Geld & Recht alle pijlers

Waarom werken jullie?

08-08-2025 21:19 594 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Naar aanleiding van het topic "Ik haat mijn werk" deze vraag aan jullie. (Okee, ook een beetje uit nieuwsgierigheid mijner zijde...)

Werken jullie puur alleen voor het geld en dus de werkgever die het meeste wil betalen daar ga ik heen. Of kiezen jullie bewust voor een baan die maatschappelijk nut heeft maar wel minder betaald. Of, kiezen jullie bewust iets in een sector die je leuk vindt, en is werkplezier belangrijker dan beloning?

En, in het verlengde daarvan, hoe denken jullie over de beloningen van maatschappelijk nuttig werk tegenover banen in een commerciele sector? En wat vind je zelf van je eigen beloning? Te hoog of te laag, voor het werk wat je doet?

Vinden jullie dat iedereen de mogelijkheid zou moeten hebben om parttime te werken, wanneer dat zou betekenen dat de salarissen gelijk worden getrokken ongeacht opleidingsniveau? Zodat op die manier iedereen gelijk in de wedstrijd staat. Dan verdienen hogere functies minder ten gunste van de lagere functies. Zou je bereid zijn daarvoor een stukje eigen salaris in te leveren?

En op welke manier zouden we de maatschappij anders in kunnen kleden zodat die meer inclusief is voor degenen die nu niet kunnen werken, maar dat wel zouden willen naar eigen kunnen en vermogen.
Sur mes cahiers d’écolier
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté

Paul Eluard
Alle reacties Link kopieren Quote
MrsM schreef:
08-08-2025 22:43
Wat verdrietig wat jou is overkomen... nee dat heeft dan weer niets met geluk te maken.

Het is ook niet iets wat een algemene stelregel is. Er zijn uitzonderingen natuurlijk, en helaas geldt die uitzondering waarschijnlijk voor jou.

Dat gezegd hebbende, je bent ook geboren met een bepaalde mate van intelligentie, van doorzettingsvermogen, van weerbaarheid. Die factoren hebben het mogelijk gemaakt te komen waar je nu bent. (Het is vast allemaal nietszeggend voor je en dat begrijp ik ook heel goed, maar ik bedoel het goed, en ik denk dat je dan best heel trots op jezelf mag zijn nu.)
Dat realiseer ik me zeker! En daar ben ik ook wel trots op. Maar ik weet niet of het aangeboren is of dat het een soort copingsmechanisme voor me is geworden. Dat altijd maar moeten bewijzen dat je er toe doet is ook vermoeiend, zeg maar.
Fox off!
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik werk voor het geld. Het lijkt me fantastisch om een baan te hebben waar je zingeving uit haalt en met plezier naar toe gaat. Maar na 15 jaar werken in verschillende banen en verschillende sectoren, heb ik nog nooit een baan gehad die ik langer dan drie maanden leuk vond. Ook toen ik in het onderwijs werkte, kwam ik door de hoge werkdruk amper toe aan het zinvolle aspect van het werk.

Dus ik ga nu maar voor een zo hoog mogelijk salaris en zoveel mogelijk flexibiliteit. Mijn huidige baan is wat mij betreft een totale bullshitbaan, maar het betaalt erg goed. Daardoor kan ik met mijn gezin comfortabel leven. Ik probeer mijn zingeving nu maar buiten m’n werk te zoeken.

En als ik de loterij win, stop ik per direct met werken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Solomio schreef:
08-08-2025 22:44
Punt is dat je nooit weet hoe een ander in elkaar zit. Jij beoordeelt dat vanuit jouw ideeën.
Je weet helemaal niet waarom iemand niet zoveel uren werkt of waarom iemand zich vaak ziek meldt.

Dat klopt, dat weet niemand ook eigenlijk.

Echter is het wel zo dat het systeem zoals dat nu is, het mogelijk maakt voor mensen bewust minder te werken en door toeslagen toch voldoende inkomsten te hebben. En dat systeem is dus te gebruiken voor mensen die wel willen profiteren. Want die mensen bestaan nu eenmaal, net zoals er fraudeurs bestaan en belastingontduikers.

En door dat systeem kan het soms weleens oneerlijk voelen voor anderen die zichzelf wel enorm inzetten al dan niet voor zichzelf.

Dat is helaas ook inherent aan deze maatschappij waarin we leven.
Sur mes cahiers d’écolier
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté

Paul Eluard
Procne schreef:
08-08-2025 22:48
Ik werk voor het geld. Het lijkt me fantastisch om een baan te hebben waar je zingeving uit haalt en met plezier naar toe gaat. Maar na 15 jaar werken in verschillende banen en verschillende sectoren, heb ik nog nooit een baan gehad die ik langer dan drie maanden leuk vond. Ook toen ik in het onderwijs werkte, kwam ik door de hoge werkdruk amper toe aan het zinvolle aspect van het werk.

Dus ik ga nu maar voor een zo hoog mogelijk salaris en zoveel mogelijk flexibiliteit. Mijn huidige baan is wat mij betreft een totale bullshitbaan, maar het betaalt erg goed. Daardoor kan ik met mijn gezin comfortabel leven. Ik probeer mijn zingeving nu maar buiten m’n werk te zoeken.

En als ik de loterij win, stop ik per direct met werken.
Heb je op mijn account ingelogd? Dit ben ik.
Alle reacties Link kopieren Quote
pina schreef:
08-08-2025 22:38
Mezelf herformulerend. Ik werk voor het geld, maar ik richt het wel zo in dat het voor mij het leukst is. En ik vind mijn werk ook leuk.

Maar als ik moet kiezen doe ik liever een kutbaan voor veel geld, dan een hele leuke baan voor heel weinig geld. En dat is een afweging, want ik denk dat velen voor een leuke baan zouden kiezen. Maar voor mij betekent geld vrijheid en onafhankelijkheid in mijn leven, en dat is voor mij belangrijker. Ik woon ook alleen dus ik ben ook op mezelf aangewezen. Dus ik wil wat te besteden hebben.
Ik zou het nooit lang uithouden in een kutbaan. Ook niet voor heel veel geld.

Ooit dacht ik dat ik dat wel kon. Ik had een soort bijbaantje, werken op afstand. Ik hoefde maar eens in de 6 weken naar kantoor voor overleg. Maar na 6 keer kon ik het niet meer opbrengen om bij die mensen te zitten, die zo niet op 1 lijn zitten met mij, waarbij ik altijd mijn keuzes moest verdedigen en waarbij mijn inbreng er helemaal niets toedeed bij de eindopbrengst. Ik dacht echt: joh, die paar keer dat je die mensen dan ziet, dat is het geld wel waard. Ik heb daar dus echt van geleerd dat het voor mij echt van belang is met wie ik samenwerk dan de opdracht die ik moet uitvoeren.
Fox off!
Alle reacties Link kopieren Quote
TinyTiny schreef:
08-08-2025 22:45
Dan kom je weer bij het vraag en aanbod verhaal. Er zijn veel mensen die kunnen bakken, knippen etc. en dan wordt het inderdaad moeilijk om het ver te schoppen. Maar als je er een woning, je eten en af en toe wat leuks mee kan veroorloven vind ik dat ook gewoon prima. Je wordt gewaardeerd en je hebt gewoon een normaal leven. Probleem waar we nu mee zitten is dat die woning eigenlijk al niet meer te doen is in de huidige markt waardoor dat normale leven al lastig wordt.

En dan is dus de vraag, waarom is het leven in Nederland zo duur?

Komt dat door het hele systeem van onze maatschappij? En zou het echt zoveel beter worden we de allerrijksten meer gaan belasten om met dat geld de zwakkeren in de samenleving te kunnen helpen? Of is dit op de lange duur uiteindelijk ook onvoldoende en dus het hele systeem onhoudbaar?
Sur mes cahiers d’écolier
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté

Paul Eluard
Nutella schreef:
08-08-2025 22:49
Ik zou het nooit lang uithouden in een kutbaan. Ook niet voor heel veel geld.

Ooit dacht ik dat ik dat wel kon. Ik had een soort bijbaantje, werken op afstand. Ik hoefde maar eens in de 6 weken naar kantoor voor overleg. Maar na 6 keer kon ik het niet meer opbrengen om bij die mensen te zitten, die zo niet op 1 lijn zitten met mij, waarbij ik altijd mijn keuzes moest verdedigen en waarbij mijn inbreng er helemaal niets toedeed bij de eindopbrengst. Ik dacht echt: joh, die paar keer dat je die mensen dan ziet, dat is het geld wel waard. Ik heb daar dus echt van geleerd dat het voor mij echt van belang is met wie ik samenwerk dan de opdracht die ik moet uitvoeren.
Ja, dat ligt voor iedereen anders. Ik vind het dan weer vreselijk om niets te kunnen buiten werk om, omdat je geen cent te makken hebt.

Maar ik heb een erg hoog teflon-gehalte op werk en ben zeer goed in alle shit en giftigheid langs me heen te laten glijden. Dat had ik op de middelbare school al. Ik sta ook in een jaarboek als de meest stoïcijnse persoon van het jaar. En bij een afscheid van een van baan waar er een boel ellende gaande was werd ik omschreven als unflappable door mijn Amerikaanse manager. Dat was een baan waar er door de higher-ups nogal eens geschreeuwd en gescholden werd, als ik verhalen van Matthijs van Nieuwkerk hoor kijk ik nergens van op. Ik ben ook net onkruid, mij krijg je niet zo makkelijk weg.

Maar ja, de meeste mensen zijn meer emotioneel betrokken bij hun werk.
anoniem_68b738dc1598c wijzigde dit bericht op 08-08-2025 22:58
27.70% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb totaal geen medelijden met mensen die "lagere functies" vervullen, of fysiek zware functies. Ik ben van LBO, naar MBO, naar HBO naar Universiteit gegaan, heb daar echt keihard voor moeten werken. Mijn vriendinnen van de LBO gingen zo gauw als dat kon "lekker werken" dan hadden ze geld op zak. Ze lachten mij uit dat ik door ging leren, dat ik mijn huiswerk maakte. Ik heb er trouwens ook altijd bij gewerkt, elk weekend en tijdens koopavond was ik aan het werk, dus ik had ook geld.

Ik had later met mijn parttime baan meer inkomsten dan mijn ex met zijn Mbo opleiding die overigens fulltime werkte. Het verschil was dus dat ik heel hard gewerkt had om mijzelf te ontwikkelen. Hij ging tijdens onze relatie een taalcursus doen, en na 2 keer had hij het wel gezien, had er geen zin meer in, geen doorzettingsvermogen. De hogere beloning die ik kreeg had niks met geluk te maken, maar alles met keihard werken, doorzettingsvermogen, ik had een visie. Wilde een goed betaalde baan, dat was altijd mijn visie. Geen medelijden dus.

Als je wat wilt bereiken in het leven, dan moet je daar energie in stoppen. Ik ben overigens chronisch ziek dus ik weet heel goed waar ik over praat.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind dus ook dat mijn eigen salaris - en dat van iedereen in mijn bedrijf/sector - te hoog is in verhouding tot de maatschappelijke waarde van het werk. Maar zolang dit blijkbaar is wat men voor dergelijk werk wil betalen, laat ik het graag elke maand op mn rekening storten.

Ik zou er best voor zijn dat alle beroepen die tijdens de corona crisis op de lijst ‘essentiële beroepen’ stonden, meer betaald zouden krijgen dan alle niet-essentiële beroepen. Misschien dat ik dan wel de overstap zou maken naar een nuttigere baan.
Alle reacties Link kopieren Quote
MrsM schreef:
08-08-2025 22:50
En dan is dus de vraag, waarom is het leven in Nederland zo duur?

Komt dat door het hele systeem van onze maatschappij? En zou het echt zoveel beter worden we de allerrijksten meer gaan belasten om met dat geld de zwakkeren in de samenleving te kunnen helpen? Of is dit op de lange duur uiteindelijk ook onvoldoende en dus het hele systeem onhoudbaar?
Heb wel het idee dat globalisatie daar grotendeels mee te maken heeft. Dat maakt de afstanden tussen lokaal en globaal zo groot dat er enorme verschillen in inkomens zijn. Chef globaal productiebedrijf leidt zo'n enorme bedrijf en daarbij zoveel lagen aan medewerkers dat het verschil enorm groot wordt. Bij een lokaal bedrijf is dat veel minder. Aan de andere kant draagt het wel weer bij aan realisatie van innovatie en betaalbaarheid van consumenten goederen.

Blijft een lastig iets.
TinyTiny schreef:
08-08-2025 22:59
Heb wel het idee dat globalisatie daar grotendeels mee te maken heeft. Dat maakt de afstanden tussen lokaal en globaal zo groot dat er enorme verschillen in inkomens zijn. Chef globaal productiebedrijf leidt zo'n enorme bedrijf en daarbij zoveel lagen aan medewerkers dat het verschil enorm groot wordt. Bij een lokaal bedrijf is dat veel minder. Aan de andere kant draagt het wel weer bij aan realisatie van innovatie en betaalbaarheid van consumenten goederen.

Blijft een lastig iets.
Mijn ergste werkervaringen zijn bij kleinere, lokale ondernemingen, familiebedrijven in het bijzonder. Ik werk persoonlijk veel liever voor een groot concern waar shit gewoon goed geregeld is, en waar je de directeur, voor wie het bedrijf zijn kindje is, niet snel op de gang tegen kan komen. Maar dat is mijn ervaring.
anoniem_68b738dc1598c wijzigde dit bericht op 08-08-2025 23:03
2.20% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
MrsM schreef:
08-08-2025 22:50
En dan is dus de vraag, waarom is het leven in Nederland zo duur?

Komt dat door het hele systeem van onze maatschappij? En zou het echt zoveel beter worden we de allerrijksten meer gaan belasten om met dat geld de zwakkeren in de samenleving te kunnen helpen? Of is dit op de lange duur uiteindelijk ook onvoldoende en dus het hele systeem onhoudbaar?
In Nederland wordt arbeid relatief veel zwaarder belast dan vermogen. Dus rijk zijn levert je meer geld op dan hard werken. Dat is natuurlijk een idioot systeem. Niet alleen is het oneerlijk, maar een rentenierseconomie remt ook innovatie en vooruitgang.

Dus wat mij betreft gaat de erfbelasting, dividendbelasting en vermogensrendementheffing flink omhoog, en de loonheffing omlaag. Dan gaat het salaris van de ‘zwakkeren’ meteen omhoog.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik lees eigenlijk niet echt veel verrassende antwoorden, die van mezelf is evenzogoed niet altruïstisch ben ik bang.

Feit is dat je nu eenmaal geld nodig hebt om te leven, en hoe meer geld je verdiend hoe makkelijker en fijner je je leven in kunt richten.

Maar wat ik dan weer een beetje gek vindt, is dat mensen (algemeen) het bijvoorbeeld wel okee vinden de erfbelasting flink te verhogen, terwijl sommige mensen juist met een flinke erfenis ook weer kansen kunnen creëeren voor zichzelf en anderen.

Als ik naar mezelf kijk, dan heb ik best een flinke erfenis in het vooruitzicht. Met dat geld zou ik in staat zijn eerder te kunnen stoppen met werken of minder te gaan werken. Dat geeft mij meer financiele ruimte, en kansen die ik niet zal krijgen met werken alleen.

Die erfenis wordt mij dan niet gegund, want ik heb er niet zelf voor gewerkt. Aan de andere kant is mijn pech weer dat ik niet heel goed kan leren, en een beroep heb wat maatschappelijk nut heeft maar niet bijster goed betaald. Dus met werken alleen zou ik minder kansen op eigen geluk hebben. Die erfenis zou mij dan weer heel goed uitkomen.

Wat maakt het dan zo verschillend voor mensen dat het ene wel okee is (geluk doordat je een goeie baan hebt) of geluk doordat je een erfenis krijgt? Beide factoren maken het leven voor iemand aangenamer uiteindelijk.
Sur mes cahiers d’écolier
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté

Paul Eluard
Alle reacties Link kopieren Quote
Inkomen, maatschappelijk iets nuttigs bijdragen, en als dagbesteding. Als ik het even zat ben, neem ik vrij.
Alle reacties Link kopieren Quote
Galileogalilei schreef:
08-08-2025 22:53
Ik heb totaal geen medelijden met mensen die "lagere functies" vervullen, of fysiek zware functies. Ik ben van LBO, naar MBO, naar HBO naar Universiteit gegaan, heb daar echt keihard voor moeten werken. Mijn vriendinnen van de LBO gingen zo gauw als dat kon "lekker werken" dan hadden ze geld op zak. Ze lachten mij uit dat ik door ging leren, dat ik mijn huiswerk maakte. Ik heb er trouwens ook altijd bij gewerkt, elk weekend en tijdens koopavond was ik aan het werk, dus ik had ook geld.

Ik had later met mijn parttime baan meer inkomsten dan mijn ex met zijn Mbo opleiding die overigens fulltime werkte. Het verschil was dus dat ik heel hard gewerkt had om mijzelf te ontwikkelen. Hij ging tijdens onze relatie een taalcursus doen, en na 2 keer had hij het wel gezien, had er geen zin meer in, geen doorzettingsvermogen. De hogere beloning die ik kreeg had niks met geluk te maken, maar alles met keihard werken, doorzettingsvermogen, ik had een visie. Wilde een goed betaalde baan, dat was altijd mijn visie. Geen medelijden dus.

Als je wat wilt bereiken in het leven, dan moet je daar energie in stoppen. Ik ben overigens chronisch ziek dus ik weet heel goed waar ik over praat.
Het maakbaarheidsdenken.

Dat traject: lbo, mbo, hbo, universiteit is natuurlijk lang niet voor iedereen haalbaar.
Ik vind het dus echt onbegrijpelijk dat jij blijkbaar denkt dat wat jij kunt voor iedereen te doen is.
Keihard kunnen werken, genoeg doorzettingsvermogen hebben (wat namelijk net zo'n onbeïnvloedbaar iets is als bijv IQ), dat is mazzel.
Je mag heus trots zijn op wat je bereikt hebt, maar enige dankbaarheid zou de wereld een stuk mooier maken, alleen al omdat je dan niet zo denigrerend zou hoeven doen over mensen die het niet lukt.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.

David Dunning
Galileogalilei schreef:
08-08-2025 22:53
Ik heb totaal geen medelijden met mensen die "lagere functies" vervullen, of fysiek zware functies. Ik ben van LBO, naar MBO, naar HBO naar Universiteit gegaan, heb daar echt keihard voor moeten werken. Mijn vriendinnen van de LBO gingen zo gauw als dat kon "lekker werken" dan hadden ze geld op zak. Ze lachten mij uit dat ik door ging leren, dat ik mijn huiswerk maakte. Ik heb er trouwens ook altijd bij gewerkt, elk weekend en tijdens koopavond was ik aan het werk, dus ik had ook geld.

Ik had later met mijn parttime baan meer inkomsten dan mijn ex met zijn Mbo opleiding die overigens fulltime werkte. Het verschil was dus dat ik heel hard gewerkt had om mijzelf te ontwikkelen. Hij ging tijdens onze relatie een taalcursus doen, en na 2 keer had hij het wel gezien, had er geen zin meer in, geen doorzettingsvermogen. De hogere beloning die ik kreeg had niks met geluk te maken, maar alles met keihard werken, doorzettingsvermogen, ik had een visie. Wilde een goed betaalde baan, dat was altijd mijn visie. Geen medelijden dus.

Als je wat wilt bereiken in het leven, dan moet je daar energie in stoppen. Ik ben overigens chronisch ziek dus ik weet heel goed waar ik over praat.
Mensen zullen hier zeggen, het geluk zit ‘m in de capaciteiten die je had. Maar er zijn inderdaad ook genoeg mensen die hun capaciteiten niet optimaal benutten. Daar hoor ik zelf overigens ook bij, want ik ben aartslui.
Alle reacties Link kopieren Quote
Het hele systeem van belasting en toeslagen etc in Nederland is gewoon niet okay.
Vermogen zou veel meer belast moeten worden dan arbeid.

Om op de OP in te gaan: ik werk voor de overheid en heb dat altijd gedaan. Voor mijzelf is het belangrijk dat ik het gevoel heb bij te dragen aan een betere wereld, of dat nu gaat om zorg, onderwijs, veiligheid etc.

Heb ook wel een tijdje in de commerciële wereld gezeten maar dat was voor mij dus echt niet bevredigend, ondanks een hoger salaris.

In die zin is het boek ‘de Bermudadriehoek van talent’ een echte aanrader!
Alle reacties Link kopieren Quote
MrsM schreef:
08-08-2025 23:03
Ik lees eigenlijk niet echt veel verrassende antwoorden, die van mezelf is evenzogoed niet altruïstisch ben ik bang.
Ik ben ervan overtuigd dat niemand altruïstisch is. Alles wat ik voor een ander doe, doe ik omdat ik me dan beter voel. Een beter mens. Ik word daar blij van.
Ik denk dat iedereen uit eigenbelang handelt.
Maar ik hoop dan wel dat mijn eigenbelang (deels) overeenkomt met het algemeen belang. Maar zelfs dat is weer eigenbelang.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.

David Dunning
Alle reacties Link kopieren Quote
In principe ben ik een aanhanger van het communistisch gedachtengoed, ware het niet dat dit in de praktijk niet werkt.
Kapitalisme trouwens ook niet maar dat is met de juiste checks and balances beter te handelen denk ik.
Alle reacties Link kopieren Quote
pina schreef:
08-08-2025 23:07
Mensen zullen hier zeggen, het geluk zit ‘m in de capaciteiten die je had. Maar er zijn inderdaad ook genoeg mensen die hun capaciteiten niet optimaal benutten. Daar hoor ik zelf overigens ook bij, want ik ben aartslui.

Maar dat vind ik wel een heel ander verhaal. Je capaciteiten bewust niet benutten en dan bijvoorbeeld klagen over te weinig kansen/geld verdienen, dat ligt dan ook aan jezelf.

Maar de post waarop jij reageert stelt dat omdat zij het kan het voor iedereen mogelijk is dus geen medelijden met mensen die het minder voor elkaar hebben. Ja daar kan ik dus niks mee, maar het is helaas wel typerend voor hoe mensen denken tegenwoordig.

Alsof alles mogelijk is wanneer je maar je best doet.

Het is ongelofelijk dat iemand met een universitaire opleiding en dus voldoende IQ, zo denigrerend kan schrijven over mensen die minder fortuinlijk zijn.
Sur mes cahiers d’écolier
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté

Paul Eluard
Alle reacties Link kopieren Quote
pina schreef:
08-08-2025 23:07
Mensen zullen hier zeggen, het geluk zit ‘m in de capaciteiten die je had. Maar er zijn inderdaad ook genoeg mensen die hun capaciteiten niet optimaal benutten. Daar hoor ik zelf overigens ook bij, want ik ben aartslui.
Waarom nou weer dat oordeel: aartslui.

Capaciteiten kunnen benutten is gewoon ook weer een capaciteit.

Ik heb een IQ dat hoger is dan dat van de meeste mensen en daarnaast zowel fysiek als mentaal nauwelijks energie. Dat werd in mijn jeugd ook lui genoemd, inmiddels weet ik beter.

Of, zoals onze laatste psychiater zei: lui is geen diagnose.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.

David Dunning
Alle reacties Link kopieren Quote
Galileogalilei schreef:
08-08-2025 22:53
Ik heb totaal geen medelijden met mensen die "lagere functies" vervullen, of fysiek zware functies. Ik ben van LBO, naar MBO, naar HBO naar Universiteit gegaan, heb daar echt keihard voor moeten werken. Mijn vriendinnen van de LBO gingen zo gauw als dat kon "lekker werken" dan hadden ze geld op zak. Ze lachten mij uit dat ik door ging leren, dat ik mijn huiswerk maakte. Ik heb er trouwens ook altijd bij gewerkt, elk weekend en tijdens koopavond was ik aan het werk, dus ik had ook geld.

Ik had later met mijn parttime baan meer inkomsten dan mijn ex met zijn Mbo opleiding die overigens fulltime werkte. Het verschil was dus dat ik heel hard gewerkt had om mijzelf te ontwikkelen. Hij ging tijdens onze relatie een taalcursus doen, en na 2 keer had hij het wel gezien, had er geen zin meer in, geen doorzettingsvermogen. De hogere beloning die ik kreeg had niks met geluk te maken, maar alles met keihard werken, doorzettingsvermogen, ik had een visie. Wilde een goed betaalde baan, dat was altijd mijn visie. Geen medelijden dus.

Als je wat wilt bereiken in het leven, dan moet je daar energie in stoppen. Ik ben overigens chronisch ziek dus ik weet heel goed waar ik over praat.

Nou, goed voor jou zeg. :kneel:

Ik denk dat het helemaal heeft gelegen aan mijn gebrek aan visie dan.
Sur mes cahiers d’écolier
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté

Paul Eluard
Alle reacties Link kopieren Quote
Nog een leestip dan maar:
Armoede uitgelegd aan mensen met geld.
Alle reacties Link kopieren Quote
MrsM schreef:
08-08-2025 23:03
Ik lees eigenlijk niet echt veel verrassende antwoorden, die van mezelf is evenzogoed niet altruïstisch ben ik bang.

Feit is dat je nu eenmaal geld nodig hebt om te leven, en hoe meer geld je verdiend hoe makkelijker en fijner je je leven in kunt richten.

Maar wat ik dan weer een beetje gek vindt, is dat mensen (algemeen) het bijvoorbeeld wel okee vinden de erfbelasting flink te verhogen, terwijl sommige mensen juist met een flinke erfenis ook weer kansen kunnen creëeren voor zichzelf en anderen.

Als ik naar mezelf kijk, dan heb ik best een flinke erfenis in het vooruitzicht. Met dat geld zou ik in staat zijn eerder te kunnen stoppen met werken of minder te gaan werken. Dat geeft mij meer financiele ruimte, en kansen die ik niet zal krijgen met werken alleen.

Die erfenis wordt mij dan niet gegund, want ik heb er niet zelf voor gewerkt. Aan de andere kant is mijn pech weer dat ik niet heel goed kan leren, en een beroep heb wat maatschappelijk nut heeft maar niet bijster goed betaald. Dus met werken alleen zou ik minder kansen op eigen geluk hebben. Die erfenis zou mij dan weer heel goed uitkomen.

Wat maakt het dan zo verschillend voor mensen dat het ene wel okee is (geluk doordat je een goeie baan hebt) of geluk doordat je een erfenis krijgt? Beide factoren maken het leven voor iemand aangenamer uiteindelijk.
Ik vind dit een rare vergelijking. Voor een erfenis heb jij helemaal niets, noppes, nada hoeven doen. Geen enkele inspanning hoeven te leveren. Alleen de mazzel te hebben gehad rijke ouders te hebben.

Voor een goed betaalde baan heb je in de meeste gevallen wel inspanning moeten leveren. Tuurlijk komt er altijd een beetje geluk (of aanleg) bij kijken, maar je hebt er in de meeste gevallen wel veel tijd en moeite in gestoken. En hopelijk levert je in de baan ook nog wat waarde op voor de rest van de maatschappij. En je hoeft echt niet altijd een studiebol te zijn om een goed betaalde baan te vinden. De aannemer die mijn huis heeft verbouwd, heeft met zijn MBO-diploma een hoger inkomen dan ik met mijn twee universitaire masters.

(Overigens staat mij ook een dikke erfenis te wachten. Maar ik zou die liever inruilen voor lagere loonheffing, zodat ik nu van mijn salaris meer over houd)
Alle reacties Link kopieren Quote
Solomio schreef:
08-08-2025 23:11
Ik ben ervan overtuigd dat niemand altruïstisch is. Alles wat ik voor een ander doe, doe ik omdat ik me dan beter voel. Een beter mens. Ik word daar blij van.
Ik denk dat iedereen uit eigenbelang handelt.
Maar ik hoop dan wel dat mijn eigenbelang (deels) overeenkomt met het algemeen belang. Maar zelfs dat is weer eigenbelang.

Ja, daar heb je dan ook weer een punt natuurlijk.
Sur mes cahiers d’écolier
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté

Paul Eluard

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven