Relaties
alle pijlers
Relatie met een alcoholist en gokverslaafde.
woensdag 23 oktober 2019 13:53
Hallo allemaal,
Ik zit echt erg dubbel met mijn relatie. Mijn familie en vrienden zijn duidelijk: dumpen en toch pieker ik me suf.
Reeds 1.5 jaar heb ik een relatie en we wonen ruim een jaar samen. Hij krijgt iedere maand een uitkering. Die uitkering krijgt hij ook nog maar een jaar. Voor hij bij mij kwam wonen was hij ambtelijk geschrapt en woonde hij bij vrienden van hem. Het gaat erg mis sinds hij een uitkering krijgt. Elke maand, op de dag van zijn uitkering, lijkt hij me te vergeten en gaat hij letterlijk al zijn geld opdrinken in de kroegen en aan gokspelen. Meestal komt hij dan een paar dagen later terug, al smekend om hem nog een kans te geven. Zijn geld is dan voor de rest van de maand op en ik kan hem onderhouden (medicatie, eten drinken...).
Hij zegt dan ook telkens dat hij gaat veranderen, mij niet kwijt wilt maar zodra zijn uitkering terug is, hervalt hij gewoon. In de dagen dat hij dan weg is, wordt hij vaak opgenomen in de omringende ziekenhuizen vanwege dronkenschap. De eerste malen ging ik er nog als een naïeve gek zo snel mogelijk naartoe, maar dat kan ik nu niet meer opbrengen. Hij heeft ook al enkele malen een nacht in de cel gezeten voor openbaar dronkenschap. Een opname of hulp (medicatie tegen alcoholverslaving) wilt hij niet.
Het is ook al enkele keren gebeurd dat hij mij gewoon in de steek liet als we buitenshuis waren. Ik kan je vertellen dat het echt niet fijn aanvoelt als je partner je zonder aanleiding of uitleg plots in de steek laat om weer dagen naar de kroegen/goktenten te gaan, terwijl jezelf ver van huis bent. Het is alsof de grond vanonder je voeten zakt.
Op dit moment is hij weer weg sinds gisteren. Hij had de weken en dagen voordien beloofd van het niet te doen en gisteren was hij plots weg...
Ik denk dat jullie ook gaan zeggen dat ik hem beter kan dumpen. Ergens besef ik dat wel, maar ik voel me zo schuldig. Schuldig omdat ik hem kon helpen en uiteraard had ik andere verwachtingen toen ik de relatie begon.
Ik zit echt erg dubbel met mijn relatie. Mijn familie en vrienden zijn duidelijk: dumpen en toch pieker ik me suf.
Reeds 1.5 jaar heb ik een relatie en we wonen ruim een jaar samen. Hij krijgt iedere maand een uitkering. Die uitkering krijgt hij ook nog maar een jaar. Voor hij bij mij kwam wonen was hij ambtelijk geschrapt en woonde hij bij vrienden van hem. Het gaat erg mis sinds hij een uitkering krijgt. Elke maand, op de dag van zijn uitkering, lijkt hij me te vergeten en gaat hij letterlijk al zijn geld opdrinken in de kroegen en aan gokspelen. Meestal komt hij dan een paar dagen later terug, al smekend om hem nog een kans te geven. Zijn geld is dan voor de rest van de maand op en ik kan hem onderhouden (medicatie, eten drinken...).
Hij zegt dan ook telkens dat hij gaat veranderen, mij niet kwijt wilt maar zodra zijn uitkering terug is, hervalt hij gewoon. In de dagen dat hij dan weg is, wordt hij vaak opgenomen in de omringende ziekenhuizen vanwege dronkenschap. De eerste malen ging ik er nog als een naïeve gek zo snel mogelijk naartoe, maar dat kan ik nu niet meer opbrengen. Hij heeft ook al enkele malen een nacht in de cel gezeten voor openbaar dronkenschap. Een opname of hulp (medicatie tegen alcoholverslaving) wilt hij niet.
Het is ook al enkele keren gebeurd dat hij mij gewoon in de steek liet als we buitenshuis waren. Ik kan je vertellen dat het echt niet fijn aanvoelt als je partner je zonder aanleiding of uitleg plots in de steek laat om weer dagen naar de kroegen/goktenten te gaan, terwijl jezelf ver van huis bent. Het is alsof de grond vanonder je voeten zakt.
Op dit moment is hij weer weg sinds gisteren. Hij had de weken en dagen voordien beloofd van het niet te doen en gisteren was hij plots weg...
Ik denk dat jullie ook gaan zeggen dat ik hem beter kan dumpen. Ergens besef ik dat wel, maar ik voel me zo schuldig. Schuldig omdat ik hem kon helpen en uiteraard had ik andere verwachtingen toen ik de relatie begon.
woensdag 23 oktober 2019 14:22
Hij is zo lief. En haar liefde voor hem is zo groot, het kan niet anders dan dat dat hem gaat redden.Grobbekuiken_ schreef: ↑23-10-2019 14:18Nu is het wachten op alle goede kanten die hij volgens TO zal hebben waardoor ze hem de deur niet uit zet.
woensdag 23 oktober 2019 14:22
Maar Crossroads, even voor het echie.
Ben je in het dagelijks leven zo eenzaam dat je genoegen neemt met een man die verder voor niemand waarde heeft?
Ben je zo eenzaam dat je bereid bent om alle ellende met zo'n figuur op de koop toe te nemen?
Ben je zo eenzaam dat de wanhoop je zo nabij is dat je er alles voor over hebt om maar een kloppend hart in je buurt te hebben?
Is dat het?
Ben je in het dagelijks leven zo eenzaam dat je genoegen neemt met een man die verder voor niemand waarde heeft?
Ben je zo eenzaam dat je bereid bent om alle ellende met zo'n figuur op de koop toe te nemen?
Ben je zo eenzaam dat de wanhoop je zo nabij is dat je er alles voor over hebt om maar een kloppend hart in je buurt te hebben?
Is dat het?
anoniem_64c64bf305ae7 wijzigde dit bericht op 23-10-2019 14:24
2.24% gewijzigd
woensdag 23 oktober 2019 14:26
Jij hebt overduidelijk een enorme behoefte aan mensen helpen en redden. Mensen met ernstige problemen. Ik weet niet wat voor een werk je doet, maar zo te horen is het tijd voor een andere baan. Ga solliciteren bij een verslavingskliniek, dan heb je ontelbaar veel mensen zoals je vriend. Het verschil is dat die mensen wel graag beter willen worden en je daar betaald krijgt voor het werk wat je doet.
Je hoeft je niet schuldig te voelen naar je vriend toe. Je moet je wel schuldig voelen naar jezelf. Je moet zelf ook wel problemen hebben om vrijwillig een relatie aan te gaan met zo’n verslaafde. Dan ben je zelf ook verslaafd. Aan ellende.
Je hoeft je niet schuldig te voelen naar je vriend toe. Je moet je wel schuldig voelen naar jezelf. Je moet zelf ook wel problemen hebben om vrijwillig een relatie aan te gaan met zo’n verslaafde. Dan ben je zelf ook verslaafd. Aan ellende.
woensdag 23 oktober 2019 18:01
Je geeft een gouden nestje voor hem.
Je betaald alles, verzorgd alles.
Hij had ook kunnen zeggen dat hij zijn hele uitkering spaart en dan had hij na dit jaar 12.000 euro op de rekening gehad. (weet niet precies hoeveel een uitkering is, maar uitgaande van 1000 per maand)
Dit jaar, dat jij alles hebt betaald en hij dat voor zichzelf heeft uitgegeven.
Weggegooid
Hoeveel minder heb jij kunnen sparen omdat jij alleen alles betaald.
Zorg alsjeblieft nu eens voorjezelf, jij bent het waard.
en laat de hulpverlening hulp geven voor hem, dat is niet jou taak.
Je betaald alles, verzorgd alles.
Hij had ook kunnen zeggen dat hij zijn hele uitkering spaart en dan had hij na dit jaar 12.000 euro op de rekening gehad. (weet niet precies hoeveel een uitkering is, maar uitgaande van 1000 per maand)
Dit jaar, dat jij alles hebt betaald en hij dat voor zichzelf heeft uitgegeven.
Weggegooid
Hoeveel minder heb jij kunnen sparen omdat jij alleen alles betaald.
Zorg alsjeblieft nu eens voorjezelf, jij bent het waard.
en laat de hulpverlening hulp geven voor hem, dat is niet jou taak.
woensdag 23 oktober 2019 18:09
woensdag 23 oktober 2019 18:10
woensdag 23 oktober 2019 19:31
Dumpen heel gauw. Hij wil geen hulp geeft hij aan, dan moet je hem echt dumpen. Hij maakt je kapot. Je hebt hier helemaal niks aan. Omdat hij verslaafd is kan hij simpelweg niet beloven op beterschap die eerste van de maand. Het enige wat hem helpt is hulp vanuit professionals en of medicatie. Jij kunt hem niet helpen. Juist jij niet omdat je zo dicht bij hem staat en om hem geeft/van hem houdt.
woensdag 23 oktober 2019 19:33
woensdag 23 oktober 2019 20:44
En de mooie momenten die ze soms ook wel eens hebben.Grobbekuiken_ schreef: ↑23-10-2019 14:18Nu is het wachten op alle goede kanten die hij volgens TO zal hebben waardoor ze hem de deur niet uit zet.
„Ik ben goddank helemaal niets” (Japi)
