Burnout... en wat nu??

20-08-2025 12:53 14 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb een burnout en ben sinds kort volledig ziek gemeld.. Het voelt als een opluchting maar er komt nu ook veel op me af.. Want.. wat nu??
Wat ga ik doen met mijn dagen, hoe breng ik structuur aan (die er overigens sowieso deels wel is vanwege thuiswonend kind) , welke activiteiten moet ik ondernemen (en wat juist niet..)? Ik wacht nog op een oproep bij de bedrijfsarts daar zal ik ook eea mee gaan bespreken natuurlijk maar ben ook wel benieuwd naar ervaringen en adviezen hier..
Ik denk dat ik me ga aanmelden bij een yoga school en wat wandelingen ga maken misschien..
En qua werk weet ik het ook even niet meer. Weet niet of ik wel wil terug keren naar huidige functie/organisatie (ik werk in de GGZ, en dan ook nog een pittige doelgroep daarbinnen). Maar wat dan... ? Ik wil wat lichters gaan doen..

Nou ja veel vragen. En ook gewoon even van me afschrijven, dat doet me sowieso altijd goed merk ik..
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou vooral nu me focussen op loslaten. Niet bezig zijn met wat nu. Maar vooral leren helemaal niets (daarmee bedoel ik de dagelijkse dingen) te doen.

Ga wandelen, yoga-en, boeken lezen, series bingen, diamond painten. Doe dingen waar je energie van krijgt.

Dat zal ook het advies zijn van de bedrijfsarts, psycholoog, POH.

Neem vooral nu geen besluiten over grote zaken in je leven en kom eerst maar even bij.

Toen ik in een burnout zat wilde ik ook alles regelen, kwam erachter na weken ploeteren dat dat hem niet ging worden. Ben gaan diamond painten, uren achter elkaar. Hoofd leeg en plakken maar. Zo'n ontzettend domme hobby, maar zo lekker. En toen ineens was ik er klaar mee en was er weer ruimte voor opbouw.
Alle reacties Link kopieren Quote
Het belangrijkste: je moet even helemaal niks. Behalve uiteraard voor je kind zorgen en de afspraken met de arbo-arts nakomen.

Probeer echt eerst even te ontkoppelen en af te gaan van het moeten. Ik lees tussen de regels door-maar misschien heb ik het mis- nog een soort gejaagdheid, een lat voor jezelf leggen, het goed willen doen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Allereerst: wat ontzettend rot, veel beterschap!

Wat zegt degene die de diagnose burnout heeft gesteld hierover? Heeft die adviezen meegegeven? En wat heeft bijgedragen aan je burnout? Sommigen moeten fysiek eerst bijkomen (veel slapen), iemand anders had juist baat bij veel wandelen en puzzelen.

Een tip uit ervaring: meld je niet alleen op je werk ziek, maar ook (voor zover mogelijk) thuis. Dus ga vooral niet uit schuldgevoel meer doen in het huishouden* 'nu je toch thuis zit' maar laat je eventuele partner of kind wat meer oppakken, zodat jij je echt op je herstel kunt richten.

* Tenzij dat juist helpt om je hoofd leeg te maken/de dag door te komen natuurlijk!
Alle reacties Link kopieren Quote
Rustig!!! Ik voel de paniek in je openingsbericht. Heel herkenbaar, ik ben zelf ook zeer ernstig burnout geraakt. Je wil uit deze situatie, dus je bent al aan het zoeken naar oplossingen. Dit gaat je niet helpen. Het belangrijkste is nu dat je in de UIT- stand komt. En dat is vreselijk moeilijk. Je moet loskomen van je werk, je voelt je waarschijnlijk verantwoordelijk, schuldig tov je collega's etc. Wacht op het gesprek met de bedrijfsarts. Pas als je een beetje rustig bent en energie hebt, kun je gaan werken aan herstel. Ik wens je heel veel sterkte!
Alle reacties Link kopieren Quote
Kattengekje schreef:
20-08-2025 13:08
Rustig!!! Ik voel de paniek in je openingsbericht. Heel herkenbaar, ik ben zelf ook zeer ernstig burnout geraakt. Je wil uit deze situatie, dus je bent al aan het zoeken naar oplossingen. Dit gaat je niet helpen. Het belangrijkste is nu dat je in de UIT- stand komt. En dat is vreselijk moeilijk. Je moet loskomen van je werk, je voelt je waarschijnlijk verantwoordelijk, schuldig tov je collega's etc. Wacht op het gesprek met de bedrijfsarts. Pas als je een beetje rustig bent en energie hebt, kun je gaan werken aan herstel. Ik wens je heel veel sterkte!
Helemaal dit.
Alle reacties Link kopieren Quote
Quetal schreef:
20-08-2025 12:53

En qua werk weet ik het ook even niet meer. Weet niet of ik wel wil terug keren naar huidige functie/organisatie (ik werk in de GGZ, en dan ook nog een pittige doelgroep daarbinnen). Maar wat dan... ? Ik wil wat lichters gaan doen..

Ik haak hier ook nog even op in: het is logisch dat je dit niet weet nu. Maar: hier hoef je nu nog geen beslissing over te maken.

Ergens in de komende weken zal er een plan van aanpak opgesteld worden door jou en je werkgever. Dat kan in eerste instantie ook bestaan uit volledig ziek zijn en nog niet opbouwen. Onderdeel daarvan is wel een doel vaststellen, maar als je nog niet weet wat je wil zou ik voor nu gaan voor 'terugkeer in eigen functie'. Als je zeker weet dat je deze baan niet meer wil kun je later formeel vast laten leggen dat je iets anders gaat doen. Als je lang ziek bent wordt bovendien vanzelf het tweede spoor opgestart. Voor nu is het zoals anderen zeggen belangrijk om afstand te nemen en vooral niet in paniek grote beslissingen te nemen.
Alle reacties Link kopieren Quote
je moet even helemaal nikssssssssssssssssssss
zeker nu niet, zeker deze week niet

denken, plannen, komt wel weer
Alle reacties Link kopieren Quote
Amaryllis schreef:
20-08-2025 13:05
Allereerst: wat ontzettend rot, veel beterschap!

Wat zegt degene die de diagnose burnout heeft gesteld hierover? Heeft die adviezen meegegeven? En wat heeft bijgedragen aan je burnout? Sommigen moeten fysiek eerst bijkomen (veel slapen), iemand anders had juist baat bij veel wandelen en puzzelen.

Een tip uit ervaring: meld je niet alleen op je werk ziek, maar ook (voor zover mogelijk) thuis. Dus ga vooral niet uit schuldgevoel meer doen in het huishouden* 'nu je toch thuis zit' maar laat je eventuele partner of kind wat meer oppakken, zodat jij je echt op je herstel kunt richten.

* Tenzij dat juist helpt om je hoofd leeg te maken/de dag door te komen natuurlijk!
Het is toch geen officiële diagnose?
Alle reacties Link kopieren Quote
Eerst uitrusten! En daarna een hobby oppakken om je dagen te vullen of zo. Heb je eigenlijk niets om mee te starten (of uit te breiden), kijk dan eens of er in de wijk iets is dat je aanspreekt. Hier in de buurt is er een handwerkclubje op woensdagmiddag, wandelochtenden, tekenen/schilderen en zelfs de herstelacademie, allemaal vanuit de welzijnsorganisatie. Kijk tegen die tijd eens of er iets is wat je aanspreekt.
Maar eerst zorgen dat de grootste stress eraf is, niet gelijk weer iets anders "moeten".
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zit inmiddels drie maanden thuis, met op dit moment echt nog geen enkel zicht op weer starten met werken. Ik zat ook zoals jij heel in het begin en stiekem nog steeds wel regelmatig hoor, maar je moet eerst los van werk. Bij mij hielp het heel erg toen ik wist dat ik volledig vervangen was, toen kon ik het loslaten. En toen ging ik heeeeeeel veel slapen en hobby’s zoeken, dingen zoeken waar ik energie van krijg. Een activiteit doen zonder dat het ‘moet’ en op een eigen tempo en daar op een manier in kunnen ontspannen kostte me al een maand.

En het hoe nu verder heb ik nog geen idee van. Omdat ik nog vrijwel geen vooruitgang merk, laat ik nu wat dingetjes onderzoeken bij de huisarts, of er misschien nog iets anders meespeelt. En verder sta ik op de wachtlijst voor een psycholoog, maar dat duurt dus ook best wel even…

Het allermoeilijkste vind ik accepteren dat ik nu dus weinig kan. En dat er soms een dag is dat het lijkt alsof er wel al weer wat kan, maar dat ik dat dan onherroepelijk terug krijg de dag erna. Frustrerend en ik voel me soms echt zwak en nutteloos, maar ik probeer echt te accepteren dat dit het nu is, want ertegen vechten helpt niet en put me alleen maar meer uit.
Alle reacties Link kopieren Quote
Op het moment dat je je realiseert dat je een burnout hebt is het moment dat je je realiseert dat je struikelt, de verdere val komt nog. Oftewel, op dit moment ben je nog bezig met 'verder vallen'. Het duurt nog even voordat je de grond raakt, even kan blijven liggen alsvorens weer op te krabbelen.

Je hoeft dus even helemaal niets. Je hoeft geen yoga, je hoeft niet te gaan wandelen. Dat klinkt namelijk nog alsof je in een modus zit van: 'ik ga dit eens aanpakken. Ik ga dingen doen waardoor het weer beter wordt'. Dat is op dit moment nog helemaal niet het juiste. Tenzij je natuurlijk het écht leuk lijkt, en je het niet doet vanwege herstel.

Het moment waarop je wel weer dingen kan gaan doen voel je zelf op een gegeven moment. Dat je ineens iets doet en achteraf denkt 'hè, dat ging goed, zonder dat het me zoveel energie kostte'.
Alle reacties Link kopieren Quote
Natsuro schreef:
20-08-2025 13:57
Op het moment dat je je realiseert dat je een burnout hebt is het moment dat je je realiseert dat je struikelt, de verdere val komt nog. Oftewel, op dit moment ben je nog bezig met 'verder vallen'. Het duurt nog even voordat je de grond raakt, even kan blijven liggen alsvorens weer op te krabbelen.

Je hoeft dus even helemaal niets. Je hoeft geen yoga, je hoeft niet te gaan wandelen. Dat klinkt namelijk nog alsof je in een modus zit van: 'ik ga dit eens aanpakken. Ik ga dingen doen waardoor het weer beter wordt'. Dat is op dit moment nog helemaal niet het juiste. Tenzij je natuurlijk het écht leuk lijkt, en je het niet doet vanwege herstel.

Het moment waarop je wel weer dingen kan gaan doen voel je zelf op een gegeven moment. Dat je ineens iets doet en achteraf denkt 'hè, dat ging goed, zonder dat het me zoveel energie kostte'.
Echt helemaal mee eens! Het voelde voor mij alsof ik de man met de hamer letterlijk tegenkwam, om me bijna knockout te slaan voor ik naar mijn eigen lichaam kon luisteren. Het voelt nu echt vreselijk, maar het komt echt weer goed! Achteraf zie ik ook positieve kanten van een burnout, je kunt het je nu misschien niet voorstellen. Ik heb veel over mezelf geleerd en ben me veel bewuster van mijn eigen gedrag. Ik heb mezelf beloofd beter voor mezelf te zorgen, maar dat is soms nog lastig. Ik vind me nu leuker en liever en voel me gelukkiger dan ooit van tevoren. Dat gun ik jou ook! ❤️
Alle reacties Link kopieren Quote
Een burnout is echt een teken dat je dingen moet loslaten. Je herstel kun je niet plannen.

De eerste periode lag ik op de bank, keek tv en ging wandelen. In het begin waren dat mini stukjes. Tegen het eind van mijn burnout rondjes van km of 5.

Ik heb baat gehad bij de meer holistische benadering en het boek Van Burnout naar Levenszin. (Al is dat deels nu 3 jaar later in waan van de dag weer wat weggezakt en moet ik even terug naar die basis voordat ik voor 2e keer in burnout beland)
Zebra tussen de paarden

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven