Zwanger
alle pijlers
Waarom is de naam zo geheim?
maandag 17 november 2014 10:55
Niet om tegen de gevestigde orde te schoppen of om heel principieel te gaan doen, gewoon uit pure nieuwsgierigheid. Ik ben 16 weken zwanger en sinds een paar dagen weten we dat we een zoon krijgen. Omdat we de jongensnaam al eerder hadden gekozen, weten we nu dus ook hoe het kindje in mijn buik heet. En moeten we nu dus allebei op onze lip bijten als we over de baby praten, om ons niet te verspreken en zijn naam te verraden.
Maar in veel andere landen is het juist helemaal geen geheim, als je weet wat je krijgt en de naam gekozen hebt, is dat gewoon open en bloot en wordt er nergens een geheim van gemaakt. Waarom wordt daar in Nederland zo angstvallig over gedaan, waarom is het zo'n staatsgeheim? Ik vraag me oprecht af waar dat gebruik vandaan komt.
Maar in veel andere landen is het juist helemaal geen geheim, als je weet wat je krijgt en de naam gekozen hebt, is dat gewoon open en bloot en wordt er nergens een geheim van gemaakt. Waarom wordt daar in Nederland zo angstvallig over gedaan, waarom is het zo'n staatsgeheim? Ik vraag me oprecht af waar dat gebruik vandaan komt.
maandag 17 november 2014 16:25
Wij hadden allebei een aantal namen opgeschreven die we mooi vonden, toen heb ik die vergeleken met de top 10 en alle namen die daarin voorkwamen, hebben we geschrapt. Uiteindelijk blijkt dat wij de enigen zijn die in 2010 deze naam hebben gegeven, terwijl het echt geen moeilijke of rare naam is. Het komt alleen niet zo heel veel voor blijkbaar.
maandag 17 november 2014 16:29
Waarom heb je top 10 namen geschrapt? Mijn indruk is namelijk dat het sterk regionaal bepaald kan zijn welke namen populair zijn en welke niet.
Neem bijv. Emma, Julia en Sophie. Hoor je hier zelden. Korte meisjesnamen als Britt, Zoë, Gwen en Jill hoor je dan weer heel vaak terwijl die volgens mij geen van allen in de top 10 staan.
Bij jongens schijnen Daan, Sam en Julian vaak gegegen te worden. Hier nog nooit gehoord. Maar wel: Luca, Levi, Milan en Finn.
Neem bijv. Emma, Julia en Sophie. Hoor je hier zelden. Korte meisjesnamen als Britt, Zoë, Gwen en Jill hoor je dan weer heel vaak terwijl die volgens mij geen van allen in de top 10 staan.
Bij jongens schijnen Daan, Sam en Julian vaak gegegen te worden. Hier nog nooit gehoord. Maar wel: Luca, Levi, Milan en Finn.
maandag 17 november 2014 16:33
Heeft het niet iets te maken met van "kinderen neem je niet, die krijg je", dat geheimzinnige? Sommigen van de oudere garde moeten er ook aan wennen dat het geslacht openbaar wordt gemaakt.
Wij hadden de naam wel aan onze zusjes verteld, verder niemand. We hadden opa's en oma's zelfs meegenomen naar de 3D-echo dus vonden een klein geheimpje wel leuk haha.
Wij hadden de naam wel aan onze zusjes verteld, verder niemand. We hadden opa's en oma's zelfs meegenomen naar de 3D-echo dus vonden een klein geheimpje wel leuk haha.
maandag 17 november 2014 19:55
quote:NYC schreef op 17 november 2014 @ 16:05:
De naam van mijn zoon is ook niet heel vaak gegeven en toch is het niet echt een hele aparte naam. Maar sommige mensen vinden het al 'gewaagd' als je buiten de top 10 durft te denken. Of sommige mensen krijgen misschien juist te horen waarom ze niet origineler durven te zijn, terwijl ook voor henzelf Emma of Daan de allermooiste naam is.
En daarom is het denk ik makkelijk te verklaren waarom in Nederland de naam (of geslacht) geheim wordt gehouden in tegenstelling tot Engeland, de VS of Italië. Nederlanders zijn over het algemeen enorm direct. Als ze de naam niet mooi vinden die jij voor je zoon of dochter in gedachten hebt dan zullen ze dat ongevraagd gewoon duidelijk maken. Of als je tweede kind weer een dochter of zoon is, zal men op de man af vragen of je dat niet jammer vindt. Of doorgaat voor een derde.
Wil je dus al die ongezouten meningen niet over je heen krijgen dan houd je wijselijk je mond. Dat Amerikanen of Italianen de naam wel al bekend maken heeft dan denk ik ook te maken met het verschil in reacties die de mensen daar verwachten. Of de reacties nu gemeend zijn of niet, ik vermoed dat er een stuk positiever wordt gereageerd.+1 Ik denk echt dat het voor een groot deel hierin zit. Als je iets bekend maakt is dat een vrijbrief voor iedereen om er een mening over te geven. Bij onze vorige kinderen hebben we de naam wel met opa's en oma's gedeeld van te voren. Ik vond hun reacties al vervelend. Omdat het zo'n persoonlijke keuze is. Het is ons kind en niemand heeft iets te zeggen over de naam behalve wij. Dus nu bij de derde houden we t voor onszelf. Als hij geboren is neem ik aan dat niemand meer z'n teleurstelling van 'niet vernoemend naar opa' gaat uitspreken.
De naam van mijn zoon is ook niet heel vaak gegeven en toch is het niet echt een hele aparte naam. Maar sommige mensen vinden het al 'gewaagd' als je buiten de top 10 durft te denken. Of sommige mensen krijgen misschien juist te horen waarom ze niet origineler durven te zijn, terwijl ook voor henzelf Emma of Daan de allermooiste naam is.
En daarom is het denk ik makkelijk te verklaren waarom in Nederland de naam (of geslacht) geheim wordt gehouden in tegenstelling tot Engeland, de VS of Italië. Nederlanders zijn over het algemeen enorm direct. Als ze de naam niet mooi vinden die jij voor je zoon of dochter in gedachten hebt dan zullen ze dat ongevraagd gewoon duidelijk maken. Of als je tweede kind weer een dochter of zoon is, zal men op de man af vragen of je dat niet jammer vindt. Of doorgaat voor een derde.
Wil je dus al die ongezouten meningen niet over je heen krijgen dan houd je wijselijk je mond. Dat Amerikanen of Italianen de naam wel al bekend maken heeft dan denk ik ook te maken met het verschil in reacties die de mensen daar verwachten. Of de reacties nu gemeend zijn of niet, ik vermoed dat er een stuk positiever wordt gereageerd.+1 Ik denk echt dat het voor een groot deel hierin zit. Als je iets bekend maakt is dat een vrijbrief voor iedereen om er een mening over te geven. Bij onze vorige kinderen hebben we de naam wel met opa's en oma's gedeeld van te voren. Ik vond hun reacties al vervelend. Omdat het zo'n persoonlijke keuze is. Het is ons kind en niemand heeft iets te zeggen over de naam behalve wij. Dus nu bij de derde houden we t voor onszelf. Als hij geboren is neem ik aan dat niemand meer z'n teleurstelling van 'niet vernoemend naar opa' gaat uitspreken.
maandag 17 november 2014 22:27
Als je de naam al voor de geboorte vertelt willen mensen je misschien nog ompraten. Na de geboorte heeft dat weinig nut meer en zullen mensen zich de moeite besparen.
Toen mijn vriendin haar dochter wilde vernoemen naar Anna en Elisabeth maakte ze daar Annelies van. Ik dacht meteen: ieuw, Annelies van der Pies. Lisanne vind ik veel leuker. Misschien had ik dat op subtiele wijze wel te berde gebracht als ik voor de geboorte deelgenoot van die naam was gemaakt. Maar toen Annelies eenmaal geboren was heb ik verder mijn mond gehouden.
Toen mijn vriendin haar dochter wilde vernoemen naar Anna en Elisabeth maakte ze daar Annelies van. Ik dacht meteen: ieuw, Annelies van der Pies. Lisanne vind ik veel leuker. Misschien had ik dat op subtiele wijze wel te berde gebracht als ik voor de geboorte deelgenoot van die naam was gemaakt. Maar toen Annelies eenmaal geboren was heb ik verder mijn mond gehouden.
maandag 17 november 2014 22:44
Ik zal een volgende keer (of keren) geen naam uitspreken omdat, mocht het weer zo zijn dat het kindje overlijdt, we dit keer een andere naam willen gebruiken dan de 'originele' naam en ik me daar dan echt niet over wil moeten verantwoorden.
(Ik vind overigens dat onze dochter* haar naam dubbel en dwars heeft verdiend en dat het ook echt haar naam is, hoor, maar het is wel verdrietig dat we onze favoriete naam nooit meer op een blije manier zullen kunnen gebruiken en we zijn al zo kieskeurig qua namen, dus het zou elke keer moeilijker worden iets nieuws te bedenken..)
(Ik vind overigens dat onze dochter* haar naam dubbel en dwars heeft verdiend en dat het ook echt haar naam is, hoor, maar het is wel verdrietig dat we onze favoriete naam nooit meer op een blije manier zullen kunnen gebruiken en we zijn al zo kieskeurig qua namen, dus het zou elke keer moeilijker worden iets nieuws te bedenken..)
maandag 17 november 2014 22:57
quote:Dystania schreef op 17 november 2014 @ 22:44:
Ik zal een volgende keer (of keren) geen naam uitspreken omdat, mocht het weer zo zijn dat het kindje overlijdt, we dit keer een andere naam willen gebruiken dan de 'originele' naam en ik me daar dan echt niet over wil moeten verantwoorden.
(Ik vind overigens dat onze dochter* haar naam dubbel en dwars heeft verdiend en dat het ook echt haar naam is, hoor, maar het is wel verdrietig dat we onze favoriete naam nooit meer op een blije manier zullen kunnen gebruiken en we zijn al zo kieskeurig qua namen, dus het zou elke keer moeilijker worden iets nieuws te bedenken..)
Wow. Heftig.
Wat naar voor jullie dat jullie dochter is overleden.
Ik zal een volgende keer (of keren) geen naam uitspreken omdat, mocht het weer zo zijn dat het kindje overlijdt, we dit keer een andere naam willen gebruiken dan de 'originele' naam en ik me daar dan echt niet over wil moeten verantwoorden.
(Ik vind overigens dat onze dochter* haar naam dubbel en dwars heeft verdiend en dat het ook echt haar naam is, hoor, maar het is wel verdrietig dat we onze favoriete naam nooit meer op een blije manier zullen kunnen gebruiken en we zijn al zo kieskeurig qua namen, dus het zou elke keer moeilijker worden iets nieuws te bedenken..)
Wow. Heftig.
Wat naar voor jullie dat jullie dochter is overleden.
Wees altijd jezelf. Tenzij je een eenhoorn kan zijn. Wees dan een eenhoorn.
maandag 17 november 2014 22:58
Tja waarom we dat hier doen. Geen idee.
Vriendin in Amerika vertelde meteen toen ze wist dat het een jongen werd. En toen hij Pietje Hendrik ging heten wisten wij dat ook. We waren erg verrast dat Hansje Willem toen werd geboren haha. Blijkbaar in de auto naar het ziekenhuis zei manlief, ik vind Pietje toch niets. Ik vond het wel apart dat ze toen zelfs de doopnaam nog hadden aangepast. Stiekem vind ik de namen die het nu geworden zijn veeeel leuker...
Dus agh. Alles kan. Ieder zal overal zijn redenen voor hebben.
Vriendin in Amerika vertelde meteen toen ze wist dat het een jongen werd. En toen hij Pietje Hendrik ging heten wisten wij dat ook. We waren erg verrast dat Hansje Willem toen werd geboren haha. Blijkbaar in de auto naar het ziekenhuis zei manlief, ik vind Pietje toch niets. Ik vond het wel apart dat ze toen zelfs de doopnaam nog hadden aangepast. Stiekem vind ik de namen die het nu geworden zijn veeeel leuker...
Dus agh. Alles kan. Ieder zal overal zijn redenen voor hebben.
vrijdag 21 november 2014 21:47
quote:Dystania schreef op 17 november 2014 @ 22:44:
Ik zal een volgende keer (of keren) geen naam uitspreken omdat, mocht het weer zo zijn dat het kindje overlijdt, we dit keer een andere naam willen gebruiken dan de 'originele' naam en ik me daar dan echt niet over wil moeten verantwoorden.
(Ik vind overigens dat onze dochter* haar naam dubbel en dwars heeft verdiend en dat het ook echt haar naam is, hoor, maar het is wel verdrietig dat we onze favoriete naam nooit meer op een blije manier zullen kunnen gebruiken en we zijn al zo kieskeurig qua namen, dus het zou elke keer moeilijker worden iets nieuws te bedenken..)
Is dit niet de reden dat wij zo voorzichtig zijn in Nederland (calvinistische inslag). Eerst zien dat het kind veilig is geboren en dan pas benoemen?
Gecondoleerd trouwens. Ik ben zelf zwanger en het overlijden van jouw kindje is afschuwelijk; dat is waar je zelf bang voor bent.
Hier willen we zelf het geslacht ook niet weten maar dat is vooral omdat mijn vriend dat maar 'nieuwerwetse onzin ' vindt.
Ik zal een volgende keer (of keren) geen naam uitspreken omdat, mocht het weer zo zijn dat het kindje overlijdt, we dit keer een andere naam willen gebruiken dan de 'originele' naam en ik me daar dan echt niet over wil moeten verantwoorden.
(Ik vind overigens dat onze dochter* haar naam dubbel en dwars heeft verdiend en dat het ook echt haar naam is, hoor, maar het is wel verdrietig dat we onze favoriete naam nooit meer op een blije manier zullen kunnen gebruiken en we zijn al zo kieskeurig qua namen, dus het zou elke keer moeilijker worden iets nieuws te bedenken..)
Is dit niet de reden dat wij zo voorzichtig zijn in Nederland (calvinistische inslag). Eerst zien dat het kind veilig is geboren en dan pas benoemen?
Gecondoleerd trouwens. Ik ben zelf zwanger en het overlijden van jouw kindje is afschuwelijk; dat is waar je zelf bang voor bent.
Hier willen we zelf het geslacht ook niet weten maar dat is vooral omdat mijn vriend dat maar 'nieuwerwetse onzin ' vindt.
zaterdag 22 november 2014 00:22
Hier naam aan drie mensen verteld. Die alledrie even moesten wennen (aan zowel de officiële als aan de roepnaam), maar het nu prachtige namen vinden.
Ik waardeer hun eerlijkheid.
Onlangs heb ik in al mijn domheid - waarschijnlijk onder invloed van zwangerschapsdementie - een fotootje gestuurd naar een aantal mensen. Van het kamertje. Twee foto's had ik gemaakt. Eentje met en eentje zonder de naam aan de muur. Jullie raden het al....verkeerde foto gestuurd. Vond het echt erg, maar niet meer terug te draaien. Gelukkig werd de naam mooi gevonden.
Ik waardeer hun eerlijkheid.
Onlangs heb ik in al mijn domheid - waarschijnlijk onder invloed van zwangerschapsdementie - een fotootje gestuurd naar een aantal mensen. Van het kamertje. Twee foto's had ik gemaakt. Eentje met en eentje zonder de naam aan de muur. Jullie raden het al....verkeerde foto gestuurd. Vond het echt erg, maar niet meer terug te draaien. Gelukkig werd de naam mooi gevonden.
zaterdag 22 november 2014 00:31
quote:evelien2010 schreef op 17 november 2014 @ 12:03:
Het is alleen maar logisch en verstandig om de naam geheim te houden. Na de geboorte is de naam een vaststaand feit. Niemand zal daar meer opmerkingen over maken.
Jawel hoor. We liepen het ziekenhuis uit, uurtje na de bevalling ongeveer, en mijn moeder begon al: Zou je haar niet beter Hanneke kunnen noemen ipv Hannah (vernoemd naar oma Johanna)? Eh, nee dus.
Nog geen aangifte gedaan of geboortekaartjes gedrukt of commentaar begon al.
Het is alleen maar logisch en verstandig om de naam geheim te houden. Na de geboorte is de naam een vaststaand feit. Niemand zal daar meer opmerkingen over maken.
Jawel hoor. We liepen het ziekenhuis uit, uurtje na de bevalling ongeveer, en mijn moeder begon al: Zou je haar niet beter Hanneke kunnen noemen ipv Hannah (vernoemd naar oma Johanna)? Eh, nee dus.
Nog geen aangifte gedaan of geboortekaartjes gedrukt of commentaar begon al.
zondag 23 november 2014 18:06
Oh Noah, wat vervelend! Had je de foto naar veel mensen gestuurd? En hebben die verder wel hun mond gehouden?
Riannerianne, ik voel gewoon plaatsvervangende irritatie, dat iemand dat durft!
Hier begint het ook al, naam hebben we niet gedeeld, maar schoonfamilie vindt toch al dat zoon een bepaalde familienaam moet gaan krijgen, aangezien hij stamhouder zal zijn. Nog niet misschien. Verschrikkelijk, die bemoeienis. Ik vraag me zelfs af of het niet minder zou zijn als we de naam wél zouden delen. Dit wordt onze zoon en hij heet zo. Wen er maar vast aan. Maar dat zal vast niet zo werken, zeker niet bij mijn schoonfamilie.
Riannerianne, ik voel gewoon plaatsvervangende irritatie, dat iemand dat durft!
Hier begint het ook al, naam hebben we niet gedeeld, maar schoonfamilie vindt toch al dat zoon een bepaalde familienaam moet gaan krijgen, aangezien hij stamhouder zal zijn. Nog niet misschien. Verschrikkelijk, die bemoeienis. Ik vraag me zelfs af of het niet minder zou zijn als we de naam wél zouden delen. Dit wordt onze zoon en hij heet zo. Wen er maar vast aan. Maar dat zal vast niet zo werken, zeker niet bij mijn schoonfamilie.
zondag 23 november 2014 19:56
Ik vind de Nederlandse 'eerlijkheid' in dit soort gevallen ook wel lastig hoor. Wij hebben ook van best veel mensen (naaste familie) kritiek gehad op de naam. Niet heel direct maar wel in de vorm van 'goh, die en die heeft zijn kind wel een oerhollandse naam gegeven, zó leuk', etc. En ik heb best wat vrienden in het buitenland en van hen geen vervelend woord over de naam, veel leuker. Dit is ook duidelijk zo'n geval waarvan ik niet snap dat je recht in iemands gezicht zegt dat je de naam niet mooi vindt. Dan doe je iemand onnodig pijn. Als iemand in een winkel een trui staat te passen en je eerlijke mening vraagt, vind ik het wat anders.
zondag 23 november 2014 20:01
quote:maylina schreef op 17 november 2014 @ 22:27:
Toen mijn vriendin haar dochter wilde vernoemen naar Anna en Elisabeth maakte ze daar Annelies van. Ik dacht meteen: ieuw, Annelies van der Pies. Lisanne vind ik veel leuker. Misschien had ik dat op subtiele wijze wel te berde gebracht als ik voor de geboorte deelgenoot van die naam was gemaakt. Maar toen Annelies eenmaal geboren was heb ik verder mijn mond gehouden.En hieruit blijkt ook maar weer hoe persoonlijk een naam is. Ik vind Anna en Elisabeth beide prachtige namen, Annelies vind ik acceptabel en Lisanne echt vreselijk!
Toen mijn vriendin haar dochter wilde vernoemen naar Anna en Elisabeth maakte ze daar Annelies van. Ik dacht meteen: ieuw, Annelies van der Pies. Lisanne vind ik veel leuker. Misschien had ik dat op subtiele wijze wel te berde gebracht als ik voor de geboorte deelgenoot van die naam was gemaakt. Maar toen Annelies eenmaal geboren was heb ik verder mijn mond gehouden.En hieruit blijkt ook maar weer hoe persoonlijk een naam is. Ik vind Anna en Elisabeth beide prachtige namen, Annelies vind ik acceptabel en Lisanne echt vreselijk!
maandag 24 november 2014 20:20
Wij hielden de naam ook niet geheim. Ik vertelde dan niet meteen; het word een meisje en ze heet Rada (zo heet ze ook echt,vernoemd naar mijn moeder,afkomstig uit Servie)
Maar als mensen ernaar vroegen vertelde ik het gewoon, ik zag het niet als geheim of verrassing.
En ook al hadden mensen gezegd; Wat een vreselijke naam! Dan had me dat echt weinig gedaan.Het is mooi als ze het een leuke/mooie naam vinden,maar het kwetst me echt niet.
Ik ben/was zo zeker van de naam, mijn moeder is op haar 38e overleden en vond het een mooie manier om haar te 'eren', naast dat ik het een mooie,korte naam vind die toch uit te spreken is in NL.
Mocht ik nog een kind krijgen dan zal het ook geen geheim zijn.
Maar als mensen ernaar vroegen vertelde ik het gewoon, ik zag het niet als geheim of verrassing.
En ook al hadden mensen gezegd; Wat een vreselijke naam! Dan had me dat echt weinig gedaan.Het is mooi als ze het een leuke/mooie naam vinden,maar het kwetst me echt niet.
Ik ben/was zo zeker van de naam, mijn moeder is op haar 38e overleden en vond het een mooie manier om haar te 'eren', naast dat ik het een mooie,korte naam vind die toch uit te spreken is in NL.
Mocht ik nog een kind krijgen dan zal het ook geen geheim zijn.
maandag 24 november 2014 20:32
quote:NYC schreef op 17 november 2014 @ 11:57:
Hier vooral om de reden om niet de volgende reactie te krijgen:
"GAT-VER-DEMME!!! Zo ga je je kind toch niet noemen??!?!?! Echt vréselijk, VRESELIJK, die naam."
Bij mijn eerste kind hadden wij de namen ook gewoon gezegd tegen iedereen. We wisten niet wat wij gingen krijgen, dus beide namen heb ik gewoon genoemd. De jongensnaam vond iedereen helemaal leuk, maar de meisjesnaam vonden ze echt niet mooi. Ik heb dus inderdaad bovenstaande reactie gehoord en wilde toen ook echt geen meisje meer. (niet dat ik dan een andere meisjesnaam ging verzinnen, ha ha). Het werd gelukkig een jongen.
Bij de tweede dus niet gezegd welke naam we hadden voor haar. Na de geboorte wel de jongensnaam vermeld, wat de meesten niet zo'n leuke naam vonden.
Bij de derde wist iedereen de jongensnaam al. Degene die de jongensnaam niet leuk vonden, zeiden dat ze hoopten op een meisje.
Niet zo'n goed plan dus om vooraf de namen bekend te maken. Je gaat dan heel erg aan jezelf twijfelen en aan de naam die je vooraf zo leuk vond.
Hier vooral om de reden om niet de volgende reactie te krijgen:
"GAT-VER-DEMME!!! Zo ga je je kind toch niet noemen??!?!?! Echt vréselijk, VRESELIJK, die naam."
Bij mijn eerste kind hadden wij de namen ook gewoon gezegd tegen iedereen. We wisten niet wat wij gingen krijgen, dus beide namen heb ik gewoon genoemd. De jongensnaam vond iedereen helemaal leuk, maar de meisjesnaam vonden ze echt niet mooi. Ik heb dus inderdaad bovenstaande reactie gehoord en wilde toen ook echt geen meisje meer. (niet dat ik dan een andere meisjesnaam ging verzinnen, ha ha). Het werd gelukkig een jongen.
Bij de tweede dus niet gezegd welke naam we hadden voor haar. Na de geboorte wel de jongensnaam vermeld, wat de meesten niet zo'n leuke naam vonden.
Bij de derde wist iedereen de jongensnaam al. Degene die de jongensnaam niet leuk vonden, zeiden dat ze hoopten op een meisje.
Niet zo'n goed plan dus om vooraf de namen bekend te maken. Je gaat dan heel erg aan jezelf twijfelen en aan de naam die je vooraf zo leuk vond.
maandag 24 november 2014 20:54
dinsdag 25 november 2014 04:55
dinsdag 25 november 2014 07:44
quote:riannerianne schreef op 22 november 2014 @ 00:31:
[...]
Jawel hoor. We liepen het ziekenhuis uit, uurtje na de bevalling ongeveer, en mijn moeder begon al: Zou je haar niet beter Hanneke kunnen noemen ipv Hannah (vernoemd naar oma Johanna)? Eh, nee dus.
Nog geen aangifte gedaan of geboortekaartjes gedrukt of commentaar begon al.Ik verbaas mij erover dat mensen dat ook gewoon zeggen dat ze de naam een lelijke naam vinden. Nog nooit meegemaakt bij al mijn kinderen, wel gezegd maar nog nooit commentaar gehad, en ik zou het zelf ook niet zeggen. Stel iemand zegt ik noem mijn a.s. zoon Giovanni, zal ik echt niet zeggen dat ik dat vreselijke namen vind. Mijn vriendin heeft 5 kinderen, echt allemaal tokkienamen in mijn ogen, maar echt geen haar op mijn hoofd om dat te zeggen.
[...]
Jawel hoor. We liepen het ziekenhuis uit, uurtje na de bevalling ongeveer, en mijn moeder begon al: Zou je haar niet beter Hanneke kunnen noemen ipv Hannah (vernoemd naar oma Johanna)? Eh, nee dus.
Nog geen aangifte gedaan of geboortekaartjes gedrukt of commentaar begon al.Ik verbaas mij erover dat mensen dat ook gewoon zeggen dat ze de naam een lelijke naam vinden. Nog nooit meegemaakt bij al mijn kinderen, wel gezegd maar nog nooit commentaar gehad, en ik zou het zelf ook niet zeggen. Stel iemand zegt ik noem mijn a.s. zoon Giovanni, zal ik echt niet zeggen dat ik dat vreselijke namen vind. Mijn vriendin heeft 5 kinderen, echt allemaal tokkienamen in mijn ogen, maar echt geen haar op mijn hoofd om dat te zeggen.
