Gezondheid alle pijlers

Wie nog meer last van depri aanvallen net voor ongesteldheid

27-07-2013 17:02 31 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi allemaal,



Op dit moment zit ik er midden in: een depri aanvalletje tijdens de periode vlak voor mijn ongesteldheid. Altijd erg fijn... Ik voel me dan echt soms dagen achter elkaar chagrijnig en verdrietig, en ga in heel mijn gezicht (puistjes) knijpen totdat het niet meer erger kan (heel gezicht dik, rood, opgezwollen) en krijg daardoor een grote jankaanval omdat ik mezelf heel lelijk vind op dat moment. Ja, ik heb ooit de pil gebruikt en daarvan kreeg ik nog zwaardere aanvallen, toen gewisseld van pil en daar kreeg ik flinke acné aanvallen van (en ik knijp al zoveel, heerlijke combo). Sowieso niet zo fan van de pil vanwege de hormonen enz., ja ik ben een van die tegenstanders. En ja, ik zit nu ook in die periode.



Nog meer vrouwen/meisjes ervaring met dit? Bleh.
Alles herkenbaar
Alle reacties Link kopieren
Je zeurt.

Elk jaar een baby, zoals 50 jaar geleden, dat was pas tof.

Of, als een baby echt niet kon, een breinaald gecombineerd met een sopje, ook zo fantastisch.

Pfffff.........
Alle reacties Link kopieren
Owh absoluut, veel mensen hebben het veel slechter, sorry dat ik je op je tenen heb getrapt ;)
Alle reacties Link kopieren
Ik herken het helaas. Voor mij een reden om zo lang mogelijk zelf te voeden om dit nog even uit te stellen.



Alles inmiddels geprobeerd, nog geen oplossing gevonden.
Alle reacties Link kopieren
Gefeliciteerd! Ik heb het ook! Mijn man merkt het vaak nog voor dat ik het zelf door heb.

Maar indd depri, negatief, snel op mijn tenen getrapt en huilbuien.. Ik zit dan echt te wachten op mijn ongesteldheid, zodra ik het ben voel ik me weer fijn, normaal en blij.

Toen ik de pil gebruikte had ik het ook erger, ik heb al 10 jaar geen pil meer.

Maar moet helaas zeggen, dat het lijkt of het de laatste 2 jaar erger word.. Zucht...

Dus zit met angst en beven te wachten hoe het zal zijn als ik in de overgang kom.. Volgens mij word dat verschrikkelijk
Het gaat over, jaaaa echt waar! Ik ben nu in de overgang en nergens geen last meer van. Echt heerlijk om die depressieve gevoelens en sjagerijnige buien niet meer te hebben



@dubbeltje dan kun je wel met een domme opmerking komen maar ik gun je de pret van PMS
Heel herkenbaar! Iedere maand denk ik dat de, op in ieder geval mijn, wereld vergaat. En het dan ook niet kunnen relativeren he, ook al weet je dat het overgaat, toch geloof je dat niet. Nu 1 maand met pil bezig omdat ik menstruatie wil uitstellen ivm vakantie (zonder toilet in de buurt, huttentocht bergen, en ben altijd doodziek en heb zeker een toilet nodig in de buurt) en is het de hele maand raak. Ik ga zo gauw mogelijk weer stoppen dus.
Alle reacties Link kopieren
same here.. Zal pas rond 6 a 7 augustes ongesteld worden, dus duurt nog anderhalve week maar het begint nu al..

De ene keer een paar dagen van te voren, maar soms al langer..

Chagerijnig, down, depri, boos, verdrietig, idd ook dat hekel aan mezelf hebben, van dingen een punt maken wat nergens op slaat.. gewoon even terug willen trekken maar juist t tegenovergestelde is de oplossing. Ga leuke dingen doen, zinnen verzetten en lol maken!

Heb ook tijden gehad dat ik zon extreme menstruatiepijn had dat ik aan de morfine moest en tot 2 x toe in het ziekenhuis gelegen aan infuus.. Sinds een zwangerschap is dat gelukkig voorbij maar een pretje is het nog steeds niet..

Slik geen pil btw, die hormonen maken me nog gekker.. haha
Hier ook nog een.. Sinds ik gestopt ben met de pil is t minder erg.
Alle reacties Link kopieren
Relativeren, het is een kunst schijnt en niet iedereen gegeven.
Ik herken het. Helaas.



Vroeger was ik al wat wiebelig als gevolg van hormonen, maar na de geboortes van mijn kinderen is het erger geworden. Momenteel voel ik me maar een week per maand mezelf en daarna begint het: ik word humeurig, huilerig en dat wordt langzaamaan erger. De laatste week van een periode voel ik me waardeloos, heb het idee dat iedereen me haat, voel ik me lelijk en ben ik zo paranoïde als het maar zijn kan. Na een paar dagen verdwijnt dit en voel ik me weer helemaal mezelf.



Momenteel zit ik in mijn laatste fase, zoals ik het noem. Ik heb last van woedeaanvallen (heb vandaag mijn telefoon stuk gegooid omdat het onweerde...), ben ik een ramp voor mezelf en mijn gezin en iedereen lijdt onder mijn buien. Ik zou zo graag willen dat dit ophoudt, maar het lijkt alsof er een duivel in mijn hoofd zit die elke vorm van ratio en normaal gedrag uitschakelt.



De pil heb ik jaren geslikt, maar dat beviel niet. Ik werd er vlak van (niets interesseerde me) en daar voelde ik me niet prettig bij. Nuvaring deed ook niets... Misschien moet ik maar een spiraal nemen, maar dat durf ik niet zo goed.



Maar goed, ik heb geen tips, alleen herkenning!



Dubbeltje, klets niet zo. Relativeren is niet makkelijk als hormonen een eigen leven lijden. Wees blij dat je het niet kent, anders zou je wel anders piepen.
Alle reacties Link kopieren
@ spitsmuisje Jeetje heftig.. heb soms erg last van mezelf maar jou geval vind ik een stuk heftiger.. wat een ellende toch soms he dat vrouw zijn hahahaha



Er moeten wel middeltjes voor zijn jezelf iets rustiger en stabieler te krijgen maar uit ervaring zijn dat ook vaak middeltjes die je helemaal afvlakken.. stomme hormonen!

Na mijn zwangerschappen is het bij mij beter geworden, iig die vreselijke pijn niet meer.. maar sterkte voor de mensen bij wie het erger is geworden.. Ik heb helaas ook geen tips
Alle reacties Link kopieren
Oh pffff ik heb t ook.

'Vroeger' nooit last van maar sinds mijn 'nieuwe' cyclus na de bevalling is het vréselijk. Voel me soms een kwart van de maand echt depri, boos en heb stemmingswisselingen waar je U tegen zegt :|

Ik ben overigens ook niet aan de pil en heb een koperspiraal omdat ik ook geen (extra) hormonen wilde.

Hoop dat t zich ooit weer stabiliseert naar hoe het voor mijn bevalling was maar aangezien dat al weer bijna anderhalf jaar geleden is ben ik er bang voor

En hoewel ik wéét (als ik weer zo'n bui heb :p) dat het de hormonen zijn en het ook echt weer overgaat...relativeren lukt me dan tóch niet.
Het leven is wat je gebeurt, terwijl je andere plannen maakt
Alle reacties Link kopieren
Lees net dat iemand geen stemmingswisselingen meer heeft in de overgang! Dat geeft hoop!!
Alle reacties Link kopieren
Sinds ik een combi van verschillende multivitaminen slik is het vrijwel over bij mij. Hiervoor was ik maandelijks een week depressief. Echt vreselijk voelde ik me.



Ik slik op aanraden van een diëtist overigens:



Axium voor de vrouw

Magnesium van solgar met B6

Visolie



Het is echt enorm verbeterd hierdoor dus misschien heb jij er ook iets aan.
Hallo?!
Alle reacties Link kopieren
Na mijn zwangerschap werd het idd zo erg. Dubbeltje, je hebt geen idee waar je het over hebt. Gelukkig maar.



TO en anderen, echt naar een goede diëtist en aan die pillen.
Hallo?!
Doortje, magnesium en visolie heb ik in huis. Hoeveel slik jij? Axium ken ik niet.



Een tijd terug slikte ik een combinatie van magnesium, Sint-Janskruid en B6 en voelde me daar beter door. Volgens mij is Sint-Janskruid niet goed om lange tijd te slikken, dus daar ben ik mee gestopt. Ook heb ik nog een tijd PMP geslikt, maar daar merkte ik niet een wezenlijk verschil door.
Alle reacties Link kopieren
Ik slik van elke pil 1. Axium is wel vrij essentieel, daarin zitten de stofjes die helpen. Die andere twee zijn ter ondersteuning daarvan. Die multi voor de vrouw heb je ook van bijv solgar maar die is veel duurder. Axium werkt voor mij ook en het scheelt toch weer.
Hallo?!
Alle reacties Link kopieren
quote:_Doortje_ schreef op 27 juli 2013 @ 19:57:

Na mijn zwangerschap werd het idd zo erg. Dubbeltje, je hebt geen idee waar je het over hebt. Gelukkig maar.



TO en anderen, echt naar een goede diëtist en aan die pillen.



Ach, we wonen in een land waar heel veel mensen, en dan ook nog overwegend vrouwen, lijden aan modekwaaltjes. Waar dan vervolgens weer heel veel geld wordt uitgegeven aan vage therapietjes, homeopatische medicijnen en vitaminepilletjes. Waarvan de werking niet aan te tonen is. Maar al die vrouwen gaan dan op allerlei fora zeggen hoe erg de kwaal wel niet is en wat hen heeft geholpen. Waar dan weer andere vrouwen zichzelf herkennen.

En dan kunnen ze met zijn allen gaan klagen over mensen die reageren met onbegrip en ongeloof. Wat vervolgens door alle anderen herkend wordt. En dan krijg je saamhorigheid en begrip. Vooral veel begrip. En dat helpt. Zal wel een placebo-effect hebben.

Alle reacties Link kopieren
Dubbeltje, ik dacht er eerst ook zo over (voor mijn zwangerschap), ik dacht: wat zitten al die vrouwen nou te zeuren met die vage klachten rondom menstruatie. Vond t altijd meer als een soort smoes overkomen dan wat anders. Maar blijkbaar is er door de zwangerschap bij mij toch echt wat verandert in mijn hormoonhuishouding :-)

Verder zie ik dit topic niet zozeer als een 'we gaan samen zitten te klagen over hoe erg we het hebben', maar misschien lezen we beiden met een ander soort 'intonatie'.

En verder, ben ik blij voor jou dat jij geen last hebt van menstruatieprobleempjes :-) maar jij zal misschien andere dingen hebben (of niet) die lastig voor je zijn en zoja, dan vind ik dat ook oprecht vervelend voor je. Laat anderen dan ook in hun waarden met hun 'dingetjes'
Het leven is wat je gebeurt, terwijl je andere plannen maakt
Alle reacties Link kopieren
Oja en mocht het saamhorigheidsgevoel en het begrip helpen en het dua een placebo-effect hebben..das dan toch eigenlijk ook alleen maar mooi? Placebo of niet, als het werkt werkt het
Het leven is wat je gebeurt, terwijl je andere plannen maakt
Alle reacties Link kopieren
@ spitsmuisje; heel herkenbaar...

1 week per maand voel ik me erg goed, de andere weken zit er altijd iets te 'etteren'.

Dagen dat ik niks kan hebben, snel geprikkeld.

Dagen dat ik niet weet wat ik wil. Zelfs niet weet wat ik moet aantrekken. Alles is ineens ellendig.

Erg depri-gedachten, om bang van te worden.

En dan ineens, hoepa voel ik me weer heel erg goed.

Het is bij mij echt hormonaal. Ik gebruik de nuvaring omdat ik altijd verschrikkelijke buikpijn had tijdens de menstruatie, ik kroop dan over de vloer van de pijn. Tegen de buikpijn werkt het perfect, maar verder niet. Ook slik ik magnesium (tauraat). Ook wordt er een supplement (ietsvan evening flower, ofzo) geadviseerd aan vrouwen met PMS.

Een belangrijke tip: de week voor je menstruatie zul je misschien een bepaalde drang voelen naar eten/drinken. Geef daar niet aan toe, is echt een trigger. Zout, caffeine en nog wat dingen, het versterkt de negatieve dingen juist nog meer. (veel over te vinden op internet). Het werkt echt om het te laten staan (in mijn geval een zak chips..). Veel sterkte!!
Alle reacties Link kopieren
Kleine update:



Veel goede verhalen over Rhodiola gelezen, ik ben er nu een kleine week geleden mee begonnen dus ik laat jullie weten wat mijn ervaring rond m'n PMS was!
Alle reacties Link kopieren
Herkenbaar! Er zijn maanden dat de periode tussen eisprong en menstruatie hels voelt. Afgelopen maand was zo'n maand. Ik voelde me tot op het bot agressief, kon niets hebben en heb dagen gehuild. Arrrrghhh, collega's liepen met een boog om me heen. Zo'n nare ruzie met m'n partner gemaakt dat de relatie aan een dun draadje hing .



En het allerleukste: ik was maar drie dagen ongesteld. Ik had twee lange weken last van een menstruatie, die uiteindelijk maar 3 dagen duurde. Pfffft.



Ik slik geen pil. Ik gebruik ook geen andere medicijnen. Ik probeer het met de drie R's (rust, reinheid, regelmaat) te behappen. Maar hoe werkt dat toch in zo'n lichaam? Wat maakt dat je de twee weken voor ongesteldheid zo anders kunt zijn? Welk hormoon is daar verantwoordelijk voor? Op de dag dat ik ongesteld werd, viel het zwarte dat ik in me meedroeg van me af. Letterlijk.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven