De kinderen vliegen uit

14-08-2025 10:29 32 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
N.a.v. een ander topic, ben ik benieuwd naar jullie ‘invulling’.

Onze situatie: jong getrouwd en kinderen gekregen, nu midden 40 en de kinderen gaan (ineens wat sneller dan verwacht) de deur uit. Moest hier erg aan wennen, maar besef ook: de komende jaren zijn misschien wel juist dé jaren dat we nog vanalles kunnen doen en mooie dingen kunnen beleven. Lang verhaal kort: we zijn een beetje aan het fantaseren over verhuizen naar een wat kleiner en goedkoper huis, wel of niet naar een andere stad (spannend!) en dan nog wat van de wereld gaan zien. Maar verder weg verhuizen betekent ook juist weer wat verder weg zijn van familie, en ouders zijn ook niet meer de jongsten. Dus ook vooral veel wikken en wegen, haha! Maar we hebben geen haast.
Welke dingen hebben jullie (weer) gedaan toen de kinderen uit huis gingen? Heb je het roer hier en daar omgegooid, of juist niet? Jeugddromen weer opgepakt? Verhuisd? Benieuwd of er nog andere leuke ideeen zijn :-D
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben verhuisd (toen kind op kamers ging) naar een leukere plek. En nu het echt uitziet alsof ze binnenkort helemaal gaat uitvliegen, voel ik wat meer ruimte om weer te gaan solliciteren. Minder verantwoordelijkheden thuis, dus meer energie over om te investeren in een leukere intensievere baan. Zo lang ze thuis was, voelde ik toch vooral de noodzaak aan stabiliteit en status-quo. Nu durf ik weer wat meer het onbekende aan te gaan.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.”
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik moet eerlijk zeggen dat ik in een diep zwart gat viel toen mijn jongste kind op zich zelf ging wonen. Haar 3 siblings gingen haar voor en dat vond ik ook niet makkelijk, maar toen de dus de laatste ook vertrok en ik ineens "kinderloos " was, wist ik een paar jaar hier geen positieve draai aan te geven. De reuring miste ik vreselijk....hun verhalen hun acties, noem het maar op. Ook al had/heb ik zelf een fijn en vol leven.....ik voelde me plots ook oud .
Dat is nu ruim 3 jaar geleden en inmiddels heb ik er dus wel een positieve draai aan kunnen geven. Veel vrijheid, geen strakke planningen meer. Heb met alle 4 de kinderen een super fijne en warme band. Voel heel veel liefde voor ze en zeker ook voor mijn kleindochters.

Wat betreft het roer om gooien....daar denken we wel eens aan....aan emigreren, maar die vind ik lastig eerlijk gezegd. Ergens zou ik wel willen, maar ben bang dat ik de kinderen en kleinkinderen veel te veel ga missen. Ik ben er nog niet uit.....
Alle reacties Link kopieren Quote
Die van ons zijn uitgevlogen, maar komen nog geregeld weer het nest in. Ik heb geen behoefte aan verhuizen, maar zolang ze ons huis nog geregeld als thuis gebruiken, vind ik het ook zeker nog geen goed idee.

Eigenlijk doen we niet veel anders, vakanties/etentjes etc zonder kinderen deden we al.

Ik merk wel, dat ik ondertussen de rust als ze er niet zijn ook erg waardeer. Dat had ik me van te voren niet kunnen bedenken
Alle reacties Link kopieren Quote
Interessant topic; ik was daar de laatste weken al over aan het nadenken of ik er eentje zou openen of dat er al eentje liep. Nu zie ik dit topic 😊
Wij zijn vrij onverwacht vanaf eind deze maand lege-nesters; ook eerder dan verwacht en het gaat ineens ook snel achter elkaar. Oudste is in januari op kamers gegaan en jongste gaat dus per september onverwacht. We hebben het er nog niet heel uitgebreid over gehad qua invulling want zoals gezegd gaat het nu ineens heel snel maar hebben we gewoon beide een baan en moeten nog lang werken voordat we met pensioen gaan. Ook weet ik uit ervaring dat de kinderen zeker in de weekenden en vakanties nog naar huis komen dus verhuizen of kleiner wonen is bij ons geen sprake van.
Poep, wie heeft jou gescheten?
Alle reacties Link kopieren Quote
Dat oud voelen had ik ook wel een beetje, haha. Vandaar ook weer zin in nieuwe impulsen en bedenken wat we zelf ook alweer wilden toen we jong waren. Het zal vast wennen zijn, maar onze band is hecht en daardoor kan ik het makkelijker loslaten (zal ook wel moeten trouwens, weinig keus!)
Lees hier dat omdat de kinderen nog vaak thuis komen, er niet verhuisd wordt( maar zou het echt zoveel uitmaken of dat het huis is waar ze de laatste 10 jaar hebben gewoond of een nieuw huis is ergens anders? Uiteindelijk zijn wij als ouders het ‘thuis’, en niet zozeer het huis, of onderschat ik dat? Ik wil ze daarin ook niet te kort doen.
Lees hier ook over emigreren; man had dat wel willen doen, maar ik niet. Ik zou er nooit voor kiezen om zo ver bij de kinderen vandaan te gaan wonen, maar snap best dat anderen dat wel doen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat meespeelt is dat we relatief duur wonen, en als we met z’n tweeen zijn, mag dat wel wat minder en doen we liever andere dingen van dat geld. Maar ‘kleiner wonen’ betekent niet dat er geen ruimte is voor de kinderen of later de kleinkinderen, want het lijkt me echt fantastisch om er alsnog wel een echt familiehuis van te maken met een hele grote eetkeuken enzo.
Alle reacties Link kopieren Quote
Nann schreef:
14-08-2025 12:30
Dat oud voelen had ik ook wel een beetje, haha. Vandaar ook weer zin in nieuwe impulsen en bedenken wat we zelf ook alweer wilden toen we jong waren. Het zal vast wennen zijn, maar onze band is hecht en daardoor kan ik het makkelijker loslaten (zal ook wel moeten trouwens, weinig keus!)
Lees hier dat omdat de kinderen nog vaak thuis komen, er niet verhuisd wordt( maar zou het echt zoveel uitmaken of dat het huis is waar ze de laatste 10 jaar hebben gewoond of een nieuw huis is ergens anders? Uiteindelijk zijn wij als ouders het ‘thuis’, en niet zozeer het huis, of onderschat ik dat? Ik wil ze daarin ook niet te kort doen.
Lees hier ook over emigreren; man had dat wel willen doen, maar ik niet. Ik zou er nooit voor kiezen om zo ver bij de kinderen vandaan te gaan wonen, maar snap best dat anderen dat wel doen.
ligt er ook aan, wat je kinderen nog in jullie woonplaats hebben, veel vrienden? vaak een feestje?
of je gaat verhuizen naar een plek waar 'niks' is
na verhuizen komen je kinderen niet meer 'thuis', maar zijn ze op bezoek?

zo zie ik die verschillen tenminste om ons heen, waar iedereen kinderen in verschillende stadia van utivliegen heeft

Oh... en wat ik hier plots ook veel zie (en nee, dat is geen Corona-effect): honden
De kinderen uit huis... hond er in
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou je gedachten niet teveel laten inperken door nog lang niet met pensioen gaan als dat betekent dat je dingen vooruitschuift onder het mom van "wanneer we met pensioen zijn...". Ik zie te vaak dat daar door ziekte of andere onvoorziene omstandigheden weinig van terechtkomt.
Geef de liefde verdomme een keer een kans en niet de logica
Alle reacties Link kopieren Quote
Nog elke dag blij dat ze inmiddels op zichzelf wonen.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.

David Dunning
Alle reacties Link kopieren Quote
canis-felis schreef:
14-08-2025 12:46
Ik zou je gedachten niet teveel laten inperken door nog lang niet met pensioen gaan als dat betekent dat je dingen vooruitschuift onder het mom van "wanneer we met pensioen zijn...". Ik zie te vaak dat daar door ziekte of andere onvoorziene omstandigheden weinig van terechtkomt.
Dit houdt me wel bezig; als niet nu, wanneer dan wel? Als het ons gegeven is liggen de beste jaren nu precies voor ons.
Alle reacties Link kopieren Quote
Nann schreef:
14-08-2025 12:58
Dit houdt me wel bezig; als niet nu, wanneer dan wel? Als het ons gegeven is liggen de beste jaren nu precies voor ons.
Dat denk ik ook
Geef de liefde verdomme een keer een kans en niet de logica
Alle reacties Link kopieren Quote
Nann schreef:
14-08-2025 12:58
Dit houdt me wel bezig; als niet nu, wanneer dan wel? Als het ons gegeven is liggen de beste jaren nu precies voor ons.
Maar blijkbaar nog niet
Als ik iets geleerd heb, is het dat ik dit soort ideeën/besluiten niet kan forceren
Ineens is het er wel, en klopt de puzzel.
Alle reacties Link kopieren Quote
canis-felis schreef:
14-08-2025 12:46
Ik zou je gedachten niet teveel laten inperken door nog lang niet met pensioen gaan als dat betekent dat je dingen vooruitschuift onder het mom van "wanneer we met pensioen zijn...". Ik zie te vaak dat daar door ziekte of andere onvoorziene omstandigheden weinig van terechtkomt.
Op die manier bedoelde ik het niet helemaal maar emigreren of echt hele lange reizen zullen we waarschijnlijk de komende jaren nog niet maken. Wij hebben nog niet helemaal een leeg nest; wij hebben dus een hond ;-)
Poep, wie heeft jou gescheten?
Alle reacties Link kopieren Quote
Lila-Linda schreef:
14-08-2025 13:19
Maar blijkbaar nog niet
Als ik iets geleerd heb, is het dat ik dit soort ideeën/besluiten niet kan forceren
Ineens is het er wel, en klopt de puzzel.

Of je gaat gewoon uitzoeken wat je wil en dan kijken wat kan en regelt dat.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik viel ook in een zwart gat. Bij ons waren de omstandigheden anders. Wij gingen naar buitenland voor werk. Ik had dus geen werk meer en kinderen gingen niet mee.
Dus van druk huishouden ineens naar samen in een onbekende omgeving.
Ik vond het helemaal niks :-D

Ondertussen weer terug ben ik er wel aan gewend maar van de plannen van veel reizen en vakanties is weinig gekomen. We willen de hond niet steeds wegbrengen. Dus ik heb echt gezegd na deze` komt er geen meer. En dat wil wat zeggen…heel ons leven al honden gehad. Maar het beperkt ( ons in ieder geval ) heel erg …ook grote hond en lastig mee te nemen, doe je hem geen plezier mee.

Dat missen van de gezelligheid van bv al die meiden /vrienden om je heen die regelmatig binnenvielen was wel een ding.
Nu gaan we regelmatig met de vriendinnen van mijn dochter en hun moeders /vaders iets doen omdat je we er allemaal “last “van hebben en dat is ook heel gezellig om te doen.
Er is gewoon iets anders voor teruggekomen. .

Emigreren zou mijn man ook graag doen. We hebben dan ook al meerdere keren buiten nederland gewoond maar het is lastig omdat je ook niet alleen aan jezelf wilt denken. Ouders die ouder worden, ooit kleinkinderen misschien. Dat kunnen we beiden niet naast ons neerleggen …

Kleiner wonen hebben we overwogen misschien dat het ooit nog komt maar voorals nog is het voor ons vele malen duurder om kleiner te gaan wonen met al die huizenprijzen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zie om me heen ook dat kinderen nog terugkomen. De woningmarkt is beroerd, en soms kan het even niet anders. Bv. als de gekozen studie toch niet de juiste blijkt.

Verder mensen die honden nemen, maar niet als het globetrotters zijn die de deur vaak uit willen (de mensen, niet de honden ;-) ), een caravan, boot of camper.
If none of us is prepared to die for freedom, then all of us will die under tyranny.

Alle reacties Link kopieren Quote
Niks veranderd eigenlijk. Laatste van de twee, ook de jongste, ging in coronatijd het huis uit helemaal naar het verre westen 😊
Het enige wat ik jammer vind is dat je niet even leuk bij elkaar op de koffie kan. De oudste woont tien km. verderop dat is leuker vind ik.
Maar mensen gaan voorbij
Alle reacties Link kopieren Quote
love2dance schreef:
14-08-2025 14:37
Ik viel ook in een zwart gat. Bij ons waren de omstandigheden anders. Wij gingen naar buitenland voor werk. Ik had dus geen werk meer en kinderen gingen niet mee.
Dus van druk huishouden ineens naar samen in een onbekende omgeving.
Ik vond het helemaal niks :-D

Ondertussen weer terug ben ik er wel aan gewend maar van de plannen van veel reizen en vakanties is weinig gekomen. We willen de hond niet steeds wegbrengen. Dus ik heb echt gezegd na deze` komt er geen meer. En dat wil wat zeggen…heel ons leven al honden gehad. Maar het beperkt ( ons in ieder geval ) heel erg …ook grote hond en lastig mee te nemen, doe je hem geen plezier mee.

Dat missen van de gezelligheid van bv al die meiden /vrienden om je heen die regelmatig binnenvielen was wel een ding.
Nu gaan we regelmatig met de vriendinnen van mijn dochter en hun moeders /vaders iets doen omdat je we er allemaal “last “van hebben en dat is ook heel gezellig om te doen.
Er is gewoon iets anders voor teruggekomen. .

Emigreren zou mijn man ook graag doen. We hebben dan ook al meerdere keren buiten nederland gewoond maar het is lastig omdat je ook niet alleen aan jezelf wilt denken. Ouders die ouder worden, ooit kleinkinderen misschien. Dat kunnen we beiden niet naast ons neerleggen …

Kleiner wonen hebben we overwogen misschien dat het ooit nog komt maar voorals nog is het voor ons vele malen duurder om kleiner te gaan wonen met al die huizenprijzen.
Jaa, die gezelligheid, die ga ik zeker missen! En hond ook herkenbaar trouwens; ik zeg nu ook ‘na deze geen andere’, maar of ik dat volhou weet ik niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
En buiten verhuizen, hebben jullie nog oude hobby’s opgepakt? Meer gaan werken, studeren, reizen? Of is dat meer een leuk idee geweest en pakt dat in de praktijk heel anders uit?
Alle reacties Link kopieren Quote
Wij wilden al een tijd weg uit Nederland. Huis verkocht aan de oudste, met de jongste het geregeld. Flink gerekend. Conclusie, man kon stoppen met werken en er is geen probleem als ik morgen dood neerval. Wij zijn naar Spanje vertrokken en de kinderen komen regelmatig. Ik bel mijn ouders iedere week en bij nood ben ik in 2 uur in Nederland.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hier geen spannende plannen hoor (al duurt het nog wel een paar jaar).

Ik denk dat we wellicht wat meer op vakantie zullen gaan/langere reizen maken of een gezamenlijke hobby zullen zoeken. Maar niet verhuizen, en al helemaal niet emigreren. Ook al zijn ze het huis uit, zo lang wil ik ze niet missen. Tenminste, als dat op mijn initiatief is. Als de kinderen zelf willen emigreren moeten ze dat natuurlijk doen! (En hebben wij er een mooi reisdoel bij 😜)
Alle reacties Link kopieren Quote
Sinds de kinderen het huis uit gingen hebben we het drukker dan ooit. Ik ben meer gaan werken ( tot ik vaste oppasdagen kreeg ) , als het nodig is springen we bij bij de (schoon)ouders.
Ontelbaar vaak wordt er gevraagd “ ma, kun je oppassen “ , “ pa kun je helpen want de kraan/afvoer/dinges/ etc is stuk/ willen we nieuw / etc “ ) .
Verre reizen maakten we al vanaf dat de kinderen niet meer meegaan. Nu duren ze langer.
Ik ga vaker iets ( of juist niets ) met vriendinnen doen.
Het is wel fijn dat je , bij een dagje of nachtje weg, geen rekening meer hoeft te houden dat er met eten op je gewacht wordt en zo. Maar in het begin vond ik het vreselijk. Maar het went best snel.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Nann schreef:
14-08-2025 12:30
Dat oud voelen had ik ook wel een beetje, haha. Vandaar ook weer zin in nieuwe impulsen en bedenken wat we zelf ook alweer wilden toen we jong waren. Het zal vast wennen zijn, maar onze band is hecht en daardoor kan ik het makkelijker loslaten (zal ook wel moeten trouwens, weinig keus!)
Lees hier dat omdat de kinderen nog vaak thuis komen, er niet verhuisd wordt( maar zou het echt zoveel uitmaken of dat het huis is waar ze de laatste 10 jaar hebben gewoond of een nieuw huis is ergens anders? Uiteindelijk zijn wij als ouders het ‘thuis’, en niet zozeer het huis, of onderschat ik dat? Ik wil ze daarin ook niet te kort doen.
Lees hier ook over emigreren; man had dat wel willen doen, maar ik niet. Ik zou er nooit voor kiezen om zo ver bij de kinderen vandaan te gaan wonen, maar snap best dat anderen dat wel doen.
Als jij verhuist en zij hebben daar niet gewoond dan voelt dat huis niet als het ouderlijk huis. Mijn man zal zelden bij zijn ouders in de keukenkastjes duiken ( ook verhuisd ) terwijl ik heel thuis ben bij mijn ouders ( nooit verhuisd ) .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Maar dat verschilt ook. Onze meubels zijn mee. De kinderen duiken in de koelkast. Gooien mijn fiets verkeerd neer. Laten het licht nog aan dus ik roep nog steeds. Deur dicht, licht uit. En loop naar de kliko svp.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven