Psyche
alle pijlers
Triggers opzoeken?
zondag 8 juni 2025 om 09:57
Ik had vorige week een afspraak met mijn therapeut. Ik kwam eigenlijk om iets te bespreken wat we uiteindelijk nooit meer besproken hebben.
Ze vond het blijkbaar tijd om me te triggeren. Ze is nogal confronterend en lokt me graag uit mijn tent. Zo zegt ze dingen als "wat kom je hier nou halen? (En dat 3x herhalen als ik niet het goede antwoord geef)". Of "kijk nou wat je doet", "zo grappig wat je altijd doet", "heb je zelf door wat je doet?".
Wat ik niet verwacht had was dat ik binnen een kwartier steeds kleiner werd en uiteindelijk alleen nog maar als een soort mokkende kleuter zat te huilen. Ik ging volledig op slot. Ze bleef maar op me inpraten en besloot uiteindelijk dat het goed was op korte termijn weer een afspraak te maken.
Wat ik geleerd heb uit de sessie is dat ik enorm faalangstig ben. Kleinerende vader en een moeder die niets goed keurde wat ik deed (lieve vrouw hoor maar ik durf niet eens mijn trouwjurk te laten zien omdat ik bang ben voor haar afwijzing).
Ik ben inmiddels een eind in de 40. Ik hoor de goedkeuring van mijn ouders en therapeut toch niet meer nodig te hebben lijkt me.
Laatst kreeg ik negatieve feedback op mijn werk en ik loop de rest van de dag huilend rond. Na die dag was het gelukkig wel over. Vroeger zat ik er weken mee. Dus er is verbetering. Maar de triggers zijn zo sterk. Ik ga na een trigger automatisch in het het verdrietige kind rol.
Voor die therapie sessie was ik in een fase van mijn leven dat ik tevreden was met wie ik ben en oprecht kan zeggen dat ik een leuk mens ben. Ik ben empathisch, meelevend en warm. Maar heel eerlijk presteer ik weinig omdat ik nooit iets oefen in de angst te falen.
Mijn vriend zijn hulp wordt geregeld gevraagd omdat hij zo goed is in dingen. Mij vraagt mijn omgeving nooit ergens om. Ik kan ook weinig.
Door die laatste sessie therapie is zoveel pijn opgelaaid. Ik ga er niet in zwelgen, dat is niet mijn ding. En ik waardeer mezelf echt wel. Maar de twijfel is steeds aanwezig en ik twijfel of ik over een paar weken weer naar therapie ga.
Ik train mezelf in "alles mag er zijn ". Dus ook mijn faalangst. De stem in mijn hoofd die zegt dat ik nergens goed voor ben is hiermee nog weg.
Nu twijfel ik of ik weer de triggers op ga zoeken en naar therapie (andere therapeut die ik niet als 'ouder' zie is ook een optie) ga of dat ik de afspraak af zeg.
Ik betwijfel of een trigger na zoveel jaar nog te elimineren is. Wat denken jullie?
Ze vond het blijkbaar tijd om me te triggeren. Ze is nogal confronterend en lokt me graag uit mijn tent. Zo zegt ze dingen als "wat kom je hier nou halen? (En dat 3x herhalen als ik niet het goede antwoord geef)". Of "kijk nou wat je doet", "zo grappig wat je altijd doet", "heb je zelf door wat je doet?".
Wat ik niet verwacht had was dat ik binnen een kwartier steeds kleiner werd en uiteindelijk alleen nog maar als een soort mokkende kleuter zat te huilen. Ik ging volledig op slot. Ze bleef maar op me inpraten en besloot uiteindelijk dat het goed was op korte termijn weer een afspraak te maken.
Wat ik geleerd heb uit de sessie is dat ik enorm faalangstig ben. Kleinerende vader en een moeder die niets goed keurde wat ik deed (lieve vrouw hoor maar ik durf niet eens mijn trouwjurk te laten zien omdat ik bang ben voor haar afwijzing).
Ik ben inmiddels een eind in de 40. Ik hoor de goedkeuring van mijn ouders en therapeut toch niet meer nodig te hebben lijkt me.
Laatst kreeg ik negatieve feedback op mijn werk en ik loop de rest van de dag huilend rond. Na die dag was het gelukkig wel over. Vroeger zat ik er weken mee. Dus er is verbetering. Maar de triggers zijn zo sterk. Ik ga na een trigger automatisch in het het verdrietige kind rol.
Voor die therapie sessie was ik in een fase van mijn leven dat ik tevreden was met wie ik ben en oprecht kan zeggen dat ik een leuk mens ben. Ik ben empathisch, meelevend en warm. Maar heel eerlijk presteer ik weinig omdat ik nooit iets oefen in de angst te falen.
Mijn vriend zijn hulp wordt geregeld gevraagd omdat hij zo goed is in dingen. Mij vraagt mijn omgeving nooit ergens om. Ik kan ook weinig.
Door die laatste sessie therapie is zoveel pijn opgelaaid. Ik ga er niet in zwelgen, dat is niet mijn ding. En ik waardeer mezelf echt wel. Maar de twijfel is steeds aanwezig en ik twijfel of ik over een paar weken weer naar therapie ga.
Ik train mezelf in "alles mag er zijn ". Dus ook mijn faalangst. De stem in mijn hoofd die zegt dat ik nergens goed voor ben is hiermee nog weg.
Nu twijfel ik of ik weer de triggers op ga zoeken en naar therapie (andere therapeut die ik niet als 'ouder' zie is ook een optie) ga of dat ik de afspraak af zeg.
Ik betwijfel of een trigger na zoveel jaar nog te elimineren is. Wat denken jullie?
zondag 8 juni 2025 om 20:39
Dat betwijfel ik, want TO ging er naar eigen zeggen naartoe omdat ze zich sinds haar burn-out nergens meer op haar plek voelt. Maar misschien lopen er meerdere dingen door elkaar, ik kan het niet goed plaatsen.Claire45 schreef: ↑08-06-2025 20:03Ik vind het eigenlijk ook absurd dat jouw therapeut zo bot en afwijzend reageert op een moment - na lange tijd - waarop jij helemaal trots en verguld naar haar toekomt om te vertellen over de goede ervaringen die je hebt gehad in je werk. Zij reageert dan dus met: “En wil je nu een sticker?”
Sorry, maar dat is niet oké. Soms hebben we (allemaal) een schouderklopje of een compliment nodig. Een sticker desnoods.
Ik vind deze therapeut sadistisch klinken.
TO, er zit een wereld tussen "lijstjes afwerken" en wat jouw therapeut doet. Enkel "nabootsen" van je ouders om vervolgens achterover te leunen tot jij je pijn doorleeft terwijl je feitelijk bent dichtgeklapt heeft m.i. niks met therapie te maken. Ik zou een therapeut zoeken waar je naartoe kan zonder angst voor onveilige situaties.
Geef de liefde verdomme een keer een kans en niet de logica
zondag 8 juni 2025 om 21:18
Ik had eerst een mail gestuurd met het vragen om advies waarom ik me nergens meer thuis voel (in werk sfeer). Ik zei dat het voelde alsof ik in een bubbel zat. Ze zei vervolgens "misschien ben jij niet degene in een bubbel maar de rest van de wereld, laten we eens op zoek gaan naar (spirituele) mensen die bij je passen". En het voelde alsof het een keer niet aan mij lag zoals ik oorspronkelijk dacht.canis-felis schreef: ↑08-06-2025 20:39Dat betwijfel ik, want TO ging er naar eigen zeggen naartoe omdat ze zich sinds haar burn-out nergens meer op haar plek voelt. Maar misschien lopen er meerdere dingen door elkaar, ik kan het niet goed plaatsen.
TO, er zit een wereld tussen "lijstjes afwerken" en wat jouw therapeut doet. Enkel "nabootsen" van je ouders om vervolgens achterover te leunen tot jij je pijn doorleeft terwijl je feitelijk bent dichtgeklapt heeft m.i. niks met therapie te maken. Ik zou een therapeut zoeken waar je naartoe kan zonder angst voor onveilige situaties.
Maar uiteindelijk hebben we het nooit meer hierover gehad. Het ging meteen naar "wat kom je hier halen?". En toen ik verwees naar de mail kreeg de vraag herhaalt en daarna weer.
Ik kwam gewoon halen om te horen dat het niet aan mij lag zoals ik mijn hele leven al denk. Maar dat kon ik me op dat moment niet bedenken. Het zat onbewust. Nu ben ik wel bewust dus dat heeft ze bereikt.
zondag 8 juni 2025 om 21:59
Dat klinkt verdacht veel als iemand die ik zijdelings ken, die zichzelf psycholoog noemt. Leeftijd klopt ook ongeveer. Maar ik vrees dat er meer van dat soort types zijn. Hoe dan ook: ik zou er van mijn levensdagen niet in therapie gaan. Ze komt zelf emotioneel onvolwassen over en daarmee onveilig. Wat ik zei geldt ook voor mezelf: ik weet prima bij wie ik dat gedrag kan vinden, daar ga ik geen 'therapeut' voor betalen.
Geef de liefde verdomme een keer een kans en niet de logica
zondag 8 juni 2025 om 22:18
Een trigger is zeker wel een ding op zichzelf. Het is een trauma wat zich in je brein heeft vastgezet. En wat ervoor zorgt dat een situatie in het heden ervoor zorgt dat je hogere brein functie uitgeschakeld wordt en je in een overlevingsstand terecht komt. Je bènt niet je triggers.
zondag 8 juni 2025 om 22:30
Wat ik begrijp uit het boek, kun je trauma helen als het tegelijkertijd lukt om je prefrontale cortex "aan" te houden. Als je compleet overspoeld wordt door oude pijn, dan ben je alleen maar aan het herbeleven en dat helpt je niet verder en kan in potentie schadelijk zijn.
zondag 8 juni 2025 om 22:38
Dat herbeleven doe ik dus geregeld de afgelopen 20 jaar maar ik lijk niet verder te komen. Ik snap niet wat je bedoelt met 'prefrontale cortex aanhouden' maar het klinkt als een oplossing. Ik ga dat boek eens lezen.martje55 schreef: ↑08-06-2025 22:30Wat ik begrijp uit het boek, kun je trauma helen als het tegelijkertijd lukt om je prefrontale cortex "aan" te houden. Als je compleet overspoeld wordt door oude pijn, dan ben je alleen maar aan het herbeleven en dat helpt je niet verder en kan in potentie schadelijk zijn.
zondag 8 juni 2025 om 22:40
Klinkt idd alsof je nu een andere benadering nodig hebt. Goed bezig Spiri!Spiri123 schreef: ↑08-06-2025 15:24Ze imiteert in mijn ogen de liefde die ik van mijn ouders kreeg. Maar mijn ouders voelen ook niet veilig. En mijn therapeut ook al 20 jaar niet. Maar ik weet van huis uit niet beter.
Ik probeer ook echt naar mijn moeder te luisteren als ze klaagt over haar leven. Ik word letterlijk misselijk als ik haar binnen laat. Het voelt niet goed. Ik ervaar zoveel weerstand.
Maar ik neem mezelf kwalijk dat ik niet naar haar kan luisteren. Welk kind kan nou niet naar zijn ouder luisteren?
En dat gevoel heb ik ook met mijn therapeut. Het voelt onveilig maar ik vind dat ik het moet aankunnen.
Ik ga eens een andere therapeut proberen. Ik wil wel door. Ik heb wel het gevoel dat het me gaat helpen om door te pakken.
Maar zoals Lucy ook zegt, wel graag in een veilige setting.
zondag 8 juni 2025 om 22:52
Dat klinkt ook als wat er met emdr wordt gedaan.
Het idee is dat je niet tegelijk heftig een emotioneel geladen herbeleving kunt hebben én de tafel van 7 achteruit opzeggen (om maar wat te noemen). Door die herbeleving op te roepen terwijl je tegelijk zo'n cognitieve taak doet, worden je hersens eigenlijk overbelast waardoor de heftigheid van de herinnering afgaat.
What a nuanced anxiety
zondag 8 juni 2025 om 23:19
Dat klinkt logisch en als een handeling die valt te trainen. Daar heb ik wel behoefte aan. Dank je voor de uitleg.tyche schreef: ↑08-06-2025 22:52Dat klinkt ook als wat er met emdr wordt gedaan.
Het idee is dat je niet tegelijk heftig een emotioneel geladen herbeleving kunt hebben én de tafel van 7 achteruit opzeggen (om maar wat te noemen). Door die herbeleving op te roepen terwijl je tegelijk zo'n cognitieve taak doet, worden je hersens eigenlijk overbelast waardoor de heftigheid van de herinnering afgaat.
zondag 8 juni 2025 om 23:24
20 jaar??? Dit vind ik niet normaal. Klinkt bijna alsof je afhankelijk ben van de therapie. Ga naar een GGZ psycholoog en noet naar kwakzalvers!!Spiri123 schreef: ↑08-06-2025 19:45Ze gaat eigenlijk al 20 jaar zo te werk. Een paar jaar was het rustiger. En na een paar jaar kon ik weer adem halen als ik naar haar toeging. Ik was jaren echt bang om te gaan maar het leek me goed voor me. Ik wilde graag me verder ontwikkelen, een uitdaging. Daarom bleef ik gaan.
Nu voelt het niet zo goed meer. Ik weet niet of het weer terugtrekken is of voor mezelf opkomen.
maandag 9 juni 2025 om 00:43
Ik had voor het eerst therapie toen ik dertien was. Dat is ruim dertig jaar geleden. Een paar jaar geleden pas, had ik eindelijk een therapie te pakken die geholpen heeft. Ik heb nooit met kwakzalvers te maken gehad.
Komt vaker voor dan je denkt.
To the end of my days; I will follow.
maandag 9 juni 2025 om 00:45
Hoi TO, EMDR is geen handeling die je kunt trainen. EMDR wordt gedaan door een psycholoog/psychotherapeut die ervoor geleerd heeft.
Of bedoelde je dat niet?
To the end of my days; I will follow.
maandag 9 juni 2025 om 01:31
Ik weet het. Therapie verslaafd heb je ook. Het gevolg daarvan is mensen die constant in hun hoofd zitten en alles over analyseren. Dan wordt dat vooral het probleem. Maar ja, die vage therapeuten hebben er belang bij om dat in stand te houden.
maandag 9 juni 2025 om 01:34
maandag 9 juni 2025 om 08:37
maandag 9 juni 2025 om 08:38
maandag 9 juni 2025 om 10:31
Als ik jou was zou ik eens naar haar big-registratie kijken: https://www.bigregister.nl/zoek-zorgverlener Is ze wel een erkende psychotherapeut?.
Elke keer dat ik terug naar mijn therapeut wil, moet ik weer door de huisarts doorverwezen worden. Even langs hoppen, kan niet.
Het kan zijn dat je jarenlang iets uit het contact haalde en nu niet meer. Aan de andere kant: als je al twintig jaar herbelevingen hebt, werkt de therapie niet voldoende. Je beschrijft dat je therapeut als een ouder voelt. Dat heet overdracht. Een goede psycholoog is zich daarvan bewust. https://nl.wikipedia.org/wiki/Overdracht_(psychologie)
maandag 9 juni 2025 om 10:39
Zoek dan naar psycholoog. Iedereen mag zich namelijk psychotherapeut noemen, dat is namelijk geen beschermd beroep. Als je therapeut zich psychotherapeut noemt dan weet je al genoeg, dan heeft ze geen opleiding tot psycholoog gehad.Kipzonderkop schreef: ↑09-06-2025 10:31Als ik jou was zou ik eens naar haar big-registratie kijken: https://www.bigregister.nl/zoek-zorgverlener Is ze wel een erkende psychotherapeut?.
Elke keer dat ik terug naar mijn therapeut wil, moet ik weer door de huisarts doorverwezen worden. Even langs hoppen, kan niet.
Het kan zijn dat je jarenlang iets uit het contact haalde en nu niet meer. Aan de andere kant: als je al twintig jaar herbelevingen hebt, werkt de therapie niet voldoende. Je beschrijft dat je therapeut als een ouder voelt. Dat heet overdracht. Een goede psycholoog is zich daarvan bewust. https://nl.wikipedia.org/wiki/Overdracht_(psychologie)
maandag 9 juni 2025 om 11:05
Ik ben altijd in de veronderstelling geweest dat een psychotherapeut juist meer opleiding heeft gehad dan een psycholoog?
https://kennisbank.patientenfederatie.n ... erde%20ggz.
Iedereen mag zich coach of therapeut noemen, maar toch geen psychotherapeut?
Verder: ik herken het terug gaan naar een psycholoog, ook al duurt het bij mij niet al 20 jaar. Mijn psycholoog heeft me na 3,5 jaar (met hele periodes van geen therapie) doorgestuurd naar een gz-psycholoog omdat ze de afhankelijkheid te groot vond worden.
Soms zijn er trauma's of persoonlijkheidstoornissen dat (terugkerende) therapie verantwoord, bv terugkerende suicidaliteit of bepaalde dsm-stickers (bv psychoses, schizofrenie enz). Het is niet zo zwart/wit. Maar er kan ook een afhankelijke persoonlijkheidsstoornis achter zitten, waardoor je het gevoel blijft houden het niet alleen te kunnen doen.
Anyhow: een nieuwe blik van een nieuwe therapeut kan helpend zijn
.
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
maandag 9 juni 2025 om 11:34
Zeker wel. Alleen in de GGZ kan je er zeker van zijn dat een psychotherapeut ook psychologie heeft gestudeerd.Lucy schreef: ↑09-06-2025 11:05Ik ben altijd in de veronderstelling geweest dat een psychotherapeut juist meer opleiding heeft gehad dan een psycholoog?
https://kennisbank.patientenfederatie.n ... erde%20ggz.
Iedereen mag zich coach of therapeut noemen, maar toch geen psychotherapeut?
Verder: ik herken het terug gaan naar een psycholoog, ook al duurt het bij mij niet al 20 jaar. Mijn psycholoog heeft me na 3,5 jaar (met hele periodes van geen therapie) doorgestuurd naar een gz-psycholoog omdat ze de afhankelijkheid te groot vond worden.
Soms zijn er trauma's of persoonlijkheidstoornissen dat (terugkerende) therapie verantwoord, bv terugkerende suicidaliteit of bepaalde dsm-stickers (bv psychoses, schizofrenie enz). Het is niet zo zwart/wit. Maar er kan ook een afhankelijke persoonlijkheidsstoornis achter zitten, waardoor je het gevoel blijft houden het niet alleen te kunnen doen.
Anyhow: een nieuwe blik van een nieuwe therapeut kan helpend zijn.
maandag 9 juni 2025 om 11:39
Oh wacht, ik vergis me. Psychotherapeut is wel een beschermd beroep. Maar er zijn nogal veel kwakzalvers die pyschotherapie geven maar geen psychotherapeut zijn. Een psychotherapeut staat in het BIG register. En als je een erkende psycholoog wil dan moet het een GZ pyscholoog zijn. Echt, ik ken iemand die een opleiding voor alternatief genezer heeft gevolgd en ook psychotherapie geeft. Krankzinnig!
maandag 9 juni 2025 om 11:53
Een psycholoog die ingeschreven staat bij een beroepsvereniging is toch ook gewoon een erkend psycholoog?
Een gz-psycholoog heeft bovenop haar studie psychologie nog een master gz gedaan en mag "zwaardere" gevallen behandelen net complex trauma.
Ik ga persoonlijk liever naar een vrijgevestigde psycholoog dan naar de ggz. Omdat bij de ggz er een stempel gezet móet worden en vanuit protocollen behandeld móet worden. Bij vrijgevestigde kan er meer holistisch gekeken worden en zijn stempels minder belangrijk. Het is maar net wat je ligt.
Overigens zit ik nu dus wel bij de ggz, en binnen 2 sessies kreeg idd al een stempel.
Wat ik raar vind, is dat iedereen zich emdr therapeut mag noemen. Terwijl je daar zoveel kwaad mee aan kan richten als dat niet gedaan wordt door iemand die weet wat hij/zij doet (maar dat geldt ook psycholoog. Zou wat mij betreft ook beschermd mogen worden).
Een gz-psycholoog heeft bovenop haar studie psychologie nog een master gz gedaan en mag "zwaardere" gevallen behandelen net complex trauma.
Ik ga persoonlijk liever naar een vrijgevestigde psycholoog dan naar de ggz. Omdat bij de ggz er een stempel gezet móet worden en vanuit protocollen behandeld móet worden. Bij vrijgevestigde kan er meer holistisch gekeken worden en zijn stempels minder belangrijk. Het is maar net wat je ligt.
Overigens zit ik nu dus wel bij de ggz, en binnen 2 sessies kreeg idd al een stempel.
Wat ik raar vind, is dat iedereen zich emdr therapeut mag noemen. Terwijl je daar zoveel kwaad mee aan kan richten als dat niet gedaan wordt door iemand die weet wat hij/zij doet (maar dat geldt ook psycholoog. Zou wat mij betreft ook beschermd mogen worden).
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
