Psyche
alle pijlers
dysthyme en negatief zelfbeeld
maandag 27 oktober 2014 19:32
Dysthyme stoornis is een mildere vorm van depressie die langer dan anderhalf jaar duurt geloof ik. Het hoeft overigens niet perse voort te komen uit een negatief zelfbeeld.
Ik ben zelf gediagostiseerd met dysthyme stoornis is 2012, waarschijnlijk kwam dit voort uit traumatische gebeurtenissen in mijn jeugd. Ik heb cognitieve gedragstherapie gehad, in combinatie met EMDR therapie om de trauma's te verwerken en antidepressiva. Ben er nu zo goed als vanaf.
Ik ben zelf gediagostiseerd met dysthyme stoornis is 2012, waarschijnlijk kwam dit voort uit traumatische gebeurtenissen in mijn jeugd. Ik heb cognitieve gedragstherapie gehad, in combinatie met EMDR therapie om de trauma's te verwerken en antidepressiva. Ben er nu zo goed als vanaf.
anoniem_209796 wijzigde dit bericht op 27-10-2014 19:33
Reden: typefoutje
Reden: typefoutje
% gewijzigd
Nothing worth having comes easy
maandag 27 oktober 2014 19:41
Goed om te horen Emma, ik heb een pestverleden wat heeft bijgedragen aan een negatief zelfbeeld wat helaas tot op de dag van vandaag wordt bevestigd. Kan al 4 jaar nergens echt meer van genieten en relaties lopen fout omdat ik mannen kies die mijn zelfbeeld alleen maar nog meer naar beneden halen.
Thanks Storahunter, ik hoop dat de therapie gaat werken. Bij mij wil de psycholoog ook met emdr gaan werken.
Thanks Storahunter, ik hoop dat de therapie gaat werken. Bij mij wil de psycholoog ook met emdr gaan werken.
maandag 27 oktober 2014 20:59
Hoi Till. Wat naar dat je zo veel last hebt van je dysthyme stoornis en je negatieve zelfbeeld.
Mag ik vragen welke soort therapie je momenteel hebt?
Ikzelf heb ook een dysthyme stoornis en een pest verleden. Mijn zelfbeeld is momenteel beter dan dat het was, maar nog steeds niet erg goed. Omdat ik na jaren therapie nog steeds terugvallen bleef houden (mijn dysthymie is waarschijnlijk genetisch) slik ik momenteel anti depressiva, en dat zorgt ervoor dat ik net even wat meer stabiel blijf.
Mag ik vragen welke soort therapie je momenteel hebt?
Ikzelf heb ook een dysthyme stoornis en een pest verleden. Mijn zelfbeeld is momenteel beter dan dat het was, maar nog steeds niet erg goed. Omdat ik na jaren therapie nog steeds terugvallen bleef houden (mijn dysthymie is waarschijnlijk genetisch) slik ik momenteel anti depressiva, en dat zorgt ervoor dat ik net even wat meer stabiel blijf.
maandag 27 oktober 2014 22:15
Hoi Magdalan, ik begin met cognitieve gedragstherapie en dan emdr, of in combinatie, ik moet het allemaal nog ondervinden. Het schriftje wat ik nu moet bijhouden begint al aardig vol te raken.
Wat rot dat het bij jouw in de familie zit. Dat heb ik gelukkig niet voor zover ik weet. Zo bizar wat pesten allemaal kan doen. Ik kreeg altijd zo'n commentaar op mijn uiterlijk. En nu nog steeds. Met name van partners. Ik zoek ze er op uit geloof ik.
Ik weet niet hoe oud jullie zijn maar als ik zie hoeveel schade pesten en uitsluiting kan veroorzaken vind ik het zo jammer dat het "in mijn tijd" geen issue was.
Dank Emma voor je bemoedigende woorden!
Wat rot dat het bij jouw in de familie zit. Dat heb ik gelukkig niet voor zover ik weet. Zo bizar wat pesten allemaal kan doen. Ik kreeg altijd zo'n commentaar op mijn uiterlijk. En nu nog steeds. Met name van partners. Ik zoek ze er op uit geloof ik.
Ik weet niet hoe oud jullie zijn maar als ik zie hoeveel schade pesten en uitsluiting kan veroorzaken vind ik het zo jammer dat het "in mijn tijd" geen issue was.
Dank Emma voor je bemoedigende woorden!
maandag 27 oktober 2014 22:22
Ben in 2010 gediagnosticeerd met dysthyme...
Eigenlijk sinds halverwege 2013 ervan af.
Antidepressiva geweigerd, zelf gedaan.
Dankzij mn lieve vriend, schoonouders en omgeving de grootste factor weg kunnen halen/ naar achtergrond kunnen laten verdwijnen
Mn liefste collega heeft door praten en humor geholpen voor t loslaten... En me te laten lachen als ik wegzakte met mn humeur...
Wat ben ik hun dankbaar
Eigenlijk sinds halverwege 2013 ervan af.
Antidepressiva geweigerd, zelf gedaan.
Dankzij mn lieve vriend, schoonouders en omgeving de grootste factor weg kunnen halen/ naar achtergrond kunnen laten verdwijnen
Mn liefste collega heeft door praten en humor geholpen voor t loslaten... En me te laten lachen als ik wegzakte met mn humeur...
Wat ben ik hun dankbaar
woensdag 29 oktober 2014 18:02
Ik heb geen dysthyme stoornis, maar herken me er wel in op sommige punten. Niet echt depressief, maar voel me ook niet zoals ik zou willen. Soms een leeg gevoel, dat ik weinig heb. Ook ik heb een pestverleden, waar ik een negatief zelfbeeld aan overgehouden heb. Een echte relatie heb ik nog niet gehad, alleen een paar flutverkeringen. Types die zichzelf beter vonden dan mij en dat ook vaak zeiden. Daar maakte ik gauw een eind aan, want daar werd ik alleen maar onzekerder van. Ik wil een man die van mij houdt om wie ik ben en waarvoor ik niet hoef te veranderen. Die ben ik nog niet tegengekomen. Ook wordt ik nooit echt verliefd. Ik focus me ook niet op een relatie. Het moet spontaan gebeuren vind ik. En een relatie is geen garantie voor geluk. Tot die tijd geniet ik van mijn single-leven. Ik kan genieten van kleine dingen. Wandeling met mijn honden, dagje shoppen, sporten. Maar toch mis ik soms iets. En ik twijfel of dat een relatie is. Aan de ene kant wil ik ook niet eenzaam oud worden. Heb een lieve moeder en stiefvader, maar zij hebben ook niet het eeuwige leven. En ik maak moeilijk vrienden. Heb er weinig. Vind het een enge gedachte om later op niemand terug te kunnen vallen. Maar ik ben ook best een einzelgänger en heb veel tijd voor mezelf nodig. Een LAT-relatie zie ik wel zitten, maar ook moet het wederzijds zijn.
donderdag 30 oktober 2014 18:26
Dat is vervelend hondenmens en ik herken het gevoel wat betreft relaties. Ik ben nooit goed genoeg en dat laten ze me merken ook. Maar het probleem met dysthyme is dat je nergens meer van kan genieten. Je functioneert wel maat echt leuk is het niet. Ik voel me ook altijd minder dan ander en zie dat mensen kunnen genieten en vraag me altijd af waarom ik niet. Omdat ik er anders uit zie? Raar ben? Ik weet het niet en hoop er achter te komen.
donderdag 13 november 2014 10:53
zondag 23 november 2014 19:13
Ook wil ik hier wat zeggen op deze topic, ben niet zo lang lid op Viva-forum. Echt vervelend wat pesten met je kan doen. Veel mensen beseffen niet dat pesten grote gevolgen kan hebben voor je. Vroeger ben ik ook vaak gepest. Heb hierdoor ook negatief zelfbeeld gekregen, door gesprekken met psycholoog en ouders en vrienden ben ik redelijk bovenop gekomen. Ik hoop ook dat je je beter zult voelen na goede gesprekken of therapie.
zondag 23 november 2014 20:58
Hoi Till (en alle anderen natuurlijk!),
Ook bij mij is sinds kort dysthymie vastgesteld - en ook ik ben vroeger gepest en heb een heel laag zelfbeeld. Aan de ene kant vond ik het heel erg om in zo'n hokje te worden gestopt. Maar aan de andere kant vond ik het ook wel fijn om te weten dat ik me niet zo hoef te voelen. Dat het anders, beter, kan en dat het daar ook mee te maken heeft dat sommige dingen mij zo moeilijk afgaan in vergelijking met anderen.
Ik heb nu een jaar cognitieve gedragstherapie achter de rug (toen was dysthymie nog niet vastgesteld). Het is heel hard werken aan jezelf, heel confronterend en zwaar, maar voor mij ook heel erg goed en leerzaam geweest.
Ik denk echt dat je er veel aan kan hebben. Wel is het belangrijk dat je je goed voelt bij je therapeute. Dat je het gevoel hebt dat ze je begrijpt en dat ze je ook kan prikkelen en stimuleren om anders naar de dingen te kijken.
Ook bij mij is sinds kort dysthymie vastgesteld - en ook ik ben vroeger gepest en heb een heel laag zelfbeeld. Aan de ene kant vond ik het heel erg om in zo'n hokje te worden gestopt. Maar aan de andere kant vond ik het ook wel fijn om te weten dat ik me niet zo hoef te voelen. Dat het anders, beter, kan en dat het daar ook mee te maken heeft dat sommige dingen mij zo moeilijk afgaan in vergelijking met anderen.
Ik heb nu een jaar cognitieve gedragstherapie achter de rug (toen was dysthymie nog niet vastgesteld). Het is heel hard werken aan jezelf, heel confronterend en zwaar, maar voor mij ook heel erg goed en leerzaam geweest.
Ik denk echt dat je er veel aan kan hebben. Wel is het belangrijk dat je je goed voelt bij je therapeute. Dat je het gevoel hebt dat ze je begrijpt en dat ze je ook kan prikkelen en stimuleren om anders naar de dingen te kijken.
zondag 23 november 2014 21:05
Pesters weten niet wat ze aanrichten of zijn het vergeten. Dat heb ik gezien bij het programma "Gepest".
Mijn negatieve zelfbeeld kan voor mij een reden zijn om niet naar de klassenreünie van mijn basisschool te gaan. Heb nog niet definitief besloten. Al had ik een hele fijne tijd op die school en hadden we een leuke klas. Op 3 meiden na. Maar dat bleef nog bij kattig doen. Op de middelbare school kwam ik ook bij die 3 meiden in de klas en daar hebben ze me het leven erg zuur gemaakt. Zodanig dat ik van school gepest ben. Ik kon er niet meer tegen.
Nu heb ik weinig zin om gezellig te moeten doen met die 3 meiden erbij. Ook heb ik een vorm van autisme en werk bij de SW. Omdat er al veel is mislukt op stages en andere werkplekken. Dat komt er nog eens bij. Ik weet niet alles van iedereen, maar de meesten van die klas hebben een relatie en sommige al een gezin en kunnen gewoon werken. Ik heb geen regulier werk en geen relatie. Ik denk dat ze mij een mislukkeling gaan vinden op die reünie en me niet meer als een van hen zien. De kans zit erin dat ik om deze redenen niet ga.
Mijn negatieve zelfbeeld kan voor mij een reden zijn om niet naar de klassenreünie van mijn basisschool te gaan. Heb nog niet definitief besloten. Al had ik een hele fijne tijd op die school en hadden we een leuke klas. Op 3 meiden na. Maar dat bleef nog bij kattig doen. Op de middelbare school kwam ik ook bij die 3 meiden in de klas en daar hebben ze me het leven erg zuur gemaakt. Zodanig dat ik van school gepest ben. Ik kon er niet meer tegen.
Nu heb ik weinig zin om gezellig te moeten doen met die 3 meiden erbij. Ook heb ik een vorm van autisme en werk bij de SW. Omdat er al veel is mislukt op stages en andere werkplekken. Dat komt er nog eens bij. Ik weet niet alles van iedereen, maar de meesten van die klas hebben een relatie en sommige al een gezin en kunnen gewoon werken. Ik heb geen regulier werk en geen relatie. Ik denk dat ze mij een mislukkeling gaan vinden op die reünie en me niet meer als een van hen zien. De kans zit erin dat ik om deze redenen niet ga.
dinsdag 25 november 2014 11:53
Ha hondenmens,
Ik kan me voorstellen dat je niet wil gaan. Als het niet goed voelt ga dan niet, je hoeft niets. Oude wonden openhalen is ook nergens voor nodig.
Het klinkt cliché maar niet iedereen is zo gelukkig als je denkt dat ze zijn.
Je mag misschien niet helemaal zijn wat je voor ogen had maar je redt jezelf wel, ondanks je beperking.
Ik kan me voorstellen dat je niet wil gaan. Als het niet goed voelt ga dan niet, je hoeft niets. Oude wonden openhalen is ook nergens voor nodig.
Het klinkt cliché maar niet iedereen is zo gelukkig als je denkt dat ze zijn.
Je mag misschien niet helemaal zijn wat je voor ogen had maar je redt jezelf wel, ondanks je beperking.
dinsdag 25 november 2014 11:59
@heetjes en masca:
Helaas gaat het "pesten" nog steeds door. Ik ben te zwaar en dat ben ik al van jongs af aan. Als mensen mij beschrijven is het altijd "die dikke vrouw". Nooit iets positiefs. Het gaat voornamelijk altijd daar over. Ook ex partners bleven me er maar op wijzen. Net als mijn vader altijd deed. Als ik ergens binnen kom dan wijk ik af van de rest en dat merk ik.
Helaas gaat het "pesten" nog steeds door. Ik ben te zwaar en dat ben ik al van jongs af aan. Als mensen mij beschrijven is het altijd "die dikke vrouw". Nooit iets positiefs. Het gaat voornamelijk altijd daar over. Ook ex partners bleven me er maar op wijzen. Net als mijn vader altijd deed. Als ik ergens binnen kom dan wijk ik af van de rest en dat merk ik.
donderdag 27 november 2014 19:51
Hoi hondemens, zit je zelf ook in therapie? Zou misschien wel goed zijn als je je zo vervelend voelt en met jezelf worstelt.
Als jij zin hebt om naar die reünie te gaan, omdat je dat leuk lijkt, dan zou ik die drie meisjes die zo gemeen deden mij daar niet van laten weerhouden. Daarnaast; misschien zou het wel goed zijn voor je om ze eens te vertellen hoe hun gedrag toen op jou is overgekomen, en wat het met je heeft gedaan. Maar dat is natuurlijk confronterend om te doen.
Voor Till; wat naar dat je nog steeds dat soort opmerkingen naar je hoofd geslingerd krijgt. Wat belachelijk ook. Heb je wel ook vrienden die niet zo met je omgaan? Er zijn echt ook mensen die niet zo denken en doen.
Als jij zin hebt om naar die reünie te gaan, omdat je dat leuk lijkt, dan zou ik die drie meisjes die zo gemeen deden mij daar niet van laten weerhouden. Daarnaast; misschien zou het wel goed zijn voor je om ze eens te vertellen hoe hun gedrag toen op jou is overgekomen, en wat het met je heeft gedaan. Maar dat is natuurlijk confronterend om te doen.
Voor Till; wat naar dat je nog steeds dat soort opmerkingen naar je hoofd geslingerd krijgt. Wat belachelijk ook. Heb je wel ook vrienden die niet zo met je omgaan? Er zijn echt ook mensen die niet zo denken en doen.
donderdag 27 november 2014 20:40
Ik heb verschillende therapieën gehad. Al op mijn 9e, omdat ik extreme faalangst had. Maar dat kwam doordat een juf mij kleineerde en me liet geloven dat ik niks kon. Dat deed ze in de kleuterklas ook en toen had ik haar ook. Later bleken mijn problemen door autisme te komen. De diagnose is pas op mijn 20e gesteld. Toen het op stages en werkplekken mis ging. Later heb ik nog een paar therapieën gehad, maar dat helpt bij mij maar even. Tot ik weer negatieve kritiek van iemand krijg. Dan is dat zekere gevoel weer weg. Ik vraag me af of ik hier ooit vanaf kom. Soms is het een kwestie van de goede mensen tegenkomen die je wel accepteren. Maar daar heb ik al vaak pech mee gehad. Bij therapie krijg ik vaak het idee dat ze je in een bepaalde hoek willen duwen. Dat zij gaan bepalen wat goed voor je is en dat voel ik niet altijd zo. Ook werden mijn vragen vaak beantwoord met een wedervraag. "Hoe denk je dat op te lossen?" , "Wat heb je nodig om je beter te voelen?". Als ik dat wist, had ik die therapie niet nodig.
donderdag 27 november 2014 21:28
Ik ben ook in therapie, onder andere om mijn zelfbeeld te verbeteren. Voornamelijk cognitieve therapie. Van EMDR is bij mij geen sprake geweest. De therapie begint al aardig zijn vruchten af te werpen, mijn zelfbeeld is aan het veranderen. Dat is heel bijzonder om mee te maken, en ook erg wennen, maar wel heel fijn.
