Relaties
alle pijlers
Moeder
woensdag 28 februari 2024 17:02
Waar zal ik eens beginnen. Mijn moeder wordt (is) oud en dat begin ik steeds duidelijker te merken. Ze vergeet dingen, ze vertelt alles dubbel, ze claimt mij steeds meer en is ontzettend veeleisend. Ze heeft altijd al een wat moeilijk karakter gehad en dit wordt alleen maar erger. Altijd negatief, altijd beren op de weg zien, altijd slecht praten over anderen.
Tegen mij is ze soms ronduit gemeen als ik niet aan haar verwachtingspatroon van dat moment voldoe. Hou ik een telefoontje of bezoekje kort, dan heb ik nooit tijd voor haar, heb ik een keer geen tijd om een klusje te doen, dan doe ik nooit wat voor haar en daar is ze dan echt fel in en ontstaat er soms de grootste ruzie waarbij ik de gebeten hond ben.
Van vergeetachtigheid, dubbel vertellen enz. is geen sprake in haar ogen, ik ben degene die vergeetachtig is, het ligt allemaal aan mij, haar mankeert niets. Zelfs mijn sociale leven heeft eronder te lijden want ze is ook nog eens heel erg jaloers, al zegt ze zelf van niet.
Ik weet het gewoon allemaal niet meer. Ik ben zo moe van het op m’n tenen lopen om aan haar verwachtingen te voldoen, ieder woord zorgvuldig kiezen om haar niet boos te maken. Ik weet het gewoon echt niet meer.
Tegen mij is ze soms ronduit gemeen als ik niet aan haar verwachtingspatroon van dat moment voldoe. Hou ik een telefoontje of bezoekje kort, dan heb ik nooit tijd voor haar, heb ik een keer geen tijd om een klusje te doen, dan doe ik nooit wat voor haar en daar is ze dan echt fel in en ontstaat er soms de grootste ruzie waarbij ik de gebeten hond ben.
Van vergeetachtigheid, dubbel vertellen enz. is geen sprake in haar ogen, ik ben degene die vergeetachtig is, het ligt allemaal aan mij, haar mankeert niets. Zelfs mijn sociale leven heeft eronder te lijden want ze is ook nog eens heel erg jaloers, al zegt ze zelf van niet.
Ik weet het gewoon allemaal niet meer. Ik ben zo moe van het op m’n tenen lopen om aan haar verwachtingen te voldoen, ieder woord zorgvuldig kiezen om haar niet boos te maken. Ik weet het gewoon echt niet meer.
woensdag 28 februari 2024 17:54
Ze heeft huishoudelijke hulp, verder niet. Familie heeft ze al jarengeen contact meer mee, vrienden heeft ze niet een haar buren zijn zelf ook op leeftijd.Yakuzakiko schreef: ↑28-02-2024 17:52Krijgt ze wel hulp, thuiszorg bijvoorbeeld? Of van buren, vrienden?
woensdag 28 februari 2024 17:55
Ik zou als ik jou was in therapie gaan.RememberTheGoodTimes schreef: ↑28-02-2024 17:53Dan laat ze het eerst een poosje sudderen, doet alsof alles oke is om vervolgens weken later alsnog te ontploffen.
woensdag 28 februari 2024 17:55
Over grenzen stellen: Je schrijft: "Die vlieger gaat niet op, als ze iets wil moet het meteen." Het feit dat ze iets wil, betekent niet dat jij altijd de telefoon op moet nemen of de deur open moet doen natuurlijk. En dat jij je opgelaten voelt als je langs haar tuin loopt is ook een ding van jezelf. Je zou (in theorie, ik weet dat het moeilijk is) ook kunnen zeggen: Zaterdag kom ik gezellig op de koffie, de rest van de week heb ik geen tijd. Dus als ik dan van werk thuis kom en jij zit in de tuin, dan zwaai ik maar loop ik meteen door.
Therapie of oefeningen in loslaten.
"uiteindelijk ben ik degene die dan met een rotgevoel rondloopt." dat is jouw gevoel, maar gevoelens zijn niet de waarheid. Loslaten dus.
Je kan haar echt niet meer veranderen, het enige wat je kan veranderen is hoe je hier zelf mee omgaat.
Therapie of oefeningen in loslaten.
"uiteindelijk ben ik degene die dan met een rotgevoel rondloopt." dat is jouw gevoel, maar gevoelens zijn niet de waarheid. Loslaten dus.
Je kan haar echt niet meer veranderen, het enige wat je kan veranderen is hoe je hier zelf mee omgaat.
woensdag 28 februari 2024 17:57
Ken je de WMO? Daar kun je hulpaanvragen indienen, zij kunnen je ondersteunen door wat uit handen te nemen.RememberTheGoodTimes schreef: ↑28-02-2024 17:54Ze heeft huishoudelijke hulp, verder niet. Familie heeft ze al jarengeen contact meer mee, vrienden heeft ze niet een haar buren zijn zelf ook op leeftijd.
https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpe ... s/wmo-2015
(maar misschien ken je het al)
woensdag 28 februari 2024 18:05
Mijn moeder is ook niet de makkelijkste , dus ik weet precies hoe het gaat, maar als jou moeder zo onaardig is tegen jou mag je rustig er wat tegenover zetten ,RememberTheGoodTimes schreef: ↑28-02-2024 17:48Dat maakt geen indruk en is alleen maar koren op haar molen: zie je nou wel dat je een slechte dochter bent, ik kan niks tegen je zeggen of je loopt kwaad weg en ik hoor weer weken niets van je.
Gewoon duidelijk zeggen dat je je best doet en dat ze haar kommentaar maar voor zich moet houden , en als ze dat niet doet , jjij er voor een paar weken klaar mee bent , en dat dan ook echt doen he.
woensdag 28 februari 2024 18:06
Aanvullend hierop: sommige gemeentes hebben naast WMO-consulenten ouderenadviseurs, of maatschappelijk werkers met bepaalde specialismen (al dan niet in dienst van de gemeente, of als aparte organisaties). Die kunnen zowel jou (verzorgende) als je moeder (hulpvrager) ondersteunen in het hele “hoe nu verder-dilemma”. Vaak is er veel meer mogelijk dan je denkt.Yakuzakiko schreef: ↑28-02-2024 17:57Ken je de WMO? Daar kun je hulpaanvragen indienen, zij kunnen je ondersteunen door wat uit handen te nemen.
https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpe ... s/wmo-2015
(maar misschien ken je het al)
Vooral als sprake zou/lijkt te zijn van een vorm van dementie, is iemand die met je meedenkt wel erg fijn (want dan horen veel gedragingen van je moeder bij het ziektebeeld en kun je dus niets aan veranderen, alleen op de juiste manier mee om leren gaan).
woensdag 28 februari 2024 18:10
Ik ken het.RememberTheGoodTimes schreef: ↑28-02-2024 17:50Eigenlijk heeft ze me, heel cru gezegd, gewoon in de tang en ben ik niet bij machte er iets aan te doen. Nee zeggen, het contact op een laag pitje zetten, uiteindelijk ben ik degene die dan met een rotgevoel rondloopt.
Maar een rotgevoel omdat ik niet goed om kan gaan met onmogelijke eisen verkies ik inmiddels boven het rotgevoel omdat ik probeer om aan onmogelijke eisen te voldoen.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
woensdag 28 februari 2024 18:12
Als het puur om gedrag gaat, kun je duidelijker leren zijn in het stellen van je grenzen, maar als iemand ziek is (Alzheimer, dementie bv) heeft dat geen zin: diegene gedraagt zich dan niet bewust zo, maar als gevolg van de ziekte.kreef schreef: ↑28-02-2024 18:05Mijn moeder is ook niet de makkelijkste , dus ik weet precies hoe het gaat, maar als jou moeder zo onaardig is tegen jou mag je rustig er wat tegenover zetten ,
Gewoon duidelijk zeggen dat je je best doet en dat ze haar kommentaar maar voor zich moet houden , en als ze dat niet doet , jjij er voor een paar weken klaar mee bent , en dat dan ook echt doen he.
Ook dat is iets waarbij zo’n ouderenadviseur (of vergelijkbaar) van dienst kan zijn: uitleggen hoe en wat.
Overigens is het leren aanvoelen en stellen van je grenzen natuurlijk sowieso goed: daar heb je altijd wat aan. Maar als je moeder ziek is, is er zeker meer nodig dan dat.
woensdag 28 februari 2024 18:17
Hier heb je de crux.RememberTheGoodTimes schreef: ↑28-02-2024 17:50Eigenlijk heeft ze me, heel cru gezegd, gewoon in de tang en ben ik niet bij machte er iets aan te doen. Nee zeggen, het contact op een laag pitje zetten, uiteindelijk ben ik degene die dan met een rotgevoel rondloopt.
En de oplossing.
Het probleem is jouw schuldgevoel, daar mag je vanaf.
...
woensdag 28 februari 2024 18:23
Dan was het of niet de juiste therapie of niet het juiste moment.RememberTheGoodTimes schreef: ↑28-02-2024 18:15Veel van jullie raden therapie aan. Heel eerlijk gezegd heb ik dat een paar jaar geleden al gehad maar helaas zonder resultaat.
...
woensdag 28 februari 2024 18:25
woensdag 28 februari 2024 18:25
Kan het zijn dat haar gedrag erger wordt als gevolg van haar leeftijd? Is haar vergeetachtigheid gelinkt aan dementie? Daar kan je nl ook agressiever van worden.
Ik zou maar loslaten dat je waardering en liefde krijgt voor je werk. Doe het vooral voor jezelf (voor later). En stel vooraf duidelijke grenzen en blijf die zolang ze leeft als een mantra herhalen. Niet in discussie gaan. Laat het probleem bij haar.
Ik zou maar loslaten dat je waardering en liefde krijgt voor je werk. Doe het vooral voor jezelf (voor later). En stel vooraf duidelijke grenzen en blijf die zolang ze leeft als een mantra herhalen. Niet in discussie gaan. Laat het probleem bij haar.
woensdag 28 februari 2024 18:30
Dat laatste is zo waar maar zo moeilijk te bevatten als je er midden in zit.Pimpelmeesje87 schreef: ↑28-02-2024 18:25Kan het zijn dat haar gedrag erger wordt als gevolg van haar leeftijd? Is haar vergeetachtigheid gelinkt aan dementie? Daar kan je nl ook agressiever van worden.
Ik zou maar loslaten dat je waardering en liefde krijgt voor je werk. Doe het vooral voor jezelf (voor later). En stel vooraf duidelijke grenzen en blijf die zolang ze leeft als een mantra herhalen. Niet in discussie gaan. Laat het probleem bij haar.
woensdag 28 februari 2024 18:34
Dat rotgevoel, daar moet je dus vanaf.
Ik heb het omgedraaid: zou ik het in mijn hoofd halen om wie dan ook zo te behandelen?
Mijn ouders krijgen van mij wat ik kwijt wil en kan. En dat is geen straf of uit gemeenheid, maar uit zelfbescherming.
Helaas kan ik er niet op vertrouwen dat ze voor mij zorgen of mijn welzijn voor ogen hebben.
Dus dat moet ikzelf doen. Doe ik dat niet en reageer bijv kattig dan heeft dat als bij effect dat mijn heel zieke moeder extra stress heeft en zieker wordt.
Het is voor haar ook niet goed als wij ruzie hebben.
Dus ik ga kort, regel veel op afstand.
Wat wij als geluk bij een ongeluk hebben is dat ze geen geld opmaakt want ziek en daardoor kan ik ook zorg inkopen.
Ik heb bijv een keer schoongemaakt daar, en na een half uur qua uiterlijk en persoon door de mangel te zijn gehaald kreeg ik daarna te horen dat ik de dweil vasthield alsof ik gestoord was en eigenlijk heeeelemaal niks normaal kon doen.
Ben daar twee uur bezig geweest met een moeder met de rollator achter me aan die alleen maar gemeen deed.
Ik zei maar niks terug want ik wilde er gewoon weg.
Plus daarna tegen Jan en alleman klagen dat het nog steeds smerig was en zelf onbeschofte dingen verzinnen die ik zou hebben gezegd.
Dat was dus eens maar nooit meer, volgende keer stuur ik een betaalde kracht.
En ik herhaal steeds: ja, het roept stress bij jou op, daarom blijf ik kort/ga ik nu weg/kom ik niet zo vaak/komt Gwen schoonmaken.
Ik heb het omgedraaid: zou ik het in mijn hoofd halen om wie dan ook zo te behandelen?
Mijn ouders krijgen van mij wat ik kwijt wil en kan. En dat is geen straf of uit gemeenheid, maar uit zelfbescherming.
Helaas kan ik er niet op vertrouwen dat ze voor mij zorgen of mijn welzijn voor ogen hebben.
Dus dat moet ikzelf doen. Doe ik dat niet en reageer bijv kattig dan heeft dat als bij effect dat mijn heel zieke moeder extra stress heeft en zieker wordt.
Het is voor haar ook niet goed als wij ruzie hebben.
Dus ik ga kort, regel veel op afstand.
Wat wij als geluk bij een ongeluk hebben is dat ze geen geld opmaakt want ziek en daardoor kan ik ook zorg inkopen.
Ik heb bijv een keer schoongemaakt daar, en na een half uur qua uiterlijk en persoon door de mangel te zijn gehaald kreeg ik daarna te horen dat ik de dweil vasthield alsof ik gestoord was en eigenlijk heeeelemaal niks normaal kon doen.
Ben daar twee uur bezig geweest met een moeder met de rollator achter me aan die alleen maar gemeen deed.
Ik zei maar niks terug want ik wilde er gewoon weg.
Plus daarna tegen Jan en alleman klagen dat het nog steeds smerig was en zelf onbeschofte dingen verzinnen die ik zou hebben gezegd.
Dat was dus eens maar nooit meer, volgende keer stuur ik een betaalde kracht.
En ik herhaal steeds: ja, het roept stress bij jou op, daarom blijf ik kort/ga ik nu weg/kom ik niet zo vaak/komt Gwen schoonmaken.
woensdag 28 februari 2024 18:34
Dit klopt helemaal maar nu moeder oud en vergeetachtig is en haar karakter daardoor verandert, is dit zó moeilijk!
Beiden veranderen niet meer. En als moeder inderdaad begint te dementeren, wordt het nóg lastiger om dit te veranderen.
Dan ben je min of meer tot elkaar veroordeeld en dan is het te hopen dat zowel moeder als dochter goede begeleiding krijgen.
woensdag 28 februari 2024 18:35
Niemand heeft erom gevraagd om geboren te worden. Het is over het algemeen de bedoeling dat een ouder een kind verzorgt totdat ze kind af zijn. Het is niet de bedoeling dat je als kind voor je ouder zorgt tenzij je daar zelf uit vrije wil en overtuiging voor kiest en dan nog moet je het eens worden over wat de zorg inhoudt. Het ligt waarschijnlijk niet in je aard om in opstand te komen, maar je hebt wel echt last van de houding van je moeder en overdreven gezegd ze terroriseert je wel een beetje. Probeer eens een keer tegengas te geven en zeg gewoon nee of nix. niet makkelijk.
woensdag 28 februari 2024 18:37
Dit is dé oplossing en wat goed dat je dat kunt.Surebaby schreef: ↑28-02-2024 18:34Dat rotgevoel, daar moet je dus vanaf.
Ik heb het omgedraaid: zou ik het in mijn hoofd halen om wie dan ook zo te behandelen?
Mijn ouders krijgen van mij wat ik kwijt wil en kan. En dat is geen straf of uit gemeenheid, maar uit zelfbescherming.
Helaas kan ik er niet op vertrouwen dat ze voor mij zorgen of mijn welzijn voor ogen hebben.
Dus dat moet ikzelf doen. Doe ik dat niet en reageer bijv kattig dan heeft dat als bij effect dat mijn heel zieke moeder extra stress heeft en zieker wordt.
Het is voor haar ook niet goed als wij ruzie hebben.
Dus ik ga kort, regel veel op afstand.
Wat wij als geluk bij een ongeluk hebben is dat ze geen geld opmaakt want ziek en daardoor kan ik ook zorg inkopen.
Ik heb bijv een keer schoongemaakt daar, en na een half uur qua uiterlijk en persoon door de mangel te zijn gehaald kreeg ik daarna te horen dat ik de dweil vasthield alsof ik gestoord was en eigenlijk heeeelemaal niks normaal kon doen.
Ben daar twee uur bezig geweest met een moeder met de rollator achter me aan die alleen maar gemeen deed.
Ik zei maar niks terug want ik wilde er gewoon weg.
Plus daarna tegen Jan en alleman klagen dat het nog steeds smerig was en zelf onbeschofte dingen verzinnen die ik zou hebben gezegd.
Dat was dus eens maar nooit meer, volgende keer stuur ik een betaalde kracht.
En ik herhaal steeds: ja, het roept stress bij jou op, daarom blijf ik kort/ga ik nu weg/kom ik niet zo vaak/komt Gwen schoonmaken.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
