Ik voel me opgebrand

lievekat123 dinsdag 24 januari 2023 19:17

Ik weet niet wat ik wil, misschien van me afschrijven.
Ik voel me opgebrand…. Ik ben moe en het leven voelt als overleven. Continu in een molen draaien van werken, zorgen, huishouden, regelen, plannen, slapen en weer doorgaan. Ik ben er eigenlijk gewoon echt klaar mee. Klaar met verantwoordelijkheod, klaar met moeten, klaar met zorgen. Ik heb het gevoel alsof er steeds een appel op mij wordt gedaan en ik heb zin om te schreeuwen laat me met rust!!! Ik voel spanning als de telefoon gat of ik een appje of mail krijg. Zowel op werk als prive. Dan denk ik elke keer oh jee wat MOET ik nu weer?!
Ik zie op tegen kleine dingen zoals de kinderen naar school brengen of halen. Ik heb geen zin om met ze te spelen wat ik wel doe maar niet van harte en daar voel ik me schuldig over. Soms ben ik zo overprikkeld dat de zoveelste mamaaaa mijn nekharen overeind doen staan.
Ik heb geen zin meer om collegas onder ogen te komen en te moeten socializen. Ik wil liefst in een cocon kruipen, lezen, tv kijken en snoep eten. Ik voel me rot dat ik me zo voel. Soms denk ik schop onder je kont want je kunt nu eenmaal niet de hele dag luieren en snoep eten.
Soms zie ik vrouwen/moeders die t allemaal onder controle lijken te hebben. Altijd netjes gekleed en in de make up, huis netjes, was op orde, uitstapjes maken werken en druk sociaal leven. Ik wil in t weekend liefst niks. Ik ervaar stress als er een afspraak staat.
Ik weet niet wat het is en wat ik ermee moet…

patchouli_ dinsdag 24 januari 2023 20:53

En wat ook kan helpen: qualitytime met je man. Kinderen uit logeren bij vriendjes of familie.
Allebei opdoffen en samen uit eten gaan, elkaar weer eens diep in de ogen kijken, lol hebben in plaats van zorgen of je boodschappenlijst bespreken en goeie seks als je weer thuis bent.

Dat gevoel wat je daarna hebt kun je onderhouden. Maak elkaar complimenten bij iedere gelegenheid die er voor is, elke dag. Waardeer wat de ander doet.

Het begrip over en weer neemt met sprongen toe als je je goed verbonden voelt met elkaar. En daar is qualitytime samen voor nodig, en waardering voor ieders inbreng in jullie gezinsleven.

patchouli_ wijzigde dit bericht op 24-01-2023 20:57

20.39% gewijzigd

Belle73 dinsdag 24 januari 2023 20:55

En inderdaad, niet vergelijken met anderen hoor. Doen wat voor jou werkt. De lat heel laag leggen hielp bij mij ook wel. Het huis is redelijk opgeruimd, er staat iedere avond eten op tafel en ik ben meestal bij met de was. En voor de rest maak ik het me vooral makkelijk. Niet meer naar winkel x voor dat ene speciale brood bijvoorbeeld, maar gewoon alles bestellen of een brood meenemen van een winkel waar ik toevallig langskom.
Meldingen van apps uitzetten helpt mij ook. En geen werkmail lezen op mijn vrije dagen. Niet alles hoeft meteen nu. En sommige dingen lossen zichzelf op als je er geen aandacht aan besteedt.

Freedom is just another word for nothing left to lose - Janis Joplin

Alcedo dinsdag 24 januari 2023 21:12

Heel herkenbaar. Ik zou naar de huisarts gaan en van daaruit goede hulp zoeken.

Zarah dinsdag 24 januari 2023 21:20

LuciFee2023 schreef: ↑
24-01-2023 20:28
Ja, minder suiker werkt vast beter dan thuis de boel beter gaan verdelen.

Dat is dan ook niet wat ik schreef. Maar wellicht wel alvast een quick-win.

Zarah dinsdag 24 januari 2023 21:25

lievekat123 schreef: ↑
24-01-2023 20:44
Ik heb dat verband ook gelegd. Het is nog pril maar ik ben nu 5 dagen volledig suikervrij. Ik las zoveel klachten die ik ook ervaar. Ik zit nog in de afkickfase maar hopelijk krijg ik meer energie.

Ik heb wel t gevoel dat t niet alleen lichamelijk is. Ik voel me mentaal ook vaak moe. Interactie kost me echt veel energie. Ik heb dat nooit zo eerder ervaren. Hoe ouder hoe introverter lijkt wel

Ah wat goed. Hopelijk gaat het je snel een beetje helpen.

Wat je verder schrijft herken ik ook wel. Ik word er met de jaren ook niet socialer van.
Heb je ook al eens met de huisarts en of POH gesproken? Misschien heb je wat aan ondersteuning in bijvoorbeeld dingen als: grenzen herkennen en stellen? Of ontdekken wat voor jou taken/activiteiten zijn die je energie geven in plaats van energie nemen?

Maar uiteindelijk zul je toch met je partner in gesprek moeten over de verdeling thuis. Laat hem eens een week doen wat jij doet, en dan ben ik benieuwd hoe hij het vond......

Blackstar dinsdag 24 januari 2023 21:30

Ik herken het van de tijd dat ik veel werkte en bij mij kwam het doordat ik nooit eens alleen thuis was. Ik had en heb dat echt nodig. Nog steeds (kinderen zijn nu al 18 en 13) raak ik overprikkeld als er altijd iemand thuis is. Misschien kan je man een keer alleen met de kinderen naar een verjaardag of iets anders gaan doen in het weekend? Of kun je vragen of ze een keer na school allebei bij iemand kunnen spelen of naar een familielid kunnen gaan? Heb je ouders of bijv een broer of zus die een keer een dagje op kunnen passen?

En echt, ga jezelf nou niet vergelijken met anderen. Ik ken mensen die er altijd superhip en verzorgd uitzien, een geweldig sociaal leven hebben en alles kijken aan te kunnen, maar die ondertussen doodongelukkig zijn.

Anoniem_65b93a10517d3 dinsdag 24 januari 2023 21:35

lievekat123 schreef: ↑
24-01-2023 20:39
Nee… soms vind ik dat ook lastig. Ik heb t idee dat ik me vaker in bochten wring voor de kinderen qua werk. Bij partner is het gewoon: kan niet.

Lekker makkelijk zeg!

Doreia* dinsdag 24 januari 2023 21:57

lievekat123 schreef: ↑
24-01-2023 20:41
Ik werk zelf ook, 28 uur. In de praktijk soms helaas wat meer.
Dat doet partner soms ook wel hoor. Maar heb t gevoel dat ik daar op aangekeken wordt. Door partner en anderen. Is ze er niet bij??? Partner en ik lijken ook te verschillen in energiegevers/nemers. Ik denk dat ik veel introverter ben. Mijn werk en de kinderen vreten energie. Hoeveel ik ook van die bengels houd.

Man en jij moeten dus alles boven elk van jullie eigen 28 uur werk netjes verdelen. Zeker dat hij wel minder kan werken.

En stop eens met meer doen dan nodig! Meer dan 28 uur werken? Even alle teugels aantrekken, even pas op de plaats en leer 'nee' zeggen.

Verdeel je weekend, huishouden en kinder klussen.

Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath

Pimpelmeesje87 dinsdag 24 januari 2023 22:07

Andersom schreef: ↑
24-01-2023 21:35
Lekker makkelijk zeg!

Idd, tot het moment dat jij burnout hebt en 'dan kan jij niet'. Dus zijn argument is bullshit. Wat is nou belangrijker; werk of thuis? Hij kan ook een andere baan gaan zoeken of minder uur werken.

Pimpelmeesje87 dinsdag 24 januari 2023 22:07

Andersom schreef: ↑
24-01-2023 21:35
Lekker makkelijk zeg!

Idd, tot het moment dat jij burnout hebt en 'dan kan jij niet'. Dus zijn argument is bullshit. Wat is nou belangrijker; werk of thuis? Hij kan ook een andere baan gaan zoeken of minder uur werken.

patchouli_ dinsdag 24 januari 2023 22:09

Andersom schreef: ↑
24-01-2023 21:35
Lekker makkelijk zeg!

De man van TO maakt lange dagen op het werk. Waarom zou hij dat niet zo kunnen ervaren, dat dat niet kan?
Lijkt me onderwerp van gesprek, in plaats van dat het afgedaan wordt als ‘lekker makkelijk!’
Lange dagen maken op je werk is niet makkelijk.

Erkenning dat de ander net als jij flink zijn best doet, is de sleutel tot overleggen hoe je de energie anders moet verdelen. Niet alleen van man naar TO toe, ook andersom.

Anoniem_65b93a10517d3 dinsdag 24 januari 2023 22:13

patchouli_ schreef: ↑
24-01-2023 22:09
De man van TO maakt lange dagen op het werk. Waarom zou hij dat niet zo kunnen ervaren, dat dat niet kan?
Lijkt me onderwerp van gesprek, in plaats van dat het afgedaan wordt als ‘lekker makkelijk!’
Lange dagen maken op je werk is niet makkelijk.

Erkenning dat de ander net als jij flink zijn best doet, is de sleutel tot overleggen hoe je de energie anders moet verdelen. Niet alleen van man naar TO toe, ook andersom.

Mijn indruk uit alle posts van TO is dat hij het niet eens probeert maar meteen zegt dat het niet kan.

frambozentaartje dinsdag 24 januari 2023 22:24

Maar waarom kan je partner niet een dag zonder jou alle boodschappen, klusjes, sport etc. doen?
Ook irritant dat hij beter denkt te weten waar je behoefte aan hebt dan jijzelf (sport i.p.v. lezen).

Het vervelende is dat jij al moe bent en dan ook nog moet zorgen dat de verdeling eerlijker wordt. Geen tips, dit is gewoon rot.

patchouli_ dinsdag 24 januari 2023 22:27

Andersom schreef: ↑
24-01-2023 22:13
Mijn indruk uit alle posts van TO is dat hij het niet eens probeert maar meteen zegt dat het niet kan.

Dat is misschien een teken dat hij ook ervaart aan zijn grenzen te zitten? Blijkbaar kan hij, net al TO, niet goed meer nadenken over hoe dingen anders moeten. Voelt hij de druk van genoeg inkomen voor het gezin binnen brengen.

Dat hoeft niet per de onwil te zijn. Gevoel van onvermogen is vaker de boosdoener.

Als je daar niet over praat met elkaar en elkaar erkent in wat de ander doet, kom
Je er niet achter waar het probleem zit en waar de oplossing.

Anoniem_65b93a10517d3 dinsdag 24 januari 2023 22:37

patchouli_ schreef: ↑
24-01-2023 22:27
Dat is misschien een teken dat hij ook ervaart aan zijn grenzen te zitten? Blijkbaar kan hij, net al TO, niet goed meer nadenken over hoe dingen anders moeten. Voelt hij de druk van genoeg inkomen voor het gezin binnen brengen.

Dat hoeft niet per de onwil te zijn. Gevoel van onvermogen is vaker de boosdoener.

Als je daar niet over praat met elkaar en elkaar erkent in wat de ander doet, kom
Je er niet achter waar het probleem zit en waar de oplossing.

Of hij is gewoon beter in het afbakenen van zijn grenzen en daarmee het overschrijden van haar grenzen waar hij geen oog voor heeft.

Eens dat ze moeten praten hoor! En onvermogen kan best de boosdoener zijn.

Ook hij kan dat gesprek aanslingeren.

frambozentaartje dinsdag 24 januari 2023 22:42

Andersom schreef: ↑
24-01-2023 22:37
Of hij is gewoon beter in het afbakenen van zijn grenzen en daarmee het overschrijden van haar grenzen waar hij geen oog voor heeft.

Dit dus. Mooi verwoord.

patchouli_ dinsdag 24 januari 2023 22:58

Natuurlijk kan hij dat gesprek ook aanslingeren. Maar blijkbaar is zijn beleving van de situatie anders.

het gaat niet om wie het fout doet of wie schuldig is aan wat.

Het gaat om twee mensen die een relatie hebben met elkaar, maar die in de drukte van werk/kinderen/huishouden/overige de balans niet meer hebben. En elkaar daar ook niet meer in vinden.

Ga dan even terug naar die basis. Wat heb je samen, wat deel je samen.

gonniegijsje dinsdag 24 januari 2023 23:10

Wij hadden in zulke tijden een 'zondag is uitgaansverbod'.

Maw we deden zondags niks, nooit niet, echt niet, zonder uitzondering.

Verjaardagen, wedstrijden, uitjes en evenementen op zondag? Jammer dan, we komen niet! Komt over een paar wel weer.

In het begin even je poot stijf houden hoor maar het went snel voor je omgeving en het is heerlijk

Blauwedruif85 dinsdag 24 januari 2023 23:19

Heel herkenbaar. Ik ben alleenstaand met 2 kinderen. Probeer tijd voor jezelf te nemen. Is echt niet makkelijk maar dat betekend soms dat je dingen gewoon moet laten liggen.
Kan je man niet in ieder geval 1 dag eerder thuis zijn en koken kinderen naar bed enz zodat jij weg kan die dag?

Vandaag is wat gisteren nog toekomst was

_horizon_ dinsdag 24 januari 2023 23:36

Een dag in het weekend inderdaad NIETS plannen. Jammer dan, je kan niet. Heb ik ook echt moeten leren, maar wil nu niet anders meer.

Verder sowieso veel meer je grenzen aangeven. Je wil toch niet zo’n haastige, afwezige moeder of partner zijn? Met zo’n zuur gezicht omdat je strak staat van de spanning… Of erger, straks thuis komen te zitten met een burnout? Dat kan je alleen voorkomen door beter voor jezelf te zorgen. Minder sociale verplichtingen, boodschappen laten bezorgen, schoonmaker of schoonmaak”robots”. Je partner vragen iedere week even met de kinderen de hort op te gaan zodat je even het huis voor jezelf hebt. Regelmatig mediteren (bijv met headspace) of yoga, als dat bij je past.

Verder onderzoeken waardoor jij “ontprikkelt”. Ik ga in bad als ik stress voel. Bij kaarslicht, met de Happinez/Flow of een mooie trage roman (liefst over leven in de bergen). Op de achtergrond wat instrumentele muziek. Of een lange wandeling met rustige muziek. Verder een goede noise cancelling koptelefoon voor thuis als er teveel kabaal is.
Alledrie werken als magie voor mij. Maar een ander zweert weer bij puzzelen, tekenen / kleuren of sporten, (..).

Weet je, niemand zal voor jou gaan zorgen, je zal zelf je leven moeten inrichten naar jouw behoeften En vergeet niet dat het maar tijdelijk is; straks zijn je kinderen wat ouder en een stuk zelfredzamer. Dan heb je weer voor meer tijd voor jezelf.

vivapimpelmees dinsdag 24 januari 2023 23:52

Als man 'kan niet' zegt... wat zeg jij dan? Zeg de volgende keer eens dat jij ook niet kan. En ga praten. Want als je zo doorgaat kan je over een tijdje echt niks meer.

Absori woensdag 25 januari 2023 06:15

1. Leer van je man. Hij is goed in grenzen aangeven want kan niet is kan niet. Ga dat talent ook ontwikkelen

2. Hoe oud ben je? Kunnen het ook hormonen zijn die ten kwade meewerken aan je gevoelens? Begin overgang oid?

Timetraveler woensdag 25 januari 2023 06:21

Ik zou echt bij je man aangeven dat het nu echt noodzaak is om patronen te veranderen. Ik zou geloof ik (maar ik snap heel goed dat dat niet voor iedereen werkt) zelf liever een dag meer gaan werken en met de vuist op tafel slaan om de zorg-en regeltaken gelijkwaardig(er) verdeeld te krijgen. Maargoed ik snap sowieso niet waarom veel mannen überhaupt aan kinderen beginnen als ze toch niet grofweg 50% van de zorgtaken en derde shift op zich willen nemen. En dan ook nog niet je partner serieus nemen wanneer zij haar zorgen uit. Bah, was dan als man er gewoon niet aan begonnen.

Ladylola2022 woensdag 25 januari 2023 07:27

Vollemaan schreef: ↑
24-01-2023 20:51
En stop met kijken naar andere ouders, op het schoolplein lijkt iedereen het perfect te hebben maar je weet niet hoeveel strijd hun thuis hebben met hun kinderen. Of hoe hun huis eruit ziet.
Ik zie er ook altijd leuk en verzorgd uit, maar als ik om 15.00 thuis kom trek ik m'n huispak aan, dikke warme sokken en gaat m'n haar in een dot op m'n kop

Hahahaha, precies dat, en op een thuiswerk dag zit ik ook in mijn kloffie zonder make-up.

Mijn kinderen zijn nu ouder.
Maar ik herken het wel, het " voordeel " in mijn geval was, dat ik alleen was met mijn kinderen, en het ook alleen moest doen. Scheelt hoor, alleen zijn, en het alleen doen, of samen zijn, en het alsnog alleen doen.
Daarnaast kon ik om het weekend bijtanken, niks doen, lege agenda.

Maar jij zou dat natuurlijk ook kunnen, jij een dag in het weekend niks, laat je man je maar eens ontlasten.
Lekker makkelijk zeg van die kerels, vraag me altijd af, hoe ze het doen als er gescheiden wordt.

Laat om te beginnen je boodschappen bezorgen, dat scheelt zoveel tijd en gedoe. Lekker op je gemak online je boodschappen doen.
Kijk of het mogelijk is om een paar uur per week een hulp in de huishouding te nemen, en als man dat niks vindt, mag hij die paar uur in het weekend doen.

Ik weet niet of je dit al doet, maar mij gaf het rust (en eigenlijk nog steeds) dat ik een weekplanning heb met wat we eten, dat stel ik samen op het moment dat ik de boodschappen ga bestellen. Dan hoef je daarna niet meer na te denken over wat je moet gaan eten.
Ik koos dan makkelijke recepten op de site van de supermarkt waar ik bestelde en met een druk op de knop zaten de ingrediënten in het mandje.

Hoe ouder mijn kinderen werden hoe meer taken zij ook kregen, eigen kamer bijhouden en bed verschonen, kleine maaltijden koken (ik begon met het opwarmen van een voorafgemaakte pasta/ovenschotel/stamppot. Van lieverlee leerden ze koken en met een jaar of 14 konden zij al een simpele maaltijd koken. Scheelde enorm op tijd eten en ik hoefde niet pas om 17.30 of later achter het fornuis.

Denk wel dat bovenstaande is ontstaan doordat ik echt heel lang alleen was en mijn kinderen 2/6/8 waren toen ik alleen kwam te staan. Dan maak je ze ook zelfstandiger.

Neem rust, eis je eigen tijd op, en herverdeel de taken voor je eraan onderdoor gaat.

People sometimes ask, why do you always choose the hardest road. Who says there was an easier way?

Magick88 woensdag 25 januari 2023 07:57

lievekat123 schreef: ↑
24-01-2023 19:41
Ik heb een partner, kinderen zijn in basisschoolleeftijd.

Partner maakt lange dagen op werk dus ochtend en avondspits komt op mij neer.

Tijd voor een gesprek dat hij meer moet gaan doen. Minimaal de helft, maar voorlopig wat meer zodat jij even op adem kan komen.

Actieve topics