Psyche
alle pijlers
pre-menstrueel kaa uu tee humeur; wat doe je eraan?
dinsdag 5 augustus 2008 om 23:58
Ja hoor, het is weer zo ver. Ik heb werkelijk een humeur om op te schieten en nul energie. Ik kat mijn man en de kinderen af en er komt helemaal niets uit mijn vingers.
Ik weet dat het hormonaal is, dus het enige wachten is op mijn menstruatie. Elke maand is het raak, deze mini-depressie.
Is dit herkenbaar? Wat doe jij eraan? Ik weet dat sporten helpt, maar zelfs daar kan ik me nu niet toe zetten. Ik vind alles stom vandaag.
Ik weet dat het hormonaal is, dus het enige wachten is op mijn menstruatie. Elke maand is het raak, deze mini-depressie.
Is dit herkenbaar? Wat doe jij eraan? Ik weet dat sporten helpt, maar zelfs daar kan ik me nu niet toe zetten. Ik vind alles stom vandaag.
anoniem_10101 wijzigde dit bericht op 05-08-2008 23:59
Reden: ja hoor, ook dat nog! een fout.
Reden: ja hoor, ook dat nog! een fout.
% gewijzigd
woensdag 6 augustus 2008 om 00:04
O herkenbaar hoor,ik haat iedereen en kan de klanten bijv in de winkel wel met een vette mitrailleur de winkel uitblazen...........
die heb ik in gedachten onder de toonbank
En mormelman weet het na jaren ook wel,die blijft verre van mij,ik wil er ook echt eens voor naar de huisarts want word zo moe van mezelf dan.
Bij mijis het trouwens pas sinds mijn zwangerschap,heb ook enorme menstruatieklachten nu die ik eerder niet had...
die heb ik in gedachten onder de toonbank
En mormelman weet het na jaren ook wel,die blijft verre van mij,ik wil er ook echt eens voor naar de huisarts want word zo moe van mezelf dan.
Bij mijis het trouwens pas sinds mijn zwangerschap,heb ook enorme menstruatieklachten nu die ik eerder niet had...
woensdag 6 augustus 2008 om 00:13
:
Heel erg herkenbaar....ik verander dan echt in een labiel wrak...geen tips voor je maar ik blijf wel even meelezen.
Enne sterkte..voor jou en je omgeving
Thanks, ook namens PP en de kinderen
Mormel; bij mij is het ook erger geworden in de loop van de jaren. Mijn cyclus is korter en onregelmatiger geworden. Iets vertelt me dat deze buien richting de overgang nog wel es veel erger zouden kunnen worden... Arme PP, hij dacht dat hij off the hook was na 3 zwangerschappen...
Zou er niet een pilletje voor zijn ofzo? Uppers ofzoiets?
woensdag 6 augustus 2008 om 00:14
Herkenning. En hier ook precies vandaag .
Het begint ermee dat ik 's morgens niet wil praten. En mijn dochter, zeker nu met vakantie, kwebbelt er lustig op los. Ik probeer lief en geduldig te blijven. Hetgeen weer als gevolg heeft dat de irritatie opbouwt.
Eenmaal buiten gekomen erger ik me aan werkelijk alles en iedereen. Kan nou niemand gewoon 's normaal in een rechte lijn lopen? Waarom staan die fietser en voetganger precies zo te kletsen dat niemand er langs kan? Waarom moet er zoveel herrie zijn? Rust wil ik! Het gekwebbel gaat onvermoeid door. En ik ERGER me!! Aan alles!!!!
Tot ik me realiseer: ik word morgen ongesteld. Het zal vandaag niet beter worden. En nee, ik ben niet plots al mijn relativeringsvermogen kwijt voor de rest van mijn leven. Leve de pms.
Ik doe er niets aan. Ik heb me erbij neergelegd dat 1 dag per maand ik een complete draak ben.
.Het begint ermee dat ik 's morgens niet wil praten. En mijn dochter, zeker nu met vakantie, kwebbelt er lustig op los. Ik probeer lief en geduldig te blijven. Hetgeen weer als gevolg heeft dat de irritatie opbouwt.
Eenmaal buiten gekomen erger ik me aan werkelijk alles en iedereen. Kan nou niemand gewoon 's normaal in een rechte lijn lopen? Waarom staan die fietser en voetganger precies zo te kletsen dat niemand er langs kan? Waarom moet er zoveel herrie zijn? Rust wil ik! Het gekwebbel gaat onvermoeid door. En ik ERGER me!! Aan alles!!!!
Tot ik me realiseer: ik word morgen ongesteld. Het zal vandaag niet beter worden. En nee, ik ben niet plots al mijn relativeringsvermogen kwijt voor de rest van mijn leven. Leve de pms.
Ik doe er niets aan. Ik heb me erbij neergelegd dat 1 dag per maand ik een complete draak ben.
woensdag 6 augustus 2008 om 00:21
Heel herkenbaar feliciaatje alles wat je beschrijft!! ( behalve dochter...ik heb geen kids).
Een draak haha!!
Ik heb me er ook bij neer gelegd alhoewel ik het wel heel vervelend vind.
Voel me ook schuldig als ik de dierbaren in mijn omgeving zit af te snauwen. Ik kan dan ook janken om niets!!!
Tis net als of alles harder binnenkomt zoals geluiden inderdaad.
En relativeren is dan werkelijk helemaal een kunst!!
Een draak haha!!
Ik heb me er ook bij neer gelegd alhoewel ik het wel heel vervelend vind.
Voel me ook schuldig als ik de dierbaren in mijn omgeving zit af te snauwen. Ik kan dan ook janken om niets!!!
Tis net als of alles harder binnenkomt zoals geluiden inderdaad.
En relativeren is dan werkelijk helemaal een kunst!!
woensdag 6 augustus 2008 om 00:24
Mijn cyclus loopt vrij op tijd maar ben wel heviger ongesteld,had laatst gewon weeen leek het wel 
Echt zo,n pijn niet normaal meer.
M,n moeder had ook veel last ervan,altijd sjaggie rond die tijd,heb er geen goeie herrineringen aan dus ik hou me in(althans,probeer ik) tegen mn kind.
Maar voel me echt afschuwelijk dan,nogmaals,ik haat iedereen en erger me kapot,niet zozeer aan mn kind hoor maar ben wat kortaffer zeg maar
Maar schrik vooral van mijn aggresiviteit(let maar op rond de 25e hier,ben ik erg agressief
)
Echt zo,n pijn niet normaal meer.
M,n moeder had ook veel last ervan,altijd sjaggie rond die tijd,heb er geen goeie herrineringen aan dus ik hou me in(althans,probeer ik) tegen mn kind.
Maar voel me echt afschuwelijk dan,nogmaals,ik haat iedereen en erger me kapot,niet zozeer aan mn kind hoor maar ben wat kortaffer zeg maar
Maar schrik vooral van mijn aggresiviteit(let maar op rond de 25e hier,ben ik erg agressief
)
anoniem_40994 wijzigde dit bericht op 06-08-2008 00:25
Reden: spelfouten,nou ja,whatever,pms you know
Reden: spelfouten,nou ja,whatever,pms you know
% gewijzigd
woensdag 6 augustus 2008 om 00:32
Dankjewel Claire 
.
En in de praktijk valt het volgens mij wel mee. Ik ben alleen wat kortaf en ongezelliger. Maar binnenin rommelt en dondert het. Dat heb ik verder normaal nooit. Vandaag was het echt vrij erg, ook omdat ik wat nare dingen aan mijn hoofd heb en toen heb ik gezegd tegen mijn dochter van 4,5: laat mama maar even. Dat snapte ze maar half natuurlijk. Later uitgelegd dat mama's soms ook sacherijnig kunnen zijn. Dat was ok, ze was blij met haar ijsje en dat was veel belangrijker geloof ik .
Dus ik probeer het te matigen voor het eruit komt. Vergt wel wat wilskracht. Wat kan een mens zich ergeren, ben elke maand weer verbaasd.
.En in de praktijk valt het volgens mij wel mee. Ik ben alleen wat kortaf en ongezelliger. Maar binnenin rommelt en dondert het. Dat heb ik verder normaal nooit. Vandaag was het echt vrij erg, ook omdat ik wat nare dingen aan mijn hoofd heb en toen heb ik gezegd tegen mijn dochter van 4,5: laat mama maar even. Dat snapte ze maar half natuurlijk. Later uitgelegd dat mama's soms ook sacherijnig kunnen zijn. Dat was ok, ze was blij met haar ijsje en dat was veel belangrijker geloof ik
.Dus ik probeer het te matigen voor het eruit komt. Vergt wel wat wilskracht. Wat kan een mens zich ergeren, ben elke maand weer verbaasd.
woensdag 6 augustus 2008 om 00:39
Ja daar snap ik ook niets van...elke keer de verbazing over hoe je je dan voelt...gewoon een totaal ander mens. Tenminste daar verbaas ik me echt over. Bij mij is dat ook later gekomen. Voorheen had ik wel heel erg veel pijn maar was ik minder labiel. Fijn vooruitzicht...misschien nog zwanger worden..daarna de overgang. Tjezus!!!
woensdag 6 augustus 2008 om 00:45
Zwangerschap was hier prima, heb me nog nooit zo lekker in mijn vel gevoeld. Daarna lang bv gegeven en dus naast de zwangerschap bijna 2 jaar niet of nauwelijks ongesteld geweest. Nu ik erover nadenk is toen mijn pms veel erger geworden. Hm. Wel minder pijnlijk, als tiener had ik echt nergens last van (geen pms, geen pijn, duurde 2 dagen, was hemels haha) totdat ik een lichte pil ging slikken. Na een jaar gestopt maar het is nooit meer zo makkelijk geworden als daarvoor. Snik.
![;-]](https://forum.viva.nl/smilies/79_wink.gif)
woensdag 6 augustus 2008 om 01:12
Rider:
Gelukkig kent mijn man me een beetje inmiddels en laat hij me een beetje met rust. Of hij schenkt een borrel voor me in, heel lief.
De kinderen zijn nu nog thuis; vakantie, en dat helpt ook niet echt. De hele dag is het van "mama, mama, mama, mama, mama mogen we een ijsje, mama mag ik een kleurplaat maken, mama ik moet poepen, mama waar is m`n favoriete jurk....." etc. Dan krijgen ze van mij te horen: "Ja! Wat nou weer!?"
Nee, dat is niet lief. Ik zeg ze dan meestal maar even erbij dat mama chaggereinig is en dat ze maar even met zichzelf moeten praten.
Gelukkig kent mijn man me een beetje inmiddels en laat hij me een beetje met rust. Of hij schenkt een borrel voor me in, heel lief.
De kinderen zijn nu nog thuis; vakantie, en dat helpt ook niet echt. De hele dag is het van "mama, mama, mama, mama, mama mogen we een ijsje, mama mag ik een kleurplaat maken, mama ik moet poepen, mama waar is m`n favoriete jurk....." etc. Dan krijgen ze van mij te horen: "Ja! Wat nou weer!?"
Nee, dat is niet lief. Ik zeg ze dan meestal maar even erbij dat mama chaggereinig is en dat ze maar even met zichzelf moeten praten.
woensdag 6 augustus 2008 om 08:09
Ik heb vanaf mijn 14e tot mijn 32e de pil geslikt, dus nooit last van buien, vreetaanvallen etc.
Tot mijn lijf het opeens 'zelf' moest doen. Huilbuien, boos, vreselijke behoefte aan chocola. Eerst had ik het helemaal niet door, na een tijdje legde ik de relatie met mijn hormonen.
En daar schrok ik van, want ik herinnerde hoe mijn moeder (in de overgang toen ik klein was) onredelijk en boos kon uitvallen en daar was ik altijd een beetje bang van. Én boos om, want het ging vaak echt nergens over.
Dat wilde ik dus absoluut niet. Ja ik heb pijn (en soms zo erg dat ik moet thuisblijven) ja ik ben sjagggerijnig, ja ik heb trek in chocola. Maar daar wil ik geen last van hebben en ik wil helemaal mijn omgeving er niet mee opzadelen. Helemaal niet nu mijn cyclus opeens met een week verkort is.
Die pijn is meestal wel dragelijk te maken. Zo niet dan duik ik m'n bed in en wacht tot het over gaat. Als het echt zo erg is dan mag ik daar aan toegeven van mezelf.
De buien daar geef ik niet aan toe. Ik zeg tegen Meneer Nilsson dat ik ongesteld moet worden, me niet zo lekker voel en een beetje extra liefde nodig heb. Dus de schat brengt me braaf kopjes thee en download een lekkere film voor me.
Voel ik irritatie opkomen dan laat ik die gevoelens heel even toe, ervaar ze, benoem ze voor mezelf, zeg wat ik eigenlijk liever had gehad en geef mezelf een soort 'geestelijke knuffel' en spreek mezelf een beetje streng toe. Dat vergt ff oefening, maar werkt wel. Ben nu in een paar seconden van die aanval af en niemand heeft er last van gehad. Ik ook niet.
Tot mijn lijf het opeens 'zelf' moest doen. Huilbuien, boos, vreselijke behoefte aan chocola. Eerst had ik het helemaal niet door, na een tijdje legde ik de relatie met mijn hormonen.
En daar schrok ik van, want ik herinnerde hoe mijn moeder (in de overgang toen ik klein was) onredelijk en boos kon uitvallen en daar was ik altijd een beetje bang van. Én boos om, want het ging vaak echt nergens over.
Dat wilde ik dus absoluut niet. Ja ik heb pijn (en soms zo erg dat ik moet thuisblijven) ja ik ben sjagggerijnig, ja ik heb trek in chocola. Maar daar wil ik geen last van hebben en ik wil helemaal mijn omgeving er niet mee opzadelen. Helemaal niet nu mijn cyclus opeens met een week verkort is.
Die pijn is meestal wel dragelijk te maken. Zo niet dan duik ik m'n bed in en wacht tot het over gaat. Als het echt zo erg is dan mag ik daar aan toegeven van mezelf.
De buien daar geef ik niet aan toe. Ik zeg tegen Meneer Nilsson dat ik ongesteld moet worden, me niet zo lekker voel en een beetje extra liefde nodig heb. Dus de schat brengt me braaf kopjes thee en download een lekkere film voor me.
Voel ik irritatie opkomen dan laat ik die gevoelens heel even toe, ervaar ze, benoem ze voor mezelf, zeg wat ik eigenlijk liever had gehad en geef mezelf een soort 'geestelijke knuffel' en spreek mezelf een beetje streng toe. Dat vergt ff oefening, maar werkt wel. Ben nu in een paar seconden van die aanval af en niemand heeft er last van gehad. Ik ook niet.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
