Relaties
alle pijlers
Pijn, maar boeit vriend niet? [Lege OP]
zondag 5 april 2020 05:22
Je zegt dat het al langer een probleem is maar minder werd. Wat heb je gedaan om van die paniekaanvallen af te komen? En is het echt alleen paniek en ligt er verder geen medische oorzaak aan ten grondslag? Past wat je nu voelt bij paniekanvallen of is dit heel iets anders?
Kan me voorstellen dat het voor een ander slecht invoelbaar is, als het psychisch is, en er is geen echt gevaar.
Misschien dat die zelfde vriend als eerste klaar zou staan om je bij echt gevaar (bv uit een brandend huis of zo) te redden? Maakt het gevoel dat hij er niet voor je is nu niet minder vervelend, maar relativeert misschien wel een beetje.
Kan me voorstellen dat het voor een ander slecht invoelbaar is, als het psychisch is, en er is geen echt gevaar.
Misschien dat die zelfde vriend als eerste klaar zou staan om je bij echt gevaar (bv uit een brandend huis of zo) te redden? Maakt het gevoel dat hij er niet voor je is nu niet minder vervelend, maar relativeert misschien wel een beetje.
óu sont les neiges d'antan
zondag 5 april 2020 06:32
Mijn moeder heeft ook paniekaanvallen en waar ik in het begin het heel rot vond en meeleefde, merk ik dat ik het nu vooral irritant en melodramatisch vind als ze weer begint te klagen. Ik weet dat het voor degene die het heeft heel echt en naar is, maar (sorry sorry sorry) voor mij is het aanstelleritis voor aandacht.
Misschien is dat voor je vriend ook zo?
Misschien is dat voor je vriend ook zo?
zondag 5 april 2020 06:52
Die hebben er niet echt een mening over, verder kan hij ook gewoon heel lief zijn en is het echt geen verschrikkelijke man maar hierin denken we compleet anders en is wel iets wat voor mij heel belangrijk is binnen een relatie ook dus dat maakt het heel lastig..
zondag 5 april 2020 07:07
Heb een jaar bij de psycholoog gelopen en heb nu een kalmeringsmiddel (oxazepam, alleen bij ‘nood’ omdat het erg verslavend is) en ben wat meer gaan bewegen en angstplekken (supermarkt etc.) op gaan zoeken en doorheen zetten. Dus dat heeft me goed geholpen en denk zelf dat m’n hormoonbalans niet oké was waardoor de week voor de menstruatie echt een drama was elke maand met heftige klachten. Nu een lichte pil en dat gaat ook beter maar nog niet compleet klachten vrij. Verder op vanalles getest en gescand (schildklier, vitamines, magnesium, buikholte, holterkastje etc.) en niks te vinden, liep er al 4 jaar mee maar afgelopen jaar was het meest heftig.merano schreef: ↑05-04-2020 05:22Je zegt dat het al langer een probleem is maar minder werd. Wat heb je gedaan om van die paniekaanvallen af te komen? En is het echt alleen paniek en ligt er verder geen medische oorzaak aan ten grondslag? Past wat je nu voelt bij paniekanvallen of is dit heel iets anders?
Kan me voorstellen dat het voor een ander slecht invoelbaar is, als het psychisch is, en er is geen echt gevaar.
Misschien dat die zelfde vriend als eerste klaar zou staan om je bij echt gevaar (bv uit een brandend huis of zo) te redden? Maakt het gevoel dat hij er niet voor je is nu niet minder vervelend, maar relativeert misschien wel een beetje.
Dit gevoel is heel anders, echt een soort kramp gevoel in m’n bovenbenen onder rug en steken in m’n buik gebied maar niet van normale buikpijn.
& wat je zegt ‘en er is geen echt gevaar’ snap ik heel goed, dat is ook het lastige want zo voelt het wel zeker midden in een aanval, dan doet je lichaam hele gekke dingen. En inderdaad als er echt wat zou gebeuren zoals je omschrijft zou hij zeker voor me klaar staan dat durf ik met zekerheid te zeggen. Maar hierbij heb ik zegmaar liever of 100% iemands steun of gewoon helemaal niet en doe k het wel alleen maar zo middenin en onzekerheid en er verdrietig van worden maakt bij mij juist nog meer vervelende gevoelens dan los die ik er dan zeker ff niet bij hoef te hebben. Dus het is lastig want ik weet wel dat hij om me geeft maar misschien is het inderdaad lastig voor hem om het in te schatten, maar ik moet wel zeggen dat ik het wel altijd duidelijk zeg als het niet gaat en het al eerder is gebeurd en al vaker discussies over hebben gehad en heb uitgelegd hoe het voor mij is en om dan nog geen verandering te zien, dan weet ik het ook niet zo goed meer..
zondag 5 april 2020 07:13
Tja daar kan ik het niet helemaal met je eens zijn. Zou graag willen dat het aanstelleritis wasfluttershy schreef: ↑05-04-2020 06:32Mijn moeder heeft ook paniekaanvallen en waar ik in het begin het heel rot vond en meeleefde, merk ik dat ik het nu vooral irritant en melodramatisch vind als ze weer begint te klagen. Ik weet dat het voor degene die het heeft heel echt en naar is, maar (sorry sorry sorry) voor mij is het aanstelleritis voor aandacht.
Misschien is dat voor je vriend ook zo?
scheelt een hoop dokters, eerste hulp en ziekenhuis bezoeken en een hoop geld en tijd. Zijn altijd mensen die er misbruik van maken natuurlijk dus daar kan ik niet over oordelen. Maar ik ben een vrij introvert persoon dus een schreeuw om aandacht is het zeker niet en m’n vriend heeft het vaker mee gemaakt dus die denkt er ook niet zo over. Maar snap dat het lastig is om je erin te verplaatsen als je het zelf nooit hebt meegemaakt.
zondag 5 april 2020 07:16
Jaa ben al 4 jaar bezig, denk al 50 dokter bezoekjes gehad inmiddels
, gaat nu al stuk beter hoor gelukkig 
Maar dit is wat anders, ben nog steeds wakker van de pijn dus als het echt niet weg trekt dan moet ik even bellen.
zondag 5 april 2020 07:18
Begrijp ik goed dat jij een aanval had en geen pil nam? Kan het zijn dat jouw vriend daarop concludeerde dat het wel meeviel?
En als jij alleen maar op de bank zit te wachten tot het voorbij gaat, zonder jouw vriend daarin te betrekken, is het dan gek dat hij midden in de nacht door slaap wordt overvallen?
Zoals je het schrijft lijkt het alsof je van jouw vriend verwacht dat hij de hele nacht toekijkt. Dan vraag ik mij af of je wel duidelijk bent naar hem toe wat je van hem verwacht en ook of hij van jou wel input mag hebben in hoe jullie er samen mee om kunnen gaan.
En als jij alleen maar op de bank zit te wachten tot het voorbij gaat, zonder jouw vriend daarin te betrekken, is het dan gek dat hij midden in de nacht door slaap wordt overvallen?
Zoals je het schrijft lijkt het alsof je van jouw vriend verwacht dat hij de hele nacht toekijkt. Dan vraag ik mij af of je wel duidelijk bent naar hem toe wat je van hem verwacht en ook of hij van jou wel input mag hebben in hoe jullie er samen mee om kunnen gaan.
zondag 5 april 2020 07:19
Speelt bij mij al 4 jaar maar niet zo heftig als het afgelopen jaar & ben pas anderhalf jaar samen met m’n vriend en pas sinds 4 maanden wissel ik af tussen zijn huis en mijn ouders hun huis. Dus dit speelt niet al jaren tussen ons.
zondag 5 april 2020 07:20
zondag 5 april 2020 07:25
Nee heb wel zo’n kalmeringspilletje ingenomen omdat ik niet zeker wist waar het aan lag en daarvoor nog 2 paracetamol. En was niet dat ik rustig op de bank zat, zat echt te shaken en maar te bewegen omdat ik me geen houding kon geven door de pijn.DS1971 schreef: ↑05-04-2020 07:18Begrijp ik goed dat jij een aanval had en geen pil nam? Kan het zijn dat jouw vriend daarop concludeerde dat het wel meeviel?
En als jij alleen maar op de bank zit te wachten tot het voorbij gaat, zonder jouw vriend daarin te betrekken, is het dan gek dat hij midden in de nacht door slaap wordt overvallen?
Zoals je het schrijft lijkt het alsof je van jouw vriend verwacht dat hij de hele nacht toekijkt. Dan vraag ik mij af of je wel duidelijk bent naar hem toe wat je van hem verwacht en ook of hij van jou wel input mag hebben in hoe jullie er samen mee om kunnen gaan.
‘Is het dan gek dat hij midden in de nacht door slaap wordt overvallen’ neee totaal niet en snap ook echt als hij moe is maar misschien sta ik er zelf anders in, van als het andersom zou zijn zou ik wel bij hem blijven zitten tot hij echt zegt dat het gaat. Maar heb ook gezegd dat het niet goed ging en de pijn veel erger werd.
zondag 5 april 2020 07:28
Wat vind je vriend ervan dat je moeder je midden in de nacht is komen halen? En wat heeft zij voor je kunnen doen zodat het na een uur over ging?
De nacht is om te slapen had je niet beter gewoon lekker naar je bed kunnen gaan ipv op de bank te blijven zitten? Je kon niet bewegen maar het lukte wel om naar je ouders te gaan... dan had je ook aan je vriend kunnen vragen om je te helpen naar bed te gaan... (Heb je aan hem gevraagd om je te helpen?? Weet hij wat hij kan doen om je te helpen? Misschien lekker in bad gaan zitten? Samen ontspanningsoefening doen?) Waarom heb je geen pil ingenomen? En heb je nu al naar de huisarts gebeld?
Sterkte hoor! Maar neem ook meer regie en initiatief!
De nacht is om te slapen had je niet beter gewoon lekker naar je bed kunnen gaan ipv op de bank te blijven zitten? Je kon niet bewegen maar het lukte wel om naar je ouders te gaan... dan had je ook aan je vriend kunnen vragen om je te helpen naar bed te gaan... (Heb je aan hem gevraagd om je te helpen?? Weet hij wat hij kan doen om je te helpen? Misschien lekker in bad gaan zitten? Samen ontspanningsoefening doen?) Waarom heb je geen pil ingenomen? En heb je nu al naar de huisarts gebeld?
Sterkte hoor! Maar neem ook meer regie en initiatief!
zondag 5 april 2020 07:28
Oh ja daar ben ik me heel bewust van hoor! Dat ligt ook helemaal bij mij, hij kan me daar niet vanaf helpen en dat verwacht ik ook totaal niet. Maar een beetje steun op momenten dat het echt heel lastig is, is wel zo fijn binnen een relatie.
zondag 5 april 2020 07:30
Jaa maar heeft helaas weinig effect hierbij
zondag 5 april 2020 07:32
Weet je vriend waar je in zo’n aanval behoefte aan hebt? Kun je dan nog praten of zit je te wachten tot het over gaat? Wat zou je volgens je artsen moeten gaan doen bij zo’n aanval en doe je dat ook?
Kijk, als je bijvoorbeeld niet meer conmuniceert dan en je doet niet wat je zou moeten doen (bewegen/pil slikken/afleiding zoeken) dan zou ik er op een gegeven moment ook wel klaar mee zijn. Ik wil mijn partner graag steunen, maar als er geen reactie komt, dan kan ik me voorstellen dat je op een gegeven moment voor jezelf kiest of inderdaad uit moeheid in slaap valt. Als je wel duidelijk aangeeft dat zijn aanwezigheid je helpt dan vind ik het eigenlijk wel lief dat hij kennelijk zo lang bij je blijft dat hij naast je in slaap valt. Kijk, als hij zich verder normaalt voelt en hij weet dat het paniekaanvallen zijn bij jou (oftewel heel naar, maar niet levensbedreigend of gevaarlijk), dan is het ook echt wel moeilijk om wakker te blijven in de nacht als hij niet actief iets voor je kan doen. Jij vindt het kennelijk ongeïnteresseerd, maar ik zou blij zijn met zo’n rots in de branding. Dat is echt heel waardevol hoor, zeker als je zelf minder stabiel bent.
Kijk, als je bijvoorbeeld niet meer conmuniceert dan en je doet niet wat je zou moeten doen (bewegen/pil slikken/afleiding zoeken) dan zou ik er op een gegeven moment ook wel klaar mee zijn. Ik wil mijn partner graag steunen, maar als er geen reactie komt, dan kan ik me voorstellen dat je op een gegeven moment voor jezelf kiest of inderdaad uit moeheid in slaap valt. Als je wel duidelijk aangeeft dat zijn aanwezigheid je helpt dan vind ik het eigenlijk wel lief dat hij kennelijk zo lang bij je blijft dat hij naast je in slaap valt. Kijk, als hij zich verder normaalt voelt en hij weet dat het paniekaanvallen zijn bij jou (oftewel heel naar, maar niet levensbedreigend of gevaarlijk), dan is het ook echt wel moeilijk om wakker te blijven in de nacht als hij niet actief iets voor je kan doen. Jij vindt het kennelijk ongeïnteresseerd, maar ik zou blij zijn met zo’n rots in de branding. Dat is echt heel waardevol hoor, zeker als je zelf minder stabiel bent.
zondag 5 april 2020 07:33
Ik snap dat je niet van hem verwacht dat hij in slaap valt. Maar wat precies verwacht je wèl van hem? Je vasthouden? Ademhalingsoefeningen doen met je? En WEET hij ook wat je van hem verwacht? Want alleen maar naast iemand zitten voelt natuurlijk wel goed voor die iemand, maar dat je dan op een gegeven moment in slaap valt kan ik toch wel begrijpen...
Pluk de dag! - In loving memory A.C. ❤
zondag 5 april 2020 07:39
Ik weet dat zoiets kan. Mensen die vrolijk gaan zingen als iemand is overleden of in slaap vallen terwijl je over een hoop ellende in je leven zit te vertellen. Of zich opsluiten in hun hobby-hok. Op zich wil dat niets zeggen, alleen dat hij dan op een bepaalde manier met stress omgaat die niet erg gebruikelijk is. Mits hij later sorry zegt en alsnog naar je probleem vraagt is dat alleen vervelend voor jou op dat moment zelf.
Als het je echt stoort dan kan je misschien iemand kiezen die met je meehuilt.
Als het je echt stoort dan kan je misschien iemand kiezen die met je meehuilt.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
