Zwanger worden ronde 12+ (+MM)

Fijn dat ik hier mag blijven schrijven! We hebben besloten dat we 'meteen' doorgaan met een donor. Dat wil zeggen dat ik van de week een afspraak voor een gesprek ga maken. Ook hebben we afgesproken dat we het voor onze omgeving 'geheim' houden voor zo ver dat lukt, zodat het misschien enigszins een verrassing is wanneer ik zwanger ben. Ik ben benieuwd of ik dat kan na alles..



Samoa ik vind het super fijn om te lezen dat je een goede balans hebt gevonden . Is het gelukt om een pinkpop kaartje te regelen? Ik hoorde dat het nog niet uitverkocht was? Vreemd dat je lichaam opeens weer anders reageert. Bijzondere wezens toch, onze lichamen.



Tinkerbell ik wil graag naar je toe komen en samen onder een dekentje gezellig een wijntje te drinken. Dan mis je hopelijk je vriend iets minder. Hoe is het nu met he?



Wolkje wat fijn dat je uit je dalletje bent. En inderdaad, je hoeft niet altijd vrolijk te zijn. Goed dat je dat wat meer accepteerd. Hoe is het nu nmet je buikpijn? Het was inderdaad super lekker weer. Ik heb gewerkt het weekend. Verder vrienden over de vloer gehad. Jij/jullie nog wat leuks gedaan?



Vanessa hoe is het met Maddy?



Groenebroek pff wat een klushuis zeg. Echt gaaf en respect! Hoe is het verder? Ik vind het zo knap hoe je er in staat. Echt heel heel veel respect.

Pollewop wat ontzettend fijn dat jij en je vriend zo snel al samen tot een beslissing zijn gekomen! Volgens mij gaan jullie er echt heel dapper mee om. Gaat het zwanger raken dan via zelfinseminatie? En uiteraard blijf je gewoon meeschrijven! Voor mij voelt deze ronde eigenlijk ook als ronde 1 want eigenlijk hebben we afgelopen 1,5 jaar geen enkele kans gehad.



Wat een schatje, Vanessa! Een zwarte zo te zien? Mooi getekend ook. Ik droom nog om een keer een zwarte merrie met veel wit te hebben.



Gelukt om kaarten te scoren, Samoa? En ga je dan één dag (Pinkpop is meerdere dagen toch? Of klets ik nu uit mijn nek?). Je klinkt alsof je helemaal klaar bent voor de volgende stap! Alsof je de berusting hebt gevonden dat dat nu gewoon de situatie is en je daarmee verder moet. Knap dat je je niet gek laat maken! Hoe is het nu met je luie ei?



Nog steeds last van je buik, Wolkje? Ik ken het gevoel niet, maar volgens mij heeft Maanroosvis hier ook weleens last van gehad. Als het echt een heftige pijn is, zou ik toch eens navragen bij je arts wat het kan zijn.



Voel je je al weer wat minder rot, Tink? Misschien heb je het al gezegd maar hoe lang blijft je vriend weg? Het is natuurlijk heel erg klote dat jullie nu even 2 maanden geen kans hebben, maar misschien geeft het je ook wel even wat rust. Misschien als je je er gewoon helemaal bij hebt neergelegd dan is het ook 2 maanden even geen spanning enzo. Toen ik aan mijn kaak geopereerd moest worden en we dus ieder geval een ronde moesten overslaan, zag ik er vooraf tegenop maar eigenlijk was even de spanning eraf ook wel fijn.



En Maan hoe gaat het bij jou? Uitslagen al binnen gekregen?



Ik zit nu midden in de vruchtbare dagen van de eerste ronde waar ik eigenlijk pas echt kans heb. Ik vind het best spannend omdat er natuurlijk gewoon een hele grote kans is dat het niet raak is en ik dan dus weer om moet gaan met de teleurstelling. Laatste half jaar wist ik gewoon dat het niet raak zou zijn door de verklevingen en was er dus geen echte teleurstelling op NOD, meer door de ronde heen een rotgevoel dat het allemaal zo lang duurt. Klinkt beetje vaag, maar hopelijk begrijpen jullie wat ik bedoel.

Ben me nu ook zorgen aan het maken om luteale fase die soms wat kort is en ik voel dat ei groeit aan rechterkant en dat is natuurlijk precies de kant waar de eileider is weggehaald. Maar ja, ik zal het ermee moeten doen en er maar het beste van hopen.

Samoa hoe was het vandaag of moet je nog?



Wauw Polle. Dapper van jullie. En lekker ons alle vertellen dan kan je het misschien langer volhouden. We duimen allemaal voor jullie. Succes met het inplannen van het gesprek.

Maddy is een kleine doerak en echt een plaatje. Heel blij mee! Alleen mams moet nog even leren dat als ze (Maddy) slaapt niet doodgaat dus dat ze gewoon kan blijven liggen. Nu is het een heel gevecht in stal en dat is niet de bedoeling dus mams staat nu met handboeien om. Maar die slimmerd had ze vannacht zelf afgedaan.



Ze wordt donkerbruin Mariskam. Als had ik liever zwart maar dat is helaas onmogelijk. Nu is het nog even een toverbal qua kleuren.

Wat spannend deze dagen voor jou. Ik hoop dat het gewoon snel zal gaan en je lichaam nu goede kans maakt.



Hier nog altijd dat stomme ellendige bloed. Vandaag de artsen een mail gestuurd of ze echt geen progesteron of wat dan ook willen proberen. Was nu al begonnen 4 dagen na pos ovu test en zal wel snel doorzetten in menstruatie. Bah!



Dit weer.. I Love It! Morgen krijgen we een dakkapel. Spannend!

Mariskam ik kan me heel goed voorstellen dat het super spannend is. Voor je gevoel (en dat is mss ook wel zo), is dit pas je 1e echte kans. En dat na al een heel traject. Ik denk dat ik ooit hetzelfde gevoel heb! Ik duim wel heel hard voor je!

De inseminatie is eigenlijk een soort IUI. Alleen dan met donorzaad.



Vanessa ondanks alle tegenslagen klink je wel heel positief. Dat vind ik super knap van je. Je zegt nog steeds bloed, maar geen menstruatie. Is het dan zo weinig dat je het geen menstruatie kan noemen of?



Vandaag gebeld. 30 maart hebben we een afspraak. Klinkt gek, maar ik heb er echt zin in.

Wow pollewop, 30 maart al, jeetje. Dat is fijn! Dan zit je tenminste niet een hele tijd in spanning te wachten tot alles in gang wordt gezet.

Hoe gaat het nu verder met je? ik denk dat jullie toch ook een hoop te verwerken hebben samen...



Vanessa, alles gelukt met de dakkappel? En hoe is het met kleine maddy!? Ik hoop dat je vanuit het ziekenhuis een antwoord/ hulp krijgt. Het klinkt gewoon echt niet goed dat je zo lang bloed, daar moeten ze toch naar kijken/ je mee kunnen helpen!?



Mariskam, kan me voorstellen dat het spannend is, en dat het voelt als 'de eerste ronde' dat je nu echt kans hebt!

Word je eigenlijk niet gemonitord? Omdat je zegt dat je voelt dat er een ei groeit maar aan de 'verkeerde' kant enzo.

Sowieso de eerste keer na de operatie wellicht fijn als iemand mee kijkt?



Samoa, nog gelukt met je pinkpop kaarjte? Ga je alle dagen? Ohhh JALOERS

ik ben ook echt een festival liefhebber. Meermalen lang weekend naar pinkpop geweest (of zwarte cross )

Er komen echt een hoop van mijn vroegere favorieten, sum41, greenday, system of down! Alleen justin beaber, why!??? (of ga jij daar juist voor haha?)



Groenebroek, hoe is het met het klussen? En eigenlijk vooral, hoe gaat het verder met je.!? het klinkt allemaal alsof je wel goed in je vel zit.

Ik vroeg me af, overwegen jullie niet om naar het buitenland te gaan voor verdere onderzoeken? Ik heb veel gelezen dat met name in bijvoorbeeld dusseldorf en gent ze op veel meer dingen testen wanneer je zo lang ongewenst kinderloos bent..



Tinkerbel lieverd, hoe gaat het met jou? Er staat me iets van bij dat je het laatst over provera had? Dat heb ik ook een aantal keer gehad. De eerste rondes toen ik nog clomid gebruikte en dat niet werkte. (werd zo mn cyclus afgebroken zodat ik met een verhoging kon beginnen). En ook na mijn miskraam omdat ze niet verwachtte dat ik uit mezelf weer ongesteld zou worden.

Ik kreeg van de provera soort van opvliegers (heel warm enzo) En soms wat pukkels Maar ik werd er niet zo down van als van de clomid... Dus het is enkel lichamelijk... Is je vriend inmiddels al weg naar zika lang (weet niet precies war hij ook alweer heen ging).



Hier gaat het verder eigenlijk wel ok. Ik ben echt wel uit mijn dalletje. (moet zeggen, moest ook wel, want zag t echt allemaal ff niet meer zitten). Wel was ik van de week bij mijn acupuncturist en die zei; 'oh het voelt alsof je niet zwanger bent en er niets gebeurd is deze ronde'. Uh... oke, bam, dacht ik, daaaag ronde.... Maar ja, mijn nod is volgende week woensdag/ donderdag pas. Ik vraag me steeds af, kan zij dat wel voelen aan mn pols? Maar ja, misschien heeft ze het wel goed, we zullen zien.

Mocht ik weer niet zwanger zijn ga ik wel gesprek aanvragen bij de gyn om te evalueren. Dan zitten we alweer in ronde 6 na de miskraam. Ik tik deze maand de 2 jaar aan Zou fijn zijn als er toch eens wat ging gebeuren. Anderzijds hebben mijn vriend en ik wel afgesproken dat we dit nog maar 6 maanden zo gaan doen (wel eventueel nog wat onderzoeken ernaast) en dan pas iui.

Voor mn gevoel wil ik zoveel mogelijk kansen hebben.. Wel heb ik in eens een andere gekke gedachte, het is gebleken dat bij mij maar 1 eierstok werkt, links. Recht heeft nog NOOIT een eitje gegroeid. Voor mn gevoel ga ik nu wel 'hard' door mn eitjes heen. Maar misschien is dat wel een hele debiele gedachte.

Hoi allemaal!



Pollewop, wow 30 maart al een gesprek. Heb je zo een idee wat er dan besproken gaat worden? Ik kan me ook wel voorstellen dat je er zin in hebt, ook al klinkt dat misschien gek. Het voelt rustgevend om iets dat geen kansen biedt uit te sluiten, dan hoef je daar je energie niet meer op te richten. Het is natuurlijk een heel andere situatie, maar ik heb dat ook wel een beetje met de stap van IUI naar ICSI.



Mariskam, ik snap precies wat je bedoelt En ik begrijp je gevoel ook wat betreft het eitje dat aan de 'verkeerde' kant groeit.. Maar ik heb me wel eens laten vertellen dat dat niks uit maakt. Dat als het de ene kant niet op kan, wel de andere kant kiest. Maar ik snap je gevoel helemaal, zou precies hetzelfde hebben. Ik ga in elk geval keihard voor je duimen!



Vanessa, jeetje 4 dagen, da's wel erg kort. Kan me niet voorstellen dat daar geen actie op ondernomen kan worden. Mijn arts zegt altijd dat de lf minimaal 9 dagen moet zijn. Da's bij mij altijd net binnen die periode, en dan vind ik het al kort. Ik hoop dat je geholpen wordt en dat je progesteron kan krijgen



Wolkje, wat fijn dat je weer wat uit het dalletje bent Ik ben wel benieuwd waar die acupuncturist zijn(of haar?) bevinding op baseert. Die kan toch niet in je lichaam kijken lijkt me. Ik ben zelf wat sceptisch met dit soort dingen

Je bent nu al wel bezig met Gonalf toch? Ik snap wel dat je zoveel mogelijk kansen wil hebben. En wat betreft je gedachte over door je eitjes heen zijn, misschien heb je juist wel meer omdat de rechtervoorraad nog niet is aangesproken? Maar misschien slaat dat ook wel nergens op. Hoe dan ook, begrijpelijk dat je die gedachte hebt, ik zou 'm bij een arts neerleggen. Dat doe ik ook altijd met debiele gedachten, zijn ze zo van tafel geveegd



En jaaaa het is gelukt met het Pinkpop kaartje! Ik zat om 8 uur al klaar... Volgens mij is het nu nog niet uitverkocht maar voor de zekerheid.. Ik ga eigenlijk alleen voor Green Day want ik ben al fan sinds m'n 14e ofzo, en sinds het concert in de Ziggo Dome afgelopen januari is dat alleen maar erger geworden.. Heb dus een dagkaart voor zondag. Ik hoop dat alle Justin Bieber bakvissen dan zijn opgehoepeld,,, Verder komt er niet echt iets waarvoor ik 100en euro's neer zou leggen. Ik had het wel leuk gevonden als System of a down ook op zondag was geweest, maar alleen daarvoor ga ik geen weekendkaart halen. Veel mensen zullen zeggen dat het belachelijk is om voor 1 band 100 piek neer te leggen maar voor mij is dat geen enkel issue want het is fucking Green Day! Ik ben er nu al zenuwachtig over of het lukt om helemaal vooraan te komen staan..



Ohja zwanger worden. M'n ei had besloten nog even een spurt te maken en is uiteindelijk 21 mm geworden. Als het goed is ergens gisteren eisprong gehad. Verder heb ik het hele ICSI schema binnen gekregen gisteren. Samengevat moet ik met de pil beginnen op de 3e dag van de nieuwe cyclus en op gegeven moment komt het spuiten, Op 29 mei echo en als alles goed gaat kort daarna de punctie. Ik moet 150EH Gonal spuiten. Das het dubbele van wat ik nu had, dus ik hoop dat het dan niet teveel wordt..

Lastig Polle, het is te veel voor normale afscheiding (het is ook niet normaal natuurlijk) en te weinig voor de ms die ik ken. Maar goed tis doorgebroken hoor dus precies zoals ik had gedacht alleen wel extreem vroeg dit keer. Nog geen reactie uit t zkh. Maar ik laat t nog even vrijdag worden en dan stuur ik er een mail achteraan.

30 maart al, jeetje over 2 weken. Wat super snel. Grote kans dat het allemaal snel gaat dus. Zou helemaal top zijn. Spannend.



Wolkje alles goed! Dakkapel is mooi alleen had de binnenmaat van de badkamer groter verwacht maar we moeten nog uitbreken dus wie weet valt t mee. Kleine kamer is reuze geworden nu dat kindje nog. Hihi. Maddy gaat goed.

Lastig trouwens dat van die ene eierstok. Aan de andere kant mensen met 1 eierstok worden ook zwanger dus t zou moeten kunnen. Heel toevallig waren mijn zwangerschappen van verschillende. Maar daarvoor alleen ook links gehad. Raar dat die stimulatie toch alleen op links slaat dan. Misschien zou je daar nog eens in kunnen switchen? Je gaat op ene gegeven moment van alles denken. Logisch na 2 jaar.

Precies over een week zijn wij ook al 2 jaar zoet. Klinkt heel lang maar gaat ook wel snel.



Samoa ik had al 7-9 dagen maar nu was t extreem misschien aankomende maand wel weer anders. Misschien toch nog eens bellen naar Leiden. Maar vind dat zo lullig ten opzichte van Utrecht. Misschien doen ze wel een telefonisch consult. Ff overna denken nog.

Misschien heb je dan lekker veel mooie eitjes Samoa dat zou het gunstigste zijn. Heel spannend zeg.

Lieve meiden, het is veel te lang geleden, maar ik dacht, ik kom toch nog even op jullie reageren. Heb wel alles meegelezen, maar kwam er niet aan toe om te reageren..



@Pollewop: De liefde voor jouw vriend spat inderdaad echt van het beeld af. Wat fijn om te horen dat je zin hebt in de afspraak. Gelukkig gaat er nu weer een deur open voor jullie. Nog maar 11 dagen, gaat best snel toch? (Nouja, alles is relatief in fertiliteitsland)



@Tinkerbel: Wat confronterend om te lezen dat we nu inderdaad op z’n vroegst een 2018 baby gaan krijgen. Wat gaat de tijd ontzettend snel.. Super vervelend dat je weer ongesteld bent geworden. Wanneer komt jouw vriend weer terug?



@Vanessa: Gefeliciteerd met Maddy, wat een mooierd is dat! Bizar dat je zo blijft bloeden, om gestoord van te worden lijkt me.



@Groenebroek: Hoe is het met het huis?



@Samoa: Wat leuk dat je naar Pinkpop gaat! Kan me dat wel voorstellen hoor, dit soort concert-memories zijn goud waard toch? Hoe sta je nu tegenover de ICSI?



@Mariskam: Hoe gaat het met je?



@Wolkje: Hoe bevalt de acupuncturist voor jou? Al die naaldjes lijkt me maar eng. Goed dat je wilt evalueren met de gynaecoloog.



Wij hebben van de week een tweede slechte uitslag gekregen van het zaadonderzoek. Woensdag eindelijk naar de fertiliteitsarts. Het voelt alsof de kans om op een natuurlijke manier zwanger te worden, steeds kleiner wordt. Ik hoop dus ook heel erg dat de fertiliteitsarts iets zinnigs kan zeggen over hoe we er nu voor staan. Ik wil ondertussen wel wat duidelijkheid, want dan kan ik me proberen ergens bij neer te leggen. Maar dit duurt allemaal een eeuwigheid zo..

Heftig Lauwie. Dat wordt dus echt medisch als ik het zo lees?! Succes woensdag.

Lauwie wat een rot uitslag! Veel succes woensdag. Hopelijk komt er iets uit waar jullie verder mee kunnen.



Vanessa ga jij nog verdere stappen ondernemen? Fijn dat jullie de kamer nu iig al klaar hebben. En een nieuwe, ruimere badkamer is ook erg fijn!



Samoa, fijn dat je ei toch nog gesprongen is! hopelijk is het hele icsi gebeuren niet nodig.



Pollewop, jullie afspraak komt ook al weer dichterbij. Hebben jullie er zin in? (Terwijl ik de zin zo opschrijf, valt het me op dat ie eigenlijk heel raar is gezien de situatie, maar je snapt vast wel wat ik bedoel).



Wolkje, wat fijn dat je weer uit je dalletje bent. Hoe vaak ga jij naar de acupuncturist? En hoe ben jij bij een goede terecht gekomen? Ben er zelf jaren geleden ook geweest (voor iets anders) maar toen had het bij mij geen effect. Maar wellicht had ik geen goede te pakken?!



Mariskam, hopelijk heeft de operatie nu snel een positief gevolg in de zin van een zwangerschap. Ben je inmiddels al helemaal hersteld?



Tinkerbel hoe gaat ie met jou?



Hier alweer ongesteld. Inmiddels alweer in ronde 37.

Huis zijn we nog vol op mee bezig. Opbouwen gaat langzaam, omdat je eerst allemaal dingen moet doen waar je straks niets meer van ziet (isolatie aanbrengen, elektriciteit vanaf de meterkast opnieuw aanbrengen, radiatoren vervangen en verwarmingsbuizen verleggen enz, enz.). Voor ons gevoel gaat het nu dus heeeeeeel langzaam. Pas als we straks een keer aan het afwerken komen, gaat het denk ik (hoop ik iig ) wel heel snel.

Iemand vroeg of we buitenland onderzoeken aan het overwegen zijn.

Nee eigenlijk niet. Moet eerlijk zeggen dat ik ook jaren lang gezegd heb überhaupt nooit de mm in te willen gaan voor onze kinderwens. En daar zitten we dan nu toch in. We lopen allebei voor chronische ziektes al heel regelmatig in het ziekenhuis en dat vind ik wel genoeg. Al dat gefrut aan mijn lijf door doctoren en medicijnen vind ik wel genoeg. Ergens heb ik het gevoel/de gedachte, dat als het nu zonder hulp, of met wat hulp uit het ziekenhuis niet lukt, het blijkbaar niet voor ons is weggelegd. Komt misschien ook wel omdat ik/wij met grote regelmatig ook wel eens twijfelen aan onze kinderwens. Ik bedoel, we hebben allebei ziektes die overdraagbaar kunnen zijn. Wat doe je een kindje dan aan (of niet). Het is gewoon erg dubbel. Want ondertussen staat de wetenschap ook niet stil en zijn de ziektes die wij hebben met een paar jaar wellicht nog beter of misschien wel helemaal te verbeteren of genezen dan wat ze nu zijn.

En wat ik al vaker heb geschreven, wij zijn nu ook gelukkig. Wij hoeven geen kind te hebben om 'ons geluk compleet te maken' of hoe anderen dat soms ook beschrijven. Een kindje zou extra zijn, geen pré. Ik heb ook geen oer-moeder-gevoel zoals ik dat zeer regelmatig bij andere dames wel zie. Het is voor mij niet iets waarvoor ik tot het uiterste zou gaan.

Wellicht als we volgend jaar in rustiger vaarwater zitten wat betreft huis e.d. dat ik dan toch nog wel een bezoekje aan Dld er aan wil wagen hoor, maar nu niet.



En voor ons allemaal maar weer een

Jeetje Groenebroek wat heb ik toch respect voor jullie! Ik zou zon verbouwing nooit zien zitten.

Wat je aangeeft m.b.t. vervolg stappen, net het LUM aan de lijn gehad Utrecht heeft blijkbaar geen Proteïne C/S en Factor 2 mutatie onderzoeken gedaan. Ze gaan dat nu voorleggen bij hun Hematoloog of hun dat nog kunnen testen en dan houd t wel op. Niemand weet hoe nu verder. Zal wel een bijzonder object worden. Maar waar dat zal zijn Utrecht / Leiden? Tsja lastig! 31-1 belt de gynaecoloog, 4-4 de herhaalde miskramen rts, 10-4 afspraak hematologie voor het afsluiten van het Utrecht traject. Dus wachten en verder zien.

Misschien was ik er toen nog niet, maar jullie hebben blijkbaar allebei zelf ook wat. Is dat heel erfelijk? Hebben jullie daar ook dagelijkse hinder van?

En wat knap dat jullie zo over de kinderwens kunnen praten. Heb daar weinig op te zeggen, hoop dat het jullie spontaan ooit gegund is en als de wens er toch ineens is jullie goed geholpen worden.



Hoe gaat het met de rest? Jullie zijn stil dames!

BAM..... ik ben weer van het bankje gedonderd en ongesteld. Dus, dat is nu echt voorbij de twee jaar grens en alweer ronde 6 na de miskraam... sorry voor de egopost, moet mezelf weer even bij elkaar gaan rapen

He bah Wolkje, logisch dat je dit nu moet verwerken en het daarom een egopost is! Hele dikke en .

Als je weer zo'n grens overgaat is voelt het iig even extra kut!



En Vanessa sterkte met wachten. Ik weet wel dat je nu niet anders kunt, maar soms word je dat eeuwige wachten zo zat! Jij ook hele dikke .



En idd ziektes zijn al wel eens eerder vermeld. Maar vind het niet erg om dat nog een keer te doen hoor.

Ik was zelf tot mijn 26e hartstikke gezond, nog nooit voor me zelf naar een ziekenhuis geweest en kwam zelden bij de huisarts. Totdat ik in een keer wat plekjes op mijn hoofd kreeg. Plekjes breidden zich uit en huisarts en dermatoloog wisten niet zo goed wat het pas. Een paar maanden daarna werd ik op 5 december 's ochtends wakker met een hele dikke rode voet, waar ik niet op kon staan. Men dacht dat ik hem 'gestoten had' en ik moest maar 2 weken rust nemen. Heb toen zelf duidelijk aangegeven dat dat niet mogelijk was, omdat ik 'gezond' was gaan slapen en op onze boxspring mijn voet 's nachts onmogelijk zo had kunnen stoten dat een compleet opgezette en zeer pijnlijke voet onmogelijk was. Na op internet speuren en bij de huisarts blijven 'door zeuren' door mijzelf uiteindelijk na 2,5 week een doorverwijzing naar een reumatoloog gekregen. Uiteindelijk (bloedwaarden en ontstekingsstoffen in gewrichten waren niet volgens het normale plaatje) ruim 2 jaar na de eerste plekjes de diagnose Artritis Psoriatica gekregen. Reuma met psoriasis dus. Deze variant draag je in principe al vanaf je geboorte bij je, maar openbaart zich tussen je 25-35 levensjaar. Het is een defect in mijn immuunsysteem.

Kans dat ik dit op een kindje overdraag is 50-70% hoger dan bij gezonde mensen.

Manlief heeft 3 chronische ziektes waarvan één aangeboren en de rest op latere leeftijd is ontstaan. Wanneer ik die ga omschrijven wordt het wel heel erg herkenbaar dus dat ga ik niet doen.

Let wel, verder zijn we niet zielig hoor! We werken allebei fulltime en gebruiken medicatie en hebben onze leefstijl aangepast. Dus eten aangepast om klachten positief te kunnen beïnvloeden, sporten (normaal gesproken) regelmatig en gebruiken onze medicijnen netjes volgens voorschrift.

Voor een kindje is de kans op de aangeboren afwijking die mijn man heeft heel groot (zijn onderzoeken naar gedaan en is sinds 2 jaar bekend dat het erfelijk overdraagbaar is en manlief ook idd de erfelijke variant heeft. Verder heeft een kindje gezien onze overige ziektes en raakvlakken daarin heel veel kans op een vorm van reuma (al ben ik zelf de eerste en tot nu toe enige in mijn familie) en een vorm van huidziekte (psoriasis of eczeem).

Wolkje godsamme gewoon weer kut! Wat lijkt de tijd voorbij te kruipen maar gaat t ook weer ontzettend snel. Soieso is die 2jaar grens ook hartstikke stom, zo had je het niet voor ogen gezien natuurlijk pff. Jank het er maar lekker uit lieverd. Pak een borrel en laat het verdriet maar even over je heen komen. Pak dan nog een borrel en probeer te denken aan alle mooie dingen die je wel hebt. Wij zijn er voor je lieverd!



Groenebroek wat vind ik jou een stoer wijf, en een hele sterke vrouw. Hoe nuchter je kan schrijven over je kinderwens en hoe realistisch over jullie erfelijke ziektes. Ik vind het behoorlijk heftig om te lezen, maar wel heel knap dat je er zo over denkt. Af en toe zou ik willen dat ik die oerdrang ook niet had, dat zou het relativeren wat makkelijker maken denk ik. Ik vind je in ieder geval een topper en ik hoop met heel mijn hart dat jullie gewoon zwanger raken in 2017!



Dames verder sorry voor mijn afwezigheid maar gezien wij een maandje over moeten slaan heb ik ook weinig te melden! Wilde alleen even kort reageren op Wolkje en Groenebroek,



Dikke kus voor jullie allemaal!

wolkje. Weet verder niet zo goed wat te zeggen het duurt maar en het duurt maar. Ik wou dat het anders voor jullie was.



Jeetje Groenebroek, dat is toch wel een lijstje zo. Wat knap dat jullie er zo goed mee om kunnen gaan. En netjes dat jullie je levensstijl hierop hebben aangepast. Wat ik gelijk dacht.. met de ziektes van je man, dan mag je toch wel ivf doen waar de die genen uithalen? Of zeg ik nu iets heel raars? Kennis van mij draagt t borstkanker gen en zij komt dus in aanmerking voor IVF waarbij ze iets met dat gen doen zoals verwijderen. Misschien kan dat helemaal niet bij jullie hoor. Maar.. nou ja miss moet ik me er gewoon niet mee bemoeien. Ik hoop dat er ooit toch een spontaan wondertje inzit.



Tinkerbell voor jou kan het niet snel genoeg gaan die maand denk ik. Hoop dat je je zinnen een beetje kan verzetten.

Even egopost. Vandaag bij de fertiliteitsarts geweest. Kans op een natuurlijke zwangerschap is klein, en ivf/icsi is onze enige optie. Mijn wereld is even ingestort. Hopen dat dit gevoel wat beter wordt..

Ah Lauwie wat naar!! Dat komt toch ergens nog steeds wel rauw op je dak als je dat even te horen krijgt. Hoe gaat het met jullie? Hoe is je vriend eronder?



En Vanessa, voor zover we weten komen we nu niet voor dergelijke behandelingen in aanmerking. Geen idee waarom niet, maar hebben het destijds al nagevraagd bij de behandelend specialisten waar we al regelmatig komen en bij de gyn.

Ook daarin zouden we nog wel dieper de medische wereld in kunnen gaan, dan zouden we voor extra onderzoeken en erfelijkheidsonderzoeken naar Nijmegen moeten. Voor mans ziektes moeten dan zijn broers ook eerst onderzocht worden, maar die hebben geen klachten en willen dan nu ook niet weten of ze het wel of niet hebben.

En daar geven we ze groot gelijk in. Weet je namelijk dat je het hebt (ook al heb je (nog) geen klachten), moet je het bij allerlei verzekeringen e.d. ook opgeven en of ze willen je niet verzekeren of ze verzekeren je wel maar je betaald wel 4x zoveel als een 'gezond*' mens.



* Onze ervaring leert, gezondheid is relatief, het is slechts zo, totdat het tegendeel bewezen is

quote:Tinkerbell1234 schreef op 21 maart 2017 @ 23:05:

Groenebroek wat vind ik jou een stoer wijf, en een hele sterke vrouw. Hoe nuchter je kan schrijven over je kinderwens en hoe realistisch over jullie erfelijke ziektes. Ik vind het behoorlijk heftig om te lezen, maar wel heel knap dat je er zo over denkt. Af en toe zou ik willen dat ik die oerdrang ook niet had, dat zou het relativeren wat makkelijker maken denk ik. Ik vind je in ieder geval een topper en ik hoop met heel mijn hart dat jullie gewoon zwanger raken in 2017



+1, ik kan het niet mooier verwoorden! En ik zou ook heel graag willen dat ik dat oergevoel om moeder te worden ook niet had..... Maar helaas, ik voel me soms een slechte vriendin omdat de wens zo groot is, dat ik het zelfs van een donor wil.........



Wolkje een hele hele hele dikke knuffel . Het is gewoon zo ontzettend kut. Ik heb er ook geen andere woorden voor. Ik denk aan je.



Lauwie ik kan me heel goed voorstellen dat je erg verdrietig bent en schrikt van het nieuws. Wat ik nu ga zeggen bedoel ik absoluut niet verkeerd, maar je hebt wel een mogelijkheid om zwanger te raken. Ja het wordt zwaar, maar je hebt wel duidelijkheid en je kan ergens naar toe werken. Het zaad is slecht, maar ze zien wel kansen. Probeer nadat je ontzettend verdrietig bent geweest, deze 'kans' te grijpen. En wij zijn er voor je om je door de moeilijke momenten heen te komen. Je bent een sterke vrouw en samen met je partner kunnen jullie dit aan .

Hoi meiden!



Ik zie dat ik een dikke week niet geschreven heb en moet zeggen dat ik er even helemaal niet mee bezig ben geweest. Heb het hele ICSI schema even links laten liggen en heb me op andere dingen gericht. Had ook op m'n laptop het tabblad van het forum even weggeklikt (ik ben zo'n iemand die altijd 30 tabbladen open heeft staan) en moet zeggen dat dat wel even prettig voelde. Afgelopen week ook weinig gebeurd aangezien het wachten is tot ik ongesteld word. Zal een dezer dagen wel gebeuren.



Ik zal later even van iedereen bij lezen en reageren, maar wil Lauwie vast wel een hart onder de riem steken.

Begrijpelijk dat het voelt alsof je wereld even instort IVF/ICSI klinkt heel zwaar en het lijkt een eindstation. Zo voelde dat voor mij ook even. Ik besef nu wel dat het goede kansen biedt, alleen is het traject wat zwaarder. Hoewel iedereen dat ook weer anders ervaart natuurlijk. Wat ik wil zeggen is, onthoud dat de kans dat het op deze manier lukt groter is dan dat het niet lukt. En gun het jezelf even verdrietig te zijn en te balen, om daarna weer te genieten van de mooie dingen in het leven. En je bent niet alleen

Wordt er stil van Lauwie! Maar je hebt nu wel duidelijkheid na al die tijd. En ze kunnen vaak zoveel doen daarmee. Heel veel sterkte en ik hoop dat je gevoel bijdraait en jullie dat zware traject in kunnen gaan met goede moed. Ik kan me inderdaad nog herinneren wat Samoa zei. Die had dat ook wel eens geschreven.



Ze mogen je geen verzekering weigeren Groenebroek maar wat je zegt is helemaal waar. Ze hebben nu hier ook zon risico dekking verhoogt en betaal nu 30 euro mee p.m. zodat m’n vriend gewoon volledig vergoed wordt als ik dood ga.



Samoa wat knap dat je het even hebt laten rusten. Ik hoop dat je snel ongesteld wordt en jullie ook verder kunnen.

quote:Ze mogen je geen verzekering weigeren Groenebroek maar wat je zegt is helemaal waar. Ze hebben nu hier ook zon risico dekking verhoogt en betaal nu 30 euro mee p.m. zodat m’n vriend gewoon volledig vergoed wordt als ik dood ga.

Helaas wel, bijvoorbeeld voor een overlijdensrisicoverzekering mag een verzekeraar mensen weigeren. Manlief is overal geweigerd, ook na inschakeling van een bemiddeling van ICZ.

Wisselen van aanbieder aanvullende zorgverzekering gaat nu ook bijna niet meer lukken (gelukkig zitten we goed).

Ja die inderdaad wel. Daardoor moest ik meer betalen door n stom zinnetje wat mijn cardioloog verkeerd had neergezet. Pff. Gelukkig kost ik ook maar € 6000 minimaal per jaar. Ik blijf ook lekker zitten waar ik zit. Collectief via rabobank bij interpolis is bet prima.

quote:Pollewop1989 schreef op 23 maart 2017 @ 08:36:

[...]

Lauwie ik kan me heel goed voorstellen dat je erg verdrietig bent en schrikt van het nieuws. Wat ik nu ga zeggen bedoel ik absoluut niet verkeerd, maar je hebt wel een mogelijkheid om zwanger te raken. Ja het wordt zwaar, maar je hebt wel duidelijkheid en je kan ergens naar toe werken. Het zaad is slecht, maar ze zien wel kansen. Probeer nadat je ontzettend verdrietig bent geweest, deze 'kans' te grijpen. En wij zijn er voor je om je door de moeilijke momenten heen te komen. Je bent een sterke vrouw en samen met je partner kunnen jullie dit aan .Je hebt helemaal gelijk Pollewop. En dat besef begint nu langzaam tussen het verdriet door te komen. Ik ben ontzettend verdrietig, en m'n vriend natuurlijk ook. Hij is heel bang dat hij mij geen kindje kan geven. En ondanks dat het verdriet nu nog overheerst, hebben we wel goede afspraken kunnen maken. We zouden, als het ons gegund is, heel graag een kindje voor ons 30e willen. Maar ik heb altijd gezegd, als we uitkomen op allerlei nare onderzoeken, dan wil ik dat we allebei eerst afvallen en een gezond BMI krijgen. Dus we zijn sinds vandaag aan het knallen om daar te komen. En dan zien we wel verder...

quote:Lauwie101 schreef op 23 maart 2017 @ 14:07:

[...]





Je hebt helemaal gelijk Pollewop. En dat besef begint nu langzaam tussen het verdriet door te komen. Ik ben ontzettend verdrietig, en m'n vriend natuurlijk ook. Hij is heel bang dat hij mij geen kindje kan geven. En ondanks dat het verdriet nu nog overheerst, hebben we wel goede afspraken kunnen maken. We zouden, als het ons gegund is, heel graag een kindje voor ons 30e willen. Maar ik heb altijd gezegd, als we uitkomen op allerlei nare onderzoeken, dan wil ik dat we allebei eerst afvallen en een gezond BMI krijgen. Dus we zijn sinds vandaag aan het knallen om daar te komen. En dan zien we wel verder...Tuurlijk zijn jullie hartstikke verdrietig. Dat is ook heel normaal, want je had dit natuurlijk niet voor ogen. Maar jullie hebben nog een kans en grijp die met beide handen aan als jullie daar aan toe zijn . Ik vind het echt super knap dat jullie zo bezig zijn met jullie gezondheid! Jullie komen er echt wel, daar ben ik van overtuigd .

Lauwie wat een spirit! Echt super knap en net wat Polle zegt jullie komen er samen wel!