gezinszaken en werkzaken gaan nu eenmaal voor.
Ik krijg hier veel verwijten over uit mijn omgeving... behalve van mijn vriendin. Maakt haar niet uit als ik maanden niets van mij laat horen (of andersom), we spreken een keer af en pakken de draad weer op waar we gebleven waren. Dat is ook vriendschap.
Je kunt het ook andersom zien. Als jouw vriendin je niet had uitgenodigd, had je je dan niet gepasseerd gevoeld?
Je kunt de uitnodiging ook zien als een teken van je vriendin dat ze nog steeds vriendin met jou wil zijn. Per slot van rekening geef je zelf aan dat je vriendin nog steeds interesse in jouw leven toont.
En daarbij komt nog, als je niet aan je vriendin uitlegt wat je dwars zit ( op een vriendelijke manier natuurlijk) en dat je wat vaker initiatief van haar kant verwacht, zal zij hierin ook niet veranderen, want zij kan niet ruiken wat jouw dwarszit. Iemand iets verwijten is altijd gemakkelijk, maar jij degene niet verteld wat je verwacht in een vriendschap, dan kan je ook niet van een ander verwachten wat jij wil.
Ik ben ook geen fan van kinderverjaardagen, maar ik vind het altijd sneu voor het kind om af te haken.
Jij spreekt wel erg voor eigen parochie, zeg. Jij vind TO's voorbeeld niet ongelijkwaardig?
Je hebt een vriendin die alles accepteert, maar ik vermoed dat deze vriendin wel hechtere vriendschappen heeft dan met jou. Want waar kan zij terecht als ze in de shit zit. Ik gok erop dat ze jou niet als eerste belt.
In vriendschap moet er een zekere wederkerigheid zijn, en als iemand die vlakbij woont in negen maanden nog geen uurtje tijd heeft gehad, vind ik dat bullshit.
Het heeft te maken met prioriteiten. En deze vriendin heeft bij jou weinig prioriteit. Want ik gok er zomaar op dat je je ouders en andere familieleden vaker ziet. En daar is niets mis mee, maar geef dan toe dat deze vriendin minder prioriteit heeft.
Ik ben zo'n beetje net als jouw vriendin, altijd druk met werk, kinderen en huishouden. En er is inderdaad altijd wel iets aan de hand wat al mijn tijd opslokt. En de tijd gaat nu eenmaal snel, voor je het weet is er weer een dag, week, maand voorbij. Ik vind vaak heel moeilijk om alle ballen hoog te houden in het leven en gezinszaken en werkzaken gaan nu eenmaal voor.
Ik krijg hier veel verwijten over uit mijn omgeving... behalve van mijn vriendin. Maakt haar niet uit als ik maanden niets van mij laat horen (of andersom), we spreken een keer af en pakken de draad weer op waar we gebleven waren. Dat is ook vriendschap.
Je kunt het ook andersom zien. Als jouw vriendin je niet had uitgenodigd, had je je dan niet gepasseerd gevoeld?
Je kunt de uitnodiging ook zien als een teken van je vriendin dat ze nog steeds vriendin met jou wil zijn. Per slot van rekening geef je zelf aan dat je vriendin nog steeds interesse in jouw leven toont.
En daarbij komt nog, als je niet aan je vriendin uitlegt wat je dwars zit ( op een vriendelijke manier natuurlijk) en dat je wat vaker initiatief van haar kant verwacht, zal zij hierin ook niet veranderen, want zij kan niet ruiken wat jouw dwarszit. Iemand iets verwijten is altijd gemakkelijk, maar jij degene niet verteld wat je verwacht in een vriendschap, dan kan je ook niet van een ander verwachten wat jij wil.
Ik ben ook geen fan van kinderverjaardagen, maar ik vind het altijd sneu voor het kind om af te haken.
Jij spreekt wel erg voor eigen parochie, zeg. Jij vind TO's voorbeeld niet ongelijkwaardig?
Je hebt een vriendin die alles accepteert, maar ik vermoed dat deze vriendin wel hechtere vriendschappen heeft dan met jou. Want waar kan zij terecht als ze in de shit zit. Ik gok erop dat ze jou niet als eerste belt.
In vriendschap moet er een zekere wederkerigheid zijn, en als iemand die vlakbij woont in negen maanden nog geen uurtje tijd heeft gehad, vind ik dat bullshit.
Het heeft te maken met prioriteiten. En deze vriendin heeft bij jou weinig prioriteit. Want ik gok er zomaar op dat je je ouders en andere familieleden vaker ziet. En daar is niets mis mee, maar geef dan toe dat deze vriendin minder prioriteit heeft.
donderdag 3 september 2015 13:12
quote:daisymadelief schreef op 03 september 2015 @ 12:57:
[...]
En dat weet je dus pas als je het haar zelf gevraagd hebt. Ik zou in jouw geval nogmaals met haar in gesprek gaan, vooral omdat jullie zolang vriendinnen zijn.Tot hoelang moet je doorgaan, Daisy? TO's vriendin belooft steeds terug te bellen, maar ze doet dat niet. Er zullen steeds afspraken gemaakt worden, ook dat gebeurt niet en dat ligt niet aan TO. Dan kan het zo zijn dat moeders het druk hebben, maar ze is gewoon niet belangrijk genoeg. Ik zou er allang klaar mee zijn.
[...]
En dat weet je dus pas als je het haar zelf gevraagd hebt. Ik zou in jouw geval nogmaals met haar in gesprek gaan, vooral omdat jullie zolang vriendinnen zijn.Tot hoelang moet je doorgaan, Daisy? TO's vriendin belooft steeds terug te bellen, maar ze doet dat niet. Er zullen steeds afspraken gemaakt worden, ook dat gebeurt niet en dat ligt niet aan TO. Dan kan het zo zijn dat moeders het druk hebben, maar ze is gewoon niet belangrijk genoeg. Ik zou er allang klaar mee zijn.
donderdag 3 september 2015 13:12
En ik snap het sowieso niet zo goed als mensen hun eigen vrienden laten opdraven op kinderverjaardagen, tenzij het zo'n geval is van elke week komen eten of peetouders of als de kinderen zelf ook goede vriendjes zijn. Enkele uitzonderingen daargelaten vindt niemand kinderverjaardagen echt leuk, waarom doet men het elkaar aan dan? Om op te bieden over hoeveel mensen er wel niet waren en hoeveel kadootjes de kleine heeft gekregen? ( en daarna het zoveelste topic hier te openen met 'Help, mijn dochter wordt 4 en ze heeft alles al') Zijn mensen bang dat een verjaardag met een kleiner gezelschap niet leuk is? Hier tot nu toe de verjaardagen gevierd in een klein gezelschap van zo'n 8 personen en naar mijn idee is dat juist hartstikke leuk. Mijn kind heeft in ieder geval genoten van de eerste tot de laatste minuut. Je hebt dan veel meer rust en tijd voor elkaar in plaats van dat het een aaneenschakeling is van naar de deur rennen, kadootje in ontvangst nemen en hop weer door naar de volgende. Dus, weer even on topic, ik zou me niet schuldig voelen TO als je niet meer mee wilt doen aan die heisa, en zeker in dit geval niet.
donderdag 3 september 2015 13:18
"Zeg gewoon dat je het leuker vindt om samen eens wat af te spreken om bij te kletsen omdat dat op een verjaardag er toch niet van komt."
Dit inderdaad. Als je zegt dat je niet komt omdat zij niks laat horen en je daarom geen zin hebt om een kadootje te komen brengen, denk ik dat je de communicatie behoorlijk blokkeert. Wat moet zij daar nou op zeggen? "Je bent niet alleen voor het kadootje uitgenodigd, en als ik je niet had uitgenodigd was dat ook asociaal geweest"? Het kan best zijn dat je onderaan haar prioriteitenlijstje staat, maar het kan ook zijn dat jullie vriendschap nu op een laag pitje staat en dat ze straks beter in haar ritme zit met de kinderen enzo. Ik zie het nut van een (kleine) ruzie beginnen niet zo in, zeker niet als je eerder niet hebt laten weten wat jij wil.
Dit inderdaad. Als je zegt dat je niet komt omdat zij niks laat horen en je daarom geen zin hebt om een kadootje te komen brengen, denk ik dat je de communicatie behoorlijk blokkeert. Wat moet zij daar nou op zeggen? "Je bent niet alleen voor het kadootje uitgenodigd, en als ik je niet had uitgenodigd was dat ook asociaal geweest"? Het kan best zijn dat je onderaan haar prioriteitenlijstje staat, maar het kan ook zijn dat jullie vriendschap nu op een laag pitje staat en dat ze straks beter in haar ritme zit met de kinderen enzo. Ik zie het nut van een (kleine) ruzie beginnen niet zo in, zeker niet als je eerder niet hebt laten weten wat jij wil.
moonlight: Hoezo is een comfortabele slip aandoen ook een must tijdens een wandeling? En als het die avond nou op meer uitloopt?
donderdag 3 september 2015 13:19
quote:plucky schreef op 03 september 2015 @ 12:28:
Ik ben er voor mezelf wel uit dat ik niet wil gaan.
Ik heb dan wel geen druk gezin maar heb het op mij manier ook druk met man, drukke baan en een studie. Ik heb eigenlijk geen zin om een van mijn vrije middagen dan op te geven voor een verjaardag waar ik nu voor me gevoel alleen met een kadootje mag komen opdraven. En daarbij ben ik geirriteerd dus vast gezellig
Ik wil dit alleen wel duidelijk maken. Kan natuurlijk zeggen dat ik wat anders heb maar dat vind ik niet ok. Ik kom niet vanwege hoe vriendin doet. Hoe kan ik dat het beste zeggen?
Ik weet dat er hier mensen zijn die zeggen 'dan is het over', misschien is dat zo maar dit is al een hele lange vriendschap dus wil ik niet overboord gooien door gewoon niks meer te laten horen, maar uitleg te geven. Dat ik het al genoeg duidelijk het gemaakt is eigenlijk ook wel waar.....Dit vind ik echt super van je, genoeg mensen die zouden liegen maar jij zegt gewoon echt wat je denkt en voelt.... Ik merk dat een hoop vrouwen niet durven zeggen wat ze ECHT denken en/of voelen... Terwijl we het hier hebben over een vriendin die je al heel lang kent!!
Ik ben er voor mezelf wel uit dat ik niet wil gaan.
Ik heb dan wel geen druk gezin maar heb het op mij manier ook druk met man, drukke baan en een studie. Ik heb eigenlijk geen zin om een van mijn vrije middagen dan op te geven voor een verjaardag waar ik nu voor me gevoel alleen met een kadootje mag komen opdraven. En daarbij ben ik geirriteerd dus vast gezellig
Ik wil dit alleen wel duidelijk maken. Kan natuurlijk zeggen dat ik wat anders heb maar dat vind ik niet ok. Ik kom niet vanwege hoe vriendin doet. Hoe kan ik dat het beste zeggen?
Ik weet dat er hier mensen zijn die zeggen 'dan is het over', misschien is dat zo maar dit is al een hele lange vriendschap dus wil ik niet overboord gooien door gewoon niks meer te laten horen, maar uitleg te geven. Dat ik het al genoeg duidelijk het gemaakt is eigenlijk ook wel waar.....Dit vind ik echt super van je, genoeg mensen die zouden liegen maar jij zegt gewoon echt wat je denkt en voelt.... Ik merk dat een hoop vrouwen niet durven zeggen wat ze ECHT denken en/of voelen... Terwijl we het hier hebben over een vriendin die je al heel lang kent!!
donderdag 3 september 2015 13:21
quote:plucky schreef op 03 september 2015 @ 12:34:
[...]
Dat durf ik niet! En ik denk dat ze het niet begrijpt, ik denk echt dat zij denkt dat ze me er een plezier mee doet en dan hebben we elkaar weer gezien.
Oohhhh shit.... ik heb te vroeg gejuicht....
Dit gelul he, ik denk dat zij denkt dat ik denk....pfffff
ZEG NOU GEWOON WAAROP HET STAAT.
Jullie vrouwen vullen zoveel al in voor de ander terwijl je het niet eens weet hoe ze gaat reageren.
Ik weet wel dat als ik al jaren vrienden met iemand ben ik toch wel minstens alles zou moeten kunnen zeggen....Wat is anders die vriendschap in godsnaam nog waard??
Kom op TO, even doorzetten!
[...]
Dat durf ik niet! En ik denk dat ze het niet begrijpt, ik denk echt dat zij denkt dat ze me er een plezier mee doet en dan hebben we elkaar weer gezien.
Oohhhh shit.... ik heb te vroeg gejuicht....
Dit gelul he, ik denk dat zij denkt dat ik denk....pfffff
ZEG NOU GEWOON WAAROP HET STAAT.
Jullie vrouwen vullen zoveel al in voor de ander terwijl je het niet eens weet hoe ze gaat reageren.
Ik weet wel dat als ik al jaren vrienden met iemand ben ik toch wel minstens alles zou moeten kunnen zeggen....Wat is anders die vriendschap in godsnaam nog waard??
Kom op TO, even doorzetten!
donderdag 3 september 2015 13:27
Ik denk dat ze het van haar kant gewoon wil laten dood bloeden. Iemand die zo vaak aangeeft te willen afspreken en bellen en het vervolgens niet doet die wil gewoon niet meer.
Ik zou reageren: Sorry, kan niet komen heb het zo druk, je kent dat wel he? En vervolgens stuur je het kind een kaartje op haar verjaardag.
Ik zou reageren: Sorry, kan niet komen heb het zo druk, je kent dat wel he? En vervolgens stuur je het kind een kaartje op haar verjaardag.
donderdag 3 september 2015 13:33
Ik heb niet alle reacties gelezen, maar wil wel graag reageren.
Belden jullie voorheen wel meer? En zagen jullie elkaar voorheen ook meer?
Ik vind het namelijk echt geen excuus hoor, 3 kinderen. Als je wil, maak je tijd. Je hoeft de deur niet plat te lopen, maar als 1 keer per week een afspraak met een vriendin maakt, dan moet je toch behoorlijk wat vriendinnen hebben om er voor eentje geen tijd te hebben.
Zelf heb ik ook drie kinderen, twee al wat ouder en 1 dreumes. En dat is pittig, dat wil ik niet ontkennen. Zeker als je er ook nog bij werkt. Maar afspreken met een vriendin of bellen met een vriendin geeft mij ontzettend veel energie. En ik heb daar echt niet iedere dag tijd voor of zin in, maar ik zie of spreek ze allemaal minstens 1 x per maand.
Belden jullie voorheen wel meer? En zagen jullie elkaar voorheen ook meer?
Ik vind het namelijk echt geen excuus hoor, 3 kinderen. Als je wil, maak je tijd. Je hoeft de deur niet plat te lopen, maar als 1 keer per week een afspraak met een vriendin maakt, dan moet je toch behoorlijk wat vriendinnen hebben om er voor eentje geen tijd te hebben.
Zelf heb ik ook drie kinderen, twee al wat ouder en 1 dreumes. En dat is pittig, dat wil ik niet ontkennen. Zeker als je er ook nog bij werkt. Maar afspreken met een vriendin of bellen met een vriendin geeft mij ontzettend veel energie. En ik heb daar echt niet iedere dag tijd voor of zin in, maar ik zie of spreek ze allemaal minstens 1 x per maand.
donderdag 3 september 2015 13:35
quote:Dreamer schreef op 03 september 2015 @ 11:54:
Hoe oud zijn de kinderen en hoe goed kennen ze jou?
Ik ga ook regelmatig naar een verjaardagsbijeenkomst van één van de kinderen van een vriendin van mij, maar ik moet eerlijk zeggen dat die kinderen mij amper kennen en vice versa. Toch is het altijd wel gezellig, ik zie ook andere vriendinnen, dus ga ik wel heen
Hoe oud zijn de kinderen en hoe goed kennen ze jou?
Ik ga ook regelmatig naar een verjaardagsbijeenkomst van één van de kinderen van een vriendin van mij, maar ik moet eerlijk zeggen dat die kinderen mij amper kennen en vice versa. Toch is het altijd wel gezellig, ik zie ook andere vriendinnen, dus ga ik wel heen
donderdag 3 september 2015 13:35
Wat een weegschaal hebben sommige mensen toch.
Ik heb ook een vriendin, zonder kinderen maar wel met een drukke baan, wat gezondheidsproblemen en druk druk druk.
Ik heb een bewerkelijk kind, een hele andere dagindeling en tot voor kort zat ik zowat de hele dag in het openbaar vervoer.
Zij is altijd degene die mij belt. Zij werkt wisselende diensten en ik belde altijd ongelegen. Nu belt ze als ze bv lang in de auto zit oid. We zien elkaar erg weinig en houden het vooral bij telefonisch De sporadische keer dat we kunnen afspreken is het wel heel gezellig.
Ik ben altijd blij als ze belt en zij vind het gelukkig niet erg dat ik de beltijden van haar af laat hangen.
TO zij heeft een druk leven, jij blijkbaar minder druk plus dat je een auto hebt. Je woont nu dichterbij maar toch is het er niet van gekomen om naar haar toe te gaan? Hoezo niet dan. Blijkbaar maak jij daar ook de tijd niet voor. En dan je vriendin de "schuld" geven?
Ik heb ook een vriendin, zonder kinderen maar wel met een drukke baan, wat gezondheidsproblemen en druk druk druk.
Ik heb een bewerkelijk kind, een hele andere dagindeling en tot voor kort zat ik zowat de hele dag in het openbaar vervoer.
Zij is altijd degene die mij belt. Zij werkt wisselende diensten en ik belde altijd ongelegen. Nu belt ze als ze bv lang in de auto zit oid. We zien elkaar erg weinig en houden het vooral bij telefonisch De sporadische keer dat we kunnen afspreken is het wel heel gezellig.
Ik ben altijd blij als ze belt en zij vind het gelukkig niet erg dat ik de beltijden van haar af laat hangen.
TO zij heeft een druk leven, jij blijkbaar minder druk plus dat je een auto hebt. Je woont nu dichterbij maar toch is het er niet van gekomen om naar haar toe te gaan? Hoezo niet dan. Blijkbaar maak jij daar ook de tijd niet voor. En dan je vriendin de "schuld" geven?
donderdag 3 september 2015 13:36
quote:tigerlily75 schreef op 03 september 2015 @ 12:16:
[quote]gevondenvoorwerp schreef op 03 september 2015 @ 11:57:
Tussen ons kunnen we daar dus makkelijk on lachen en is het heel erg herkenbaar.[/quote
Je spreekt al die vriendinnen dus wel, om er samen over te kunnen lachen![😉]()
. In het geval van TO heeft de vriendin niet eens tijd/zin om telefonisch bij te kletsen.
Snap ook nooit zo dat sommige vrouwen met kinderen het blijkbaar zoveel drukker hebben met de kinderen dan andere vrouwen. Ik heb bijv. vaak genoeg met vriendinnen op terras geluncht terwijl de kinderen heerlijk in de speeltuin aan het spelen waren, of ze waren met papa of oma/opa op stap. Je bent naast moeder ook nog steeds een eigen persoon toch, als jij al je tijd met je kinderen wil doorbrengen is je eigen keus.Precies dit! En afspreken met vrienden/vriendinnen of lekker even sporten geven mij juist die energie die ik nodig heb om weer een frisse moeder te zijn.
[quote]gevondenvoorwerp schreef op 03 september 2015 @ 11:57:
Tussen ons kunnen we daar dus makkelijk on lachen en is het heel erg herkenbaar.[/quote
Je spreekt al die vriendinnen dus wel, om er samen over te kunnen lachen
. In het geval van TO heeft de vriendin niet eens tijd/zin om telefonisch bij te kletsen. Snap ook nooit zo dat sommige vrouwen met kinderen het blijkbaar zoveel drukker hebben met de kinderen dan andere vrouwen. Ik heb bijv. vaak genoeg met vriendinnen op terras geluncht terwijl de kinderen heerlijk in de speeltuin aan het spelen waren, of ze waren met papa of oma/opa op stap. Je bent naast moeder ook nog steeds een eigen persoon toch, als jij al je tijd met je kinderen wil doorbrengen is je eigen keus.Precies dit! En afspreken met vrienden/vriendinnen of lekker even sporten geven mij juist die energie die ik nodig heb om weer een frisse moeder te zijn.
donderdag 3 september 2015 13:38
quote:plucky schreef op 03 september 2015 @ 12:28:
Ik ben er voor mezelf wel uit dat ik niet wil gaan.
Ik heb dan wel geen druk gezin maar heb het op mij manier ook druk met man, drukke baan en een studie. Ik heb eigenlijk geen zin om een van mijn vrije middagen dan op te geven voor een verjaardag waar ik nu voor me gevoel alleen met een kadootje mag komen opdraven. En daarbij ben ik geirriteerd dus vast gezellig
Ik wil dit alleen wel duidelijk maken. Kan natuurlijk zeggen dat ik wat anders heb maar dat vind ik niet ok. Ik kom niet vanwege hoe vriendin doet. Hoe kan ik dat het beste zeggen?
Ik weet dat er hier mensen zijn die zeggen 'dan is het over', misschien is dat zo maar dit is al een hele lange vriendschap dus wil ik niet overboord gooien door gewoon niks meer te laten horen, maar uitleg te geven. Dat ik het al genoeg duidelijk het gemaakt is eigenlijk ook wel waar.....Aha, jij bent dus degene die er geen zin meer in heeft. Zeg dat dan gewoon.
Ik ben er voor mezelf wel uit dat ik niet wil gaan.
Ik heb dan wel geen druk gezin maar heb het op mij manier ook druk met man, drukke baan en een studie. Ik heb eigenlijk geen zin om een van mijn vrije middagen dan op te geven voor een verjaardag waar ik nu voor me gevoel alleen met een kadootje mag komen opdraven. En daarbij ben ik geirriteerd dus vast gezellig
Ik wil dit alleen wel duidelijk maken. Kan natuurlijk zeggen dat ik wat anders heb maar dat vind ik niet ok. Ik kom niet vanwege hoe vriendin doet. Hoe kan ik dat het beste zeggen?
Ik weet dat er hier mensen zijn die zeggen 'dan is het over', misschien is dat zo maar dit is al een hele lange vriendschap dus wil ik niet overboord gooien door gewoon niks meer te laten horen, maar uitleg te geven. Dat ik het al genoeg duidelijk het gemaakt is eigenlijk ook wel waar.....Aha, jij bent dus degene die er geen zin meer in heeft. Zeg dat dan gewoon.
donderdag 3 september 2015 13:41
De vriendschap moet van 2 kanten komen. Als ze in 9 maanden tijd nooit een uurtje heeft gevonden om langs te komen, dan sta je niet hoog op haar prioriteitenlijst.
Ik vind kinderverjaardagen ook niet leuk. Ik ga wel naar de verjaardag van de kinderen van mijn beste vriendin. Niet omdat ik haar kinderen of de verjaardag zo leuk vindt, maar ik doe het voor haar. Moet eerlijk zeggen dat het initiatief redelijk verdeeld is. Ze vraagt echter wel vaak of ik bij haar langskom, ze is alleenstaande moeder. Ik snap het wel en heb er ook wel begrip voor, maar heb er ook niet altijd zin in.
Ik vind kinderverjaardagen ook niet leuk. Ik ga wel naar de verjaardag van de kinderen van mijn beste vriendin. Niet omdat ik haar kinderen of de verjaardag zo leuk vindt, maar ik doe het voor haar. Moet eerlijk zeggen dat het initiatief redelijk verdeeld is. Ze vraagt echter wel vaak of ik bij haar langskom, ze is alleenstaande moeder. Ik snap het wel en heb er ook wel begrip voor, maar heb er ook niet altijd zin in.
donderdag 3 september 2015 13:42
Vriendschap hoort toch van twee kanten te komen. Je moet allebei investeren. Blijkbaar heeft zij daar helemaal geen interesse in. Of misschien is er iets anders. Ik zou haar dus een berichtje sturen waar je eerlijk aangeeft hoe je je voelt en dat je haar heel graag binnenkort een keer prive wilt spreken. Daarnaast zou ik dan wel een leuk kaartje naar het kind sturen.
Ik heb zelf trouwens ook drie kleine kinderen en een baan. Toch maak ik wel tijd voor andere mensen. Je kan niet verwachten dat alles altijd maar van hun kant komt. Bovendien wil ik mijn vriendinnen echt graag zien. Het zijn tenslotte mijn vriendinnen. Als ik ze niet graag zou zien dan zouden we blijkbaar niet zo heel hecht zijn.
Ik heb zelf trouwens ook drie kleine kinderen en een baan. Toch maak ik wel tijd voor andere mensen. Je kan niet verwachten dat alles altijd maar van hun kant komt. Bovendien wil ik mijn vriendinnen echt graag zien. Het zijn tenslotte mijn vriendinnen. Als ik ze niet graag zou zien dan zouden we blijkbaar niet zo heel hecht zijn.
donderdag 3 september 2015 13:43
quote:nina1966 schreef op 03 september 2015 @ 13:35:
Wat een weegschaal hebben sommige mensen toch.
Ik heb ook een vriendin, zonder kinderen maar wel met een drukke baan, wat gezondheidsproblemen en druk druk druk.
Ik heb een bewerkelijk kind, een hele andere dagindeling en tot voor kort zat ik zowat de hele dag in het openbaar vervoer.
Zij is altijd degene die mij belt. Zij werkt wisselende diensten en ik belde altijd ongelegen. Nu belt ze als ze bv lang in de auto zit oid. We zien elkaar erg weinig en houden het vooral bij telefonisch De sporadische keer dat we kunnen afspreken is het wel heel gezellig.
Ik ben altijd blij als ze belt en zij vind het gelukkig niet erg dat ik de beltijden van haar af laat hangen.
TO zij heeft een druk leven, jij blijkbaar minder druk plus dat je een auto hebt. Je woont nu dichterbij maar toch is het er niet van gekomen om naar haar toe te gaan? Hoezo niet dan. Blijkbaar maak jij daar ook de tijd niet voor. En dan je vriendin de "schuld" geven?
Ik vind het weegschaal gehalte hier juist erg meevallen.
En om op jouw voorbeeld door te gaan. Hier is toch iedereen blij met de situatie? Dan is het goed zo. Maar stel nou dat jouw vriendin nooit meer zou bellen en jij haar altijd moest bellen en zij dan vervolgens meldt: geen tijd, ik bel je! en dat dan dus niet doet. Dan zou jij hier toch ook je bedenkingen bij hebben?
Wat een weegschaal hebben sommige mensen toch.
Ik heb ook een vriendin, zonder kinderen maar wel met een drukke baan, wat gezondheidsproblemen en druk druk druk.
Ik heb een bewerkelijk kind, een hele andere dagindeling en tot voor kort zat ik zowat de hele dag in het openbaar vervoer.
Zij is altijd degene die mij belt. Zij werkt wisselende diensten en ik belde altijd ongelegen. Nu belt ze als ze bv lang in de auto zit oid. We zien elkaar erg weinig en houden het vooral bij telefonisch De sporadische keer dat we kunnen afspreken is het wel heel gezellig.
Ik ben altijd blij als ze belt en zij vind het gelukkig niet erg dat ik de beltijden van haar af laat hangen.
TO zij heeft een druk leven, jij blijkbaar minder druk plus dat je een auto hebt. Je woont nu dichterbij maar toch is het er niet van gekomen om naar haar toe te gaan? Hoezo niet dan. Blijkbaar maak jij daar ook de tijd niet voor. En dan je vriendin de "schuld" geven?
Ik vind het weegschaal gehalte hier juist erg meevallen.
En om op jouw voorbeeld door te gaan. Hier is toch iedereen blij met de situatie? Dan is het goed zo. Maar stel nou dat jouw vriendin nooit meer zou bellen en jij haar altijd moest bellen en zij dan vervolgens meldt: geen tijd, ik bel je! en dat dan dus niet doet. Dan zou jij hier toch ook je bedenkingen bij hebben?
donderdag 3 september 2015 13:43
quote:nina1966 schreef op 03 september 2015 @ 13:35:
Wat een weegschaal hebben sommige mensen toch.
Ik heb ook een vriendin, zonder kinderen maar wel met een drukke baan, wat gezondheidsproblemen en druk druk druk.
Ik heb een bewerkelijk kind, een hele andere dagindeling en tot voor kort zat ik zowat de hele dag in het openbaar vervoer.
Zij is altijd degene die mij belt. Zij werkt wisselende diensten en ik belde altijd ongelegen. Nu belt ze als ze bv lang in de auto zit oid. We zien elkaar erg weinig en houden het vooral bij telefonisch De sporadische keer dat we kunnen afspreken is het wel heel gezellig.
Ik ben altijd blij als ze belt en zij vind het gelukkig niet erg dat ik de beltijden van haar af laat hangen.
TO zij heeft een druk leven, jij blijkbaar minder druk plus dat je een auto hebt. Je woont nu dichterbij maar toch is het er niet van gekomen om naar haar toe te gaan? Hoezo niet dan. Blijkbaar maak jij daar ook de tijd niet voor. En dan je vriendin de "schuld" geven?Euuuhhhh, wat? Het is er niet van gekomen naar haar toe te gaan omdat zij geen tijd heeft! Wel goed lezen graag.
Wat een weegschaal hebben sommige mensen toch.
Ik heb ook een vriendin, zonder kinderen maar wel met een drukke baan, wat gezondheidsproblemen en druk druk druk.
Ik heb een bewerkelijk kind, een hele andere dagindeling en tot voor kort zat ik zowat de hele dag in het openbaar vervoer.
Zij is altijd degene die mij belt. Zij werkt wisselende diensten en ik belde altijd ongelegen. Nu belt ze als ze bv lang in de auto zit oid. We zien elkaar erg weinig en houden het vooral bij telefonisch De sporadische keer dat we kunnen afspreken is het wel heel gezellig.
Ik ben altijd blij als ze belt en zij vind het gelukkig niet erg dat ik de beltijden van haar af laat hangen.
TO zij heeft een druk leven, jij blijkbaar minder druk plus dat je een auto hebt. Je woont nu dichterbij maar toch is het er niet van gekomen om naar haar toe te gaan? Hoezo niet dan. Blijkbaar maak jij daar ook de tijd niet voor. En dan je vriendin de "schuld" geven?Euuuhhhh, wat? Het is er niet van gekomen naar haar toe te gaan omdat zij geen tijd heeft! Wel goed lezen graag.
donderdag 3 september 2015 13:44
quote:daisymadelief schreef op 03 september 2015 @ 12:53:
Ik ben zo'n beetje net als jouw vriendin, altijd druk met werk, kinderen en huishouden. En er is inderdaad altijd wel iets aan de hand wat al mijn tijd opslokt. En de tijd gaat nu eenmaal snel, voor je het weet is er weer een dag, week, maand voorbij. Ik vind vaak heel moeilijk om alle ballen hoog te houden in het leven en gezinszaken en werkzaken gaan nu eenmaal voor.
Ik krijg hier veel verwijten over uit mijn omgeving... behalve van mijn vriendin. Maakt haar niet uit als ik maanden niets van mij laat horen (of andersom), we spreken een keer af en pakken de draad weer op waar we gebleven waren. Dat is ook vriendschap.
Je kunt het ook andersom zien. Als jouw vriendin je niet had uitgenodigd, had je je dan niet gepasseerd gevoeld?
Je kunt de uitnodiging ook zien als een teken van je vriendin dat ze nog steeds vriendin met jou wil zijn. Per slot van rekening geef je zelf aan dat je vriendin nog steeds interesse in jouw leven toont.
En daarbij komt nog, als je niet aan je vriendin uitlegt wat je dwars zit ( op een vriendelijke manier natuurlijk) en dat je wat vaker initiatief van haar kant verwacht, zal zij hierin ook niet veranderen, want zij kan niet ruiken wat jouw dwarszit. Iemand iets verwijten is altijd gemakkelijk, maar jij degene niet verteld wat je verwacht in een vriendschap, dan kan je ook niet van een ander verwachten wat jij wil.
Ik ben ook geen fan van kinderverjaardagen, maar ik vind het altijd sneu voor het kind om af te haken.Heeft zij ook kinderen toevallig??
Ik ben zo'n beetje net als jouw vriendin, altijd druk met werk, kinderen en huishouden. En er is inderdaad altijd wel iets aan de hand wat al mijn tijd opslokt. En de tijd gaat nu eenmaal snel, voor je het weet is er weer een dag, week, maand voorbij. Ik vind vaak heel moeilijk om alle ballen hoog te houden in het leven en gezinszaken en werkzaken gaan nu eenmaal voor.
Ik krijg hier veel verwijten over uit mijn omgeving... behalve van mijn vriendin. Maakt haar niet uit als ik maanden niets van mij laat horen (of andersom), we spreken een keer af en pakken de draad weer op waar we gebleven waren. Dat is ook vriendschap.
Je kunt het ook andersom zien. Als jouw vriendin je niet had uitgenodigd, had je je dan niet gepasseerd gevoeld?
Je kunt de uitnodiging ook zien als een teken van je vriendin dat ze nog steeds vriendin met jou wil zijn. Per slot van rekening geef je zelf aan dat je vriendin nog steeds interesse in jouw leven toont.
En daarbij komt nog, als je niet aan je vriendin uitlegt wat je dwars zit ( op een vriendelijke manier natuurlijk) en dat je wat vaker initiatief van haar kant verwacht, zal zij hierin ook niet veranderen, want zij kan niet ruiken wat jouw dwarszit. Iemand iets verwijten is altijd gemakkelijk, maar jij degene niet verteld wat je verwacht in een vriendschap, dan kan je ook niet van een ander verwachten wat jij wil.
Ik ben ook geen fan van kinderverjaardagen, maar ik vind het altijd sneu voor het kind om af te haken.Heeft zij ook kinderen toevallig??
donderdag 3 september 2015 13:46
[quote]Hoezitdit schreef op 03 september 2015 @ 13:12:
[...]
Tot hoelang moet je doorgaan, Daisy? TO's vriendin belooft steeds terug te bellen, maar ze doet dat niet. Er zullen steeds afspraken gemaakt worden, ook dat gebeurt niet en dat ligt niet aan TO. Dan kan het zo zijn dat moeders het druk hebben, maar ze is gewoon niet belangrijk genoeg. Ik zou er allang klaar mee zijn.[/quote]
Maar zou je het ook ZEGGEN? Met de kans dat je haar ogen opent en de vriendschap nog te redden valt...
Of alleen passief agressief je mond houden en het laten verwateren.... ?
[...]
Tot hoelang moet je doorgaan, Daisy? TO's vriendin belooft steeds terug te bellen, maar ze doet dat niet. Er zullen steeds afspraken gemaakt worden, ook dat gebeurt niet en dat ligt niet aan TO. Dan kan het zo zijn dat moeders het druk hebben, maar ze is gewoon niet belangrijk genoeg. Ik zou er allang klaar mee zijn.[/quote]
Maar zou je het ook ZEGGEN? Met de kans dat je haar ogen opent en de vriendschap nog te redden valt...
Of alleen passief agressief je mond houden en het laten verwateren.... ?
donderdag 3 september 2015 13:48
Ik zou zeggen dat je niet naar de kinderverjaardag komt, maar in plaats daarvan liever een op een met vriendin afspreekt. Reden: op een kinderverjaardag heb je nauwelijks de kans elkaar goed te spreken en omdat jullie elkaar al zo lang niet gezien hebben, hebben jullie vast veel bij te praten.
'Geniet van elke dag, want er komt geen dag terug'
