Relaties
alle pijlers
Ongewenst zwanger nu iedereen vertellen en abortus keuze
maandag 10 juni 2013 21:18
Ik slik al ruim 6 jaar de pil en altijd ben ik voorzichtig geweest met seks. Altijd heb ik aangehouden dat zonder een condoom; er geen seks is, behalve in langdurige relaties.
Nu heb ik twee keer seks gehad zonder condoom met dezelfde jongen waarmee ik nog steeds date en hem klaar laten komen in mij. Dit is de grootste fout van mijn leven geweest, ik heb nu drie keer een zwangerschapstest gedaan en (helaas) ik ben echt zwanger. Dit zou mijn toch niet gebeuren? Ik voel mij ontzettend kut en heb het nog tegen niemand vertelt.
Zelf ben ik 24 en woon ik nog thuis. Hoe ga ik dit in godsnaam vertellen aan mijn date dat ik zwanger ben(het woord zwanger alleen al maakt mij bang, misselijk en helemaal naar). Ik ben echt bang van de reacties van mensen.
Mijn eerste eigen gedachte gisteren was dat de wereld voorbij was toen ik het bij de derde keer zag dat ik echt zwanger was en vervloekte alles en iedereen en was gewoon woest op mijzelf. Hoe kan dit nou met de pil!!!! Ik baal echt enorm en heb bijna geen oog dichtgedaan vannacht.
Ik heb mijn hbo studie al afgerond en zou aan mijn tweede studie beginnen dit jaar. Het lijkt echt wel of het leven even is afgelopen en geen zin meer heeft. Ik voel mij helemaal down en moet dit gewoon even van mijn afschrijven en hopelijk hebben mensen hier advies of zelf in de situatie gezeten en misschien zou je willen vertellen waarom je wel of niet voor de abortus hebt gekozen.
Mijn eerste gedachte was direct abortus, maar ik kan mijn tranen al niet meer bedwingen als ik er naar google en stop er dan halverwege ook mee. Ik ben nog helemaal niet zelfstandig en heb geen stabiel leven en een leuke man of vriend waar ik al zeker weet dat ik echt 100% voor hem en een gezin wil gaan. Nu lijkt het wel of ik alleen voor die keuze sta en anderen het nu moet gaan vertellen. Deels ben ik ook bang dat dit allemaal als mijn schuld gezien gaat worden.
Ik ben eigenlijk echt bang voor de reacties van mijn ouders en mijn date(waar ik eigenlijk al niet meer verder mee wou).
Vandaag heb ik geprobeerd het mijn moeder te vertellen maar ik kon het gewoon niet. Ik zou ook een abortus kunnen laten plegen en niemand weet ervan maar waarom zou het alleen mijn probleem moeten zijn. Waarom is het mij zo moeilijk gemaakt.
Sorry als er niks van te begrijpen is, ik ben echt helemaal radeloos wat ik nu met mijn leven nog moet.
Nu heb ik twee keer seks gehad zonder condoom met dezelfde jongen waarmee ik nog steeds date en hem klaar laten komen in mij. Dit is de grootste fout van mijn leven geweest, ik heb nu drie keer een zwangerschapstest gedaan en (helaas) ik ben echt zwanger. Dit zou mijn toch niet gebeuren? Ik voel mij ontzettend kut en heb het nog tegen niemand vertelt.
Zelf ben ik 24 en woon ik nog thuis. Hoe ga ik dit in godsnaam vertellen aan mijn date dat ik zwanger ben(het woord zwanger alleen al maakt mij bang, misselijk en helemaal naar). Ik ben echt bang van de reacties van mensen.
Mijn eerste eigen gedachte gisteren was dat de wereld voorbij was toen ik het bij de derde keer zag dat ik echt zwanger was en vervloekte alles en iedereen en was gewoon woest op mijzelf. Hoe kan dit nou met de pil!!!! Ik baal echt enorm en heb bijna geen oog dichtgedaan vannacht.
Ik heb mijn hbo studie al afgerond en zou aan mijn tweede studie beginnen dit jaar. Het lijkt echt wel of het leven even is afgelopen en geen zin meer heeft. Ik voel mij helemaal down en moet dit gewoon even van mijn afschrijven en hopelijk hebben mensen hier advies of zelf in de situatie gezeten en misschien zou je willen vertellen waarom je wel of niet voor de abortus hebt gekozen.
Mijn eerste gedachte was direct abortus, maar ik kan mijn tranen al niet meer bedwingen als ik er naar google en stop er dan halverwege ook mee. Ik ben nog helemaal niet zelfstandig en heb geen stabiel leven en een leuke man of vriend waar ik al zeker weet dat ik echt 100% voor hem en een gezin wil gaan. Nu lijkt het wel of ik alleen voor die keuze sta en anderen het nu moet gaan vertellen. Deels ben ik ook bang dat dit allemaal als mijn schuld gezien gaat worden.
Ik ben eigenlijk echt bang voor de reacties van mijn ouders en mijn date(waar ik eigenlijk al niet meer verder mee wou).
Vandaag heb ik geprobeerd het mijn moeder te vertellen maar ik kon het gewoon niet. Ik zou ook een abortus kunnen laten plegen en niemand weet ervan maar waarom zou het alleen mijn probleem moeten zijn. Waarom is het mij zo moeilijk gemaakt.
Sorry als er niks van te begrijpen is, ik ben echt helemaal radeloos wat ik nu met mijn leven nog moet.
dinsdag 11 juni 2013 13:12
Ik ga het eerst met de vriendin van mijn vader bespreken en dan kan ik later alsnog het aan mijn moeder vertellen of niet. Heb haar net gewhatsapped of ik haar kan spreken na werktijd over iets belangrijks en ze stuurt terug dat ze ook nu vrij kan nemen als het echt heel belangrijk is en ik dat wil.
Waarom is mijn eigen moeder niet zo
Waarom is mijn eigen moeder niet zo
dinsdag 11 juni 2013 13:26
quote:lotte10_ schreef op 11 juni 2013 @ 13:12:
Ik ga het eerst met de vriendin van mijn vader bespreken en dan kan ik later alsnog het aan mijn moeder vertellen of niet. Heb haar net gewhatsapped of ik haar kan spreken na werktijd over iets belangrijks en ze stuurt terug dat ze ook nu vrij kan nemen als het echt heel belangrijk is en ik dat wil.
Waarom is mijn eigen moeder niet zo
Och lieverd toch... Dat is inderdaad heel verdrietig, dat iemand anders liefdevoller reageert dan de persoon van wie je het verwacht. Het voelt zó oneerlijk en onlogisch, hè?
Maar neem de situatie zoals hij komt. De vriendin van je vader is er voor je en dat heb je nú nodig. Verdriet over je moeder komt later wel, als je daar weer ruimte voor hebt. Veel sterkte met vertellen en ik hoop dat jullie samen tot een besluit komen waar je je goed bij voelt.
Ik ga het eerst met de vriendin van mijn vader bespreken en dan kan ik later alsnog het aan mijn moeder vertellen of niet. Heb haar net gewhatsapped of ik haar kan spreken na werktijd over iets belangrijks en ze stuurt terug dat ze ook nu vrij kan nemen als het echt heel belangrijk is en ik dat wil.
Waarom is mijn eigen moeder niet zo
Och lieverd toch... Dat is inderdaad heel verdrietig, dat iemand anders liefdevoller reageert dan de persoon van wie je het verwacht. Het voelt zó oneerlijk en onlogisch, hè?
Maar neem de situatie zoals hij komt. De vriendin van je vader is er voor je en dat heb je nú nodig. Verdriet over je moeder komt later wel, als je daar weer ruimte voor hebt. Veel sterkte met vertellen en ik hoop dat jullie samen tot een besluit komen waar je je goed bij voelt.
dinsdag 11 juni 2013 13:29
Hoe sneu het ook is, je moeder moet nu niet je grootste zorg zijn. Als het ooit uitkomt, als zij het te weten komt, kun je er altijd nog met haar over praten, waarom je het haar niet vertelde. Misschien is dat een opstap naar een betere band. Maar anderszijds, zoiets kun je denk ik niet dwingen.
Later is nu
dinsdag 11 juni 2013 13:42
dinsdag 11 juni 2013 21:57
quote:lotte10_ schreef op 10 juni 2013 @ 22:37:
Ik heb die vriend niet boxer87 zoals jij die hebt. Als ik nou een vriend had gehad zoals mijn ex bijvoorbeeld dan zou ik het 100% willen houden.
Wat een onzin, je moet doen wat je gevoel zegt. Praktische zaken zijn belangrijk en ja het zou idealer zijn als je je leven fantastisch op de rit hebt voordat je een kindje krijgt. Maar newsflash: Ook dan kan het alsnog mislopen hoor. Je vriend kan dan namelijk altijd nog de benen nemen of tegen een boom aanrijden, en dan zit je dus ook alleen met 1 (of meerdere) kind(eren). Wat doe je dan? Dan doe je je kind toch ook niet weg.
En misschien kom je wel nooit een partner tegen waar je een kindje mee wilt, ben je dalijk 38 en denk je ineens "shit, ga ik ooit nog moeder worden?"
Ik ben tegen abortus, maar mijn mening doet er voor jou niet toe. Alleen ik vind het altijd zwak om "het is nu niet het juiste moment" als argument voor een abortus te gebruiken. Als je dus wel een vriend zou hebben (zoals jouw ex zeg je net zelf) zou je het kindje 100% willen houden! Dan heb je toch eigenlijk al je antwoord...
En die leuke vriend komt vanzelf wel weer, wees blij dat je je diploma al hebt afgerond en gemeenten helpen alleenstaande moeders ook vaak met zaken als het vinden van een baan en kinderopvang en/of huisvesting.
En vraag eens rond bij alleenstaande moeders, ik denk dat het lastig is om iemand te vinden die achteraf spijt heeft dat ze niet voor een abortus heeft gekozen.
Ik heb die vriend niet boxer87 zoals jij die hebt. Als ik nou een vriend had gehad zoals mijn ex bijvoorbeeld dan zou ik het 100% willen houden.
Wat een onzin, je moet doen wat je gevoel zegt. Praktische zaken zijn belangrijk en ja het zou idealer zijn als je je leven fantastisch op de rit hebt voordat je een kindje krijgt. Maar newsflash: Ook dan kan het alsnog mislopen hoor. Je vriend kan dan namelijk altijd nog de benen nemen of tegen een boom aanrijden, en dan zit je dus ook alleen met 1 (of meerdere) kind(eren). Wat doe je dan? Dan doe je je kind toch ook niet weg.
En misschien kom je wel nooit een partner tegen waar je een kindje mee wilt, ben je dalijk 38 en denk je ineens "shit, ga ik ooit nog moeder worden?"
Ik ben tegen abortus, maar mijn mening doet er voor jou niet toe. Alleen ik vind het altijd zwak om "het is nu niet het juiste moment" als argument voor een abortus te gebruiken. Als je dus wel een vriend zou hebben (zoals jouw ex zeg je net zelf) zou je het kindje 100% willen houden! Dan heb je toch eigenlijk al je antwoord...
En die leuke vriend komt vanzelf wel weer, wees blij dat je je diploma al hebt afgerond en gemeenten helpen alleenstaande moeders ook vaak met zaken als het vinden van een baan en kinderopvang en/of huisvesting.
En vraag eens rond bij alleenstaande moeders, ik denk dat het lastig is om iemand te vinden die achteraf spijt heeft dat ze niet voor een abortus heeft gekozen.
dinsdag 11 juni 2013 22:50
Eigen schuld dikke bult (letterlijk). Dit kan hard aankomen, maar het is wel de werkelijkheid hè!
Je bent bij volle verstand met die gozer naar bed gegaan, je weet dat zwangerschap een risico is. Daarnaast, heb je de pil altijd netjes geslikt? Dan alsnog, de pil is niet 100% betrouwbaar.
Wie A zegt moet ook B zeggen, of houden of weg laten halen. Stel je niet zo aan, je weet dat als je naar bed gaat, dat je daar zwanger van kan worden. Nu ben je zwanger, dat is niet zo raar!
Je bent bij volle verstand met die gozer naar bed gegaan, je weet dat zwangerschap een risico is. Daarnaast, heb je de pil altijd netjes geslikt? Dan alsnog, de pil is niet 100% betrouwbaar.
Wie A zegt moet ook B zeggen, of houden of weg laten halen. Stel je niet zo aan, je weet dat als je naar bed gaat, dat je daar zwanger van kan worden. Nu ben je zwanger, dat is niet zo raar!
dinsdag 11 juni 2013 23:01
quote:tantesuzie schreef op 11 juni 2013 @ 22:50:
Eigen schuld dikke bult (letterlijk). Dit kan hard aankomen, maar het is wel de werkelijkheid hè!
Je bent bij volle verstand met die gozer naar bed gegaan, je weet dat zwangerschap een risico is. Daarnaast, heb je de pil altijd netjes geslikt? Dan alsnog, de pil is niet 100% betrouwbaar.
Wie A zegt moet ook B zeggen, of houden of weg laten halen. Stel je niet zo aan, je weet dat als je naar bed gaat, dat je daar zwanger van kan worden. Nu ben je zwanger, dat is niet zo raar!
Hoezo? Als je de pil slikt verwacht je toch niet dat je zwanger wordt? Een condoom is voornamelijk tegen geslachtsziektes.
En waarom stelt ze zich aan? Dit is een moeilijke beslissing en ik vind het niet gek dat ze twijfelt wat ze moet doen en daar nu hulp bij zoekt.
Eigen schuld dikke bult (letterlijk). Dit kan hard aankomen, maar het is wel de werkelijkheid hè!
Je bent bij volle verstand met die gozer naar bed gegaan, je weet dat zwangerschap een risico is. Daarnaast, heb je de pil altijd netjes geslikt? Dan alsnog, de pil is niet 100% betrouwbaar.
Wie A zegt moet ook B zeggen, of houden of weg laten halen. Stel je niet zo aan, je weet dat als je naar bed gaat, dat je daar zwanger van kan worden. Nu ben je zwanger, dat is niet zo raar!
Hoezo? Als je de pil slikt verwacht je toch niet dat je zwanger wordt? Een condoom is voornamelijk tegen geslachtsziektes.
En waarom stelt ze zich aan? Dit is een moeilijke beslissing en ik vind het niet gek dat ze twijfelt wat ze moet doen en daar nu hulp bij zoekt.
dinsdag 11 juni 2013 23:19
quote:tantesuzie schreef op 11 juni 2013 @ 22:50:
Eigen schuld dikke bult (letterlijk). Dit kan hard aankomen, maar het is wel de werkelijkheid hè!
Je bent bij volle verstand met die gozer naar bed gegaan, je weet dat zwangerschap een risico is. Daarnaast, heb je de pil altijd netjes geslikt? Dan alsnog, de pil is niet 100% betrouwbaar.
Wie A zegt moet ook B zeggen, of houden of weg laten halen. Stel je niet zo aan, je weet dat als je naar bed gaat, dat je daar zwanger van kan worden. Nu ben je zwanger, dat is niet zo raar!Zo zeg, gaat ie lekker wicked witch of the west?
Eigen schuld dikke bult (letterlijk). Dit kan hard aankomen, maar het is wel de werkelijkheid hè!
Je bent bij volle verstand met die gozer naar bed gegaan, je weet dat zwangerschap een risico is. Daarnaast, heb je de pil altijd netjes geslikt? Dan alsnog, de pil is niet 100% betrouwbaar.
Wie A zegt moet ook B zeggen, of houden of weg laten halen. Stel je niet zo aan, je weet dat als je naar bed gaat, dat je daar zwanger van kan worden. Nu ben je zwanger, dat is niet zo raar!Zo zeg, gaat ie lekker wicked witch of the west?
"Laat varen alle hoop, gij die hier binnentreedt"
dinsdag 11 juni 2013 23:25
quote:Michelle778 schreef op 11 juni 2013 @ 21:57:
[...]
Wat een onzin, je moet doen wat je gevoel zegt. Praktische zaken zijn belangrijk en ja het zou idealer zijn als je je leven fantastisch op de rit hebt voordat je een kindje krijgt. Maar newsflash: Ook dan kan het alsnog mislopen hoor. Je vriend kan dan namelijk altijd nog de benen nemen of tegen een boom aanrijden, en dan zit je dus ook alleen met 1 (of meerdere) kind(eren). Wat doe je dan? Dan doe je je kind toch ook niet weg.
En misschien kom je wel nooit een partner tegen waar je een kindje mee wilt, ben je dalijk 38 en denk je ineens "shit, ga ik ooit nog moeder worden?"
Ik ben tegen abortus, maar mijn mening doet er voor jou niet toe. Alleen ik vind het altijd zwak om "het is nu niet het juiste moment" als argument voor een abortus te gebruiken. Als je dus wel een vriend zou hebben (zoals jouw ex zeg je net zelf) zou je het kindje 100% willen houden! Dan heb je toch eigenlijk al je antwoord...
En die leuke vriend komt vanzelf wel weer, wees blij dat je je diploma al hebt afgerond en gemeenten helpen alleenstaande moeders ook vaak met zaken als het vinden van een baan en kinderopvang en/of huisvesting.
En vraag eens rond bij alleenstaande moeders, ik denk dat het lastig is om iemand te vinden die achteraf spijt heeft dat ze niet voor een abortus heeft gekozen.
Vraag aan de vrouwen die een abortus hebben gehad of ze er spijt van hebben.
Dat zal net zo lastig zijn.
Verder ben ik het sowieso totaal met je oneens.
[...]
Wat een onzin, je moet doen wat je gevoel zegt. Praktische zaken zijn belangrijk en ja het zou idealer zijn als je je leven fantastisch op de rit hebt voordat je een kindje krijgt. Maar newsflash: Ook dan kan het alsnog mislopen hoor. Je vriend kan dan namelijk altijd nog de benen nemen of tegen een boom aanrijden, en dan zit je dus ook alleen met 1 (of meerdere) kind(eren). Wat doe je dan? Dan doe je je kind toch ook niet weg.
En misschien kom je wel nooit een partner tegen waar je een kindje mee wilt, ben je dalijk 38 en denk je ineens "shit, ga ik ooit nog moeder worden?"
Ik ben tegen abortus, maar mijn mening doet er voor jou niet toe. Alleen ik vind het altijd zwak om "het is nu niet het juiste moment" als argument voor een abortus te gebruiken. Als je dus wel een vriend zou hebben (zoals jouw ex zeg je net zelf) zou je het kindje 100% willen houden! Dan heb je toch eigenlijk al je antwoord...
En die leuke vriend komt vanzelf wel weer, wees blij dat je je diploma al hebt afgerond en gemeenten helpen alleenstaande moeders ook vaak met zaken als het vinden van een baan en kinderopvang en/of huisvesting.
En vraag eens rond bij alleenstaande moeders, ik denk dat het lastig is om iemand te vinden die achteraf spijt heeft dat ze niet voor een abortus heeft gekozen.
Vraag aan de vrouwen die een abortus hebben gehad of ze er spijt van hebben.
Dat zal net zo lastig zijn.
Verder ben ik het sowieso totaal met je oneens.
"Laat varen alle hoop, gij die hier binnentreedt"
woensdag 12 juni 2013 00:21
quote:Michelle778 schreef op 11 juni 2013 @ 21:57:
[...]
Wat een onzin, je moet doen wat je gevoel zegt. Praktische zaken zijn belangrijk en ja het zou idealer zijn als je je leven fantastisch op de rit hebt voordat je een kindje krijgt. Maar newsflash: Ook dan kan het alsnog mislopen hoor. Je vriend kan dan namelijk altijd nog de benen nemen of tegen een boom aanrijden, en dan zit je dus ook alleen met 1 (of meerdere) kind(eren). Wat doe je dan? Dan doe je je kind toch ook niet weg.
En misschien kom je wel nooit een partner tegen waar je een kindje mee wilt, ben je dalijk 38 en denk je ineens "shit, ga ik ooit nog moeder worden?"
Ik ben tegen abortus, maar mijn mening doet er voor jou niet toe. Alleen ik vind het altijd zwak om "het is nu niet het juiste moment" als argument voor een abortus te gebruiken. Als je dus wel een vriend zou hebben (zoals jouw ex zeg je net zelf) zou je het kindje 100% willen houden! Dan heb je toch eigenlijk al je antwoord...
En die leuke vriend komt vanzelf wel weer, wees blij dat je je diploma al hebt afgerond en gemeenten helpen alleenstaande moeders ook vaak met zaken als het vinden van een baan en kinderopvang en/of huisvesting.
En vraag eens rond bij alleenstaande moeders, ik denk dat het lastig is om iemand te vinden die achteraf spijt heeft dat ze niet voor een abortus heeft gekozen.
Daarmee kan ik ook beginnen: wat een onzin.
Ik vind het echt waanzin dat een meid van begin 20 nu moet bedenken of ze ooit moeder zal worden voor haar 38ste en dan misschien toch niet spijt krijgt. En oh ja, de gemeente moet maar steunen en het komt allemaal vanzelf wel weer goed. Ik zou als thuiswonende jonge meid met studieplannen niet aan een kind vast willen zitten. Je wilt nog verder, studeren, op jezelf gaan wonen, rustig kunnen daten zonder alleenstaand moeder te zijn, niet afhankelijk zijn van je ouders voor de zorg van je kind, en wat als je eerst wat van de wereld wilt zien. Maar ze moet maar thuis bij haar ouders met een kindje gaan zitten, zonder geld, zonder werk. De gemeente fixet het wel. Wat een onzin!
[...]
Wat een onzin, je moet doen wat je gevoel zegt. Praktische zaken zijn belangrijk en ja het zou idealer zijn als je je leven fantastisch op de rit hebt voordat je een kindje krijgt. Maar newsflash: Ook dan kan het alsnog mislopen hoor. Je vriend kan dan namelijk altijd nog de benen nemen of tegen een boom aanrijden, en dan zit je dus ook alleen met 1 (of meerdere) kind(eren). Wat doe je dan? Dan doe je je kind toch ook niet weg.
En misschien kom je wel nooit een partner tegen waar je een kindje mee wilt, ben je dalijk 38 en denk je ineens "shit, ga ik ooit nog moeder worden?"
Ik ben tegen abortus, maar mijn mening doet er voor jou niet toe. Alleen ik vind het altijd zwak om "het is nu niet het juiste moment" als argument voor een abortus te gebruiken. Als je dus wel een vriend zou hebben (zoals jouw ex zeg je net zelf) zou je het kindje 100% willen houden! Dan heb je toch eigenlijk al je antwoord...
En die leuke vriend komt vanzelf wel weer, wees blij dat je je diploma al hebt afgerond en gemeenten helpen alleenstaande moeders ook vaak met zaken als het vinden van een baan en kinderopvang en/of huisvesting.
En vraag eens rond bij alleenstaande moeders, ik denk dat het lastig is om iemand te vinden die achteraf spijt heeft dat ze niet voor een abortus heeft gekozen.
Daarmee kan ik ook beginnen: wat een onzin.
Ik vind het echt waanzin dat een meid van begin 20 nu moet bedenken of ze ooit moeder zal worden voor haar 38ste en dan misschien toch niet spijt krijgt. En oh ja, de gemeente moet maar steunen en het komt allemaal vanzelf wel weer goed. Ik zou als thuiswonende jonge meid met studieplannen niet aan een kind vast willen zitten. Je wilt nog verder, studeren, op jezelf gaan wonen, rustig kunnen daten zonder alleenstaand moeder te zijn, niet afhankelijk zijn van je ouders voor de zorg van je kind, en wat als je eerst wat van de wereld wilt zien. Maar ze moet maar thuis bij haar ouders met een kindje gaan zitten, zonder geld, zonder werk. De gemeente fixet het wel. Wat een onzin!
woensdag 12 juni 2013 08:32
quote:tantesuzie schreef op 11 juni 2013 @ 22:50:
Eigen schuld dikke bult (letterlijk). Dit kan hard aankomen, maar het is wel de werkelijkheid hè!
Je bent bij volle verstand met die gozer naar bed gegaan, je weet dat zwangerschap een risico is. Daarnaast, heb je de pil altijd netjes geslikt? Dan alsnog, de pil is niet 100% betrouwbaar.
Wie A zegt moet ook B zeggen, of houden of weg laten halen. Stel je niet zo aan, je weet dat als je naar bed gaat, dat je daar zwanger van kan worden. Nu ben je zwanger, dat is niet zo raar!
Eigen schuld dikke bult (letterlijk). Dit kan hard aankomen, maar het is wel de werkelijkheid hè!
Je bent bij volle verstand met die gozer naar bed gegaan, je weet dat zwangerschap een risico is. Daarnaast, heb je de pil altijd netjes geslikt? Dan alsnog, de pil is niet 100% betrouwbaar.
Wie A zegt moet ook B zeggen, of houden of weg laten halen. Stel je niet zo aan, je weet dat als je naar bed gaat, dat je daar zwanger van kan worden. Nu ben je zwanger, dat is niet zo raar!
woensdag 12 juni 2013 08:59
quote:Michelle778 schreef op 11 juni 2013 @ 21:57:
[...]
En vraag eens rond bij alleenstaande moeders, ik denk dat het lastig is om iemand te vinden die achteraf spijt heeft dat ze niet voor een abortus heeft gekozen.Omdat het not done is om te zeggen dat je achteraf beter voor een abortus had moeten kiezen. Maar ze zijn er zeker hoor, er zijn ook topics hier op het forum geweest van vrouwen die spijt hadden van hun kind. Wat overigens niet betekend dat ze niet van hun kind houden, als het er eenmaal is. Maar wel dat ze beter een andere beslissing hadden kunnen nemen, toen.
[...]
En vraag eens rond bij alleenstaande moeders, ik denk dat het lastig is om iemand te vinden die achteraf spijt heeft dat ze niet voor een abortus heeft gekozen.Omdat het not done is om te zeggen dat je achteraf beter voor een abortus had moeten kiezen. Maar ze zijn er zeker hoor, er zijn ook topics hier op het forum geweest van vrouwen die spijt hadden van hun kind. Wat overigens niet betekend dat ze niet van hun kind houden, als het er eenmaal is. Maar wel dat ze beter een andere beslissing hadden kunnen nemen, toen.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
woensdag 12 juni 2013 20:58
Gesprekken gehad. Nu twijfel ik nog harder of ik wel een abortus moet doen of het kind houden. Eigenlijk als ik echt wil kan ik voor het kind zorgen en abortus voelt zo oneerlijk. Ik weet ook zeker dat ik het kind heel veel liefde kan geven en de kracht heb om het op te voeden. Puur uitstellen omdat ik nog niet klaar ben voor een baby en misschien over bijvoorbeeld 2 jaar wel is iets wat moeilijk te verantwoorden valt naar mijzelf toe.
Aan de andere kant weet ik ook niet of dat wel het beste is. Misschien is abortus dat toch wel. Als ik abortus zou laten plegen krijg ik direct een psycholoog toegewezen en hulp. Is dit normaal?
De optie ter adoptie afstaan heb ik overwogen maar dat zou ik nooit over mijn hart kunnen verkrijgen.
Ik heb ontzettend veel steun nu alleen moet ik deze keuze zelf nemen en pusht niemand mij in een richting.
Aan de andere kant weet ik ook niet of dat wel het beste is. Misschien is abortus dat toch wel. Als ik abortus zou laten plegen krijg ik direct een psycholoog toegewezen en hulp. Is dit normaal?
De optie ter adoptie afstaan heb ik overwogen maar dat zou ik nooit over mijn hart kunnen verkrijgen.
Ik heb ontzettend veel steun nu alleen moet ik deze keuze zelf nemen en pusht niemand mij in een richting.
