Geen eetlust meer. Tips a.u.b?

Hallo,



Een tijdje geleden is mijn relatie verbroken. Dat ik daarna geen hap door mijn keel meer kreeg vond ik op zich niet zo vreemd. Steen in maag, beroerd gevoel van binnen, noem maar op. Nu, vijf weken later is de steen een beetje verdwenen, alleen lukt eten me niet meer. Ik heb totaal geen hongergevoel en moet mezelf er toe zetten om met moeite een halve appel o.i.d. te eten. Soms is die halve appel en een boterham het enige wat ik op een dag eet. Het eten zelf staat me nu zo tegen!

Op zich kan ik best een paar kilo missen en wel meer (ben er nu 5 of 6 kwijt, volgens mij), maar het probleem is dat het natuurlijk niet gezond is om zo te eten. Daarbij voel ik me zo slap en draaiierig, waardoor ik niet meer goed kan functioneren. Ik merk dat mijn conditie helemaal weg is en soms ben ik bang van mijn fiets te kukelen.



Het jammere is dat ik altijd erg van eten kon genieten en ook koken deed ik graag en vaak (ook voor anderen). Ok, dat laatste is misschien niet het belangrijkste, maar toch.



Heeft er iemand tips wat ik het beste kan doen? (behalve eten )

Naar de huisarts gaan vind ik een beetje overdreven nl.

Alvast hartelijk dank!

quote:qwertu schreef op 24 oktober 2009 @ 20:02:

Toen ik ooit ontzettend verdrietig was omdat mijn relatie verbroken was, vroeg mijn huisarts of ik wel goed at. Mijn antwoord was "nee, ik eet alleen toastjes en patat, want iets anders krijg ik er niet in". Waarop mijn huisarts de legendarische woorden sprak: "dan eet je dus goed". Hahahaha!



Met andere woorden: het maakt niet uit wát je eet, het maakt uit dát je eet. Eet gewoon waar je zin in hebt, zodat je lichaam langzaam maar zeker weer kan wennen aan standje "normaal", waarbij op reguliere basis en op gezette tijden voedsel toegediend wordt. Van niet eten verdwijnt je hongergevoel. Maar als je straks in ieder geval weer op reguliere basis aan het eten bent, gaat je lichaam vanzelf wel om de juiste dingen vragen op het moment dat je daar ook daadwerkelijk aan toe bent.



Het kan overigens geen kwaad om daar voor jezelf een limiet in te stellen. Dat je, als je over x weken nog geen verbetering ziet, wél naar de arts gaat.



Ik heb overigens eens langdurig last gehad van een darminfectie. Met de diëtiste heb ik toen een "uitgebalanceerd" voedingspatroon samengesteld, waarbij ik de dag begon met een geprakte banaan, twee uur later een droog beschuitje, weer twee uur later een handje noten, weer twee uur later wat gegrilde groente, weer twee uur later wat gekookte pasta en weer twee uur later wat gebakken feta. Zoiets. Oh, ik at er ook nog op reguliere basis zoute stengels bij. Daar heb ik het (schrik niet) twee maanden op volgehouden. Volgens mijn diëtiste had ik rustig nog een maand zo door kunnen gaan als dat nodig was geweest.



Gezond is iets anders dan "alleen maar gezonde dingen doen". Gezond is soms ook gewoon zorgen dat er in ieder geval íets binnen komt. En het zou al fantastisch zijn als dat iets elke twee uur een klein hapje zou zijn, waarbij je dan weer eens iets met koolhydraten eet (cracker, beschuit, boterham, koek), dan weer eens iets met eiwitten (noten, kaas, vlees, vis enz.), dan weer eens iets met vitamines en vezels. Als dat een appeltje is, dan is dat een appeltje.



Overigens zou het ook geen kwaad kunnen om nú al een diëtist in te schakelen, al is het maar om uit te zoeken wat je wel binnen kunt krijgen (lees: waar je wel naar taalt) en of dat samen met wat andere dingen die je ook binnen kunt krijgen toch een soort van "volwaardig" eetpatroon oplevert. Ik vond dat toentertijd in ieder geval een hele geruststelling, dat ik met liflafjes mijn dag door kon komen zonder dat ik tekorten op zou lopen.Qwertu, ik kan me goed vinden in jouw post. Ik ga er ook van uit dat weinig eten op zich niet zo erg is voor een tijdje. Ik zit alleen nog niet op liflafjesniveau, zeg maar. Ik ga in ieder geval niet luisteren naar mijn lichaam, want dan laat ik het eten gewoon helemaal zitten. Proberen om om de paar uur te eten, ook al is het maar een beetje. (En niet pas om 3 uur die halve appel) En dan proberen variatie aan te brengen. Gaat erg moeilijk worden en totaal tegen mijn (honger)gevoel in, maar ik denk dat de manier waarop ik het nu doe ook niet het beste is. Ik was aan het wachten tot het beter zou worden, maar dat doet het dus niet. Dan moet ik het zelf kennelijk aanpakken.

quote:tinydancer schreef op 24 oktober 2009 @ 20:05:

Wat vaak eetlustbevorderend werkt is een bouillon-soepje. Het helpt door de zouten ook tegen de duizeligheid !Hmmm, ga ik ook proberen.

quote:imikgirl schreef op 24 oktober 2009 @ 20:11:

Heel herkenbaar, ik eet niet meer zodra er iets vervelends is. Een keer zelfs dat ik met rammelende maag thuis kwam, snakte naar dat heerlijke fastfood wat m'n vriend nog speciaal voor mij had gemaakt..... en hij vertelde iets vervelends en het eten stond me meteen tegen en heb er geen hap van gegeten. Dat duurt dan twee dagen, totdat ik het een plaats kan geven en dan begin ik weer goed te eten.



Bij liefdesverdriet duurde dat wel wat langer trouwens dan twee dagen . Tegenwoordig herken ik het, en maak ik me er niet druk om. Blijkbaar mijn manier van dingen verwerken.

Oke, ik ben juist meer een type dat meer gaat eten als het minder gaat, vandaar dat ik hier een beetje verbaasd over ben.



Als ik weer eens zo'n periode heb, drink ik bijvoorbeeld fristi en op mijn werk een keer cup-o-soup e.d.. Heb ik het idee dat ik wat drink, terwijl het wel wat voedt.



Misschien is het handig om pakjes drinken (chocomel, fristi, dubbeldrink e.d.) bij je te hebben, want drinken moet je toch en voelt wellicht minder zwaar als eten.





Je bent absoluut geen aansteller hoor! Probeer gewoon goed te drinken in ieder geval, en dat is meer dan alleen thee...Dank je, voelt gewoon een beetje zo, maar ben misschien soms wat ongeduldig met mezelf

quote:roosvrouw schreef op 24 oktober 2009 @ 20:19:

Als je heel fruit uitdagend vindt; probeer het eens nadat je wat soorten bij elkaar door een blender hebt gegooid. Precies hetzelfde fruit maar vloeibaar kan het soms makkelijker zijn om te doen. Bonus; kinderen vinden het vaak ook lekker. Mam lekker helpen met de blender -lekker kliederen!- en hop zo naar binnen het fruit.



Kun je ook heel makkelijk voor een aantal porties in 1 keer maken. Verdeel het totaal over porties en dek af. Voor gebruik nog even roeren om vruchtvlees van bodem weer te vermengen et voilà.Goeie tip van dat fruit, denk alleen niet dat mijn 2 pubers lekker willen kliederen op die manier!

quote:mamzelle schreef op 24 oktober 2009 @ 20:16:

[...]



Het lijkt of we wat langs elkaar heenpraten. In het geval van Almosthappy stel ik me zo voor dat een of hooguit twee weken zelf nutricia kopen zinvoller is dan een consult bij een dietiste aan te vragen, wat dan wel vergoed wordt, maar toch een bak geld is voor de zorgverzekeraar. Mocht dat niet afdoende zijn kan ze altijd nog die dietiste inschakelen.Ik denk inderdaad dat ik dat het beste op die manier kan doen. (Als het niet snel beter gaat.)

quote:roosvrouw schreef op 24 oktober 2009 @ 20:32:

[...]





Haha, oeps had ze 'iets' jonger gedacht om een of andere reden. Nee, ik denk dat pubers dat soort dingen niet meer met mam willen doen. Kun je ook niet weten. Maar ik zag ze al voor me, met dat fruit knoeien enzo. Ik denk dat ik ze maar rap ga leren koken, dan kan mams aanschuiven

quote:qwertu schreef op 24 oktober 2009 @ 20:41:

Nou ja, je kunt het altijd proberen natuurlijk... Hahaha! Ze zien mee al aankomen: Willen jullie mama helpen gezellig fruit te blenden?