bijna flauwvallen?

Het klinkt een beetje gek, maar ik heb het "regelmatig" dat ik bij heftige pijn even 'out' ga, en het komt ook weleens voor dat ik dan écht flauwval. Meestal duurt dit dan een halve minuut ofzo en dan ben ik weer bij en is er verder niets aan de hand, behalve dat ik een beetje slapjes ben. Ik ben bijvoorbeeld weleens flauwgevallen toen ik heel hard mijn duim stootte, mijn lippiercing iets opgerekt werd omdat er een dikker ringetje in werd gezet (gek genoeg was er bij het piercen zelf niks aan de hand ) bij het bloedprikken, bij een aanrijding etc.



Ik denk dat het een soort mechanisme is van je lichaam om om te gaan met die plotselinge pijn die je dan voelt en het flauwvallen opzich hoeft denk ik niet zoveel te betekenen. De huisrarts zou ik eerder opzoeken voor de plotselinge buikpijn als die niet te verklaren is dan voor het flauwvallen.



Het is wel goed om het even rustig aan te doen nu inderdaad.

Zou het een paniekaanval geweest kunnen zijn?? Heb je veel spanningen of stress??

Ik voel het trouwens ook vaak aankomen en dat gaat dan precies zoals jij beschrijft, echt een rotgevoel is dat. Het kan dan helpen om op een stoel te gaan zitten met je hoofd tussen je knieën en met je handen in je nek, en dan met je nek tegen je handen aan te duwen.

Ik heb dit jarenlang gehad op de tweede of derde dag van mijn ongesteldheid. Ik heb normaal gesproken een hele lage bloeddruk, tijdens deze dagen werd mijn bloeddruk nog wat lager, waardoor ik flauwviel (zelfs een keer flauwgevallen op de fiets!).



De zwarte vlekken, het zweten en de misselijkheid hoort in principe 'gewoon' bij het flauwvallen (al zal niet iedereen dit hebben). De vraag is waardoor je bijna bent flauwgevallen, maar dat is achteraf vaak moeilijk te achterhalen. Als je het vaker krijgt en je maakt je er zorgen om zou ik gewoon even langs de huisarts gaan.

Was is flauwvallen?



Flauwvallen, in medische termen een 'syncope', ontstaat door een plotse bloeddrukval. Hierdoor bereikt het bloed - volgens de wetten van de zwaartekracht - niet langer het hoogste gedeelte van het lichaam, dus de hersenen. Dit resulteert in het verlies van bewustzijn en flauwvallen.



Oorzaken:



Op de eerste plaats speelt erfelijkheid een rol. Meestal is het zo dat ouders of andere familieleden ook wel eens last hadden van dit fenomeen.



Leeftijd speelt een rol, omdat het in eerste instantie voorkomt bij kinderen en jonge mensen. Het neemt steeds af, of verdwijnt volledig wanneer men ouder wordt.



Emotionele toestanden die als overweldigend ervaren worden, kunnen een flauwte veroorzaken. Bijv. schokkende ervaringen, het ruiken van de geur bij het betreden van een ziekenhuis, hevige pijn, enz...



Soms komt het ook wel eens voor wanneer iemand langdurig in een bepaalde gedwongen houding moet rechtstaan. Bijv. soldaten op wacht, of vroeger bij de kleermaker of in de kerk,...



Bevorderende factoren:



* Aanleg

* Gebrek aan slaap en rust

* Stress

* Gebrekkige fysieke conditie

* Te weinig zoutgebruik

* Slechte luchtcirculatie, zuurstofgebrek en drukte

* Overslaan van het ontbijt, waardoor een relatief bloedsuikertekort ontstaat

* Alcoholgebruik de avond tevoren, waardoor een relatief zouttekort ontstaat wegens meer zoutverlies dan zoutinname

* Overdreven gebruik van sommige producten, zoals koffie, cola, nicotine en stimulerende middelen



Symptomen:



* Een onbehaaglijk gevoel of misselijkheid

* Zwart of schemerig worden voor de ogen

* Zweten en bleekheid

* Bewusteloos vallen, meestal kortdurend (soms maar een tiental seconden)

* In het begin van de bewustzijnsdaling kunnen er enkele schokken optreden in de ledematen

* Men voelt zich 'zo slap als een vod'



Hoe flauwvallen voorkomen?



Wanneer men gevoelig is voor flauwvallen kan men op volgende zaken letten:



* Voldoende slaap en rust

* Zorgen voor een goede fysieke conditie via sportbeoefening

* Stress vermijden of verminderen

* Zoutarm diëet vermijden, dus best in de loop van de voormiddag een zoutsupplement nemen (bijv. onder de vorm van een krachtige bouillon)

* Vermijden van caffeïne-rijke dranken (koffie, thee, cola), nicotine en alcohol

* Eventueel medicatie nemen, zoals Effortil

* Bij frequent flauwvallen kan men best een geneesheer raadplegen voor een cardiologisch-, neurologisch- of bloedonderzoek.



Concrete maatregelen bij een flauwte-gevoel:



* Probeer kalm te blijven en zoek afleiding

* Tracht te gaan zitten

* Zoek een meer zuurstofrijke omgeving op

* Indien het bovenstaande niet helpt:

- benen kruisen en buikpers toepassen, dit verhoogt de bloeddruk een beetje

- zet uw voet op een trapje of neem een hurkhouding aan, omdat dit eveneens de bloeddruk wat laat stijgen

Misschien moet je even je bloeddruk laten testen bij de huisarts. Wat jij omschrijft dat herken ik wel als bijna flauwvallen. Mijn ervaring is dat je het beter kunt laten gaan (als dat lukt) want als je er net tegenaan zit, dan voel je je vaak langer naar dan wanneer je echt flauwvalt. Ik heb er ook jaren last van gehad door mijn lage bloeddruk. Ik ben ook wel eens zittend flauw gevallen, toen ik griep had. Ik zou voor het eerst weer eten beneden en ik zat en ineens ging het licht uit.

Heb het ook 3-4 keer meegemaakt, altijd i.v.m. heftige buikpijn. Ik weet ook niet wat het is, maar het gaat bij mij altijd snel over en er is verder niets aan de hand. Maar leuk is anders.

Kijk even hoe je je later voelt, als je buikpijn niet over gaat zou ik toch wel even met de huisarts bellen. Je weet maar nooit.

Ik ben echt heeeel veeel flauwgevallen in mijn leven, ik heb heel veel bloedarmoede gehad, misschien handig dat je gewoon even naar de dok gaat voor bloedprikken?

Die kan je ook vertellen wat het nou was.

En misschien van die ijzerpillen geven, of een dieet of gewoon wat advies.

By the way, ik heb wel een heel lage bloeddruk. Waarschijnlijk heeft dat er ook iets mee te maken.

Als jong meisje had ik het al: Als ik vreselijke buikpijn had, viel ik flauw....zelfs een keer bij de bushalte! Toen ik bijkwam, had men mij een RABO-bank binnen gedragen...



Nu heb ik het nog zelden, ik voel het wel aankomen als het gebeurt. Dan ga ik zweten, suist het in mijn oren en dan weet ik: Ho, even gaan zitten met hoofd tussen mijn knieën!



Mijn bloeddruk is altijd prima...

Hoe was je ademhaling tijdens dit alles? Ik heb hetzelfde + nog wat andere dingen die ontstaan door mn hyperventilatie, wat op zijn beurt weer een gevolg is van stress. Voor mij is het een schreeuw van mijn lichaam om rust.

quote:CoffeePot schreef op 06 oktober 2009 @ 09:22:

Het klinkt een beetje gek, maar ik heb het "regelmatig" dat ik bij heftige pijn even 'out' ga, en het komt ook weleens voor dat ik dan écht flauwval. Meestal duurt dit dan een halve minuut ofzo en dan ben ik weer bij en is er verder niets aan de hand, behalve dat ik een beetje slapjes ben. Ik ben bijvoorbeeld weleens flauwgevallen toen ik heel hard mijn duim stootte, mijn lippiercing iets opgerekt werd omdat er een dikker ringetje in werd gezet (gek genoeg was er bij het piercen zelf niks aan de hand ) bij het bloedprikken, bij een aanrijding etc.



Ik denk dat het een soort mechanisme is van je lichaam om om te gaan met die plotselinge pijn die je dan voelt en het flauwvallen opzich hoeft denk ik niet zoveel te betekenen. De huisrarts zou ik eerder opzoeken voor de plotselinge buikpijn als die niet te verklaren is dan voor het flauwvallen.



Het is wel goed om het even rustig aan te doen nu inderdaad.



Ik heb dit ook, mijn lichaam reageert ook snel op 'heftige' dingen door (bijna) flauwvallen. Ik heb het ook al sinds jongs af aan, mijn moeder is er ook bekend mee. Het hoort gewoon een beetje bij me.

Ik heb het ook na het horen van nare berichten, zoals iemand die is overleden. Eigenlijk alles wat ik als heftig ervaar. Lichamelijk of geestelijk. Het is niet zo dat ik dagelijks flauwval natuurlijk, maar zo`n paar keer per jaar gebeurt het dus wel.

Ik ben trouwens mentaal verder heel stabiel, voel me gelukkig en alles gaat goed, het heeft dus niks met een paniekstornis of depressie oid te maken.

Ik denk ook dat het wel een beetje een vrouwenkwaaltje is.

TheEmpress:



Is jouw bloeddruk toevallig ook aan de lage kant? Bij mij wel, en ik heb ook snel last van duizelingen/zwarte vlekken als ik bijvoorbeeld snel opsta of me heel erg ingespannen heb.



Lekker veel zoethoutthee drinken dus

Dondersteentje,

Misschien dat dit met de duizeligheid, de misselijkheid en vreselijke buikpijn dat dit aanleiding is geweest bij jou van het bijna flauwvallen.En anders gewoon naar de huisarts gaan



Heb het zelf 1 x mee gemaakt, met 1 pijnstiller, waar ik heftig op reageerde met erge buikpijn en diaree en ook soort van flauwvallen had op dat moment en erg duizelig op dat moment, alleen door een pijnstiller. Maar ik weet niet of dit bij jou ook het geval is geweest.





Hendrina (ben bekend met epilepsie en migraine en slik hier medicijnen voor.)

quote:Tama schreef op 06 oktober 2009 @ 10:08:

Heb het ook 3-4 keer meegemaakt, altijd i.v.m. heftige buikpijn. Ik weet ook niet wat het is, maar het gaat bij mij altijd snel over en er is verder niets aan de hand. Maar leuk is anders.

Kijk even hoe je je later voelt, als je buikpijn niet over gaat zou ik toch wel even met de huisarts bellen. Je weet maar nooit.Ik heb dat ook een keer gehad toen ik ziek was dat ik voor het eerst weer beneden aan tafel kwam eten en ik toen flauwviel.

Hallo,



Ik ben 17 en al een aantal jaren ongesteld.

De laatste tijd krijg ik hele erge buikpijn wanneer ik ongesteld moet worden. Ik neem dan vaak Alive feminax, dat helpt wel iets maar dan komt de buikpijn er soms nog doorheen. Ik wordt door de buikpijn misselijk en soms ben ik duizelig en ben ik bang dat ik flauwval. Op dat moment weet ik niet goed wat ik moet doen, vaak probeer ik om mijn ademhaling te letten zodat ik rustig ga ademhalen. Ik zit vaak op mijn werk als dat gebeurt en zit achter de kassa dus kan er niet snel achteruit. Ik ben nog nooit flauwgevallen, maar het kan natuurlijk wel gebeuren.. Heeft iemand een idee wat ik kan doen als ik dat voel opkomen.

Ik vraag meestal of ik even naar de toilet kan, dan neem ik achter even een bekertje water en let ik op mijn ademhaling. Ga ik eventjes rondlopen en ga ik weer terug. Ik kan alleen niet te lang wegblijven dus ik doe dat altijd maar binnen 2 minuutjes. Ik vind dat persoonlijk iets te kort als je je niet lekker voelt.

Ik heb nog nooit tegen mijn collega's gezegd dat ik dat voel en weten dus vaak ook niet dat ik me niet lekker voel.



Ik hoop dat jullie misschien wat tips hebben..



Groetjes Miranda

Vorige week had ik het nog in een overvolle trein... heel erg vervelend. Je voelt het aankomen, maar kan er vaak weinig mee, behalve gaan zitten of liggen.

Vraagje aan degenen die zwanger zijn geweest: hoe was dit tijdens jullie zwangerschap? Ik ben nu zwanger en heb een lage bloeddruk, en dat incident van vorige week in de trein had ik sowieso wel gehad, maar ik vind het nu wel wat enger.