Relaties
alle pijlers
Lange relatie loopt niet lekker
dinsdag 24 maart 2015 16:45
Ik lees al een hele tijd mee. Nu heb ik zelf een probleem waar ik niet uitkom. Mijn vraag of jullie dit herkennen en advies hebben.
Mijn man en ik zijn beiden midden 40. We zijn ongeveer 20 jaar getrouwd. We houden zielsveel van elkaar en toch loopt de relatie niet lekker.
Het lijkt alsof we de sleur niet kunnen doorbreken. We verschillen erg in karakter. Dat vond ik vroeger juist zo leuk, nu irriteert het mij. Ik wil plannen maken, erop uit, ben onlangs van baan gewisseld. Mijn man daarentegen houdt niet van veranderingen. Het lijkt wel of de afgelopen jaren onze karakters steeds meer gaan botsen. De intimiteit is er nog wel, maar in de slaapkamer spatten de vonken er helaas ook niet echt meer af.
Mijn man wil geen relatietherapie. Daar hebben we het al eens over gehad.
Hoe kunnen we de sleur doorbreken en onze relatie weer nieuw leven inblazen?
Mijn man en ik zijn beiden midden 40. We zijn ongeveer 20 jaar getrouwd. We houden zielsveel van elkaar en toch loopt de relatie niet lekker.
Het lijkt alsof we de sleur niet kunnen doorbreken. We verschillen erg in karakter. Dat vond ik vroeger juist zo leuk, nu irriteert het mij. Ik wil plannen maken, erop uit, ben onlangs van baan gewisseld. Mijn man daarentegen houdt niet van veranderingen. Het lijkt wel of de afgelopen jaren onze karakters steeds meer gaan botsen. De intimiteit is er nog wel, maar in de slaapkamer spatten de vonken er helaas ook niet echt meer af.
Mijn man wil geen relatietherapie. Daar hebben we het al eens over gehad.
Hoe kunnen we de sleur doorbreken en onze relatie weer nieuw leven inblazen?
zaterdag 12 september 2015 09:37
Hé meid, ik heb echt heel veel gehad aan een site die gaat over de Midlifecrisis bij mannen Je mond valt open als je dat leest. Daar wordt jouw situatie tot in detail beschreven door heel veel vrouwen. Je zal daar een stuk herkenning vinden die bijna griezelig is. Het lost niets op maar je zal wel lezen dat het helemaal niets had uitgemaakt wat je had gedaan in je huwelijk. Ze zijn onbereikbaar voor iedere vorm van redelijkheid en zijn zo egoïstisch dat de gevoelens van de ex partner er totaal niet toe doen.
Ik weet niet of je het met je aannemer moet bespreken. Misschien is het juist wel lekker dat je dat zuiver houdt en hem geen inmenging gunt in dat ene wat je nu gelukkig maakt. Je hebt je vrienden en je therapeut waar je mee kan praten en gelukkig weet ik dat je altijd doet wat het dichtst bij je zelf ligt, maar probeer ook je eigen eilandje van rust te hebben waar er voor je ex geen plaats is.
Ik weet niet of je het met je aannemer moet bespreken. Misschien is het juist wel lekker dat je dat zuiver houdt en hem geen inmenging gunt in dat ene wat je nu gelukkig maakt. Je hebt je vrienden en je therapeut waar je mee kan praten en gelukkig weet ik dat je altijd doet wat het dichtst bij je zelf ligt, maar probeer ook je eigen eilandje van rust te hebben waar er voor je ex geen plaats is.
zaterdag 12 september 2015 09:47
Ik heb een hele tijd geleden gereageerd op je topic en heb eens bijgelegen hoe het met je gaat. Wat heb jij een grote stappen gezet, echt daar neem ik mijn petje voor af. Met je therapeut op emotioneel gebied, klinkt heftig maar ook heilzaam. Je zet me aan het denken of ik dat mezelf ook niet eens moet gunnen. Ook je nieuwe avonturen stralen veel kracht en plezier uit met je aannemer, nieuwe huis, je vrienden.
Ik reageer nu omdat ik lees dat je geen scheidingsgevecht wil met je man. Dat kan ik me helemaal voorstellen. Maar de andere kant is dat jij net zo goed (of misschien wel meer, geen idee) hebt helpen opbouwen aan alles wat je met je ex-man deelt. Dus je hoeft het niet te zien als strijd. Jij krijgt gewoon jouw deel waar je hard voor hebt gewerkt tijdens al die jaren dat jullie samen waren. Vooral ook het financiële stuk heel droog zien. Jij hebt al die jaren (een deel) van je salaris ingelegd, en dat is zonde om kwijt te raken.
Ik zelf heb door eigen (leuke) keuzes niet veel kunnen opbouwen nog, en soms maak ik me daar weel eens wat zorgen over. Maar dan weet ik ook wel dat het mijn eigen keuzes en handelen waren die hebben gezorgd dat ik nu sta waar ik sta. In jouw geval zou je er financieel op kunnen verliezen terwijl het niet je eigen keuze is geweest.
Ik reageer nu omdat ik lees dat je geen scheidingsgevecht wil met je man. Dat kan ik me helemaal voorstellen. Maar de andere kant is dat jij net zo goed (of misschien wel meer, geen idee) hebt helpen opbouwen aan alles wat je met je ex-man deelt. Dus je hoeft het niet te zien als strijd. Jij krijgt gewoon jouw deel waar je hard voor hebt gewerkt tijdens al die jaren dat jullie samen waren. Vooral ook het financiële stuk heel droog zien. Jij hebt al die jaren (een deel) van je salaris ingelegd, en dat is zonde om kwijt te raken.
Ik zelf heb door eigen (leuke) keuzes niet veel kunnen opbouwen nog, en soms maak ik me daar weel eens wat zorgen over. Maar dan weet ik ook wel dat het mijn eigen keuzes en handelen waren die hebben gezorgd dat ik nu sta waar ik sta. In jouw geval zou je er financieel op kunnen verliezen terwijl het niet je eigen keuze is geweest.
zaterdag 12 september 2015 09:52
Je man heeft geen hekel aan jou. Ik denk dat hij zich realiseert dat de situatie waarin hij zich nu bevindt niet zo rooskleurig is als hij destijds had gedacht. Hij heeft nu te maken met een nieuwe partner die kinderen heeft (gaat zij trouwens ook scheiden?), een bijna ex die (gelukkig ) niet op haar achterhoofd is gevallen, zijn ouders weten misschieninmiddels hoe de vork in de steel zit en dat brengt allemaal "complicaties" mee. Hij had waarschijnlijk verwacht dat alles smooth zou verlopen. Maar nu komt hij weer in de werkelijke wereld, eigendommen verdelen, scheiding regelen, zijn vreemdgaan tegenover de buitenwereld "verantwoorden". Zijn ego wordt niet gestreeld door jou die niet huilend op je knieen ligt (en ook hier: gelukkig! maar ) jij trekt heel verstandig je eigen plan.
Ik denk dat hij in aan het inzien is dat het groene gras dat hij verwachtte, hooi blijkt te zijn.
En nee, ik denk niet dat je je aannemer nu in je diepste verdriet moet meenemen. Jullie relatie is nog best pril. Je hebt gelukkig een heel vangnet om je heen waar je je gevoelens kunt bespreken.
Ik denk dat hij in aan het inzien is dat het groene gras dat hij verwachtte, hooi blijkt te zijn.
En nee, ik denk niet dat je je aannemer nu in je diepste verdriet moet meenemen. Jullie relatie is nog best pril. Je hebt gelukkig een heel vangnet om je heen waar je je gevoelens kunt bespreken.
Denk aan de egels en eekhoorns in de herfst en winter.
zaterdag 12 september 2015 10:04
Ik heb eerder het gevoel dat ex wil wat hij wil en het niet kan verkroppen dat niet alleen hij het voor het zeggen heeft. Hij wilde niet praten, heeft eenzijdig een bom onder de relatie gelegd en wil nu neem ik aan meer dan wat hem redelijker wijs toekomt.
Ik zou hem er niet makkelijk van af laten komen. Alleen al om te laten zien dat er consequenties zijn (zonder rancune) en dat je niet zomaar over je heen laat lopen.
Ik zou hem er niet makkelijk van af laten komen. Alleen al om te laten zien dat er consequenties zijn (zonder rancune) en dat je niet zomaar over je heen laat lopen.
zaterdag 12 september 2015 11:30
Even een korte update (werk roept ! 
): ik ga het inderdaad niet met mijn aannemer hebben over gedoe met mijn man.
Waarom ik het wel met hem erover zou willen hebben is omdat het gewoon een fijn mens is dat goed kan luisteren, naar ook omdat ik geen geheimen voor hem wil hebben. En bij dat laatste gaat het volgens mijn vriendin verkeerd: dit valt volgens haar niet onder 'een geheim hebben' of liegen' en daarnaast hebben we ook nog eens geen 'echte' relatie. Mijn vriendin vroeg mij wat ik nu precies voel voor mijn aannemer en of er een klein stukje RT is dat misschien dolgraag een relatie net alles erop en eraan met haar aannemer wil, maar dit niet durft toe te geven. Ik koet hier toch echt even over nadenken.
Overigens is in al deze gezellige drukte vandaag in mijn huis geen ruimte voor tobben. Ik voel me alweer veel beter dan gisteren. Het is echt leuk zo met z'n allen (en ik krijg het helemaal warm als ik zie hoe mijn aannemer met iedereen omgaat. Zo ontspannen!)
): ik ga het inderdaad niet met mijn aannemer hebben over gedoe met mijn man. Waarom ik het wel met hem erover zou willen hebben is omdat het gewoon een fijn mens is dat goed kan luisteren, naar ook omdat ik geen geheimen voor hem wil hebben. En bij dat laatste gaat het volgens mijn vriendin verkeerd: dit valt volgens haar niet onder 'een geheim hebben' of liegen' en daarnaast hebben we ook nog eens geen 'echte' relatie. Mijn vriendin vroeg mij wat ik nu precies voel voor mijn aannemer en of er een klein stukje RT is dat misschien dolgraag een relatie net alles erop en eraan met haar aannemer wil, maar dit niet durft toe te geven. Ik koet hier toch echt even over nadenken.
Overigens is in al deze gezellige drukte vandaag in mijn huis geen ruimte voor tobben. Ik voel me alweer veel beter dan gisteren. Het is echt leuk zo met z'n allen (en ik krijg het helemaal warm als ik zie hoe mijn aannemer met iedereen omgaat. Zo ontspannen!)
zaterdag 12 september 2015 14:02
RT,
Je moet even een misverstand uit de weg ruimen, jij hoeft niet te vechten dat doet de advocaat ook niet die verteld jouw ex waar jij recht op hebt en daar dient hij aan te voldoen, doet hij dat niet dan zal de rechter een beslissing er over maken,jij hoeft helemaal niks te doen behalve alles aan de advocaat over te laten.
Je moet even een misverstand uit de weg ruimen, jij hoeft niet te vechten dat doet de advocaat ook niet die verteld jouw ex waar jij recht op hebt en daar dient hij aan te voldoen, doet hij dat niet dan zal de rechter een beslissing er over maken,jij hoeft helemaal niks te doen behalve alles aan de advocaat over te laten.
maandag 14 september 2015 18:52
Dat is zo RM: ik heb vandaag de mail van mijn advocaat gelezen. Deze had hij gestuurd n.a.v. Ons telefoongesprek vrijdag. Hij doet het goed. Zijn mail geeft mij vertrouwen. Ik hoef het inderdaad niet zelf te doen (dat wil ik ook niet:p; ik kan het gewoon niet opbrengen). Ik heb de mail doorgestuurd naar de man van mijn vriendin. Ik wil graag weten of hij hetzelfde gevoel erbij hebben als ik.
Ik baal er van dat mijn man nog zo'n grote rol speelt in mijn leven. Dat er momenten zijn van verdriet, van verlangen naar vroeger. Hij is zo abrupt uit mijn leven dat het soms allemaal zo onwerkelijk lijkt.
En dan natuurlijk dat dubbele gevoel: mijn lieve, begripvolle en aantrekkelijke aannemer. Ik lijk wel verslaafd. Vriendinnen denken dat ik meer voor 'm voel. Ik weet het niet. Ik hoef het ook nog niet te weten (zeg ik nu iets zelfverzekerder dan ik het voel ). Vanavond zien we elkaar nog even. Yes!!!
Ik baal er van dat mijn man nog zo'n grote rol speelt in mijn leven. Dat er momenten zijn van verdriet, van verlangen naar vroeger. Hij is zo abrupt uit mijn leven dat het soms allemaal zo onwerkelijk lijkt.
En dan natuurlijk dat dubbele gevoel: mijn lieve, begripvolle en aantrekkelijke aannemer. Ik lijk wel verslaafd. Vriendinnen denken dat ik meer voor 'm voel. Ik weet het niet. Ik hoef het ook nog niet te weten (zeg ik nu iets zelfverzekerder dan ik het voel ). Vanavond zien we elkaar nog even. Yes!!!
maandag 14 september 2015 23:44
Ja, hij is zo leuk! Vanavond hebben we elkaar heel even gezien. Samen een kopje koffie gedronken, we hadden niet meer tijd. Maar zo'n half uurtje geeft zoveel energie! Ik ratel aan 1 stuk door, maar hij zegt dat hij dat niet erg vindt. Gelukkig maar. Niet te geloven hè, wat er het afgelopen half jaar is gebeurd?
dinsdag 15 september 2015 07:55
quote:RaiderTwix schreef op 14 september 2015 @ 23:44:
Ja, hij is zo leuk! Vanavond hebben we elkaar heel even gezien. Samen een kopje koffie gedronken, we hadden niet meer tijd. Maar zo'n half uurtje geeft zoveel energie! Ik ratel aan 1 stuk door, maar hij zegt dat hij dat niet erg vindt. Gelukkig maar. Niet te geloven hè, wat er het afgelopen half jaar is gebeurd?
ohhhh, weer zo'n leuke plus van hem
geniet er maar veel van!
Ja, hij is zo leuk! Vanavond hebben we elkaar heel even gezien. Samen een kopje koffie gedronken, we hadden niet meer tijd. Maar zo'n half uurtje geeft zoveel energie! Ik ratel aan 1 stuk door, maar hij zegt dat hij dat niet erg vindt. Gelukkig maar. Niet te geloven hè, wat er het afgelopen half jaar is gebeurd?
ohhhh, weer zo'n leuke plus van hem
geniet er maar veel van!
vrijdag 18 september 2015 17:59
vrijdag 18 september 2015 18:51
quote:RaiderTwix schreef op 18 september 2015 @ 17:59:
Hij heeft z'n haar geverfd: geen gezicht.
Jaiks!
Heb je topic vanaf het begin gevolgd. Je man lijkt me zo'n typische 'laatste-kans-veertiger'. Desperaat bezig met een soort inhaalslag. Kan eigenlijk alleen maar gruwelijk mislopen. Op een dag wordt hij wakker; zich realiserend dat dit het ook allemaal niet is, en dat dat wat hij had eigenlijk helemaal zo gek nog niet was.
Eigenlijk zou je medelijden met hem moeten hebben. Al snap ik jouw gevoelens op dit moment ook heel goed.
Hij heeft z'n haar geverfd: geen gezicht.
Jaiks!
Heb je topic vanaf het begin gevolgd. Je man lijkt me zo'n typische 'laatste-kans-veertiger'. Desperaat bezig met een soort inhaalslag. Kan eigenlijk alleen maar gruwelijk mislopen. Op een dag wordt hij wakker; zich realiserend dat dit het ook allemaal niet is, en dat dat wat hij had eigenlijk helemaal zo gek nog niet was.
Eigenlijk zou je medelijden met hem moeten hebben. Al snap ik jouw gevoelens op dit moment ook heel goed.
I have neither the time nor the crayons to explain this to you.
vrijdag 18 september 2015 19:00
quote:RaiderTwix schreef op 18 september 2015 @ 17:59:
Ik heb gisteren mijn man gezien. We zeiden elkaar gedag. Reuze ongemakkelijk. En verdomme, waarom kan ik dat dan niet van me afzetten. Hij maakt zo'n boosheid in me los. Ik heb echt de hele nacht liggen draaien.
Hij heeft z'n haar geverfd: geen gezicht.
tuurlijk, die man heeft je zwaar voor de gek gehouden met zn verborgen relatie. logisch dat je kwaad bent.
een foto vn hem met zn nwe coupe en dan dartpijltjes? moet je er ook niet om lachen? het is zooo doorzichtig - als midlife crisis.
maar het zal vast wel snel wegzakken, je boosheid.
Ik heb gisteren mijn man gezien. We zeiden elkaar gedag. Reuze ongemakkelijk. En verdomme, waarom kan ik dat dan niet van me afzetten. Hij maakt zo'n boosheid in me los. Ik heb echt de hele nacht liggen draaien.
Hij heeft z'n haar geverfd: geen gezicht.
tuurlijk, die man heeft je zwaar voor de gek gehouden met zn verborgen relatie. logisch dat je kwaad bent.
een foto vn hem met zn nwe coupe en dan dartpijltjes? moet je er ook niet om lachen? het is zooo doorzichtig - als midlife crisis.
maar het zal vast wel snel wegzakken, je boosheid.
vrijdag 18 september 2015 19:12
Hè getver RT. Snap dat je daar van slag van bent hoor. Zeker als je hem onverwachts tegen komt. Helemaal niet gek dat hij boosheid in je los maakt, het is niet niks wat er is gebeurd! En zo lang geleden is dat nog niet. Sterker nog, de scheidingsprocedure is nog vol op bezig.
Moet gek zijn om hem met geverfd haar te zien. Dit is iets dat hij in een nieuw tijdperk, zonder jou, heeft gedaan. Ik vind dat persoonlijk zulke dingen extra confronterend.
Dikke
Moet gek zijn om hem met geverfd haar te zien. Dit is iets dat hij in een nieuw tijdperk, zonder jou, heeft gedaan. Ik vind dat persoonlijk zulke dingen extra confronterend.
Dikke
vrijdag 18 september 2015 22:57
Het is gewoon zo onbegrijpelijk. Ik ken hem niet terug. Ik heb wat zitten lezen over mannen in een midlife crises. Dan lijkt het er inderdaad wel op. Maar is dat een excuus om mij te bedonderen. Ben je dan niet meer voor rede vatbaar?
Overigens zou hij kunnen stellen dat ik ook in een midlife crises zit/zat: ik wilde wat dingen anders in onze relatie, van werk verandert, zulk soort dingen. Ik ontken dat natuurlijk. Niet uit trots, maar omdat ik inmiddels iets meer van mijzelf begrijp. Bij mij spelen er onverwerkte dingen uit het verleden mee,: onze kinderloosheid en het verdriet om mijn ouders.
Ik heb vandaag wel een paar keer herhaald dat ik beter af ben zonder hem. Maar toch voelt dat dan niet zo. Vanavond tegen een vriendin aan zitten praten. Dat lucht op.
Ik moet mezelf een beetje bedwingen om mijn aannemer niet te bellen. Ik wil niet dat hij mij troost of opvrolijkt. Dat voelt oneerlijk. Het is zoals jullie zeiden: te pril, mijn issues moet ik niet bij hem dumpen, dus troosten ook niet.
Overigens zou hij kunnen stellen dat ik ook in een midlife crises zit/zat: ik wilde wat dingen anders in onze relatie, van werk verandert, zulk soort dingen. Ik ontken dat natuurlijk. Niet uit trots, maar omdat ik inmiddels iets meer van mijzelf begrijp. Bij mij spelen er onverwerkte dingen uit het verleden mee,: onze kinderloosheid en het verdriet om mijn ouders.
Ik heb vandaag wel een paar keer herhaald dat ik beter af ben zonder hem. Maar toch voelt dat dan niet zo. Vanavond tegen een vriendin aan zitten praten. Dat lucht op.
Ik moet mezelf een beetje bedwingen om mijn aannemer niet te bellen. Ik wil niet dat hij mij troost of opvrolijkt. Dat voelt oneerlijk. Het is zoals jullie zeiden: te pril, mijn issues moet ik niet bij hem dumpen, dus troosten ook niet.
vrijdag 18 september 2015 23:09
Je mag ook boos zijn RT. Het voelt ook gewoon zo oneerlijk en onnodig allemaal. Dit is een typisch een punt waarop je drie passen achteruitgaat om vervolgens 1 stap vooruit te maken. Op termijn zet je 4 stappen vooruit, echt waar.
Probeer toch wat te slapen RT, desnoods ga je op de bank/in bed een film kijken totdat je in slaap valt.
Probeer toch wat te slapen RT, desnoods ga je op de bank/in bed een film kijken totdat je in slaap valt.
zaterdag 19 september 2015 01:50
Jij hebt geprobeerd om met hem samen te veranderen. Je bent de communicatie aan gegaan en je ontevredenheid geuit. Dat vind ik een totaal ander uitgangspunt. Het lijkt me erg moeilijk te bevatten dat iemand die je dacht door en door te kennen, zo'n totaal andere en nieuwe kant blijkt te bezitten.
Ik vind het helemaal niet vreemd dat zo'n ontmoeting je raakt. Maar vannacht gaat weer voorbij. Morgen weer een nieuwe zaterdag.
Ik vind het helemaal niet vreemd dat zo'n ontmoeting je raakt. Maar vannacht gaat weer voorbij. Morgen weer een nieuwe zaterdag.
zaterdag 19 september 2015 18:59
Dank jullie wel voor lieve reacties. Ik heb het vandaag wel enigszins van mij af kunnen zetten. Maar neem ik echt even een moment voor mezelf, komt dat boze, onmachtige gevoel. Wat heeft die man mij gekrenkt, mij klein laten voelen door zijn negeren, mij afgewezen. Dan is er even weinig zelfverzekerds bij me te vinden.
Gevoelens lopen door elkaar. Moeilijk. Ik vind mijn aannemer inderdaad misschien meer dan leuk. Maar als ik zie hoeveel ik nog met mijn man bezig ben, kan ik toch niet meer dan dat we nu 'hebben' verlangen? Dat is denk niet goed. Ik kan het niet zo goed uitleggen. Hij moet mij niet troosten als het gaat over verdriet om mijn man. Maar tegelijkertijd: 'ons' voelt heel goed en we vinden het fijn om bij elkaar te zijn. Vanavond heb ik afgesproken even bij hem langs te gaan. Daar heb ik helemaal zin in!
Gevoelens lopen door elkaar. Moeilijk. Ik vind mijn aannemer inderdaad misschien meer dan leuk. Maar als ik zie hoeveel ik nog met mijn man bezig ben, kan ik toch niet meer dan dat we nu 'hebben' verlangen? Dat is denk niet goed. Ik kan het niet zo goed uitleggen. Hij moet mij niet troosten als het gaat over verdriet om mijn man. Maar tegelijkertijd: 'ons' voelt heel goed en we vinden het fijn om bij elkaar te zijn. Vanavond heb ik afgesproken even bij hem langs te gaan. Daar heb ik helemaal zin in!
zaterdag 19 september 2015 21:53
quote:RaiderTwix schreef op 19 september 2015 @ 18:59:
Gevoelens lopen door elkaar. Moeilijk. Ik vind mijn aannemer inderdaad misschien meer dan leuk. Maar als ik zie hoeveel ik nog met mijn man bezig ben, kan ik toch niet meer dan dat we nu 'hebben' verlangen? Dat is denk niet goed. Ik kan het niet zo goed uitleggen. Hij moet mij niet troosten als het gaat over verdriet om mijn man. Maar tegelijkertijd: 'ons' voelt heel goed en we vinden het fijn om bij elkaar te zijn. Vanavond heb ik afgesproken even bij hem langs te gaan. Daar heb ik helemaal zin in!
dat is idd moeilijk, als gevoelens elkaar zo afwisselen. misschien dat je over een paar dagen minder boosheid voelt. en dan heb je het weer een stukje verder verwerkt. die band met je ex-man ontrafelt steeds verder. totdat je straks geen enkel moment vn boosheid meer hebt.
tegelijk heb je het heerlijk met je aannemer. die band zal elke keer sterker worden.
kijk maar hoe een en ander elkaar afwisselt. en in welk tempo de ene band ontrafelt en de andere kan groeien.
Gevoelens lopen door elkaar. Moeilijk. Ik vind mijn aannemer inderdaad misschien meer dan leuk. Maar als ik zie hoeveel ik nog met mijn man bezig ben, kan ik toch niet meer dan dat we nu 'hebben' verlangen? Dat is denk niet goed. Ik kan het niet zo goed uitleggen. Hij moet mij niet troosten als het gaat over verdriet om mijn man. Maar tegelijkertijd: 'ons' voelt heel goed en we vinden het fijn om bij elkaar te zijn. Vanavond heb ik afgesproken even bij hem langs te gaan. Daar heb ik helemaal zin in!
dat is idd moeilijk, als gevoelens elkaar zo afwisselen. misschien dat je over een paar dagen minder boosheid voelt. en dan heb je het weer een stukje verder verwerkt. die band met je ex-man ontrafelt steeds verder. totdat je straks geen enkel moment vn boosheid meer hebt.
tegelijk heb je het heerlijk met je aannemer. die band zal elke keer sterker worden.
kijk maar hoe een en ander elkaar afwisselt. en in welk tempo de ene band ontrafelt en de andere kan groeien.
zondag 20 september 2015 13:47
Simone, het klopt wel: soms moet ik emotie (boosheid) toch wel de tijd geven. Ik heb vanmorgen een hele lange strandwandeling gemaakt. De stilte opgezocht. Dat helpt. Het gaat nu iets beter, hoewel ik al die emoties wel reuze verwarrend vind.
Ik denk dat mijn aannemer best ern stap verder wil, maar mijn tempo volgt. Ik vraag het hem niet, maar ik heb een vermoeden. Ik denk dat ik dat ook wil, maar dat maakt dingen nog verwarrender. Ik laat het daarom gewoon maar kabbelen. Maar zoals het gisterenavond was: zo fijn, zo makkelijk. Gewoon lekker simpel samen een yatze (hoe schrijf je dat?) gespeeld (oké, uiteindelijk wel in de slaapkamer geëindigd ).
Ik denk dat mijn aannemer best ern stap verder wil, maar mijn tempo volgt. Ik vraag het hem niet, maar ik heb een vermoeden. Ik denk dat ik dat ook wil, maar dat maakt dingen nog verwarrender. Ik laat het daarom gewoon maar kabbelen. Maar zoals het gisterenavond was: zo fijn, zo makkelijk. Gewoon lekker simpel samen een yatze (hoe schrijf je dat?) gespeeld (oké, uiteindelijk wel in de slaapkamer geëindigd ).
zondag 20 september 2015 14:19
quote:RaiderTwix schreef op 20 september 2015 @ 13:47:
Simone, het klopt wel: soms moet ik emotie (boosheid) toch wel de tijd geven. Ik heb vanmorgen een hele lange strandwandeling gemaakt. De stilte opgezocht. Dat helpt. Het gaat nu iets beter, hoewel ik al die emoties wel reuze verwarrend vind.
Ik denk dat mijn aannemer best ern stap verder wil, maar mijn tempo volgt. Ik vraag het hem niet, maar ik heb een vermoeden. Ik denk dat ik dat ook wil, maar dat maakt dingen nog verwarrender. Ik laat het daarom gewoon maar kabbelen. Maar zoals het gisterenavond was: zo fijn, zo makkelijk. Gewoon lekker simpel samen een yatze (hoe schrijf je dat?) gespeeld (oké, uiteindelijk wel in de slaapkamer geëindigd ).
goed zo! die gevoelens vn boosheid hebben ruimte / tijd nodig om verwerkt te worden.
en ja, je aannemer lijkt me een verstandig mens. die snapt dit wel. hij heeft toch ooit in dezelfde positie gezeten? met een vreemdgaande vrouw en een echtscheiding? die voelt heus wel aan dat zoiets tijd nodig heeft.
daar hoef je ook niet over te praten. juist het woordeloos aanvoelen maakt een band bijzonder. en soms kan praten, na dat woordeloos voelen dan weer een extra verdieping geven.
alles op zn tijd, laat dingen rustig op zn beloop.
Simone, het klopt wel: soms moet ik emotie (boosheid) toch wel de tijd geven. Ik heb vanmorgen een hele lange strandwandeling gemaakt. De stilte opgezocht. Dat helpt. Het gaat nu iets beter, hoewel ik al die emoties wel reuze verwarrend vind.
Ik denk dat mijn aannemer best ern stap verder wil, maar mijn tempo volgt. Ik vraag het hem niet, maar ik heb een vermoeden. Ik denk dat ik dat ook wil, maar dat maakt dingen nog verwarrender. Ik laat het daarom gewoon maar kabbelen. Maar zoals het gisterenavond was: zo fijn, zo makkelijk. Gewoon lekker simpel samen een yatze (hoe schrijf je dat?) gespeeld (oké, uiteindelijk wel in de slaapkamer geëindigd ).
goed zo! die gevoelens vn boosheid hebben ruimte / tijd nodig om verwerkt te worden.
en ja, je aannemer lijkt me een verstandig mens. die snapt dit wel. hij heeft toch ooit in dezelfde positie gezeten? met een vreemdgaande vrouw en een echtscheiding? die voelt heus wel aan dat zoiets tijd nodig heeft.
daar hoef je ook niet over te praten. juist het woordeloos aanvoelen maakt een band bijzonder. en soms kan praten, na dat woordeloos voelen dan weer een extra verdieping geven.
alles op zn tijd, laat dingen rustig op zn beloop.
