Arbeidsongeschikt en kinderwens

08-12-2018 23:28 77 berichten
Alle reacties Link kopieren
In mijn familiekring bevindt zich een stel waarvan beide parters wegens psychische/psychiatrische redenen momenteel niet in staat zijn om te werken, en zelfs thuis slecht functioneren. Op het moment beide thuis (waarvan eentje vrij ellendig), maar hopen beide wel weer (parttime) te kunnen gaan werken in de toekomst. Belastbaarheid is nog onduidelijk. Maar ze hebben wel een héél grote kinderwens, en willen hier (vanwege leeftijd 35+) zo spoedig mogelijk aan beginnen. Ze zijn nog niet zwanger.

Ze verwachten dat alles wel goedkomt zodra de baby er eenmaal is, en (een van hen) werk heeft gevonden.

Zelf heb ik hier nogal mijn twijfels bij. Ik denk dat ze beter eerst een tijd aan zichzelf kunnen werken alvorens een klein mensje op de wereld te zetten. Zij willen absoluut niets weten van mijn kritiek.

Iemand tips hoe ik ze misschien toch kan helpen of tot zinnen kan brengen?

Of als jullie mij een aansteller/bemoeial vinden, dan hoor ik het natuurlijk ook graag
Alle reacties Link kopieren
Als het om kinderwens gaat, kun je al de argumenten van de wereld hebben, maar dat gaat niet werken.
Dat ze arbeidsongeschikt zijn is natuurlijk niet relevant. Het is wel relevant dat ze een kind een stabiele basis kunnen bieden.

Je kan met ze bespreken hoe zij dit zien, hoe ze dat feitelijk gaan doen, welke obstakels er zijn etc.
Meer kan je niet doen.
Alle reacties Link kopieren
Dit is heel lastig! Hoe dichtbij staan ze? En is hun situatie nogal chronisch of zijn er omstandigheden waardoor het nu zo slecht met ze gaat?
Normaal gesproken moet je je niet met andermans beslissingen bemoeien vind ik, maar hier gaat het om een kwetsbaar mensje op de wereld zetten..
Iemand die echt dichtbij hen staat zou eens kunnen gaan praten over hoeveel stabiliteit en veiligheid een kindje nodig heeft - en of ze zelf denken dat ze dat nu kunnen bieden?
Beter een half motto....
Alle reacties Link kopieren
menta schreef:
08-12-2018 23:40
Als het om kinderwens gaat, kun je al de argumenten van de wereld hebben, maar dat gaat niet werken.
Dit.

Maar misschien kun je ze over bepaalde dingen laten denken.. hebben ze een goed netwerk? Mensen die ze kunnen helpen als het toch niet lukt allemaal? Hoe hebben ze de taalverdeling bedacht? (Wie kan wat aan en blijven er dan nog taken ‘over’?) etc etc
Behold, the field in which I grow my fucks. Lay thine eyes upon it.. thou shalt see that it is barren!
Alle reacties Link kopieren
Denk je dat jouw bemoeienis enig verschil zal maken in hun kinderplannen? Ze willen niets horen van jouw kritiek.

Hun leven, hun keuze. Je kan hooguit goed blijven met ze, zodat je in ieder geval kan monitoren of het goed gaat met de kinderen die ze mogelijk krijgen. En zo niet, ingrijpen.
Alle reacties Link kopieren
Lijkt me er ook aan liggen wat voor problemen er spelen.

Ik ken ook mensen die dik in de financiële problemen zitten, bij de voedselbank lopen, 1 van de 2 werkt niet maar wel bewust aan (meerdere) kinderen begonnen. Kun je je ook afvragen of dat zo verstandig is.
Uiteindelijk doen mensen toch wat ze zelf willen.
Alle reacties Link kopieren
Possa schreef:
08-12-2018 23:28

Zelf heb ik hier nogal mijn twijfels bij. Ik denk dat ze beter eerst een tijd aan zichzelf kunnen werken alvorens een klein mensje op de wereld te zetten. Zij willen absoluut niets weten van mijn kritiek.
Dit. Ik weet niet of de psychische problemen van tijdelijke aard zijn. Is het zoiets als burnout? Of een aangeboren stoornis?
Alle reacties Link kopieren
Hij is denk ik van nature wel vrij stabiel, maar de laatste tijd erg kwetsbaar vanwege nare omstandigheden en vanwege de zorg voor haar, dat slokt hem volledig op. Eigenlijk heeft hij al een fulltime baan aan omgaan met haar issues. -- Wellicht zou dit wel minder worden zo gauw ze een kind zouden hebben?--

Zij heeft persoonlijkheids- en gedragsstoornissen, waar uiteindelijk vast ook wel iets aan te doen valt, als ze het zou inzien en hulp accepteren. Maar in zo'n jarenlang traject hebben ze nu natuurlijk geen zin.

Op het moment is hun thuissituatie gewoon niet veilig voor een kind (zij slaapt hele dagen vanwege medicatiegebruik en is dan met geen mogelijkheid wakker te krijgen. Er slingeren verdovende middelen door het huis etc) Misschien verandert dit wel compleet als ze eenmaal een kind hebben. Ik weet het echt niet?

Zorgt een kind er echt voor dat mensen hun levensstijl drastisch omgooien?
Possa schreef:
09-12-2018 00:07

Zorgt een kind er echt voor dat mensen hun levensstijl drastisch omgooien?
Soms wel, vaak niet.
Hoe gaat ze dat met die medicatie doen als ze zwanger is?
Alle reacties Link kopieren
Veel sterkte. Het is k*t en je kunt niets doen.
Behalve niet zeggen dat het een goed plan is voor een man om te stoppen met roken.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
Alle reacties Link kopieren
patchouli_ schreef:
08-12-2018 23:49
Denk je dat jouw bemoeienis enig verschil zal maken in hun kinderplannen? Ze willen niets horen van jouw kritiek.

Hun leven, hun keuze. Je kan hooguit goed blijven met ze, zodat je in ieder geval kan monitoren of het goed gaat met de kinderen die ze mogelijk krijgen. En zo niet, ingrijpen.
Ik heb ook niet de illusie dat ik hun kinderplannen zal kunnen tegenhouden. Dat kind zullen ze hoogstwaarschijnlijk toch wel krijgen.

Een opluchting dat jullie ook zeggen dat het hun eigen verantwoordelijkheid is.

En ingrijpen als het misgaat? Tja, dan is het natuurijk al te laat. Ik hoop eigenlijk op tips om ze juist te motiveren om preventief dingen beter voor elkaar te hebben (huisvesting, mentale gezondheid, financieel, leefritme, netwerk etc). Maar met een bonk hormonen valt amper te communiceren. Ik heb zelf ook totaal geen kinderwens, dus kan me hier niet zo goed in inleven.
Alle reacties Link kopieren
Nemaìn’ schreef:
09-12-2018 00:09
Soms wel, vaak niet.
Hoe gaat ze dat met die medicatie doen als ze zwanger is?
Goede vraag. Dit wil ze geloof ik wel in overleg met de arts doen, maar pas op het moment dat ze zwanger is. Terwijl afbouwen van medicatie vaak toch wel een aantal weken/maanden kost volgens mij.
Alle reacties Link kopieren
“ goh lieverd, ik kan me je wens voorstellen, maar is het niet verstandig om eerst te overleggen met je huisarts omdat sommige medicijnen invloed kunnen hebben op je ongeboren kindje?”

Ik ken echt niemand met een kinderwens die droomt over een “ probleemkindje”
Misschien kun je haar daarmee op de goede weg zetten?
drominique schreef:
09-12-2018 00:28
“ goh lieverd, ik kan me je wens voorstellen, maar is het niet verstandig om eerst te overleggen met je huisarts omdat sommige medicijnen invloed kunnen hebben op je ongeboren kindje?”

Ik ken echt niemand met een kinderwens die droomt over een “ probleemkindje”
Misschien kun je haar daarmee op de goede weg zetten?
Niemand die daar over droomt nee, maar talloze mensen die enkel en alleen aan hun wens denken en met alle geweld, onder de meest slechte omstandigheden een kind op de wereld willen zetten. En nee, niet iedereen zou daar recht op moeten hebben. Ik zie dagelijks "producten" van dit soort wensen én gevallen die zelf zo handelen. Ik kan het niemand, maar dan ook niemand aanraden. Jammer genoeg is hier geen wet om te bedenken, want ik zou direct voor stemmen.
Alle reacties Link kopieren
De andere familieleden waarmee ze nog contact hebben die zeggen tegen hen gewoon: oh leuk dat jullie eindelijk aan kinderen beginnen.

Maar achter hun rug om, zeggen ze dat ze direct (anoniem) jeugdzorg (of wat voor instantie daar tegenwoordig ook maar over gaat) zullen inlichten zodra ze een vermoeden hebben dat er iets mis gaat in de opvoeding.

Ik zeg gewoon eerlijk dat ik ze alles gun, maar mijn twijfels heb over hun huidige situatie en ze met alles wil helpen enzo.. maar toch ben ik nu de boeman. Misschien pakken die andere familieleden het wel tactischer aan?

Bedankt voor alle reacties trouwens, heb ik zeker wat aan :rose:
Alle reacties Link kopieren
Cafetière schreef:
09-12-2018 00:35
Niemand die daar over droomt nee, maar talloze mensen die enkel en alleen aan hun wens denken en met alle geweld, onder de meest slechte omstandigheden een kind op de wereld willen zetten. En nee, niet iedereen zou daar recht op moeten hebben. Ik zie dagelijks "producten" van dit soort wensen én gevallen die zelf zo handelen. Ik kan het niemand, maar dan ook niemand aanraden. Jammer genoeg is hier geen wet om te bedenken, want ik zou direct voor stemmen.
Ik snap wat je zegt hoor... maar zou het niet het proberen waard zijn?
Possa schreef:
09-12-2018 00:43
De andere familieleden waarmee ze nog contact hebben die zeggen tegen hen gewoon: oh leuk dat jullie eindelijk aan kinderen beginnen.

Maar achter hun rug om, zeggen ze dat ze direct (anoniem) jeugdzorg (of wat voor instantie daar tegenwoordig ook maar over gaat) zullen inlichten zodra ze een vermoeden hebben dat er iets mis gaat in de opvoeding.

Ik zeg gewoon eerlijk dat ik ze alles gun, maar mijn twijfels heb over hun huidige situatie en ze met alles wil helpen enzo.. maar toch ben ik nu de boeman. Misschien pakken die andere familieleden het wel tactischer aan?

Bedankt voor alle reacties trouwens, heb ik zeker wat aan :rose:
Liever de boeman dan schijnheilig zoals de rest van de familie. En gun je ze echt een kind? Ze zijn vrij labiel, hebben een slechte basis en ook nog eens 0 zelfinzicht of motivatie tot behandeling. Daarbij zou ik een kind niet zulke ouders gunnen. Dus waar zijn een gunfactor vandaan halen is me een raadsel. Als ze nou een nieuwe bank of auto willen kopen gaan ze hun gang maar, maar zodra er levens bij betrokken worden vind ik het niet zo vanzelfsprekend dat het degene met de wens ook gegund is.
En op je vraag of mensen hun levensstijl drastisch kunnen omgooien als er een kind komt: jahoor, dat kan. Dan heb je het bijvoorbeeld over mensen die roken, elk weekend uitgaan, hun huishouden verwaarlozen, teveel geld uitgeven aan de verkeerde dingen. Die zien bij het krijgen van een kind opeens het licht en gooien het roer om.

Ernstige psychische problematiek is geen levensstijl. Wordt dus ook lastig om het drastisch om te gooien
Er zelf gaan tussenliggen?

Wijzen op dat bepaalde medicatie versus zwangerschap geen optie is?
En dat afbouw VOOR de zwangerschap nodig is.
Ze zitten namelijk niet te wachten op een gehandicapt kind en afbouw tijdens de zwangerschap is voor bepaalde medicatie toch echt te laat / te zwaar.

Kan ze bovendien zelf ondervinden of ze het leven zonder of met andere medicatie wel aankan.


En tja, sommige mensen moeten nu éénmaal gewoon met hun hoofd tegen de muur lopen om te ondervinden dat er echt wel een muur staat.
Als er dan wel op tijd ingegrepen wordt en kind een veilige thuis krijgt ...
Alle reacties Link kopieren
Hier is zo weinig over te zeggen zonder heel persoonlijk te worden.

Vrienden van mij lijken het perfect voor elkaar te hebben. Goede relatie, allebei een baan, leuk/schoon/net huisje al zitten ze in de schuldsanering etc maar de baby is uit huis gehaald omdat het wegens ( haar) psychische problemen echt NIET ging.

En ik heb een vriendin met psyschische problemen waar ik echt tegenop kijk qua omgang met haar kinderen en de opvoeding. Zij doet het zoooo vreselijk goed ondanks een wat rommelig huis en schulden en in de bijstand.

Allebei die meiden hebben dezelfde diagnose, het is maar net hoe ze ermee omgaan. Ik vind werkloos zijn of schulden hebben geen reden om niet aan kinderen te beginnen, schulden kun je wat aan doen en aan werkloos zijn ook. En qua mentale gezondheid kan het alle kanten op. Of juist heel goed of heel slecht.

En daarbij moet je ook niet vergeten dat een zwangerschap de meeste mensen wel in 1 klap verantwoording geeft. Toen ik voor het eerst zwanger was dacht iedereen ook van oohhhhh als dat maar goed gaat omdat ik nogal een onverantwoordelijk feestbeest was en nu heb ik al mijn zaakjes perfect op orde en van onverantwoordelijk gedrag is geen sprake meer.
drominique schreef:
09-12-2018 00:46
Ik snap wat je zegt hoor... maar zou het niet het proberen waard zijn?
Je bedoelt onder deze zeer slechte omstandigheden een kind krijgen? Wat wordt er dan precies geprobeerd? Kijken of het kind de redding is van alle problemen?

Met alle ervaring die ik heb kan ik hier helaas alleen maar "nee" op antwoorden. Een kind hoort geen reddersfunctie te hebben of proefkonijn te zijn.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb alle goden waar ik niet in geloof aangeroepen met de vraag om een zwangerschap te voorkomen. En de wensvader wel direct aangesproken. Maar alleen maar lief gelachen naar de wensmoeder. In het belang van het kind dat er gelukkig nooit gekomen is.

Liever schijnheilig en in staat iets te doen dan eerlijk en op afstand.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
Alle reacties Link kopieren
feow schreef:
09-12-2018 00:53
Ik heb alle goden waar ik niet in geloof aangeroepen met de vraag om een zwangerschap te voorkomen. En de wensvader wel direct aangesproken. Maar alleen maar lief gelachen naar de wensmoeder. In het belang van het kind dat er gelukkig nooit gekomen is.

Liever schijnheilig en in staat iets te doen dan eerlijk en op afstand.
Waardoor is het kind er uiteindelijk nooit gekomen?
Alle reacties Link kopieren
Possa schreef:
09-12-2018 01:06
Waardoor is het kind er uiteindelijk nooit gekomen?
Het is nooit verwekt.

Hij rookte veel en zij slikte medicatie.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven