Kinderen
alle pijlers
ik heb een pastapotjeskind.
zaterdag 26 januari 2008 om 17:44
Mooi woord voor scrabble.
Mijn zoon van 13 maanden eet alleen maar potjes pasta. Het liefst de spaghetti bolognese variant van het kruidvat. Ik blijf mijn verse eten aanbieden maar na een hap of 5 hoeft hij niet meer.
Nu zit ik met een opvoedilemma. Ik wil niet dat mijn zoon leert "ach, als ik het uitspuug, krijg ik wel wat ik wil". Ik geef hem dus niets anders als hij niet meer wil. Maar hij moet op een gegeven moment wel wat meer eten dan 5 happen, of zelfs nog minder. Ik heb het laatst 4 dagen volgehouden en steeds heeft hij dus praktisch geen avondeten gehad. Uiteindelijk op dag 5 maar een potje gegeven. Hoppa, met smaak ging het naar binnen. Overdag eet hij meestal goed.
Is het een kwestie van een lange adem? Hij zal vast niet op zijn 12e nog potjes bolognese als avondeten willen, dat weet ik ook wel. Het begint me echter een beetje te irriteren dat hij alleen goed eet met een potje van die smurrie.
Wat eet jullie kind eigenlijk het liefst.
Mijn zoon van 13 maanden eet alleen maar potjes pasta. Het liefst de spaghetti bolognese variant van het kruidvat. Ik blijf mijn verse eten aanbieden maar na een hap of 5 hoeft hij niet meer.
Nu zit ik met een opvoedilemma. Ik wil niet dat mijn zoon leert "ach, als ik het uitspuug, krijg ik wel wat ik wil". Ik geef hem dus niets anders als hij niet meer wil. Maar hij moet op een gegeven moment wel wat meer eten dan 5 happen, of zelfs nog minder. Ik heb het laatst 4 dagen volgehouden en steeds heeft hij dus praktisch geen avondeten gehad. Uiteindelijk op dag 5 maar een potje gegeven. Hoppa, met smaak ging het naar binnen. Overdag eet hij meestal goed.
Is het een kwestie van een lange adem? Hij zal vast niet op zijn 12e nog potjes bolognese als avondeten willen, dat weet ik ook wel. Het begint me echter een beetje te irriteren dat hij alleen goed eet met een potje van die smurrie.
Wat eet jullie kind eigenlijk het liefst.
maandag 28 januari 2008 om 22:27
Boss, je moet een en ander ook in een context kunnen zien.
Als ik een restje afgekolfde melk over had - en dat had ik vaak omdat mijn jongste ook geen grote hoeveelheden dronk - deed ik dat door een stamppotje, het ging dan om een bodempje uit een flesje.
Ik hoef me niet te verdedigen ofzo, maar wil ook niet gezien worden als veel te overdreven op dit gebied.
xx lisa.
Als ik een restje afgekolfde melk over had - en dat had ik vaak omdat mijn jongste ook geen grote hoeveelheden dronk - deed ik dat door een stamppotje, het ging dan om een bodempje uit een flesje.
Ik hoef me niet te verdedigen ofzo, maar wil ook niet gezien worden als veel te overdreven op dit gebied.
xx lisa.
maandag 28 januari 2008 om 22:28
Als het zout in de jus je tegenstaat, kun je ook prima een klontje roomboter of scheutje olijfolie (oké, meer uitgesproken smaak) over de aardappelen doen. Kinderen in de groei hebben keihard vetten nodig en zo help je ze daar ook weer aan.
En Boss, zoon van bijna 10 eet vrijwel geen fruit vanwege allergieën. Dus hij eet groente en krijgt iedere dag een paar vitamine c-tabletten. Niet ideaal, maar ja.
maandag 28 januari 2008 om 22:30
Kind & Gezin (Belgisch CB) heeft gedreigd met jeugdzorg als ik mijn kind niet als de sodemieterij aan nog meer supplementen zou stoppen. Als ik niet naar een kinderarts zou gaan voor controle op tekorten. Heeft gezegd dat als MK later osteoporose zou krijgen, het mijn schuld zou zijn. En dit was haar dieet inclusief multivitamine. Ik heb contact gehad met een kinderdietist gehad die het niet het gezondste dieet vond (al ging die niet zo ver als Kind & Onzin). Mijn dochter is een aantal maanden onder controle geweest bij de huisarts vanwege haar eetwensen en vooral niet-wensen.
Dus nee, het was niet alleen mijn perceptie. Ook die van proffesionals. En al vind ik de reactie va K&G overtrokken, ik weet ook wel dat kindjes niet groot worden van doperwtjes, lucht en liefde. Daar is echt meer voor nodig.
(elke dag een potje kan weer wel, daar zit genoeg in. Moeten ze het wel eten, natuurlijk
)
maandag 28 januari 2008 om 22:33
:
[...]
Ik vind het juist leuk dat je dit deed! Toen dochter net geboren was en ik enorme stuwing had, kreeg zoon ook iedere dag een alternatief "kleintje Yakult", hij vond het heerlijk(maar hier gruwt Boss natuurlijk helemaal van..)
Toen Jommetje net geboren was, bedelde MK om alle beetjes gekolfde melk.
"Mamaaaa, moet je koffen? Voor een heeeeeeel klein beetje? Voor te drinken? In een beeeeekeer? Maamaaa? Assebief?"
maandag 28 januari 2008 om 22:38
maandag 28 januari 2008 om 22:41
maandag 28 januari 2008 om 22:46
MK lustte geen vriezermelk, helaas... dus heb twee en een halve liter niet-dieetmelk door de gootsteen kunnen spoelen. Auw...
Ik vind mijn - verse- melk wel okee. Behoorlijk zoet en weeïg, maar wel okee. Maar niet zo dat ik ondanks koemelkvrij dieet en snakken naar een glas verse, koude melk, het zelf zou gaan drinken. 't is voor kindjes, niet voor mij.
Ik vind mijn - verse- melk wel okee. Behoorlijk zoet en weeïg, maar wel okee. Maar niet zo dat ik ondanks koemelkvrij dieet en snakken naar een glas verse, koude melk, het zelf zou gaan drinken. 't is voor kindjes, niet voor mij.
dinsdag 29 januari 2008 om 10:28
Mirjam, in bloed zit ook niet zo héél veel ijzer (deel van het haemoglobine dat nodig is om zuurstof aan te binden) maar je proeft het toch heel goed vind ik. Melk wordt uit bloed gemaakt dus logisch dat ook dat haemijzer terugkomt, ik denk dat ik dat ook wel extra goed proef. Ik heb eens citroenpudding geproefd dat in een verkeerde pan was klaargemaakt, daar was ijzer in gekomen, oooooooh echt met grote afstand het áller-allersmerigste dat ik in mijn leven heb geproefd. Terwijl anderen zoiets hadden van 'hm, niet zo lekker nee'.
xx lisa.
xx lisa.
dinsdag 29 januari 2008 om 19:32
:
Zonde zeg.
Terug naar Krokusje; wat heeft zoon vanavond op? Jouw prakje of toch iets van meneer Kruidvat?
Gisteren toch een potje ivm allebei werken. Maar vanavond????
EEN PANNENKOEK!! Is het niet hilarisch. Hahaha. Hij heeft het luid smakkend naar binnen gewerkt. Mijn eerste eigengemaakte prutje die met smaak naar binnen ging!
dinsdag 29 januari 2008 om 20:10
Ik zal nooit zeggen dat het de juiste manier is, maar ik heb mijn zoontje vanaf het begin mee laten eten met wat wij aten. Ik kook met olijfolie, knoflook, uien. Ik hield wel (een klein beetje) rekening met de hoeveelheden zout, maar deed het eten van hem ook altijd kruiden met verse kruiden. Hij heeft nooit darmkrampjes gehad van de knoflook en ui en eet nu werkelijk alles. Als we naar de Italiaan gaan en de ober vraagt of hij een kindermenuutje wil met kip en patatjes, zegt hij beleefd nee en vraagt om een pasta met gorgonzolasaus of een pizza met olijfjes en ansjovis. Hij is 4 jaar. Ik vind vaak dat mensen te meuterig doen met het eten van hun kind. Als ze een keer een lekkere visschotel maken, krijgt het kind al gauw een visstickje omdat er een beetje knoflook inzit. Zo krijg je ook geen kinderen die alles lusten natuurlijk.
dinsdag 29 januari 2008 om 20:31
Door schade en schande wijzer geworden ( onderhand moeder van 3 kinderen ) weet ik dat al die eetlijstjes van het voedingscentrum en het cb boekje, zo linea recta de vuilnishoop op gekieperd mogen worden!
Het enige waar ze aan meehelpen is een grandioze verkeerde kijk op eten. En een schuldgevoel van heb ik jou daar!
Ik werd zo onzeker als de ziekte, toen mijn oudste na 1 jaar nog alleen maar aan de borst wilde. Ik heb alles uit de kasten gehaald tot ik en mijn dochter er letterlijk het heen en weer van kregen, dat ik op een gegeven moment dacht: krijg allemaal de rambam maar ik kap ermee. En toen ging ze ineens eten. Nooit volgens de eetlijstje, nooit volgens de zgn tabellen van weet ik veel wat voor dietisten sites of weet ik veel wat. Maar gewoon: eten als ze honger had. En dat was voor haar voldoende.
Ze at na haar eerste jaar pas goed brood. En ik heb haar zelf aan laten klungelen met stukjes eten, rauw, vers, gekookt en uit potjes. Het is echt in het begin een enorm gebed zonder end geweest, maar uiteindelijk is ieder kind anders, en ieders energie behoeft ook.
De tweede had een major allergie probleem. Was voor elk zuchtje wind al allergisch. Dus ikzelf ten tijde van de borstvoeding op een dieet. Maar door al het pijn en braken en de exceem overstrekte ze zich, en werd eten een straf. Ze had ten eerste al een te kort tongriempje, waardoor aanhappen lastig was. Ze nam te veel lucht mee, dus standaard buikpijn en spugen. Daarnaast had ze, bleek weken en weken nadien pas ( en vele ziekenhuis opnames en onderzoeken later) een slokdarm vernauwing. Omdat eten al zo beladen was. En mijn kind eigenlijk bij het woordje eten of de voedingshouding al begon te braken en zich te verzetten, heb ik hulp van echte profs ingeschakeld. Viavia kwam mijn kind in een gespecialiseerd eet-team terecht. Dit is een multidisceplinaire overkoepeling van hulpverschaffers. Van alle kanten wordt het eetprobleem aangepakt. Zo zijn wij als ouders er iig achter gekomen dat een kind hééééél lang op niks kan leven. Bijna niks dan. 150cc water kan een kind minimaal een week prima in leven houden. We worden altijd bang gemaakt met de benodigde cc-s en mililiters en hapjes en prakjes en calorieen. Niet doen!
Als een peuter ( vanaf dat ze 1 zijn geweest gaan ze sowieso meestal minder eten en dat is vaak maar goed ook, want zo hard als ze het eerste jaar groeien, kunnen ze maar beter niet doorgaan willen ze na 3 jaar niet jouzelf voorbij schieten ) 'maar'1 broodje, en 1 hapje banaan, en 1 bekertje melk en een half bekertje sap eet/drinkt op een dag, dan is dat niet ontiegelijk veel, maar wél genoeg. Maak er in godsnaam geen halszaak van. Of een probleem die er ( nog) niet is. Want je kindje gaat die strijd winnen en jij staat met je rug tegen de muur. Geef je kindje lekker zijn potjes, tegen die tijd dat ie 18 is, zal ie met zijn vriendinnetje heus geen potje olvarit openklikken bij kaarslicht denk je wel?
Met mijn dochter is alles goedgekomen. Toen de negatieve spiraal omtrent eten doorbroken was ( via opname mkd) is er een heel prettig en goed etend meisje geboren ( figuurlijk). Als ze nu een keer geen trek heeft, dan weet ik dat ze echt niet lekker is. Want normaliter is het net een kliko en lust ze werkelijk álles! Het was niet gemakkelijk en het heeft echt wel even geduurd, maar het heeft ons des te meer opgeleverd.
Ons zoontje van net 2 ( eergisteren 2 geworden) is met vlagen een prullenbak en met vlagen een weigeraar. Mag allemaal best. Als het maar geen weken gaat duren, want dan word ik heus wel wat onrustig, maar dan nog roep ik mezelf ter verantwoording en spreek ik mijzelf even streng toe: normale gezonde kinderen hongeren zichzelf niet uit en nemen wat ze nodig hebben. Punt. Als ze zich rot voelen eten en drinken ze tijdelijk minder, net als jijzelf als je niet fit bent. En zo is het gewoon ook.
Mijn zoontje eet ook potjes, eet ook pas sinds een jaar brood ( bij mij gaan ze allemaal pas ná hun eerste verjaardag brood eten) stukjes in zijn eten is ie ook geen fan van. Maar gaat telkens beter. Ik maak er geen probleem van, omdat ik weet dat het wel goed komt. Hij is met vlagen ontiegelijk zinnig, maait alles van tafel af. Dan zet ik hem voor de tv met een broodje en zoektie het maar even uit. Ik geef ook als ie niks van zijn avondeten gehad heeft, een fles sojagroeimelk voor het slapen gaan. Zal ook wel niet mogen van mevr de cb-arts. Ik vind het allemaal wel best. Mijn zoontje eet soms maar een halve boterham en een paar happen fruit uit een potje op een dag. Maar toch is ie tierig, gezellig, groeit ie goed, en is hij zelfs lang en stevig voor zijn leeftijd. Geen enkel kind is hetzelfde. Een meisje bij mijn zoontje op de creche is een half jaar ouder en 5 kilo lichter en minimaal een kop kleiner. Zij eet als een bootwerker, altijd al gedaan. Zoals elke volwassene anders is gebouwd en andere eetbehoeftes heeft, zo is dat met baby's en kleine kinderen ook. Al is het soms echt wel lastig, zeker met al die goedbedoelde adviezen van mede mama's.
Maar als je nog een goed bedoeld advies incasseren kunt: lekker laten gaan die potjes, hoe belangrijk is het nu eigenlijk echt? Zeg nou eerlijk?
Het enige waar ze aan meehelpen is een grandioze verkeerde kijk op eten. En een schuldgevoel van heb ik jou daar!
Ik werd zo onzeker als de ziekte, toen mijn oudste na 1 jaar nog alleen maar aan de borst wilde. Ik heb alles uit de kasten gehaald tot ik en mijn dochter er letterlijk het heen en weer van kregen, dat ik op een gegeven moment dacht: krijg allemaal de rambam maar ik kap ermee. En toen ging ze ineens eten. Nooit volgens de eetlijstje, nooit volgens de zgn tabellen van weet ik veel wat voor dietisten sites of weet ik veel wat. Maar gewoon: eten als ze honger had. En dat was voor haar voldoende.
Ze at na haar eerste jaar pas goed brood. En ik heb haar zelf aan laten klungelen met stukjes eten, rauw, vers, gekookt en uit potjes. Het is echt in het begin een enorm gebed zonder end geweest, maar uiteindelijk is ieder kind anders, en ieders energie behoeft ook.
De tweede had een major allergie probleem. Was voor elk zuchtje wind al allergisch. Dus ikzelf ten tijde van de borstvoeding op een dieet. Maar door al het pijn en braken en de exceem overstrekte ze zich, en werd eten een straf. Ze had ten eerste al een te kort tongriempje, waardoor aanhappen lastig was. Ze nam te veel lucht mee, dus standaard buikpijn en spugen. Daarnaast had ze, bleek weken en weken nadien pas ( en vele ziekenhuis opnames en onderzoeken later) een slokdarm vernauwing. Omdat eten al zo beladen was. En mijn kind eigenlijk bij het woordje eten of de voedingshouding al begon te braken en zich te verzetten, heb ik hulp van echte profs ingeschakeld. Viavia kwam mijn kind in een gespecialiseerd eet-team terecht. Dit is een multidisceplinaire overkoepeling van hulpverschaffers. Van alle kanten wordt het eetprobleem aangepakt. Zo zijn wij als ouders er iig achter gekomen dat een kind hééééél lang op niks kan leven. Bijna niks dan. 150cc water kan een kind minimaal een week prima in leven houden. We worden altijd bang gemaakt met de benodigde cc-s en mililiters en hapjes en prakjes en calorieen. Niet doen!
Als een peuter ( vanaf dat ze 1 zijn geweest gaan ze sowieso meestal minder eten en dat is vaak maar goed ook, want zo hard als ze het eerste jaar groeien, kunnen ze maar beter niet doorgaan willen ze na 3 jaar niet jouzelf voorbij schieten
) 'maar'1 broodje, en 1 hapje banaan, en 1 bekertje melk en een half bekertje sap eet/drinkt op een dag, dan is dat niet ontiegelijk veel, maar wél genoeg. Maak er in godsnaam geen halszaak van. Of een probleem die er ( nog) niet is. Want je kindje gaat die strijd winnen en jij staat met je rug tegen de muur. Geef je kindje lekker zijn potjes, tegen die tijd dat ie 18 is, zal ie met zijn vriendinnetje heus geen potje olvarit openklikken bij kaarslicht denk je wel?Met mijn dochter is alles goedgekomen. Toen de negatieve spiraal omtrent eten doorbroken was ( via opname mkd) is er een heel prettig en goed etend meisje geboren ( figuurlijk). Als ze nu een keer geen trek heeft, dan weet ik dat ze echt niet lekker is. Want normaliter is het net een kliko en lust ze werkelijk álles! Het was niet gemakkelijk en het heeft echt wel even geduurd, maar het heeft ons des te meer opgeleverd.
Ons zoontje van net 2 ( eergisteren 2 geworden) is met vlagen een prullenbak en met vlagen een weigeraar. Mag allemaal best. Als het maar geen weken gaat duren, want dan word ik heus wel wat onrustig, maar dan nog roep ik mezelf ter verantwoording en spreek ik mijzelf even streng toe: normale gezonde kinderen hongeren zichzelf niet uit en nemen wat ze nodig hebben. Punt. Als ze zich rot voelen eten en drinken ze tijdelijk minder, net als jijzelf als je niet fit bent. En zo is het gewoon ook.
Mijn zoontje eet ook potjes, eet ook pas sinds een jaar brood ( bij mij gaan ze allemaal pas ná hun eerste verjaardag brood eten) stukjes in zijn eten is ie ook geen fan van. Maar gaat telkens beter. Ik maak er geen probleem van, omdat ik weet dat het wel goed komt. Hij is met vlagen ontiegelijk zinnig, maait alles van tafel af. Dan zet ik hem voor de tv met een broodje en zoektie het maar even uit. Ik geef ook als ie niks van zijn avondeten gehad heeft, een fles sojagroeimelk voor het slapen gaan. Zal ook wel niet mogen van mevr de cb-arts. Ik vind het allemaal wel best. Mijn zoontje eet soms maar een halve boterham en een paar happen fruit uit een potje op een dag. Maar toch is ie tierig, gezellig, groeit ie goed, en is hij zelfs lang en stevig voor zijn leeftijd. Geen enkel kind is hetzelfde. Een meisje bij mijn zoontje op de creche is een half jaar ouder en 5 kilo lichter en minimaal een kop kleiner. Zij eet als een bootwerker, altijd al gedaan. Zoals elke volwassene anders is gebouwd en andere eetbehoeftes heeft, zo is dat met baby's en kleine kinderen ook. Al is het soms echt wel lastig, zeker met al die goedbedoelde adviezen van mede mama's.
Maar als je nog een goed bedoeld advies incasseren kunt: lekker laten gaan die potjes, hoe belangrijk is het nu eigenlijk echt? Zeg nou eerlijk?
dinsdag 29 januari 2008 om 22:04
Catpower, Eowynn.. en nog 1 , kom er niet op, dankjullie wel!
Nu is er nog een klein ding wat in eerder post's misschien niet
helemaal duidelijk naar voren gekomen is, normaal gesproken niet belangrijk,
nu misschien wel, ze is niet mijn kindje! Dat maakt het nog moeilijker om er wat van te zeggen, te beslissen, etc, dus ik kom hier graag horen wat anderen doen! Jullie hebben wel gelijk, je houdt die strijd! Erg vervelend!
Toch maar eens over hebben met lief. Nadeel is, het zal overal anders gaan waar ze komt, en daar weten wij helaas weinig van..
Bedankt!
Mup
ps:Talialia (sorry , kan het niet spellen)
Ik heb nooit melk gelust, ook geen vlees. Ik ben kerngezond ;)
wel met ernstig veel groenten opgevoed en gegroeid , zeker drie verschillende soorten per avondmaal. Niet het idee dat ik ergens een gebrek aan heb (gehad). Maar wie weet komt het later naar boven ;)!
Ik maak mijzelf er niet druk over in ieder geval.
Nu is er nog een klein ding wat in eerder post's misschien niet
helemaal duidelijk naar voren gekomen is, normaal gesproken niet belangrijk,
nu misschien wel, ze is niet mijn kindje! Dat maakt het nog moeilijker om er wat van te zeggen, te beslissen, etc, dus ik kom hier graag horen wat anderen doen! Jullie hebben wel gelijk, je houdt die strijd! Erg vervelend!
Toch maar eens over hebben met lief. Nadeel is, het zal overal anders gaan waar ze komt, en daar weten wij helaas weinig van..
Bedankt!
Mup
ps:Talialia (sorry , kan het niet spellen)
Ik heb nooit melk gelust, ook geen vlees. Ik ben kerngezond ;)
wel met ernstig veel groenten opgevoed en gegroeid , zeker drie verschillende soorten per avondmaal. Niet het idee dat ik ergens een gebrek aan heb (gehad). Maar wie weet komt het later naar boven ;)!
Ik maak mijzelf er niet druk over in ieder geval.
