Een topic waar alles er mag zijn en ook weer mag verdwijnen

01-11-2022 08:55 3632 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Zoals de titel al aangeeft: een gedeelde veilige plek om verder te kunnen schrijven en naar hartelust ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: voor iedereen die van avocado’s houdt, voor wie zijn hart wil luchten maar geen ruimte durft in te nemen, voor wie wacht op januari en voor wie dat niet alleen hoeft te doen. Hier mag het samen :heart:


Vanwege de veiligheid en dat alles in dit topic ook weer mag verdwijnen: NIET QUOTEN
bloemenvaasje wijzigde dit bericht op 17-01-2024 22:33
10.73% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
OlleGrieze schreef:
01-11-2022 17:50

Die ken ik niet. Als het een tikfout is en borreltherapie moet zijn dan snap ik dat je kapotmoe bent :proud:

:HA:
Zo.
Alle reacties Link kopieren Quote
Weggehaald Hestia (had ik alerter op moeten zijn).
Mijn zusje is meer dan 30 geleden gebeurd. Aan de basis lag de ziekte en dood van onze vader (hij stierf toen hij 53 was en was 8 jaar ziek en iedere keer kort bij de dood) Daar heeft ons hele gezin een behoorlijke knauw door gekregen en zusje zag geen leven meer. Die periode heeft mij ook behoorlijk 'gevormd'. Een vorm waar ik niet aan toe wilde/wil geven. Elke volgende 'slag' geeft weer een terugslag naar die periode. Helemaal krijg ik dit niet verwerkt. Dat is wel duidelijk en daar heb ik me ook bij neergelegd. De zwaarte is altijd dichtbij en daar moet ik voor waken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dat is zo, de zwaarte is en blijft een heikel punt. Met elke nieuwe nare gebeurtenis bestaat het gevaar dat het moeras je benen opnieuw naar beneden trekt.
Het schept wel een band vind ik, dat we het gevoel beiden kennen. :rose:
Voor mij is het acht jaar geleden.
Zo.
Voor mij wel weer reminder dat kinderen niet altijd 'er zo overheen zijn en beter af zijn' wat mijn hoofd me probeert wijs te maken.
Ik vind het echt heel erg voor jullie. :there:


Hoewel borreltherapie beter klinkt.
Alcohol vind ik een heel aantrekkelijk plan. :mrgreen:
anoniem_65cc5baf55376 wijzigde dit bericht op 01-11-2022 19:39
11.78% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Zeker Hestia. En hier zijn nog meer mensen die dat herkennen en er tegen 'vechten'. Daar ben ik zeker van.
De grap is dat ik in het dagdagelijkse leven (normaliter; nu werken de hormonen even niet mee) gewoon een positieve aanpakker ben. In mijn werk: pragmatisch, doelgericht en als de voordeur niet open gaat, vind ik het kelderluik wel. Ik geniet enorm van creatieve verbinding initiëren en krijg daar (Ja Sarkast: daar worstel ik ook mee) veel veren voor in mijn reet. En toch is er in mezelf altijd die zweem van zwaarte.
De post waar TA het topic vorige topic mee opende was een donderklap in zelfinzicht voor me. Niet 'het gebeurde' maar het 'hoe nu, op dit moment'? Die zwaarte mag er zijn maar nooit meer de bovenhand op mijn eigen karakter krijgen. Snapte ik plots. Ofzo :$
Alle reacties Link kopieren Quote
Avocadeau schreef:
01-11-2022 18:16
Voor mij wel weer reminder dat kinderen niet altijd 'er zo overheen zijn en beter af zijn'
Ik vind het echt heel erg voor jullie. :there:
Dat geldt ook voor jouw Kleine Meisje Cadeautje :rose:
Alle reacties Link kopieren Quote
Zoveel lieve mensen hier die het zo zwaar hebben
Ik word hier erg stil en verdrietig van voor jullie.
Ik ben weleens somber maar zo zwaar als jullie het hebben :cry:

Fijn nu dat een ieder zijn verhaal kwijt kan.
Ik lees mee en tel mijn zegeningen nog eens.
Hoop voor jullie op betere tijden en dat jullie de :sun: weer voelen :heart:
Ik ben niet perfecd, wat is daar mis mee?
Alle reacties Link kopieren Quote
Dat herken ik, Olle Grieze, met humor sla ik ook veel problemen plat. Heb je dat zelf geschilderd, je avatar trouwens?

Avocadeau, dank je, kinderen zijn nooit beter af in zo’n geval denk ik.

Joppie, dank je, lief.
Zo.
Alle reacties Link kopieren Quote
s-a-r-kast schreef:
01-11-2022 17:33

We hebben een gedeelde deken hier ergens liggen waar we allemaal af en toe onder kruipen.
Hij is lekker zacht, kom er bij.
Afbeelding
Alle reacties Link kopieren Quote
Lieve Hestia, alles mag hardop gezegd worden. En ook weer gewist. Dat is het fijne, je kan halen wat je nodig hebt, delen als je dat wil, weghalen als het niet goed (meer) voelt. Alles is ok.
Wat een groot verdriet, ik weet niet goed wat ik hierop kan zeggen, behalve je een knuffel geven.

Elfje, wat een strijd lijkt me dat, en al zo lang. Is het altijd even moeilijk en uitzichtloos, of verschilt dat toch per moment. Hopenlijk voel je je hier veilig genoeg om iets te delen als je daar behoefte aan hebt.

Avocadeau, wat naar dat je het moeilijk hebt de laatste tijd. Het is ook niet echt jouw tijd van het jaar natuurlijk (klein understatement ;-) ). Denk vaak aan je als ik alle spullen weer vrolijk in de winkel zie liggen. Snap dat je uitgeput bent na vandaag, hoop dat je een beetje kan slapen vanavond.
Hestia, ik hoor je. Ik begrijp je, snap de theorie.
Helaas, ik kan me indenken dat je dat nog niet meegekregen hebt, gelden de geijkte theorieën voor iedereen, behalve voor mij.
Ik ben de uitzondering op de regel. Zegmaar. :lol:

Nee, ik probeer dat mezelf ook voor te houden. Het is geen optie. Ik wil mijn kinderen geen verdriet doen. Nooit niet. Dus.
Bovendien heb ik eigenlijk niets te klagen en veel zegeningen te tellen, dus dat komt goed!

Olle je maakt me aan het huilen joh.


Maisnon, ook van jou ga ik tranen.
Dat je daaraan denkt.
Het valt me mee dit jaar, buiten. Momenteel lijdt ik het meest van het lijden dat ik vrees. :frusty:
Naar bed gaan is een opgave, in slaap vallen stress, en veel dromen en wakker worden.
Maar het is slaappilnacht :yes:

Als ik heel dapper ben ga ik nog eens naar de huisarts voor anti-droom. Dat zou zoveel schelen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dank je Maisnon. Lief.

Interessant Avocadeau. Ik vond vroeger altijd dat mensen het recht hadden hun eigen leven te beëindigen. Nu ligt het een beetje anders, raakt het me anders.
Zo.
Alle reacties Link kopieren Quote
Olle en Sarkast, wat naar dat jullie met jezelf in de knoop zitten. Teleurgesteld in jezelf is een rotgevoel.
Ik snap dat je dat het liefste niet zou willen voelen, helemaal als je er niet de vinger achter krijgt waar het door komt. Het klinkt bij jullie allebei ook alsof je er hard tegen aan het 'vechten' bent. Zou het rust kunnen geven om te accepteren dat het nu gewoon even niet lukt zoals je graag zou willen?

Bloem, ik heb je verhaal niet helemaal gelezen, maar begrijp dat het rond je opname niet is gelopen zoals je graag had gewild :hug:

Greenie, wat fijn dat de echo goed was, en minigreen het goed doet! :cheer: Die rolstoel is stom, maar meer bewegingsvrijheid is goed. De verhalen over de rolstoel doen me denken aan de periode dat mijn moeder in een rolstoel zat na haar revalidatie. Hiermee hebben we door de gangen van het ziekenhuis gescheurd, de grootste lol hadden we.
Alle reacties Link kopieren Quote
Avocadeau schreef:
01-11-2022 19:50

Als ik heel dapper ben ga ik nog eens naar de huisarts voor anti-droom. Dat zou zoveel schelen.
Als je ons nodig hebt voor steun of extra dapperheid dan trek je maar aan de bel!
Zou je de rust gunnen :bigkiss:
Alle reacties Link kopieren Quote
Oeh, slaappilnacht :cheer2: :cheer2:
Ik ben jaloers, die van mij heb ik al gehad deze week.

Hestia en OG, ik vind het fijn dat jullie het hardop schrijven. Ik worstel er ook regelmatig mee, maar zoals Avocadeau aangeeft is het geen optie meer, want mijn kinderen. Ook al voelt het regelmatig alsof iedereen beter af is zonder mij, ik weet rationeel wel dat dit voor mijn kinderen gewoon echt niet waar is en waarschijnlijk nooit zal zijn.
Ik heb met mezelf afgesproken dat ik ga proberen om mijn moeder te overleven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Elfje* schreef:
01-11-2022 20:46

Ik heb met mezelf afgesproken dat ik ga proberen om mijn moeder te overleven.

Lieverd, ik vroeg me al af hoe jij je bij deze discussie zou voelen. :hug:
Ik ben trots op je.
Zo.
Alle reacties Link kopieren Quote
@Greenie: je vroeg of de opname me wat gebracht heeft en dat is zeker zo.

Alle geklaag weggehaald wegens te herkenbaar, etc…….
bloemenvaasje wijzigde dit bericht op 03-11-2022 13:27
89.27% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
OlleGrieze schreef:
01-11-2022 14:29
Welkom WildeBloem. Ik heb meteen een vraag.... Zie ik het goed dat je AVA een schaap is (of ben ik nog kippiger dan ik al dacht). Dat geeft een beetje kortsluiting in mijn hoofd in combi met je nick ;-D
Ja, mn ava is een schaap. En hoe vreemd het ook lijkt, mijn naam is gelinkt aan schapen. :)
Alle reacties Link kopieren Quote
Elfje* schreef:
01-11-2022 20:46
Ik heb met mezelf afgesproken dat ik ga proberen om mijn moeder te overleven.
Je bent dapper en ik geef je een voorzichtige knuffel :hug:
Je bent welkom hier met alles wat er is :daisy:
Alle reacties Link kopieren Quote
Oh Bloemenvaasje. Natuurlijk ben je bang en lijkt het je te overspoelen. :hug:
Zo.
*Hestia* schreef:
01-11-2022 20:51
Lieverd, ik vroeg me al af hoe jij je bij deze discussie zou voelen. :hug:
Ik ben trots op je.
Lief, dank je!
Ik snap dat er op verschillende manieren naar zelfdoding wordt gekeken en vooral als er kinderen zijn.
Herkenbaar Bloem... Het moet allemaal behapbaar blijven, want er is meer in het leven dan treuren. En die andere angst, van teveel tegelijk 'zien' en daardoor niet meer kunnen ademen.


Elfje, wat een mooi voornemen! Helpt die gedachte je?
Alle reacties Link kopieren Quote
Er is hier intussen weer veel geschreven en ik lees mee. Ik laat een voorzichtige lichtstraal schijnen voor degenen die het nu even allemaal niet meer zien...

daar hoor ik zelf ook bij.
Bezig met pittige traumatherapie, nog niet aan verwerken toe, maar 'het in kaart brengen' is al zo overweldigend. De scherven van mijn leven onder ogen zien, dingen die in het hier en nu nog steeds voortduren (je hebt geen invloed op de buitenwereld..) en me steeds terugtrekken in het verleden.
Ik kijk om me heen en zie alles wat zo kapot is.
Ja, en hoe dan verder?
Zorgen voor mezelf, mezelf op 1, maar dat is een hele omslag als je je hele leven steeds gericht bent geweest op anderen. Als zij het maar goed hadden, als zij maar geen last van mij hadden. Mag ik nu dan eindelijk ook eens mijn plek innemen, zoals ik ben, met alles wat ik ben? Hier, en ook in therapie, voelt het in ieder geval wél veilig genoeg.

Blij dat dit topic er is.
Ik voel de saamhorigheid.
Delen is de weg eruit, dat begin ik nu wel te voelen. En dat er mensen zijn bij wie dat kan, en die niet weglopen.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
Alle reacties Link kopieren Quote
ik ben zo trots op jullie allemaal. Zwemmen, kopje onder en toch weer boven komen voor adem, terwijl veel van jullie in een verdomde zware storm zitten :-( Elmervrouw, wat een mooi stuk schrijf je. Ik ben erdoor geraakt, idd je veilig voelen en dingen delen in die veiligheid. Elfje, hoe kunnen wij jou ondersteunen, weet je wat een beetje licht brengt? Avo, Bloemenvaasje, OG, alle anderen, dikke knuffel. Ik ben zo blij dat we elkaar weer kunnen lezen en schrijven.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven