(Huis)dier anekdotes

Ik heb net een anekdote meegemaakt, ik heb "bijna" in mijn broek gepiest van het lachen. En ik liep dus op straat, met kind in buggy en hond aan de lijn ernaast.

Ik liep nadat het gebeurde met de slappe lach en een tikkeltje natte broek.





Ik kan in verband met herkenbaarheid niet vertellen wat er gebeurde, want het is iets typisch troelalaaaatje's en dat zou ECHT herkenbaar zijn mocht er toevallig een bekende op dit forum zitten.



Maar geloof me...een natte broek van het lachen is echt te erg voor woorden, dus was er gebeurde was echt heeeeeeeeeeel erg grappig.

Naar aanleiding van ons bezoek aan de DA vandaag, herinner ik me opeens de vorige keer. Mijn hond is dus zo'n 70 kilo en had een grondige hekel aan bezoekjes aan de DA. Hem naar binnen krijgen, kostte mij altijd al mijn energie (en mijn rug). Zodra hij de geur van de praktijk opving, veranderde hij in een woeste dolle hond. Het draaide er ook altijd op uit dat ik net de deur op een kier open kreeg en dan "HELP!!!" naar binnen kon schreeuwen en dat de assistente dan naar buiten kwam rennen om te helpen. De één trekken en de ander duwen, en dan een minuut of 10 later hadden we de assistente en ik hem met een beetje mazzel wel over de drempel. Inmiddels is het beestje 4 en een paar weken geleden moesten we weer. Ik had hem vooraf al uitgeput met een flinke wandeling, in de hoop zijn weerstand alvast wat te breken. En uiteraard was ik overal op voorbereid en ik had zelfs de assistente al gebeld vanuit de auto dat ik onderweg was. Ik haal hem uit de auto en verwacht dat hij het traditioneel op een rennen zet in een richting bij de praktijk vandaan, maar nee, hij staat netjes naast me en kijkt me zoetjes aan. Ik geef hem een aai, doe snel zijn riem in positie houdgreep en neem hem mee richting deur, uiteraard nog steeds op alles voorbereid. We lopen naar de deur, ik doe de deur open, ik kijk om..... En meneer loopt vrolijk langs me heen en stapt voor me uit naar binnen!!! En vervolgens draait hij zich om en kijkt mij aan met zo'n blik van "wat is er met jou aan de hand, waar blijf je nou?". De DA, assistente en ik kwamen echt niet meer bij!

Ha ha nummerzoveel, geniale hond



Mijn ene kat kan koelkasten openmaken. En allerlei verschillende soorten ook nog, zelfs inbouwkoelkasten. Vervolgens eet ie alles op wat ie kan vinden. En als je hem betrapt en dan bestraffend roept dat dat niet mag, dan kijkt ie je echt aan van: "Zie je niet dat ik bezig ben?"



Andere kat is een beetje raar aan het worden (misschien ouderdom). Hij ziet geloof ik niet zo goed meer hoeveel water er nog in zijn bak zit (en dat is een groot, zwaar glazen geval, mind you). Dus met enige regelmaat hoor je hier geschuif en dan staat de bak echt letterlijk drie meter verder, met een spoor water erachter. En de kat drinkt er vrolijk water uit.

Mijn hond klinkt als een kwade Donald Duck als de kat hem komt storen bij het eten. Hond is 5 kilo Terrier en kater is 2x zo groot....

Ik heb mijn kattenbak een paar weken geleden verplaatst naar de doucheruimte. Normaal plast mijn poezebeest best vaak en het ging me opvallen dat ik lang niet zo vaak hoefde te verschonen en grind overhield.



Dacht dus dat ze gewoon minder plaste. Dit bleek niet het geval. Ik betrapte haar laatst dat ze hier mijn doucheputje voor gebruikt :/



Goddank droeg ik altijd al slippers me die koude lelijke granieten ondervloer haha

Ik weet gewoon niet wat ik zal kiezen om te vertellen, elke dag is een feestje met die 3 Siamese malloten hier.



Van elke kat een dan maar haha.



kat 1: we hadden haar nog niet zo lang toen ik op een dag ging douchen. Zoals wel vaker komen de katten dan naar de badkamer. Ik draai de kraan open, tralalala, begint ze ineens keihard te miauwen!? Ik steek mijn hoofd buiten het douchegordijn en ze heeft een aparte blik in haar ogen, geen idee wat er aan de hand is hoor. Ik draai de kraan weer open, en weer keihard indringend gemiauw.... nou jaaaa. Dus ik nog een keer kijken, zit ze daar echt in paniek, dus ik kijk rond in de badkamer, bleek de douche over te lopen!! Zo heeft ze me later ook een keer gewaarschuwd voor een overlopende waterbak en pas geleden waarschuwde ze mij toen een van de andere katten plotseling ziek was.



kat 2: Zijn vriendje (waarvan hij denkt dat het zijn broertje is) sliep héél diep en hij was daardoor heel bezorgd. Probeerde hem eerst zachtjes wakker te maken door aan zijn snorharen te plukken, gaf hem een lik en keek toen heel lang of die ander reageerde... Dan maar in zijn velletje bijten.....weer een lik en weer wachten op een reactie.... Ik zat er naast met tranen van ontroering in mijn ogen, zó mooi



kat 3: Is eigenlijk gewoon een clowntje in een kattenvel haha. Gisteren was mijn vader hun krabpaal aan het maken en meneer kon niet wachten....dus hop er bovenop. Mijn vader was met het laatste stukje sisal touw bezig en mijn kater pakt gewoon zijn hand vast hahaha