
help!
donderdag 9 oktober 2008 om 13:35
hoi ik ben nieuw hier en zie al wat topics over huilbabies etc maar ik zit er doorheen en heb tips nodig. Ik begin gelijk assertief: tipe en dus geen kritiek en ander commentaar of discussies.
heb een zoon van 9 weken die wordt behandeld voor KISS, het krijsen werd huilen en wij zagen een patroon, tijdens en na de fles drama en tegen de tijd dat ie rustig was was het weer flestijd.We zijn bij de kinderarts beland en vermoedelijk een koemelkallergie.Zitten nu 2 dagen aan de Nutramigen en merken al verschil, eten gaat goed, lekkerer in zijn vel.
Ik heb hem 9 weken overdag bij me gesjouwd met als gevolg dat ie niet in zijn bed wil slapen.
De kinderarts ( een jonge moderne dokter) zegt dat wij door de zure appel moeten bijten , consequent regelmaat moeten gaan bieden en daarbij mag hij een uur huilen,
vooropgesteld wordt dit voor mij een hel, ben niet van het laten huilen. En of dit wel of niet goed is is de vraag niet., de vraag is om tips om het voor mij en mijn zoon draaglijk te maken en met gevolg dat ie in zijn bed gaat slapen.
bvd
een op het randje van een inzinking zittende moeder
heb een zoon van 9 weken die wordt behandeld voor KISS, het krijsen werd huilen en wij zagen een patroon, tijdens en na de fles drama en tegen de tijd dat ie rustig was was het weer flestijd.We zijn bij de kinderarts beland en vermoedelijk een koemelkallergie.Zitten nu 2 dagen aan de Nutramigen en merken al verschil, eten gaat goed, lekkerer in zijn vel.
Ik heb hem 9 weken overdag bij me gesjouwd met als gevolg dat ie niet in zijn bed wil slapen.
De kinderarts ( een jonge moderne dokter) zegt dat wij door de zure appel moeten bijten , consequent regelmaat moeten gaan bieden en daarbij mag hij een uur huilen,
vooropgesteld wordt dit voor mij een hel, ben niet van het laten huilen. En of dit wel of niet goed is is de vraag niet., de vraag is om tips om het voor mij en mijn zoon draaglijk te maken en met gevolg dat ie in zijn bed gaat slapen.
bvd
een op het randje van een inzinking zittende moeder
vrijdag 10 oktober 2008 om 16:25
Weet je, je bent er nu achtergekomen dat wat je deed niet werkt (immers: instortingsgevaar). Je moet nu even een nieuwe manier vinden. Op dit moment is het denk ik voor jou het rustigst als je even een wat strakker schema aanhoudt. Is het niet qua uren, dan is het wel qua routines. Op het moment dat het goed gaat, kun je daarna weer kijken waar de rek in het programma zit. En of je elke keer wilt laten krijsen of dat je het trekt om bijvoorbeeld een deel van de krijspartijen op te vangen door hem in de draagdoek te nemen en een deel moet hij dan zelf oplossen.
Het kost tijd om daar een nieuwe modus in te vinden en om opnieuw vertrouwen te krijgen in je eigen handelen en in je eigen beoordelingsvermogen. Neem die tijd gewoon even. Het is niet erg dat je je onzeker voelt. Jullie kennen elkaar nog maar net, het is niet gek dat jij nog niet precies weet bij welke aanpak je zoontje het meest gebaat is (en dat je er ook nog niet helemaal achter bent waar voor jou de balans ligt tussen hem troosten en zelf overeind blijven). Probeer gewoon en ga zo ver als je eigen gevoel je toelaat. Misschien is dat al ver genoeg namelijk.
En goed doe je het zéker, daar moet je niet over twijfelen!
Het kost tijd om daar een nieuwe modus in te vinden en om opnieuw vertrouwen te krijgen in je eigen handelen en in je eigen beoordelingsvermogen. Neem die tijd gewoon even. Het is niet erg dat je je onzeker voelt. Jullie kennen elkaar nog maar net, het is niet gek dat jij nog niet precies weet bij welke aanpak je zoontje het meest gebaat is (en dat je er ook nog niet helemaal achter bent waar voor jou de balans ligt tussen hem troosten en zelf overeind blijven). Probeer gewoon en ga zo ver als je eigen gevoel je toelaat. Misschien is dat al ver genoeg namelijk.
En goed doe je het zéker, daar moet je niet over twijfelen!
vrijdag 10 oktober 2008 om 17:40
quote:moeke78 schreef op 09 oktober 2008 @ 23:02:
absoluut geen mosterd, alles is welkom...
rest er behalve moed nog een dingetje... ik zie heel veel advies over niet kunnen verwennen hartstikke mee eens en het liefst zou ik met het in bed willen laten slapen ook pas met een maand of 5 willen wachten voor het aanleren alleen hoe deden jullie dat dan met kinderdagopvang?
die lui gaan niet met hem rondlopen en jullie snappen al wat er gebeurt als hij in een bedje wordt gelegd...dan slaapt er niemand meer.. zou dus voor die tijd hem aan een bedje willen wennen zonder dramatische taferelen....
dat met de kinderwagen lijkt me een strak plan...
wens me succes morgen...Als het iets is waar ze moe van worden is het wel een dagje creche. Die slaapt als een roos straks hoor! Overigens wordt er juist heeeeeeeeeel veel geknuffeld met babies op de creche. Ik heb Zwiepje nog NOOIT huilend aangetroffen daar als baby. Maar het was ook geen huilbaby, dat moet ik er dan wel weer bijzeggen. Hij werd ook compleet vertroeteld door de oudere meisjes en jongens.
absoluut geen mosterd, alles is welkom...
rest er behalve moed nog een dingetje... ik zie heel veel advies over niet kunnen verwennen hartstikke mee eens en het liefst zou ik met het in bed willen laten slapen ook pas met een maand of 5 willen wachten voor het aanleren alleen hoe deden jullie dat dan met kinderdagopvang?
die lui gaan niet met hem rondlopen en jullie snappen al wat er gebeurt als hij in een bedje wordt gelegd...dan slaapt er niemand meer.. zou dus voor die tijd hem aan een bedje willen wennen zonder dramatische taferelen....
dat met de kinderwagen lijkt me een strak plan...
wens me succes morgen...Als het iets is waar ze moe van worden is het wel een dagje creche. Die slaapt als een roos straks hoor! Overigens wordt er juist heeeeeeeeeel veel geknuffeld met babies op de creche. Ik heb Zwiepje nog NOOIT huilend aangetroffen daar als baby. Maar het was ook geen huilbaby, dat moet ik er dan wel weer bijzeggen. Hij werd ook compleet vertroeteld door de oudere meisjes en jongens.
vrijdag 10 oktober 2008 om 18:07
Zwieber, dat "ik heb geen huilbaby" maakt precies het verschil. Qtie krijgt ook op de creche zeer veel aandacht. Maar als andere kinderen zorg of aandacht nodig hebben / er dingen voorbereid of klaargemaakt moeten worden, dan moet ze daar wel even op wachten.
Bij een niet-huilbaby kun je denken: "dat doe ik straks wel even". Bij een huilbaby komt straks niet, want straks huilt 'ie ook. En straks na straks óók als je pech hebt.
Je moet bij een huilbaby dus leren om je tijd te pakken. Zoals ze bij de creche ook doen waarschijnlijk. Daar laten ze echt geen kinderen urenlang huilen (dat mag ik toch niet hopen!), maar daar moeten sommige dingen toch ook echt even gebeuren soms. Nou, dat moet thuis ook. Bijvoorbeeld om de moeder overeind te houden.
Bij een niet-huilbaby kun je denken: "dat doe ik straks wel even". Bij een huilbaby komt straks niet, want straks huilt 'ie ook. En straks na straks óók als je pech hebt.
Je moet bij een huilbaby dus leren om je tijd te pakken. Zoals ze bij de creche ook doen waarschijnlijk. Daar laten ze echt geen kinderen urenlang huilen (dat mag ik toch niet hopen!), maar daar moeten sommige dingen toch ook echt even gebeuren soms. Nou, dat moet thuis ook. Bijvoorbeeld om de moeder overeind te houden.
vrijdag 10 oktober 2008 om 19:11
Dat weet ik, daarom heb ik het er bij gezet. Maar ik denk dat al die afleiding op de creche ook een positieve uitwerking kan hebben. Overigens, het heeft mij dus altijd verbaasd dat Zwiepje geen huilbaby was. Arme kind is zoveeeeeeeel ziek geweest en bleef gewoon altijd lachen. Wat weer het gevaar met zich meedroeg dat je de ziekte onderschat. Maar een vrolijk kind is natuurlijk wel veel gezellig. Betekent niet dat je niet kan instorten hoor!
vrijdag 10 oktober 2008 om 20:40
Hier hielp het dragen in de draagdoek heel goed tegen het huilen, alleen moest ik blijven lopen, stilzitten of staan werkte helaas niet. Overigens ging het huilen ineens over en nu kan ik het me nauwelijks nog herinneren..
Als voorbereiding op de geboorte had ik alles gelezen wat los en vast zat over baby's, en ik dacht dat rust en regelmaat, wat Ria Blom nu zo predikt de norm was. Het heeft dan ook heel, heel erg lang geduurd voordat het kwartje viel en ik erachter kwam dat ik gewoon moest kijken naar m'n kind.
Het zal voor sommigen best werken, maar het advies van een úúr laten huilen.. Dat vind ik echt onmenselijk. En Ria Blom is hier de vuilnisbak ingegaan.
Moeke78, volg gewoon je gevoel en zo te lezen ben je daarmee al een heel eind op weg. Heel veel sterkte!
Als voorbereiding op de geboorte had ik alles gelezen wat los en vast zat over baby's, en ik dacht dat rust en regelmaat, wat Ria Blom nu zo predikt de norm was. Het heeft dan ook heel, heel erg lang geduurd voordat het kwartje viel en ik erachter kwam dat ik gewoon moest kijken naar m'n kind.
Het zal voor sommigen best werken, maar het advies van een úúr laten huilen.. Dat vind ik echt onmenselijk. En Ria Blom is hier de vuilnisbak ingegaan.
Moeke78, volg gewoon je gevoel en zo te lezen ben je daarmee al een heel eind op weg. Heel veel sterkte!
maandag 13 oktober 2008 om 08:21
Nou, het was een pittig weekend,
Vrijdag begonnen, 's ochtends na de fles 1 gaap, hoppa zijn bed in, 20 minuten strijd en hij sliep...anderhalf uur, 's middag nog een half uur.
Zaterdag idem.
Zondag na de 1e fles, 2 uur geslapen, na de 2e (kostte 3 kwartier) sliep hij bijna 3 uur, 's avonds had de kleine last van darmen, toch nog bij mama gespendeerd (zweet stond van de pijn op zijn bolleke)
Het lijkt erop dat het gaat lukken. Denk wel zeker te weten dat dit mannetje er echt baat bij heeft, de harde aanpak (voor mij harder waarschijnlijk).
thanx voor alle tips! en luisterend oor en begrip en sorry voor mijn botte opening, kan de boel weer iets beter relativeren na wat uren slaap...
nou nog een topic over de Nutramigen openen...
Vrijdag begonnen, 's ochtends na de fles 1 gaap, hoppa zijn bed in, 20 minuten strijd en hij sliep...anderhalf uur, 's middag nog een half uur.
Zaterdag idem.
Zondag na de 1e fles, 2 uur geslapen, na de 2e (kostte 3 kwartier) sliep hij bijna 3 uur, 's avonds had de kleine last van darmen, toch nog bij mama gespendeerd (zweet stond van de pijn op zijn bolleke)
Het lijkt erop dat het gaat lukken. Denk wel zeker te weten dat dit mannetje er echt baat bij heeft, de harde aanpak (voor mij harder waarschijnlijk).
thanx voor alle tips! en luisterend oor en begrip en sorry voor mijn botte opening, kan de boel weer iets beter relativeren na wat uren slaap...
nou nog een topic over de Nutramigen openen...
maandag 13 oktober 2008 om 09:06
Moeke,
Onze dochter was op een gegeven moment ook een erg slechte slaper. Huilde als ze alleen al boven haar bedje zweefde. Kon in bed ook rustig 3 uur huilen en zodra ik haar er dan uitpakte en met haar op de bank ging zitten, sliep ze. Maar goed, ik het dus het gevoel dat ik nergens meer aan toe kwam zo. De kraamverzorgster was inmiddels ook allang en breed weer vertrokken en ik heb ook geen zelfsturend huishouden
Toen het cb ingeschakeld en zij vertelden ons dat onze dochter overprikkeld was. Tja wisten wij veel: eerste kindje en zo gezellig, lekker beneden erbij overdag. Maar goed vanaf dat moment op advies van het cb rust en regelmaat gaan toepassen en na een halve week zagen wij al verschil. Ik geloof dat ze die eerste dag 5 uur aan een stuk in haar bedje heeft geslapen. Ik ben regelmatig gaan kijken of ze nog wel ademde, maar mevrouw sliep gewoon als een roosje. Daarnaast hebben wij ook een slaaptraining gedaan. Die hield in dat we haar 5 minuten lieten huilen in bed, daarna gingen we naar boven. Troosten zonder uit bed te halen en dan weer terug naar beneden. Dan 10 minuten laten huilen dan weer naar boven, troosten etc. En als ze dan nog huilde na een kwartier weer naar boven en weer troosten etc. Als ze na een half uur nog huilde, dan lag het er helemaal aan wat voor huiltje het was. Als ze zichzelf compleet overstuurde huilde, haalde ik haar wel uit bed, want dan slaapt ze toch niet in, m.i. maar als ze een beetje jengelt in de zin van ik heb geen zin om te slapen dan liet ik haar meestal een beetje doen en dan begon ik weer van voorafaan (5 min., 10 min. etc).
Ik hoop dat je er wat aan hebt. Mijn dochter heeft niet te kampen met een koemelkallergie dus wellicht was het voor ons makkelijker te doorbreken omdat het puur een oververmoeidheidskwestie was.
Oh ja, wat mij heel erg heeft geholpen in de tijd dat ze zoveel huilde was dingen voor mezelf doen. Al was het maar boodschappen of even naar de kapper. Dan liet ik haar achter bij mijn man en ging zelf de stad in.
Heel veel sterkte in ieder geval.
Onze dochter was op een gegeven moment ook een erg slechte slaper. Huilde als ze alleen al boven haar bedje zweefde. Kon in bed ook rustig 3 uur huilen en zodra ik haar er dan uitpakte en met haar op de bank ging zitten, sliep ze. Maar goed, ik het dus het gevoel dat ik nergens meer aan toe kwam zo. De kraamverzorgster was inmiddels ook allang en breed weer vertrokken en ik heb ook geen zelfsturend huishouden
Toen het cb ingeschakeld en zij vertelden ons dat onze dochter overprikkeld was. Tja wisten wij veel: eerste kindje en zo gezellig, lekker beneden erbij overdag. Maar goed vanaf dat moment op advies van het cb rust en regelmaat gaan toepassen en na een halve week zagen wij al verschil. Ik geloof dat ze die eerste dag 5 uur aan een stuk in haar bedje heeft geslapen. Ik ben regelmatig gaan kijken of ze nog wel ademde, maar mevrouw sliep gewoon als een roosje. Daarnaast hebben wij ook een slaaptraining gedaan. Die hield in dat we haar 5 minuten lieten huilen in bed, daarna gingen we naar boven. Troosten zonder uit bed te halen en dan weer terug naar beneden. Dan 10 minuten laten huilen dan weer naar boven, troosten etc. En als ze dan nog huilde na een kwartier weer naar boven en weer troosten etc. Als ze na een half uur nog huilde, dan lag het er helemaal aan wat voor huiltje het was. Als ze zichzelf compleet overstuurde huilde, haalde ik haar wel uit bed, want dan slaapt ze toch niet in, m.i. maar als ze een beetje jengelt in de zin van ik heb geen zin om te slapen dan liet ik haar meestal een beetje doen en dan begon ik weer van voorafaan (5 min., 10 min. etc).
Ik hoop dat je er wat aan hebt. Mijn dochter heeft niet te kampen met een koemelkallergie dus wellicht was het voor ons makkelijker te doorbreken omdat het puur een oververmoeidheidskwestie was.
Oh ja, wat mij heel erg heeft geholpen in de tijd dat ze zoveel huilde was dingen voor mezelf doen. Al was het maar boodschappen of even naar de kapper. Dan liet ik haar achter bij mijn man en ging zelf de stad in.
Heel veel sterkte in ieder geval.
maandag 13 oktober 2008 om 09:35
Dat klinkt bekend dat overgeprikkeld, alhoewel de kinderarts zei dat er kinderen zijn die veel prikkels nodig hebben,,, kom er maar eens achter welke van de 2 de boosdoener is.
Maar goed, jouw troostsysteem heb ik een soort van gehanteerd, heb hem geen 3 kwartier laten huilen hoor, was geen dramatische huil maar ben een muts en kan dat helemaal geen 3 kwartier aanhoren, laat staan een uur... heb hem elke 10 minuten een aai over zijn bol en een kus gegeven en weer weggegaan en toen na 3 kwartier was het ineens stil...overigens ook weer gaan kijken...
Vanmorgen waren het er al "maar 20" minuten voor ie sliep.
En ja heb lekker op de hometrainer gestaan en lekker uitgebreid gedouched, niet meer haasten haasten haasten!
Maar goed, jouw troostsysteem heb ik een soort van gehanteerd, heb hem geen 3 kwartier laten huilen hoor, was geen dramatische huil maar ben een muts en kan dat helemaal geen 3 kwartier aanhoren, laat staan een uur... heb hem elke 10 minuten een aai over zijn bol en een kus gegeven en weer weggegaan en toen na 3 kwartier was het ineens stil...overigens ook weer gaan kijken...
Vanmorgen waren het er al "maar 20" minuten voor ie sliep.
En ja heb lekker op de hometrainer gestaan en lekker uitgebreid gedouched, niet meer haasten haasten haasten!
maandag 13 oktober 2008 om 11:28
Hallo Moeke,
Wat goed dat het zo snel al beter gaat met jou en je baby. Bij mijn eerste, die ook allergisch bleek te zijn voor koemelk, zat ik op een gegeven moment ook in een heel verkeerd ritme. Hij sliep dus op een gegeven moment helemaal niet meer, ook niet bij mij. Maar hij was wel oververmoeid en huilde daar dus van.
Ik was ook niet van het laten huilen en vond het moeilijk om te doen, maar het werkte ook als enige voor mijn mannetje. Net als jij zag ik snel resultaat, ook binnen een week volgens mij. Hij bleef wel lange tijd een inslaaphuiltje van 5 minuten houden.
Die eerste tijd toen hij moest leren in zijn eigen bedje te slapen, ging ik ook elke 10 minuten kijken. Als langste heeft hij denk ik 45 minuten gehuild, maar dat is gelukkig maar 1 of 2x geweest. Zoals Quertu zegt, huilen doet hij anders ook, en nu kom je even tot jezelf en bovendien heb je de kans dat je een verkeerd patroon doorbreekt.
Als tip heb ik nog (mocht het nog nodig zijn), als je het huilen niet trekt, doe de wasmachine/radio/tv aan, babyfoon uit, deuren dicht en kijk op de klok. Ik deed dat ook wel eens en ging dan na 10 minuten weer kijken en dan was het gewoon stil. Als je het huilen hoort, duurt de tijd zo lang en dat leverde mij ook stress op, zo werd het voor mij wat dragelijker.
Nog een andere tip, als hij het straks goed doet en eraan gewend is om in zijn eigen bed te slapen; houdt de rust en de regelmaat gewoon aan. Mijn zoontje is nu 3 en ik merk dat hij er nog steeds heel goed bij vaart. Hij is een heel goede slaper geworden, die ook altijd vrolijk is, maar ook echt wel temperament heeft haha.
Succes ermee en hopelijk voel je je zelf ook snel weer fit.
Groetjes Rosi
Wat goed dat het zo snel al beter gaat met jou en je baby. Bij mijn eerste, die ook allergisch bleek te zijn voor koemelk, zat ik op een gegeven moment ook in een heel verkeerd ritme. Hij sliep dus op een gegeven moment helemaal niet meer, ook niet bij mij. Maar hij was wel oververmoeid en huilde daar dus van.
Ik was ook niet van het laten huilen en vond het moeilijk om te doen, maar het werkte ook als enige voor mijn mannetje. Net als jij zag ik snel resultaat, ook binnen een week volgens mij. Hij bleef wel lange tijd een inslaaphuiltje van 5 minuten houden.
Die eerste tijd toen hij moest leren in zijn eigen bedje te slapen, ging ik ook elke 10 minuten kijken. Als langste heeft hij denk ik 45 minuten gehuild, maar dat is gelukkig maar 1 of 2x geweest. Zoals Quertu zegt, huilen doet hij anders ook, en nu kom je even tot jezelf en bovendien heb je de kans dat je een verkeerd patroon doorbreekt.
Als tip heb ik nog (mocht het nog nodig zijn), als je het huilen niet trekt, doe de wasmachine/radio/tv aan, babyfoon uit, deuren dicht en kijk op de klok. Ik deed dat ook wel eens en ging dan na 10 minuten weer kijken en dan was het gewoon stil. Als je het huilen hoort, duurt de tijd zo lang en dat leverde mij ook stress op, zo werd het voor mij wat dragelijker.
Nog een andere tip, als hij het straks goed doet en eraan gewend is om in zijn eigen bed te slapen; houdt de rust en de regelmaat gewoon aan. Mijn zoontje is nu 3 en ik merk dat hij er nog steeds heel goed bij vaart. Hij is een heel goede slaper geworden, die ook altijd vrolijk is, maar ook echt wel temperament heeft haha.
Succes ermee en hopelijk voel je je zelf ook snel weer fit.
Groetjes Rosi
dinsdag 14 oktober 2008 om 13:15
Oke, als ik kan en mag klagen dan ook even een berichtje hoe het nu een kleine week later gaat...
Hebben dus een strak patroon gehanteerd de afgelopen dagen, en stug volgehouden.
Na de 1e fles van de dag weet ie al dat ie vrij direct terug gaat, geen probleem... Slaapt dan een klein anderhalf uur, daarna wassen, aankleden en gezellig beneden in box/wipstoel/schoot.
Na de 2e fles even gezellig weer kletsen of spelen en dan bij de eerste gaap hoppa weer zijn bed in, hij baalt er wel van dat ie die gaap laat waaien hahaha je ziet hem denken, shit, niet gesjellig!! Dat kost dus iets meer moeite maar vandaag een klein kwartier!!!
En dan slaapt ie een dikke 2,5 uur!!!
Dan weer een fles en ff naar buiten.
Dan begint zijn mopperuurtje haha.
's Avonds is het ons nog niet gelukt hem in zijn bed tot de laatste fles, op de arm slaapt ie erg diep maar in zijn bed echt niet,. eigenwijs klein dondersteentje!!
En oh, wat is moeke aant bijkomen! Begin weer energie te krijgen en te genieten!!
Bedankt allemaal!
Hebben dus een strak patroon gehanteerd de afgelopen dagen, en stug volgehouden.
Na de 1e fles van de dag weet ie al dat ie vrij direct terug gaat, geen probleem... Slaapt dan een klein anderhalf uur, daarna wassen, aankleden en gezellig beneden in box/wipstoel/schoot.
Na de 2e fles even gezellig weer kletsen of spelen en dan bij de eerste gaap hoppa weer zijn bed in, hij baalt er wel van dat ie die gaap laat waaien hahaha je ziet hem denken, shit, niet gesjellig!! Dat kost dus iets meer moeite maar vandaag een klein kwartier!!!
En dan slaapt ie een dikke 2,5 uur!!!
Dan weer een fles en ff naar buiten.
Dan begint zijn mopperuurtje haha.
's Avonds is het ons nog niet gelukt hem in zijn bed tot de laatste fles, op de arm slaapt ie erg diep maar in zijn bed echt niet,. eigenwijs klein dondersteentje!!
En oh, wat is moeke aant bijkomen! Begin weer energie te krijgen en te genieten!!
Bedankt allemaal!
dinsdag 14 oktober 2008 om 19:39
Hé, fijn om te horen! Wat kun je je beroerd voelen hè, van zo'n uitputtingsslag. En wat kun je ervan opknappen als je éven aan je rust toe komt! Hopelijk is de trend gezet nu en gaat je kleine man ook snappen dat 'ie 's avonds gewoon in zijn bed moet slapen. Maar in ieder geval gefeliciteerd met de vorderingen tot nu toe!
dinsdag 14 oktober 2008 om 19:56
He moeke,
ik heb je verhaal niet eerder gelezen, maar wat goed dat je doorgezet hebt! Hier precies hetzelfde verhaal gehad, maar ik kon het niet zo strak als jij doorzetten, ging echt kapot van het huilen. En ze hoefde niet naar de creche, maar had oppas thuis, dus dat was geen reden.
Nu is ze een jaar en slaapt ze prima! Vanaf 7 maanden slaapt ze de nacht door en gaat ze meestal zonder huilen slapen. Maar als ze weer eens begint.... ik heb echt een klein traumatje van het huilen over gehouden! Maar het komt echt allemaal goed! Ben blij dat het al zoveel beter gaat, dat helpt om ook het laatste stukje goed te krijgen!
Succes
ik heb je verhaal niet eerder gelezen, maar wat goed dat je doorgezet hebt! Hier precies hetzelfde verhaal gehad, maar ik kon het niet zo strak als jij doorzetten, ging echt kapot van het huilen. En ze hoefde niet naar de creche, maar had oppas thuis, dus dat was geen reden.
Nu is ze een jaar en slaapt ze prima! Vanaf 7 maanden slaapt ze de nacht door en gaat ze meestal zonder huilen slapen. Maar als ze weer eens begint.... ik heb echt een klein traumatje van het huilen over gehouden! Maar het komt echt allemaal goed! Ben blij dat het al zoveel beter gaat, dat helpt om ook het laatste stukje goed te krijgen!
Succes
