
Vakantie verpest
donderdag 5 juni 2025 om 19:58
Hoii,
Ik wil even van mij afschrijven.
Mijn vriend en ik zijn 3 jaar samen. We zijn op vakantie in Spanje. Ik heb een flinke periode van stress gehad en was er echt aan toe om er even uit te gaan samen. We hebben allebei kids uit een eerdere relatie en besloten even met zijn 2e te gaan om te ontstressen. Ik ben nog nooit zonder mijn puberzoon op vakantie geweest. Maar die is een weekje met zijn opa weg. We zijn gaan boeken en zitten in een all in resort met prima eten en lekker weer. Vanaf moment 1 klaagt hij over de mensen hier. Dat kan ik begrijpen want sommige zijn ook schofterig. Maar ik besluit dan om mij er niet aan te storen en het positieve te zien. De afgelopen 2 dagen was het prima en hadden we het leuk samen buiten zijn gezeur om. Gisteren ontstonden er irritaties. We liepen nog een rondje op de boulevard. Hij heeft alleen maar aan een stuk een verhaal verteld dat er niets te doen is en al die luie mensen hier ook niks doen. Dat vakantie niet perse voor hem weggelegd is en dat het 'genieten' wat die luie mensen hier doen walgelijk is. Ik vroeg vind je het niet leuk? We kunnen het toch samen leuk hebben? Dit schoot in het verkeerde keelgat en hij begon zijn stem te verheffen dat het altijd hetzelfde gezeik is. Ik haat ruzie en please daardoor vaak tijdens/na ruzie. Ik heb mijn excuus gemaakt voor wat ik ook fout gedaan heb en we zijn gaan slapen. Vandaag was de sfeer niet beter. Zijn wel met een tour geweest maar de spanning is om te snijden en ik voel me vreselijk. Ik had er zoveel zin in en overal zie ik stellen romantisch zitten. Ik had liever met mijn zoon hier geweest. Wij staan mijlen ver uit elkaar op dit moment. En niks helpt. Praten maakt hem alleen maar bozer. Dit gaat sinds kort wel vaker zo dat als hij boos is dat een dag of 2, 3 kan volhouden. Maar ik had verwacht dat hij op vakantie zijn ego wel aan de kant zou kunnen zetten. Niet dus. Hij zegt altijd laat me maar ik kom vanzelf wel weer. Daar heb ik dus moeite mee. Ik wil het graag uitpraten. Waardoor het vaak verder oploopt. Ik begin er dan over en hij doet afstandelijk en kortaf.
Dit voelt wel een beetje als een dealbreaker. Ik hou ontiegelijk veel van hem en het voelt op veel vlakken als mijn grote liefde. Maar deze ruzies van meerdere dagen putten mij naast alle stress die ik heb uit. Ik heb dit al meerdere malen aangegeven. Het stapelt en als deze vakantie volledig verpest is weet ik niet of ik hem dat kan vergeven.
Ik wil even van mij afschrijven.
Mijn vriend en ik zijn 3 jaar samen. We zijn op vakantie in Spanje. Ik heb een flinke periode van stress gehad en was er echt aan toe om er even uit te gaan samen. We hebben allebei kids uit een eerdere relatie en besloten even met zijn 2e te gaan om te ontstressen. Ik ben nog nooit zonder mijn puberzoon op vakantie geweest. Maar die is een weekje met zijn opa weg. We zijn gaan boeken en zitten in een all in resort met prima eten en lekker weer. Vanaf moment 1 klaagt hij over de mensen hier. Dat kan ik begrijpen want sommige zijn ook schofterig. Maar ik besluit dan om mij er niet aan te storen en het positieve te zien. De afgelopen 2 dagen was het prima en hadden we het leuk samen buiten zijn gezeur om. Gisteren ontstonden er irritaties. We liepen nog een rondje op de boulevard. Hij heeft alleen maar aan een stuk een verhaal verteld dat er niets te doen is en al die luie mensen hier ook niks doen. Dat vakantie niet perse voor hem weggelegd is en dat het 'genieten' wat die luie mensen hier doen walgelijk is. Ik vroeg vind je het niet leuk? We kunnen het toch samen leuk hebben? Dit schoot in het verkeerde keelgat en hij begon zijn stem te verheffen dat het altijd hetzelfde gezeik is. Ik haat ruzie en please daardoor vaak tijdens/na ruzie. Ik heb mijn excuus gemaakt voor wat ik ook fout gedaan heb en we zijn gaan slapen. Vandaag was de sfeer niet beter. Zijn wel met een tour geweest maar de spanning is om te snijden en ik voel me vreselijk. Ik had er zoveel zin in en overal zie ik stellen romantisch zitten. Ik had liever met mijn zoon hier geweest. Wij staan mijlen ver uit elkaar op dit moment. En niks helpt. Praten maakt hem alleen maar bozer. Dit gaat sinds kort wel vaker zo dat als hij boos is dat een dag of 2, 3 kan volhouden. Maar ik had verwacht dat hij op vakantie zijn ego wel aan de kant zou kunnen zetten. Niet dus. Hij zegt altijd laat me maar ik kom vanzelf wel weer. Daar heb ik dus moeite mee. Ik wil het graag uitpraten. Waardoor het vaak verder oploopt. Ik begin er dan over en hij doet afstandelijk en kortaf.
Dit voelt wel een beetje als een dealbreaker. Ik hou ontiegelijk veel van hem en het voelt op veel vlakken als mijn grote liefde. Maar deze ruzies van meerdere dagen putten mij naast alle stress die ik heb uit. Ik heb dit al meerdere malen aangegeven. Het stapelt en als deze vakantie volledig verpest is weet ik niet of ik hem dat kan vergeven.
vrijdag 6 juni 2025 om 21:01
Ja, daar zat ik ook aan te denken. Als ik boos ben of emoties lopen hoog op, dan heb ik ook tijd nodig om bij te komen. Maar een paar uur later wordt een ruzie/meningsverschil altijd uitgepraat.Valerie schreef: ↑05-06-2025 20:32Vertel je vriend dat het voor jou belangrijk is om voor je gaat slapen een ruzie uit praten. Weet hij wel dat dit jij dit graag zo wil? Ik lees wel over excuses van jouw kant die in mijn ogen vanuit jou dan weer totaal niet nodig zijn. Even tijd nodig hebben om een ruzie wat te laten betijen oké. Maar dagenlang laten voortduren is niet oké. Maar dan moet je dat wel tegen hem zeggen en geen excuses maken.
En als hij dat vervolgens niet wil is het aan jou om te bepalen of dat een dealbreaker voor je is. Maar het begint met duidelijke communicatie.
Als je nog verder wilt TO, dan zou je dit een keer op een rustig moment kunnen bespreken.
vrijdag 6 juni 2025 om 21:06
TO, je ziet het zelf best goed. Je hangt teveel aan je vriend en slikt daarom teveel van hem. Misschien moet je eens wat aan soul searching doen waarom je voor dit type man valt en wat je aan zelfvertrouwen kan winnen.Boaz24 schreef: ↑05-06-2025 23:27Ik snap dat jullie zeggen maak het uit wat moet je met die vent. Waarom het zo moeilijk is komt denk ik omdat ik hem heb leren kennen in een periode waarin ik veel verliezen heb gekend. Er zijn 2 dierbare kort na elkaar overleden en ik had problemen met mijn zoon waarbij hij mijn steun was. Hij zorgde voor afleiding en gezelligheid. Dit is sinds een halfjaar anders kwa gezelligheid. Hij heeft een korter lontje. Maar dat gevoel van het begin dat krijg ik nog wel. Alleen soms dus niet met dit soort dingen. De pieken zijn heel hoog en de dalen heel diep. Ik heb maar 1 relatie gehad en op mijn 19e kreeg ik mijn zoon vanuit die relatie. We zijn lang samen geweest maar toen hij zijn huidige vrouw bezwangerde was zoonlief niet leuk genoeg meer en gooide alle verantwoordelijkheid bij mij. Nu ben ik 34 en dit is mijn 2e relatie. Ik heb geen familie en maar 1 vriendin. Ik weet dat ik teveel aan deze man hang nu en hem please. Maar hoe ik het anders moet doen? Het lukt me gewoon niet. Als ik dit bij een ander horen zou denk ik doe normaal en kap ermee. Het is een kwaal dat ik veel te loyaal ben en mensen please omdat ik geliefd en gezien wil worden. 9 van de 10 keer voel ik mij ontiegelijk alleen en een buitenbeentje. Zo kom ik niet over juist altijd zelfverzekerd en onafhankelijk. Iets wat ik in de liefde totaal niet ben. Ik ben net maar een cocktail gaan drinken en even slap gelult met de barman. Dat gaf wat lucht in mijn hoofd. Het besef komt steeds meer dat dit moet stoppen en ik voor mezelf moet kiezen. Ik heb dit simpel weg nog nooit gedaan. Een jaar na mijn moeizame scheiding kwam deze man op mijn pad en gaf mij precies de dingen die ik miste in mijn huwelijk. Ik ben bang dat ik een verkeerd besluit neem en het toch aan mij lag en hem ongelooflijk ga missen..
P.s. een relatie met grote hoogtes en diepe dalen is meestal een ongezonde relatie.

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in