Seks
alle pijlers
Depressief door laag libido van vriend
maandag 31 december 2012 18:33
Hallo allemaal,
Libido. Tja, het blijft iets mysterieus... Waarom kan de ene er geen genoeg van krijgen en is de ander er nauwelijks voor te porren. Toch vreemd Femme77 dat je in het begin van je relatie veel seks had en dan in één keer zakt het naar beneden. Dan zit het er wel "in" denk ik. Heeft hij misschien moeite met het intieme aspect van seks als hij alleen gewend is met vrouwen seks te hebben die hij niet zo goed kent.
Mijn vriend heeft zijn fysieke beperkingen, maar voor het overgrote deel was zijn terughoudendheid t.o.v. seks in het begin van onze relatie zeer zeker mentaal. Achteraf gezien had hij naast zijn beperkingen ook een hoop psychische blokkades en ik denk dat deze een net zo grote impact kunnen hebben als fysieke beperkingen. Door angsten en zo uit te spreken valt voor hem ook een stuk spanning weg. Het is voor een man ook rot als zijn erectie wegvalt. Hij voelde zich dan ook vreselijk down en schuldig en ja, dat heeft dan een negatieve weerslag op je seksuele beleving. Hij is erg gevoelig en dit geldt denk ik ook voor de vriend van Lilith. Het gaat gewoon af en aan. Mopsie heeft het ooit goed verwoord. Makkelijk gezegd maar wel waar is dat je naar de mogelijkheden dient te kijken en niet naar al je beperkingen.
Mopsie, ik vind jou niet overdreven zwart-wit als je zegt dat je een relatie zonder seks niet trekt en je dan losmaakt van zo iemand. Ik heb veel postings gelezen van jou over jouw ex en ik hoe meer ik erover las, hoe gekker ik hem vond. Hij wees jou ook structureel af, had ik de indruk en ook zonder schuldgevoel, zo van "ik heb geen zin en jij hebt lekker pech". Ik zeg het waarschijnlijk even simpel, maar mijn vriend voelde zich achteraf helemaal niet blij met de situatie. Je schrijft dat je tegenwoordig ook wel eens tijden kent dat seks op een laag pitje staat, maar met jouw nieuwe vriend komt het altijd goed. Ik denk dat jullie relatie stukken stabieler is en bovenal veel liefdevoller. Dat is wat ik proef nu.
Ik ga zo Oud & Nieuw vieren bij vrienden en ik wens jullie ook allemaal een toffe jaarwisseling toe en een nieuw jaar met veel liefde én intimiteit en zeker voor Mopsie een goede gezondheid.
Libido. Tja, het blijft iets mysterieus... Waarom kan de ene er geen genoeg van krijgen en is de ander er nauwelijks voor te porren. Toch vreemd Femme77 dat je in het begin van je relatie veel seks had en dan in één keer zakt het naar beneden. Dan zit het er wel "in" denk ik. Heeft hij misschien moeite met het intieme aspect van seks als hij alleen gewend is met vrouwen seks te hebben die hij niet zo goed kent.
Mijn vriend heeft zijn fysieke beperkingen, maar voor het overgrote deel was zijn terughoudendheid t.o.v. seks in het begin van onze relatie zeer zeker mentaal. Achteraf gezien had hij naast zijn beperkingen ook een hoop psychische blokkades en ik denk dat deze een net zo grote impact kunnen hebben als fysieke beperkingen. Door angsten en zo uit te spreken valt voor hem ook een stuk spanning weg. Het is voor een man ook rot als zijn erectie wegvalt. Hij voelde zich dan ook vreselijk down en schuldig en ja, dat heeft dan een negatieve weerslag op je seksuele beleving. Hij is erg gevoelig en dit geldt denk ik ook voor de vriend van Lilith. Het gaat gewoon af en aan. Mopsie heeft het ooit goed verwoord. Makkelijk gezegd maar wel waar is dat je naar de mogelijkheden dient te kijken en niet naar al je beperkingen.
Mopsie, ik vind jou niet overdreven zwart-wit als je zegt dat je een relatie zonder seks niet trekt en je dan losmaakt van zo iemand. Ik heb veel postings gelezen van jou over jouw ex en ik hoe meer ik erover las, hoe gekker ik hem vond. Hij wees jou ook structureel af, had ik de indruk en ook zonder schuldgevoel, zo van "ik heb geen zin en jij hebt lekker pech". Ik zeg het waarschijnlijk even simpel, maar mijn vriend voelde zich achteraf helemaal niet blij met de situatie. Je schrijft dat je tegenwoordig ook wel eens tijden kent dat seks op een laag pitje staat, maar met jouw nieuwe vriend komt het altijd goed. Ik denk dat jullie relatie stukken stabieler is en bovenal veel liefdevoller. Dat is wat ik proef nu.
Ik ga zo Oud & Nieuw vieren bij vrienden en ik wens jullie ook allemaal een toffe jaarwisseling toe en een nieuw jaar met veel liefde én intimiteit en zeker voor Mopsie een goede gezondheid.
dinsdag 1 januari 2013 23:37
quote:Femme77 schreef op 31 december 2012 @ 13:47:
Maar is een laag libido iets wat bij een persoon hoort, ongeacht of en met wie hij/zij een relatie heeft? Het lage libido van mijn vriend is er namelijk niet altijd geweest. Of in ieder geval: het heeft zich pas geopenbaard sinds zijn relatie met mij serieus is geworden. Hij was -net als ik - erg lang single en had in die tijd regelmatig scharrels / onenightstands e.d. Ook met mij had hij in het begin gewoon regelmatig (zin in) seks. Het werd alleen allemaal steeds een beetje minder. De heftigheid, de passie, de spontaniteit, het initiatief en enthousiasme en uiteindelijk zelfs de fysieke respons... naar een nulpunt gereduceerd.
Ik heb me ook regelmatig afgevraagd of de oorzaak niet (ook) bij mij lag. Was ik niet spannend genoeg? Was ik saai in bed? Deed ik het niet goed? En dat ik ben gestopt met initiatief nemen, was dat niet uiteindelijk de doodsteek van ons seksleven? Maar jee.... er zijn mannen die al zin krijgen als je in lingerie langs ze heen loopt!?! Ook weer zo ironisch: ik kreeg voor de kerst een prachtig lingeriesetje. Exact in mijn maat ook. Gewoon omdat hij weet dat ik gek ben op mooie lingerie.En het staat me prachtig, zegt ie ook nog als ik het kom showen. Maar van opwinding is geen sprake.
Mopsie, die boosheid die jij noemt heb ik ook wel gehad. Ben letterlijk jaloers geweest op zijn sportteam, omdat hij daar wel energie voor had. Ik ben nu wat onverschilliger. Misschien is dat ook emotionele verwijdering, dat kan. Ik speel ook met de gedachte het buiten de deur te zoeken. Misschien is dat het begin van het einde, misschien biedt het nieuwe ingangen of confrontaties.... ik weet het niet. Maar voor nu wil ik hem niet kwijt. Hij is alles wat ik zoek in een man, met slechts één ding dat mist.
@Femme77,
Ik begrijp precies jouw gedachten. Zoals je in mijn vorige posts kunt lezen, worstel ik met hetzelfde. Relatie/gezin perfect en wil deze voor geen goud kwijt, maar mis het initiatief cq. passie van de andere kant. Ben zelf gestopt om mij af te vragen of het aan mij zou liggen. Heb even een tijdje gehad dat ik zelf ook geen initiatief meer nam en dacht "dan maar niet". Maar ja, daar wordt het ook niet beter van, dus inmiddels neem ik weer het initiatief. Het blijft echter wel frustrerend dat er niets van de andere kant komt, terwijl er toch voldoende momenten zijn die zich er voor lenen. Het lingerie setje dat ik gekocht heb, beviel perfect, maar heeft nog niet voor iets spannends gezorgd (terwijl ik het al spannend vond om het uit te kiezen en te geven
. Soms denk ik weleens: heb jij nu echt nooit zin om mij zo maar eens vast te pakken en iets onverwacht te doen? Ik heb dat nl. wel. Alleen de gedachte zorg bij mij soms al voor opwinding. Maar goed, terug naar de realiteit en voor mij het standaard, bekende ritme, standjes, etc.. Op sommige momenten speel ik met de gedachten om het buiten de deur te zoeken, echter kom je dan als man al direct bij prostituees of escortdames, hetgeen ik erg platvloers vind met weinig passie, beleving en respect. Momenteel kijk ik ook zeker kritisch naar mezelf, waarbij ik me af vraag of ik er misschien ook niet teveel mee bezig ben en op gefixeerd ben. Moet ik misschien een hobby of sport er bij zoeken om wat meer afleiding te hebben, waarbij ik mijn energie ook nog eens goed kwijt kan? Ik ben er nog niet aan uit, maar wil er zeker in blijven geloven en energie in steken. Mocht je tips of adviezen hebben, dan hoor ik ze uiteraard graag. Daarnaast helpt het voor mij zeker om te lezen dat ik niet de enige ben. Succes alvast!
Maar is een laag libido iets wat bij een persoon hoort, ongeacht of en met wie hij/zij een relatie heeft? Het lage libido van mijn vriend is er namelijk niet altijd geweest. Of in ieder geval: het heeft zich pas geopenbaard sinds zijn relatie met mij serieus is geworden. Hij was -net als ik - erg lang single en had in die tijd regelmatig scharrels / onenightstands e.d. Ook met mij had hij in het begin gewoon regelmatig (zin in) seks. Het werd alleen allemaal steeds een beetje minder. De heftigheid, de passie, de spontaniteit, het initiatief en enthousiasme en uiteindelijk zelfs de fysieke respons... naar een nulpunt gereduceerd.
Ik heb me ook regelmatig afgevraagd of de oorzaak niet (ook) bij mij lag. Was ik niet spannend genoeg? Was ik saai in bed? Deed ik het niet goed? En dat ik ben gestopt met initiatief nemen, was dat niet uiteindelijk de doodsteek van ons seksleven? Maar jee.... er zijn mannen die al zin krijgen als je in lingerie langs ze heen loopt!?! Ook weer zo ironisch: ik kreeg voor de kerst een prachtig lingeriesetje. Exact in mijn maat ook. Gewoon omdat hij weet dat ik gek ben op mooie lingerie.En het staat me prachtig, zegt ie ook nog als ik het kom showen. Maar van opwinding is geen sprake.
Mopsie, die boosheid die jij noemt heb ik ook wel gehad. Ben letterlijk jaloers geweest op zijn sportteam, omdat hij daar wel energie voor had. Ik ben nu wat onverschilliger. Misschien is dat ook emotionele verwijdering, dat kan. Ik speel ook met de gedachte het buiten de deur te zoeken. Misschien is dat het begin van het einde, misschien biedt het nieuwe ingangen of confrontaties.... ik weet het niet. Maar voor nu wil ik hem niet kwijt. Hij is alles wat ik zoek in een man, met slechts één ding dat mist.
@Femme77,
Ik begrijp precies jouw gedachten. Zoals je in mijn vorige posts kunt lezen, worstel ik met hetzelfde. Relatie/gezin perfect en wil deze voor geen goud kwijt, maar mis het initiatief cq. passie van de andere kant. Ben zelf gestopt om mij af te vragen of het aan mij zou liggen. Heb even een tijdje gehad dat ik zelf ook geen initiatief meer nam en dacht "dan maar niet". Maar ja, daar wordt het ook niet beter van, dus inmiddels neem ik weer het initiatief. Het blijft echter wel frustrerend dat er niets van de andere kant komt, terwijl er toch voldoende momenten zijn die zich er voor lenen. Het lingerie setje dat ik gekocht heb, beviel perfect, maar heeft nog niet voor iets spannends gezorgd (terwijl ik het al spannend vond om het uit te kiezen en te geven
. Soms denk ik weleens: heb jij nu echt nooit zin om mij zo maar eens vast te pakken en iets onverwacht te doen? Ik heb dat nl. wel. Alleen de gedachte zorg bij mij soms al voor opwinding. Maar goed, terug naar de realiteit en voor mij het standaard, bekende ritme, standjes, etc.. Op sommige momenten speel ik met de gedachten om het buiten de deur te zoeken, echter kom je dan als man al direct bij prostituees of escortdames, hetgeen ik erg platvloers vind met weinig passie, beleving en respect. Momenteel kijk ik ook zeker kritisch naar mezelf, waarbij ik me af vraag of ik er misschien ook niet teveel mee bezig ben en op gefixeerd ben. Moet ik misschien een hobby of sport er bij zoeken om wat meer afleiding te hebben, waarbij ik mijn energie ook nog eens goed kwijt kan? Ik ben er nog niet aan uit, maar wil er zeker in blijven geloven en energie in steken. Mocht je tips of adviezen hebben, dan hoor ik ze uiteraard graag. Daarnaast helpt het voor mij zeker om te lezen dat ik niet de enige ben. Succes alvast!
woensdag 2 januari 2013 19:24
quote:Mopsie41 schreef op 31 december 2012 @ 14:52:
[...]
Uiteraard is dat zo.
Wij hebben het er al eens eerder over gehad, "het hele pakket"..... Anders dan jij, kan ik die dingen niet scheiden zoals jij dat wel kunt.
Als er iets ontbreekt, drijf ik af van mijn partner.
Ik heb gemerkt dat intimiteit als in seks (het hele pakket) voor mij erg belangrijk is in de relatie. Is dat er niet meer dan wil ik een ander, ik wil niet met een "goede vriend" samenwonen.
Dat is ook een beetje de vraag, of ik daar nou erg extreem in ben.
Hoi Mopsie, ik herken heel erg wat jij beschrijft. Ook ik werd tijdens mijn seks-arme relatie steeds bozer naar mijn ex toe. En ik vond dat slappe lichaam van hem steeds minder aantrekkelijk.
Ik lees hier best vaak dat de partner die weinig seks krijgt zich toch steeds aangetrokken blijft voelen tot haar/zijn partner. Ik had dat niet.
[...]
Uiteraard is dat zo.
Wij hebben het er al eens eerder over gehad, "het hele pakket"..... Anders dan jij, kan ik die dingen niet scheiden zoals jij dat wel kunt.
Als er iets ontbreekt, drijf ik af van mijn partner.
Ik heb gemerkt dat intimiteit als in seks (het hele pakket) voor mij erg belangrijk is in de relatie. Is dat er niet meer dan wil ik een ander, ik wil niet met een "goede vriend" samenwonen.
Dat is ook een beetje de vraag, of ik daar nou erg extreem in ben.
Hoi Mopsie, ik herken heel erg wat jij beschrijft. Ook ik werd tijdens mijn seks-arme relatie steeds bozer naar mijn ex toe. En ik vond dat slappe lichaam van hem steeds minder aantrekkelijk.
Ik lees hier best vaak dat de partner die weinig seks krijgt zich toch steeds aangetrokken blijft voelen tot haar/zijn partner. Ik had dat niet.
woensdag 2 januari 2013 21:21
quote:loreley12 schreef op 31 december 2012 @ 18:33:
Heeft hij misschien moeite met het intieme aspect van seks als hij alleen gewend is met vrouwen seks te hebben die hij niet zo goed kent.
Typisch. Dit is precies waar ik ook al heel vaak aan gedacht heb.
Alsof ie seks en liefde niet kan combineren ofzo.
Zo heeft hij ooit letterlijk gezegd dat hij het raar vond om de vrouw van wie hij houdt met zichzelf te zien spelen (ik had hem - in één van mijn vele pogingen - een filmpje van mijzelf gestuurd. Toen ik hem net kende was ie daar nog helemaal wild van geworden)
Maar ja, leuk om dat te concluderen... het lost uiteindelijk niets op. Ik kan niet ineens weer een vreemde vrouw voor hem worden.
Heeft hij misschien moeite met het intieme aspect van seks als hij alleen gewend is met vrouwen seks te hebben die hij niet zo goed kent.
Typisch. Dit is precies waar ik ook al heel vaak aan gedacht heb.
Alsof ie seks en liefde niet kan combineren ofzo.
Zo heeft hij ooit letterlijk gezegd dat hij het raar vond om de vrouw van wie hij houdt met zichzelf te zien spelen (ik had hem - in één van mijn vele pogingen - een filmpje van mijzelf gestuurd. Toen ik hem net kende was ie daar nog helemaal wild van geworden)
Maar ja, leuk om dat te concluderen... het lost uiteindelijk niets op. Ik kan niet ineens weer een vreemde vrouw voor hem worden.
woensdag 2 januari 2013 22:35
quote:Femme77 schreef op 02 januari 2013 @ 21:21:
Typisch. Dit is precies waar ik ook al heel vaak aan gedacht heb.
Alsof ie seks en liefde niet kan combineren ofzo.
Volgens mij sla je hier de spijker op z'n kop. Ik heb hier ook wel eens over nagedacht en mijn gedachten eerder hier gepost. Misschien verwoordde ik het toen niet zo goed. Nog een poging.
Ik denk dat het voor een aanzienlijk aantal mannen inderdaad in meer of mindere mate moeilijk is een seksuele relatie te onderhouden met een vrouw die tegelijk al langere tijd hun levenspartner is. Met een hoop ellende en onbegrip tot gevolg van hun vrouw wanneer zij daar wel toe in staat is.
Ik zie het vaak om me heen sinds ik me ervan bewust ben. Misschien hebben die mannen op een afwijkende manier met vrouwen om leren gaan of heeft het met de relatie met hun moeder te maken of misschien heeft seks nooit echt een vaste plaats gekregen in hun leven of whatever. Ik weet niet wat de reden hiervan is maar het is wel vaak zo. In sommige culturen wordt het volgens mij zelfs redelijk normaal gevonden wanneer mannen geen seks meer hebben met hun "nummer 1" en dat per definitie buiten hun huwelijk om zoeken. Misschien heeft het te maken met de rol die de vrouw in deze relaties/culturen krijgt of neemt?
Ikzelf heb een redelijk normaal en bevredigend seksleven maar ik ook moet soms bewust iets in mijn gevoelens naar haar "uitzetten" om van seks met mijn vrouw te kunnen genieten, juist omdat ze zo vertrouwd en belangrijk voor mij is. Sommige vrouwen lijken juist het omgekeerde te hebben, dat ze niet van seks kunnen genieten met iemand waarmee ze niet vertrouwd zijn. Behoorlijk verschil tussen mannen en vrouwen hier.
Ik zou ook niet zo snel weten wat je zou kunnen veranderen. Minder verzorgen, minder praatpaal zijn, minder altijd aanwezig zijn? Maar wel zichtbaar geinteresseerd in de ander blijven?
Typisch. Dit is precies waar ik ook al heel vaak aan gedacht heb.
Alsof ie seks en liefde niet kan combineren ofzo.
Volgens mij sla je hier de spijker op z'n kop. Ik heb hier ook wel eens over nagedacht en mijn gedachten eerder hier gepost. Misschien verwoordde ik het toen niet zo goed. Nog een poging.
Ik denk dat het voor een aanzienlijk aantal mannen inderdaad in meer of mindere mate moeilijk is een seksuele relatie te onderhouden met een vrouw die tegelijk al langere tijd hun levenspartner is. Met een hoop ellende en onbegrip tot gevolg van hun vrouw wanneer zij daar wel toe in staat is.
Ik zie het vaak om me heen sinds ik me ervan bewust ben. Misschien hebben die mannen op een afwijkende manier met vrouwen om leren gaan of heeft het met de relatie met hun moeder te maken of misschien heeft seks nooit echt een vaste plaats gekregen in hun leven of whatever. Ik weet niet wat de reden hiervan is maar het is wel vaak zo. In sommige culturen wordt het volgens mij zelfs redelijk normaal gevonden wanneer mannen geen seks meer hebben met hun "nummer 1" en dat per definitie buiten hun huwelijk om zoeken. Misschien heeft het te maken met de rol die de vrouw in deze relaties/culturen krijgt of neemt?
Ikzelf heb een redelijk normaal en bevredigend seksleven maar ik ook moet soms bewust iets in mijn gevoelens naar haar "uitzetten" om van seks met mijn vrouw te kunnen genieten, juist omdat ze zo vertrouwd en belangrijk voor mij is. Sommige vrouwen lijken juist het omgekeerde te hebben, dat ze niet van seks kunnen genieten met iemand waarmee ze niet vertrouwd zijn. Behoorlijk verschil tussen mannen en vrouwen hier.
Ik zou ook niet zo snel weten wat je zou kunnen veranderen. Minder verzorgen, minder praatpaal zijn, minder altijd aanwezig zijn? Maar wel zichtbaar geinteresseerd in de ander blijven?
donderdag 3 januari 2013 00:35
Ik denk dat dat voor een aantal mannen idd wel geld, als ik naar mijn nr1 kijk, herken ik dat wel.. die heeft wel eens zoiets in andere bewoordingen aangegeven. Hij lijkt dan 'bang' te zijn .. ik kom er alleen maar niet achter waar hij bang voor is..
Met mijn nr2 is het juist andersom.. hoe verder we komen in de relatie, hoe dieper de genegenheid, het houden van, hoe intensiever de passie oplaait. Elkaars emotie kunnen lezen laat de boel nog meer oplaaien. Dat houdt ons ook wel eens 'bezig' we proberen het 'te pakken' te begrijpen.. maar snappen doen we het nog steeds niet.. En na 3 jaar zijn wij toch wel behoorlijk 'vertrouwd'.. ik heb met hem meer seks gehad dan met mijn nr1 in onze hele relatie (nu 12 jaar)
Met mijn nr2 is het juist andersom.. hoe verder we komen in de relatie, hoe dieper de genegenheid, het houden van, hoe intensiever de passie oplaait. Elkaars emotie kunnen lezen laat de boel nog meer oplaaien. Dat houdt ons ook wel eens 'bezig' we proberen het 'te pakken' te begrijpen.. maar snappen doen we het nog steeds niet.. En na 3 jaar zijn wij toch wel behoorlijk 'vertrouwd'.. ik heb met hem meer seks gehad dan met mijn nr1 in onze hele relatie (nu 12 jaar)
donderdag 3 januari 2013 22:32
quote:Sensual_D schreef op 03 januari 2013 @ 00:35:
Met mijn nr2 is het juist andersom.. hoe verder we komen in de relatie, hoe dieper de genegenheid, het houden van, hoe intensiever de passie oplaait. Elkaars emotie kunnen lezen laat de boel nog meer oplaaien. Dat houdt ons ook wel eens 'bezig' we proberen het 'te pakken' te begrijpen.. maar snappen doen we het nog steeds niet.. En na 3 jaar zijn wij toch wel behoorlijk 'vertrouwd'.. ik heb met hem meer seks gehad dan met mijn nr1 in onze hele relatie (nu 12 jaar)
Hi Sensual,
Maar is een minnaar-minnares verhouding niet fundamenteel anders? Maar waarschijnlijk geldt mijn betoog inderdaad niet voor hem. Des te beter.
Geweldig wijf vind ik jou trouwens. Veel van jou posts geleerd
Met mijn nr2 is het juist andersom.. hoe verder we komen in de relatie, hoe dieper de genegenheid, het houden van, hoe intensiever de passie oplaait. Elkaars emotie kunnen lezen laat de boel nog meer oplaaien. Dat houdt ons ook wel eens 'bezig' we proberen het 'te pakken' te begrijpen.. maar snappen doen we het nog steeds niet.. En na 3 jaar zijn wij toch wel behoorlijk 'vertrouwd'.. ik heb met hem meer seks gehad dan met mijn nr1 in onze hele relatie (nu 12 jaar)
Hi Sensual,
Maar is een minnaar-minnares verhouding niet fundamenteel anders? Maar waarschijnlijk geldt mijn betoog inderdaad niet voor hem. Des te beter.
Geweldig wijf vind ik jou trouwens. Veel van jou posts geleerd
vrijdag 4 januari 2013 00:47
haha, in dat opzicht vind ik 'Wijf' een compliment! 
En ja, normaal gesproken is een minnaar/minnares relatie wel anders, ware het niet dat het bij ons veel dieper gaat dan minnaar/minnares. Elkaars beste vrienden, 4 handen op 1 buik.. en door sommigen wel omschreven als twee-eiige eenling.. Een bijzondere klik..
En ja, normaal gesproken is een minnaar/minnares relatie wel anders, ware het niet dat het bij ons veel dieper gaat dan minnaar/minnares. Elkaars beste vrienden, 4 handen op 1 buik.. en door sommigen wel omschreven als twee-eiige eenling.. Een bijzondere klik..
dinsdag 8 januari 2013 22:05
Ik lees al een poosje mee, en herken een hoop..
Ik ben nu bijna 5 jaar samen met mijn vriend. We zijn allebei 26 jaar. We wonen sinds een paar maanden samen.
We woonden hiervoor allebei bij onze ouders, van seks kwam het daardoor niet veel. Hij zei altijd dat het wel zou veranderen als we samen zouden wonen.... Dan hadden we eindelijk onze privacy.
Nou geen verandering dus.
Mijn vriend houdt niet van het echte werk.. Meer van handwerk ed... De keren dat we het de afgelopen 5 jaar echt hebben gedaan is op 2 handen wel te tellen.. Hij zegt het zelf niet prettig te vinden.. wat bij mij hard aan is gekomen. We zijn wel op andere manieren intiem maar ook deze manier van intiem zijn is afgenomen. Als ik zeg dat er 1 keer per maand wat gebeurt dan zou ik liegen... De laatste keer dat hij initiatief heeft genomen kan ik me niet herinneren.. De laatste keer dat ik wat bij hem heb gedaan wel.. Hij vindt dit dan heel fijn.. Maar zelf initiatief nemen of iets terug doen ho maar.
Ik heb het er al vaak met hem over gehad.. Dat ik er mee zit.. Dat ik onzeker wordt.. Maar het helpt niets.. Ik durf niet eens in een leuk setje op hem te wachten uit angst voor afwijzing. Ik word er zo onzeker van.. Waarom wil hij niks? Waarom komt er nooit iets van zijn kant? Ben ik te dik, te dun, is ie homo? Ja werkelijk alles gaat er door mijn hoofd.
Hij is wel heel lief, zorgzaam, knuffelt heel veel en graag, geef me de hele dag door kusjes, maar niet vaak een gepassioneerde kus. Hij vertelt me vaak genoeg dat hij me mooi vindt en is jaloers als ik aandacht van andere jongens krijg... Maar wat is het dan?
Is er gewoon geen seksuele aantrekkingskracht?
Dit is mijn eerste relatie en mijn vriend past in alle opzichten bij me, hij is knap, heeft humor, maar dat ene mist. En het lijkt wel of het voor mij steeds meer een big deal begint te worden. Het gaat me frustreren.
Als ik erover wil praten raakt hij gepikeerd, ik verpest het volgens hem juist door er 'een issue' van te maken. Niet dat ik er trouwens vaak over begin.. Af en toe begin ik er voorzichtig over.
Ik neem zelf ook minder initiatief.. Wat ook niet goed is.. Maar het is voor mij ook echt een ding geworden om te kijken hoe lang het duurt als het van zijn kant moet komen. En ik denk dat ik heeeeel lang kan wachten.
Ik heb mezelf nooit gezien als iemand die vreemd zou kunnen gaan.. Maar als ik bij deze jongen wil blijven -Wat ik echt wel wil- Dan heb ik de rest van m'n leven geen seksleven.. Hoe kan ik dat volhouden?
Zucht...
Ik ben nu bijna 5 jaar samen met mijn vriend. We zijn allebei 26 jaar. We wonen sinds een paar maanden samen.
We woonden hiervoor allebei bij onze ouders, van seks kwam het daardoor niet veel. Hij zei altijd dat het wel zou veranderen als we samen zouden wonen.... Dan hadden we eindelijk onze privacy.
Nou geen verandering dus.
Mijn vriend houdt niet van het echte werk.. Meer van handwerk ed... De keren dat we het de afgelopen 5 jaar echt hebben gedaan is op 2 handen wel te tellen.. Hij zegt het zelf niet prettig te vinden.. wat bij mij hard aan is gekomen. We zijn wel op andere manieren intiem maar ook deze manier van intiem zijn is afgenomen. Als ik zeg dat er 1 keer per maand wat gebeurt dan zou ik liegen... De laatste keer dat hij initiatief heeft genomen kan ik me niet herinneren.. De laatste keer dat ik wat bij hem heb gedaan wel.. Hij vindt dit dan heel fijn.. Maar zelf initiatief nemen of iets terug doen ho maar.
Ik heb het er al vaak met hem over gehad.. Dat ik er mee zit.. Dat ik onzeker wordt.. Maar het helpt niets.. Ik durf niet eens in een leuk setje op hem te wachten uit angst voor afwijzing. Ik word er zo onzeker van.. Waarom wil hij niks? Waarom komt er nooit iets van zijn kant? Ben ik te dik, te dun, is ie homo? Ja werkelijk alles gaat er door mijn hoofd.
Hij is wel heel lief, zorgzaam, knuffelt heel veel en graag, geef me de hele dag door kusjes, maar niet vaak een gepassioneerde kus. Hij vertelt me vaak genoeg dat hij me mooi vindt en is jaloers als ik aandacht van andere jongens krijg... Maar wat is het dan?
Is er gewoon geen seksuele aantrekkingskracht?
Dit is mijn eerste relatie en mijn vriend past in alle opzichten bij me, hij is knap, heeft humor, maar dat ene mist. En het lijkt wel of het voor mij steeds meer een big deal begint te worden. Het gaat me frustreren.
Als ik erover wil praten raakt hij gepikeerd, ik verpest het volgens hem juist door er 'een issue' van te maken. Niet dat ik er trouwens vaak over begin.. Af en toe begin ik er voorzichtig over.
Ik neem zelf ook minder initiatief.. Wat ook niet goed is.. Maar het is voor mij ook echt een ding geworden om te kijken hoe lang het duurt als het van zijn kant moet komen. En ik denk dat ik heeeeel lang kan wachten.
Ik heb mezelf nooit gezien als iemand die vreemd zou kunnen gaan.. Maar als ik bij deze jongen wil blijven -Wat ik echt wel wil- Dan heb ik de rest van m'n leven geen seksleven.. Hoe kan ik dat volhouden?
Zucht...
woensdag 9 januari 2013 00:01
Het is een cirkel waar je in terecht komt hè, Someday? Jij verstopt jouw gevoelens, en jouw verlangens omdat hij minder toenadering zoekt,.. en je geeft aan dat als je daarover begint, hij vind dat hij daar juist weer onzeker van wordt en nog minder toenadering zoekt..
De laatste zin die je schrijft:
Ik heb mezelf nooit gezien als iemand die vreemd zou kunnen gaan.. Maar als ik bij deze jongen wil blijven -Wat ik echt wel wil- Dan heb ik de rest van m'n leven geen seksleven.. Hoe kan ik dat volhouden?
Heb je hem dat ooit al eens zo verteld?
Ik weet van mijn partner, dat hij daarin niet zo'n probleem zag.. als hij zonder kon, waarom ik dan niet? Hij kent dat gemis niet..
De laatste zin die je schrijft:
Ik heb mezelf nooit gezien als iemand die vreemd zou kunnen gaan.. Maar als ik bij deze jongen wil blijven -Wat ik echt wel wil- Dan heb ik de rest van m'n leven geen seksleven.. Hoe kan ik dat volhouden?
Heb je hem dat ooit al eens zo verteld?
Ik weet van mijn partner, dat hij daarin niet zo'n probleem zag.. als hij zonder kon, waarom ik dan niet? Hij kent dat gemis niet..
woensdag 9 januari 2013 11:51
quote:someday schreef op 08 januari 2013 @ 22:05:
Ik lees al een poosje mee, en herken een hoop..
Ik ben nu bijna 5 jaar samen met mijn vriend. We zijn allebei 26 jaar. We wonen sinds een paar maanden samen.
We woonden hiervoor allebei bij onze ouders, van seks kwam het daardoor niet veel. Hij zei altijd dat het wel zou veranderen als we samen zouden wonen.... Dan hadden we eindelijk onze privacy.
Nou geen verandering dus.
Mijn vriend houdt niet van het echte werk.. Meer van handwerk ed... De keren dat we het de afgelopen 5 jaar echt hebben gedaan is op 2 handen wel te tellen.. Hij zegt het zelf niet prettig te vinden.. wat bij mij hard aan is gekomen. We zijn wel op andere manieren intiem maar ook deze manier van intiem zijn is afgenomen. Als ik zeg dat er 1 keer per maand wat gebeurt dan zou ik liegen... De laatste keer dat hij initiatief heeft genomen kan ik me niet herinneren.. De laatste keer dat ik wat bij hem heb gedaan wel.. Hij vindt dit dan heel fijn.. Maar zelf initiatief nemen of iets terug doen ho maar.
Ik heb het er al vaak met hem over gehad.. Dat ik er mee zit.. Dat ik onzeker wordt.. Maar het helpt niets.. Ik durf niet eens in een leuk setje op hem te wachten uit angst voor afwijzing. Ik word er zo onzeker van.. Waarom wil hij niks? Waarom komt er nooit iets van zijn kant? Ben ik te dik, te dun, is ie homo? Ja werkelijk alles gaat er door mijn hoofd.
Hij is wel heel lief, zorgzaam, knuffelt heel veel en graag, geef me de hele dag door kusjes, maar niet vaak een gepassioneerde kus. Hij vertelt me vaak genoeg dat hij me mooi vindt en is jaloers als ik aandacht van andere jongens krijg... Maar wat is het dan?
Is er gewoon geen seksuele aantrekkingskracht?
Dit is mijn eerste relatie en mijn vriend past in alle opzichten bij me, hij is knap, heeft humor, maar dat ene mist. En het lijkt wel of het voor mij steeds meer een big deal begint te worden. Het gaat me frustreren.
Als ik erover wil praten raakt hij gepikeerd, ik verpest het volgens hem juist door er 'een issue' van te maken. Niet dat ik er trouwens vaak over begin.. Af en toe begin ik er voorzichtig over.
Ik neem zelf ook minder initiatief.. Wat ook niet goed is.. Maar het is voor mij ook echt een ding geworden om te kijken hoe lang het duurt als het van zijn kant moet komen. En ik denk dat ik heeeeel lang kan wachten.
Ik heb mezelf nooit gezien als iemand die vreemd zou kunnen gaan.. Maar als ik bij deze jongen wil blijven -Wat ik echt wel wil- Dan heb ik de rest van m'n leven geen seksleven.. Hoe kan ik dat volhouden?
Zucht...Ik zou zeggen, als alles klopt aan hem voor de rest, een voorbindpiemel
Ik lees al een poosje mee, en herken een hoop..
Ik ben nu bijna 5 jaar samen met mijn vriend. We zijn allebei 26 jaar. We wonen sinds een paar maanden samen.
We woonden hiervoor allebei bij onze ouders, van seks kwam het daardoor niet veel. Hij zei altijd dat het wel zou veranderen als we samen zouden wonen.... Dan hadden we eindelijk onze privacy.
Nou geen verandering dus.
Mijn vriend houdt niet van het echte werk.. Meer van handwerk ed... De keren dat we het de afgelopen 5 jaar echt hebben gedaan is op 2 handen wel te tellen.. Hij zegt het zelf niet prettig te vinden.. wat bij mij hard aan is gekomen. We zijn wel op andere manieren intiem maar ook deze manier van intiem zijn is afgenomen. Als ik zeg dat er 1 keer per maand wat gebeurt dan zou ik liegen... De laatste keer dat hij initiatief heeft genomen kan ik me niet herinneren.. De laatste keer dat ik wat bij hem heb gedaan wel.. Hij vindt dit dan heel fijn.. Maar zelf initiatief nemen of iets terug doen ho maar.
Ik heb het er al vaak met hem over gehad.. Dat ik er mee zit.. Dat ik onzeker wordt.. Maar het helpt niets.. Ik durf niet eens in een leuk setje op hem te wachten uit angst voor afwijzing. Ik word er zo onzeker van.. Waarom wil hij niks? Waarom komt er nooit iets van zijn kant? Ben ik te dik, te dun, is ie homo? Ja werkelijk alles gaat er door mijn hoofd.
Hij is wel heel lief, zorgzaam, knuffelt heel veel en graag, geef me de hele dag door kusjes, maar niet vaak een gepassioneerde kus. Hij vertelt me vaak genoeg dat hij me mooi vindt en is jaloers als ik aandacht van andere jongens krijg... Maar wat is het dan?
Is er gewoon geen seksuele aantrekkingskracht?
Dit is mijn eerste relatie en mijn vriend past in alle opzichten bij me, hij is knap, heeft humor, maar dat ene mist. En het lijkt wel of het voor mij steeds meer een big deal begint te worden. Het gaat me frustreren.
Als ik erover wil praten raakt hij gepikeerd, ik verpest het volgens hem juist door er 'een issue' van te maken. Niet dat ik er trouwens vaak over begin.. Af en toe begin ik er voorzichtig over.
Ik neem zelf ook minder initiatief.. Wat ook niet goed is.. Maar het is voor mij ook echt een ding geworden om te kijken hoe lang het duurt als het van zijn kant moet komen. En ik denk dat ik heeeeel lang kan wachten.
Ik heb mezelf nooit gezien als iemand die vreemd zou kunnen gaan.. Maar als ik bij deze jongen wil blijven -Wat ik echt wel wil- Dan heb ik de rest van m'n leven geen seksleven.. Hoe kan ik dat volhouden?
Zucht...Ik zou zeggen, als alles klopt aan hem voor de rest, een voorbindpiemel
woensdag 9 januari 2013 19:01
Welkom Someday.
Als ik dit lees word ik weer heel verdrietig.
Bij ons is het na de breuk opgelost en nu hebben we een latrelatie.
Maar vóór die breuk was jouw verhaal mijn verhaal.
Ik weet precies hoe je je voelt, die afwijzing, die frustratie die machteloosheid.
Dit zal niet veranderen, hij ziet het niet als een probleem en werkt er dus ook niet aan.
Vals en gemeen hij ontneemt je seks willens en wetens.
Alleen aan jou of je dit wil accepteren .
Mopsie kom er maar in meid, want zoals jij het kan omschrijven kan niemand het!!
Thasmo, heb je mail ontvangen hoor!
Als ik dit lees word ik weer heel verdrietig.
Bij ons is het na de breuk opgelost en nu hebben we een latrelatie.
Maar vóór die breuk was jouw verhaal mijn verhaal.
Ik weet precies hoe je je voelt, die afwijzing, die frustratie die machteloosheid.
Dit zal niet veranderen, hij ziet het niet als een probleem en werkt er dus ook niet aan.
Vals en gemeen hij ontneemt je seks willens en wetens.
Alleen aan jou of je dit wil accepteren .
Mopsie kom er maar in meid, want zoals jij het kan omschrijven kan niemand het!!
Thasmo, heb je mail ontvangen hoor!
woensdag 9 januari 2013 19:29
Someday, ik herken zo wat je schrijft. Ik zag mezelf ook nooit als iemand die vreemd zou gaan. Maar nu wel.
Ook ik had de naieve hoop dat het beter zou worden, als we zouden samenwonen. Omdat hij vaak zei dat het gevoel had dat het moest in die ene nacht per week dat we samen waren... Nou, ik kan je zeggen: de frequentie ging bepaald niet omhoog toen we gingen samenwonen.
Ik loop ook wel tegen onbegrip aan van buitenstaanders... in de kerstvakantie waren we lekker een paar dagen weg in een hotelletje in het buitenland. Vraagt een vriendinnetje van de week "Maar jullie zijn lekker samen weg geweest. Dan heeft ie toch wel zin?" Eh nee... hotelbed of eigen bed maakt geen verschil hoor!
Dat een man gewoon geen zinheeft, gaat er bij veel mensen niet in. Lang leve de clichés!
Ook ik had de naieve hoop dat het beter zou worden, als we zouden samenwonen. Omdat hij vaak zei dat het gevoel had dat het moest in die ene nacht per week dat we samen waren... Nou, ik kan je zeggen: de frequentie ging bepaald niet omhoog toen we gingen samenwonen.
Ik loop ook wel tegen onbegrip aan van buitenstaanders... in de kerstvakantie waren we lekker een paar dagen weg in een hotelletje in het buitenland. Vraagt een vriendinnetje van de week "Maar jullie zijn lekker samen weg geweest. Dan heeft ie toch wel zin?" Eh nee... hotelbed of eigen bed maakt geen verschil hoor!
Dat een man gewoon geen zinheeft, gaat er bij veel mensen niet in. Lang leve de clichés!
woensdag 9 januari 2013 20:31
quote:someday schreef op 08 januari 2013 @ 22:05:
Ik heb mezelf nooit gezien als iemand die vreemd zou kunnen gaan.. Maar als ik bij deze jongen wil blijven -Wat ik echt wel wil- Dan heb ik de rest van m'n leven geen seksleven.. Hoe kan ik dat volhouden?
Zucht...
Niet volhouden en beslissingen durven nemen, tot nu toe zijn het enkel zijn noden die belangrijk zijn geweest, jij mag ook wel eens aan jezelf denken. Verbreek deze relatie dus zo snel mogelijk aub. Beter korte pijn nu dan één langgerekte pijn later.
Mijn ex vertoonde ook zo'n kenmerken en die bleek trouwens persoonlijkheidsgestoord te zijn. Dit heeft vaak weinig met aseksualiteit te maken maar eerder met het onvermogen tot echte intimiteit en een totaal gebrek aan empathie naar jou toe.
Een minnaar is een korte maar weinig constructieve oplossing. Uiteindelijk heb je gewoon twee relaties waar een echte intimiteit ontbreekt en bouw je bij beide mannen een afstand in. Je kan jezelf wel een tijdje voorliegen, zelfs jaren, dat dit allemaal oké is en een goede oplossing is, maar uiteindelijk steven je volgens mij toch op een failliet af.
Je bent nog jong, durf een drastische wending nemen.
Ik heb mezelf nooit gezien als iemand die vreemd zou kunnen gaan.. Maar als ik bij deze jongen wil blijven -Wat ik echt wel wil- Dan heb ik de rest van m'n leven geen seksleven.. Hoe kan ik dat volhouden?
Zucht...
Niet volhouden en beslissingen durven nemen, tot nu toe zijn het enkel zijn noden die belangrijk zijn geweest, jij mag ook wel eens aan jezelf denken. Verbreek deze relatie dus zo snel mogelijk aub. Beter korte pijn nu dan één langgerekte pijn later.
Mijn ex vertoonde ook zo'n kenmerken en die bleek trouwens persoonlijkheidsgestoord te zijn. Dit heeft vaak weinig met aseksualiteit te maken maar eerder met het onvermogen tot echte intimiteit en een totaal gebrek aan empathie naar jou toe.
Een minnaar is een korte maar weinig constructieve oplossing. Uiteindelijk heb je gewoon twee relaties waar een echte intimiteit ontbreekt en bouw je bij beide mannen een afstand in. Je kan jezelf wel een tijdje voorliegen, zelfs jaren, dat dit allemaal oké is en een goede oplossing is, maar uiteindelijk steven je volgens mij toch op een failliet af.
Je bent nog jong, durf een drastische wending nemen.
woensdag 9 januari 2013 21:43
Fijn de reacties... fijn ook om het eens kwijt te kunnen.. Ik ben niet iemand die dit soort dingen met vriendinnen deelt.
Laatst zat een vriendin van mij in een dipje, haar relatie liep even niet lekker.. " we zijn al 2 weken niet intiem geweest" zei ze.
Ik moest er bijna om lachen..
@lilith; hoe is het bij jou nu je een latrelatie hebt? Is hij verandert? Zo ja, waarom nu dan wel?
@Femme: ik word er bijna blij van te lezen dat ik niet de enige ben..
Blijf jij er met je vriend over praten? En blijf initiatief nemen? Of maakt dat weinig verschil?
Ik ben nu niet op een punt dat ik het zomaar uit wil maken. Ik hou heel van hem.. En dan denk ik maar steeds: er zijn toch belangrijkere dingen? Maar het blijft een gemis.
Laatst zat een vriendin van mij in een dipje, haar relatie liep even niet lekker.. " we zijn al 2 weken niet intiem geweest" zei ze.
Ik moest er bijna om lachen..
@lilith; hoe is het bij jou nu je een latrelatie hebt? Is hij verandert? Zo ja, waarom nu dan wel?
@Femme: ik word er bijna blij van te lezen dat ik niet de enige ben..
Blijf jij er met je vriend over praten? En blijf initiatief nemen? Of maakt dat weinig verschil?
Ik ben nu niet op een punt dat ik het zomaar uit wil maken. Ik hou heel van hem.. En dan denk ik maar steeds: er zijn toch belangrijkere dingen? Maar het blijft een gemis.
woensdag 9 januari 2013 21:55
quote:seringetje schreef op 09 januari 2013 @ 20:31:
[...]
Verbreek deze relatie dus zo snel mogelijk aub. Beter korte pijn nu dan één langgerekte pijn later.
Dat vind ik nogal kort door de bocht.
Wel is het zo dat als je geen oplossing vindt, de boosheid, frustratie, afstand, etc. zodanig toenemen dat het enkel kan exploderen. Dus je moet wel een oplossing vinden, maar welke dat is bepaal je zelf: uitmaken, open relatie, escort, libidopil, vluchten in werk of sport, whatever.... hierin bestaat niet één recept.
[...]
Verbreek deze relatie dus zo snel mogelijk aub. Beter korte pijn nu dan één langgerekte pijn later.
Dat vind ik nogal kort door de bocht.
Wel is het zo dat als je geen oplossing vindt, de boosheid, frustratie, afstand, etc. zodanig toenemen dat het enkel kan exploderen. Dus je moet wel een oplossing vinden, maar welke dat is bepaal je zelf: uitmaken, open relatie, escort, libidopil, vluchten in werk of sport, whatever.... hierin bestaat niet één recept.
woensdag 9 januari 2013 22:08
Someday, de druk is er van af nu we apart wonen.
Naast het feit dat er geen seks/intimiteit was , waren er ook veel andere issues.
Die issues spelen nog wel hoor alleen nu hebben we beide ons eigen huis.
Als het niet goed voelt dan spreken we niet af , hij kan soms heel erg in de put zitten ( maar er dus niks aan doen , wel willen maar niet doen ..verwijsbrief voor een psych ligt er dd januari 2012) Nou prima maar dat zoek je maar lekker uit doei doei en voorheen bleef ik me ergeren.
Hij is iemand die vooral veel denkt maar weinig uitvoert vb tuin aanleggen hele plannen....en ondertussen staat het onkruid 1 meter hoog.
Ik trok dat niet meer en het ging van kwaad tot erger.
Als hij nu iets "van plan" is denk pffff, glimlach en gooi er een ander onderwerp tegenaan , geen discussie meer , geen geruzie want zijnhuis/tuin zijn verantwoording , het gaat mij niet meer aan.
Dus het komt er op neer dat dat de rede is waarom het nu wel goed gaat.
We hebben geen "last" van elkaars dagelijkse beslommeringen , dus minder ruzie/spanning/druk.
Hoewel ik me net wel weer heb zitten ergeren, hij zit weer in een dip, dus ik begon over die verwijsbrief van vorig jr....tja en dan denk ik Lil laat nou hij doet er toch niks mee.
Vorig jr toen hij die verwijsbrief kreeg zei ik nog, ben benieuwd of je volgend jr om deze tijd van zeggen dat je geweest bent.
Niet dus.
En zo zijn er wel meer tien jaren plannen en dat was en ben ik eigenlijk wel een beetje zat.
Het grote verschil is dat hij toen ook steeds van plan was iets aan ons seksleven te gaan doen, dat gebeurde niet.
Toen ben ik weggegaan en inmiddels hebben we steeds betere seks iig is er passie en intimiteit.
Maar deze week even niet, eerst maar weer uit die dip komen
Naast het feit dat er geen seks/intimiteit was , waren er ook veel andere issues.
Die issues spelen nog wel hoor alleen nu hebben we beide ons eigen huis.
Als het niet goed voelt dan spreken we niet af , hij kan soms heel erg in de put zitten ( maar er dus niks aan doen , wel willen maar niet doen ..verwijsbrief voor een psych ligt er dd januari 2012) Nou prima maar dat zoek je maar lekker uit doei doei en voorheen bleef ik me ergeren.
Hij is iemand die vooral veel denkt maar weinig uitvoert vb tuin aanleggen hele plannen....en ondertussen staat het onkruid 1 meter hoog.
Ik trok dat niet meer en het ging van kwaad tot erger.
Als hij nu iets "van plan" is denk pffff, glimlach en gooi er een ander onderwerp tegenaan , geen discussie meer , geen geruzie want zijnhuis/tuin zijn verantwoording , het gaat mij niet meer aan.
Dus het komt er op neer dat dat de rede is waarom het nu wel goed gaat.
We hebben geen "last" van elkaars dagelijkse beslommeringen , dus minder ruzie/spanning/druk.
Hoewel ik me net wel weer heb zitten ergeren, hij zit weer in een dip, dus ik begon over die verwijsbrief van vorig jr....tja en dan denk ik Lil laat nou hij doet er toch niks mee.
Vorig jr toen hij die verwijsbrief kreeg zei ik nog, ben benieuwd of je volgend jr om deze tijd van zeggen dat je geweest bent.
Niet dus.
En zo zijn er wel meer tien jaren plannen en dat was en ben ik eigenlijk wel een beetje zat.
Het grote verschil is dat hij toen ook steeds van plan was iets aan ons seksleven te gaan doen, dat gebeurde niet.
Toen ben ik weggegaan en inmiddels hebben we steeds betere seks iig is er passie en intimiteit.
Maar deze week even niet, eerst maar weer uit die dip komen
woensdag 9 januari 2013 22:12
quote:mompelaar schreef op 09 januari 2013 @ 21:55:
[...]
Dat vind ik nogal kort door de bocht.
Wel is het zo dat als je geen oplossing vindt, de boosheid, frustratie, afstand, etc. zodanig toenemen dat het enkel kan exploderen. Dus je moet wel een oplossing vinden, maar welke dat is bepaal je zelf: uitmaken, open relatie, escort, libidopil, vluchten in werk of sport, whatever.... hierin bestaat niet één recept.Inderdaad op een gegegeven moment explodeer je , je kan weinig meer van iemand hebben.
[...]
Dat vind ik nogal kort door de bocht.
Wel is het zo dat als je geen oplossing vindt, de boosheid, frustratie, afstand, etc. zodanig toenemen dat het enkel kan exploderen. Dus je moet wel een oplossing vinden, maar welke dat is bepaal je zelf: uitmaken, open relatie, escort, libidopil, vluchten in werk of sport, whatever.... hierin bestaat niet één recept.Inderdaad op een gegegeven moment explodeer je , je kan weinig meer van iemand hebben.
woensdag 9 januari 2013 22:15
Ik voel me ook geroepen om in te haken
Mijn vriend en ik zijn nu 6 maanden bij elkaar. En ook hij heeft een laag libido, iets wat ik nog nooit heb meegemaakt bij een man, en ook iets waarvan ik dacht dat het eigenlijk niet bestond. En ik schaam me er voor.
Het lijkt wel alsof het maatschappelijk geaccepteerd is dat een vrouw niet altijd zin heeft, en dat dat ook heel begrijpelijk is. Maar een man die geen zin heeft, dat bestaat toch eigenlijk niet? Hmm, wel dus
Wij zien elkaar alleen in het weekend, en in het begin (de eerste 2, 3 maanden) was het ook wel altijd raak. 's Avonds en ' s ochtends. En toen een keer een ochtendje niet. En een keer een avondje niet. En een keer een weekendje niet. Afgelopen weekend ook niet.
Hij is wel heel erg knuffelig, en geeft me ook regelmatig spontaan een zoen.
We hebben er al wel vaak over gepraat maar ik denk nu wel dat ik het even moet laten rusten om de druk niet te erg op te voeren, denk dat dat alleen averechts werkt. Vervelend blijft het wel! En het roept van mijn kant ook best wat frustraties op.
Mijn vriend en ik zijn nu 6 maanden bij elkaar. En ook hij heeft een laag libido, iets wat ik nog nooit heb meegemaakt bij een man, en ook iets waarvan ik dacht dat het eigenlijk niet bestond. En ik schaam me er voor.
Het lijkt wel alsof het maatschappelijk geaccepteerd is dat een vrouw niet altijd zin heeft, en dat dat ook heel begrijpelijk is. Maar een man die geen zin heeft, dat bestaat toch eigenlijk niet? Hmm, wel dus
Wij zien elkaar alleen in het weekend, en in het begin (de eerste 2, 3 maanden) was het ook wel altijd raak. 's Avonds en ' s ochtends. En toen een keer een ochtendje niet. En een keer een avondje niet. En een keer een weekendje niet. Afgelopen weekend ook niet.
Hij is wel heel erg knuffelig, en geeft me ook regelmatig spontaan een zoen.
We hebben er al wel vaak over gepraat maar ik denk nu wel dat ik het even moet laten rusten om de druk niet te erg op te voeren, denk dat dat alleen averechts werkt. Vervelend blijft het wel! En het roept van mijn kant ook best wat frustraties op.
woensdag 9 januari 2013 22:19
quote:bandapeer schreef op 09 januari 2013 @ 22:15:
Ik voel me ook geroepen om in te haken
Mijn vriend en ik zijn nu 6 maanden bij elkaar. En ook hij heeft een laag libido, iets wat ik nog nooit heb meegemaakt bij een man, en ook iets waarvan ik dacht dat het eigenlijk niet bestond. En ik schaam me er voor.
Het lijkt wel alsof het maatschappelijk geaccepteerd is dat een vrouw niet altijd zin heeft, en dat dat ook heel begrijpelijk is. Maar een man die geen zin heeft, dat bestaat toch eigenlijk niet? Hmm, wel dus
Wij zien elkaar alleen in het weekend, en in het begin (de eerste 2, 3 maanden) was het ook wel altijd raak. 's Avonds en ' s ochtends. En toen een keer een ochtendje niet. En een keer een avondje niet. En een keer een weekendje niet. Afgelopen weekend ook niet.
Hij is wel heel erg knuffelig, en geeft me ook regelmatig spontaan een zoen.
We hebben er al wel vaak over gepraat maar ik denk nu wel dat ik het even moet laten rusten om de druk niet te erg op te voeren, denk dat dat alleen averechts werkt. Vervelend blijft het wel! En het roept van mijn kant ook best wat frustraties op.
Zo begon het bij ons ook, het duurde 5 jr, ik dacht "dat varkentje was ik wel".
Niet dus.
Tot we uitelkaar gingen en ongeveer 8/9 maanden na de breuk een latrelatie zijn begonnen.
Het houden van was immers nooit echt weggeweest.
Ik voel me ook geroepen om in te haken
Mijn vriend en ik zijn nu 6 maanden bij elkaar. En ook hij heeft een laag libido, iets wat ik nog nooit heb meegemaakt bij een man, en ook iets waarvan ik dacht dat het eigenlijk niet bestond. En ik schaam me er voor.
Het lijkt wel alsof het maatschappelijk geaccepteerd is dat een vrouw niet altijd zin heeft, en dat dat ook heel begrijpelijk is. Maar een man die geen zin heeft, dat bestaat toch eigenlijk niet? Hmm, wel dus
Wij zien elkaar alleen in het weekend, en in het begin (de eerste 2, 3 maanden) was het ook wel altijd raak. 's Avonds en ' s ochtends. En toen een keer een ochtendje niet. En een keer een avondje niet. En een keer een weekendje niet. Afgelopen weekend ook niet.
Hij is wel heel erg knuffelig, en geeft me ook regelmatig spontaan een zoen.
We hebben er al wel vaak over gepraat maar ik denk nu wel dat ik het even moet laten rusten om de druk niet te erg op te voeren, denk dat dat alleen averechts werkt. Vervelend blijft het wel! En het roept van mijn kant ook best wat frustraties op.
Zo begon het bij ons ook, het duurde 5 jr, ik dacht "dat varkentje was ik wel".
Niet dus.
Tot we uitelkaar gingen en ongeveer 8/9 maanden na de breuk een latrelatie zijn begonnen.
Het houden van was immers nooit echt weggeweest.
woensdag 9 januari 2013 22:25
Wat ik trouwens heel raar vind; een week of 2 geleden liggen we ' s avonds in bed. We zouden nog ff een film kijken maar liggen eerst wat te zoenen en te knuffelen en ik rol bovenop hem. Zoenen nog wat verder en hij duwt zijn onderlichaam in opgewonden toestand tegen me aan. Werd een beetje verhit (yes! hij heeft zin!), en toen ineens.... " schatje zullen we nu die dvd gaan kijken?"
Euhm... toen heb ik hem aangekeken met een heel verbaasd gezicht. Toen zei hij dat hij geen zin had. Ik geloof dat mijn verbaasde uitdrukking alleen maar erger werd. Ik zei ook dat ik het niet zo snapte, dat verhitte zoenen en kroelen, hij duwt met zijn onderlichaam tegen me aan, en dan ineens wil hij een film gaan kijken. Kreeg weer hetzelfde antwoord, en de belofte dat hij het de volgende ochtend goed zou maken.
' s Ochtends kwam het er natuurlijk ook niet van, want toen was hij vroeg wakker en had honger. My god.
Euhm... toen heb ik hem aangekeken met een heel verbaasd gezicht. Toen zei hij dat hij geen zin had. Ik geloof dat mijn verbaasde uitdrukking alleen maar erger werd. Ik zei ook dat ik het niet zo snapte, dat verhitte zoenen en kroelen, hij duwt met zijn onderlichaam tegen me aan, en dan ineens wil hij een film gaan kijken. Kreeg weer hetzelfde antwoord, en de belofte dat hij het de volgende ochtend goed zou maken.
' s Ochtends kwam het er natuurlijk ook niet van, want toen was hij vroeg wakker en had honger. My god.
woensdag 9 januari 2013 22:36
quote:bandapeer schreef op 09 januari 2013 @ 22:27:
@Lilith; wij hebben samenwoonplannen, maar als ik dit allemaal zo lees denk ik dat het dan eigenlijk alleen maar erger wordt!
Vraag het me niet dan lieg ik ook niet.
Oftewel wat zegt je gevoel?
Echt je gevoel, niet dat sprankje hoop, want ik hield me vast aan dat sprankje.
In feite vond ik ons eerste weekend samen al "raar".
Zondagochtend zat ik alleen beneden en ik dacht huh?
Geen seks? ik was namelijk na een naar huwelijk van plan eens lekker te gaan genieten en die tijger in me los te laten.
Die zondagochtend heb ik serieus overwogen weg te gaan en weg te blijven was zo flabbergasted.
Toen dacht ik nog nah misschien zo'n eerste weekend samen is geen seks wel normaal.
Ik dacht dat komt wel goed, ging het natuurlijk niet met vriendinnen bespreken...diezelfde vriendinnen waar ik een paar dagen daarvoor nog speciaal lingerie mee gekocht had.
Eigenlijk was dat eerste weekend een teken aan de wand.
@Lilith; wij hebben samenwoonplannen, maar als ik dit allemaal zo lees denk ik dat het dan eigenlijk alleen maar erger wordt!
Vraag het me niet dan lieg ik ook niet.
Oftewel wat zegt je gevoel?
Echt je gevoel, niet dat sprankje hoop, want ik hield me vast aan dat sprankje.
In feite vond ik ons eerste weekend samen al "raar".
Zondagochtend zat ik alleen beneden en ik dacht huh?
Geen seks? ik was namelijk na een naar huwelijk van plan eens lekker te gaan genieten en die tijger in me los te laten.
Die zondagochtend heb ik serieus overwogen weg te gaan en weg te blijven was zo flabbergasted.
Toen dacht ik nog nah misschien zo'n eerste weekend samen is geen seks wel normaal.
Ik dacht dat komt wel goed, ging het natuurlijk niet met vriendinnen bespreken...diezelfde vriendinnen waar ik een paar dagen daarvoor nog speciaal lingerie mee gekocht had.
Eigenlijk was dat eerste weekend een teken aan de wand.
