Relaties
alle pijlers
Relatie: Hij heeft kids.
woensdag 4 januari 2012 10:50
Hallo,
Even een topic om ervaringen te delen:
Ik heb sinds kort een fijne relatie. Het gaat tot nu toe hartstikke goed tussen ons. Hij heeft een zoontje van vijf uit een eerdere relatie. Dit zoontje heb ik nog niet ontmoet en omdat onze relatie nog zo pril is, hebben we besloten hier nog even mee te wachten tot we zeker weten dat alle partijen (en vooral het zoontje) hier aan toe zijn. Ik ben de eerste vriendin van zijn vader sinds de relatie met zijn moeder over is en ook ik heb geen ervaringen met relaties waarin kinderen zijn betrokken. Mijn vraag aan vrouwen (zonder kinderen) die hier wel ervaring mee hebben is; hoe ging zo’n ontmoeting bij jullie? En hoe gaat de relatie nu? Hebben jullie je veel moeten aanpassen/inleven? Ik heb het één en ander op internet opgezocht en stuitte op het onderwerp jaloezie binnen zo’n relatie. Zelf kan ik me niet voorstellen dat ik jaloers zou zijn op het zoontje van mijn vriend, maar hoe ging dat bij jullie.
Ik ben gewoon benieuwd naar wat ervaringen.
Even een topic om ervaringen te delen:
Ik heb sinds kort een fijne relatie. Het gaat tot nu toe hartstikke goed tussen ons. Hij heeft een zoontje van vijf uit een eerdere relatie. Dit zoontje heb ik nog niet ontmoet en omdat onze relatie nog zo pril is, hebben we besloten hier nog even mee te wachten tot we zeker weten dat alle partijen (en vooral het zoontje) hier aan toe zijn. Ik ben de eerste vriendin van zijn vader sinds de relatie met zijn moeder over is en ook ik heb geen ervaringen met relaties waarin kinderen zijn betrokken. Mijn vraag aan vrouwen (zonder kinderen) die hier wel ervaring mee hebben is; hoe ging zo’n ontmoeting bij jullie? En hoe gaat de relatie nu? Hebben jullie je veel moeten aanpassen/inleven? Ik heb het één en ander op internet opgezocht en stuitte op het onderwerp jaloezie binnen zo’n relatie. Zelf kan ik me niet voorstellen dat ik jaloers zou zijn op het zoontje van mijn vriend, maar hoe ging dat bij jullie.
Ik ben gewoon benieuwd naar wat ervaringen.
donderdag 5 januari 2012 19:08
@Ksenija: Dat moet ik zeker! Mijn geluk staat voorop. Dat heb ik altijd gezegd, vooral na een slechte relatie een aantal jaren geleden. Ik hoop dat ik dit nooit zal vergeten en altijd mezelf blijf.
@Chaja: Bedankt voor de succeswensen!
@Lunax: Dat vind ik dus ook. Ik las op internet zoveel negativiteit. Dat is mede de reden waarom ik dit topic gestart ben. Natuurlijk moet ik realistisch blijven, maar dat zijn de meeste ‘forummers’ wel!
@19juni: Bedankt voor je adviezen. Gelukkig heb ik het gevoel dat bij ons alles bespreekbaar is. Volgens mij is ‘communicatie’ ook wel het sleutelwoord in deze situaties. Jouw omgang met het zoontje (lees: de regels in jullie huis) klinkt in mijn oren erg fair en niet meer dan logisch. Hoe oud is het zoontje van je man?
@Chaja: Bedankt voor de succeswensen!
@Lunax: Dat vind ik dus ook. Ik las op internet zoveel negativiteit. Dat is mede de reden waarom ik dit topic gestart ben. Natuurlijk moet ik realistisch blijven, maar dat zijn de meeste ‘forummers’ wel!
@19juni: Bedankt voor je adviezen. Gelukkig heb ik het gevoel dat bij ons alles bespreekbaar is. Volgens mij is ‘communicatie’ ook wel het sleutelwoord in deze situaties. Jouw omgang met het zoontje (lees: de regels in jullie huis) klinkt in mijn oren erg fair en niet meer dan logisch. Hoe oud is het zoontje van je man?
donderdag 5 januari 2012 19:33
Ik heb ook een relatie met een man met een kind (heb zelf geen kinderwens) en ik vind het moeilijker dan ik in het begin had verwacht. Ik ging er vrij open in, eigenlijk wat afwachtend, ik had niet echt een idee van wat ik kon verwachten, maar ik vind het best vaak lastig. Zijn dochter is al wat ouder en er is geen moeder meer in het spel. Wat ik vooral lastig vind is dat hij niet zelf kan beslissen wat hij doet, weekendje weg, samen uit eten, je kan nooit spontaan iets doen. En op zich is dat niet erg, maar ik vind het wel erg jammer.
Verder gaat het een beetje stroef tussen dochter en mij, we weten allebei niet zo goed wat we tegen elkaar moeten zeggen, we hebben dus ook geen ruzie ofzo hoor, maar vrij afstandelijk contact.
We hebben best wel lang gewacht voordat ik kennis maakte met zijn dochter, maar dat heeft voor het contact niet echt iets uitgemaakt heb ik het idee.
Verder gaat het een beetje stroef tussen dochter en mij, we weten allebei niet zo goed wat we tegen elkaar moeten zeggen, we hebben dus ook geen ruzie ofzo hoor, maar vrij afstandelijk contact.
We hebben best wel lang gewacht voordat ik kennis maakte met zijn dochter, maar dat heeft voor het contact niet echt iets uitgemaakt heb ik het idee.
donderdag 5 januari 2012 19:52
@Turkoois: Erg he daar? Ik heb daar toen 1 dag rondgekeken en hardrennend dat forum weer achter me gelaten. Ik vond het vooral héél erg sneu voor de kinderen waar over gepraat werd.
@Annavb: Dát lijkt me dan wel weer heel lastig. Jij hebt dus als vrouw zonder kinderwens ineens een fulltime puber in huis. Ik heb in ieder geval nog de helft van de week alleen of alleen met mijn partner. Daarin kan ik nog al mijn 'kindloze wensen' kwijt. Als het dan ook nog stroef loopt met de puber wordt het wel heel lastig. Kom je er met je partner wel een beetje uit?
@Annavb: Dát lijkt me dan wel weer heel lastig. Jij hebt dus als vrouw zonder kinderwens ineens een fulltime puber in huis. Ik heb in ieder geval nog de helft van de week alleen of alleen met mijn partner. Daarin kan ik nog al mijn 'kindloze wensen' kwijt. Als het dan ook nog stroef loopt met de puber wordt het wel heel lastig. Kom je er met je partner wel een beetje uit?
donderdag 5 januari 2012 20:08
Hoi Salala,
Ik heb een tijdje een relatie gehad met een man met een dochter van toen 6/7. Ik stapte er ook heel onbevangen in, gelukkig klikte het al best snel tussen mij en haar. Daar was ik ook heel trots op. Ik deed heel erg mijn best in mijn nieuwe rol, maar had ook moeite met het grenzen stellen en mezelf te zijn (altijd maar leuk doen natuurlijk ). De dochter en ik hebben wel een band gekregen, maar uiteindelijk viel het mij toch zwaarder dan gedacht. Ook omdat zij er praktisch elk weekend was, en dan nog op woensdag (waardoor ik dan vaak niet kwam, omdat ik het wel heftig vond, niet gek denk ik als je 21 bent...)Vriendlief gaf mij op een gegeven moment niet genoeg de plek die ik verdiende, en het meisje kwam altijd op één. (ook vanwege schuldgevoel om de eerdere scheiding) Goede gesprekken hielpen wel wat, maar toch werd ik op een gegeven moment moe van alle moeite en aanpassingen die ik moest doen. Het was niet de enige reden dat we uit elkaar zijn, maar heeft zeker meegespeeld.
Ik denk dat het prima voor jou kan uitpakken, maar alsjeblieft: zet jezelf op één wil niet te snel 'gezinnetje' spelen. Als ik het over mocht doen had ik nog zeker een jaar gewacht met kennis maken, want ik was er achteraf gezien niet aan toe. Beetje onsamenhangend verhaal, maar moest wat snel. Hoop dat het bij jou beter gaat dan bij mij! Veel succes en ook plezier, want dat levert het ook zeker op.
Ik heb een tijdje een relatie gehad met een man met een dochter van toen 6/7. Ik stapte er ook heel onbevangen in, gelukkig klikte het al best snel tussen mij en haar. Daar was ik ook heel trots op. Ik deed heel erg mijn best in mijn nieuwe rol, maar had ook moeite met het grenzen stellen en mezelf te zijn (altijd maar leuk doen natuurlijk ). De dochter en ik hebben wel een band gekregen, maar uiteindelijk viel het mij toch zwaarder dan gedacht. Ook omdat zij er praktisch elk weekend was, en dan nog op woensdag (waardoor ik dan vaak niet kwam, omdat ik het wel heftig vond, niet gek denk ik als je 21 bent...)Vriendlief gaf mij op een gegeven moment niet genoeg de plek die ik verdiende, en het meisje kwam altijd op één. (ook vanwege schuldgevoel om de eerdere scheiding) Goede gesprekken hielpen wel wat, maar toch werd ik op een gegeven moment moe van alle moeite en aanpassingen die ik moest doen. Het was niet de enige reden dat we uit elkaar zijn, maar heeft zeker meegespeeld.
Ik denk dat het prima voor jou kan uitpakken, maar alsjeblieft: zet jezelf op één wil niet te snel 'gezinnetje' spelen. Als ik het over mocht doen had ik nog zeker een jaar gewacht met kennis maken, want ik was er achteraf gezien niet aan toe. Beetje onsamenhangend verhaal, maar moest wat snel. Hoop dat het bij jou beter gaat dan bij mij! Veel succes en ook plezier, want dat levert het ook zeker op.
donderdag 5 januari 2012 22:15
Lunax ik woon niet samen, en dat gaan we zeker ook nog niet doen zolang dochter nog thuis woont. Dus in die zin heb ik zelf nog wel tijd voor kind-loze dingen gelukkig, maar ik heb inderdaad weinig kind-loze tijd met mijn vriend samen, dat vind ik wel jammer natuurlijk. (en mijn vriend is weleens jaloers op mij omdat ik zoveel vrijheid heb en hij daar ook wel naar uitkijkt)
Gelukkig kan ik er met mijn vriend wel goed over praten, hij snapt ook wel dat het voor ons alledrie een beetje ongemakkelijk is en hij probeert daar wat lucht in te brengen, hij betrekt mij ook bij zijn kind-dingen en ik kan gelukkig ook goed met hem praten over de dingen die ik lastig vind die voortkomen uit dat hij een vader is.
Maar ik heb dus niet een soort vervangende- moeder rol voor zijn dochter, dat zou ik ook niet willen en ik denk zij ook niet, en ze accepteert mij wel als 'vriendin van mijn vader' en dat vind ik zelf ook wel prettiger zo.
Gelukkig kan ik er met mijn vriend wel goed over praten, hij snapt ook wel dat het voor ons alledrie een beetje ongemakkelijk is en hij probeert daar wat lucht in te brengen, hij betrekt mij ook bij zijn kind-dingen en ik kan gelukkig ook goed met hem praten over de dingen die ik lastig vind die voortkomen uit dat hij een vader is.
Maar ik heb dus niet een soort vervangende- moeder rol voor zijn dochter, dat zou ik ook niet willen en ik denk zij ook niet, en ze accepteert mij wel als 'vriendin van mijn vader' en dat vind ik zelf ook wel prettiger zo.
donderdag 5 januari 2012 22:43
En wat trouwens ook fijn is; ik bemoei mij dus totaal niet met de opvoeding (zou ook raar zijn ondat we dus niet samen wonen) en mijn vriend is op zich vrij beschermend naar zijn dochter, maar hij ziet het wel als ze bv mij probeert buiten te sluiten of als ze in een puberbui raar of onbeschoft tegen mij doet, en dat staat hij niet toe. Dus met prinsessegedrag komt ze niet weg.
En, eerlijk is eerlijk, als ik eens onredelijk jaloers ben op de tijd die zij samen doorbrengen zegt hij tegen mij ook 'doe eens normaal joh'
En, eerlijk is eerlijk, als ik eens onredelijk jaloers ben op de tijd die zij samen doorbrengen zegt hij tegen mij ook 'doe eens normaal joh'
vrijdag 6 januari 2012 17:11
@Balance: 21 was inderdaad nog jong. Ik denk dat je dan op een gegeven moment (zoals jij al aangaf) te veel het gevoel krijgt dat je je moet aanpassen, moet inleveren, terwijl je eigenlijk nog aan het begin staat van je leven. Daar waak ik ook wel een beetje voor. Ik ben weliswaar een paar jaartjes ouder en ‘wijzer’, maar toch…
Verder: Ik vraag me na het lezen van jullie posts ook wel af hoe mijn vriend hierin gaat staan. Hij staat er natuurlijk helemaal tussenin/ heeft met meerdere partijen te maken en ik vraag me af of hij een bemiddelende rol in gaat nemen. We gaan het zien… Ik denk dat ik sowieso nog even wil wachten met de kennismaking. Eerst qualitytime met hem alleen
Verder: Ik vraag me na het lezen van jullie posts ook wel af hoe mijn vriend hierin gaat staan. Hij staat er natuurlijk helemaal tussenin/ heeft met meerdere partijen te maken en ik vraag me af of hij een bemiddelende rol in gaat nemen. We gaan het zien… Ik denk dat ik sowieso nog even wil wachten met de kennismaking. Eerst qualitytime met hem alleen
vrijdag 6 januari 2012 17:42
quote:flutzel schreef op 04 januari 2012 @ 11:29:
@ elninjoo: een puber is niet noodzakelijk "makkelijker".Helemaal mee eens. Als je eens weet wat voor treiterig gedrag ze tegenover de vriendin van hun vader kunnen vertonen.......Ik weet er alles van. Hij mocht het daarom dan ook lekker uitzoeken van me met zijn jaloerse dochters.
@ elninjoo: een puber is niet noodzakelijk "makkelijker".Helemaal mee eens. Als je eens weet wat voor treiterig gedrag ze tegenover de vriendin van hun vader kunnen vertonen.......Ik weet er alles van. Hij mocht het daarom dan ook lekker uitzoeken van me met zijn jaloerse dochters.
vrijdag 6 januari 2012 21:06
Ik wil zelf al geen kinderen, dus laat staan van een ander. Ik begin er niet aan...
In een relatie wil ik graag op nr. 1 komen, maar ik vind het heel normaal dat als je kinderen hebt, die op de eerste plek komen. Maar daarom is een relatie met iemand met kinderen dus niets voor mij.
Jouw situatie lijkt me moeilijk TO. Als je zelf wel ooit kinderen wil, zou je er misschien mee om kunnen leren gaan. Als je echt niet van kinderen houdt (maar dat blijkt niet echt uit je post) dan lijkt het me onbegonnen werk.
Succes!
In een relatie wil ik graag op nr. 1 komen, maar ik vind het heel normaal dat als je kinderen hebt, die op de eerste plek komen. Maar daarom is een relatie met iemand met kinderen dus niets voor mij.
Jouw situatie lijkt me moeilijk TO. Als je zelf wel ooit kinderen wil, zou je er misschien mee om kunnen leren gaan. Als je echt niet van kinderen houdt (maar dat blijkt niet echt uit je post) dan lijkt het me onbegonnen werk.
Succes!
