Relaties
alle pijlers
Opgebouwde gevoelens
woensdag 18 juli 2018 16:11
Geen idee wat ik wil bereiken met mijn verhaal, maar ik voel toch dat ik het van me af moet schrijven.
Ik had de afgelopen 4 maanden een relatie gehad met een dame wat vrij moeizaam is verlopen. In het begin was de klik er zeker van beide kanten, we hadden een leuke tijd en we zagen elkaar al gauw meerdere keren per week. Een paar weken later kwam ze met het bericht dat we voor haar gevoel al snel op een stel begonnen te lijken en dat ze niet precies wist of dit wel was wat ze zocht en dat het haar daardoor benauwde. Een stapje terug doen was volgens haar de solutie. Dit kwam er niet bepaald van want we bleven afspreken als hoe we dat daarvoor ook al deden.
We gingen het gewoon proberen en dit hebben we dus 4 maanden lang vol gehouden tot het moment dat ik merkte dat deze relatie te veel energie van mij vergde en dus aangegeven had hier niet meer verder mee te willen gaan, wat ik eigenlijk al veel eerder had moeten doen.
Toch heb ik gevoelens voor haar gekregen en kom daar nu (hoe hard ik het ook probeer) niet van af. Ik heb een fulltime baan, ik sport en op de dagen dat ik kan spreek ik af met vrienden. Maar op de momenten dat ik niks aan het doen ben spookt ze toch door mijn hoofd en weet ik dat wanneer ik te zien krijg dat ze het geluk heeft gevonden met iemand anders dat dat mij wel gaat raken.
Ik kan niet zeggen dat ik hierdoor depri ben geraakt. Maar die gevoelens zitten mij wel dwars en ik weet niet hoe ik hier anders mee om kan gaan dan hoe ik nu al aan het proberen ben.
Ik had de afgelopen 4 maanden een relatie gehad met een dame wat vrij moeizaam is verlopen. In het begin was de klik er zeker van beide kanten, we hadden een leuke tijd en we zagen elkaar al gauw meerdere keren per week. Een paar weken later kwam ze met het bericht dat we voor haar gevoel al snel op een stel begonnen te lijken en dat ze niet precies wist of dit wel was wat ze zocht en dat het haar daardoor benauwde. Een stapje terug doen was volgens haar de solutie. Dit kwam er niet bepaald van want we bleven afspreken als hoe we dat daarvoor ook al deden.
We gingen het gewoon proberen en dit hebben we dus 4 maanden lang vol gehouden tot het moment dat ik merkte dat deze relatie te veel energie van mij vergde en dus aangegeven had hier niet meer verder mee te willen gaan, wat ik eigenlijk al veel eerder had moeten doen.
Toch heb ik gevoelens voor haar gekregen en kom daar nu (hoe hard ik het ook probeer) niet van af. Ik heb een fulltime baan, ik sport en op de dagen dat ik kan spreek ik af met vrienden. Maar op de momenten dat ik niks aan het doen ben spookt ze toch door mijn hoofd en weet ik dat wanneer ik te zien krijg dat ze het geluk heeft gevonden met iemand anders dat dat mij wel gaat raken.
Ik kan niet zeggen dat ik hierdoor depri ben geraakt. Maar die gevoelens zitten mij wel dwars en ik weet niet hoe ik hier anders mee om kan gaan dan hoe ik nu al aan het proberen ben.
woensdag 18 juli 2018 21:49
Heel veel moest op een gegeven moment naar mijn idee van mijn kant komen.
donderdag 19 juli 2018 09:26
Ook dat blijft lastig, ik zal zeker niks van mijn kant laten komen. Maar ergens, door die leuke gedachtes, hoop ik soms wel dat zij iets van haar laat horen.
donderdag 19 juli 2018 14:16
Je laat niks van jouw kant horen, want je bent er klaar mee. Maar je hoopt wel dat zij wat laat horen? Hoe klaar ben je er dan mee? Want we weten allebei dat als zij jou een bericht stuurt, je er op in gaat. Dus waarom ga je niet eens met haar rond de tafel?
donderdag 19 juli 2018 14:26
blondie-90 schreef: ↑19-07-2018 14:16Je laat niks van jouw kant horen, want je bent er klaar mee. Maar je hoopt wel dat zij wat laat horen? Hoe klaar ben je er dan mee? Want we weten allebei dat als zij jou een bericht stuurt, je er op in gaat. Dus waarom ga je niet eens met haar rond de tafel?
Ik heb er inderdaad een dubbel gevoel bij. Ik heb er gister nog even op terug gekeken, en ik merk toch dat die twijfels die bij haar zijn ontstaan omdat ik waarschijnlijk te hard van stapel ben gelopen terwijl ze al aangegeven had het na haar vorige relatie toch rustig aan te willen doen en heb ik haar teken een beetje genegeerd. Ik voel me zo stom dat ik dat niet op dat moment door had en ik weet niet of het nu verstandig is weer contact op te nemen na elkaar de afgelopen twee weken niet te hebben gesproken.
donderdag 19 juli 2018 14:41
Je kan het jezelf blijven afvragen, maar daar schiet je sowieso niks mee op! Jij hebt alleen maar twijfels; 'wat als...'
Misschien denkt zij er ook wel zo over, maar heeft ook zij de ballen niet. Ik zou het waarderen als je toegeeft misschien verkeerd te hebben gehandeld en daar spijt van te hebben. Dat is een stuk volwassener dan maar af te wachten.
Als ze geen behoefte heeft aan contact, kun jij ook weer door met je leven. Nu vraag je je alleen maar dingen af, dat is toch zonde?
Misschien denkt zij er ook wel zo over, maar heeft ook zij de ballen niet. Ik zou het waarderen als je toegeeft misschien verkeerd te hebben gehandeld en daar spijt van te hebben. Dat is een stuk volwassener dan maar af te wachten.
Als ze geen behoefte heeft aan contact, kun jij ook weer door met je leven. Nu vraag je je alleen maar dingen af, dat is toch zonde?
anoniem_373128 wijzigde dit bericht op 19-07-2018 14:42
Reden: Taalfoutje!!
Reden: Taalfoutje!!
0.31% gewijzigd
vrijdag 20 juli 2018 19:10
Ik vind het oprecht lastig, aan de ene kant heb ik zoiets van ja je heb gelijk want ik vraag me inderdaad het een en het ander af maar aan de andere kant heb ik zoiets van we hebben er gezamenlijk een punt achter gezet voor haar natuurlijk omdat ze niet wist wat ze wou en daarom mij op dat moment "niet kon geven wat ik verdien" en dat de timing niet meezat en hoe moeilijk ze dat vond (dit is letterlijk het laatste wat ze zei). En voor mij was het omdat ik me niet 100% wou inzetten voor iemand die dat niet deed/kon. En voor mij nu om dan weer achter haar aan te gaan.. Ik weet het nietblondie-90 schreef: ↑19-07-2018 14:41Je kan het jezelf blijven afvragen, maar daar schiet je sowieso niks mee op! Jij hebt alleen maar twijfels; 'wat als...'
Misschien denkt zij er ook wel zo over, maar heeft ook zij de ballen niet. Ik zou het waarderen als je toegeeft misschien verkeerd te hebben gehandeld en daar spijt van te hebben. Dat is een stuk volwassener dan maar af te wachten.
Als ze geen behoefte heeft aan contact, kun jij ook weer door met je leven. Nu vraag je je alleen maar dingen af, dat is toch zonde?
