Werk & Studie
alle pijlers
Bijna afgestudeerd SPH, en nu..
maandag 15 mei 2017 20:34
Beste Viva'ers,
Ik ben Nilleva en ik wil graag met jullie iets delen waar ik al lange tijd erg over aan het piekeren ben.
Ik ben bijna afgestudeerd SPH'er, zegmaar over een maand. Dit, terwijl ik eigenlijk nog heel erg twijfel of SPH wel echt iets voor mij is. Ik voel mij ergens een ''blondig'', wereldvreemd meisje die omdat zij een hbo papiertje heeft gehaald denkt te weten een goede hulpverlener te zijn, je raadt het al: ik voel mij geen goede hulpverlener. Ik weet ook niet of ik wel een hulpverlener wíl zijn. Toch ben ik de afgelopen zeven jaar, met tussenjaren daarbinnen, bezig geweest met deze studie. Ik heb nooit het lef gehad om te stoppen óf er volledig voor te gaan. Nu bevind ik mij in een grijs gebied, met een papiertje waar ik eigenlijk niet achter sta.
Ik twijfel zo, moet ik nou alsnog gaan solliciteren voor binnen de hulpverlening? Moet ik iets totaal anders gaan doen? En dan tegelijk denk ik: wat dan? Wat kan ik nou nog verder? Ik heb rampscenario's in mijn hoofd, hoe ik de levens van mensen verpest als ze mij als hulpverlener treffen en ergens weet ik ook wel dat ik zeker een goede hulpverlener kan worden.
De kern van mijn dilemma is: ik weet niet of ik twijfel over het werkveld vanwege mijn onzekerheid, of omdat dit beroep simpelweg niet bij mij past. En als het vanwege mijn onzekerheid is, weet ik ook niet of deze terecht of onterecht is. Lekker complicated, ik hoop dat jullie begrijpen wat ik bedoel.
Wat raden jullie mij aan? Toch werk gaan zoeken als SPH'er, of iets anders gaan doen? Ik kan bijvoorbeeld ook verder in de horeca, wat ik altijd naast mijn studie heb gedaan. Graag zou ik willen horen wat jullie denken bij het lezen van mijn verhaal..
Ik ben Nilleva en ik wil graag met jullie iets delen waar ik al lange tijd erg over aan het piekeren ben.
Ik ben bijna afgestudeerd SPH'er, zegmaar over een maand. Dit, terwijl ik eigenlijk nog heel erg twijfel of SPH wel echt iets voor mij is. Ik voel mij ergens een ''blondig'', wereldvreemd meisje die omdat zij een hbo papiertje heeft gehaald denkt te weten een goede hulpverlener te zijn, je raadt het al: ik voel mij geen goede hulpverlener. Ik weet ook niet of ik wel een hulpverlener wíl zijn. Toch ben ik de afgelopen zeven jaar, met tussenjaren daarbinnen, bezig geweest met deze studie. Ik heb nooit het lef gehad om te stoppen óf er volledig voor te gaan. Nu bevind ik mij in een grijs gebied, met een papiertje waar ik eigenlijk niet achter sta.
Ik twijfel zo, moet ik nou alsnog gaan solliciteren voor binnen de hulpverlening? Moet ik iets totaal anders gaan doen? En dan tegelijk denk ik: wat dan? Wat kan ik nou nog verder? Ik heb rampscenario's in mijn hoofd, hoe ik de levens van mensen verpest als ze mij als hulpverlener treffen en ergens weet ik ook wel dat ik zeker een goede hulpverlener kan worden.
De kern van mijn dilemma is: ik weet niet of ik twijfel over het werkveld vanwege mijn onzekerheid, of omdat dit beroep simpelweg niet bij mij past. En als het vanwege mijn onzekerheid is, weet ik ook niet of deze terecht of onterecht is. Lekker complicated, ik hoop dat jullie begrijpen wat ik bedoel.
Wat raden jullie mij aan? Toch werk gaan zoeken als SPH'er, of iets anders gaan doen? Ik kan bijvoorbeeld ook verder in de horeca, wat ik altijd naast mijn studie heb gedaan. Graag zou ik willen horen wat jullie denken bij het lezen van mijn verhaal..
maandag 15 mei 2017 21:00
Er is maar een manier om er achter te komen of je geschikt ben voor dit beroep: door het te gaan uitoefenen.
Leg je de lat niet te hoog voor jezelf? Want je bent een beginnend beroepsbeoefenaar, dat betekent dat je simpelweg nog een hoop gaat leren als je aan de slag gaat. Je hoeft nog niet volleerd te zijn, dat kan ook niet.
Er is ooit onderzoek naar gedaan, waaruit bleek dat mensen na hun opleiding na ongeveer 3 jaar echt lekker aan het werk zijn. Dan hebben ze voldoende ervaring om al veel taken met gemak te doen en toch nog voldoende uitdaging.
Dus twijfel niet teveel, ga gewoon aan het werk en als je dan een tijdje bezig bent wordt vanzelf wel duidelijker of het echt bij je past.
Leg je de lat niet te hoog voor jezelf? Want je bent een beginnend beroepsbeoefenaar, dat betekent dat je simpelweg nog een hoop gaat leren als je aan de slag gaat. Je hoeft nog niet volleerd te zijn, dat kan ook niet.
Er is ooit onderzoek naar gedaan, waaruit bleek dat mensen na hun opleiding na ongeveer 3 jaar echt lekker aan het werk zijn. Dan hebben ze voldoende ervaring om al veel taken met gemak te doen en toch nog voldoende uitdaging.
Dus twijfel niet teveel, ga gewoon aan het werk en als je dan een tijdje bezig bent wordt vanzelf wel duidelijker of het echt bij je past.
maandag 15 mei 2017 21:10
maandag 15 mei 2017 22:48
Dat is precies mijn vraag. Je hebt drie stages gedaan neem ik aan?
maandag 15 mei 2017 23:55
Hoihoi,
derdejaars MWD-er hier.
Ik neem aan dat je , aangezien je bijna je diploma hebt, wel enige mate van zelfkennis, zelfinzicht en reflecterend vermogen bezit. Ik denk dat jij het antwoord zelf heel goed weet.
Daarnaast is het werkveld zó breed! Het is even zoeken, maar er zal vast wel iets zijn wat jou wel bevalt. Kijk bijvoorbeeld ook eens naar dingen die jou in eerste instantie niet leuk lijken. Ouderenzorg trok mij niet, totdat ik er stage ging lopen en er achter kwam hoe leuk dat was!
derdejaars MWD-er hier.
Ik neem aan dat je , aangezien je bijna je diploma hebt, wel enige mate van zelfkennis, zelfinzicht en reflecterend vermogen bezit. Ik denk dat jij het antwoord zelf heel goed weet.
Daarnaast is het werkveld zó breed! Het is even zoeken, maar er zal vast wel iets zijn wat jou wel bevalt. Kijk bijvoorbeeld ook eens naar dingen die jou in eerste instantie niet leuk lijken. Ouderenzorg trok mij niet, totdat ik er stage ging lopen en er achter kwam hoe leuk dat was!
Wie wat wil die moet wat.
