Zwanger
alle pijlers
Single man met kinderwens
dinsdag 2 september 2014 11:35
Hallo dames,
Ik ben een man van 31, happy single, hoogopgeleid heb een kinderwens.
Nu lijkt de meest logische weg naar kinderen een leuke vrouw zoeken en kinderen maken, maar dat is voor mij niet perse zo. Ik ben blij met mijn leven hoe het is, heb het erg druk met mijn baan en sociaal leven en volledig settelen met vrouwlief is niet voor mij.
Waar misschien een mogelijkheid ligt zijn single vrouwen of lesbische stellen die ook met een kinderwens lopen en op zoek zijn naar een vader voor hun kind. Ik wil geen donor zijn, waarbij ik vanaf dag 1 buiten spel word gezet; ik wil er wel duidelijk zijn tijdens de opvoeding en wil echt hun vader worden. Het klinkt de meesten misschien een beetje onconventioneel in de oren, maar ik denk dat dit iets is dat het beste voor mij werkt.
Mijn vraag: zijn er hier mensen die aan bovengenoemd profiel voldoen of zijn er misschien samen-kids-maar-geen-relatie-dating sites? Hoe kan ik het beste te werk gaan om mijn ideale moeder te vinden?
Dank allemaal!
Een moderne toekomstige vader
Ik ben een man van 31, happy single, hoogopgeleid heb een kinderwens.
Nu lijkt de meest logische weg naar kinderen een leuke vrouw zoeken en kinderen maken, maar dat is voor mij niet perse zo. Ik ben blij met mijn leven hoe het is, heb het erg druk met mijn baan en sociaal leven en volledig settelen met vrouwlief is niet voor mij.
Waar misschien een mogelijkheid ligt zijn single vrouwen of lesbische stellen die ook met een kinderwens lopen en op zoek zijn naar een vader voor hun kind. Ik wil geen donor zijn, waarbij ik vanaf dag 1 buiten spel word gezet; ik wil er wel duidelijk zijn tijdens de opvoeding en wil echt hun vader worden. Het klinkt de meesten misschien een beetje onconventioneel in de oren, maar ik denk dat dit iets is dat het beste voor mij werkt.
Mijn vraag: zijn er hier mensen die aan bovengenoemd profiel voldoen of zijn er misschien samen-kids-maar-geen-relatie-dating sites? Hoe kan ik het beste te werk gaan om mijn ideale moeder te vinden?
Dank allemaal!
Een moderne toekomstige vader
zaterdag 6 september 2014 18:51
quote:elninjoo schreef op 06 september 2014 @ 09:09:
Lijkt me juist wel ideaal, omdat je dan beiden bij voorbaat al kindvrije weken hebt en dus deels je vrijheid kunt behouden i.t.t. een samenlevingsverband waar je 24/7 het kind hebt.
Als je alleen een kind wil met kindvrije weken dan moet je daar niet aan beginnen. Als er iets met één van beide ouders gebeurt dan moet je er ook gewoon 24/7 voor je kind zijn.
Co-ouderschap is niet fijn voor kinderen. Als je er bij een scheiding voor kiest, dan is het een noodgedwongen keuze en ligt het toch iets anders. Als je van te voren zoiets begint, dan vind ik het nooit in het belang van een kind. Heen en weer pendelen tussen twee huizen is echt geen pretje. Zeker niet als het kind ouder wordt en zijn eigen bezigheden/vriendjes heeft.
Je moet kunnen accepteren dat bij de levenswijze die jij kiest, misschien helemaal geen kinderen passen. Tegenwoordig lijkt het wel of iedereen alles wil, waarbij het eigenbelang steeds voorop staat.
Lijkt me juist wel ideaal, omdat je dan beiden bij voorbaat al kindvrije weken hebt en dus deels je vrijheid kunt behouden i.t.t. een samenlevingsverband waar je 24/7 het kind hebt.
Als je alleen een kind wil met kindvrije weken dan moet je daar niet aan beginnen. Als er iets met één van beide ouders gebeurt dan moet je er ook gewoon 24/7 voor je kind zijn.
Co-ouderschap is niet fijn voor kinderen. Als je er bij een scheiding voor kiest, dan is het een noodgedwongen keuze en ligt het toch iets anders. Als je van te voren zoiets begint, dan vind ik het nooit in het belang van een kind. Heen en weer pendelen tussen twee huizen is echt geen pretje. Zeker niet als het kind ouder wordt en zijn eigen bezigheden/vriendjes heeft.
Je moet kunnen accepteren dat bij de levenswijze die jij kiest, misschien helemaal geen kinderen passen. Tegenwoordig lijkt het wel of iedereen alles wil, waarbij het eigenbelang steeds voorop staat.
zaterdag 6 september 2014 18:54
Een kind nemen is een puur egoistische daad. Je hebt ook vrouwen die in hun eentje 'n kind nemen en dus hun kind een vader onthouden. In dit geval zou het kind in elk geval 2 ouders krijgen en als het vanaf de geboorte gewend is tussen 2 huizen te pendelen, weet het niet beter. Denk wel dat de ouders bij 'n notaris vast moeten laten leggen dat ze nooit verder dan 10 km uit elkaar gaan wonen, zodat het kind gewoon naar dezelfde school, clubs en vriendjes kan ongeacht of ie bij pa of ma zit.
zaterdag 6 september 2014 18:57
Overigens denk ik niet dat TO echt 'n kind wil om het kind, maar om zijn familienaam voort te zetten of zoiets. Dit omdat ie ergens schreef dat ie wellicht ook gewoon 'n soort suikeroom wil zijn. Dan betekent dat dat ie niet persé betrokken wil zijn en zijn vrijheid er voor op wil geven, maar gewoon 'n naamdrager wil bezitten terwijl zijn leven gewoon door kan gaan en een of andere vrouw de lasten op zich neemt.
zaterdag 6 september 2014 21:21
[quote]elninjoo schreef op 06 september 2014 @ 18:54:
Een kind nemen is een puur egoistische daad. Je hebt ook vrouwen die in hun eentje 'n kind nemen en dus hun kind een vader onthouden. In dit geval zou het kind in elk geval 2 ouders krijgen en als het vanaf de geboorte gewend is tussen 2 huizen te pendelen, weet het niet beter. Denk wel dat de ouders bij 'n notaris vast moeten laten leggen dat ze nooit verder dan 10 km uit elkaar gaan wonen, zodat het kind gewoon naar dezelfde school, clubs en vriendjes kan ongeacht of ie bij pa of ma zit.[/quote]
Wij hebben idd in ons co-oudercontract staan dat we in een straal van 10 km bij elkaar in de buurt blijven wonen.
Een kind nemen is een puur egoistische daad. Je hebt ook vrouwen die in hun eentje 'n kind nemen en dus hun kind een vader onthouden. In dit geval zou het kind in elk geval 2 ouders krijgen en als het vanaf de geboorte gewend is tussen 2 huizen te pendelen, weet het niet beter. Denk wel dat de ouders bij 'n notaris vast moeten laten leggen dat ze nooit verder dan 10 km uit elkaar gaan wonen, zodat het kind gewoon naar dezelfde school, clubs en vriendjes kan ongeacht of ie bij pa of ma zit.[/quote]
Wij hebben idd in ons co-oudercontract staan dat we in een straal van 10 km bij elkaar in de buurt blijven wonen.
zaterdag 6 september 2014 21:48
quote:misstinkerbel schreef op 06 september 2014 @ 21:21:
[quote]elninjoo schreef op 06 september 2014 @ 18:54:
Een kind nemen is een puur egoistische daad. Je hebt ook vrouwen die in hun eentje 'n kind nemen en dus hun kind een vader onthouden. In dit geval zou het kind in elk geval 2 ouders krijgen en als het vanaf de geboorte gewend is tussen 2 huizen te pendelen, weet het niet beter. Denk wel dat de ouders bij 'n notaris vast moeten laten leggen dat ze nooit verder dan 10 km uit elkaar gaan wonen, zodat het kind gewoon naar dezelfde school, clubs en vriendjes kan ongeacht of ie bij pa of ma zit.[/quote]
Wij hebben idd in ons co-oudercontract staan dat we in een straal van 10 km bij elkaar in de buurt blijven wonen.Stellen die gaan trouwen beloven elkaar van te voren ook van alles en in de praktijk komt daar soms weinig van terecht. Wat als één van de ouders een relatie krijgt en daarvoor toch iets verder gaat verhuizen. Mensen zijn soms heel onvoorspelbaar.
[quote]elninjoo schreef op 06 september 2014 @ 18:54:
Een kind nemen is een puur egoistische daad. Je hebt ook vrouwen die in hun eentje 'n kind nemen en dus hun kind een vader onthouden. In dit geval zou het kind in elk geval 2 ouders krijgen en als het vanaf de geboorte gewend is tussen 2 huizen te pendelen, weet het niet beter. Denk wel dat de ouders bij 'n notaris vast moeten laten leggen dat ze nooit verder dan 10 km uit elkaar gaan wonen, zodat het kind gewoon naar dezelfde school, clubs en vriendjes kan ongeacht of ie bij pa of ma zit.[/quote]
Wij hebben idd in ons co-oudercontract staan dat we in een straal van 10 km bij elkaar in de buurt blijven wonen.Stellen die gaan trouwen beloven elkaar van te voren ook van alles en in de praktijk komt daar soms weinig van terecht. Wat als één van de ouders een relatie krijgt en daarvoor toch iets verder gaat verhuizen. Mensen zijn soms heel onvoorspelbaar.
zaterdag 6 september 2014 22:07
Dus zou niemand ooit aan kinderen moeten beginnen Pientjexxx?
Ik denk dat er zat stellen zijn die lang niet zo doordacht aan kinderen zijn begonnen als ik en de vader van mijn kinderen hebben gedaan.
Garanties heb je nooit in het leven. Als je getrouwd bent, kan je gaan scheiden. Als je gezond bent, kan je ziek worden. Als je een gepland co-ouderschap hebt, kan je ruzie krijgen. Allemaal niet wenselijk voor de kinderen. Maar het gebeurt en het hoort bij het leven.
Ik denk dat er zat stellen zijn die lang niet zo doordacht aan kinderen zijn begonnen als ik en de vader van mijn kinderen hebben gedaan.
Garanties heb je nooit in het leven. Als je getrouwd bent, kan je gaan scheiden. Als je gezond bent, kan je ziek worden. Als je een gepland co-ouderschap hebt, kan je ruzie krijgen. Allemaal niet wenselijk voor de kinderen. Maar het gebeurt en het hoort bij het leven.
zaterdag 6 september 2014 22:30
quote:misstinkerbel schreef op 06 september 2014 @ 22:07:
Dus zou niemand ooit aan kinderen moeten beginnen Pientjexxx?
Ik denk dat er zat stellen zijn die lang niet zo doordacht aan kinderen zijn begonnen als ik en de vader van mijn kinderen hebben gedaan.
Garanties heb je nooit in het leven. Als je getrouwd bent, kan je gaan scheiden. Als je gezond bent, kan je ziek worden. Als je een gepland co-ouderschap hebt, kan je ruzie krijgen. Allemaal niet wenselijk voor de kinderen. Maar het gebeurt en het hoort bij het leven.
Als je van te voren al weet dat je niet fulltime voor een kind wil zorgen, dan vind ik dat je er niet aan moet beginnen.
Co-ouderschap (en in dit geval ook nog eens met een wildvreemde) als uitgangspunt om een kind te krijgen, vind ik vanuit het kind bekeken gewoon geen goed idee, maar dat is mijn mening.
Dus zou niemand ooit aan kinderen moeten beginnen Pientjexxx?
Ik denk dat er zat stellen zijn die lang niet zo doordacht aan kinderen zijn begonnen als ik en de vader van mijn kinderen hebben gedaan.
Garanties heb je nooit in het leven. Als je getrouwd bent, kan je gaan scheiden. Als je gezond bent, kan je ziek worden. Als je een gepland co-ouderschap hebt, kan je ruzie krijgen. Allemaal niet wenselijk voor de kinderen. Maar het gebeurt en het hoort bij het leven.
Als je van te voren al weet dat je niet fulltime voor een kind wil zorgen, dan vind ik dat je er niet aan moet beginnen.
Co-ouderschap (en in dit geval ook nog eens met een wildvreemde) als uitgangspunt om een kind te krijgen, vind ik vanuit het kind bekeken gewoon geen goed idee, maar dat is mijn mening.
zaterdag 6 september 2014 22:59
Zo mag ieder z'n mening hebben uiteraard!
Ik ben benieuwd wat voor (nieuwe) inzichten er uit de onderzoeken zullen komen als er over 30 jaar gekeken wordt naar kinderen die in deze constructie geboren en opgevoed zijn.
Pas dan weten we werkelijk waar we het over hebben. Net als hoe kinderen het ervaren hebben om opgegroeid te zijn met 2 moeders of 2 vaders ipv een moeder en een vader.
Met het verstrijken van de tijd ontstaan er nieuwe leefvormen, dat is iets wat altijd in beweging is zolang de mens zich voortplant. En aan elke nieuwe vorm zitten voor- en nadelen. Net als aan het traditionele gezin.
Ik ben benieuwd wat voor (nieuwe) inzichten er uit de onderzoeken zullen komen als er over 30 jaar gekeken wordt naar kinderen die in deze constructie geboren en opgevoed zijn.
Pas dan weten we werkelijk waar we het over hebben. Net als hoe kinderen het ervaren hebben om opgegroeid te zijn met 2 moeders of 2 vaders ipv een moeder en een vader.
Met het verstrijken van de tijd ontstaan er nieuwe leefvormen, dat is iets wat altijd in beweging is zolang de mens zich voortplant. En aan elke nieuwe vorm zitten voor- en nadelen. Net als aan het traditionele gezin.
zondag 7 september 2014 15:29
Gisteren ben ik naar een infodag van Meer Dan Gewenst gegaan, speciaal gericht op mannen. Eenmaal daar bleek al snel dat het (begrijpelijk) primair gericht was op homomannen en -stellen. Er was welgeteld 1 andere heteroman aanwezig, tussen pak 'm beet 50 anderen. Er werden veel opties besproken en de keuzemogelijkheid is echt gigantisch zo blijkt. Het aantal permutaties van constructies is nagenoeg oneindig, denk aan co-ouder met 2, 3 of 4 ouders, homo+lesbisch st
el, heterostellen die geen kinderen kunnen krijgen, draagmoeders, draagsters (draagmoeder met geïmplanteerde eitjes), pleegouders, adoptie en stiefouderen. Ook de mogelijk wettelijke constructies zijn niet alleen talrijk en complex, maar ook voortdurend aan verandering onderhevig, zeker voor homo/lesbo stellen. Er werden persoonlijke verhalen verteld en wat voor mij ook belangrijk was, was de wetenschappelijke onderbouwing voor de welzijn van het kind. Er werd een lopend onderzoek gepresenteerd bij UvA/Cambridge, waarvan helaas nog geen resultaten zijn. http://www.onderzoeknieuweouders.nl/ www.psychol.cam.ac.uk/adprg/new-parents-study http://www.psychol.cam.ac.uk/directory/kge22@cam.ac.uk Het heeft bij mij een aantal vragen beantwoord, maar ook veel nieuwe opgeroepen, wat in dit geval denk ik alleen maar goed is. Een nuttig middagje dus! Wat ik positief vond is dat de onderzoeker in kwestie (Kate Ellis-Davies) aangaf te denken dat co-ouders over het algemeen veel beter hebben nagedacht over het ouderschap en betere afspraken hebben gemaakt, die waarschijnlijk gunstig uitpakken voor het kind.
Ook ben ik koffie gedaan met een aspirerend moeder, die mij wel wilde ontmoeten op geheel vrijblijvende basis. Het was een goed en interessant gesprek om te horen hoe iemand anders er in staat. Het was wel duidelijk dat zij behoorde tot de voornaamste groep vrouwen die op zoek is naar co-ouderschap: vrouwen eind 30, zonder partner met kinderwens, plan B co-ouderschap en plan C een donor. Ze was al in gesprek met 2 andere mannen voor co-ouderschap en ging binnen 2 maanden de knoop doorhakken wie het werd en anders gaat ze alleen richting AMC.
quote:evelien2010 schreef op 06 september 2014 @ 08:10:
Komt ook bij dat to aangeeft niet geschikt te zijn voor relaties. En hier geen tijd/zin in te hebben. Dat lijkt mij een probleem. Want co - ouders hebben een zeer hechte relatie met veel overleg.
Ik heb niet gezegd dat ik niet geschikt ben voor relaties, daar geen zin in heb of tijd voor heb. En ook ik hecht veel waarde aan duidelijke afspraken en een warm en goed contact met de moeder(s).
quote:elninjoo schreef op 06 september 2014 @ 18:57:
Overigens denk ik niet dat TO echt 'n kind wil om het kind, maar om zijn familienaam voort te zetten of zoiets. Dit omdat ie ergens schreef dat ie wellicht ook gewoon 'n soort suikeroom wil zijn. Dan betekent dat dat ie niet per se betrokken wil zijn en zijn vrijheid er voor op wil geven, maar gewoon 'n naamdrager wil bezitten terwijl zijn leven gewoon door kan gaan en een of andere vrouw de lasten op zich neemt.
Zoiets heb ik niet gezegd.
@Pompiedoe
Dank voor je tip van P. Vermeulen, ik schrijf hem op! Waar ik zelf het idee van heb is dat je in ieder geval je eigen kaders helder moet hebben en dat je de detailinvulling van het ouderschapsplan samen doet. Ook moet je er niet voor opkijken later zelf concessies te doen die je eerder niet beoogd had, bijvoorbeeld de ideale school opgeven voor een logistiek gunstigere school. Je kunt alles wel tot in detail plannen, maar de kans dat je later gaat afwijken wordt waarschijnlijk wel groter. Ik zou zelf denk ik prioriteiten knopen aan hoe belangrijk ik welke eis of wens vind in het ouderschapsplan.
el, heterostellen die geen kinderen kunnen krijgen, draagmoeders, draagsters (draagmoeder met geïmplanteerde eitjes), pleegouders, adoptie en stiefouderen. Ook de mogelijk wettelijke constructies zijn niet alleen talrijk en complex, maar ook voortdurend aan verandering onderhevig, zeker voor homo/lesbo stellen. Er werden persoonlijke verhalen verteld en wat voor mij ook belangrijk was, was de wetenschappelijke onderbouwing voor de welzijn van het kind. Er werd een lopend onderzoek gepresenteerd bij UvA/Cambridge, waarvan helaas nog geen resultaten zijn. http://www.onderzoeknieuweouders.nl/ www.psychol.cam.ac.uk/adprg/new-parents-study http://www.psychol.cam.ac.uk/directory/kge22@cam.ac.uk Het heeft bij mij een aantal vragen beantwoord, maar ook veel nieuwe opgeroepen, wat in dit geval denk ik alleen maar goed is. Een nuttig middagje dus! Wat ik positief vond is dat de onderzoeker in kwestie (Kate Ellis-Davies) aangaf te denken dat co-ouders over het algemeen veel beter hebben nagedacht over het ouderschap en betere afspraken hebben gemaakt, die waarschijnlijk gunstig uitpakken voor het kind.
Ook ben ik koffie gedaan met een aspirerend moeder, die mij wel wilde ontmoeten op geheel vrijblijvende basis. Het was een goed en interessant gesprek om te horen hoe iemand anders er in staat. Het was wel duidelijk dat zij behoorde tot de voornaamste groep vrouwen die op zoek is naar co-ouderschap: vrouwen eind 30, zonder partner met kinderwens, plan B co-ouderschap en plan C een donor. Ze was al in gesprek met 2 andere mannen voor co-ouderschap en ging binnen 2 maanden de knoop doorhakken wie het werd en anders gaat ze alleen richting AMC.
quote:evelien2010 schreef op 06 september 2014 @ 08:10:
Komt ook bij dat to aangeeft niet geschikt te zijn voor relaties. En hier geen tijd/zin in te hebben. Dat lijkt mij een probleem. Want co - ouders hebben een zeer hechte relatie met veel overleg.
Ik heb niet gezegd dat ik niet geschikt ben voor relaties, daar geen zin in heb of tijd voor heb. En ook ik hecht veel waarde aan duidelijke afspraken en een warm en goed contact met de moeder(s).
quote:elninjoo schreef op 06 september 2014 @ 18:57:
Overigens denk ik niet dat TO echt 'n kind wil om het kind, maar om zijn familienaam voort te zetten of zoiets. Dit omdat ie ergens schreef dat ie wellicht ook gewoon 'n soort suikeroom wil zijn. Dan betekent dat dat ie niet per se betrokken wil zijn en zijn vrijheid er voor op wil geven, maar gewoon 'n naamdrager wil bezitten terwijl zijn leven gewoon door kan gaan en een of andere vrouw de lasten op zich neemt.
Zoiets heb ik niet gezegd.
@Pompiedoe
Dank voor je tip van P. Vermeulen, ik schrijf hem op! Waar ik zelf het idee van heb is dat je in ieder geval je eigen kaders helder moet hebben en dat je de detailinvulling van het ouderschapsplan samen doet. Ook moet je er niet voor opkijken later zelf concessies te doen die je eerder niet beoogd had, bijvoorbeeld de ideale school opgeven voor een logistiek gunstigere school. Je kunt alles wel tot in detail plannen, maar de kans dat je later gaat afwijken wordt waarschijnlijk wel groter. Ik zou zelf denk ik prioriteiten knopen aan hoe belangrijk ik welke eis of wens vind in het ouderschapsplan.
woensdag 19 juli 2017 12:57
Zo, wat veel reacties en wat een verschillende meningen. Ik ben zelf single en heb een kinderwens. (Alleen wil ik het met een homostel, en niet met een single hetero man, sorry!). Ik heb veel aan de informatie en de oproepen op de website van Meer dan Gewenst. De constructie co-ouderschap tussen lesbisch stel en single man, of tussen homostel en single vrouw komt steeds vaker voor. Uit onderzoek blijkt dat het met kinderen die in deze gezinnen opgroeien, net zo goed gaat als met kinderen uit vergelijkbare hetero-gezinnen.
Je kunt ook eens praten met Sara Coster (heb ik ook veel aan gehad) en haar boek lezen: de wens en de vaders. Het is het verhaal van een single vrouw die besluit te gaan co-ouderen met een homostel.
En over het egoïstische van een kinderwens: is dat niet altijd zo? Geen kind kiest zijn ouders zelf uit. Hij was er niet bij toen de beslissing werd genomen (als er al iets besloten was). En uit onderzoek blijkt trouwens ook dat gezinnen waar van tevoren goed over is nagedacht, dat het daar beter mee gaat.
Dus veel info inwinnen, veel met andere wensouders (ik weet sinds kort dat dat zo heet ...) praten en elkaar heel goed leren kennen en goede afspraken maken en vast laten leggen. Z'n lesbisch stel zijn geen vreemden voor je als je met elkaar in zee gaat, dat doe je pas als je elkaar heel goed hebt leren kennen.
Succes op je pad!
Je kunt ook eens praten met Sara Coster (heb ik ook veel aan gehad) en haar boek lezen: de wens en de vaders. Het is het verhaal van een single vrouw die besluit te gaan co-ouderen met een homostel.
En over het egoïstische van een kinderwens: is dat niet altijd zo? Geen kind kiest zijn ouders zelf uit. Hij was er niet bij toen de beslissing werd genomen (als er al iets besloten was). En uit onderzoek blijkt trouwens ook dat gezinnen waar van tevoren goed over is nagedacht, dat het daar beter mee gaat.
Dus veel info inwinnen, veel met andere wensouders (ik weet sinds kort dat dat zo heet ...) praten en elkaar heel goed leren kennen en goede afspraken maken en vast laten leggen. Z'n lesbisch stel zijn geen vreemden voor je als je met elkaar in zee gaat, dat doe je pas als je elkaar heel goed hebt leren kennen.
Succes op je pad!
