Gezondheid
alle pijlers
Ik schrijf het even van me af...............
zondag 24 juni 2012 21:01
4 jaar geleden was ik hun getuige, op een zonnige septemberdag trouwden ze op een sprookjesachtige locatie.
Het was een topdag met een knalfeest als afsluiting.
1.5 jaar geleden was er weer een hoogtepunt in hun leven, de geboorte van hun dochtertje, een mooie gezonde baby zo een die iedere ouder zich wenst.
Van de week ging ze naar de huisarts, een beetje kortademig, koortsig, kortom niet goed.
De huisarts reageerde alert en verwees haar direct door naar het ziekenhuis waar ze direct moest blijven.
Afgelopen donderdag had ik een ontroostbare vriend aan de telefoon, een ver gevorderde vorm van kanker die op de longen drukt, het is nog een kwestie van weken.
Oh wat zag ik er vandaag tegen op, de tocht naar het ziekenhuis, met lood in de schoenen fietste ik naar de onvermijdelijke confrontatie.
Ze ligt aan een morfinepomp, 38 jaar, en in plaats van zich druk te maken over kinderzaken is ze bezig haar uitvaart te regelen.
Ze is zo sterk, hij ook, heel rustig vertelde ze "Gijs ik ga dood" en zo heb ik mijn uitvaart geregeld.
Haar humor is ze niet kwijt, ze kreeg me zelfs nog aan het lachen en attent, "Kom Gijs, naar huis, voetbal begint zo"
Ze gaan nog pijn bestrijden en kijken of er nog levens verlengende handelingen mogelijk zijn maar zelf gelooft ze daar niet in, zoals ze zich nu voelt denkt ze in dagen of weken.
4 jaar geleden regelden we de bruiloft (was ook ceremoniemeester) wie had dit kunnen of durven bedenken.
Het was een topdag met een knalfeest als afsluiting.
1.5 jaar geleden was er weer een hoogtepunt in hun leven, de geboorte van hun dochtertje, een mooie gezonde baby zo een die iedere ouder zich wenst.
Van de week ging ze naar de huisarts, een beetje kortademig, koortsig, kortom niet goed.
De huisarts reageerde alert en verwees haar direct door naar het ziekenhuis waar ze direct moest blijven.
Afgelopen donderdag had ik een ontroostbare vriend aan de telefoon, een ver gevorderde vorm van kanker die op de longen drukt, het is nog een kwestie van weken.
Oh wat zag ik er vandaag tegen op, de tocht naar het ziekenhuis, met lood in de schoenen fietste ik naar de onvermijdelijke confrontatie.
Ze ligt aan een morfinepomp, 38 jaar, en in plaats van zich druk te maken over kinderzaken is ze bezig haar uitvaart te regelen.
Ze is zo sterk, hij ook, heel rustig vertelde ze "Gijs ik ga dood" en zo heb ik mijn uitvaart geregeld.
Haar humor is ze niet kwijt, ze kreeg me zelfs nog aan het lachen en attent, "Kom Gijs, naar huis, voetbal begint zo"
Ze gaan nog pijn bestrijden en kijken of er nog levens verlengende handelingen mogelijk zijn maar zelf gelooft ze daar niet in, zoals ze zich nu voelt denkt ze in dagen of weken.
4 jaar geleden regelden we de bruiloft (was ook ceremoniemeester) wie had dit kunnen of durven bedenken.
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
zondag 27 januari 2013 12:21
Gecondoleerd.
De wereld van iedereen die haar kende staat nu op zijn kop.
Maar haar lijden is voorbij, en nu kan haar man deze uitputtende tijd achter zich laten en mag het verdriet om het verlies er gaan komen. Vindt ze haar eigen plekje in ieders herinneringen.
Heel veel sterkte voor jou en haar andere naasten!
De wereld van iedereen die haar kende staat nu op zijn kop.
Maar haar lijden is voorbij, en nu kan haar man deze uitputtende tijd achter zich laten en mag het verdriet om het verlies er gaan komen. Vindt ze haar eigen plekje in ieders herinneringen.
Heel veel sterkte voor jou en haar andere naasten!
maandag 28 januari 2013 15:47
Jeetje Gijs, het zat eraan te komen, en toch ben ik er stil van.
Gecondoleerd.
Ik heb in het begin weleens gereageerd. Toen was mijn vader net dmv palliatieve sedatie overleden aan kanker. Misschien weet je dat nog, misschien niet. Dat is ook niet belangrijk.
Ik ben blijven meelezen en ik denk dat jouw vriendin is gestorven zoals ze was, de regie in handen hebbend. Niet alleen over haar veel te korte leven, maar ook over haar te vroege dood.
Het is een moedige beslissing geweest waar je alleen maar bewondering voor kan hebben.
Eerlijk gezegd klap ik er een beetje van dicht. Het werpt me 7 maanden terug in de tijd en ik heb nu voor een ander erg genoeg geen woorden die de lading kunnen dekken.
Ik wens jou, jouw vriend en de overige nabestaanden heel veel sterkte en kracht. Het zal niet meevallen de aankomende tijd en de tijd daarna. Houd elkaar stevig vast...
Gecondoleerd.
Ik heb in het begin weleens gereageerd. Toen was mijn vader net dmv palliatieve sedatie overleden aan kanker. Misschien weet je dat nog, misschien niet. Dat is ook niet belangrijk.
Ik ben blijven meelezen en ik denk dat jouw vriendin is gestorven zoals ze was, de regie in handen hebbend. Niet alleen over haar veel te korte leven, maar ook over haar te vroege dood.
Het is een moedige beslissing geweest waar je alleen maar bewondering voor kan hebben.
Eerlijk gezegd klap ik er een beetje van dicht. Het werpt me 7 maanden terug in de tijd en ik heb nu voor een ander erg genoeg geen woorden die de lading kunnen dekken.
Ik wens jou, jouw vriend en de overige nabestaanden heel veel sterkte en kracht. Het zal niet meevallen de aankomende tijd en de tijd daarna. Houd elkaar stevig vast...
maandag 28 januari 2013 22:06
quote:meisje22 schreef op 28 januari 2013 @ 15:47:
Ik heb in het begin weleens gereageerd. Toen was mijn vader net dmv palliatieve sedatie overleden aan kanker. ..
Ik kan me je verhaal nog herinneren.
Gaat het een beetje met je?
Nog even contact gehad met mijn vriend, hij was zo uitgeput van de spanningen de afgelopen weken dat hij gisterenavond bijna bewusteloos op bed gevallen is en als een blok geslapen heeft.
En per ongeluk was ik de spelbreker toen ik rond half 8 sms'te of hij had kunnen slapen.
Woensdag is de condoleance en vrijdag de uitvaart.
Ik heb in het begin weleens gereageerd. Toen was mijn vader net dmv palliatieve sedatie overleden aan kanker. ..
Ik kan me je verhaal nog herinneren.
Gaat het een beetje met je?
Nog even contact gehad met mijn vriend, hij was zo uitgeput van de spanningen de afgelopen weken dat hij gisterenavond bijna bewusteloos op bed gevallen is en als een blok geslapen heeft.
En per ongeluk was ik de spelbreker toen ik rond half 8 sms'te of hij had kunnen slapen.
Woensdag is de condoleance en vrijdag de uitvaart.
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
