Relaties
alle pijlers
Moe van negativiteit en gedrag vriend
dinsdag 28 november 2023 13:06
Hoi allemaal,
Mijn vriend en ik hebben over het algemeen een fijne relatie, maar hij is een persoon die vaak het glas halfleeg ziet, met name het laatste pakweg jaar.
Ik merk nu dat ik daar moeite mee begin te krijgen.
Voorbeeld; een hele tijd terug trok hij bij mij in, dat was zijn idee en initiatief. De helft van de tijd was hij bij mij, de andere helft van de tijd bij hem thuis als zijn kind er was. Maar vervolgens heeft hij zeker wel elke week gezegd hoe zwaar hij het heen en weer gaan vond, dat hij vond dat hij echt een ‘offer’ heeft gebracht en dat ik dat niet zag.
Ok, dat kan en we hebben het daar ook over gehad. Vervolgens hebben we besloten om samen te gaan wonen, met onze kinderen. Ik vind dat supergezellig, maar al tijdens een eerste vakantie was mijn vriend meteen heel negatief. Maakte er bijvoorbeeld een probleem van als de kinderen iets anders wilden qua toetje, vond dat ik te weinig ‘hielp’ terwijl ik mijn stinkende best deed, had overal eigenlijk wel commentaar op. Het is geen leuke en gezellige vakantie geweest. Ik heb dit echter naast me neergelegd omdat we het verder fijn hadden, ook met de kinderen samen. Nu wonen we in een huis, de kinderen hebben het hartstikke naar hun zin, maar hij vindt het ‘zwaar’, vindt het moeilijk en veel dat hij moet klussen in huis en is elke dag wel ergens chagrijnig om. Ik doe enorm mijn best om hem te ondersteunen, maar volgens hem doe ik dat dan weer niet op de goede manier en niet ‘samen’ genoeg. Als hij chagrijnig is dan is hij kortaf, reageert bot en kan geïrriteerd richting mij doen. Ik heb al meerdere malen aangegeven dat ik het prima vindt als hij geïrriteerd is, maar dat hij mij niet zo moet behandelen. Tegen zijn kind doet hij ook kortaf, maar ook een keer tegen mijn kind en ik wil dat gewoon niet hebben. Het is duidelijk dat dit leven, op deze manier, hem om wat voor reden dan ook veel stress kost. Hij heeft wel eens gezegd dat zijn uren op werk de enige uren ontspanning zijn, dat hij als hij thuis is altijd aan de slag moet of iets moet doen ons huis associeert met druk en problemen. Ik heb tegen hem gezegd dat hij wat mij betreft de boel de boel lekker laat, zorgt voor rust voor zichzelf en meer leuke dingen voor zichzelf gaat doen.
Buiten dat ik het gevoel krijg dat ik op eieren loop, hem regelmatig moet uitleggen hoe ik en mijn kind wel en niet behandeld willen worden en dat ik niet wil dat hij zijn chagrijn op die manier botviert, doet het me ook pijn dat het leven met mij en ons blijkbaar zo zwaar en stressvol voor hem is. Hij verpest de boel echt, en hij maakt zich zo druk om dingen die er in mijn ogen niet echt toe doen. Hij kan bijvoorbeeld een hele tijd balen omdat hij bepaalde dingen die hij met zijn kind at, dan niet meer met ons allen kan eten omdat mijn kind en ik dat niet lekker vinden.
Ik word moe en verdrietig van zijn negativiteit, maar ook van zijn verwijten dat hij vindt dat ik er niet genoeg voor hem ben. Dat probeer ik echt te doen door hulp aan te bieden, ook bij bijv het klussen, maar als ik dan iets voorstel dan vindt hij dat ik te snel wil en wordt hij geïrriteerd en zegt hij dat hij rust wil. En hoe kan ik hem nou helpen als hij regelmatig chagrijnig tegen mij doet en lullig tegen mij doet? We hebben gister een heel gesprek gehad hierover, maar vandaag merk ik dat ik gewoon verdrietig en leeg ben. Wat zouden jullie doen? Hij zegt dat hij het helemaal begrijpt hoe ik me voel en dat hij ook niet zo wil doen, maar dat het voor hem heel moeilijk is om de knop om te zetten en dat zijn boosheid eigenlijk ‘pijn’ is en een behoefte om gezien te worden.
Mijn vriend en ik hebben over het algemeen een fijne relatie, maar hij is een persoon die vaak het glas halfleeg ziet, met name het laatste pakweg jaar.
Ik merk nu dat ik daar moeite mee begin te krijgen.
Voorbeeld; een hele tijd terug trok hij bij mij in, dat was zijn idee en initiatief. De helft van de tijd was hij bij mij, de andere helft van de tijd bij hem thuis als zijn kind er was. Maar vervolgens heeft hij zeker wel elke week gezegd hoe zwaar hij het heen en weer gaan vond, dat hij vond dat hij echt een ‘offer’ heeft gebracht en dat ik dat niet zag.
Ok, dat kan en we hebben het daar ook over gehad. Vervolgens hebben we besloten om samen te gaan wonen, met onze kinderen. Ik vind dat supergezellig, maar al tijdens een eerste vakantie was mijn vriend meteen heel negatief. Maakte er bijvoorbeeld een probleem van als de kinderen iets anders wilden qua toetje, vond dat ik te weinig ‘hielp’ terwijl ik mijn stinkende best deed, had overal eigenlijk wel commentaar op. Het is geen leuke en gezellige vakantie geweest. Ik heb dit echter naast me neergelegd omdat we het verder fijn hadden, ook met de kinderen samen. Nu wonen we in een huis, de kinderen hebben het hartstikke naar hun zin, maar hij vindt het ‘zwaar’, vindt het moeilijk en veel dat hij moet klussen in huis en is elke dag wel ergens chagrijnig om. Ik doe enorm mijn best om hem te ondersteunen, maar volgens hem doe ik dat dan weer niet op de goede manier en niet ‘samen’ genoeg. Als hij chagrijnig is dan is hij kortaf, reageert bot en kan geïrriteerd richting mij doen. Ik heb al meerdere malen aangegeven dat ik het prima vindt als hij geïrriteerd is, maar dat hij mij niet zo moet behandelen. Tegen zijn kind doet hij ook kortaf, maar ook een keer tegen mijn kind en ik wil dat gewoon niet hebben. Het is duidelijk dat dit leven, op deze manier, hem om wat voor reden dan ook veel stress kost. Hij heeft wel eens gezegd dat zijn uren op werk de enige uren ontspanning zijn, dat hij als hij thuis is altijd aan de slag moet of iets moet doen ons huis associeert met druk en problemen. Ik heb tegen hem gezegd dat hij wat mij betreft de boel de boel lekker laat, zorgt voor rust voor zichzelf en meer leuke dingen voor zichzelf gaat doen.
Buiten dat ik het gevoel krijg dat ik op eieren loop, hem regelmatig moet uitleggen hoe ik en mijn kind wel en niet behandeld willen worden en dat ik niet wil dat hij zijn chagrijn op die manier botviert, doet het me ook pijn dat het leven met mij en ons blijkbaar zo zwaar en stressvol voor hem is. Hij verpest de boel echt, en hij maakt zich zo druk om dingen die er in mijn ogen niet echt toe doen. Hij kan bijvoorbeeld een hele tijd balen omdat hij bepaalde dingen die hij met zijn kind at, dan niet meer met ons allen kan eten omdat mijn kind en ik dat niet lekker vinden.
Ik word moe en verdrietig van zijn negativiteit, maar ook van zijn verwijten dat hij vindt dat ik er niet genoeg voor hem ben. Dat probeer ik echt te doen door hulp aan te bieden, ook bij bijv het klussen, maar als ik dan iets voorstel dan vindt hij dat ik te snel wil en wordt hij geïrriteerd en zegt hij dat hij rust wil. En hoe kan ik hem nou helpen als hij regelmatig chagrijnig tegen mij doet en lullig tegen mij doet? We hebben gister een heel gesprek gehad hierover, maar vandaag merk ik dat ik gewoon verdrietig en leeg ben. Wat zouden jullie doen? Hij zegt dat hij het helemaal begrijpt hoe ik me voel en dat hij ook niet zo wil doen, maar dat het voor hem heel moeilijk is om de knop om te zetten en dat zijn boosheid eigenlijk ‘pijn’ is en een behoefte om gezien te worden.
celestial wijzigde dit bericht op 28-11-2023 13:12
11.37% gewijzigd
dinsdag 28 november 2023 13:56
dinsdag 28 november 2023 13:58
Je verwoordt het supergoed en volgens mij communiceren jullie er ook heel goed over. En dan steun je hem ook nog eens zo goed je kan. Maar ik kan me heel goed voorstellen dat je op je tenen loopt en dat je er verdrietig en moe van wordt.
Ik zou het zo insteken in de gesprekken: wat heeft hij WEL nodig om weer gelukkiger en minder gestressed te zijn? Laat hem maar eens verantwoordelijkheid nemen om de sfeer in zijn hoofd en zijn huis te verbeteren. Mist hij hoe het vroeger was? Of vindt hij samenwonen te beklemmend? Hij moet het zelf uitzoeken. Voor hemzelf, voor jullie en voor de kinderen.
Sterkte, dit lijkt me helemaal niet makkelijk.
Ik zou het zo insteken in de gesprekken: wat heeft hij WEL nodig om weer gelukkiger en minder gestressed te zijn? Laat hem maar eens verantwoordelijkheid nemen om de sfeer in zijn hoofd en zijn huis te verbeteren. Mist hij hoe het vroeger was? Of vindt hij samenwonen te beklemmend? Hij moet het zelf uitzoeken. Voor hemzelf, voor jullie en voor de kinderen.
Sterkte, dit lijkt me helemaal niet makkelijk.
dinsdag 28 november 2023 14:03
En dan noemt hij weer iets buiten zichzelf, gaat TO lopen redderen om dat voor elkaar te krijgen en dan blijkt er vervolgens wel weer iets anders. Deze man heeft een probleem met zichzelf.Pimpelmeesje87 schreef: ↑28-11-2023 13:58
Ik zou het zo insteken in de gesprekken: wat heeft hij WEL nodig om weer gelukkiger en minder gestressed te zijn? Laat hem maar eens verantwoordelijkheid nemen om de sfeer in zijn hoofd en zijn huis te verbeteren. Mist hij hoe het vroeger was? Of vindt hij samenwonen te beklemmend? Hij moet het zelf uitzoeken. Voor hemzelf, voor jullie en voor de kinderen.
Ik zou in elk geval stoppen met dat rotgedrag te faciliteren. Hij kan het er allemaal niet mee eens zijn, jij bent niet z'n emotionele boksbal. Dus hij kan gewoon normaal meedoen en stoppen met al die nare verwijten jouw kant op. Uithuilen gaat hij maar bij een psycholoog doen.
Ben wel bang dat hij gewoon zo is, en dat je in de rest van je relatie dit tegen gaat komen. Want zelfs als hij met zichzelf aan de slag gaat dan blijft dit het gedrag waar hij op terugvalt als hij het lastig heeft. Dat een keuze die je voor jezelf moet afwegen.
dinsdag 28 november 2023 14:11
Of je kookt een keer 2 dingen? Of hij kookt het zelf?
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
dinsdag 28 november 2023 14:14
Oh.. Is dit dezelfde man die zo sociaal is dat hij contact maakt met alles en iedereen (plus jonge meisjes) en daar die aandacht zo van nodig had??
dinsdag 28 november 2023 14:15
Joh die vent wil helemaal niet in een relatie zitten maar lekker hangen met jonge meiden om zo zijn ego op te krikken.
Ondertussen mag TO zich als zijn deurmat opstellen. Ik had hem er allang uitgegooid. Gaat hier om een veertiger die nog echt veel bevestiging nodig heeft en van een gezinsleven niet echt gelukkig wordt. Kan je een keer zijn lievelingseten op tafel zetten maar dat gaat hem niet ineens veranderen in de ideale gezinsman.
TO, weet je zeker dat hij geen verhouding heeft met een twintiger?
Ondertussen mag TO zich als zijn deurmat opstellen. Ik had hem er allang uitgegooid. Gaat hier om een veertiger die nog echt veel bevestiging nodig heeft en van een gezinsleven niet echt gelukkig wordt. Kan je een keer zijn lievelingseten op tafel zetten maar dat gaat hem niet ineens veranderen in de ideale gezinsman.
TO, weet je zeker dat hij geen verhouding heeft met een twintiger?
dinsdag 28 november 2023 14:19
Ik heb je even geloept voor context. Jullie zijn nog geen 3 jaar bij elkaar. Samenwonen mét kinderen vind ik dan wel heel erg snel. Helemaal omdat de reden hiervoor, gejank is van je vent.
Daarnaast kan hij tegen anderen blijkbaar wel heel leuk, enthousiast en sociaal doen.
Ik zou zelf de relatie verbreken of in ieder geval gaan latten. Al is het alleen maar voor de kinderen. Voor hun is dit natuurlijk helemaal kut.
Daarnaast kan hij tegen anderen blijkbaar wel heel leuk, enthousiast en sociaal doen.
Ik zou zelf de relatie verbreken of in ieder geval gaan latten. Al is het alleen maar voor de kinderen. Voor hun is dit natuurlijk helemaal kut.
dinsdag 28 november 2023 14:19
Misschien kan het boek "Sorry, schatje" helpend zijn. Iets wat jullie samen kunnen doen of ieder apart.
Maar heel eerlijk: als mijn partner alles buiten zichzelf zoekt wat negatief is, zou ik het een drammende kleuter vinden. En ik deel mijn leven liever met een volwassen vent.
https://www.bol.com/nl/p/sorry-schatje/ ... androidapp
Maar heel eerlijk: als mijn partner alles buiten zichzelf zoekt wat negatief is, zou ik het een drammende kleuter vinden. En ik deel mijn leven liever met een volwassen vent.
https://www.bol.com/nl/p/sorry-schatje/ ... androidapp
apiejapie wijzigde dit bericht op 28-11-2023 14:21
14.42% gewijzigd
dinsdag 28 november 2023 14:20
Nou dit sowieso.
Dat hij dat zelf gaat koken en TO en kind eten die keer wat anders.
En wat moet er voortdurend geklust worden?
dinsdag 28 november 2023 14:29
In je vorige topic kwam duidelijk naar voren dat hij inderdaad heel erg gezien wil worden. Zoals je toen aangaf, verwoordde hij dit zelf als 'ik zie nu eenmaal snel het goede in mensen'. Ja, in die van passanten die hij op straat of in een restaurant tegenkomt. Waarom kan hij dan niet in jou en de kinderen het mooie zien? Buiten de deur met 'vreemden' een beetje mooi weer spelen is niet niet moeilijk, maar thuis heeft hij daar geen zin in. Dan wordt het hem al snel te zwaar en veel. Het wordt tijd dat hij de energie stopt in jou, in jullie als gezin. Dat hij leert omgaan met ups en downs die in een relatie/gezin voorkomen. Dat hij concessies leert doen.
Lekker makkelijk als hij zegt dat de stress en zijn chagrijn altijd door een externe situatie zijn ontstaan. Hij kan beter leren inzien dat het leven hier en nú is, en hoe je nú leert kijken naar hoe een situatie op te lossen in plaats van een ander (jou!) de schuld geven.
Een samengesteld gezin geeft altijd wel deining; vaak gaat er een jaar of vijf overheen voordat iedereen z'n plek in die nieuwe setting heeft gevonden maar het lijkt me niet de bedoeling dat jij continu op je tenen moet lopen want waar blijf jij dan?
De kluswerkzaamheden zou ik in geval van een op zich stabiele, fijne relatie proberen uit te besteden, als dit financieel mogelijk is.
Maar lang verhaal kort want heel eerlijk: dit is wie hij is, zoals je hem in het dagelijks leven meemaakt, en die man zal denk ik niet veel veranderen.
Ik zou daar geen trek in hebben. Het chagrijn wordt alleen maar erger.
dinsdag 28 november 2023 14:35
100% dit natuurlijk!
Kies voor jezelf en je kind. Het lijkt er niet echt op dat deze man wat toevoegt aan jullie leven.
dinsdag 28 november 2023 15:38
Ik bedoel dus dat HIJ het moet oplossen, niet TO. Dat zeg ik. Ik denk eerlijk gezegd ook dat hij niet snel gaat veranderen...drHunt schreef: ↑28-11-2023 14:03En dan noemt hij weer iets buiten zichzelf, gaat TO lopen redderen om dat voor elkaar te krijgen en dan blijkt er vervolgens wel weer iets anders. Deze man heeft een probleem met zichzelf.
Ik zou in elk geval stoppen met dat rotgedrag te faciliteren. Hij kan het er allemaal niet mee eens zijn, jij bent niet z'n emotionele boksbal. Dus hij kan gewoon normaal meedoen en stoppen met al die nare verwijten jouw kant op. Uithuilen gaat hij maar bij een psycholoog doen.
Ben wel bang dat hij gewoon zo is, en dat je in de rest van je relatie dit tegen gaat komen. Want zelfs als hij met zichzelf aan de slag gaat dan blijft dit het gedrag waar hij op terugvalt als hij het lastig heeft. Dat een keuze die je voor jezelf moet afwegen.
dinsdag 28 november 2023 15:48
een hele tijd terug trok hij bij mij in, dat was zijn idee en initiatief. De helft van de tijd was hij bij mij, de andere helft van de tijd bij hem thuis als zijn kind er was. Maar vervolgens heeft hij zeker wel elke week gezegd hoe zwaar hij het heen en weer gaan vond, dat hij vond dat hij echt een ‘offer’ heeft gebracht en dat ik dat niet zag.
Ok, dat kan en we hebben het daar ook over gehad. Vervolgens hebben we besloten om samen te gaan wonen, met onze kinderen. Ik vind dat supergezellig, maar al tijdens een eerste vakantie was mijn vriend meteen heel negatief. Maakte er bijvoorbeeld een probleem van als de kinderen iets anders wilden qua toetje, vond dat ik te weinig ‘hielp’ terwijl ik mijn stinkende best deed, had overal eigenlijk wel commentaar op. Het is geen leuke en gezellige vakantie geweest.
Begrijp ik goed dat jullie eerst samen gingen wonen en daarna pas een keer met z'n allen op vakantie zijn geweest?
Ik begrijp trouwens niet waarom jij de hele tijd zo je stinkende best doet, vind je het gek dat je zo moe bent.
dinsdag 28 november 2023 15:50
dinsdag 28 november 2023 16:20
Maar liefst 66% van de samengestelde gezinnen gaat binnen 5 jaar alweer uit elkaar. Dat is niet voor niets natuurlijk.
Het is heel moeilijk om twee gezinnen samen te voegen, daar komen jullie nu achter.
Ik zou voor jezelf kiezen TO en voor je kind, want die krijgt deze negativiteit iedere dag mee, dat is echt niet bevorderlijk voor de ontwikkeling en het plezier dat jullie eerder hadden in het leven.
Staat het huis nog steeds alleen op jouw naam?
Het is heel moeilijk om twee gezinnen samen te voegen, daar komen jullie nu achter.
Ik zou voor jezelf kiezen TO en voor je kind, want die krijgt deze negativiteit iedere dag mee, dat is echt niet bevorderlijk voor de ontwikkeling en het plezier dat jullie eerder hadden in het leven.
Staat het huis nog steeds alleen op jouw naam?
dinsdag 28 november 2023 16:32
Ik ken het ook van mijn man als hij wat down is en behoefte heeft aan tijd voor zichzelf. Maar ik ben dan assertief: pak je tijd, maar doe íets. Ga niet tegen me aanleunen en van mij verwachten dat ik het oplos. Dat doe je zelf maar. Na een paar keer was de lol er wel vanaf. Ik hoef hem er soms alleen aan te herinneren maar dan zegt hij meteen waar hij behoefte aan heeft.Lady*Voldemort schreef: ↑28-11-2023 16:06Mijn man gedroeg zich ooit ook een tijdje zo, en hij heeft uiteindelijk hulp gezocht. Maar iets zegt me dat die van jou dat niet nodig zal vinden want het ligt toch niet aan hem.
dinsdag 28 november 2023 16:37
Nou ik ben benieuwd waar je al die informatie vandaan haalt. Als ik zo'n helderziende blik had gehad was ik rijk!Sjaantje37 schreef: ↑28-11-2023 14:15Joh die vent wil helemaal niet in een relatie zitten maar lekker hangen met jonge meiden om zo zijn ego op te krikken.
Ondertussen mag TO zich als zijn deurmat opstellen. Ik had hem er allang uitgegooid. Gaat hier om een veertiger die nog echt veel bevestiging nodig heeft en van een gezinsleven niet echt gelukkig wordt. Kan je een keer zijn lievelingseten op tafel zetten maar dat gaat hem niet ineens veranderen in de ideale gezinsman.
TO, weet je zeker dat hij geen verhouding heeft met een twintiger?
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
