Relaties
alle pijlers
Mannen van tegenwoordig en Tinder
zaterdag 22 november 2014 15:24
Ligt het nou aan mij of wil niemand meer een relatie? Met de eindeloze mogelijkheden van Tinder, wat je bijna letterlijk kan vergelijken als een lopend buffet (zo eentje waar het gerecht naar jou toe komt, en als je het niet lekker vind, wacht je tot de lopende band iets is opgeschoven om het volgende te proeven) lijkt het wel alsof de meeste mannen geen zin meer hebben in vastigheid. De trend is nu opeens om zo veel mogelijk in het rond te neuken. Monogamie is zogenaamd onderdrukking uit de jaren 50 en volgens vele mannen is de man er op geprogrammeerd om zijn zaad bij zoveel mogelijk vrouwen te lozen.
Misschien ligt het aan 20ers, maar ik heb hiervoor wel lange relaties gehad, dus ik denk echt dat het te maken heeft met het feit dat die app opeens op de markt is. Elke keer als ik een date scoor, lijkt die vent niks serieus te willen behalve even "scharrelen". Ik zit er bijna aan te denken om in de religeuze hoek te gaan zoeken (ben zelf atheist) omdat dit gewoon niks wordt.
Misschien ligt het aan 20ers, maar ik heb hiervoor wel lange relaties gehad, dus ik denk echt dat het te maken heeft met het feit dat die app opeens op de markt is. Elke keer als ik een date scoor, lijkt die vent niks serieus te willen behalve even "scharrelen". Ik zit er bijna aan te denken om in de religeuze hoek te gaan zoeken (ben zelf atheist) omdat dit gewoon niks wordt.
zaterdag 6 december 2014 22:26
quote:highlander schreef op 06 december 2014 @ 21:49:
[...]
Wilde jij in het lossen & (op)laden ook net zo'n sneltreinvaart als jij tijdens het lopen met de hond aanhoud?
Nee hoor..
of misschien heb je wel gelijk..
een klein beetje dan.
Zo hard loop ik niet van stapel, hoor.
Flink doorlopen als het om lopen gaat, maar rennen doe ik niet aan. Voor je het weet loop je een belangrijk iets of iemand voorbij..
Je raakt me nog steeds..
Misschien juist op afstand?
Dank daarvoor
[...]
Wilde jij in het lossen & (op)laden ook net zo'n sneltreinvaart als jij tijdens het lopen met de hond aanhoud?
Nee hoor..
of misschien heb je wel gelijk..
een klein beetje dan.
Zo hard loop ik niet van stapel, hoor.
Flink doorlopen als het om lopen gaat, maar rennen doe ik niet aan. Voor je het weet loop je een belangrijk iets of iemand voorbij..
Je raakt me nog steeds..
Misschien juist op afstand?
Dank daarvoor
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
dinsdag 9 december 2014 14:48
Voor alle Tindermensen en anderen die een partner zoeken of daar niet meer in geloven:
stukken citaat zoals ik het ook zie:
"'Waarom zou ik niet voor elkaar proberen te krijgen wat ik wil? Waarom moet ik eerst rekening houden met een ander?Ik heb toch ook het recht het goede voor mezelf te verwachten.'
Ironisch genoeg maken dezelfde condities waaronder het ego zo gelukkig is, degene wie je werkelijk bent bijzonder ongelukkig. Er is geen vreugde te vinden in verantwoordelijk zijn, geen liefde in de uitoefening van controle over anderen, geen ontplooiing in het verdedigen van de grens tussen goed en fout...
...Overgave betekent niet dat het ene ego in het andere overgaat. In plaats daarvan deel je met de andere persoon de waarheid over jezelf..
Wat je ego niet kan begrijpen, is iets waardevols dat in elke spirituele relatie verborgen zit, namelijk het mysterie. Dit mysterie wordt uit liefde geboren. Het roept je aan vanuit een plaats van vrede en blijdschap die het ego met al zijn worstelingen, eisen en behoeften nooit kan bereiken. Eenvoudig door de ruimte tussen jou en je geliefde te betreden, stel je je open voor het mysterie. Als 2 mensen verliefd zijn, is het bestaan van het mysterie zonneklaar. Ze worden er zelfs door verblind. Ze gaan in elkaar op en ze voelen zich vervolmaakt in hun staat van extase.
Niets kan nog misgaan. Heel de wereld bestaat in de persoon van de ander. Als de romantiek echter langzaam verdwijnt, brokkelt ook de zekerheid af. Het vereist een grote toewijding om vast te blijven houden aan de eerste indrukken van een staat van vervulling die voorbij jezelf, maar toch helemaal in jezelf ligt.
Als je je aan het pad (van de liefde) verbindt, geef je je er dan ook aan over. Elke dag stel je je de vraag: "wat vermag liefde? Toon het mij. Ik ben er klaar voor".
Elk antwoord zal je verrassen. Liefde kan problemen oplossen, wonden genezen, geschillen slechten en voor onverwachte antwoorden zorgen.
We hebben het niet over persoonlijke liefde, het gevoel dat in het innerlijk van 1 persoon besloten ligt. Dit is een liefde die het persoonlijke te boven gaat en die alles gadeslaat en alles weet. Als je jezelf eraan overgeeft, betekenen alledaagse onderscheiden nog maar weinig: geldzaken, ambities, je carriere en familieaangelegenheden vallen allemaal op hun plaats. Een onzichtbare kracht verzoent tegengestelden en creeert uit eigener beweging harmonie...
Wat gebeurt er als je deze diepe verlangens met iemand anders deelt? Hetzelfde als wat altijd al gebeurt. De wereld zal je bewustzijnsniveau weerspiegelen. In dit geval is de weerspiegeling afkomstig van iemand anders -degene met wie jij je waarheid deelt. Als je tegen je geliefde zegt: "jij bent mijn wereld" kun je dat heel letterlijk nemen.
Het is onmogelijk voor 2 mensen om elke minuut van de dag precies hetzelfde te willen. Allebei willen ze verschillende dinge; allebei hebben ze verschillende gezichtspunten....
... Veel mensen stranden op de talrijke hindernissen die in het leven van alledag worden opgeworpen -zaken die te maken hebben met geld, carriere, familie of ambities. Je hoeft deze zaken niet te onderdrukken of compromissen te sluiten die geen van beide partijen helemaal tevreden stelt. Als je jezelf niet kunt vervullen, kun je onmogelijk een ander vervullen.
Het geheim is niet dat je je aan iemand anders of zelfs aan elkaar overgeeft. Je geeft je over aan het pad. Het pad dat jullie delen. Je betrokkenheid geldt niet tov wat jij wilt of je partner wil. Het individuele verlangen komt op de 2e plaats. Je verbindt je aan om het even waar het pad naartoe leidt. Op deze manier geef je het egocentrisch perspectief op. Je verlegt de focus naar de ruimte tussen jou en degene van wie je houdt. Dit is de kloof tussen ego en geest...
...Als je echter over het leven oordeelt, als je eraan vasthoudt om gelijk te hebben, als je grenzen blijft stellen, zal het mysterie je niet raken...
... Net als andere dingen is jezelf overgeven een proces en geen sprong. Ondanks voor- en tegenspoed loopt het pad altijd door, en elke stap is er 1 van liefde. Uiteindelijk is dat het doel van relaties,, dat je iemand recht in de ogen kijkt en met hem of haar de kennis deelt dat de kracht van de liefde jullie beiden heeft gezegend..."
(uit: Deepak Chopra: De 7 sleutels tot geluk)
Mijn noot: ik denk dat veel mensen op zoek zijn naar snelle behoeftenbevrediging, wat ze er zelf uit willen halen of nodig hebben.. zelfs als het om liefde en/of een relatie vinden gaat. Relatie, huisje boompje beestje, volgende stappen, formele etiketjes waar ze iets aan kunnen ophangen naar hunzelf of naar buiten toe.
Iedereen zoekt denk ik wel oprecht naar die diepere liefde, maar de focus ligt zo vaak op onbenulliger dingen waar het net niet om draait: genoeg aandacht, snel reageren, haastige stappen.
Maar diepe liefde moet wel tijd krijgen om te ontwikkelen. Je kan in het begin hooguit verliefdheid voelen, maar dat is nog niet die diepe liefde, zoiets moet groeien en dat lijken sommigen al bij de eerste (paar) date(s) te verwachten.
Het vergt toewijding, dat vind ik wel een mooi woord daarvoor.
Dat is iets anders dan aandacht en moeite doen om jouw/zijn/haar liefde te verdienen en andersom diegene van jou.
Het kan ook imo een cadeau zijn waar je omzichtig mee omspringt.
stukken citaat zoals ik het ook zie:
"'Waarom zou ik niet voor elkaar proberen te krijgen wat ik wil? Waarom moet ik eerst rekening houden met een ander?Ik heb toch ook het recht het goede voor mezelf te verwachten.'
Ironisch genoeg maken dezelfde condities waaronder het ego zo gelukkig is, degene wie je werkelijk bent bijzonder ongelukkig. Er is geen vreugde te vinden in verantwoordelijk zijn, geen liefde in de uitoefening van controle over anderen, geen ontplooiing in het verdedigen van de grens tussen goed en fout...
...Overgave betekent niet dat het ene ego in het andere overgaat. In plaats daarvan deel je met de andere persoon de waarheid over jezelf..
Wat je ego niet kan begrijpen, is iets waardevols dat in elke spirituele relatie verborgen zit, namelijk het mysterie. Dit mysterie wordt uit liefde geboren. Het roept je aan vanuit een plaats van vrede en blijdschap die het ego met al zijn worstelingen, eisen en behoeften nooit kan bereiken. Eenvoudig door de ruimte tussen jou en je geliefde te betreden, stel je je open voor het mysterie. Als 2 mensen verliefd zijn, is het bestaan van het mysterie zonneklaar. Ze worden er zelfs door verblind. Ze gaan in elkaar op en ze voelen zich vervolmaakt in hun staat van extase.
Niets kan nog misgaan. Heel de wereld bestaat in de persoon van de ander. Als de romantiek echter langzaam verdwijnt, brokkelt ook de zekerheid af. Het vereist een grote toewijding om vast te blijven houden aan de eerste indrukken van een staat van vervulling die voorbij jezelf, maar toch helemaal in jezelf ligt.
Als je je aan het pad (van de liefde) verbindt, geef je je er dan ook aan over. Elke dag stel je je de vraag: "wat vermag liefde? Toon het mij. Ik ben er klaar voor".
Elk antwoord zal je verrassen. Liefde kan problemen oplossen, wonden genezen, geschillen slechten en voor onverwachte antwoorden zorgen.
We hebben het niet over persoonlijke liefde, het gevoel dat in het innerlijk van 1 persoon besloten ligt. Dit is een liefde die het persoonlijke te boven gaat en die alles gadeslaat en alles weet. Als je jezelf eraan overgeeft, betekenen alledaagse onderscheiden nog maar weinig: geldzaken, ambities, je carriere en familieaangelegenheden vallen allemaal op hun plaats. Een onzichtbare kracht verzoent tegengestelden en creeert uit eigener beweging harmonie...
Wat gebeurt er als je deze diepe verlangens met iemand anders deelt? Hetzelfde als wat altijd al gebeurt. De wereld zal je bewustzijnsniveau weerspiegelen. In dit geval is de weerspiegeling afkomstig van iemand anders -degene met wie jij je waarheid deelt. Als je tegen je geliefde zegt: "jij bent mijn wereld" kun je dat heel letterlijk nemen.
Het is onmogelijk voor 2 mensen om elke minuut van de dag precies hetzelfde te willen. Allebei willen ze verschillende dinge; allebei hebben ze verschillende gezichtspunten....
... Veel mensen stranden op de talrijke hindernissen die in het leven van alledag worden opgeworpen -zaken die te maken hebben met geld, carriere, familie of ambities. Je hoeft deze zaken niet te onderdrukken of compromissen te sluiten die geen van beide partijen helemaal tevreden stelt. Als je jezelf niet kunt vervullen, kun je onmogelijk een ander vervullen.
Het geheim is niet dat je je aan iemand anders of zelfs aan elkaar overgeeft. Je geeft je over aan het pad. Het pad dat jullie delen. Je betrokkenheid geldt niet tov wat jij wilt of je partner wil. Het individuele verlangen komt op de 2e plaats. Je verbindt je aan om het even waar het pad naartoe leidt. Op deze manier geef je het egocentrisch perspectief op. Je verlegt de focus naar de ruimte tussen jou en degene van wie je houdt. Dit is de kloof tussen ego en geest...
...Als je echter over het leven oordeelt, als je eraan vasthoudt om gelijk te hebben, als je grenzen blijft stellen, zal het mysterie je niet raken...
... Net als andere dingen is jezelf overgeven een proces en geen sprong. Ondanks voor- en tegenspoed loopt het pad altijd door, en elke stap is er 1 van liefde. Uiteindelijk is dat het doel van relaties,, dat je iemand recht in de ogen kijkt en met hem of haar de kennis deelt dat de kracht van de liefde jullie beiden heeft gezegend..."
(uit: Deepak Chopra: De 7 sleutels tot geluk)
Mijn noot: ik denk dat veel mensen op zoek zijn naar snelle behoeftenbevrediging, wat ze er zelf uit willen halen of nodig hebben.. zelfs als het om liefde en/of een relatie vinden gaat. Relatie, huisje boompje beestje, volgende stappen, formele etiketjes waar ze iets aan kunnen ophangen naar hunzelf of naar buiten toe.
Iedereen zoekt denk ik wel oprecht naar die diepere liefde, maar de focus ligt zo vaak op onbenulliger dingen waar het net niet om draait: genoeg aandacht, snel reageren, haastige stappen.
Maar diepe liefde moet wel tijd krijgen om te ontwikkelen. Je kan in het begin hooguit verliefdheid voelen, maar dat is nog niet die diepe liefde, zoiets moet groeien en dat lijken sommigen al bij de eerste (paar) date(s) te verwachten.
Het vergt toewijding, dat vind ik wel een mooi woord daarvoor.
Dat is iets anders dan aandacht en moeite doen om jouw/zijn/haar liefde te verdienen en andersom diegene van jou.
Het kan ook imo een cadeau zijn waar je omzichtig mee omspringt.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
dinsdag 9 december 2014 14:55
dinsdag 9 december 2014 16:06
Systeemkast: daarom geloof ik ook niet zo in dat "zoeken": het is iets wat je wel kan vinden, maar niet bewust naar zoeken.
Het doel is misschien verkeerd: een partner zoeken (die past, ook nog).
In plaats daarvan het doel verleggen: Liefde. Liefde vinden. Liefde voelen. Liefde mogen geven en delen.
(dat kan in allerlei vormen).
Hoezeer gaat het werkelijk om liefde voor die ander willen voelen? Of eigenlijk om jezelf liefde willen (hebben) van die ander, voor jezelf?
Eigen behoeftebevrediging in aandacht, tempo, timing, wat je zelf vindt dat goed bij jou past of wat je nodig hebt? Misschien is dat niet werkelijk wat je "ware zelf" nodig heeft, en kunnen wij niet helemaal zelf goed zien wat we nodig hebben of goed en belangrijk zou zijn voor je eigen ontwikkeling (nu, op dit moment).
Is het doel niet het juiste?
Ik weet wel dat ik die partners voor wie ik in welke vorm dan ook liefde voel, voelde, heb gevoeld, nooit bewust heb uitgezocht op kenmerken oid, diegene was er opeens, de liefde voelde ik opeens, en dat waren misschien mensen die ik nooit bewust had gevonden of "uitgekozen" als ik daarover nagedacht had met verstand of vanuit behoefte of een bewuste zoektocht.
Het doel is misschien verkeerd: een partner zoeken (die past, ook nog).
In plaats daarvan het doel verleggen: Liefde. Liefde vinden. Liefde voelen. Liefde mogen geven en delen.
(dat kan in allerlei vormen).
Hoezeer gaat het werkelijk om liefde voor die ander willen voelen? Of eigenlijk om jezelf liefde willen (hebben) van die ander, voor jezelf?
Eigen behoeftebevrediging in aandacht, tempo, timing, wat je zelf vindt dat goed bij jou past of wat je nodig hebt? Misschien is dat niet werkelijk wat je "ware zelf" nodig heeft, en kunnen wij niet helemaal zelf goed zien wat we nodig hebben of goed en belangrijk zou zijn voor je eigen ontwikkeling (nu, op dit moment).
Is het doel niet het juiste?
Ik weet wel dat ik die partners voor wie ik in welke vorm dan ook liefde voel, voelde, heb gevoeld, nooit bewust heb uitgezocht op kenmerken oid, diegene was er opeens, de liefde voelde ik opeens, en dat waren misschien mensen die ik nooit bewust had gevonden of "uitgekozen" als ik daarover nagedacht had met verstand of vanuit behoefte of een bewuste zoektocht.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
dinsdag 9 december 2014 16:20
@Suzy,
Een partner tegenkomen lijkt me erg leuk. Maar ben gewoon op zoek om meiden te leren kennen van mijn leeftijd. Als ik gewoon doe wat ik normaal doe, werk/hobby's/vrienden. Kom ik simpelweg amper meiden tegen.
Dus online dating is de oplossing voor mij, dan lijkt het al snel op 'zoeken'.
Ik ben nog niet zo diep met het hele liefde en houden van bezig. Gewoon een leuke meid die een beetje op dezelfde lijn zit als ik. Samen zijn, lol hebben. Zien later wel of we ook voor de lange slag bij elkaar passen.
Ben niet zo bezig met het analyseren van al mijn rare hoeken en kanten. Ben redelijk flexibel, ook al kom ik hier geregeld als autist met oogkleppen en tunnelvisie over, dus als ik eenmaal een leuke tegenkom denk ik echt niet dat het stroef zal gaan.
Ga niet ontkennen dat ik wel groei als persoon als ik met een leuke meid aan het daten ben. Maar is dat erg dan? Ik kan nog veel leren :p
+ben volgens mij iets jonger en nog geen relatie gehad.
En kan dus over nada meepraten. Maar heb er wel vertrouwen in dat het goed zal gaan.
Een partner tegenkomen lijkt me erg leuk. Maar ben gewoon op zoek om meiden te leren kennen van mijn leeftijd. Als ik gewoon doe wat ik normaal doe, werk/hobby's/vrienden. Kom ik simpelweg amper meiden tegen.
Dus online dating is de oplossing voor mij, dan lijkt het al snel op 'zoeken'.
Ik ben nog niet zo diep met het hele liefde en houden van bezig. Gewoon een leuke meid die een beetje op dezelfde lijn zit als ik. Samen zijn, lol hebben. Zien later wel of we ook voor de lange slag bij elkaar passen.
Ben niet zo bezig met het analyseren van al mijn rare hoeken en kanten. Ben redelijk flexibel, ook al kom ik hier geregeld als autist met oogkleppen en tunnelvisie over, dus als ik eenmaal een leuke tegenkom denk ik echt niet dat het stroef zal gaan.
Ga niet ontkennen dat ik wel groei als persoon als ik met een leuke meid aan het daten ben. Maar is dat erg dan? Ik kan nog veel leren :p
+ben volgens mij iets jonger en nog geen relatie gehad.
En kan dus over nada meepraten. Maar heb er wel vertrouwen in dat het goed zal gaan.
Wie niet luisteren wil, moet maar lezen.
dinsdag 9 december 2014 16:46
Dat TInderen op zich is natuurlijk niet verkeerd. Het is een middel om met anderen in contact te komen. Niet een doel op zich.
Maar sommigen lijken dat gaandeweg uit het oog te verliezen.
Denken liefde te voelen, maar dat slaat dan al snel om in verontwaardiging enzo.
Je hoeft jezelf ook niet te analyseren in alle hoeken en gaten. Het gaat om het ontspannen zijn (en blijven) erin, niet dat gefocuste op lukken en mislukt voelen, op wat je onder een leuke en "succesvolle date" verstaat.
Er wordt door sommigen zoveel aan opgehangen, alleen al over zichzelf. Wat ze fout of verkeerd doen als het niet lekker loopt bijv. Wel of niet antwoorden en hoe snel.
Dat heeft imo weinig met liefde te maken.
Daarbij denk ik dat je tov de liefde moet laten zien hoe goed je zorgt voor alle liefde die je al hebt voor/van jezelf en anderen, voordat er meer aan je wordt toevertrouwd. Ik denk dat als je (en ik denk dat jij daaronder valt) oprecht met zuivere bedoelingen ontspannen kan blijven in een "wie weet"-houding, dat het enige is wat je kan doen. Open staan, het welkom heten.
Ontspannen, daar bedoel ik niet zozeer mee: vriendschappen. Dat kan ook, dat je gewoon leuke meiden zoekt om mee om te gaan. Of een leuke vriendengroep mee kan vormen. De kans bestaat wel dat je dan ook precies dat aantrekt, dus niet raar vinden als je dan idd leuke meiden vindt die alleen maar vrienden willen zijn.
Je intenties (kennen) is volgens mij belangrijk, want daar begint alles mee. Dan nog kunnen dingen uitgroeien op ontspannen wijze. Vriendschappelijk om iemand geven is ook liefde en dus okay.
De sterkste liefdes komen denk ik voort uit vriendschap. Maatjes en beste vrienden zijn is vaak onderdeel van sterke liefdes, dus het is prima als je doelstellingen (voor relatiesites) ruim neemt. Als je dat ook meent.
Zeggen wat je meent, menen wat je zegt.
Zei je niet elders dat als je met vrienden op stap bent, jullie een gesloten groep vormen en (je) niet open staat voor meiden? Want ook in een vriendengroep kan uitbreiding komen m/v, als je daarvoor open staat.
Los daarvan zijn er nog andere manieren dan uitgaan of virtueel, kan zomaar de supermarkt zijn, hahaha.
Gewoon attent blijven op je omgeving en veranderingen/anderen opzoeken is denk ik kansen vergroten.
Men zegt: het dient zich niet aan als je op de bank blijft zitten. Nou, toch is dat me eens gebeurd, hahaha.
En nu ik erover nadenk: ex was mijn buurman, die ben ik ook niet gaan zoeken. Dat heeft het lot bepaald. Ook als je niet met vrouwen werkt, kunnen ze op je pad komen, hahaha.
En ik heb iets met supermarkten, haha.
Virtueel ook heel fijne mensen leren kennen irl, zij het niet via dating/relatiesites.
Ken ook een aantal m/v van dit forum irl.
Maar sommigen lijken dat gaandeweg uit het oog te verliezen.
Denken liefde te voelen, maar dat slaat dan al snel om in verontwaardiging enzo.
Je hoeft jezelf ook niet te analyseren in alle hoeken en gaten. Het gaat om het ontspannen zijn (en blijven) erin, niet dat gefocuste op lukken en mislukt voelen, op wat je onder een leuke en "succesvolle date" verstaat.
Er wordt door sommigen zoveel aan opgehangen, alleen al over zichzelf. Wat ze fout of verkeerd doen als het niet lekker loopt bijv. Wel of niet antwoorden en hoe snel.
Dat heeft imo weinig met liefde te maken.
Daarbij denk ik dat je tov de liefde moet laten zien hoe goed je zorgt voor alle liefde die je al hebt voor/van jezelf en anderen, voordat er meer aan je wordt toevertrouwd. Ik denk dat als je (en ik denk dat jij daaronder valt) oprecht met zuivere bedoelingen ontspannen kan blijven in een "wie weet"-houding, dat het enige is wat je kan doen. Open staan, het welkom heten.
Ontspannen, daar bedoel ik niet zozeer mee: vriendschappen. Dat kan ook, dat je gewoon leuke meiden zoekt om mee om te gaan. Of een leuke vriendengroep mee kan vormen. De kans bestaat wel dat je dan ook precies dat aantrekt, dus niet raar vinden als je dan idd leuke meiden vindt die alleen maar vrienden willen zijn.
Je intenties (kennen) is volgens mij belangrijk, want daar begint alles mee. Dan nog kunnen dingen uitgroeien op ontspannen wijze. Vriendschappelijk om iemand geven is ook liefde en dus okay.
De sterkste liefdes komen denk ik voort uit vriendschap. Maatjes en beste vrienden zijn is vaak onderdeel van sterke liefdes, dus het is prima als je doelstellingen (voor relatiesites) ruim neemt. Als je dat ook meent.
Zeggen wat je meent, menen wat je zegt.
Zei je niet elders dat als je met vrienden op stap bent, jullie een gesloten groep vormen en (je) niet open staat voor meiden? Want ook in een vriendengroep kan uitbreiding komen m/v, als je daarvoor open staat.
Los daarvan zijn er nog andere manieren dan uitgaan of virtueel, kan zomaar de supermarkt zijn, hahaha.
Gewoon attent blijven op je omgeving en veranderingen/anderen opzoeken is denk ik kansen vergroten.
Men zegt: het dient zich niet aan als je op de bank blijft zitten. Nou, toch is dat me eens gebeurd, hahaha.
En nu ik erover nadenk: ex was mijn buurman, die ben ik ook niet gaan zoeken. Dat heeft het lot bepaald. Ook als je niet met vrouwen werkt, kunnen ze op je pad komen, hahaha.
En ik heb iets met supermarkten, haha.
Virtueel ook heel fijne mensen leren kennen irl, zij het niet via dating/relatiesites.
Ken ook een aantal m/v van dit forum irl.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
dinsdag 9 december 2014 20:54
Interessant dit topic! Ik loop ook erg te worstelen met het ooit vinden van een relatie. Ik heb me er nu bij neergelegd dat ik waarschijnlijk nooit een relatie krijg. Ben eind twintig en het lukt niet. Of ik vind iemand leuk die al bezet is of ik voel niks of vind de ander niet leuk. Maar hoe zorg je ervoor dat je wel een ontspannen wie weet houding hebt en tegelijk op een of andere manier een leuke man aantrekt? En hoe werkt dat dan? Dat onbeuwst aantrekken van? En hoe moet je dat doen? Dat als je denkt dat je alleen iets vriendschappelijks wil, je dat waarschijnlijk ook voorgeschoteld krijgt.
dinsdag 9 december 2014 22:02
Ananassje: oa door niet bij neer te leggen, op jouw leeftijd, dat het nooit meer zal komen. Echt onzin, de wereld ligt voor jou open als je dat zelf zo ziet!
Dat heeft niks met ontspannen te maken, maar met stoppen erin te geloven voor jezelf. Ik ben 20 jaar ouder en ik geloof er nog steeds in! In liefde, he.
Wat jij doet is fatalisme: het zal wel niet "lukken". En dan lukt het vaak idd niet ook. Net als met sollicitaties.
Je straalt dan al uit dat je er geen vertrouwen in hebt (of in jezelf). Dat trekt sowieso niet veel mensen aan.
Je mag best een relatie wensen (maar wens jezelf dan liever een geweldig diepe en mooie liefde), maar specificeer dat eens voor jezelf, maak het gedetailleerder: maak eens een voorstelling van hoe die liefde eruit zou zien (niet uiterlijk), hoe je ideale dagen zouden zijn, wat voor werk zou je doen als je mocht kiezen, wat zou jullie omgang, zijn karakter, humor, wat voor leven samen, waar en hoe zou je wonen, wat zou je het liefste doen, wat zelf, wat samen? Hoe zouden jullie sociaal leven invullen qua familie en vrienden en werk/vrije tijd verdelen, wat voor vakanties, een huisdier, enz. Waar wil je samen over kunnen praten, wat voor soort karakter zou hij hebben, wat voor humor, zelfzorgzaamheid, enz?
Wat leuk is om te doen is om daar een wensbord van te maken. Met plaatjes uit tijdschriften, uitgeknipte teksten.
En als het klaar is, leg je het op zolder. Boven op een kast oid en laat je het los. Aan het lot over.
Het zet je minstens aan om je eigen wensen en idealen in kaart te brengen. Om weer in mogelijkheden te denken.
Ontspannen is er niet te hard zelf achteraan gaan, maar de toekomst onbevangen en open tegemoet zien. Niet van het negatieve uitgaan, niet stressen, niet bang zijn dat je de boot mist.
Onbewust aantrekken is jouw houding tegenover liefde. Zelf stralend zijn, zelf liefdevol zijn. Vertrouwen hebben in jezelf en je toekomst. Zelf je leven inhoud geven, iets betekenen op deze aardbol, voor jezelf en anderen, lol maken ook, regelmatig kijken naar wat je wel allemaal hebt (of in huis hebt) en dat koesteren, goed voor zorgen en dankbaar voor voelen.
Bovenstaande citaten komen uit Deepak Chopra: "De 7 sleutels tot geluk".
Het is een andere manier van kijken naar hetzelfde. Een levenshouding.
Dat heeft niks met ontspannen te maken, maar met stoppen erin te geloven voor jezelf. Ik ben 20 jaar ouder en ik geloof er nog steeds in! In liefde, he.
Wat jij doet is fatalisme: het zal wel niet "lukken". En dan lukt het vaak idd niet ook. Net als met sollicitaties.
Je straalt dan al uit dat je er geen vertrouwen in hebt (of in jezelf). Dat trekt sowieso niet veel mensen aan.
Je mag best een relatie wensen (maar wens jezelf dan liever een geweldig diepe en mooie liefde), maar specificeer dat eens voor jezelf, maak het gedetailleerder: maak eens een voorstelling van hoe die liefde eruit zou zien (niet uiterlijk), hoe je ideale dagen zouden zijn, wat voor werk zou je doen als je mocht kiezen, wat zou jullie omgang, zijn karakter, humor, wat voor leven samen, waar en hoe zou je wonen, wat zou je het liefste doen, wat zelf, wat samen? Hoe zouden jullie sociaal leven invullen qua familie en vrienden en werk/vrije tijd verdelen, wat voor vakanties, een huisdier, enz. Waar wil je samen over kunnen praten, wat voor soort karakter zou hij hebben, wat voor humor, zelfzorgzaamheid, enz?
Wat leuk is om te doen is om daar een wensbord van te maken. Met plaatjes uit tijdschriften, uitgeknipte teksten.
En als het klaar is, leg je het op zolder. Boven op een kast oid en laat je het los. Aan het lot over.
Het zet je minstens aan om je eigen wensen en idealen in kaart te brengen. Om weer in mogelijkheden te denken.
Ontspannen is er niet te hard zelf achteraan gaan, maar de toekomst onbevangen en open tegemoet zien. Niet van het negatieve uitgaan, niet stressen, niet bang zijn dat je de boot mist.
Onbewust aantrekken is jouw houding tegenover liefde. Zelf stralend zijn, zelf liefdevol zijn. Vertrouwen hebben in jezelf en je toekomst. Zelf je leven inhoud geven, iets betekenen op deze aardbol, voor jezelf en anderen, lol maken ook, regelmatig kijken naar wat je wel allemaal hebt (of in huis hebt) en dat koesteren, goed voor zorgen en dankbaar voor voelen.
Bovenstaande citaten komen uit Deepak Chopra: "De 7 sleutels tot geluk".
Het is een andere manier van kijken naar hetzelfde. Een levenshouding.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
dinsdag 9 december 2014 22:24
Hmmm interessant suzy! Ik ga dat boek eens lezen.
Ja ik denk inderdaad al snel laat maar. Het hoeft voor mij niet meer omdat het niet lukt. Maar stiekem wil ik wel natuurlijk. Dan moet ik eens verder lezen of proberen met onbevangen de toekomst tegemoet te gaan. Want je houdt natuurlijk wel in je achterhoofd de wens voor een relatie. En als het na een jaar bijv. niet lukt dat je er dan wel klaar mee bent. Met het positieve denken van ja het komt vast nog wel. Lijkt me wel lastig om echt 100% instelling te hebben van ik zie wat er komt.
Ja ik denk inderdaad al snel laat maar. Het hoeft voor mij niet meer omdat het niet lukt. Maar stiekem wil ik wel natuurlijk. Dan moet ik eens verder lezen of proberen met onbevangen de toekomst tegemoet te gaan. Want je houdt natuurlijk wel in je achterhoofd de wens voor een relatie. En als het na een jaar bijv. niet lukt dat je er dan wel klaar mee bent. Met het positieve denken van ja het komt vast nog wel. Lijkt me wel lastig om echt 100% instelling te hebben van ik zie wat er komt.
woensdag 10 december 2014 12:09
quote:ananassje schreef op 09 december 2014 @ 22:24:
Hmmm interessant suzy! Ik ga dat boek eens lezen.
Ja ik denk inderdaad al snel laat maar. Het hoeft voor mij niet meer omdat het niet lukt. Maar stiekem wil ik wel natuurlijk. Dan moet ik eens verder lezen of proberen met onbevangen de toekomst tegemoet te gaan. Want je houdt natuurlijk wel in je achterhoofd de wens voor een relatie. En als het na een jaar bijv. niet lukt dat je er dan wel klaar mee bent. Met het positieve denken van ja het komt vast nog wel. Lijkt me wel lastig om echt 100% instelling te hebben van ik zie wat er komt.
Als het na een jaar niet "lukt"?
Het is toch geen prestatie oid, waar je je best voor kan doen of juist iets wat je kan opgeven?
Wat geef je dan op? Het zoeken, je best ervoor doen?
Het is niet iets wat kan lukken, wat geslaagd of mislukt kan zijn.
Als je dat als een soort doel op zich gaat beschouwen: "een" relatie, "een" partner, vinden, dan ga je voorbij aan het werkelijke "doel": liefde mogen geven en delen. Al dan niet met een heel speciaal iemand en nog vele anderen in je leven. Liefde met een hoofdletter L!
Het is niet het zoeken of vinden waar je je best voor kan doen. Het is zelf liefde zijn, je eigen vermogens om lief te hebben op te poetsen en te oefenen op iedereen die je lief is en nu al om je heen hebt.
Het hele "laat maar" is een defaitistische houding van ongeloof, geen vertrouwen hebben in wat het leven voor jou in petto heeft of zou kunnen hebben.
Dat zal je eerst moeten omzetten in een rotsvast geloof/vertrouwen dat ook jij geboren bent om in essentie liefde te voelen, te geven en te ontvangen van anderen.
Als je het opgeeft om te kunnen geloven of voorstellen dat ook jij alle liefde in allerlei vormen waard bent, omdat je geen relatie hebt eind 20, dan moet je allereerst daar iets aan veranderen!
Misschien herken je het straks niet eens, als je het tegenkomt?
Wie ben jij om daar een tijdslimiet (van een jaar) aan te hangen?
Misschien bestaat er wel eoa lot, ligt er iets in het verschiet wat jij nog niet kan weten?
Misschien moet de liefde van jouw leven nog eea afronden in zijn leven?
Ik bedoel maar: je weet niet alles.
Het enige wat je kan doen is jezelf in die staat te brengen dat jij tzt de liefde, als die zich aandient, in goede orde te kunnen ontvangen en te behouden.
Je kan alleen maar "je best doen" om diegene te zijn op wie hij valt, en jouw vermogen tot zelf die partner te zijn die je jouw grote liefde toewenst "in orde" te hebben..
Niet in de zin dat je hem eerst moet "verdienen" oid, maar je kan je kansen alleen maar vergroten als je zelf die liefde kan geven en ontvangen, die je jezelf en je toekomstige geliefde toewenst.
En dat is vaak al een uitdaging op zich: zoveel mogelijk je stralende zelf zijn. En blijven. Dat kan oa door je teleurstellingen en pijn (die iedereen oploopt in het leven) te doorstaan en toch vertrouwen te houden in het leven en in jezelf.
Een ander zal jou niet blij en gelukkig kunnen toveren, als jij eea afsluit, omdat dat je nog niet ten deel is gevallen. En je dus nog niet kent. Je geeft bij voorbaat al op.
Het enige waar je je voor kan inspannen is jouw hart open en vrij te hebben. En jouw succes als mens niet te laten afhangen van het hebben van een relatie/ geliefde.
Juist wel blijven verlangen daarnaar! Maar dat niet alleen: kijk of er evt van binnen dingen zijn die jou onbewust beperken of belemmeren, zoals oud zeer en andere teleurstellingen, angsten, onzekerheden over jezelf.
Liefde is veel breder en groter dan voor 1 speciaal iemand te reserveren. Het omvat zoveel meer.
En mocht je dat vinden, ben je dan in staat hem te herkennen, toe te laten in jouw hart, niet angstvallig aan vast te klampen, jezelf te blijven, omdat je jezelf kent en weet wie jij bent en wat je te bieden hebt, maar ook ontvangen mag?
Nogmaals: klamp je niet vast aan "een" partner, "een" relatie (hebben).
Verander je doel in "zelf stralen".
Wat kan jij betekenen voor je geliefden en anderen om je heen?
Hoe zorg je ervoor dat jouw evt toekomstige geliefde jou ziet staan temidden van vele anderen, die misschien knapper of mooier in allerlei opzichten zijn? Hoe val jij hem op, zodat hij op jou valt, met al je mooie en minder mooie binnen- en buitenkant?
Een relatie is iets van 2 mensen. Zolang je diegene niet kent, kan je daar dus niet je best voor doen. Alleen voor je eigen stukje, en dat is niet perfect moeten zijn of opvallen oid om iemand te "verdienen", maar je eigen persoonlijkheid zijn, weten wat voor partner je zelf zou willen zijn en wat voor soort leven jij voor je ziet dat bij jou hoort. Open staan voor evt kansen, mogen leren van jezelf, denken in mogelijkheden ipv onmogelijkheden en tijdslimieten.
Misschien is het pas op je 40e, en dan ga jij nog 10 jaar "mislukt" en verbitterd voelen en rondlopen?
Hoe aantrekkelijk is dat, denk je?
Zorg dat men je wel ziet staan, dat jij een verschilletje maakt in eigen omgeving tov allerlei mensen die je pad kruisen, een lichtpuntje kan zijn voor anderen misschien?
Niet zozeer dus je "perfecte" of "beste" zelf, maar iig jezelf, je stralende zelf. Blij met jezelf, trots kunnen voelen op wie je bent.
Tegenover angst (dat je alleen blijft, niemand zal vinden) staat vertrouwen, moed en liefde.
Wil je liefde "vinden", dan zal je die staat van vertrouwen, moed en liefde in jezelf kunnen aanwakkeren. Je eigen (veer)kracht kennen. Want die heb je nodig in je relaties met anderen, in voor- en tegenspoed, zodat je die Liefde niet alleen krijgt, maar ook kan behouden in een gezonde wisselwerking.
Het vergt heel wat voor een potentiele partner als ie je eerst uit de schaduw de zon in moet trekken en jij hem daarvoor nodig hebt.
Dat hij er eerst voor moet zorgen jou te overtuigen dat jij iha in gelooft en dan daarnaast nog gelooft in hem, dat hij diegene is die jou moet laten stralen.
Laat het "of en wanneer" je dat tegenkomt varen als doel. Want dat kan je niet weten, je kan niet in de toekomst kijken. Je kan hooguit zorgen dat jij er klaar voor bent, dat je erin gelooft, en meer niet.
Hmmm interessant suzy! Ik ga dat boek eens lezen.
Ja ik denk inderdaad al snel laat maar. Het hoeft voor mij niet meer omdat het niet lukt. Maar stiekem wil ik wel natuurlijk. Dan moet ik eens verder lezen of proberen met onbevangen de toekomst tegemoet te gaan. Want je houdt natuurlijk wel in je achterhoofd de wens voor een relatie. En als het na een jaar bijv. niet lukt dat je er dan wel klaar mee bent. Met het positieve denken van ja het komt vast nog wel. Lijkt me wel lastig om echt 100% instelling te hebben van ik zie wat er komt.
Als het na een jaar niet "lukt"?
Het is toch geen prestatie oid, waar je je best voor kan doen of juist iets wat je kan opgeven?
Wat geef je dan op? Het zoeken, je best ervoor doen?
Het is niet iets wat kan lukken, wat geslaagd of mislukt kan zijn.
Als je dat als een soort doel op zich gaat beschouwen: "een" relatie, "een" partner, vinden, dan ga je voorbij aan het werkelijke "doel": liefde mogen geven en delen. Al dan niet met een heel speciaal iemand en nog vele anderen in je leven. Liefde met een hoofdletter L!
Het is niet het zoeken of vinden waar je je best voor kan doen. Het is zelf liefde zijn, je eigen vermogens om lief te hebben op te poetsen en te oefenen op iedereen die je lief is en nu al om je heen hebt.
Het hele "laat maar" is een defaitistische houding van ongeloof, geen vertrouwen hebben in wat het leven voor jou in petto heeft of zou kunnen hebben.
Dat zal je eerst moeten omzetten in een rotsvast geloof/vertrouwen dat ook jij geboren bent om in essentie liefde te voelen, te geven en te ontvangen van anderen.
Als je het opgeeft om te kunnen geloven of voorstellen dat ook jij alle liefde in allerlei vormen waard bent, omdat je geen relatie hebt eind 20, dan moet je allereerst daar iets aan veranderen!
Misschien herken je het straks niet eens, als je het tegenkomt?
Wie ben jij om daar een tijdslimiet (van een jaar) aan te hangen?
Misschien bestaat er wel eoa lot, ligt er iets in het verschiet wat jij nog niet kan weten?
Misschien moet de liefde van jouw leven nog eea afronden in zijn leven?
Ik bedoel maar: je weet niet alles.
Het enige wat je kan doen is jezelf in die staat te brengen dat jij tzt de liefde, als die zich aandient, in goede orde te kunnen ontvangen en te behouden.
Je kan alleen maar "je best doen" om diegene te zijn op wie hij valt, en jouw vermogen tot zelf die partner te zijn die je jouw grote liefde toewenst "in orde" te hebben..
Niet in de zin dat je hem eerst moet "verdienen" oid, maar je kan je kansen alleen maar vergroten als je zelf die liefde kan geven en ontvangen, die je jezelf en je toekomstige geliefde toewenst.
En dat is vaak al een uitdaging op zich: zoveel mogelijk je stralende zelf zijn. En blijven. Dat kan oa door je teleurstellingen en pijn (die iedereen oploopt in het leven) te doorstaan en toch vertrouwen te houden in het leven en in jezelf.
Een ander zal jou niet blij en gelukkig kunnen toveren, als jij eea afsluit, omdat dat je nog niet ten deel is gevallen. En je dus nog niet kent. Je geeft bij voorbaat al op.
Het enige waar je je voor kan inspannen is jouw hart open en vrij te hebben. En jouw succes als mens niet te laten afhangen van het hebben van een relatie/ geliefde.
Juist wel blijven verlangen daarnaar! Maar dat niet alleen: kijk of er evt van binnen dingen zijn die jou onbewust beperken of belemmeren, zoals oud zeer en andere teleurstellingen, angsten, onzekerheden over jezelf.
Liefde is veel breder en groter dan voor 1 speciaal iemand te reserveren. Het omvat zoveel meer.
En mocht je dat vinden, ben je dan in staat hem te herkennen, toe te laten in jouw hart, niet angstvallig aan vast te klampen, jezelf te blijven, omdat je jezelf kent en weet wie jij bent en wat je te bieden hebt, maar ook ontvangen mag?
Nogmaals: klamp je niet vast aan "een" partner, "een" relatie (hebben).
Verander je doel in "zelf stralen".
Wat kan jij betekenen voor je geliefden en anderen om je heen?
Hoe zorg je ervoor dat jouw evt toekomstige geliefde jou ziet staan temidden van vele anderen, die misschien knapper of mooier in allerlei opzichten zijn? Hoe val jij hem op, zodat hij op jou valt, met al je mooie en minder mooie binnen- en buitenkant?
Een relatie is iets van 2 mensen. Zolang je diegene niet kent, kan je daar dus niet je best voor doen. Alleen voor je eigen stukje, en dat is niet perfect moeten zijn of opvallen oid om iemand te "verdienen", maar je eigen persoonlijkheid zijn, weten wat voor partner je zelf zou willen zijn en wat voor soort leven jij voor je ziet dat bij jou hoort. Open staan voor evt kansen, mogen leren van jezelf, denken in mogelijkheden ipv onmogelijkheden en tijdslimieten.
Misschien is het pas op je 40e, en dan ga jij nog 10 jaar "mislukt" en verbitterd voelen en rondlopen?
Hoe aantrekkelijk is dat, denk je?
Zorg dat men je wel ziet staan, dat jij een verschilletje maakt in eigen omgeving tov allerlei mensen die je pad kruisen, een lichtpuntje kan zijn voor anderen misschien?
Niet zozeer dus je "perfecte" of "beste" zelf, maar iig jezelf, je stralende zelf. Blij met jezelf, trots kunnen voelen op wie je bent.
Tegenover angst (dat je alleen blijft, niemand zal vinden) staat vertrouwen, moed en liefde.
Wil je liefde "vinden", dan zal je die staat van vertrouwen, moed en liefde in jezelf kunnen aanwakkeren. Je eigen (veer)kracht kennen. Want die heb je nodig in je relaties met anderen, in voor- en tegenspoed, zodat je die Liefde niet alleen krijgt, maar ook kan behouden in een gezonde wisselwerking.
Het vergt heel wat voor een potentiele partner als ie je eerst uit de schaduw de zon in moet trekken en jij hem daarvoor nodig hebt.
Dat hij er eerst voor moet zorgen jou te overtuigen dat jij iha in gelooft en dan daarnaast nog gelooft in hem, dat hij diegene is die jou moet laten stralen.
Laat het "of en wanneer" je dat tegenkomt varen als doel. Want dat kan je niet weten, je kan niet in de toekomst kijken. Je kan hooguit zorgen dat jij er klaar voor bent, dat je erin gelooft, en meer niet.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
woensdag 10 december 2014 17:54
Wauw Suzy, wat een goede vragen stel je en je opmerkingen zijn ook raak. Veel om verder over na te denken en mee aan de slag te gaan. Ik volg toevallig een cursus coaching en dit sluit daar eigenlijk mooi op aan, hetgeen wat je allemaal zegt. Ik besef me ook dat het eigenlijk heel raar zou zijn om altijd sip te moeten zijn als je geen relatie hebt en tot de tijd dat je die ware man dan vind, dat je dan opeens stralend bent. Dat wil ik ook eigenlijk helemaal niet. Ik wil zelf stralen zonder man inderdaad.
Bedankt voor je input! Ik ga daar echt de aankomende tijd daar goed over nadenken en mee bezig.
Bedankt voor je input! Ik ga daar echt de aankomende tijd daar goed over nadenken en mee bezig.
woensdag 10 december 2014 22:19
Cursus of opleiding, Ananassje?
Want ook daar word je redelijk opgeschud, lijkt mij?
Oefenen jullie ook op elkaar?
Dan kan je dat soort echte onzekerheden mooi als oefenmateriaal gebruiken, als coachee.
Je ondervindt dan zelf idd hoe die rol is en hoe iemand van buitenaf eea kan raken of prikkelen en tegen jouw denkpatronen aan kan schoppen.
Zoals sommigen mij ook plagen, schoppen, schoenen aanreiken, muts noemen en mijn denken/voelen prikkelen, raken en eyeopeners geven.
Heb ik ook van tijd tot tijd nodig!
Want ook daar word je redelijk opgeschud, lijkt mij?
Oefenen jullie ook op elkaar?
Dan kan je dat soort echte onzekerheden mooi als oefenmateriaal gebruiken, als coachee.
Je ondervindt dan zelf idd hoe die rol is en hoe iemand van buitenaf eea kan raken of prikkelen en tegen jouw denkpatronen aan kan schoppen.
Zoals sommigen mij ook plagen, schoppen, schoenen aanreiken, muts noemen en mijn denken/voelen prikkelen, raken en eyeopeners geven.
Heb ik ook van tijd tot tijd nodig!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
donderdag 11 december 2014 19:34
Cursus van een half jaar. Ja we oefenen ook op elkaar en inderdaad is dat zeker handig! Je leert nieuwe inzichten kennen. Ook als je een ander coacht merk je hoe je tot bepaald gedrag komt. Heel leerzaam allemaal! Heb het idee dat ik er veel meer mensen- en zelfkennis van heb gekregen. En veel denkmateriaal. Heb het nu best druk nog met mijn eigen opleiding, als ik wat rustiger ben kan ik er wat meer mee aan de slag!
woensdag 22 april 2015 01:03
quote:anoniem16122014 schreef op 25 november 2014 @ 16:07:
[...]
Eens met beide dingen. Weet je wat de grote grap en het geheim van mijn relatie is? Dat begon al bij het swipen op Tinder. Hij stond in zijn kanariegele DHL pakkie op een van de foto's. Zelf ben ik een slimme meid en het vooroordeel is al snel gemaakt op zo'n moment. Maar er was iets aan zijn uitstraling op de foto kan het niet echt benoemen. En het leuke is, in de afgelopen tijd zijn zowel ik als mijn vriend steeds meer onze ware ik aan het laten zien. Omdat we onszelf kunnen zijn bij de ander. Niet op alles afgerekend worden, elkaar steunen en het ook prima vinden om van mening te verschillen. Dus als hij even lekker een middagje wil gamen, prima. Ik vermaak me wel. Als ik wanhopig op zoek zou zijn geweest naar een relatie, had ik wel gelijk zout op alle potentiële afknap slakken gelegd. Zo wil ik graag een partner met een bepaalde intelligentie omdat dit toch wat lekkerder communiceert. (let wel ik zeg intelligentie, niet dat je persé hoger opgeleid hoeft te zijn of een baan op directieniveau) en had ik voor mezelf dan gezegd "Oh je hebt kinderen? Sorry ik heb daar geen zin in". Alles lijkt nu op zijn plaats te vallen. En dat was nooit gebeurd als ik erin had gestaan zoals heel veel mensen in de dating/tindertopics hier op viva. Lijkt haast wel of mensen de boel wíllen saboteren zo in kronkels wordt er gedacht...
Ik hoorde goede berichten over jullie!
Alvast gefeliciteerd, ik wens jullie veel geluk!
[...]
Eens met beide dingen. Weet je wat de grote grap en het geheim van mijn relatie is? Dat begon al bij het swipen op Tinder. Hij stond in zijn kanariegele DHL pakkie op een van de foto's. Zelf ben ik een slimme meid en het vooroordeel is al snel gemaakt op zo'n moment. Maar er was iets aan zijn uitstraling op de foto kan het niet echt benoemen. En het leuke is, in de afgelopen tijd zijn zowel ik als mijn vriend steeds meer onze ware ik aan het laten zien. Omdat we onszelf kunnen zijn bij de ander. Niet op alles afgerekend worden, elkaar steunen en het ook prima vinden om van mening te verschillen. Dus als hij even lekker een middagje wil gamen, prima. Ik vermaak me wel. Als ik wanhopig op zoek zou zijn geweest naar een relatie, had ik wel gelijk zout op alle potentiële afknap slakken gelegd. Zo wil ik graag een partner met een bepaalde intelligentie omdat dit toch wat lekkerder communiceert. (let wel ik zeg intelligentie, niet dat je persé hoger opgeleid hoeft te zijn of een baan op directieniveau) en had ik voor mezelf dan gezegd "Oh je hebt kinderen? Sorry ik heb daar geen zin in". Alles lijkt nu op zijn plaats te vallen. En dat was nooit gebeurd als ik erin had gestaan zoals heel veel mensen in de dating/tindertopics hier op viva. Lijkt haast wel of mensen de boel wíllen saboteren zo in kronkels wordt er gedacht...
Ik hoorde goede berichten over jullie!
Alvast gefeliciteerd, ik wens jullie veel geluk!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
