Geld & Recht
alle pijlers
Waarom werken jullie?
vrijdag 8 augustus 2025 om 21:19
Naar aanleiding van het topic "Ik haat mijn werk" deze vraag aan jullie. (Okee, ook een beetje uit nieuwsgierigheid mijner zijde...)
Werken jullie puur alleen voor het geld en dus de werkgever die het meeste wil betalen daar ga ik heen. Of kiezen jullie bewust voor een baan die maatschappelijk nut heeft maar wel minder betaald. Of, kiezen jullie bewust iets in een sector die je leuk vindt, en is werkplezier belangrijker dan beloning?
En, in het verlengde daarvan, hoe denken jullie over de beloningen van maatschappelijk nuttig werk tegenover banen in een commerciele sector? En wat vind je zelf van je eigen beloning? Te hoog of te laag, voor het werk wat je doet?
Vinden jullie dat iedereen de mogelijkheid zou moeten hebben om parttime te werken, wanneer dat zou betekenen dat de salarissen gelijk worden getrokken ongeacht opleidingsniveau? Zodat op die manier iedereen gelijk in de wedstrijd staat. Dan verdienen hogere functies minder ten gunste van de lagere functies. Zou je bereid zijn daarvoor een stukje eigen salaris in te leveren?
En op welke manier zouden we de maatschappij anders in kunnen kleden zodat die meer inclusief is voor degenen die nu niet kunnen werken, maar dat wel zouden willen naar eigen kunnen en vermogen.
Werken jullie puur alleen voor het geld en dus de werkgever die het meeste wil betalen daar ga ik heen. Of kiezen jullie bewust voor een baan die maatschappelijk nut heeft maar wel minder betaald. Of, kiezen jullie bewust iets in een sector die je leuk vindt, en is werkplezier belangrijker dan beloning?
En, in het verlengde daarvan, hoe denken jullie over de beloningen van maatschappelijk nuttig werk tegenover banen in een commerciele sector? En wat vind je zelf van je eigen beloning? Te hoog of te laag, voor het werk wat je doet?
Vinden jullie dat iedereen de mogelijkheid zou moeten hebben om parttime te werken, wanneer dat zou betekenen dat de salarissen gelijk worden getrokken ongeacht opleidingsniveau? Zodat op die manier iedereen gelijk in de wedstrijd staat. Dan verdienen hogere functies minder ten gunste van de lagere functies. Zou je bereid zijn daarvoor een stukje eigen salaris in te leveren?
En op welke manier zouden we de maatschappij anders in kunnen kleden zodat die meer inclusief is voor degenen die nu niet kunnen werken, maar dat wel zouden willen naar eigen kunnen en vermogen.
Sur mes cahiers d’écolier
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté
Paul Eluard
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté
Paul Eluard
vrijdag 8 augustus 2025 om 21:26
Jeeeetje wat een hoop vragen.
Ik verdien een miljoen maar die krijg ik niet. (Dusja)
Ik ga dagelijks naar mijn werk met plezier. Ik heb leuke collega’s. Er is uitdaging en er zijn mogelijkheden om bij te leren. Op andere plekken kan ik meer verdienen maar de garantie vanwege plezier is belangrijker.
Ik kom niks te kort.
Ik doe maatschappelijke dingen qua werk en vrijwilligerswerk.
Als iedereen hetzelfde zou verdienen ondanks diploma en nivo en ervaring dan zit je in een communistische situatie. Dat wil ik dus ook niet.
Ik verdien een miljoen maar die krijg ik niet. (Dusja)
Ik ga dagelijks naar mijn werk met plezier. Ik heb leuke collega’s. Er is uitdaging en er zijn mogelijkheden om bij te leren. Op andere plekken kan ik meer verdienen maar de garantie vanwege plezier is belangrijker.
Ik kom niks te kort.
Ik doe maatschappelijke dingen qua werk en vrijwilligerswerk.
Als iedereen hetzelfde zou verdienen ondanks diploma en nivo en ervaring dan zit je in een communistische situatie. Dat wil ik dus ook niet.
vrijdag 8 augustus 2025 om 21:32
Nou, dan zal ik maar beginnen. Wel zo netjes.
Ik zou op zich best kunnen leven in een maatschappij waarbij het meer draait om meedoen naar eigen vermogen dan puur alleen gericht op waar kan ik zoveel mogelijk geld verdienen. En ook een maatschappij waarbij iedereen de mogelijkheid heeft parttime te werken, maar toch voldoende inkomen heeft, misschien door de aanwezigheid van een partner of juist genoegen nemen met (veel) minder luxe.
Dit vereist wel een omslag in denken, ook vanuit de overheid. Gebaseerd op vertrouwen, geen kapitalistische maatschappij. Dat neigt naar communisme en dat is gebleken helaas niet echt te werken. Het vereist namelijk een veel socialere instellingen dan nu het geval is. En door het wegnemen van financiele prikkels zijn mensen wellicht ook niet meer bereid risico's te nemen op het gebied van ondernemen, ontwikkelen of zelfs studeren.
Maar ergens is het best gek dat de zwaarste banen (fysiek of mentaal) het minste verdienen, en dat die mensen zoals het nu is ingericht, niet de mogelijkheid hebben tot minder werken omdat dan de rekeningen niet meer betaald kunnen worden. Het beloningssysteem is zelfs zo dat sommige functies, met 24 uur per week werken, evenveel inkomen genereren als functies waarvoor je 40 uur moet werken.
Want waar heb je die hogere beloning uiteindelijk aan te danken? Vooral toch wel geluk. Geluk dat je een goed stel hersens hebt en dat je kon/mocht studeren.
De sectoren met de grootste tekorten verdienen het minst en zijn vaak fysiek zwaar, en door de lagere beloning maakt het mensen in die functies ook lastiger eerder te stoppen met werken.
Het punt is dat door dit kapitalistische systeem, het heel ingewikkeld zo niet te kostbaar maakt om dit te veranderen. Want waar leg je de rekening neer?
Of er moet een complete omslag komen, tekortsectoren en werk met maatschappelijk belang gaan de topfuncties worden en hogere managementlagen gaan naar de middeninkomens. En de directies van grote multinationals krijgen alleen een beloning uit de winst die jaarlijks is gemaakt. Dus geen vast salaris.
Lastig als je een goede oplossing wil vinden voor dit probleem, want je treft hoe dan ook een andere groep.
Ik zou op zich best kunnen leven in een maatschappij waarbij het meer draait om meedoen naar eigen vermogen dan puur alleen gericht op waar kan ik zoveel mogelijk geld verdienen. En ook een maatschappij waarbij iedereen de mogelijkheid heeft parttime te werken, maar toch voldoende inkomen heeft, misschien door de aanwezigheid van een partner of juist genoegen nemen met (veel) minder luxe.
Dit vereist wel een omslag in denken, ook vanuit de overheid. Gebaseerd op vertrouwen, geen kapitalistische maatschappij. Dat neigt naar communisme en dat is gebleken helaas niet echt te werken. Het vereist namelijk een veel socialere instellingen dan nu het geval is. En door het wegnemen van financiele prikkels zijn mensen wellicht ook niet meer bereid risico's te nemen op het gebied van ondernemen, ontwikkelen of zelfs studeren.
Maar ergens is het best gek dat de zwaarste banen (fysiek of mentaal) het minste verdienen, en dat die mensen zoals het nu is ingericht, niet de mogelijkheid hebben tot minder werken omdat dan de rekeningen niet meer betaald kunnen worden. Het beloningssysteem is zelfs zo dat sommige functies, met 24 uur per week werken, evenveel inkomen genereren als functies waarvoor je 40 uur moet werken.
Want waar heb je die hogere beloning uiteindelijk aan te danken? Vooral toch wel geluk. Geluk dat je een goed stel hersens hebt en dat je kon/mocht studeren.
De sectoren met de grootste tekorten verdienen het minst en zijn vaak fysiek zwaar, en door de lagere beloning maakt het mensen in die functies ook lastiger eerder te stoppen met werken.
Het punt is dat door dit kapitalistische systeem, het heel ingewikkeld zo niet te kostbaar maakt om dit te veranderen. Want waar leg je de rekening neer?
Of er moet een complete omslag komen, tekortsectoren en werk met maatschappelijk belang gaan de topfuncties worden en hogere managementlagen gaan naar de middeninkomens. En de directies van grote multinationals krijgen alleen een beloning uit de winst die jaarlijks is gemaakt. Dus geen vast salaris.
Lastig als je een goede oplossing wil vinden voor dit probleem, want je treft hoe dan ook een andere groep.
Sur mes cahiers d’écolier
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté
Paul Eluard
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté
Paul Eluard
vrijdag 8 augustus 2025 om 21:35
Ik werk voor het geld.
Salaris zie ik als vraag en aanbod. Hoe meer specialistisch de baan is en er vraag naar is, hoe meer salaris en andersom. Vind ik ook niets mis mee. Ben geen fan van communisme waar iedereen hetzelfde krijgt.
Het trouwens echt niet waar dat de zwaarste beroepen het minste verdienen. Noem bijvoorbeeld offshore banen. Zwaar maar ook erg goed betaald.
Salaris zie ik als vraag en aanbod. Hoe meer specialistisch de baan is en er vraag naar is, hoe meer salaris en andersom. Vind ik ook niets mis mee. Ben geen fan van communisme waar iedereen hetzelfde krijgt.
Het trouwens echt niet waar dat de zwaarste beroepen het minste verdienen. Noem bijvoorbeeld offshore banen. Zwaar maar ook erg goed betaald.
tinytiny wijzigde dit bericht op 08-08-2025 21:37
23.56% gewijzigd
vrijdag 8 augustus 2025 om 21:38
MEFunny schreef: ↑08-08-2025 21:26Jeeeetje wat een hoop vragen.
Ik verdien een miljoen maar die krijg ik niet. (Dusja)
Ik ga dagelijks naar mijn werk met plezier. Ik heb leuke collega’s. Er is uitdaging en er zijn mogelijkheden om bij te leren. Op andere plekken kan ik meer verdienen maar de garantie vanwege plezier is belangrijker.
Ik kom niks te kort.
Ik doe maatschappelijke dingen qua werk en vrijwilligerswerk.
Als iedereen hetzelfde zou verdienen ondanks diploma en nivo en ervaring dan zit je in een communistische situatie. Dat wil ik dus ook niet.
Klopt, en communisme is ook niet succesvol gebleken. Toch snap ik de ideologie erachter wel. Want waarom is brood bakken, een huis metselen, of de wijk schoonhouden minder waard zijn dan een managementfunctie bij een commercieel bedrijf?
Waarom verdienen de werknemers in lagere functies bij een (groot) bedrijf zoveel minder dan het management, terwijl je zonder hen ook niet kunt. Dan zou iedereen toch eigenlijk dezelfde beloning waard moeten zijn?
Sur mes cahiers d’écolier
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté
Paul Eluard
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté
Paul Eluard
vrijdag 8 augustus 2025 om 21:38
Ik werk om verschillende redenen. Ik vind mijn werkzaamheden leuk. Ik vind mijn collega's leuk. Ik vind het leuk om patiënten te helpen. Ik vind het fijn dat ik maar 500 meter reistijd heb. Ik vind het fijn dat ik maar 5 uur per werkdag hoef te werken. Ik vind het leuk om zelf geld te verdienen. Ik vind het fijn dat ik aan pensioenopbouw doe. Ik vind het leuk om even weg te zijn van huis. Ik hoef niet te werken en kan ook eventueel meer geld verdienen door meer uren te werken of op een andere plek te werken, maar voor mijn gevoel is alles in balans nu.
vrijdag 8 augustus 2025 om 21:39
Echt communisme is nog nooit geprobeerd.MrsM schreef: ↑08-08-2025 21:32Nou, dan zal ik maar beginnen. Wel zo netjes.
Ik zou op zich best kunnen leven in een maatschappij waarbij het meer draait om meedoen naar eigen vermogen dan puur alleen gericht op waar kan ik zoveel mogelijk geld verdienen. En ook een maatschappij waarbij iedereen de mogelijkheid heeft parttime te werken, maar toch voldoende inkomen heeft, misschien door de aanwezigheid van een partner of juist genoegen nemen met (veel) minder luxe.
Dit vereist wel een omslag in denken, ook vanuit de overheid. Gebaseerd op vertrouwen, geen kapitalistische maatschappij. Dat neigt naar communisme en dat is gebleken helaas niet echt te werken. Het vereist namelijk een veel socialere instellingen dan nu het geval is. En door het wegnemen van financiele prikkels zijn mensen wellicht ook niet meer bereid risico's te nemen op het gebied van ondernemen, ontwikkelen of zelfs studeren.
Maar ergens is het best gek dat de zwaarste banen (fysiek of mentaal) het minste verdienen, en dat die mensen zoals het nu is ingericht, niet de mogelijkheid hebben tot minder werken omdat dan de rekeningen niet meer betaald kunnen worden. Het beloningssysteem is zelfs zo dat sommige functies, met 24 uur per week werken, evenveel inkomen genereren als functies waarvoor je 40 uur moet werken.
Want waar heb je die hogere beloning uiteindelijk aan te danken? Vooral toch wel geluk. Geluk dat je een goed stel hersens hebt en dat je kon/mocht studeren.
De sectoren met de grootste tekorten verdienen het minst en zijn vaak fysiek zwaar, en door de lagere beloning maakt het mensen in die functies ook lastiger eerder te stoppen met werken.
Het punt is dat door dit kapitalistische systeem, het heel ingewikkeld zo niet te kostbaar maakt om dit te veranderen. Want waar leg je de rekening neer?
Of er moet een complete omslag komen, tekortsectoren en werk met maatschappelijk belang gaan de topfuncties worden en hogere managementlagen gaan naar de middeninkomens. En de directies van grote multinationals krijgen alleen een beloning uit de winst die jaarlijks is gemaakt. Dus geen vast salaris.
Lastig als je een goede oplossing wil vinden voor dit probleem, want je treft hoe dan ook een andere groep.
En: het kapitalisme vind ik ook niet erg geslaagd vanuit het oogpunt van welbevinden voor iedereen.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
vrijdag 8 augustus 2025 om 21:39
In mijn beroep hebben we een cao en kan ik niet onderhandelen over het salaris. Ik werk dus op de plek waar ik het het meest naar mijn zin heb. Ik heb hele leuke collega’s en dat vind ik erg belangrijk. Ik werk ook al zo’n 18 jaar voor hetzelfde bedrijf. Ben geen jobhopper, voor het salaris hoeft dat ook niet.
Mijn salaris gaat de komende 2 jaar flink omhoog en daar hebben we heel hard voor gestreden na jaren stil te hebben gestaan. Is het genoeg? Nog niet, maar die strijd gaan we over 2,5 jaar weer aan. We lopen nog steeds achter op de inflatie enz.
Mijn salaris gaat de komende 2 jaar flink omhoog en daar hebben we heel hard voor gestreden na jaren stil te hebben gestaan. Is het genoeg? Nog niet, maar die strijd gaan we over 2,5 jaar weer aan. We lopen nog steeds achter op de inflatie enz.
vrijdag 8 augustus 2025 om 21:41
Ik werk in het onderwijs. We hebben het inkomen nodig, maar als ik een paar miljoen zou winnen en het dus niet meer nodig was denk ik wel dat ik het erg zou missen (en dus misschien wel door zou werken, voor wat minder uur of zo).
Waarom dit beroep? Omdat ik het ontzettend leuk vind! Elders (andere branche) zou ik vast meer kunnen verdienen, maar dan wel met minder werkplezier. Dan dus maar iets minder salaris en elke dag met plezier naar mijn werk.
Zelf ben ik van mening dat mijn salaris oké is, maar soms moet ik even tot 10 tellen als ik hoor wat iemand uit de commerciële sector verdient (lang niet iedereen hoor) voor minimale inspanning. Belachelijk veel. Dan begrijp je ineens waarom het leven zo duur wordt. Die mensen moeten betaald worden, dus de producten/diensten worden duurder.
Maar goed, zoveel geld en me qua werk nutteloos voelen en iets doen waar ik geen bal aan vind is het me niet waard.
Waarom dit beroep? Omdat ik het ontzettend leuk vind! Elders (andere branche) zou ik vast meer kunnen verdienen, maar dan wel met minder werkplezier. Dan dus maar iets minder salaris en elke dag met plezier naar mijn werk.
Zelf ben ik van mening dat mijn salaris oké is, maar soms moet ik even tot 10 tellen als ik hoor wat iemand uit de commerciële sector verdient (lang niet iedereen hoor) voor minimale inspanning. Belachelijk veel. Dan begrijp je ineens waarom het leven zo duur wordt. Die mensen moeten betaald worden, dus de producten/diensten worden duurder.
Maar goed, zoveel geld en me qua werk nutteloos voelen en iets doen waar ik geen bal aan vind is het me niet waard.
vrijdag 8 augustus 2025 om 21:42
vrijdag 8 augustus 2025 om 21:42
Ik werk voor het geld. Maar ik heb ookfijne collega's en zeer flexibele werkgever wat goed combineert emy mijn kinderen. Maaar idealiter qlaat ik me over paar jaar omscholen naar een baan met meer maatschappelijk belang in de zorg of het onderwijs.
Ik werk sinds mijn burnout 3 dagen per week. Voor mijn mentale gezondheid het beste.
Ik werk sinds mijn burnout 3 dagen per week. Voor mijn mentale gezondheid het beste.
mangogogo wijzigde dit bericht op 08-08-2025 21:43
14.78% gewijzigd
Zebra tussen de paarden
vrijdag 8 augustus 2025 om 21:42
Ik werk omdat ik het belangrijk vind om financieel zelfstandig te zijn en om mijn steentje aan de maatschappij bij te dragen. Ik denk dat dat wel lukt met mijn baan in de zorg (aan het bed). Ik doe daarnaast dan ook geen vrijwilligerswerk oid.
Ik heb geen klagen over mijn inkomen maar kan het soms toch moeilijk verkroppen als iemand met (in mijn ogen) een bullshitbaan veel meer verdient dan ik.
Als alles dan toch in de markt gezet wordt door de overheid... waarom verdienen de banen waar veel vraag naar is dan minder dan andere banen waar er te veel van zijn? Dat is dan ook mijn vraag.
Ik merk aan mezelf dat ik het lastig vind als ik merk dat mensen niet hun best doen om hun steentje bij te dragen; zoals niet te veel uren werken want dan minder toeslagen. Of om de haverklap ziek melden waardoor een ander een extra dienst moet werken.
Ik heb geen klagen over mijn inkomen maar kan het soms toch moeilijk verkroppen als iemand met (in mijn ogen) een bullshitbaan veel meer verdient dan ik.
Als alles dan toch in de markt gezet wordt door de overheid... waarom verdienen de banen waar veel vraag naar is dan minder dan andere banen waar er te veel van zijn? Dat is dan ook mijn vraag.
Ik merk aan mezelf dat ik het lastig vind als ik merk dat mensen niet hun best doen om hun steentje bij te dragen; zoals niet te veel uren werken want dan minder toeslagen. Of om de haverklap ziek melden waardoor een ander een extra dienst moet werken.
vrijdag 8 augustus 2025 om 21:46
In het officiële gedeelte van de maatschappij wordt verantwoordelijkheid hoger gewaardeerd dan fysieke arbeid.MrsM schreef: ↑08-08-2025 21:38Klopt, en communisme is ook niet succesvol gebleken. Toch snap ik de ideologie erachter wel. Want waarom is brood bakken, een huis metselen, of de wijk schoonhouden minder waard zijn dan een managementfunctie bij een commercieel bedrijf?
Waarom verdienen de werknemers in lagere functies bij een (groot) bedrijf zoveel minder dan het management, terwijl je zonder hen ook niet kunt. Dan zou iedereen toch eigenlijk dezelfde beloning waard moeten zijn?
In het onofficiële gedeelte van de maatschappij is dat heel anders: zwart schoonmaken of stucen betaalt veel beter dan zwart oppassen, terwijl oppassen toch meer verantwoordelijkheid vraagt.
Ik vind inderdaad dat iedereen dezelfde beloning waard is. Dan kan iedereen gaan doen wat ie leuk vindt en denk ik dat er juist hele interessante dingen kunnen gebeuren.
Maar: dan moet je wel met z'n allen de rotklussen opknappen. Dan moet je je wel allemaal verantwoordelijk voelen voor het geheel.
En niet, zoals nu: de arts in het ziekenhuis die alleen zijn eigen hooggespecialiseerde werk doet, omdat ie te duur is om een wc te poetsen, en dan een zwaar ondergewaardeerde allochtoon die de hele dag plees poetst.
Maar: de chirurg die doet wat ie leuk vindt en aan het eind van de dag z'n eigen plee ff poetst en de allochtoon die lekker kookt voor de patiënten en aan het eind van de dag ook ff een plee poetst.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
vrijdag 8 augustus 2025 om 21:49
En gaat dan straks de schoonmaker ook opereren als ie dat leuk vindt?Solomio schreef: ↑08-08-2025 21:46In het officiële gedeelte van de maatschappij wordt verantwoordelijkheid hoger gewaardeerd dan fysieke arbeid.
In het onofficiële gedeelte van de maatschappij is dat heel anders: zwart schoonmaken of stucen betaalt veel beter dan zwart oppassen, terwijl oppassen toch meer verantwoordelijkheid vraagt.
Ik vind inderdaad dat iedereen dezelfde beloning waard is. Dan kan iedereen gaan doen wat ie leuk vindt en denk ik dat er juist hele interessante dingen kunnen gebeuren.
Maar: dan moet je wel met z'n allen de rotklussen opknappen. Dan moet je je wel allemaal verantwoordelijk voelen voor het geheel.
En niet, zoals nu: de arts in het ziekenhuis die alleen zijn eigen hooggespecialiseerde werk doet, omdat ie te duur is om een wc te poetsen, en dan een zwaar ondergewaardeerde allochtoon die de hele dag plees poetst.
Maar: de chirurg die doet wat ie leuk vindt en aan het eind van de dag z'n eigen plee ff poetst en de allochtoon die lekker kookt voor de patiënten en aan het eind van de dag ook ff een plee poetst.
vrijdag 8 augustus 2025 om 21:50
Dat vind ik altijd zo'n rare gedachtekronkel: om te kunnen opereren zul je toch echt gekwalificeerd moeten zijn.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
vrijdag 8 augustus 2025 om 21:53
Dit ook ja. Ik werk echt wel voor het geld ook, maar ik heb dus ook gewoon hele fijne collega’s en een lieve baas. Vakanties zijn altijd te regelen en ik heb zo’n 7 weken vakantie per jaar. Wel een reden waarom ik niet wil wisselen van baan ook. Als er een keer wat is, is er altijd een mouw aan te passen. Collega’s hebben ook wat voor elkaar over, dus wisselen van dag is geen probleem. Ik werk 3 dagen per week, maar soms ook een dag extra.
vrijdag 8 augustus 2025 om 21:55
Ik werk omdat het moet. Om het dragelijk te maken in het sociale domein. Zodat ik voor mijn gevoel in ieder geval nog iets bijdraag. Ik heb een functie onder mijn niveau als het gaat om intelligentie. Maar daarmee kan ik compenseren dat ik op sociaal emotioneel niveau niet zo goed functioneer. Over mijn salaris mag ik niet klagen.
vrijdag 8 augustus 2025 om 21:55
Dat heeft te maken met inwisselbaarheid. Ik heb bijvoorbeeld heus mijn waarde binnen mijn organisatie, maar wat ik kan, kunnen veel meer mensen dan wat onze CEO kan. Dus tja.MrsM schreef: ↑08-08-2025 21:38Klopt, en communisme is ook niet succesvol gebleken. Toch snap ik de ideologie erachter wel. Want waarom is brood bakken, een huis metselen, of de wijk schoonhouden minder waard zijn dan een managementfunctie bij een commercieel bedrijf?
Waarom verdienen de werknemers in lagere functies bij een (groot) bedrijf zoveel minder dan het management, terwijl je zonder hen ook niet kunt. Dan zou iedereen toch eigenlijk dezelfde beloning waard moeten zijn?
vrijdag 8 augustus 2025 om 21:56
Solomio schreef: ↑08-08-2025 21:46In het officiële gedeelte van de maatschappij wordt verantwoordelijkheid hoger gewaardeerd dan fysieke arbeid.
In het onofficiële gedeelte van de maatschappij is dat heel anders: zwart schoonmaken of stucen betaalt veel beter dan zwart oppassen, terwijl oppassen toch meer verantwoordelijkheid vraagt.
Ik vind inderdaad dat iedereen dezelfde beloning waard is. Dan kan iedereen gaan doen wat ie leuk vindt en denk ik dat er juist hele interessante dingen kunnen gebeuren.
Maar: dan moet je wel met z'n allen de rotklussen opknappen. Dan moet je je wel allemaal verantwoordelijk voelen voor het geheel.
En niet, zoals nu: de arts in het ziekenhuis die alleen zijn eigen hooggespecialiseerde werk doet, omdat ie te duur is om een wc te poetsen, en dan een zwaar ondergewaardeerde allochtoon die de hele dag plees poetst.
Maar: de chirurg die doet wat ie leuk vindt en aan het eind van de dag z'n eigen plee ff poetst en de allochtoon die lekker kookt voor de patiënten en aan het eind van de dag ook ff een plee poetst.
Ik vind dit dus best een interessant gegeven, en ik ben het met je eens dat er wellicht hele positieve dingen uit voort kunnen komen. Maar dan moeten mensen zich niet beter voelen dan een ander, of te goed voelen om het "vuile" werk op te knappen.
Het vereist dan ook een compleet andere mindset, niet meer werken voor de hogere beloning maar werken in een sector waar daadwerkelijk je interesses liggen. En dan niet perse fulltime maar naar wat binnen je vermogen ligt om te doen.
Daarmee moet je dus ook anderen "gunnen" dat ze minder werken terwijl jij wel 40 uur werkt. En dat is in deze indiviualistische maatschappij op dit moment ondenkbaar.
Sur mes cahiers d’écolier
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté
Paul Eluard
Sur mon pupitre et les arbres
Sur le sable sur la neige
J’écris ton nom
Liberté
Paul Eluard
vrijdag 8 augustus 2025 om 21:58
Ik vind juist de gedachtekronkel raar dat iedereen dan maar moet doen wat is leuk vindt en samen kutklussen doen?
Wat zijn dan kutklussen, alleen de wc schoonmaken of toch ook werk in de zware industrie? Dat gaat toch never werken?
vrijdag 8 augustus 2025 om 22:00
Ik woon in een woongemeenschap, waar ik op dit gebied inmiddels ook teleurgesteld ben. Er wordt echt met argusogen gekeken of iedereen wel genoeg bijdraagt aan het geheel. En weinig ruimte en begrip voor andere manieren van invullen van je verantwoordelijkheid.MrsM schreef: ↑08-08-2025 21:56Ik vind dit dus best een interessant gegeven, en ik ben het met je eens dat er wellicht hele positieve dingen uit voort kunnen komen. Maar dan moeten mensen zich niet beter voelen dan een ander, of te goed voelen om het "vuile" werk op te knappen.
Het vereist dan ook een compleet andere mindset, niet meer werken voor de hogere beloning maar werken in een sector waar daadwerkelijk je interesses liggen. En dan niet perse fulltime maar naar wat binnen je vermogen ligt om te doen.
Daarmee moet je dus ook anderen "gunnen" dat ze minder werken terwijl jij wel 40 uur werkt. En dat is in deze indiviualistische maatschappij op dit moment ondenkbaar.
Dus nee, voor de maatschappij als geheel heb ik daar geen enkele fiducie in, maar mijn ideaal zou het wel zijn.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
vrijdag 8 augustus 2025 om 22:00
Ik werk primair om geld te verdienen. In mijn branche maakt het niet uit bij welke werkgever je zit: je krijgt overal hetzelfde betaald. Maar niet overal werken de leuke zelfde mensen als op de plek waar ik nu zit. Vind ik het hier niet meer leuk, dan jobhop ik rustig naar een andere plek. Het leven is te kort om ergens te blijven hangen waar het niet leuk is.
Fox off!
vrijdag 8 augustus 2025 om 22:00
Ik werk voor het geld en om mij niet steendood te vervelen.
Tegelijk zit ik in een sector die niet bijster geweldig betaalt én waar alleen met barema's gewerkt wordt. Onderhandelen is dus onmogelijk.
In de commerciële sector zou ik me een uitgeperste citroen voelen die na een maand mentaal uitligt. Dat wordt hem dus niet.
Been there, done that, het heeft mij 3 jaar thuiszitten gekost.
Tegelijk zit ik in een sector die niet bijster geweldig betaalt én waar alleen met barema's gewerkt wordt. Onderhandelen is dus onmogelijk.
In de commerciële sector zou ik me een uitgeperste citroen voelen die na een maand mentaal uitligt. Dat wordt hem dus niet.
Been there, done that, het heeft mij 3 jaar thuiszitten gekost.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
