Relaties
alle pijlers
Interacties in gezin- hoe geduldig ben je?
maandag 27 januari 2020 00:13
Ja dat mag ik hopen, want er is zelfs al een kind. En hij klinkt niet leuk.pamelacourson schreef: ↑26-01-2020 21:13Inmiddels zijn die verwachtingen echt wel uitgesproken hoor.
Maar ik lees nergens dat TO het hier rustig over heeft gehad en dat er gezamenlijke afspraken zijn gemaakt. Alleen dat er op irritatie=momenten wordt geroepen en de sfeer vervelend wordt en het kind erbij betrokken wordt. Ik lees nergens 'we hebben xyz afgesproken en allebei water bij de wijn gedaan en nu doet ie nog steeds niet wat we hebben afgesproken'.
Onuitgesproken verwachtingen zijn dodelijk hoor.
dinsdag 28 januari 2020 12:55
Mijn man is soms ook een beetje laks, maar ik ben dan heel duidelijk. Dan vindt ie dat maar 'passief aggresief', ik vind hem dan kinderachtig. Dit is trouwens als jaren geen probleem meer hier hoor, alleen toen hij net bij hotel Mama vandaan kwam.
Spullen op tafel. Hup op de grond/op zijn stoel/op zijn hobbyzolder/op zijn plek op de bank. Kom nou. En ik vraag het maar 1 keer en reageer niet op verwijten. Gewoon rustig verplaatsen en zeggen dat het daar ligt. Ik ben niet je schoonmaakster. Dikke doei.
Rondslingerende was: op zijn helft van het bed. Het wordt pas gewassen als het in de wasmand is.
Aanrecht vol gezet: Dan bestel ik friet of sushi van de gezamenlijke rekening, daaaaaag. Houd ik gerust langer vol dan hij.
Na een paar dagen mopperen en een smerig huis, wilde hij dan ineens wel samen opruimen en taken verdelen enzo. En zoals ik het al zei, nu komt het nooit meer zo ver en kan hij er om lachen als hij iets op zijn stoel vind. En ik ook
Spullen op tafel. Hup op de grond/op zijn stoel/op zijn hobbyzolder/op zijn plek op de bank. Kom nou. En ik vraag het maar 1 keer en reageer niet op verwijten. Gewoon rustig verplaatsen en zeggen dat het daar ligt. Ik ben niet je schoonmaakster. Dikke doei.
Rondslingerende was: op zijn helft van het bed. Het wordt pas gewassen als het in de wasmand is.
Aanrecht vol gezet: Dan bestel ik friet of sushi van de gezamenlijke rekening, daaaaaag. Houd ik gerust langer vol dan hij.
Na een paar dagen mopperen en een smerig huis, wilde hij dan ineens wel samen opruimen en taken verdelen enzo. En zoals ik het al zei, nu komt het nooit meer zo ver en kan hij er om lachen als hij iets op zijn stoel vind. En ik ook
Ik wil geen inspirerende quote, ik wil koekjes!
dinsdag 28 januari 2020 18:13
Het is toch geen kind? Als over dingen als een tafel vrijmaken terwijl er voor hem gekookt wordt al “gezamenlijke afspraken” gemaakt moeten worden, what’s next? Een goed gesprek over wie z’n veters vandaag strikt? Ben erg benieuwd naar de rest van de taakverdeling bij TO thuis.HennieHen schreef: ↑27-01-2020 00:13Ja dat mag ik hopen, want er is zelfs al een kind. En hij klinkt niet leuk.
Maar ik lees nergens dat TO het hier rustig over heeft gehad en dat er gezamenlijke afspraken zijn gemaakt. Alleen dat er op irritatie=momenten wordt geroepen en de sfeer vervelend wordt en het kind erbij betrokken wordt. Ik lees nergens 'we hebben xyz afgesproken en allebei water bij de wijn gedaan en nu doet ie nog steeds niet wat we hebben afgesproken'.
Onuitgesproken verwachtingen zijn dodelijk hoor.
dinsdag 28 januari 2020 19:22
Wat ik zou doen: op een moment dat het niet speelt zeggen dat dit al een tijdje niet lekker loopt en of hij een idee heeft hoe het voor jullie beide goed op te lossen.
Misschien schiet hij dan eerst in de ‘jij moet gewoon niet zeiken ‘, maar als je dan rustig aangeeft dat jij het echt vervelend vindt en dat je samen naar een oplossing wilt zoeken draait hij vast wel bij.
Misschien schiet hij dan eerst in de ‘jij moet gewoon niet zeiken ‘, maar als je dan rustig aangeeft dat jij het echt vervelend vindt en dat je samen naar een oplossing wilt zoeken draait hij vast wel bij.
Het is zoals het is
dinsdag 28 januari 2020 20:10
Bedankt voor alle reacties. Er zitten zeker nuttige tips tussen, zoals het bespreken op een rustig moment. Dat heb ik inderdaad al gedaan met het voorbeeld van het tafeldekken. Het antwoord is dan dat hij niet hoeft op te springen als ik iets vraag. Ik erger me dan zo aan die houding, dat het weer op een ruzie uitloopt over de manier van communiceren.
Ik heb nu vooral voorbeelden van huishoudelijke zaken genoemd, maar dit speelt met meer situaties. Zo heeft hij de neiging om onze zoon in de rede te vallen als deze iets aan het vertellen is, begint hij gerust over iets anders. Hij snoert hem letterlijk de mond. Hoe vaak ik dit ook heb besproken, hij blijft het doen. Als ik hem dan een boze blik werp als het weer zover is, ben ik de bitch.
Het probleem is dat man mij verantwoordelijk houdt voor de sfeer in huis omdat ik te vaak zou snauwen, geïrriteerd reageer etc. Terwijl ik denk dat het heel anders zou zijn als hij zich zou houden aan mijn herhaaldelijke, maar redelijke verzoeken.
En misschien ben ik inderdaad te snel geïrriteerd, misschien moet ik daar hulp bij zoeken. Maar dat voelt dan weer alsof hem totaal geen blaam treft, terwijl hij ook naar zijn aandeel moet kijken, vind ik.
Ik heb nu vooral voorbeelden van huishoudelijke zaken genoemd, maar dit speelt met meer situaties. Zo heeft hij de neiging om onze zoon in de rede te vallen als deze iets aan het vertellen is, begint hij gerust over iets anders. Hij snoert hem letterlijk de mond. Hoe vaak ik dit ook heb besproken, hij blijft het doen. Als ik hem dan een boze blik werp als het weer zover is, ben ik de bitch.
Het probleem is dat man mij verantwoordelijk houdt voor de sfeer in huis omdat ik te vaak zou snauwen, geïrriteerd reageer etc. Terwijl ik denk dat het heel anders zou zijn als hij zich zou houden aan mijn herhaaldelijke, maar redelijke verzoeken.
En misschien ben ik inderdaad te snel geïrriteerd, misschien moet ik daar hulp bij zoeken. Maar dat voelt dan weer alsof hem totaal geen blaam treft, terwijl hij ook naar zijn aandeel moet kijken, vind ik.
dinsdag 28 januari 2020 20:19
‘Ik hoef niet op te springen als jij iets vraagt’
Jij: nee dat klopt, dat verwacht ik ook niet. Maar ik zou het wel fijn vinden als het is opgeruimd voor het eten klaar is. Hoe kunnen we dit oplossen?
Daarnaast: blijkbaar heeft hij het idee dat jij hem commandeert. Misschien kunnen jullie dat ook eens bespreken. Hoe kun jij het vragen zodat het prettiger bij hem overkomt. Ben je misschien inderdaad wat directief?
Kunnen jullie wat uitruilen: jij vraagt het anders, hij reageert eerder?
Jij: nee dat klopt, dat verwacht ik ook niet. Maar ik zou het wel fijn vinden als het is opgeruimd voor het eten klaar is. Hoe kunnen we dit oplossen?
Daarnaast: blijkbaar heeft hij het idee dat jij hem commandeert. Misschien kunnen jullie dat ook eens bespreken. Hoe kun jij het vragen zodat het prettiger bij hem overkomt. Ben je misschien inderdaad wat directief?
Kunnen jullie wat uitruilen: jij vraagt het anders, hij reageert eerder?
Het is zoals het is
dinsdag 28 januari 2020 20:58
Oké, een niet erg behulpzame reactie, maar ik vind het in ieder geval geen leuke man. Zijn kind de mond snoeren en over iets anders beginnen??? Heeft hij dat echt niet in de gaten of zo? Wat ongelooflijk lomp! Dat kun je toch gewoon zeggen? ' schat, volgens mij was Pietje junior nog niet klaar'.Bourbonice schreef: ↑28-01-2020 20:10Bedankt voor alle reacties. Er zitten zeker nuttige tips tussen, zoals het bespreken op een rustig moment. Dat heb ik inderdaad al gedaan met het voorbeeld van het tafeldekken. Het antwoord is dan dat hij niet hoeft op te springen als ik iets vraag. Ik erger me dan zo aan die houding, dat het weer op een ruzie uitloopt over de manier van communiceren.
Ik heb nu vooral voorbeelden van huishoudelijke zaken genoemd, maar dit speelt met meer situaties. Zo heeft hij de neiging om onze zoon in de rede te vallen als deze iets aan het vertellen is, begint hij gerust over iets anders. Hij snoert hem letterlijk de mond. Hoe vaak ik dit ook heb besproken, hij blijft het doen. Als ik hem dan een boze blik werp als het weer zover is, ben ik de bitch.
Het probleem is dat man mij verantwoordelijk houdt voor de sfeer in huis omdat ik te vaak zou snauwen, geïrriteerd reageer etc. Terwijl ik denk dat het heel anders zou zijn als hij zich zou houden aan mijn herhaaldelijke, maar redelijke verzoeken.
En misschien ben ik inderdaad te snel geïrriteerd, misschien moet ik daar hulp bij zoeken. Maar dat voelt dan weer alsof hem totaal geen blaam treft, terwijl hij ook naar zijn aandeel moet kijken, vind ik.
Wat een botterik.
dinsdag 28 januari 2020 21:06
woensdag 29 januari 2020 07:22
Het is idd een machtsstrijd geworden.
De vraag is volgens mij dus niet:" hoe zorg ik dat mijn man op tijd de tafel opruimt", maar wel "waarom is er een machtsstrijd nodig, wat zit daar onder?"
woensdag 29 januari 2020 07:30
Ik zou gewoon normaal opdekken tussen/op zijn zooi. Dus wel ook voor hem een bord tussen de tandenstokers.Bourbonice schreef: ↑26-01-2020 16:50Dat laatste heb ik ook al geprobeerd. Dat vond hij maar passief agressief gedrag, waarna hij demonstratief tegen zoon zei: mama heeft niet voor papa gedekt/opgeschept. Gevolg: ík ben de kwaaie pier.
Dat is ook het probleem: als ik er iets van zeg of mijn ongenoegen laat merken, ben ik in zijn ogen degene die de sfeer verpest en ruzie zoekt. Ik zou ermee kunnen leven als hij alsnog gewoon zou toegeven: oh, sorry, alweer vergeten of zoiets. Maar hij vindt me een boze partypooper.
Ongewenst gedrag negeren
woensdag 29 januari 2020 08:10
Ik begrijp al die rare tips niet. De enige weg hieruit is toch echte communicatie? Al die tips hebben alleen maar tot resultaat dat deze idiote machtsstrijd doorgezet wordt. Deze twee mensen kunnen niet eens normaal met elkaar communiceren, wat rest er dan nog?!
TO ga alsjeblieft hulp zoeken om te leren hoe jullie echt met elkaar kunnen communiceren ipv steeds zo tegenover elkaar te staan. Kom op hé, jullie hebben een kind en zijn dat aan hem verplicht. Stop het kleutergedrag.
TO ga alsjeblieft hulp zoeken om te leren hoe jullie echt met elkaar kunnen communiceren ipv steeds zo tegenover elkaar te staan. Kom op hé, jullie hebben een kind en zijn dat aan hem verplicht. Stop het kleutergedrag.
woensdag 29 januari 2020 08:18
Ik denk dat je met je rug tegen de muur staat.. hij heeft je klem in zijn niet willen en over jullie heen walsen, dit is niet een dingetje, dit heeft met respect te maken, jullie zijn als poep onder zijn schoen en Sorry maar daar ging ik geen 80 jaar mee leven.
Bah wat een kwal van een vent, hij maakt van jou ook geen leuker mens, jij bent nu de snauwende feeks zogenaamd als je klaagt?
Ik zou zeggen, ik zal je niet meer lastig vallen met mijn slechte humeur en ik ga lekker ergens anders wonen, daar wordt ik meteen een stuk vrolijker wedden!
Bah wat een kwal van een vent, hij maakt van jou ook geen leuker mens, jij bent nu de snauwende feeks zogenaamd als je klaagt?
Ik zou zeggen, ik zal je niet meer lastig vallen met mijn slechte humeur en ik ga lekker ergens anders wonen, daar wordt ik meteen een stuk vrolijker wedden!
woensdag 29 januari 2020 08:36
Tijdelijk de afvalemmer op de hoek van het aanrecht zetten?justagirly schreef: ↑26-01-2020 19:00Dit herken ik ook héél erg!
Man gooit lege verpakkingen niet weg, maar zet ze wel in de keuken
Sommige fouten zijn te leuk om maar een keer te maken...
woensdag 29 januari 2020 08:38
Eens. Inderdaad, met zo iemand sta je met je rug tegen de muur en doe je het nooit goed.MissMaran schreef: ↑29-01-2020 08:18Ik denk dat je met je rug tegen de muur staat.. hij heeft je klem in zijn niet willen en over jullie heen walsen, dit is niet een dingetje, dit heeft met respect te maken, jullie zijn als poep onder zijn schoen en Sorry maar daar ging ik geen 80 jaar mee leven.
Bah wat een kwal van een vent, hij maakt van jou ook geen leuker mens, jij bent nu de snauwende feeks zogenaamd als je klaagt?
Ik zou zeggen, ik zal je niet meer lastig vallen met mijn slechte humeur en ik ga lekker ergens anders wonen, daar wordt ik meteen een stuk vrolijker wedden!
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
woensdag 29 januari 2020 08:47
Jaren geleden heb ik zo met mijn man aan tafel gezeten, precies zoals bij jou, gewoon die hele houding alsof hij geen deel is van de huishouding.
Ik heb hem toen heel rustig gevraagd waarom hij mijn verzoeken negeerde. Was het passief agressief gedrag, m.a.w. was het persoonlijk tegen mij gericht en was het gewoon pest gedrag? Wilde hij me duidelijk maken dat mijn rol in de relatie was dat ik ondergeschikt ben aan hem dus al zijn rotzooi mag opruimen, hield ie niet van me en was dit de manier om het te laten merken? Wat wilde hij dan bereiken met dit gedrag en hoe lang hij verwachtte dat ik denigrerende gedrag accepteer.
Je wil weten waarom en als hij in de aanval gaat kun je rustig antwoorden dat dit precies het gedrag is waar je op afknapt, dat je volwassen reactie wil en geen jij- bakken, dat luisteren en meedenken aan een oplossing constructiever is dan alleen maar willen doen wat hem uitkomt. Dat het niet luisteren en jouw en kind de mond snoeren, niet iets is wat op de lange termijn iets voor hem gaat opleveren en dat je wil weten waar dit gedrag vandaan komt.
Kortom, dring hem, op een verbaal rustige manier in een hoek en wie weet ziet hij dan zijn gedrag in. Laat je niet verleiden tot ruzie want dat is wat hij wil zodat hij weer een gesprek kan afkappen en wil hij dat toch dan zeg je rustig dat jij dit nu voor eens en altijd wil uitpraten want als hij van je houdt dan vindt je het moeilijk te combineren met zijn gedrag dat alleen maar zegt dat je er bent om hem te dienen en de gelijkwaardigheid ver te zoeken is.
Het nadeel is dat als je hem er met zijn haren niet een keer bij sleurt hij je altijd zal blijven behandelen als een deurmat. Mag ik vragen of hij je nog weleens liefde en respect toont?
Ik heb hem toen heel rustig gevraagd waarom hij mijn verzoeken negeerde. Was het passief agressief gedrag, m.a.w. was het persoonlijk tegen mij gericht en was het gewoon pest gedrag? Wilde hij me duidelijk maken dat mijn rol in de relatie was dat ik ondergeschikt ben aan hem dus al zijn rotzooi mag opruimen, hield ie niet van me en was dit de manier om het te laten merken? Wat wilde hij dan bereiken met dit gedrag en hoe lang hij verwachtte dat ik denigrerende gedrag accepteer.
Je wil weten waarom en als hij in de aanval gaat kun je rustig antwoorden dat dit precies het gedrag is waar je op afknapt, dat je volwassen reactie wil en geen jij- bakken, dat luisteren en meedenken aan een oplossing constructiever is dan alleen maar willen doen wat hem uitkomt. Dat het niet luisteren en jouw en kind de mond snoeren, niet iets is wat op de lange termijn iets voor hem gaat opleveren en dat je wil weten waar dit gedrag vandaan komt.
Kortom, dring hem, op een verbaal rustige manier in een hoek en wie weet ziet hij dan zijn gedrag in. Laat je niet verleiden tot ruzie want dat is wat hij wil zodat hij weer een gesprek kan afkappen en wil hij dat toch dan zeg je rustig dat jij dit nu voor eens en altijd wil uitpraten want als hij van je houdt dan vindt je het moeilijk te combineren met zijn gedrag dat alleen maar zegt dat je er bent om hem te dienen en de gelijkwaardigheid ver te zoeken is.
Het nadeel is dat als je hem er met zijn haren niet een keer bij sleurt hij je altijd zal blijven behandelen als een deurmat. Mag ik vragen of hij je nog weleens liefde en respect toont?
woensdag 29 januari 2020 09:49
Hahahaha dit!! Precies zo...soms wil ie in bed stappen en ligt ie helemaal vol met was, geen idee schoon of vies.cookie88 schreef: ↑28-01-2020 12:55Mijn man is soms ook een beetje laks, maar ik ben dan heel duidelijk. Dan vindt ie dat maar 'passief aggresief', ik vind hem dan kinderachtig. Dit is trouwens als jaren geen probleem meer hier hoor, alleen toen hij net bij hotel Mama vandaan kwam.
Spullen op tafel. Hup op de grond/op zijn stoel/op zijn hobbyzolder/op zijn plek op de bank. Kom nou. En ik vraag het maar 1 keer en reageer niet op verwijten. Gewoon rustig verplaatsen en zeggen dat het daar ligt. Ik ben niet je schoonmaakster. Dikke doei.
Rondslingerende was: op zijn helft van het bed. Het wordt pas gewassen als het in de wasmand is.
Aanrecht vol gezet: Dan bestel ik friet of sushi van de gezamenlijke rekening, daaaaaag. Houd ik gerust langer vol dan hij.
Na een paar dagen mopperen en een smerig huis, wilde hij dan ineens wel samen opruimen en taken verdelen enzo. En zoals ik het al zei, nu komt het nooit meer zo ver en kan hij er om lachen als hij iets op zijn stoel vind. En ik ook
Hangt allebei de kapstokken vol met zn 100000 werk vesten/jassen. Hup in bed of op zn stoel , en verder proberen me niet druk te maken. kunnen er nu vaak om lachen samen.
Kleine irritaties hou je toch denk ik, zolang je elkaar respecteert en een beetje humor heb komt het vast goed.
Maar jouw man klinkt niet erg gezellig eerlijk gezegd. Succes!! Laat vooral je eigen humeur niet verpesten. Ga lekker met je kind uit eten als de tafel vol ligt. Kind moet ook zn rommel opruimen neem ik aan, dus vader toch ook?!
woensdag 29 januari 2020 09:58
Hoe heeft dit bij jou uitgepakt? Is het opgelost?Geronimo2 schreef: ↑29-01-2020 08:47Jaren geleden heb ik zo met mijn man aan tafel gezeten, precies zoals bij jou, gewoon die hele houding alsof hij geen deel is van de huishouding.
Ik heb hem toen heel rustig gevraagd waarom hij mijn verzoeken negeerde. Was het passief agressief gedrag, m.a.w. was het persoonlijk tegen mij gericht en was het gewoon pest gedrag? Wilde hij me duidelijk maken dat mijn rol in de relatie was dat ik ondergeschikt ben aan hem dus al zijn rotzooi mag opruimen, hield ie niet van me en was dit de manier om het te laten merken? Wat wilde hij dan bereiken met dit gedrag en hoe lang hij verwachtte dat ik denigrerende gedrag accepteer.
Je wil weten waarom en als hij in de aanval gaat kun je rustig antwoorden dat dit precies het gedrag is waar je op afknapt, dat je volwassen reactie wil en geen jij- bakken, dat luisteren en meedenken aan een oplossing constructiever is dan alleen maar willen doen wat hem uitkomt. Dat het niet luisteren en jouw en kind de mond snoeren, niet iets is wat op de lange termijn iets voor hem gaat opleveren en dat je wil weten waar dit gedrag vandaan komt.
Kortom, dring hem, op een verbaal rustige manier in een hoek en wie weet ziet hij dan zijn gedrag in. Laat je niet verleiden tot ruzie want dat is wat hij wil zodat hij weer een gesprek kan afkappen en wil hij dat toch dan zeg je rustig dat jij dit nu voor eens en altijd wil uitpraten want als hij van je houdt dan vindt je het moeilijk te combineren met zijn gedrag dat alleen maar zegt dat je er bent om hem te dienen en de gelijkwaardigheid ver te zoeken is.
Het nadeel is dat als je hem er met zijn haren niet een keer bij sleurt hij je altijd zal blijven behandelen als een deurmat. Mag ik vragen of hij je nog weleens liefde en respect toont?
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
woensdag 29 januari 2020 10:10
Hier ben ik het zoooooo mee eens!S-Groot schreef: ↑29-01-2020 08:10Ik begrijp al die rare tips niet. De enige weg hieruit is toch echte communicatie? Al die tips hebben alleen maar tot resultaat dat deze idiote machtsstrijd doorgezet wordt. Deze twee mensen kunnen niet eens normaal met elkaar communiceren, wat rest er dan nog?!
TO ga alsjeblieft hulp zoeken om te leren hoe jullie echt met elkaar kunnen communiceren ipv steeds zo tegenover elkaar te staan. Kom op hé, jullie hebben een kind en zijn dat aan hem verplicht. Stop het kleutergedrag.
Ik probeer te verzinnen wat ik in jouw plaats zou doen, maar ik kan het niet eens bedenken omdat het zo absurd is. Ergens in de communicatie gaat het mis. Het gaat jou natuurlijk niet om die tandenstokers of om een leeg pak melk, want dat soort zaken is de ruzie gewoon niet waar, maar om wat er onder schuil gaat, voor jou en voor hem. Daar zou het gesprek over moeten gaan, en misschien heb je hulp nodig om het daar met elkaar over te hebben - al is het maar om te voorkomen dat je telkens dezelfde ruzie opnieuw aan het uitvechten bent.
Wat eten we vanavond?
woensdag 29 januari 2020 10:32
Jaren geleden heb ik het boek ‘blijf bij mij’ van Rika Ponnet gelezen. Daarin werd onder andere precies dit gedrag van de man van TO beschreven.
Het kan natuurlijk zijn dat hij een lui varken of een hork of slecht opgevoed is, maar meestal zit er een andere dynamiek onder:
Zoals iemand anders al schreef ; het gaat om wie de macht heeft in deze relatie.
De relatie is ongelijkwaardig. TO heeft de macht en haar man verzet zich daar tegen door haar (volkomen redelijke) verzoeken te negeren of zelfs er tegen te ageren. Op deze niet constructieve manier pakt hij een stukje van zijn macht terug en tracht hij de machtsbalans wat te herstellen. Hier is wel wat aan te doen, maar niet zonder professionele hulp want het is een lastig patroon dat in vele kleine dingen zichtbaar wordt (zoals TO al schreef) maar waar vaak moeilijk de vinger op te leggen is. Om professionele hulp te laten slagen moet je beiden inzien wat er aan de hand is, dat je allebei hier een aandeel in hebt en je moet beiden gemotiveerd zijn om het op te lossen.
Het kan natuurlijk zijn dat hij een lui varken of een hork of slecht opgevoed is, maar meestal zit er een andere dynamiek onder:
Zoals iemand anders al schreef ; het gaat om wie de macht heeft in deze relatie.
De relatie is ongelijkwaardig. TO heeft de macht en haar man verzet zich daar tegen door haar (volkomen redelijke) verzoeken te negeren of zelfs er tegen te ageren. Op deze niet constructieve manier pakt hij een stukje van zijn macht terug en tracht hij de machtsbalans wat te herstellen. Hier is wel wat aan te doen, maar niet zonder professionele hulp want het is een lastig patroon dat in vele kleine dingen zichtbaar wordt (zoals TO al schreef) maar waar vaak moeilijk de vinger op te leggen is. Om professionele hulp te laten slagen moet je beiden inzien wat er aan de hand is, dat je allebei hier een aandeel in hebt en je moet beiden gemotiveerd zijn om het op te lossen.
