Scheiden, en nu?

Ik heb even een nieuw account aangemaakt ivm herkenbaarheid. Mijn man en ik zijn 27 jaar samen waarvan 8,5 jaar getrouwd. We hebben twee kinderen van 11 en 13 jaar oud. Vorige week vertelde hij mij dat hij niet meer met mij verder wil, we zijn te verschillend en hij ziet geen manier meer waarop hij met mij verder kan. Ook is er een ander in het spel. Ik ben verdrietig. Voornamelijk voor het gezin wat we vormen, want ik herken wel de afstand die er tussen ons in geslopen is door gewoonweg niet of slecht te communiceren. Ik ben echter nooit op het punt gekomen dat ik geen uitweg meer zag en merk dat ik hem vooral kwalijk neem dat hij nooit eerder aan de bel getrokken heeft en nu op het punt van “no return” aangekomen is. Mij eerste reactie was om met iemand hierover te gaan praten, ik vind dat we onze kinderen dat verschuldigd zijn, maar hij geeft aan dat dat geen zin meer heeft. Het helpt natuurlijk niet dat er een ander in het spel is, ook dat neem ik hem kwalijk, hij heeft namelijk een oude vlam actief opgezocht.
Maar goed, en nu? We hebben samen een koophuis wat ik in mijn eentje niet kan betalen, maar hij wel. Ik ben na de geboorte van de kinderen 1 dag minder gaan werken en heb geen slecht salaris, maar volgens de verschillende rekentools online kan ik ongeveer €850 per maand aan huur betalen, dat levert een studentenkamer op 30 km van onze huidige woonplaats als enige hit op Funda op. Ik vermoed dat ik te veel verdien voor sociale huur en sowieso heb ik geen wachttijd opgebouwd. Ik realiseer me dat dit veel voorkomt, en mijn situatie verre van uniek is. Ik hoop dan ook wat adviezen en tips van ervaringsdeskundigen te krijgen hier. Wat zijn de volgende stappen? Wat is wijsheid? Wat moet ik zeker wel of niet doen? Mijn gevoel zegt me dat we pas de kinderen moeten inlichten zodra we duidelijkheid hebben over de woonsituatie, omdat dat waarschijnlijk hun eerste vraag gaat worden; “moeten we verhuizen?, waar gaan we wonen?”. Maar ik realiseer me ook dat het nog wel even kan duren voordat daar duidelijkheid over is, en ik merk dat ik het lastiger begin te vinden om niks van mijn verdriet aan de kinderen te laten merken. Ik wil voor mezelf, maar vooral ook voor de kinderen, het goed regelen. Een vechtscheiding zal het niet worden, maar ik wil ook zeker niet overal ja en amen op zeggen, het liefst zou ik in onze huidige woning willen blijven en dat hij iets vlakbij koopt of huurt zodat er co-ouderschap op loop/fietsafstand is. Wat is mijn volgende stap? Met de bank praten over een eventuele hypotheek? Een advocaat? Een mediator? Bestaat er ergens een goed stappenplan “hoe pak ik een scheiding aan?”. En het allerbelangrijkste van alles: hoe brengen we dit nieuws aan de kinderen? Wat zijn de do’s en don’ts?

Ik heb eea uitgezocht; een familierechtadvocaat gaat me minimaal tussen de €5000 en €8000 kosten, dat is een heel groot deel van mijn spaargeld… ik snap het, beter nu uitgeven en het goed geregeld krijgen en besparen en er minder goed uitkomen, maar wat een smak geld…. Hoe doen anderen dat vraag ik me af? Niet iedereen heeft zoveel geld op de plank liggen, toch?