Gezondheid
alle pijlers
Weet het niet meer?! ga zo erg achteruit.
zaterdag 25 oktober 2014 om 10:30
Hallo allemaal,
Hopelijk kan iemand hier me raad geven. Ik zal mijn situatie uit proberen te leggen.
Sinds mijn tienerjaren (ben nu 26 jaar) kamp ik met vermoeidheid- en pijnklachten. Het ging een beetje op en af. Af en toe kende mijn lichaam weer pieken en had ik eigenlijk nergens last van.
En dan ineens zak ik weer weg.
De laatste 3 jaar is dat voor mijn gevoel steeds progressiever. Vanaf m`n 15e heb ik me al meerdere malen gemeld bij de huisarts. Ik heb pfeiffer gehad en een tijd te kampen gehad met te hoge leverwaarden. Uiteindelijk werd ik op m`n 17e weggewuifd door de internist dat het wellicht eraan lag dat ik een beetje te zwaar was, ze konden niks voor mij betekenen.
Steeds was er wel een rede te vinden voor de artsen waar de vermoeidheid- en pijnklachten van kwamen. Pfeiffer, zwangerschap, bloedverlies na bevalling, postnatale depressie (wat ik overigens helemaal niet herkende) Burn-out en uiteindelijk de diagnose fibromyalgie.
Oke! We hadden dus een diagnose dus dat is behandelbaar? Nou mooi niet dus. Inmiddels lijkt fibromyalgie echt een hype. Gevoelsmatig krijgt iedereen dit met 'vage' klachten toegedrukt. Het enige wat te doen viel was een multidisciplinair traject bij een revalidatiecentrum.
10 weken lang heb ik mijn volledige inzet getoond. Maar had gaandeweg echt het idee dat mijn klachten dieper lagen.
Na lang zeuren, ben ik nogmaals bij de internist gekomen. Deze heeft bloed afgenomen en daarop was niks te zien.
Ik heb me toen erbij neergelegd. Ben ik dan gek? Heb ik inderdaad een Burn-out? Op de automatische piloot ben ik maar door gegaan.
Maar het gaat echt niet het wordt steeds erger en het lijkt steeds harder te gaan. De afgelopen 3 maanden merkt zelfs mijn man op dat er wat goed mis is. (hij is normaal heeeeel nuchter)
Ik ben moe, futloos, bij de geringste inspanning verzuren m`n spieren. Ik kan bijvoorbeeld niet meer schrijven, m`n spieren verzuren zowat direct. Dit typen (hoewel het ook een lang verhaal is) is echt killing voor me. Ik kan m`n dochtertje van 2 niet langer dan twee minuten tillen. Het is niet zo zeer de kracht maar het verzuurt gewoon direct! Mijn nek schouders en rug zijn het ergste. Regelmatig heb ik gevoel (dus geen functie) uitval van m`n benen. 1 keer ben ik opgenomen omdat men dacht dat ik een tia had. De scan toen liet zien dat, dat niet het geval was.
En dan een klacht waar mijn man het meeste last van heeft (en ik zelf overigens ook) ik ben vreselijk vergeetachtig. Ik vergeet afspraken, raak dingen kwijt etc. Heel frustrerend.
Ik word er erg verdrietig van, ik wil echt doorzetten maar ik ben gewoon opgebrand. Ik kan het gewoon niemand uitleggen. Het zorgt inmiddels voor problemen. Op mijn werk, privé ik kan niet sporten zoals ik het wil (ik ben keepster bij voetbal) en het schijnt allemaal 'niks' te zijn.
Soms is het minder maar zoals nu heb ik het gevoel dat ik aangevallen wordt. Alles doet pijn, pijnstillers helpen niet. En die futloosheid vreselijk!
Mijn dochtertje luisterde gisteren niet ze stond 2 meter van mij af waar ik zat. Ik heb mijn man moeten roepen om er iets aan te doen. Het ging gewoon niet! Voor hem natuurlijk ook frustrerend, hij zegt het niet en doet echt alles voor me. Maar kan me voorstellen dat hij denkt dat het gewoon luiheid is ofzo....
Er zijn ook mensen die dat letterlijk uitspreken. Komop je bent 26 jaar stel je niet aan! je bent in de bloei van je leven.
Nou was ik dat maar......
Ik bedank alvast iedereen die zich de moeite neemt om dit te lezen (uiteindelijk heb ik het niet zo kort kunnen houden als ik had gewild)
Groetjes,
Jeannette
Hopelijk kan iemand hier me raad geven. Ik zal mijn situatie uit proberen te leggen.
Sinds mijn tienerjaren (ben nu 26 jaar) kamp ik met vermoeidheid- en pijnklachten. Het ging een beetje op en af. Af en toe kende mijn lichaam weer pieken en had ik eigenlijk nergens last van.
En dan ineens zak ik weer weg.
De laatste 3 jaar is dat voor mijn gevoel steeds progressiever. Vanaf m`n 15e heb ik me al meerdere malen gemeld bij de huisarts. Ik heb pfeiffer gehad en een tijd te kampen gehad met te hoge leverwaarden. Uiteindelijk werd ik op m`n 17e weggewuifd door de internist dat het wellicht eraan lag dat ik een beetje te zwaar was, ze konden niks voor mij betekenen.
Steeds was er wel een rede te vinden voor de artsen waar de vermoeidheid- en pijnklachten van kwamen. Pfeiffer, zwangerschap, bloedverlies na bevalling, postnatale depressie (wat ik overigens helemaal niet herkende) Burn-out en uiteindelijk de diagnose fibromyalgie.
Oke! We hadden dus een diagnose dus dat is behandelbaar? Nou mooi niet dus. Inmiddels lijkt fibromyalgie echt een hype. Gevoelsmatig krijgt iedereen dit met 'vage' klachten toegedrukt. Het enige wat te doen viel was een multidisciplinair traject bij een revalidatiecentrum.
10 weken lang heb ik mijn volledige inzet getoond. Maar had gaandeweg echt het idee dat mijn klachten dieper lagen.
Na lang zeuren, ben ik nogmaals bij de internist gekomen. Deze heeft bloed afgenomen en daarop was niks te zien.
Ik heb me toen erbij neergelegd. Ben ik dan gek? Heb ik inderdaad een Burn-out? Op de automatische piloot ben ik maar door gegaan.
Maar het gaat echt niet het wordt steeds erger en het lijkt steeds harder te gaan. De afgelopen 3 maanden merkt zelfs mijn man op dat er wat goed mis is. (hij is normaal heeeeel nuchter)
Ik ben moe, futloos, bij de geringste inspanning verzuren m`n spieren. Ik kan bijvoorbeeld niet meer schrijven, m`n spieren verzuren zowat direct. Dit typen (hoewel het ook een lang verhaal is) is echt killing voor me. Ik kan m`n dochtertje van 2 niet langer dan twee minuten tillen. Het is niet zo zeer de kracht maar het verzuurt gewoon direct! Mijn nek schouders en rug zijn het ergste. Regelmatig heb ik gevoel (dus geen functie) uitval van m`n benen. 1 keer ben ik opgenomen omdat men dacht dat ik een tia had. De scan toen liet zien dat, dat niet het geval was.
En dan een klacht waar mijn man het meeste last van heeft (en ik zelf overigens ook) ik ben vreselijk vergeetachtig. Ik vergeet afspraken, raak dingen kwijt etc. Heel frustrerend.
Ik word er erg verdrietig van, ik wil echt doorzetten maar ik ben gewoon opgebrand. Ik kan het gewoon niemand uitleggen. Het zorgt inmiddels voor problemen. Op mijn werk, privé ik kan niet sporten zoals ik het wil (ik ben keepster bij voetbal) en het schijnt allemaal 'niks' te zijn.
Soms is het minder maar zoals nu heb ik het gevoel dat ik aangevallen wordt. Alles doet pijn, pijnstillers helpen niet. En die futloosheid vreselijk!
Mijn dochtertje luisterde gisteren niet ze stond 2 meter van mij af waar ik zat. Ik heb mijn man moeten roepen om er iets aan te doen. Het ging gewoon niet! Voor hem natuurlijk ook frustrerend, hij zegt het niet en doet echt alles voor me. Maar kan me voorstellen dat hij denkt dat het gewoon luiheid is ofzo....
Er zijn ook mensen die dat letterlijk uitspreken. Komop je bent 26 jaar stel je niet aan! je bent in de bloei van je leven.
Nou was ik dat maar......
Ik bedank alvast iedereen die zich de moeite neemt om dit te lezen (uiteindelijk heb ik het niet zo kort kunnen houden als ik had gewild)
Groetjes,
Jeannette
zaterdag 25 oktober 2014 om 10:49
Dat is nu even een voorbeeld. Ik kan het niet uitleggen. Ik ben gewoon zo 'op' op sommige momenten dat simpele dingen niet gaan. Alsof alles in m`n lichaam tegenwerkt.
Ik ben inderdaad al met vitamines aan de slag geweest evenals een aangepast dieet (glutenvrij etc.) en zoals ik schreef ken ik pieken en dalen. Ik heb al heel vaak gedacht het wiel te hebben uitgevonden. maar helaas zak ik dan weer terug. En de dalen lijken dieper te worden.
Dat maakt het extra vervelend.
Ik ben inderdaad al met vitamines aan de slag geweest evenals een aangepast dieet (glutenvrij etc.) en zoals ik schreef ken ik pieken en dalen. Ik heb al heel vaak gedacht het wiel te hebben uitgevonden. maar helaas zak ik dan weer terug. En de dalen lijken dieper te worden.
Dat maakt het extra vervelend.
zaterdag 25 oktober 2014 om 11:01
zaterdag 25 oktober 2014 om 11:06
Wat bedoel je met: 'ik heb wat met vitamines geprobeerd'?
Heb je bloed laten prikken en op álle relevante vitamines getest? En de uitslag laten dubbelchecken en daarna bijgespoten?
Ik vraag het omdat bij dezelfde klachten hun oorzaak hadden in vitamine D gebrek. Simpel denkje, nou het heeft 3 huisartsen gekost om erachter te komen. De eerste vond mijn lage waarde 'binnen de norm', de 2 e vond dezelfde waarde ver onder de norm volgdns de nieuwste medische inzichten echter het advies was D pilletjes slikken. Bij de 3e huisarts bleek de waarde ondanks de pillen nog net zo laag en eindelijk kreeg ik toen medische doseringen voorgeschreven. Sindsdien weer zo kwiek als een kievit.
Mijn advies: ga niet zelf klooien maar vraag een uitgebreide test en ga daarmee voor de zekerheid ook naar een second opinion.
Heb je bloed laten prikken en op álle relevante vitamines getest? En de uitslag laten dubbelchecken en daarna bijgespoten?
Ik vraag het omdat bij dezelfde klachten hun oorzaak hadden in vitamine D gebrek. Simpel denkje, nou het heeft 3 huisartsen gekost om erachter te komen. De eerste vond mijn lage waarde 'binnen de norm', de 2 e vond dezelfde waarde ver onder de norm volgdns de nieuwste medische inzichten echter het advies was D pilletjes slikken. Bij de 3e huisarts bleek de waarde ondanks de pillen nog net zo laag en eindelijk kreeg ik toen medische doseringen voorgeschreven. Sindsdien weer zo kwiek als een kievit.
Mijn advies: ga niet zelf klooien maar vraag een uitgebreide test en ga daarmee voor de zekerheid ook naar een second opinion.
zaterdag 25 oktober 2014 om 11:13
Jazeker ik ben ook al door psycholoog én psychiater onder de loep genomen. Overigens mede op eigen verzoek. Als niemand wat kan vinden dan denk je toch dat er in je hoofd iets mankeert? (althans ik) Ik loop nergens voor weg, als dat zo is dan is dat zo. Maar ook hier was niks in te ontdekken
Gedurende mijn multidisciplinair traject ben ik begeleid door, fysio-, ergo-, psychotherapeut en psycholoog, voedingsdeskundige etc.
Eigenlijk heb ik alleen maar bloedonderzoeken gehad en heeft de reumatoloog dus o.a de tenderpoint testen gedaan waaruit dus fibromyalgie naar voren kwam. Toen ik opgenomen ben toen ze dachten dat ik een Tia had gehad hebben ze m`n hersenen gescand. Verder geen scans e.d
Gedurende mijn multidisciplinair traject ben ik begeleid door, fysio-, ergo-, psychotherapeut en psycholoog, voedingsdeskundige etc.
Eigenlijk heb ik alleen maar bloedonderzoeken gehad en heeft de reumatoloog dus o.a de tenderpoint testen gedaan waaruit dus fibromyalgie naar voren kwam. Toen ik opgenomen ben toen ze dachten dat ik een Tia had gehad hebben ze m`n hersenen gescand. Verder geen scans e.d
zaterdag 25 oktober 2014 om 11:18
Wat betreft de vitamines, ik ben dus met een voedingsdeskundige aan de slag geweest. Deze heeft inderdaad gekeken naar resultaten van het bloed. Heb ook B12 preparaten gehad.
Het is me in ieder geval duidelijk dat ik nog eens naar de dokter moet en opnieuw onderzoek vraag. Maar het staat me zo tegen. Ik voel me gewoon lastig. Want er is toch niks!?
Het is me in ieder geval duidelijk dat ik nog eens naar de dokter moet en opnieuw onderzoek vraag. Maar het staat me zo tegen. Ik voel me gewoon lastig. Want er is toch niks!?
zaterdag 25 oktober 2014 om 11:18
Ik heb fibromyalgie, ik slik extra Vit D, amitriptilyne voor de pijn en heb me laten masseren, zogenaamde fibromassage.
Ik heb ruim 15 jaar met dezelfde klachten als jij gelopen en bovenstaande lijkt voor mij te werken. Wat jij allemaal opnoemt klinkt mij niet raar in de orden.
Pijnvrij word het nooit en moe blijf ik ook altijd, heb net gewerkt van 7-11 en ga nu weer een paar uur slapen omdat mijn lijf gewoon op is.
Ik heb ruim 15 jaar met dezelfde klachten als jij gelopen en bovenstaande lijkt voor mij te werken. Wat jij allemaal opnoemt klinkt mij niet raar in de orden.
Pijnvrij word het nooit en moe blijf ik ook altijd, heb net gewerkt van 7-11 en ga nu weer een paar uur slapen omdat mijn lijf gewoon op is.
zaterdag 25 oktober 2014 om 11:18
quote:bloemetje77 schreef op 25 oktober 2014 @ 11:06:
Wat bedoel je met: 'ik heb wat met vitamines geprobeerd'?
Heb je bloed laten prikken en op álle relevante vitamines getest? En de uitslag laten dubbelchecken en daarna bijgespoten?
Ik vraag het omdat bij dezelfde klachten hun oorzaak hadden in vitamine D gebrek. Simpel denkje, nou het heeft 3 huisartsen gekost om erachter te komen. De eerste vond mijn lage waarde 'binnen de norm', de 2 e vond dezelfde waarde ver onder de norm volgdns de nieuwste medische inzichten echter het advies was D pilletjes slikken. Bij de 3e huisarts bleek de waarde ondanks de pillen nog net zo laag en eindelijk kreeg ik toen medische doseringen voorgeschreven. Sindsdien weer zo kwiek als een kievit.
Mijn advies: ga niet zelf klooien maar vraag een uitgebreide test en ga daarmee voor de zekerheid ook naar een second opinion.
Ik sluit me hierbij aan.
Ik herken de klachten (spierverzuring, krampen en vergeetachtigheid, extreme vermoeidheid, slecht slapen) en ik had een zwaar vitamine D tekort.
Ik kreeg een stootkuur (héle hoge dosering vitamine D in vloeibare vorm) die ik over een aantal maanden moest innemen. Ik voelde me in de eerste weken al aanzienlijk opknappen.
Slik nu wel dagelijks een hoge dosering gewone vit D pilletjes om te voorkomen dat het weer zakt.
Ik ben zo blij dat het zoiets 'simpels' bleek, want ook ik dacht dat ik iets ernstigs of chronisch mankeerde.
Wat bedoel je met: 'ik heb wat met vitamines geprobeerd'?
Heb je bloed laten prikken en op álle relevante vitamines getest? En de uitslag laten dubbelchecken en daarna bijgespoten?
Ik vraag het omdat bij dezelfde klachten hun oorzaak hadden in vitamine D gebrek. Simpel denkje, nou het heeft 3 huisartsen gekost om erachter te komen. De eerste vond mijn lage waarde 'binnen de norm', de 2 e vond dezelfde waarde ver onder de norm volgdns de nieuwste medische inzichten echter het advies was D pilletjes slikken. Bij de 3e huisarts bleek de waarde ondanks de pillen nog net zo laag en eindelijk kreeg ik toen medische doseringen voorgeschreven. Sindsdien weer zo kwiek als een kievit.
Mijn advies: ga niet zelf klooien maar vraag een uitgebreide test en ga daarmee voor de zekerheid ook naar een second opinion.
Ik sluit me hierbij aan.
Ik herken de klachten (spierverzuring, krampen en vergeetachtigheid, extreme vermoeidheid, slecht slapen) en ik had een zwaar vitamine D tekort.
Ik kreeg een stootkuur (héle hoge dosering vitamine D in vloeibare vorm) die ik over een aantal maanden moest innemen. Ik voelde me in de eerste weken al aanzienlijk opknappen.
Slik nu wel dagelijks een hoge dosering gewone vit D pilletjes om te voorkomen dat het weer zakt.
Ik ben zo blij dat het zoiets 'simpels' bleek, want ook ik dacht dat ik iets ernstigs of chronisch mankeerde.
Beter onvolmaakt en echt dan gemaakt volmaakt - Beati pauperes spiritu
zaterdag 25 oktober 2014 om 11:20
quote:degeck schreef op 25 oktober 2014 @ 11:18:
Wat betreft de vitamines, ik ben dus met een voedingsdeskundige aan de slag geweest. Deze heeft inderdaad gekeken naar resultaten van het bloed. Heb ook B12 preparaten gehad.
Het is me in ieder geval duidelijk dat ik nog eens naar de dokter moet en opnieuw onderzoek vraag. Maar het staat me zo tegen. Ik voel me gewoon lastig. Want er is toch niks!?Heb ik ook gehad en als je lichaam deze preparaten niet opneemt heb je er geen klap aan.
Wat betreft de vitamines, ik ben dus met een voedingsdeskundige aan de slag geweest. Deze heeft inderdaad gekeken naar resultaten van het bloed. Heb ook B12 preparaten gehad.
Het is me in ieder geval duidelijk dat ik nog eens naar de dokter moet en opnieuw onderzoek vraag. Maar het staat me zo tegen. Ik voel me gewoon lastig. Want er is toch niks!?Heb ik ook gehad en als je lichaam deze preparaten niet opneemt heb je er geen klap aan.
zaterdag 25 oktober 2014 om 11:21
quote:degeck schreef op 25 oktober 2014 @ 11:18:
Wat betreft de vitamines, ik ben dus met een voedingsdeskundige aan de slag geweest. Deze heeft inderdaad gekeken naar resultaten van het bloed. Heb ook B12 preparaten gehad.
Het is me in ieder geval duidelijk dat ik nog eens naar de dokter moet en opnieuw onderzoek vraag. Maar het staat me zo tegen. Ik voel me gewoon lastig. Want er is toch niks!?
Vitamine D tekort kan heel simpel met wat bloedafname worden getest. 5 werkdagen later weet je waar je aan toe bent.
De klachten die een tekort kan veroorzaken worden zwaar onderschat, maar gelukkig zien veel artsen dit tegenwoordig in.
Overigens, een vitamine D tekort kan zich in járen tijd opbouwen (dat was bij ook) en de één is er gevoeliger voor dan de ander.
Kijk maar naar de reacties van Orleander hiervoor.
Het blijft dan dus opletten, halfjaarlijks controleren en dagelijks een dosering slikken om het op peil te houden.
Wat betreft de vitamines, ik ben dus met een voedingsdeskundige aan de slag geweest. Deze heeft inderdaad gekeken naar resultaten van het bloed. Heb ook B12 preparaten gehad.
Het is me in ieder geval duidelijk dat ik nog eens naar de dokter moet en opnieuw onderzoek vraag. Maar het staat me zo tegen. Ik voel me gewoon lastig. Want er is toch niks!?
Vitamine D tekort kan heel simpel met wat bloedafname worden getest. 5 werkdagen later weet je waar je aan toe bent.
De klachten die een tekort kan veroorzaken worden zwaar onderschat, maar gelukkig zien veel artsen dit tegenwoordig in.
Overigens, een vitamine D tekort kan zich in járen tijd opbouwen (dat was bij ook) en de één is er gevoeliger voor dan de ander.
Kijk maar naar de reacties van Orleander hiervoor.
Het blijft dan dus opletten, halfjaarlijks controleren en dagelijks een dosering slikken om het op peil te houden.
Beter onvolmaakt en echt dan gemaakt volmaakt - Beati pauperes spiritu
zaterdag 25 oktober 2014 om 11:23
quote:degeck schreef op 25 oktober 2014 @ 11:22:
Ja ik ga vitamine D in ieder geval specifiek benoemen. Dankjewel voor die tip. Zou inderdaad fijn zijn als het zoiets simpels is!
Het klinkt wel zo, dus ik hoop het voor je!
Edit: en echt, ik voelde me exáct zoals jij, ook met vergeetachtigheid, (+ niet meer logisch kunnen denken zoals boodschappenlijstje in je hoofd onthouden en zelfs zinnen formuleren, kon niet meer op woorden komen) dus die kans is heel groot.
Ja ik ga vitamine D in ieder geval specifiek benoemen. Dankjewel voor die tip. Zou inderdaad fijn zijn als het zoiets simpels is!
Het klinkt wel zo, dus ik hoop het voor je!
Edit: en echt, ik voelde me exáct zoals jij, ook met vergeetachtigheid, (+ niet meer logisch kunnen denken zoals boodschappenlijstje in je hoofd onthouden en zelfs zinnen formuleren, kon niet meer op woorden komen) dus die kans is heel groot.
Beter onvolmaakt en echt dan gemaakt volmaakt - Beati pauperes spiritu
zaterdag 25 oktober 2014 om 11:26
zaterdag 25 oktober 2014 om 11:26
Raar eigenlijk he....word je jarenlang volledig binnenstebuiten gekeerd en straks blijkt dat het zoiets simpels als een vit D tekort is.
Althans, die beleving had ik dus. En hopelijk jij ook.
Ik ben overigens ook op alles gecontroleerd en binnenstebuiten gekeerd.
En pas aan het eind riep iemand 'laat je vit D en B12 eens checken'
En verdomd, het bleek mijn vit D te zijn
Althans, die beleving had ik dus. En hopelijk jij ook.
Ik ben overigens ook op alles gecontroleerd en binnenstebuiten gekeerd.
En pas aan het eind riep iemand 'laat je vit D en B12 eens checken'
En verdomd, het bleek mijn vit D te zijn
Beter onvolmaakt en echt dan gemaakt volmaakt - Beati pauperes spiritu
