Lijf & Lijn
alle pijlers
Op pad met Goliath
dinsdag 10 december 2024 om 20:59
Gisteren heb ik een bericht geplaatst over mijn obesitas in de discussie daarover. Het was een bericht waarin ik de rauwe werkelijkheid beschreef van mijn verslaving aan eten en dan met name aan junkfood. De reacties waren hartverwarmend en ik voel me ontzettend gezien en getroost. Hartelijk dank daarvoor.
Ik zal me even voorstellen. Lang, heel lang geleden kwam ik op het forum als Asmahan. Hyperromantisch, altijd jurkjes aan en dol op kunst en literatuur. En de 19e eeuw. Ik ging weg omdat ik geen type ben voor harde clashes en de concurrentiestrijd die sommige vrouwen aangaan. Daar werd ik heel onzeker van. Soms even terug, toch weer weg. Inmiddels ben ik 55 jaar, woon alleen en ben onlangs verhuisd naar een appartementencomplex voor senioren (ik ben net oud genoeg). En inmiddels ben ik dik, 150 kilo en niet meer zo romantisch. Dat gaat er wel af, dan, al is er nog een restje over. Ik heb twee zwarte katten.
Ik durf al heel lang niet naar buiten. Onder de naam Rozenwater heb ik daarover geschreven, met een paar ontzettend inspirerende vrouwen. Zelfde postuur als ik, maar levenslustig en actief, hoe moeilijk ze het soms ook hadden.
Omdat ik zo weinig buitenkom en dus weinig beweeg, ben Ik niet zo goed ter been. Ik had daarvoor een stok, de Heavy Metal die ik Danzig heb gedoopt, maar dat is niet voldoende. Ik voel me niet veilig en stabiel genoeg. Daarvoor heb ik pasgeleden een rollator aangeschaft, met de al net zo fijngevoelige naam Goliath. Dat laat ik zo, en ik maak van de nood een deugd, het wordt mijn maatje.
Ik wil jullie heel graag meenemen op mijn tripjes naar buiten. Dat ik erover ga schrijven, is voor mij een stok achter de deur. Mocht ik bang worden of me bekeken voelen, kan ik denken over wat ik wil gaan vertellen. Gisteren kreeg ik van meerdere mensen terug dat ik niet alleen mijn gewicht ben, maar ook andere eigenschappen heb. Dat bracht mij op het idee dit topic te starten..
Om de kennismaking af te ronden zet ik hier een link neer naar een oud topic van mij. Ik heb stiekem altijd gehoopt dat iemand het zich zou herinneren, maar het is nooit in de lijstjes terechtgekomen. Ik ben daar Wibrakrant, de hoofdredacteur van Viva’s Mijn Geheim. Dat speelse is ook een deel van mij, en dat heeft niks met mijn gewicht te maken.
entertainment/viva-039-s-mijn-geheim/li ... ages/57975
Ik zal me even voorstellen. Lang, heel lang geleden kwam ik op het forum als Asmahan. Hyperromantisch, altijd jurkjes aan en dol op kunst en literatuur. En de 19e eeuw. Ik ging weg omdat ik geen type ben voor harde clashes en de concurrentiestrijd die sommige vrouwen aangaan. Daar werd ik heel onzeker van. Soms even terug, toch weer weg. Inmiddels ben ik 55 jaar, woon alleen en ben onlangs verhuisd naar een appartementencomplex voor senioren (ik ben net oud genoeg). En inmiddels ben ik dik, 150 kilo en niet meer zo romantisch. Dat gaat er wel af, dan, al is er nog een restje over. Ik heb twee zwarte katten.
Ik durf al heel lang niet naar buiten. Onder de naam Rozenwater heb ik daarover geschreven, met een paar ontzettend inspirerende vrouwen. Zelfde postuur als ik, maar levenslustig en actief, hoe moeilijk ze het soms ook hadden.
Omdat ik zo weinig buitenkom en dus weinig beweeg, ben Ik niet zo goed ter been. Ik had daarvoor een stok, de Heavy Metal die ik Danzig heb gedoopt, maar dat is niet voldoende. Ik voel me niet veilig en stabiel genoeg. Daarvoor heb ik pasgeleden een rollator aangeschaft, met de al net zo fijngevoelige naam Goliath. Dat laat ik zo, en ik maak van de nood een deugd, het wordt mijn maatje.
Ik wil jullie heel graag meenemen op mijn tripjes naar buiten. Dat ik erover ga schrijven, is voor mij een stok achter de deur. Mocht ik bang worden of me bekeken voelen, kan ik denken over wat ik wil gaan vertellen. Gisteren kreeg ik van meerdere mensen terug dat ik niet alleen mijn gewicht ben, maar ook andere eigenschappen heb. Dat bracht mij op het idee dit topic te starten..
Om de kennismaking af te ronden zet ik hier een link neer naar een oud topic van mij. Ik heb stiekem altijd gehoopt dat iemand het zich zou herinneren, maar het is nooit in de lijstjes terechtgekomen. Ik ben daar Wibrakrant, de hoofdredacteur van Viva’s Mijn Geheim. Dat speelse is ook een deel van mij, en dat heeft niks met mijn gewicht te maken.
entertainment/viva-039-s-mijn-geheim/li ... ages/57975
terrine wijzigde dit bericht op 10-12-2024 22:57
4.73% gewijzigd
I know what ice fishing is!
zaterdag 14 december 2024 om 08:00
@Terrine: Wat vreselijk wat je beschrijft over de ambulancebroeder en het gedoe bij de mammografie. Maar ik wil je écht op het hart drukken om alsjeblieft geen zorg te mijden. Je bericht raakte me, omdat mijn lieve moeder ook erfelijk belast was (BRCA1). Ook zij meed zorg door eerdere ervaringen zoals de jouwe (zij was ook dik). Helaas heeft zij toch eierstokkanker gekregen en is ze overleden op haar 54e, nu net een paar dagen langer geleden dan een jaar. Als ze naar haar controles was blijven gaan, was het niet pas in stadium 4 ontdekt maar veel eerder. En had ik mijn moeder nu nog. Ik weet dat jij geen moeder bent, maar je hebt wèl familieleden die enorm om je geven en die je niet kwijt willen. Als ik zie wat een impact het overlijden van mijn moeder heeft, zelfs op verdere familie...dat is enorm. Dus echt, ga alsjeblieft gewoon naar je controles 
@derooiekater: Wees niet te streng voor jezelf. Je bent niet geweest, maar gaat opruimen in plaats daarvan. Dat is al hartstikke productief, toch? Zoveel mensen doen dat niet of te weinig, waardoor ze in een vieze of rommelige omgeving leven. Simpelweg omdat ze het niet kunnen op dat moment. Echt, wees liever voor jezelf. Er komen nog genoeg kansen om wel te gaan, en één van die kansen ga jij écht wel pakken
@derooiekater: Wees niet te streng voor jezelf. Je bent niet geweest, maar gaat opruimen in plaats daarvan. Dat is al hartstikke productief, toch? Zoveel mensen doen dat niet of te weinig, waardoor ze in een vieze of rommelige omgeving leven. Simpelweg omdat ze het niet kunnen op dat moment. Echt, wees liever voor jezelf. Er komen nog genoeg kansen om wel te gaan, en één van die kansen ga jij écht wel pakken
Adieu les cons!
zaterdag 14 december 2024 om 08:06
Mijn bioscoopplan is gisteren niet doorgegaan. De veiligheid en warmte van mijn eigen huis trok me toch veel meer. 's Avonds ben ik met kind naar het festival geweest, waar ik enorm tegenop zag maar wat echt heel erg is meegevallen. Toen we naar het station liepen zei een buurvrouw die we tegenkwamen helemaal blij: "Wauw, wat zie jij er mooi uit vandaag zeg!" Dat deed me goed. Maar dan direct kwam de onzekerheid: oh, dus normaal gesproken zie ik er niet mooi uit. Stom is dat hè? Een compliment weet je dan toch nog negatief uit te leggen voor jezelf.
De buschauffeur was héél nors toen we instapten, dus ik dacht direct: Ah ja, dat is omdat hij me een dikke koe vindt en baalt dat er zo'n dik mens in z'n bus zit. Maar al snel zag ik dat hij naar alle passagiers zo deed, dus dat stelde wel gerust
Het festival zelf was wel leuk, maar er werd helemaal niet gedanst. Die lege dansvloer trok ontzettend aan me. Ik had graag mijn jas uitgedaan en was daar gaan dansen. In mijn gedachten ben ik ook die vrouw, die dat soort dingen doet. Maar in de praktijk niet hoor, ik heb niet gedanst. Het eten viel daar erg tegen, er was veel Koreaans en Japans eten maar allemaal trendy en aangepast aan westerse smaak. Dat vond mijn kind erg jammer, want die is meer van de hardcore Japanse dingen
Maar al met al was het gewoon gezellig om samen op pad te zijn
De buschauffeur was héél nors toen we instapten, dus ik dacht direct: Ah ja, dat is omdat hij me een dikke koe vindt en baalt dat er zo'n dik mens in z'n bus zit. Maar al snel zag ik dat hij naar alle passagiers zo deed, dus dat stelde wel gerust
Het festival zelf was wel leuk, maar er werd helemaal niet gedanst. Die lege dansvloer trok ontzettend aan me. Ik had graag mijn jas uitgedaan en was daar gaan dansen. In mijn gedachten ben ik ook die vrouw, die dat soort dingen doet. Maar in de praktijk niet hoor, ik heb niet gedanst. Het eten viel daar erg tegen, er was veel Koreaans en Japans eten maar allemaal trendy en aangepast aan westerse smaak. Dat vond mijn kind erg jammer, want die is meer van de hardcore Japanse dingen
Maar al met al was het gewoon gezellig om samen op pad te zijn
Adieu les cons!
zaterdag 14 december 2024 om 09:00
Hè jammer dat je je niet goed voelt, ik hoop dat het beter wordt.derooiekater schreef: ↑14-12-2024 05:44Ik ga nietben kreupel opgestaan en voel een vreselijke opruimbui aankomen
Dus kerstmuziek op en lekker gaan opruimen.
Goede beslissing om dan niet te gaan wandelen.
Wauw, ik zou willen dat ik zou zeggen dat ik lekker ging opruimen. Ik doe het, maar tegen heug en meug.
Cum non tum age
zaterdag 14 december 2024 om 09:10
Virginie, een compliment is een compliment, niets anders.
Dat neem je in ontvangst en ga je niet iets negatiefs van maken.
Dat valt me echt op bij een aantal van jullie hier: dat hyperbewuste. Als je ook maar iets negatiefs bij een ander kunt bespeuren dan betrek je dat op jezelf.
Ik wil hier niet de pseudo-therapeut uithangen , maar ik vind het zo jammer.
Trouwens, als jullie het niet ok vinden dat ik dit schrijf dan gewoon zeggen. Ik merk aan mezelf dat ik het soms lastig vind om hier iets te verwoorden, omdat ik bang ben om kwetsend over te komen.
Jullie kwetsen jezelf nl. al genoeg.
Dat neem je in ontvangst en ga je niet iets negatiefs van maken.
Dat valt me echt op bij een aantal van jullie hier: dat hyperbewuste. Als je ook maar iets negatiefs bij een ander kunt bespeuren dan betrek je dat op jezelf.
Ik wil hier niet de pseudo-therapeut uithangen , maar ik vind het zo jammer.
Trouwens, als jullie het niet ok vinden dat ik dit schrijf dan gewoon zeggen. Ik merk aan mezelf dat ik het soms lastig vind om hier iets te verwoorden, omdat ik bang ben om kwetsend over te komen.
Jullie kwetsen jezelf nl. al genoeg.
Cum non tum age
zaterdag 14 december 2024 om 09:22
Noa, eerst reageer ik even op jou. Wat mij betreft kun je eerlijk zijn, je leest mee uit sympathie en je gunt ons het beste. En een spiegel over wat je opvalt kan heel constructief zijn. Ik voel het zeker als er geschreven wordt dat het ook de hyperbewustheid kan zijn. Dan wil ik meteen een lange post schrijven vol met negatieve ervaringen, maar de psychologe zegt precies hetzelfde als jij.
Als iets me kwetst, dan zal ik dat laten weten, maar om verder te komen en meer te durven, moet ik ook het lef hebben om mijn eigen aandeel onder ogen te zien.
Als iets me kwetst, dan zal ik dat laten weten, maar om verder te komen en meer te durven, moet ik ook het lef hebben om mijn eigen aandeel onder ogen te zien.
I know what ice fishing is!
zaterdag 14 december 2024 om 09:30
Daar heb je zeker een punt. Het is ook jammer en zonde, maar ik denk dat het vaak een resultaat is van heel veel negatieve feedback gehad hebben. Op een gegeven moment ga je dan alles negatief uitleggen denk ik.noa schreef: ↑14-12-2024 09:10Virginie, een compliment is een compliment, niets anders.
Dat neem je in ontvangst en ga je niet iets negatiefs van maken.
Dat valt me echt op bij een aantal van jullie hier: dat hyperbewuste. Als je ook maar iets negatiefs bij een ander kunt bespeuren dan betrek je dat op jezelf.
Ik wil hier niet de pseudo-therapeut uithangen , maar ik vind het zo jammer.
Trouwens, als jullie het niet ok vinden dat ik dit schrijf dan gewoon zeggen. Ik merk aan mezelf dat ik het soms lastig vind om hier iets te verwoorden, omdat ik bang ben om kwetsend over te komen.
Jullie kwetsen jezelf nl. al genoeg.
Ik heb er trouwens persoonlijk geen problemen mee dat je dit benoemt hoor!
Adieu les cons!
zaterdag 14 december 2024 om 11:17
Elisha, bedankt!
Rooiekater, wat jammer dat het je niet gelukt is. Je bent wel iets actiefs gaan doen waar je zin in had! Heel begrijpelijk dat je tijd nodig hebt om de diagnose te accepteren en er mee om te leren gaan. Heb je er veel klachten van?
Ik heb sinds de medicatie veel oedeem in mijn onderbenen en heb uiteindelijk de diagnose veneuze insufficiëntie gekregen. Het bloed in mijn onderbenen wordt niet goed meer naar boven gepompt. Daar draag ik sinds een jaar steunkousen voor, binnenkort worden er nieuwe aangemeten. Ik heb ook een hulpmiddel om ze aan te krijgen en ben er nu helemaal aan gewend. Ze helpen goed.
Virginie, bedankt voor de waarschuwing. Wat verschrikkelijk voor je moeder en voor jou. Mijn moeder is overleden aan de gevolgen van borstkanker. Ik zou een afspraak met de huisarts kunnen maken voor een verwijzing naar het radiologisch centrum. Je hebt gelijk dat controles belangrijk zijn.
Ik weet 100% zeker dat je buurvrouw geen andere gedachten had dan: wat zie je er leuk uit. Die twijfel heb ik ook. Ik maakte de dochter van mijn broer een complimentje: ‘jij kleedt je altijd zo leuk.’ Zij terug: ‘jij ook’. Ik weer terug: ‘ja, maar ik meen het!’. Nichtje echt een beetje beledigd: ‘maar ik ook!’ Zo diep zit dat!
Ik heb vijf neefjes en nichtjes en van hun moeders weet ik dat ze nog nooit een opmerking over mijn gewicht gemaakt hebben. Ze zitten nu allemaal op de middelbare school. Ik ben heel gek op ze en doe mijn best om hier vanuit het huis leuke dingen voor ze te vinden en ze dat toe te sturen. Met hun verjaardagen maak ik altijd een kaart uit naam van de katten of een BN-er waar ze een hekel aan hebben. Ik dacht dat dat onderhand kinderachtig werd en stopte ermee. Wel een cadeaubon, de smaak van pubers is ondoorgrondelijk. Bij het eerste kind kwam mijn broer al vragen of ik alsnog een kaart wilde maken want hij was zo teleurgesteld. Dus het blijft traditie!
Rooiekater, wat jammer dat het je niet gelukt is. Je bent wel iets actiefs gaan doen waar je zin in had! Heel begrijpelijk dat je tijd nodig hebt om de diagnose te accepteren en er mee om te leren gaan. Heb je er veel klachten van?
Ik heb sinds de medicatie veel oedeem in mijn onderbenen en heb uiteindelijk de diagnose veneuze insufficiëntie gekregen. Het bloed in mijn onderbenen wordt niet goed meer naar boven gepompt. Daar draag ik sinds een jaar steunkousen voor, binnenkort worden er nieuwe aangemeten. Ik heb ook een hulpmiddel om ze aan te krijgen en ben er nu helemaal aan gewend. Ze helpen goed.
Virginie, bedankt voor de waarschuwing. Wat verschrikkelijk voor je moeder en voor jou. Mijn moeder is overleden aan de gevolgen van borstkanker. Ik zou een afspraak met de huisarts kunnen maken voor een verwijzing naar het radiologisch centrum. Je hebt gelijk dat controles belangrijk zijn.
Ik weet 100% zeker dat je buurvrouw geen andere gedachten had dan: wat zie je er leuk uit. Die twijfel heb ik ook. Ik maakte de dochter van mijn broer een complimentje: ‘jij kleedt je altijd zo leuk.’ Zij terug: ‘jij ook’. Ik weer terug: ‘ja, maar ik meen het!’. Nichtje echt een beetje beledigd: ‘maar ik ook!’ Zo diep zit dat!
Ik heb vijf neefjes en nichtjes en van hun moeders weet ik dat ze nog nooit een opmerking over mijn gewicht gemaakt hebben. Ze zitten nu allemaal op de middelbare school. Ik ben heel gek op ze en doe mijn best om hier vanuit het huis leuke dingen voor ze te vinden en ze dat toe te sturen. Met hun verjaardagen maak ik altijd een kaart uit naam van de katten of een BN-er waar ze een hekel aan hebben. Ik dacht dat dat onderhand kinderachtig werd en stopte ermee. Wel een cadeaubon, de smaak van pubers is ondoorgrondelijk. Bij het eerste kind kwam mijn broer al vragen of ik alsnog een kaart wilde maken want hij was zo teleurgesteld. Dus het blijft traditie!
I know what ice fishing is!
zaterdag 14 december 2024 om 13:59
@ verginielfira fijn dat het festival geslaagd is. Is toch goed voor jezelf vertrouwen. Ik zou ook niet zomaar de dansvloer op gaan als er niemand op staat.
@noa zodra ik last heb van mijn hormonen krijg ik deze buien. Zelfs op het werk merken ze het. Niemand heeft daar last van.
En zo hou ik mijn huis leefbaar.
Dat hyperbewuste ben ik mij van bewust werk ik aan met de psycholoog dus een spiegel is soms ook gewoon fijn.
@bo-katan jij ook een fijn weekend!
@ terinne ik heb vooral pijn en snel blessures het zijn meer vage klachten. Maar de fisio herkende hem en door hem ben ik op dit spoor gezet.
Wat lief dat je zoveel moeite doet voor je neefjes en nichtjes. En dat ze dat kunnen waarderen.
@noa zodra ik last heb van mijn hormonen krijg ik deze buien. Zelfs op het werk merken ze het. Niemand heeft daar last van.
En zo hou ik mijn huis leefbaar.
Dat hyperbewuste ben ik mij van bewust werk ik aan met de psycholoog dus een spiegel is soms ook gewoon fijn.
@bo-katan jij ook een fijn weekend!
@ terinne ik heb vooral pijn en snel blessures het zijn meer vage klachten. Maar de fisio herkende hem en door hem ben ik op dit spoor gezet.
Wat lief dat je zoveel moeite doet voor je neefjes en nichtjes. En dat ze dat kunnen waarderen.
zaterdag 14 december 2024 om 14:29
Ik ben vandaag weer op pad geweest: naar de indoor speeltuin met mijn jongste
Het was wel leuk. Terug gewandeld door Amsterdam, naar centraal en daar met de trein naar huis. Toch weer 3km gelopen. Ik was wel doodmoe en rood aangelopen, en ineens besefte ik daardoor hoeveel mijn conditie achteruit gegaan is. Voor (en tot ver in) de zwangerschap fietste ik grote afstanden en wandelde ik elke week 17km. Dat deed ik fluitend. Maar na de zwangerschap kwam de postnatale depressie en ben ik enorm aangekomen en weinig de deur uit geweest. Helaas is die depressie destijds niet herkend. Zo had ik wel een band met mijn dochtertje en wilde ik haar juist 24/7 bij me houden. Ik ben nu 30 kilo zwaarder dan voor de zwangerschap
Maar ik wil er graag aan werken, ik heb al even geen eetbuien gehad en dat scheelde me 5 kilo. Maar ja, op mijn gewicht is dat een druppel op de gloeiende plaat.
Het was wel leuk. Terug gewandeld door Amsterdam, naar centraal en daar met de trein naar huis. Toch weer 3km gelopen. Ik was wel doodmoe en rood aangelopen, en ineens besefte ik daardoor hoeveel mijn conditie achteruit gegaan is. Voor (en tot ver in) de zwangerschap fietste ik grote afstanden en wandelde ik elke week 17km. Dat deed ik fluitend. Maar na de zwangerschap kwam de postnatale depressie en ben ik enorm aangekomen en weinig de deur uit geweest. Helaas is die depressie destijds niet herkend. Zo had ik wel een band met mijn dochtertje en wilde ik haar juist 24/7 bij me houden. Ik ben nu 30 kilo zwaarder dan voor de zwangerschap
Maar ik wil er graag aan werken, ik heb al even geen eetbuien gehad en dat scheelde me 5 kilo. Maar ja, op mijn gewicht is dat een druppel op de gloeiende plaat.
Adieu les cons!
zaterdag 14 december 2024 om 15:21
@Allen: elke overwinning is er één, hoe klein ook. Niet jezelf naar beneden praten, is nergens voor nodig.
Dit is een fijn topic, maar ik vind het ook eng om me kwetsbaar op te stellen. Er zit een "hulpverlener" in mij; ik kan prima anderen een hart onder de riem steken. Maar ik kan daar ook in doorslaan. Schematherapie: groepsgenoten uitvragen, doorvragen, tot de begeleiders ingrepen (dat had ik van tevoren met de begeleiding afgesproken). Alles om niet bij mijn eigen shit te hoeven komen. Heb ik hier ook, daarom ben ik niet zo vaak in dit topic. En het gevoel dat ik iets moét doen, als ik al die leuke verhalen lees. Maar ik vind het geweldig hoor! Ik gun het jullie enorm.
Ik ben nu zo'n dag of drie bezig met mezelf voorbereiden op het feit dat ik naar de berging moet voor de kerstspullen. En vind mezelf zo'n loser dat ik, op één middag na, alweer een hele week niet buiten ben geweest. Het is verdomme de mooiste tijd van het jaar, hier in mijn stad zijn meer dan twintig kerstmarkten, het vriest met een strakblauwe lucht, de sfeer is magisch. En ik zit binnen te vegeteren. Hoe dan?
Kan iemand me even een schop onder mijn kont geven?
Dit is een fijn topic, maar ik vind het ook eng om me kwetsbaar op te stellen. Er zit een "hulpverlener" in mij; ik kan prima anderen een hart onder de riem steken. Maar ik kan daar ook in doorslaan. Schematherapie: groepsgenoten uitvragen, doorvragen, tot de begeleiders ingrepen (dat had ik van tevoren met de begeleiding afgesproken). Alles om niet bij mijn eigen shit te hoeven komen. Heb ik hier ook, daarom ben ik niet zo vaak in dit topic. En het gevoel dat ik iets moét doen, als ik al die leuke verhalen lees. Maar ik vind het geweldig hoor! Ik gun het jullie enorm.
Ik ben nu zo'n dag of drie bezig met mezelf voorbereiden op het feit dat ik naar de berging moet voor de kerstspullen. En vind mezelf zo'n loser dat ik, op één middag na, alweer een hele week niet buiten ben geweest. Het is verdomme de mooiste tijd van het jaar, hier in mijn stad zijn meer dan twintig kerstmarkten, het vriest met een strakblauwe lucht, de sfeer is magisch. En ik zit binnen te vegeteren. Hoe dan?
Kan iemand me even een schop onder mijn kont geven?
You show me the way. To the 13th star.
zaterdag 14 december 2024 om 15:32
Heb je graag dat we hier een seintje geven als we indruk hebben dat je in de hulpverlenersrol schiet? Nadat je het zo moeilijk had gehad, richtte je je inderdaad meteen weer op anderen.
Er moet helemaal niets en ik denk dat ik ook voor de anderen spreek als ik zeg dat ik van niemand iets verwacht behalve elkaar respectvol bejegenen. Als het een plek is waar je even je verhaal kwijt kunt, is dat toch al heel veel?
Ik las dat je in Oostenrijk woont, wat moet het daar nu mooi zijn! Schop onder je kont ga je van mij niet krijgen, wel de wens dat je het op kunt brengen die schoonheid te ondergaan buiten. En je huis helemaal kerstig maken geeft zo’n feestelijk gevoel!
En als het even te veel is, dan gewoon niet. Nogmaals, er moet niks!
Er moet helemaal niets en ik denk dat ik ook voor de anderen spreek als ik zeg dat ik van niemand iets verwacht behalve elkaar respectvol bejegenen. Als het een plek is waar je even je verhaal kwijt kunt, is dat toch al heel veel?
Ik las dat je in Oostenrijk woont, wat moet het daar nu mooi zijn! Schop onder je kont ga je van mij niet krijgen, wel de wens dat je het op kunt brengen die schoonheid te ondergaan buiten. En je huis helemaal kerstig maken geeft zo’n feestelijk gevoel!
En als het even te veel is, dan gewoon niet. Nogmaals, er moet niks!
I know what ice fishing is!
zaterdag 14 december 2024 om 16:23
Virginie, wat ben je actief en allemaal interessante dingen! Jij lijkt me een ontzettend leuke moeder die haar kinderen aan alles laat ruiken en proeven. Wat erg dat je een postnatale depressie hebt gehad. Wat zit er toch altijd veel achter bij mensen…
En dat je wilde dansen! Het is ook doodeng om als eerste te beginnen, ik ben degene die het aandurft altijd zeer dankbaar, want dan kan ik ook. Kon, moet ik zeggen. Ik kon echt de hele nacht doordansen, drankje of drie op een hele avond en gaan. Daar kon ik al mijn gevoelens in kwijt.
Raar voor een thuiszittende kluizenaar, maar er borrelt en bruist en zindert iets in mij. Iets levendigs, iets creatiefs, iets ontzettend energieks. Toen ik nog naar musea ging en ik zag iets moois, dan kon dat gevoel me bijna overspoelen, ik wil iets creëren, ik wil iets maken. Helaas heb ik nooit de vorm gevonden om dat werkelijkheid te laten worden. En al leef ik als in een donkere grot, ik zoek die vorm nog steeds.
En dat je wilde dansen! Het is ook doodeng om als eerste te beginnen, ik ben degene die het aandurft altijd zeer dankbaar, want dan kan ik ook. Kon, moet ik zeggen. Ik kon echt de hele nacht doordansen, drankje of drie op een hele avond en gaan. Daar kon ik al mijn gevoelens in kwijt.
Raar voor een thuiszittende kluizenaar, maar er borrelt en bruist en zindert iets in mij. Iets levendigs, iets creatiefs, iets ontzettend energieks. Toen ik nog naar musea ging en ik zag iets moois, dan kon dat gevoel me bijna overspoelen, ik wil iets creëren, ik wil iets maken. Helaas heb ik nooit de vorm gevonden om dat werkelijkheid te laten worden. En al leef ik als in een donkere grot, ik zoek die vorm nog steeds.
I know what ice fishing is!
zaterdag 14 december 2024 om 18:37
Ik herken heel veel en tegelijk doe ik dingen heel erg anders. Ik hoop dat jullie er ook maar vaags iets aan kunnen hebben. Niet dat mijn manier beter is. Iedereen doet het goed op zijn manier. Maar ik gun jullie ook dat je meer van jezelf gaat houden en minder streng voor jezelf wordt.
Wat mij helpt, is bedenken dat ik recht heb om te doen wat ik wil als ik daar niemand schade mee aanbreng. Dus ik sta wel gek te dansen op een concert, of ik zing karaoke. En misschien lachen mensen me dan wel eens uit. Maar ik zie ook dat er mensen met me mee gaan doen en me aanlachen.
Ik gebruik mijn gewicht erg veel om te checken of iemand deugt ... een eikel die me erom veroordeelt verdient het niet om me te leren kennen. En die heeft dus pech, want ik ben hartstikke loyaal, interessant, grappig en sta klaar voor mijn vrienden.
En dat lees ik bij jullie ook: lieve vrouwen met empathie voor de ander en met wie je leuke gesprekken kan hebben.
En met ouder worden begin ik ook mondiger te worden. Ik zeg nu al aan de telefoon bij de assistente dat ze de xl sleeve klaar moeten leggen bij de bloeddruk controle. Zodat ik niet in schaamte moet zitten wachten tot die eindelijk gevonden is. En ik vraag het verlengstuk voor de gordel aan de stewardess, want daar dienen die dingen voor.
Ik probeer te leven volgens het motto "fake it till you make it" . Dus ik heb ook wel schaamtegedachten of angst vooraf, maar ik wil de dingen ondanks dat wel beleven. Een hoog fuck that gehalte.
Nogmaals, het is geen verdienste van me. Ik wil alleen maar laten weten dat het kan. En dat het ook mag. Jij mag ruimte innemen. Jij mag gezien en gehoord worden. Jij bent het ook waard om te doen waar je plezier uit haalt.
Ik vergelijk het hiermee: ik had een hele onvoorspelbare ouder als kind en die kon uit het niets heel erg agressief uit de hoek komen als ik zijn ogen wat verkeerds deed. Heel lang probeerde ik het braafste meisje ooit te zijn, maar op de kop kreeg ik desondanks toch wel regelmatig want niets was goed genoeg. Toen ben ik in de pubertijd gaan rebelleren en deed ik vanalles omdat ik wist: de straf komt toch wel, dus ik kan ook beter maar eerst de lol gehad hebben
Hetzelfde nu: de kutopmerkingen komen er toch wel. Ik kan maar beter eerst de dingen doen waar ik positieve energie van krijg zodat dat beter in balans is.
Heb ik dat zo een beetje duidelijk verwoord zonder afbreuk te doen aan jullie ervaringen en gevoelens ? Want ik bedoel geenszins dat die niet net zo valabel zijn.
Wat mij helpt, is bedenken dat ik recht heb om te doen wat ik wil als ik daar niemand schade mee aanbreng. Dus ik sta wel gek te dansen op een concert, of ik zing karaoke. En misschien lachen mensen me dan wel eens uit. Maar ik zie ook dat er mensen met me mee gaan doen en me aanlachen.
Ik gebruik mijn gewicht erg veel om te checken of iemand deugt ... een eikel die me erom veroordeelt verdient het niet om me te leren kennen. En die heeft dus pech, want ik ben hartstikke loyaal, interessant, grappig en sta klaar voor mijn vrienden.
En dat lees ik bij jullie ook: lieve vrouwen met empathie voor de ander en met wie je leuke gesprekken kan hebben.
En met ouder worden begin ik ook mondiger te worden. Ik zeg nu al aan de telefoon bij de assistente dat ze de xl sleeve klaar moeten leggen bij de bloeddruk controle. Zodat ik niet in schaamte moet zitten wachten tot die eindelijk gevonden is. En ik vraag het verlengstuk voor de gordel aan de stewardess, want daar dienen die dingen voor.
Ik probeer te leven volgens het motto "fake it till you make it" . Dus ik heb ook wel schaamtegedachten of angst vooraf, maar ik wil de dingen ondanks dat wel beleven. Een hoog fuck that gehalte.
Nogmaals, het is geen verdienste van me. Ik wil alleen maar laten weten dat het kan. En dat het ook mag. Jij mag ruimte innemen. Jij mag gezien en gehoord worden. Jij bent het ook waard om te doen waar je plezier uit haalt.
Ik vergelijk het hiermee: ik had een hele onvoorspelbare ouder als kind en die kon uit het niets heel erg agressief uit de hoek komen als ik zijn ogen wat verkeerds deed. Heel lang probeerde ik het braafste meisje ooit te zijn, maar op de kop kreeg ik desondanks toch wel regelmatig want niets was goed genoeg. Toen ben ik in de pubertijd gaan rebelleren en deed ik vanalles omdat ik wist: de straf komt toch wel, dus ik kan ook beter maar eerst de lol gehad hebben
Hetzelfde nu: de kutopmerkingen komen er toch wel. Ik kan maar beter eerst de dingen doen waar ik positieve energie van krijg zodat dat beter in balans is.
Heb ik dat zo een beetje duidelijk verwoord zonder afbreuk te doen aan jullie ervaringen en gevoelens ? Want ik bedoel geenszins dat die niet net zo valabel zijn.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€
zaterdag 14 december 2024 om 19:27
13th_star: Ook van mij geen schop onder je kont. Wel een dikke knuf Het is gewoon klote, maar probeer niet te hard voor jezelf te zijn. Er is een reden dat je een week niet buiten geweest bent, en dat is niet omdat je zo lui of ongedisciplineerd zou zijn. Gun jezelf ook rust op dat gebied. Natuurlijk is het goed om jezelf uit te dagen om, al is het maar 5 minuten, even naar buiten te gaan. Maar ik snap je heel goed, ik zit tussen de activiteiten door soms ook weken binnen. Het voelt als verloren tijd, maar ik probeer echt niet te hard voor mezelf te zijn. Het wordt ook allemaal wel makkelijk gemaakt. Iedere supermarkt heeft wel een bezorgdienst, veel zaken kun je online regelen, werk is vaak vanuit huis... zo wordt de drempel (voor mij althans) vaak steeds hoger.
@Terrine: Ik las dat jij ook in een appartementencomplex woont. Heb je een balkon? Of ramen? Toen ik helemaal niet meer naar buiten ging, hielp het me om af en toe uit het raam te leunen. Na een tijdje ging ik ook weleens het balkon op. Zo profiteer je wel even van de buitenlucht en het kan misschien ook helpen om de stap naar de galerij of van de galerij af te maken.
@Belgali: Hartstikke leuk dat je mee komt schrijven. Mooi hoe jij dat soort zaken aanpakt. Ik zou ook graag wat mondiger willen zijn. Nu ben ik achteraf vaak boos, maar als ik op het moment gewoon iets bots zou terugzeggen blijft het niet zo etteren.
Het is gewoon klote, maar probeer niet te hard voor jezelf te zijn. Er is een reden dat je een week niet buiten geweest bent, en dat is niet omdat je zo lui of ongedisciplineerd zou zijn. Gun jezelf ook rust op dat gebied. Natuurlijk is het goed om jezelf uit te dagen om, al is het maar 5 minuten, even naar buiten te gaan. Maar ik snap je heel goed, ik zit tussen de activiteiten door soms ook weken binnen. Het voelt als verloren tijd, maar ik probeer echt niet te hard voor mezelf te zijn. Het wordt ook allemaal wel makkelijk gemaakt. Iedere supermarkt heeft wel een bezorgdienst, veel zaken kun je online regelen, werk is vaak vanuit huis... zo wordt de drempel (voor mij althans) vaak steeds hoger.@Terrine: Ik las dat jij ook in een appartementencomplex woont. Heb je een balkon? Of ramen? Toen ik helemaal niet meer naar buiten ging, hielp het me om af en toe uit het raam te leunen. Na een tijdje ging ik ook weleens het balkon op. Zo profiteer je wel even van de buitenlucht en het kan misschien ook helpen om de stap naar de galerij of van de galerij af te maken.
@Belgali: Hartstikke leuk dat je mee komt schrijven. Mooi hoe jij dat soort zaken aanpakt. Ik zou ook graag wat mondiger willen zijn. Nu ben ik achteraf vaak boos, maar als ik op het moment gewoon iets bots zou terugzeggen blijft het niet zo etteren.
Adieu les cons!
zaterdag 14 december 2024 om 19:39
@Verginielfira het zat er bij mij aan te komen er was geen houden meer aan. En toen kwa tijdens terapie de rest er ook uit. Op zich goed dat het er uit komt maar het komt nooit uit.
Daarom ergens wel de opluchting van diagnose lipoedeem. Het bevestigd voor mij dat het niet aan mij ligt dat ik zo ben.
Daarom ergens wel de opluchting van diagnose lipoedeem. Het bevestigd voor mij dat het niet aan mij ligt dat ik zo ben.
zaterdag 14 december 2024 om 19:44
zaterdag 14 december 2024 om 19:48
Belgali, juist verrijkend dat iedereen zijn eigen manier heeft om ermee om te gaan. Ik denk dan juist: oh, maar zo kan het ook! Net als bij Virginie die er toch op uit gaat. Dat betekent niet dat ik opeens ook durf, maar er gloort wel een lichtpuntje, er zijn mensen in dezelfde situatie die het voor elkaar krijgen en het nog naar hun zin hebben ook.
En ik vind zoveel interessant! Alle tentoonstellingen waar ik de promo echt kwijlend zat te bekijken, vooral over mijn geliefde Belle Epoque en Fin de Siecle. Van Gogh in Drenthe. Van Gogh en de dames van lichte zeden… En dan meteen daarna, kan niet. Ik ben dik. Ik vind kostuumgeschiedenis ook erg boeiend en het lijkt erop dat veel korsetten helemaal niet zo slecht waren als onderkleding. Het strakke aanrijgen (tight lacing) kon wel gevaarlijk zijn, maar dat deed lang niet iedereen. Het was vooral heel pikant. De kleding vroeger voor vrouwen was ook veel makkelijker met een fluctuerend gewicht. Korset kon je aanpassen, rok snoerde je aan met een koord, dus ook makkelijk verstelbaar. En zeker een vrouw die kinderen krijgt, wisselt veel van gewicht. Dat geeft een heel ander gevoel over je lijf dan de rigide maten van nu.
Er was ook al fotoshopping. Bij actrices, voor wie een ultradun middeltje vaak een handelsmerk was, werd het dat door een (niet altijd kundige) fotograaf wat extra ingenomen met wat retoucheerwerk. Ze hadden toen wel weer andere dwingende schoonheidseisen.
En ik vind zoveel interessant! Alle tentoonstellingen waar ik de promo echt kwijlend zat te bekijken, vooral over mijn geliefde Belle Epoque en Fin de Siecle. Van Gogh in Drenthe. Van Gogh en de dames van lichte zeden… En dan meteen daarna, kan niet. Ik ben dik. Ik vind kostuumgeschiedenis ook erg boeiend en het lijkt erop dat veel korsetten helemaal niet zo slecht waren als onderkleding. Het strakke aanrijgen (tight lacing) kon wel gevaarlijk zijn, maar dat deed lang niet iedereen. Het was vooral heel pikant. De kleding vroeger voor vrouwen was ook veel makkelijker met een fluctuerend gewicht. Korset kon je aanpassen, rok snoerde je aan met een koord, dus ook makkelijk verstelbaar. En zeker een vrouw die kinderen krijgt, wisselt veel van gewicht. Dat geeft een heel ander gevoel over je lijf dan de rigide maten van nu.
Er was ook al fotoshopping. Bij actrices, voor wie een ultradun middeltje vaak een handelsmerk was, werd het dat door een (niet altijd kundige) fotograaf wat extra ingenomen met wat retoucheerwerk. Ze hadden toen wel weer andere dwingende schoonheidseisen.
I know what ice fishing is!
zaterdag 14 december 2024 om 20:07
Virginie, in mijn vorige appartement had ik een balkon, maar dat was net een etalage. Zo’n aan het huis geplakte lap beton met spijlen. De zon kwam er nooit. Ik mis de buitenlucht ook niet zo, maar ik ventileer wel goed. In de slaapkamers staan de ramen open. Ik wil vooral veilig, beschut en ongezien. Het is wel voorstelbaar dat ik de buitenlucht weer heerlijk ga vinden. De angst staat dat nu in de weg, ik kom er niet eens aan toe.
I know what ice fishing is!
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
