Seks
alle pijlers
intimiteit en kanker
zondag 14 juni 2015 22:46
Goedenavond,
Ik ben een man van 28 en ik heb een relatie van 7 jaar met mijn vrouw. Ik ben drie jaar geleden gediagnosticeerd met een bottumor in mijn heup, waarvoor ik chemotherapie heb gekregen. Daarnaast ben ik geopereerd. Het was een zware en moeilijke tijd. De operatie was erg invaliderend en mijn been kon niet gered worden, wat moeilijk was om te verwerken.
Sindsdien is ons intieme leven eigenlijk quasi onbestaande. Initieel had ik ook erg weinig behoefte door de pijn, misselijkheid en vermoeidheid. Echter begon bij mij na een tijd de behoefte te knagen naar lichamelijke intimiteit. Helaas was het voor mijn vrouw te vroeg en heeft ze me vaak afgewezen. Ze heeft moeite om met mijn littekens geconfronteerd te worden en heeft ze nog niet aangeraakt. Ook heeft ze aan dat mijn lichaamsgeur niet meer aangenaam is door de behandeling met chemotherapie. Ik probeer dit stukje intimiteit terug te vinden door haar af en toe te verwennen met een massage. Daar gaat ze soms op in en lijkt er dan wel van de genieten, maar daar blijft het wel bij. Ze zegt dat ze geen zin kan maken en dat ik haar hierin moet respecteren. Bij nood moet ik maar rukken, maar daar gaat het bij mij eigenlijk niet om.
Hierdoor voel ik mij eigenlijk aangedaan in mijn mannelijkheid en ik voel me erg onaantrekkelijk. Ik zou zo graag terug dichter tot mijn vrouw komen, maar nu heb ik het gevoel dat ze me vaak afwijst. Ze heeft ook niet graag dat ik dit bespreek met anderen of zelfs artsen. Toch voel ik mij vaak eenzaam en zou ik graag mijn verhaal opschrijven. Zijn hier mensen die iets gelijkaardigs hebben meegemaakt (seks na ziekte)? Hoe gingen jullie hier mee om?
Ik ben een man van 28 en ik heb een relatie van 7 jaar met mijn vrouw. Ik ben drie jaar geleden gediagnosticeerd met een bottumor in mijn heup, waarvoor ik chemotherapie heb gekregen. Daarnaast ben ik geopereerd. Het was een zware en moeilijke tijd. De operatie was erg invaliderend en mijn been kon niet gered worden, wat moeilijk was om te verwerken.
Sindsdien is ons intieme leven eigenlijk quasi onbestaande. Initieel had ik ook erg weinig behoefte door de pijn, misselijkheid en vermoeidheid. Echter begon bij mij na een tijd de behoefte te knagen naar lichamelijke intimiteit. Helaas was het voor mijn vrouw te vroeg en heeft ze me vaak afgewezen. Ze heeft moeite om met mijn littekens geconfronteerd te worden en heeft ze nog niet aangeraakt. Ook heeft ze aan dat mijn lichaamsgeur niet meer aangenaam is door de behandeling met chemotherapie. Ik probeer dit stukje intimiteit terug te vinden door haar af en toe te verwennen met een massage. Daar gaat ze soms op in en lijkt er dan wel van de genieten, maar daar blijft het wel bij. Ze zegt dat ze geen zin kan maken en dat ik haar hierin moet respecteren. Bij nood moet ik maar rukken, maar daar gaat het bij mij eigenlijk niet om.
Hierdoor voel ik mij eigenlijk aangedaan in mijn mannelijkheid en ik voel me erg onaantrekkelijk. Ik zou zo graag terug dichter tot mijn vrouw komen, maar nu heb ik het gevoel dat ze me vaak afwijst. Ze heeft ook niet graag dat ik dit bespreek met anderen of zelfs artsen. Toch voel ik mij vaak eenzaam en zou ik graag mijn verhaal opschrijven. Zijn hier mensen die iets gelijkaardigs hebben meegemaakt (seks na ziekte)? Hoe gingen jullie hier mee om?
dinsdag 11 augustus 2015 11:49
quote:redbuIIetje schreef op 11 augustus 2015 @ 08:27:
[...]
Maar van al die ja-zeggers gaan er uiteindelijk zo'n 30-40% uit elkaar. Ook als beide partners gezond zijn gebleven in de tussentijd.Je kunt je partner ook verlaten zonder hem eerst emotioneel door de mangel te trekken en hem tot op het bot te vernederen.
[...]
Maar van al die ja-zeggers gaan er uiteindelijk zo'n 30-40% uit elkaar. Ook als beide partners gezond zijn gebleven in de tussentijd.Je kunt je partner ook verlaten zonder hem eerst emotioneel door de mangel te trekken en hem tot op het bot te vernederen.
...
dinsdag 11 augustus 2015 16:48
quote:Anque schreef op 11 augustus 2015 @ 11:43:
Ja. Dat zal. Dus? Wat is je punt? Dat het daarom niet erg is dat de vrouw van TO hem op deze manier behandelt?Tuurlijk is dat erg, net zoals die hordes mensen die vreemd gaan alvorens ze (na betrapt te zijn) de relatie verbreken. Of de man/vrouw die walgt van zijn/haar partner omdat ze hem/haar te dik geworden vinden. Allemaal heel onrespectvol. Daar stond vast niemand bij stil tijdens zijn/haar verliefdheid dat hun 'grote liefde' hen ooit zo enorm zou kwetsen. In werkelijkheid kwetsen mensen elkaar heel erg vaak en is onvoorwaardelijk van iemand houden 'n zeldzaamheid.
Ja. Dat zal. Dus? Wat is je punt? Dat het daarom niet erg is dat de vrouw van TO hem op deze manier behandelt?Tuurlijk is dat erg, net zoals die hordes mensen die vreemd gaan alvorens ze (na betrapt te zijn) de relatie verbreken. Of de man/vrouw die walgt van zijn/haar partner omdat ze hem/haar te dik geworden vinden. Allemaal heel onrespectvol. Daar stond vast niemand bij stil tijdens zijn/haar verliefdheid dat hun 'grote liefde' hen ooit zo enorm zou kwetsen. In werkelijkheid kwetsen mensen elkaar heel erg vaak en is onvoorwaardelijk van iemand houden 'n zeldzaamheid.
Shoot first, ask questions later!
dinsdag 11 augustus 2015 21:10
Waarom moet 1 met het ander vergeleken worden? Het slaat nergens op en is ook niet nodig. Dit topic gaat over TO en over TO alleen. Niet over gekwetste mensen waarvan de partner is vreemdgegaan en ook niet over mensen die hun partner te dik vinden. Wat een non-vergelijk.
Onvoorwaardelijkheid in een (liefdes)relatie bestaat niet, dat lijkt me duidelijk, dat komt alleen voor tussen ouders en kinderen maar dan nog, je kunt ook je biezen pakken zonder iemand te vierendelen.
Onvoorwaardelijkheid in een (liefdes)relatie bestaat niet, dat lijkt me duidelijk, dat komt alleen voor tussen ouders en kinderen maar dan nog, je kunt ook je biezen pakken zonder iemand te vierendelen.
...
dinsdag 11 augustus 2015 21:16
quote:Rooss4.0 schreef op 11 augustus 2015 @ 21:10:
Waarom moet 1 met het ander vergeleken worden? Het slaat nergens op en is ook niet nodig. Dit topic gaat over TO en over TO alleen. Niet over gekwetste mensen waarvan de partner is vreemdgegaan en ook niet over mensen die hun partner te dik vinden. Wat een non-vergelijk.
Onvoorwaardelijkheid in een (liefdes)relatie bestaat niet, dat lijkt me duidelijk, dat komt alleen voor tussen ouders en kinderen maar dan nog, je kunt ook je biezen pakken zonder iemand te vierendelen.Dat had gekund ja en dat was netter tegenover hem geweest, maar wellicht zat zij in 'n spagaat omdat de omgeving haar wel 'ns zou kunnen veroordelen haar zielige zieke/gehandicapte partner te verlaten. Een kat in 't nauw maakt rare sprongen tenslotte. Ze zijn tenslotte nog best jong (in de 20 toch?) dus kan me best voorstellen dat je niet goed weet hoe je moet handelen als je bent afgeknapt op je partner terwijl hij door zo'n diep dal gaat en blijvend gehandicapt is.
Waarom moet 1 met het ander vergeleken worden? Het slaat nergens op en is ook niet nodig. Dit topic gaat over TO en over TO alleen. Niet over gekwetste mensen waarvan de partner is vreemdgegaan en ook niet over mensen die hun partner te dik vinden. Wat een non-vergelijk.
Onvoorwaardelijkheid in een (liefdes)relatie bestaat niet, dat lijkt me duidelijk, dat komt alleen voor tussen ouders en kinderen maar dan nog, je kunt ook je biezen pakken zonder iemand te vierendelen.Dat had gekund ja en dat was netter tegenover hem geweest, maar wellicht zat zij in 'n spagaat omdat de omgeving haar wel 'ns zou kunnen veroordelen haar zielige zieke/gehandicapte partner te verlaten. Een kat in 't nauw maakt rare sprongen tenslotte. Ze zijn tenslotte nog best jong (in de 20 toch?) dus kan me best voorstellen dat je niet goed weet hoe je moet handelen als je bent afgeknapt op je partner terwijl hij door zo'n diep dal gaat en blijvend gehandicapt is.
Shoot first, ask questions later!
woensdag 12 augustus 2015 11:32
quote:redbuIIetje schreef op 11 augustus 2015 @ 16:48:
In werkelijkheid kwetsen mensen elkaar heel erg vaak en is onvoorwaardelijk van iemand houden 'n zeldzaamheid.Dat is waar. Maar 'in voor- en tegenspoed' betekent natuurlijk niet hetzelfde als 'onvoorwaardelijk'.
.
quote:redbuIIetje schreef op 11 augustus 2015 @ 21:16:
Ze zijn tenslotte nog best jong (in de 20 toch?) dus kan me best voorstellen dat je niet goed weet hoe je moet handelen als je bent afgeknapt op je partner terwijl hij door zo'n diep dal gaat en blijvend gehandicapt is.Dit klinkt eigenlijk best aannemelijk. Het is geen excuus uiteraard, maar kan wel een verklaring zijn.
In werkelijkheid kwetsen mensen elkaar heel erg vaak en is onvoorwaardelijk van iemand houden 'n zeldzaamheid.Dat is waar. Maar 'in voor- en tegenspoed' betekent natuurlijk niet hetzelfde als 'onvoorwaardelijk'.
.
quote:redbuIIetje schreef op 11 augustus 2015 @ 21:16:
Ze zijn tenslotte nog best jong (in de 20 toch?) dus kan me best voorstellen dat je niet goed weet hoe je moet handelen als je bent afgeknapt op je partner terwijl hij door zo'n diep dal gaat en blijvend gehandicapt is.Dit klinkt eigenlijk best aannemelijk. Het is geen excuus uiteraard, maar kan wel een verklaring zijn.
donderdag 13 augustus 2015 13:51
Bedankt voor de begripvolle reacties.
Hier gaat het met ups en downs. Ik heb mijn vrouw niet meer gesproken nadat ik haar geconfronteerd heb met wat ik gelezen heb en voor nu voelt dit goed. Ik heb mijn broer op de hoogte gebracht van de situatie met mijn vrouw en die kwam volledig uit de lucht gevallen. Hij had dit niet zien aankomen en het voelde goed om niet langer de schijn te moeten ophouden.
Ik heb deze week een grote controle bij mijn oncoloog, met bloedname, scans en een cardiologische onderzoek (mijn chemo kon toxisch zijn voor het hart), waar ik altijd enorm tegenop zie. Ik ben enorm zenuwachtig (om het nog licht uit te drukken). Het is ook de eerste maal dat ik hier volledig alleen doorheen moet en dit voelt heel eenzaam. Ik heb heel wat lichamelijke kwaaltjes. Ik weet niet of die er echt zijn of ik mezelf gewoon gek aan het maken ben. Ik ga het gesprek met mijn vrouw pas aan als de resultaten gekend zijn, want dit kan ik er even niet bij hebben.
Ik weet dat de beslissing of ik mijn huwelijk nog een kans wil geven, niet meer in mijn handen ligt. Ze probeerde zelfs amper te ontkennen wat ik ontdekt heb. Maar wat mij betreft is de ‘pauze’ definitief. Misschien is morgen mijn kanker wel terug. Ik wil niet alleen sterven, maar ik kan niet verder zoals de laatste twee jaar. Ik wil nu bij mensen zijn die mijn leven verbeteren en als ik heel eerlijk ben heeft mijn vrouw dit lang niet meer gedaan. We hadden zoveel plannen toen ik ziek werd en er schiet gewoon niets van over…
Hier gaat het met ups en downs. Ik heb mijn vrouw niet meer gesproken nadat ik haar geconfronteerd heb met wat ik gelezen heb en voor nu voelt dit goed. Ik heb mijn broer op de hoogte gebracht van de situatie met mijn vrouw en die kwam volledig uit de lucht gevallen. Hij had dit niet zien aankomen en het voelde goed om niet langer de schijn te moeten ophouden.
Ik heb deze week een grote controle bij mijn oncoloog, met bloedname, scans en een cardiologische onderzoek (mijn chemo kon toxisch zijn voor het hart), waar ik altijd enorm tegenop zie. Ik ben enorm zenuwachtig (om het nog licht uit te drukken). Het is ook de eerste maal dat ik hier volledig alleen doorheen moet en dit voelt heel eenzaam. Ik heb heel wat lichamelijke kwaaltjes. Ik weet niet of die er echt zijn of ik mezelf gewoon gek aan het maken ben. Ik ga het gesprek met mijn vrouw pas aan als de resultaten gekend zijn, want dit kan ik er even niet bij hebben.
Ik weet dat de beslissing of ik mijn huwelijk nog een kans wil geven, niet meer in mijn handen ligt. Ze probeerde zelfs amper te ontkennen wat ik ontdekt heb. Maar wat mij betreft is de ‘pauze’ definitief. Misschien is morgen mijn kanker wel terug. Ik wil niet alleen sterven, maar ik kan niet verder zoals de laatste twee jaar. Ik wil nu bij mensen zijn die mijn leven verbeteren en als ik heel eerlijk ben heeft mijn vrouw dit lang niet meer gedaan. We hadden zoveel plannen toen ik ziek werd en er schiet gewoon niets van over…
donderdag 13 augustus 2015 14:45
quote:tomtomt128 schreef op 13 augustus 2015 @ 13:51:
Ik heb mijn broer op de hoogte gebracht van de situatie met mijn vrouw en die kwam volledig uit de lucht gevallen. Hij had dit niet zien aankomen en het voelde goed om niet langer de schijn te moeten ophouden.Fijn. Sterkte en hopelijk krijg je goed nieuws.
Ik heb mijn broer op de hoogte gebracht van de situatie met mijn vrouw en die kwam volledig uit de lucht gevallen. Hij had dit niet zien aankomen en het voelde goed om niet langer de schijn te moeten ophouden.Fijn. Sterkte en hopelijk krijg je goed nieuws.
donderdag 13 augustus 2015 14:55
Lieve Tom, kreeg er even tranen van in mijn ogen... probeer inderdaad iemand mee te vragen naar de gesprekken. Die zijn zwaar (weet ik van mijn moeder) en dan is het fijn een tweede stel oren bij je te hebben waar je achteraf over het gegeven nieuws kan praten.
Heb je nog meer mensen in je omgeving waar je veel steun aan hebt?
Ik wens je nog veel sterkte en kracht toe voor deze week en de tijd daarna.
Heb je nog meer mensen in je omgeving waar je veel steun aan hebt?
Ik wens je nog veel sterkte en kracht toe voor deze week en de tijd daarna.
donderdag 13 augustus 2015 15:13
quote:tomtomt128 schreef op 13 augustus 2015 @ 13:51:
Ik weet dat de beslissing of ik mijn huwelijk nog een kans wil geven, niet meer in mijn handen ligt.
Maar wat mij betreft is de ‘pauze’ definitief.
Even heel kort en droog: volgens mij heb je die beslissing al genomen en van wat ik gelezen heb (met een 'What the fuck ' uitdrukking op m'n gezicht) is het de juiste beslissing. Je hebt je energie hard nodig om gezond te worden. Denk nu om jezelf en later...dat komt wel.
Succes en heel veel sterkte met alles.
Ik weet dat de beslissing of ik mijn huwelijk nog een kans wil geven, niet meer in mijn handen ligt.
Maar wat mij betreft is de ‘pauze’ definitief.
Even heel kort en droog: volgens mij heb je die beslissing al genomen en van wat ik gelezen heb (met een 'What the fuck ' uitdrukking op m'n gezicht) is het de juiste beslissing. Je hebt je energie hard nodig om gezond te worden. Denk nu om jezelf en later...dat komt wel.
Succes en heel veel sterkte met alles.
donderdag 13 augustus 2015 16:43
Tom, ik denk dat je voor jezelf heel goed weet wat je wel en wat je niet wil. Je doet het goed, ik hoop met alles wat me lief is dat je iemand hebt die met je mee kan. Ik voel de spanning met je mee, het is zo herkenbaar allemaal.
Heb je ondersteuning in het ziekenhuis? Kan je nu meer dan ooit gebruiken. Psychisch, bedoel ik dan..
Een hele dikke knuffel en vergeet niet dat van de 1000 rampscenario's er 999 afvallen. Steek daar nu nog geen energie in, voor zover dat gaat..
Bloos
Heb je ondersteuning in het ziekenhuis? Kan je nu meer dan ooit gebruiken. Psychisch, bedoel ik dan..
Een hele dikke knuffel en vergeet niet dat van de 1000 rampscenario's er 999 afvallen. Steek daar nu nog geen energie in, voor zover dat gaat..
Bloos
Nou ja.. dat dus..
donderdag 13 augustus 2015 18:47
Tom, na wederom van alles te hebben doorgelezen roept het weer bij me op dat er echt een leuke lieve vrouw op je pad gaat komen.. je klinkt namelijk als een goede,dappere en lieve kerel!
Ik wens je heel veel sterkte, ik hoop dat iemand anders je kan steunen als je naar het Ziekenhuis gaat.. dat zal toch wel?
Ik wens je heel veel sterkte, ik hoop dat iemand anders je kan steunen als je naar het Ziekenhuis gaat.. dat zal toch wel?
donderdag 13 augustus 2015 20:11
Lieve Tom, ik hoop dat je steun hebt aan je broer en hopelijk meer familieleden/ vrienden! Goed dat je inziet dat je vrouw zeer waarschijnlijk je ex is en blijft..Hoe treurig ook! In de meest moeilijke tijden leer je je naasten kennen...
Kies nu voor jezelf en kies zelf de mensen die je nu naast je wil hebben, ik hoop oprecht dat je lieve sterke mensen om je heen hebt die er echt voor je kunnen zijn! Zet jezelf niet op een zijspoor, maar accepteer als iemand jou zijn/ haar hulp aanbiedt., het kan zo fijn zijn iemand naast je te hebben.
Heel veel sterkte de komende tijd en ik hoop dat je goed nieuws krijgt in het ziekenhuis!, ik zal voor je duimen en ik de meeste hier met mij. Kom hier je verhaal vertellen en hou ons ajb op de hoogte
Kies nu voor jezelf en kies zelf de mensen die je nu naast je wil hebben, ik hoop oprecht dat je lieve sterke mensen om je heen hebt die er echt voor je kunnen zijn! Zet jezelf niet op een zijspoor, maar accepteer als iemand jou zijn/ haar hulp aanbiedt., het kan zo fijn zijn iemand naast je te hebben.
Heel veel sterkte de komende tijd en ik hoop dat je goed nieuws krijgt in het ziekenhuis!, ik zal voor je duimen en ik de meeste hier met mij. Kom hier je verhaal vertellen en hou ons ajb op de hoogte
vrijdag 14 augustus 2015 09:06
Dat je vrouw zich niet meer tot je aangetrokken voelt dat kan ze weinig aan doen. Maar hoe ze in jouw ziekteperiode en daarna met jou omgegaan is en wat ze allemaal uit haar nek gewurgd heeft in die tijd (boos worden om een lekkend stoma, hou dwingen niet over deze zaken te praten, met niemand niet) dat is helemaal uit haarzelf gekomenen zij moet daar haar consequenties voor dragen. Ik zou dan ook niet achterhouden wat zij allemaal gedaan en gezegd heeft in de afgelopen jaren. Haar ten schande maken zei ze? Ze heeft het toch allemaal zelf gezegd en gedaan: ze heeft zichzelf ten schande gemaakt.
Mijn moeder stonk ook enorm van chemo en stamceltransplantatie maar dat waas na een maandje weer voorbij. Mijn vader had het ook moeilijk met alle veranderingen en praat niet gauw over zijn gevoelens maar voor haar ging hij door het stof. Hij heeft er als aan gedaan de relatie goed te houden. Jouw vrouw kon dat nog nieteens opbrengen en daar eerlijk over zijn en dat ie enkel haar aan te rekenen!
Mijn moeder stonk ook enorm van chemo en stamceltransplantatie maar dat waas na een maandje weer voorbij. Mijn vader had het ook moeilijk met alle veranderingen en praat niet gauw over zijn gevoelens maar voor haar ging hij door het stof. Hij heeft er als aan gedaan de relatie goed te houden. Jouw vrouw kon dat nog nieteens opbrengen en daar eerlijk over zijn en dat ie enkel haar aan te rekenen!
zaterdag 15 augustus 2015 12:40
Sterkte man!
Je verdient beter dan zo'n vrouw die problemen niet wil bespreken en de oplossing voor zichzelf in bedrog zoekt om geen gezichtsverlies naar buiten toe te leiden. Haar dilemma en haar pijn zijn net zo goed als de jouwe te begrijpen. maar haar handelen is gewoon laf en min.
Ik hoop dat het leven nog wat meer geluk voor je in petto heeft man, diep respect dat je alles wat je overkomt nog zodanig op een rij hebt dat je er begrijpelijk zinnen over kunt schrijven. Mensen stappen om minder voor de trein. Life is a bitch, voor de een helaas meer dan voor een ander soms.
Je verdient beter dan zo'n vrouw die problemen niet wil bespreken en de oplossing voor zichzelf in bedrog zoekt om geen gezichtsverlies naar buiten toe te leiden. Haar dilemma en haar pijn zijn net zo goed als de jouwe te begrijpen. maar haar handelen is gewoon laf en min.
Ik hoop dat het leven nog wat meer geluk voor je in petto heeft man, diep respect dat je alles wat je overkomt nog zodanig op een rij hebt dat je er begrijpelijk zinnen over kunt schrijven. Mensen stappen om minder voor de trein. Life is a bitch, voor de een helaas meer dan voor een ander soms.
dinsdag 18 augustus 2015 18:51
Wauw Tom.... ik lees dit hele verhaal en alle reacties nu pas. Wat een vreselijk verhaal zeg. Jij hebt op jonge leeftijd al heel wat harde lessen moeten leren zeg...
Ik ben het met het merendeel eens; je klinkt als een hele sterke en waardevolle man. Je hebt dit niet verdiend.
Als je voor elkaar kiest, kies je ook in slechte tijden voor elkaar. En als dan blijkt dat je het toch niet aankunt, zeg dat dan eerlijk. Wat jouw vrouw gedaan heeft is ronduit achterbaks en onrespectvol. Daar kan ik geen enkel begrip voor opbrengen.
Natuurlijk heeft het even tijd nodig om te wennen aan het idee dat je lichaam anders is. Dat snapt iedereen. Maar dat wennen gaat niet als je je kop in het zand steekt. Dat zul je samen moeten doen. Jouw vrouw heeft dat niet eens geprobeerd en is haar behoefte bij anderen gaan zoeken. En heeft jou daarin ook nog beledigd en je extra trappen nagegeven (dat voorbeeld met die stoma: ).
Het is haar verlies he, onthoud dat maar goed.
Ook ik ben benieuwd hoe het nu met je gaat
Ik ben het met het merendeel eens; je klinkt als een hele sterke en waardevolle man. Je hebt dit niet verdiend.
Als je voor elkaar kiest, kies je ook in slechte tijden voor elkaar. En als dan blijkt dat je het toch niet aankunt, zeg dat dan eerlijk. Wat jouw vrouw gedaan heeft is ronduit achterbaks en onrespectvol. Daar kan ik geen enkel begrip voor opbrengen.
Natuurlijk heeft het even tijd nodig om te wennen aan het idee dat je lichaam anders is. Dat snapt iedereen. Maar dat wennen gaat niet als je je kop in het zand steekt. Dat zul je samen moeten doen. Jouw vrouw heeft dat niet eens geprobeerd en is haar behoefte bij anderen gaan zoeken. En heeft jou daarin ook nog beledigd en je extra trappen nagegeven (dat voorbeeld met die stoma: ).
Het is haar verlies he, onthoud dat maar goed.
Ook ik ben benieuwd hoe het nu met je gaat
zaterdag 29 augustus 2015 16:10
quote:SherlotteHolmes schreef op 29 augustus 2015 @ 15:09:
Lieve Tom, hoe gaat het nu met je? En hoe ging het in het ziekenhuis?
Mijn controle bij de oncoloog was helemaal goed, alle scans waren schoon. Wel is er uit mijn hartonderzoek een verminderde pompfunctie vastgesteld. Mogelijks hebben mijn vage klachten hier mee te maken. Ik heb in elk geval een aanslepende verkoudheid die niet wil beteren. Er werd medicatie gestart voor mijn bloeddruk, om achteruitgang te voorkomen, en ik moet regelmatig op controle gaan.
Ik had mijn vrouw gevraagd om nogmaals langs te komen. Ze stond hier voor de deur samen met haar collega. Ze waren (in zijn auto) gekomen om nog wat spullen op te halen. Hij is in mijn slaapkamer door mijn spullen gegaan. Ik zie echt niet in waarvoor deze trap na nodig was.
Ik ben mij aan het informeren over scheiden, want ik ken niemand in mijn omgeving die gescheiden is.
Ik heb ook mijn eerste afspraak bij de klinisch psychologe gehad die aan het ziekenhuis verbonden is. Ze gaat nu op zwangerschapsverlof en het ziekenhuis is bovendien nogal ver rijden, wat minder praktisch is. Ze heeft mij enkele namen gegeven van psychologen dichter in de buurt.
Ik wissel de goede met slechte momenten af. Ik vind het een eng idee om helemaal opnieuw te moeten beginnen.
Lieve Tom, hoe gaat het nu met je? En hoe ging het in het ziekenhuis?
Mijn controle bij de oncoloog was helemaal goed, alle scans waren schoon. Wel is er uit mijn hartonderzoek een verminderde pompfunctie vastgesteld. Mogelijks hebben mijn vage klachten hier mee te maken. Ik heb in elk geval een aanslepende verkoudheid die niet wil beteren. Er werd medicatie gestart voor mijn bloeddruk, om achteruitgang te voorkomen, en ik moet regelmatig op controle gaan.
Ik had mijn vrouw gevraagd om nogmaals langs te komen. Ze stond hier voor de deur samen met haar collega. Ze waren (in zijn auto) gekomen om nog wat spullen op te halen. Hij is in mijn slaapkamer door mijn spullen gegaan. Ik zie echt niet in waarvoor deze trap na nodig was.
Ik ben mij aan het informeren over scheiden, want ik ken niemand in mijn omgeving die gescheiden is.
Ik heb ook mijn eerste afspraak bij de klinisch psychologe gehad die aan het ziekenhuis verbonden is. Ze gaat nu op zwangerschapsverlof en het ziekenhuis is bovendien nogal ver rijden, wat minder praktisch is. Ze heeft mij enkele namen gegeven van psychologen dichter in de buurt.
Ik wissel de goede met slechte momenten af. Ik vind het een eng idee om helemaal opnieuw te moeten beginnen.
